HAARLEM'S DAGBLAD
Brieven uit Berlijn
FLITSEN
2i)
Maandag 15 September 1924.
TWEEDE BLAD
OF HET OOK NOODIG WAS.
Berlijn, 8 September 1921.
Enkele weken geleden ben ik weer eei
eau paar dagen in het Roergebied gewet
Ik heb daar talrijke kennissen en vrie
den Ln alle kiaseeu der maatschappij i
'O kon ik in korten tijd heel wat hooien
over de toestanden in het hart van de
Euiteohe nijverheid. liet was niet veel
opwekkends, wat ik te hooren kreeg. En
als je ioo midden lusschen de inenechen
in zit, maakt 't tooh nog 'n heel anderen in
druk, dan wanneer je in de krant leest
..ë&J.COO Feierschichten im Ruhrgebiet".
Dat lieteokent wel, dat in één weak door
inkrimping van den werktijd de dagelijk-
s he arbeid van €33.000 man niet werd ver
richt en je voelt natuurlijk wel, dat dat
veel js, weet ook, dat er een massa arbei
ders heeletnaal geen werk hebben, maar
als je ze ziet rondloopen, ais je bij het
eporen door de herhaaldelijk besobhte
streek dozijnen sohoorsteenen opmerkt, die
«tiet rook en, dsn krijg je toch een juister
beeld van <j« malaise waaronder het nij
verste deel van dit land heeft te lijden.
Den vorigen keer, dat ik aan de Roer
was, in Mei. en nog meer daarvoor, ln
Maan, heb ik nog een betrekkelijk groot
aantal vrouwen zien werken als conduc
trice of wa«enbe&iuur«er van de tram,
bij de posterijen als besteller van brieven
of telegrammen, deren keer zag ik er niet
«en meer. Ze zijn allen door mannen ver
vangen. ten einde ten minste een beetje
opruiming onder de weritlooaen te hou-
En onder hen, die aan
heers
ook ontslagen v
burg in de tr
eiken dag per
■rden.
i ik t
or het
IJuis-
de i
nd
lesbchalve
ndat
nde.
op echoot, Ma:
kostte bera h«e derde deel van zijn week
loon. En toch was hij nog blij, '1st hij
op die fabriek in Duisburg ten minste
r.og wat had. In Steele of Essen kon hij
in 'i geheet geen werk krijgen. Zoo Jets
«preekt bookdee'.eu. Trouwen», ik had ook
al te Ruhrort gezien, dat het korts vleugje
geleden in der. eoor.omlechen toestand wa'«
gekomen, p'.&at» had gemaakt voor nieuwe
slapte. De stad heeft enkels jaren voorden
oorlog gemeend, dat het niet Kond voor
«en plaats van de beteeken ie van Ruhrort
een van d« grootste binnenhavens ter we
reld. dat de bevr&chtlngszaken op KrAAt of
in de kroegje» moesten worden afgedaan.
Vroeger geschiedde dit namelijk uitslui
tend in de Dammitraat, kortweg de
„Datum" genoemd. Daar ontmoetten de
makelaars en scheepsbevrachters de achip-
pera, d.s sen vracht zochten en men ging
naar „Moeke van Kocvorden" of naar
Dieper en beklonk de op r.raa: afgedane
«aak met «en Hulstkamp of oen „Fleisch-
hauer". Dat smaakt uitwekend en die
kroegen tijn heel gezellig; de dozijnen
Holland*.lie schipper» kunnen bij ..Mo'
ke" «en groot portret van H M. He Kon:u
Jltap
ixl het
afgedaan, omdat
1 het
den daar weinig
de «chippers, d
?'0h (odi wel een beetje geneerden
noodzakelijke bijverschijnsel van pruimen
op den mooien vloer van de b-ura te
demonstreeren, Zoo werden de nveestc
zaken wel nog Veeda op den Dnmm afge
daan, maar toch w.iron er we! bezoeker»
van do beun», stonden de ha' en di*
kleine kantoortje» riet geheel let^:. Titans
heb ik noch in de beur», noch op den
Darnm of in de café»'* veel van «•.aiendoeu
kunnen werken en de stamtafel van de
Hollandsche cargadoors en leveranciers
van achecpsbnhoefton was naar ik hoorde
«om» dagen lang onbezet,
Malais» was dan ook al wat de klok
s'oeg bij de verhalen van mijn kennissen
en malaise lieeracht in geheel Duitsch-
land, f>ieteren wtrd ik op straat erg
vriendelijk gegroet door een krantenvn-
«*r, hoewel ik tieeUena.il geen krant bij
hem kocht. Ik kook mijn man eens nader
aan en jawel, daar herkende ik hem. Hij
wo« jarenlang geëmployeerde van do bank
waar ik ftüjd mijn Hollandsche geld wis-
«si. Thans loopt hij me: Lokalnnzciger en
dozijnen zijnor collega's aan de bank lum
melen aog zoo'n beetje rond in het reus
achtige gebouw, maar wachten met vree-
zen en bev<>n het oostenblik af, dat zo ook
zullen moeten omzien naar ander werk,
misschien al* hij kranten moeten verkoo-
pen of met een clgarettcnstandjo een
drikke «troALit raising moeten zoeken. Zoo
als oen andere kennis van me, een oud-
ambtenaar, doctor in de staatswetenschap-
pon en da fi!<»ofi«, die huis aan huis,
kroeg-in kroeg-uit met cigaretten en luci.
ciferg loopt. Het is a! malaise en de Leip-
ziger Mosïc had dit jaar wel iets van de
btruchte „Totemncsso" van najaar 1923.
Do ma'aisc heeft twee redenen. Aan den
e-'nen kans is de uitvoer zoo gering we
gens de hooge prijzen in Duitschiland. Te
Leipzig vvas het oordeel van alle buiten-
landaohe inkoopere, dal ale de prijaen van
artikelen conourreerend waren en hel dus
da moeite waard zou zijn, in Dultsch-
laaid in te koopen, daaraan tooh niet werd
gedacht, daar dan de qualiteiten beneden
critick waren. Was de qualiteit goed, d.
was de hooge prijs ©en onoverkomelijk
bezwaar. Nu, die hooge prijzen merken
in het binnenland ook. Aan den ©e
kant Wijven ze bestaan, omdat de haalde!
zich oog niet aan redelijke normale
winsten kan wennen. Jarenlang heeft nien
met allerlei opcenten, bijslagen en coëffi
ciënten tegen inflatieveriies gewerkt en
s meent men nog veelal, dat het de
its niet loont, met minder dan hon
derd percent winst te verkoopen. Toi de
.berergste binnenlaaidsdhe warenhonger
os gestild en het groot© publiek begon
stoken. Nu beeft dit het hoogst aioodige
gekocht en het kan de hooge prijzen niet
betalen, terwijl het buitonland er niet
aan denkt, bestellingen in Duitschiand
te doen, als 't alles in eigen land of el
ders veel en veel goedkooper.en vaak nog
beier ook kan krijgen. Daarnaast wordt
alles hier duur gemaakt door «jen tus-
schenhandel. De inflatie heeft in de jaren
harer heerschappij hier veel onheil ge-
icht; een der ergste is het aanzwel'en
n den tusschonhandel geweest. J,n dien
wilden tijd vaar speculatie handeld» ieder
met alles. MeiiBcben, die hum leven lang
in Echoenen hadden gedaan, deden nu
daarna;vt in reuael, nikkel aardappel-
mee', officieren en ambtenaren schacher-
in wollen stoffen en Fransche cognac
setibie.-handelaars bezaten lerreinen
oud-roost, schooljongens kochteu den
geheelen voorraad postzegels van een post
oor op en dienstmeisjes belegden haar
loon en spaarduitjes in cigaretten pijpjes,
langzamerhand kregen enkele groepen een
deel der geheele innrkt in handen en ont-
id naast den legltic-anen gnWihandel
tueschenhajidel van het speculanten-
O. W.-ersdom. Bij de stabiiisaie heeft
x allerlei nuttig® en noodige wetten
verordeningen gemaakt. Maar dozen
parasieten is men niet te lijf gegaan. En
nog worden ettelijk® takken van handel
door hen beheerschl.
Hierbij komt, dat er inderdaad een
iroote credietnood heerscht. Dat is nu
«na geen praatje en g«vn leeg misbaar
an de Duitsche belanghebbenden. Van
lezen credietnood heeft de lusschenhan-
del partij weten to trekken. De specular,
rt en „Sohieber't hadden geid. En zij
trieenden cre»lieten. We zien hier, dut
de fabrikant den afnemer crediet,
geeft, inaar dat hij alleen kan Wijv,.,, wer-
nut de e.redieten, die hij van zijn afne-
i heeft ontvangen. Zoo bestaan er en-
branches, waarin niet d® fabrikanten
of hun kartel», ma-ar waarin do door oor
log en inflatietijd rijk geworden tueschen-
kett-nghandelaars do haas zijn. Na-
dijk met het doel, het publiek zoo
gr'-ndig mogelijk te villen,
Vermoedelijk zal niemand willen bewe
ren, dat dit een gezonde toestand is. En
net begint dan ook al hier en daar vast
loopen. ton dc-elc ooi. omdat gelijk uit
:iun wording al voortvloeit, de mc-ostwi
dezer {nsschcnhatideluaia volkomen ge
speend zijn van vakkennis, zelfa van de
>t eenvoudige kennis der economische
wetten. Met kunst, en vliegwerk worden
nkele industrieën nog een beetje op gxtig
«•houden, In de meeste heerscht slapie,
Daarom is het zoo goed, dat de Diuver-
•ctten erdoor zi.'ti en than* kan \vor«!en
ogonnen aan de tenuitvoerlegging. Want
u kunnen d» credieten uit het buitcn-
itid vopr Duitach-land lostornen en kan
liswhien daardoor het economische le
en weer in beweging worden gebTacht.
I" wat hard noodig.
Het is alleen maar le hopen, ii*t als er
er.maal ween normale omstandigheden
"men. de c«swichtige economische facto
•n van nijverheid, handel, bankwezen
iet «J® overheb! de handen ineen «laan
m een einds ie maken aan h«H paras'.e-
.■tuiorn van den tuaecheithandcl.
H. BL. K0ELENSMID.
Stadsnieuws
liet Filiakiikspe!
Soala.
Weer ec-u zeer uitgebreid program
ma. Na de weckrevue en een komi
sche film gaat als eerste hoofdnum
mer: De Wreker. Een sensationeel
filmwerk, uiterst spannend en goed
gespeeld. W'o zien hier hoe een land-
lieer, die zijn volk onderdrukt, ten
slotte tot betere gedachten komt. In
do pauze het optreden van ..The Ro-
bino's", een dame en tweo lieeren,
die hei. publiek aangenaam bezig hou
den. De heeren ziju op heel wat mu
ziekinstrumenten bedreven en de dame
geeft op de maat van hun muziek
aardige dansen. Ken nummer, dat bij
het publiek zeer in den smaak viel.
„De Boef", het andere hoofdnum
mer, is een buitengewoon goede film.
Er wordt in dit stuk uitstekend soel
gegeven. Verder is het een stuit met
een groote. opvoedkundige waarde.
Het geheel is een programma, dat we
gaarne aanbevelen.
Atlanta.
Atlanta heeft deze week weer een
programma dat gezien mag worden.
'Na eenige mooie naiuuropnemingen
een Amorikaaneche klucht: Filmkoorts
Deze film in twee bedrijven is voor
oen komische film grootsch opgezet
en werkelijk geestig. „De vrouw van
het Kamerlid" is de andere klucht,
eveneens in twee afdeelingen, die het
publiek hartelijk doet lachen.
..De Canaidaat". een Wild-West-
film, is 'spannend, zooals alle Wild-
West stukkeu.
N'a de pauze het hoofdnummer:
,,Een vernietigd vrouwenleven" een
realistisch filmwerk naar den rornan
van Madame Bovary.
Het geheel is een programma dat
werkelijk de moeite waard is.
Er is een groote verbetering in At
lanta aangebracht door het aanschaf
fen van een nieuw Ernemnnn-toestel,
waardoor de beelden duidelijk op hei
doek worden geprojecteerd.
Luxor.
Do directie van „Luxor" heeft be
slag gelegd op twe© goede hoofdnum
mers.
Het eerste: ,,De mooiste vrouw der
wereld", is een romantische filmtra-
gedie in 6 bedrijven, waaraan Loe
Parry en veel andere zeer vooraan
staande actrices en acteurs medewer
ken.
Do regie van dit filmwerk valt zeer
te bewonderen. Bijvoorbeeld in de
manier waarop de groote Carnavals
feesten zijn opgezet. Het wereldsch
element is schitterend verwerkt.
„De mijne voor eeuwig" is een
tragdie van hel huwelijk. Een film-
sj>el in 6 afdeelingen, dat na de pauze
draait.
Op het programma staat dat hier
in liefde en haat den boventoon voe
ren. Het is dus wel ec-n film met re-
lief. die vertolkers en vertolksters der
hoofdrollen gelegenheid geeft tot
spelen.
Dit al uitgebreid programma wordt
nog aangevuld met ec-n gekleurde na-
tuuropneming, The Togo, het I.uxor-
nieuws, actualiteiten en de diversen
van de Patho Revue.
De muzikale illustratie is zeer
goed.
De Kroon.
„Sumurun" heefc het nieuwe hoofd
nummer jn De Kroon. Sumurun is de
favorite in de harem van. een machti
gen Sheik, wiens zoon de liefdesaan
gelegenheden van den vader leelijk in
de war stuurt. Eerst brengt hij Su
murun het 1 oofd op hol, zoodat de
groote Sheik zich genoodzaakt ziet.
aan haar te rukken en te 'trekken en
haar met den dood te bedreigen en
dan gaat hij het weer aanleggen met
een danseres van een kermistroep, op
wie, dank zij df> bemoeiingen van een
niet bepaald onbaatzuchtig slavenhan
delaar, ook al de aandacht van den
ouden heer gevallen is. Natuurlijk zet
de geweldige Sheik zijn zin door (de
danseres is trouwens zelf ook niet on
geneigd. de kermistent met een sehit-
terend Oostersch paleis tc verwisselen)
maar hij vindt toch ten slotte den
dood door den dolk vnn een gebochel
den paljas, die ook al verliefd is op
de danseres. Dan zijn ze in het vinleis
aliemaal erg blij. want de oude Sheik
was op zijn zachtst gezegd een
lastig heer.
Door deze intrigue heen is nog een
andere geweven, n.l. de liefde tussehen
Snmurun en een knapnen slavonhnn-
«lelanr, die in een groote kist. het pa
leis wordt» binnengesmokkeld. Zoo
wordt in deze film on niet zeer eeluk-
kige wijze Oostersebe hartstocht ge-
mentrd met de boertigheid van een
oud-TTollandsehe klucht.
"\Vii meenden te bemerken, dat de
heer Wessel* bii zün explicatie ecnies-
zins aarzelde of bij bet over den
dramntisché» of den komischen boeg
zon gooien. Als hij de volgende koe
ren aan zijn gewone geestigheid hij
het exnlïceeren van deze film den
vrijen teugel viert zal hij een groot
surees oogsten want de neiging tot
laehen is bij het publiek, als het een
paar bedrijven van deze rolprent ge
zien heeft, in ruime niate aanwezig.
Paul Wegener als de Sheik geeft
natuurlijk prachtig en geweldig spel,
Pola Negri zoekt naar onzen smaak
haar kracht te veel in verdraaiingen
van het bovenlichaam, maar dat zal
wel Oostersch zijn. Harry Liedte
speelt heel smachtend den verliefdon
lakenhandelaar en in de regie van
Ernst Lubitsch valt wel veel te pnj-
ben. maar 't geheel is toch wat rom-
i»i
Voor Sumurun is afzonderluke
muziek gecomponeerd, die de film
goed illustreert.
Het ècbt-komische gedeelte van het
programma en het journaal zijn uit
stekend verzorgd.
ENGELSCHE VOLKSDANSEN
Een gezelschap van 16 leden der
English Folk Dunce Society zal van
23 tol. 26 September te Amsterdam,
Haarlem. Hilversum en Nijmegen een
serie uitvoeringen geven van Lngel-
i?eho volksdansen, waartoe het ini
tiatief is .genomen door de English As
sociation in Holland, en de afdeeling
Amsterdam van het Genootschap Ne
derlandEngeland. De oude zwaard-,
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 94
HET BELANGRIJKSTE VAN HET MENU
Klimt op zijn stoel, be
vestigt zijn slabbetje en
vraagt, wat voor dessert
er vandaag is
begint zuchtend aan vraagt achterdochtig: tracht het uit het tafel-
zijn soep en begrijpt liet zijn toclx geen prui- gerei te weten te komen
niet, waarom hij 'dat nu men er is suiker en room
weer niet mag weten dus mi6sohaen bessen^
maar
dat kan ook voor koffie
zijn en er is een extra
vork en lepel, maar dat
helpt hem ook niet
vooruit
kijkt snel om als de
meid binnenkomt, maar
zij heeft nog niets bij
zich dat op dessert lijkt
probeert het met recht-
streeksche vragen: ia het
appelcompote, tapioca-
pudding, sinaasappel-
vla, rijiSte
vader zal het hem ver
tellen het ia lucht-
pudding met wind saus
en als hij zijn mond niet
houdt, krijgt hij heele-
maal niets
~"U
-0
-o
bepeinst dat hij wel had beseft, dat hij het recht
kunnen raden, dat va
der die ouwe mop weer
zou lanceeren, dat mist
nooit
heeft het te weten, moet
hij nu meer aardappe
len eten, of een gaatje
open houden
wacht zoo geduldig als
hij kan tot de anderen
klaar zijn waarom
eet moeder altijd zoo
geeft een schreeuw van
verrukking als hij ziet
dat het roomsoezen zijn
en vraagt dadelijk, of liij
(Nadruk verboden.)
morris- en oounlrydansen, aan het
einde van de voirige eeuw bijna uit
gestorven, doch tijdig bestudeerd en
beschreven door wijlen Cecil Sharp,
vinden thans in Engeland weer op
nieuw ingang, dank zij de ijverige
propaganda van de door hem in 1911
opgerichte Folk Dance Society, De
uitvoeringen zullen zoowel uit artis
tiek als uit folkloristisch oogpunt zeer
merkwaardig zijn, en verdienen de
aandacht van allen, die belang stel
len in oude volkskunst.
GEVONDEN DIEREN EN"
VOORWERPEN.
Terug te bekomen bijJ. C. Ver
laan, Ged. Voldersgracht 20, balF.
Stiphout, Amsterd, vaart 36, bril mevr
Hofman, Berkenrodestraat 23, Heem
stede, beursje met inhoud: F. de Wil
de. Krelagestraat 22 rood, bril; II.
Lahaise. Emostraat 31. etui met
schrijfbehoeften Krabbendam. Park
laan 74, hond, wit-zwart, Kennel
FaunaH. Trimbach, Lange Veer-
straat 12, jas: de «Jong, Kenaupark
30, poes, grijswit, Kennel Fauna;
Weijders. Schagchelstrnat 41 rood,
poes. grijswit Kennel FaunaD. van
Amerongen, KI. Houtstraat 47,
maandkaart Ned, Spoorw. J. Nooij,
Houtmarkt. ^3, damesportemonnaie m.
inhoud K. Collet. Nic. Beetsstra-at
7, portemonnaie met inhoud H. Ho-
gervorst, Vaartstraat 5. damesporte
monnaie met inhoudII. Hoogenes,
Zuider Buit.enSpaarne 34 J. rijwiel-
bel. plaatje J. Stuurman, Gierstraat
36, rijwieibel. plaatjeA. Vcrnout,
Warmoesstraat 10, ring M. Koster,
Linsehotenstraat 72 rood, ring A. v.
Meeuwe, Kleverparkweg 44, ringe
tje J. v. d. Burg, Witte Heerenstr.
34. touw; B. Hendriks, Wouwerman-
straat 9 rood, zagen.
W. Donselaar, Gasthuislaan 176,
werk jasje; W. Swart. Judith Leyst er-
straat 33. jas; Kennel Ilaerlem, grij
ze poes, gebracht door Meerman. 2e
Hoogewoerddwarsstraat 34: M Bar-
rette, Ursulastrant 3, muts: W. v. d.
Born, Kloosterstraat 22 zw.. passer
met potlood; H. Pol. Juliannstraat 32.
rozenkrans: G. Sprokkreef. KI. Hout
straat. 103 rood, rijwiel (dames): Sla-
terus. KI. Houtweg 32, schoolkaart-
autobus; C. Herwerden. Janswes 25
rood, melkbussleutel: C. v. Meurs.
Keizer Karelstraat 16, sierspeld; M.
Chevallereau, L. Heerensrraat 42,
schortje; H. Burger, Nassaulaan 67.
taseh: M. Hessels, Wilhelminnslraat
12d, damestaschie; A, IJzerman. Urou
wersplein lOzw., zilverbons; P. Lij.
ding. le Zuid Polderstraat 51. zil
verbon.
ILEGER DES HEILS. Ia de afgeloo-
pen week werden in de Tehuizen voor
Dakloozen aan hel Spaarne 92 en 102 Tel.
2435 ven-uc-kt 1238 porties voedsel en 322
nachtverblijven.
Tweede internationale
Vegetariërsdag
Zondag werd te Ove-rveen op een
duintemun bij den Zeeweg, even
voorbij den watertoren, de Tweede
Internationale Vegetariërsdag gehou
den -
Door liet buiige weer lieten de
vegetariërs zich niet afschrikken.
Te ongeveer 12 uur was een flink
aantal van hen bijeen.
Het openingswoord werd gesproken
door den heer H. Nolthenius uit. La
ren, voorzitter van het hoofdbestuur.
De heer Nolthenius uitte zijn vreug
de over de bevredigende opkomst en
heeiie dc aanwezigen welkom.
Hij weidde daarna uit over het ont
staan van den internationalen vege
tariërsdag en het doel van den bond
waarvan het principe is" aldus de
heer Nolthenius: „«overwinning van
zelfzucht zoodat een liefde komt die
verandering zal brengen in het we
reldleed".
Overal en te allen tijde zal daarom
ten, opzichte van mensch en dier een
edel standpunt ingenomen moeten
worden, terwijl als het voornaamste
bezit, het leven bij elk wezen geëer
biedigd zal moeten zijn door menechen
die weten dat het ©en ontzettend
vergrijp is, leven van wie of wat ook
te vernietigen.
Als bestrijders van alles wat het
leven ondermijnt zijn wij, zeide spr.
anti-rookers, dierenbeschermers, anti-
alcoholieten, anti-militai risten, en
bevorderaars van den zoozeer ge-
vvenschten vrede, (applaus). Vrede
waarvan Adama van Scheltema dicht
te:
Vrede spreid gij uw zachte
vleugels
Over de donkere aarde heen
Over de moeden en de gewonden
Over de duizenden, die verzwonden
Over al do snikkende monden
Die verbleekt zijn van geween.
Enz.
Over doelbewust 6treven en plich
ten van vegetariërs weidde de heer
Nolthenius nog uit. Hij besloot zijn
lezing die met langdurig applaus be
loond werd, met Adama van Schelte-
ma's „Schoonheid".
Na deze rede werd het meegebrachtto
12-uurtje genuttigd.
Van weg© den bond werd fruit uit
gedeeld in groote hoeveelheid. In den
tijd die nog voor half twee restte
dan zou mevrouw C. Ramondt
Hirschmann spreken maakten
verschillende aanwezigen met elkan
der kennis. Het was een gezellig
samenzijn voor de grooten en de klei
nen.
Het weer was niet bepaald mooi;
af en toe regen, maar een uur later,
klaarde het op.
Tijdens de spelen 'die voor de jeugd
georganiseerd waren voerde mevrouw
RamondtIiirechmann het Woord.-
Zij sprak over verschillende ver
houdingen in de wereld, tusschen
menschèn en menschen en "dieren, vol
ken, naties en klassen.
Aan die verhouding ligt niet altijd
volgens spreekster, een nobel prin
cipe ten grondslag. Bij volken en na
ties bestaat, de eigenschap elkander
uit te willen buiten. Evenmin is de
verhouding zuiver tusschen de ver
schillende klassen, en nog minder die
tusschen mensch en mensch, en
mensch en dier.
Iedere minuut van ons leven kun
nen we zien, dat de verhouding
schooner wordt naarmate we onze
onderlinge verhouding veredelen.
Aan de vegetariërs komt wel "de
eer toe vervolgde "spreekster
dat zij zich het eerst bewust werden
van verantwoordelijkheid tegenover
het dier.
Verschillende vereenigingeri ont
stonden, die tot. doel hadden de be
scherming van het dier. Hoe riimfc
men het echter, dat die menschen liet
dier wel opeten, omdat zij dit zoo
smalceltik vinden?
Verschillende redenen waarom dé
menschen vegetariërs worden besprak
mevrouw RamondtHirschmann ver
volgens.
Schrede voor schrede klimmen
de vegetariërs. ITun gezichtskring ten
opzichte van hun medemensdien
wordt verruimd.
In alle deelen van de wereld vin
den zij broeders en zusters en zien ze
ook langzamerhand een beter, men
schelijker inzicht onteiaan.
Spreekster vertelde van een bezoek
aan de groote veeslachterijen to Chi
cago, waar zij de afgrijselijke too-
neelen zag. Na dat bezoek was zij tot
de conclusie gekomen dat de geheele
wereld tot het vegetarisme moet over
gaan.
Wanneer we voelen dat, we één
zijn en welk een waarde het lieefb
een ideaal te hebben, al zal het
niet geheel verwezenlijkt worden
dan zal er een weldadige stroom over
Feuilleton
(Geautoriseerde vertaling).
Naar liet Engelschvan
J. S. FLETCHER.
Zooals de meeste jongelui van zijn
leeftijd bracht Simmons zijn avonden
meestal buitenshuis door. Soms ging
hij naar de sociëteit, soms speelde
i;ib/Üard in een van de café's, soms
ging hij naar het Chancellor Hot 1
cm te .praten met anderen, die daai
toevallig waren, En wie dus Sim
mons op een avond kort na zijn thuis
komst, het Chancellor hotel zag bin
nengaan, vond daar niets bijzonders
ui. .Maar bij deze gelegenheid ging
Simmons niet naar de bar en ook niet
naar de billardzaal, maar naar een
klein hoekje, vanwaar bij het volle
v.-zicht had op de deur van de koffie
kamer. Er was op dat o Ogenblik nie
mand anders, efi Lij dronk een gin»
port, rookie een sigaret, en zat. te
kijken. Hii wachfie tot de hotelgas
ten. die in de koffiekamer zaten te
eten, klaar waren: hii zag juffrouw
Knap er uit komen en de oude trap
top gaan. En toen riep Simmons het.
kamermeisje, Mary Saunders, die toe
vallig langs de deur kwam en fluis
terde geheimzinnig:
,,lk wou juffrouw Knap even spre
ken over zaken, weet je. Ga eens
naai haar toe en zeg dal meneer
Hackdale, de bediende van meneer
Shelmore er is, en haar graag even
zou willen spreken dan ben je de
beste".
Mary Sauders ging naar boven; ze
verdween in de donkere gang. kwain
weer te voorschijn en gaf Simmons
een leeken dat hij boven kon komen-
Ze bracht hem naar de particuliere
zitkamer van juffrouw Knap. en deed
de deur achter hem dicht, Juffrouw
Knap z-at met een boek in de hand in
een gemakkei ijken stoel L ii het vuui
en staarde hem aan. Ze had Simmons
al taker in Shelmore'3 kantoor ge
zien en er zich altijd over verbaasd
waarom zijn haar zoo rood was. wear
om zijn oogen zoo dicht bij elkaar
stonden en zijn neus zoo puntic was.
Maar ze begreep dat: hij ongel wij felit
nieuws moest brengen en vroeg hem
om te gaan zitten. Simmons ging zit
ten. legde zijn hoed op zijn knieën en
keek naar juffrouw Knap als een vos
naar een konijnenhol, onzeker of hii
er iets uit zal krijgen of niet.
„En?" zei juffrouw Knap. Komt
u met een boodschap van meneer
Shelmore?"
,,Eh neen", antwoordde Sim
mons. „Dit. is een particulier bezoek,
juffrouw Knap, Wilt u zoo goed zijn
om alles wat ik u ga verte.llen als
strikt vertrouwelijk te beschouwen?"
Hij boog zich voorover en sprak fluis
terend.
„Juffrouw Knap!" vervolgde hij
,,u wilt toch graag ie weten komen
wie uw voogd vermoord heeft?"-
,,Nu?" zei juffrouw Knap.
„Het is een moeilijk geyal" zei
Simmons, „Een heel moeilijk géval,
liet is moeilijk om een ;poor te vin
den. Ik geloof dat Mollapont nog
geen stap verder is gekomen".
„En u dan wel?" vroeg, juffrouw
Knap.
Simmons streek peinzend langs zijn
kin.
„Ik zou er niets teven hebben om
de belooning, die u heeft uitgeloofd,
t© verdienen", antwoordde hij, „Ik
moet. mijn eigen weg zoeken in de
wereld, juffrouw Knap en het geld
zou mij van grooten dienst zijn bii
mijn carrière. Wilt, u mij een groot,
genoegen doen en dit onderhoud als
volkomen vertrouwelijk beschouwen,
en een paar vragen beantwoorden,
die ik u stellen wil?"
„Als mijn stilzwijgen en miin ant
woorden u kunnen helpen om te ont
dekken wie mijn voogd heeft ver
moord, ja!" zei juffrouw Knap.
„Als dat mijn doel niet was, zou ik
u noch om antwoorden, noch om stil
zwijgen durven vragen", antwoordde
Simmons. „Juffrouw Knap. u zult ze
ker niets van mijn vragen begrijpen,
maar geloof mij, ze zijn van veel lie-
lang. In de eerste plaats herinnert
u zich mevrouw Deane, die. naar ik
hoor, al eenige jaren dood is'"
„Of ik mij mevrouw Deane. herin
ner?" riep juffrouw Knap uit. „•Na
tuurlijk! Ik heb haar mijn heele loven
gekend, tot ze stierf",
„Was ze even oud als meneer Dea
ne, of zoo ongeveer?" a roeg Simmon».
„Neen. veel jonger. Tien of twaalf
jaar jonger".
„Hield hij veel van haar?"
„Ontzettend veell ITij was heele-
maal overstuur toen ze stierf. Dat
herinner ik me nog heel goed.
was toen vijftien jaar",
„Herinnert u zich nog dat zt»
Cornwall kwamen wonen?" vroeg
Simmons.
„Dat niet! Maar ik heb er miin va-
Je r en moeder wol over hooren pra
wn, Ze waren toen pas getrouwd'
„Zoudt u mij ook den datum kun
nen noemen waarop ze in Cornwall
kwamen, juffrouw Knap? Of in ieder
geval het, jaar?"
„Ja wel dat zou ik wel in de kan
toorboeken thuis kunnen vinden".
„Dan nog een vraag, juffrouw Knap
Weet u ook hoe mevrouw De-me voor
haar huwelijk heette?"
„Jawol!" antwoordde juffrouw
Knap dadelijk, „Movrouw Deane. hield
veel van lezen, en had een heelehoel
boeken, voornamelijk gedichten. Toen
ze stierf gaf meneer Deane ze aan 1
mij. Ik heb er hier een bij me, dat
ik in mijn koffer heb gestopt toen ik
yau huis ging. Daar staat haar naam
Ze nam een dun, blijkbaar veelge
lezen boekje van een stapel boeken
en tijdschriften die op de tafel naast
haar lagen en gaf het aan huar be
zoeker, Simmons keek en prentte
den naam in zijn geheugen.
„Nora le Geyt", zei hij peinzend.
„Hm! Dat klink als de naam van
een actrice, juffrouw Knap".
„Slim van u!" merkte juffrouw
Knap op. „Mevrouw Deane was aan
het tooneel geweest! Maar behalve
haar man wist niemand oij ons in de
buurt dat behalve ik. Ze hield erg
veel van me toen ik een klein meisje
was en ik was erg vaak bij hen in
huis. Ze woonden vlak bij ons. Me
vrouw Deane reciteerde soms voor me
en toen ik ouder werd, dacht ik er
over, hoe ze dat zoo goed zou kun
nen. En niet lang voor haar dood
ze is plotseling gestorven zei ik le
gen haar dat ik geloofde dat ze een
actrice geweest was vroeger. En toen
vertelde ze mij dat ze, a oor ze met
meneer Deane trouwde, bii het too
neel was geweest, maar dat ze niet
Avilden. dal de monscben daar Imi
hoorden, omdat ze in Cornwnll den
schouwburg- iets verschikkeliiks vin
den. Maar wat heeft dat allemaal mof
don moord op mijn voogd te maken?"
Simmons maakte een afwijzend ge-
baar.
„Neem mij niet kwalijk", juffrouw
Knap!" zei hij op smeekenden toon.
„Wij menschen van de wet moeten
allerlei dingen geheim houden en ook
geheimhouding eischen. Heb geduld
met mij, juffrouw Knap! Ik zafu niet
verhelen dat ik een voorloopig nog
vage aanduiding heb over liet treu
rige lot van meneer Deane, en ik zal
er aan werken, dat verzeker ik u!"
„Dat. is ook zeker wel de moeite
waard!" merkte juffrouw Pretty op
haar openhartige wijze op. „Als u
den man, die mijn voogd vermoord
heeft kunt vinden, en bii wordt ge
arresteerd en veroordeeld, krijgt u
schoon dertigduizend gulden in 't
handje, meneer Simmons. En z.oo iets
gebeurt, maar niet iedereu dag!"
Dat wist Simmons ook wel. en hij
ging weg van juffrouw Knap, meer
dan ooit vastbesloten «om het ueheun
op te lossen. Hij pijnigde dag en
nacht zijn hersenen om xueuwe plan
nen te bedenken. En op een Zondag
kreeg hij een schitterend idee. In de
kerk zag liij, niet ver van zich af. het
kamermeisje van mevrouw Chaniper-
nowne, Jane Pratt, en herinnerde
zich dat liij vroeger tegelijk met haat;
op de lagere school was geweest*
(Wordt vervolgd).:
