OM ONS HEEN
42e Jaargang No. 12661
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Vrijdag 26 September 1924
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN per 3 maandenVoor Haarlem en de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd
is (kom der gemeente) f3.57ys. Franco per post door Nederland f3.87Afzonderlijke nummers f0.15. Geïllustreerd
Zondagsblad, voor Haarlem en Omstreken f0.57J4; franco per post f0.65.
UITGAVE DER N.V. LOURENS COSTER
Directeuren J. C. PEEREBOOM en P. W. PEEREBOOM
ADVERTENTIENVan 1 tot 5 regels f 1.75; iedere regel meer 35 cents. Reclames 60 cents per regel. Bij
abonnement aanzienlijk rabat. Twaalfstuivers^dvertentiën van Vraag en Aanbod van 1 tot 4 regels 60 Cents
per plaatsing, elke regel meer 15 Cents a contant; buiten het Arrondissement dubbelen prijs.
Directie, Redactie en Administratie Gr. Houtstraat 93, Post-Giro 38810
Telefoonnummers Directie 3082, Redactie 600 en Administratie 724
Hootdrcdacteur: J. C. PEEREBOOM
Bijkantoor voor Santpoort, Velsen, Velseroord, Wljkeroog, IJmulden,
Beverwijk, enz., enz. Driehuizerkerkweg 2, Velsen, Telefoon 3521
DIT NUMMER BESTAAT UIT
VEERTIEN BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD
den kerkbouw aan den
Kloppersingel?
Hcj is bekend, dat de Gereformeerde
Kerk reeds lang: plan heeft om op het
mooie terrein aan den Kloppcrsingel
(aan den rij- en achterkant begrensd
door de Joh. de Breukstraat en dc Zo-
cheistraa:) een .nieuwe kerk te bouwen.
Enkele jaren geleden werd de nieuwe
kerk aan de Ged. Oude Gracht, die
ruim iooo uitplaatsen t<?It, in gebruik
genomen. liet is de bedoeling om aan
den Kloppcrsingel een kerk van onge
veer iïoo zitplaatsen ie bouwen met
kosterswoning. vergaderlokalen voor
den kerkerand, eni.
Onlangs zijn enkele architecten uit-
genoodigd daarvoor plannen in te öic-
Dtze plannen zijn thans ingekomen.
Zij worden door een commisuc van des
kundigen bestudeerd, waarna de kerke*
raad een besluit zal nernen.
Jndien alles gaat zooals verwacht
wordt, is er veel kans, dat in het begin
van 1915 met het bouwen van de kerk
kan worden begonnen.
EEN KOSTBARE MUNT
Terwijl aim de kust van dc Wad
deneilanden een tweetal optimistische
en vindingrijke studenten bezig is to
trachten klaar te spolcn wat zoove-
lon voorgangers in gunstiger omstan
digheden mislukt is, n.l, het ophalen
van het Lutirie-goud, gaat men in
Frankrijk beginnen met een nieuwe
systematische speurjacht up een munt,
wier geschiedenis wel waard is, hier
.verhaald tc worden.
Toen Napoleon I besloten had het
zilveren vijf frankstuk in te voeren,
begreep hij al spoedig, dat er iels
speciaals zou moeten worden gedaan,
om dit nieuwe muntstuk populair te
maken. Het klinkt wol wat vreemd,
dat geld nog behoefte aan populairi-
teit kan hebben, maar het gemis was
natuurlijk geheel gelegen in do afme
ting van het geldstuk. Zelfs toen had
den de menscnen reeds liever een vijf
franesstuk dan niets, maar liever had
den zij vijf munten van een franc.
Om zijn doel to bereiken, kwnrn do
groote keizer op een origineel idee.
Hij liet in een der nieuwste munten
een klein briefje smelten, door hem
zelf gctcekend en dat.- den vinder de
som van 5 millioon francs beloofde Het
resultaat was groot en oogenblikkeüjk
Jarenlang trachtte iedereen deze stuk
ken in handen te krijgen en wij mo-
gen aannemen, dat de staat hier niet
slecht bij voer. Vele «tukken werden
verminkt en zelfs gesmolten om het
kostbare briefje te vinden. Nu ver
moedt men dat het kostbare munt
stuk in een verzameling van Napole
ontische souvenirs is beland Maar
waar het ook zijn moge, naar men be
weert is de Franscho regefiring alsnog
bereid, dc belofte van -Napoleon in te
lossen.
En dus wordt er weer naar gezocht.
Ma-ar dan geven w-ij toch de zoekers
naar het Jmtine-goud een betere kans.
Weten onze jeugdige lezer?, en wat
dat betreft hun ouders, dat Moeder de
Gans. wier sprookjes niet- alleen in
.Nederland, maar over de gehecle we
reld beroemd zijn. werkelijk beeft be
staan. Zii was een Amerikaanscbe en
haar dochter trouwde niet een mees
ter drukker Thomas Fleet. Uit dit
huwelijk werd een zoontje geboren en
grootmoeder placht haar kleinzoon
bez.ig te houden met zelfbedachte
sorookjes. die later door ha-ar schoon
zoon werden gedrukt en uitgegeven
onder den naam van De sprookjes van
Mother Goosc. de woordelijke verta
ling van ons Moedor de Gans.
Alleen heeft de werkelijke Moeder
de Gans slechts een zeer klein deel
bedacht, van de geweldig uitgebreide
kinderlectuur, die thans onder haar
naam wordt aangeboden.
DE VERKEERSAGENT
Dit instituut, dat ook in Haarlem
ingeburgerd is, heeft de sympathie ver
worven van vrijwel iedereen, die zich
rijdend door onze straten voortbe
weegt, hetzij hij rusiig in een auto, rij
tuig of op een fiets zit, of een wagen
voortduwt.
De wetenschap, dat daar op drukke
punten zoo'n kalme, gezaghebbende
rnan staat, die met tién beweging van
zijn witgehandschoende hand den zwgar-
stcn vrachtauto kan doen stilstaan,
geeft zulk een rustig gevoel van vei
ligheid.
Nietwaar, hoe angstig nadert een
voorzichtig wielrijder niet vaak een boek
van een straat, waar weliswaar geen
verkeersagent staat, maar waar bet
soms toch heel druk kan wezen.
Welnu, die angst bestaat niet op die
plaatsen, waar tegenwoordig .een bewa
ker van de veiligheid staat.
Men moet dit werkje vooral niet te
licht opvatten. V\-oial 7", die op druk
ke punten staan, moeten als het ware
over stalen zenuwen beschikken; kalm
blijven wanneer zij soms van vier kan
ten tegelijk raotorgevaarten op zich
zien afkomen.
In Haarlem golden tot dusver de
vaste posten bij he: Stationsplein. Bar-
tcljorissiiaat en Verwulft als het drukst.
Maar sinds het plaveisel in oazc hoofd
straten voor de asphalteeringswerken
opgebroken zijn, staat er ook een ver
keersagent bij de Groote Houtbrug.
Over dezen laatsten wetsdienaat wil
den we het even hebben. We belnen
hem op een dezer avonden eea poosje
rustig gadegeslagen en kwamen toen
tot de conclusie, dat zijn aanwezigheid
aldaar waarlijk geen overbodige luxe
genoemd mav worden. Zoo iemand, aan
nioci hij. vooral in het donkere avond
uur, volkomen meester over zijn zenu
wen kunnen zijn.
Zooals nsen weet komen dagelijks on
telbare automobielen, komende uit de
richting van L'en Haag, over hei Hout
plein de stad binnenreden. D't laatste
kan nu sinds emigc weken niet plaats
hebben, omdat de opengebroken straat
dit belet. Aan vele bestuurders is dit
evenwel niet bekend. Zij rijden daarom,
de één harder dan de ander, gewoon
door, tot zelfs over de brug, eer z'i
eindelijk de donkere gestalte van den
verkeersagent met zijn waarschuwend
opgeheven rechterarm zien. Knarsend
blijven de vehikels dan even stil staan,
om vervolgens een van beide singels
op te rijden.
Toen wij dien bewustcn avond, even
stonden te kijken, naderde van het
Houtplein een slechts matig verlichte
auto Waarschijnlijk daardoor kon de
chauffeur den verkeersagent niet zien,
totdat hij hem op slechts een meter af
stand opmerkte en toen schielijk stop
te. Den agent werd dit toen even
machtig en terwijl hij, op eigen lijfs
behoud bedacht, een weinig op zij
sprong, riep bij ons op wan'aopigen
toon toe
„Maar ziet u nu wel, dat we 's avonds
niet zien kunnen 1"
Hij bedoelde natuurlijk „niet
zien worden."
Ditzelfde is natuurlijk ook het geval
op de andere vaste posten. Nu de avon
den weer langer worden, zal er wat op
gevonden moeten worden, om te maken,
dat een verkeersagent op een flinken
afstand gezien kan worden. Wij mee-
nen, dat dit het beste kan gebeuren, als
men den agent op een vluchtheuvel laat
plaats nenien, zooals in Rotterdam bet
geval is. en daarboven een flinke clec-
trische lamp laat branden.
Dit zal ên aan den agent èn aan
de veiligheid van het verkeer ten goede
komen.
No. 3371
Mijlpalen
Wie onzer denkt in deze dagen, nu
rloliandsciie vliegers op liet uum zijn.
mar indie te vliegen, niet een «ogen
blik aan het tooueeistuk „Mijlpalen",
dut zoo vaak door Kooynurds' gezel
schap is gespeeld en dat tot onder
worp had de opvolging: houten Belie
pen. ijzeren schepen, stalen schepen?
Er zullen vroeger wel mosschcu zijn
geweest, die lachten of het hoofd
schudden oior het denkbeeld, oin met
een zeilschip, langs de zuidpunt van
Afrika, Indid te bereiken en liet is
toch geschied; later zullen liun nako
melingen gelachen of het lioofd ge
schud hebben, toen men het ging 'loon
per stoomboot, on op het oogcnblik
!.'t<in de nazaten van deze twijfelaars
eer klaar om te lachen of het hoofd
schudden, 1111 dappere, jonge, ke
rels zich gereed maken, de reis t>er
vliegtuig to doen. Wij hooren hen
immers al zeggen: ..als aportdemon-
str.afie is het heel mooi. maar wis ge
looft dat er ooit '-en geregelde, vei
lige verbinding door de luchlt me»
Intliü komen zal?" En. toch. in w,u-r
il van die remmers en f «penhou
ders durf ik zeggen; ..de luchtlijn"
Nederland-Indié komt, ze in munr c n
rpiacstio van fiid en vernuft en eriis-
liicn. misschien mogen ik cu mijn
tiidgenooten het nog beleven". Al zou
ik. natuurlijk, dnar niet op durven
rekenen.
F.rckmann-Chatrian, een nu vrijwel
vergeten Frnnseli schrijverspaar,
heeft, eens geschetst, hoe de smid Da
niel Rock met, zijn zoons, die. er een
genst ander van waren dat do spoor
1 luin dorpje zou doordringen, den
listen trein trachlten legen te hou
den met hun sterke armen en een
oiiderwctschen piek: zij werden on
dersteboven gereden en kwamen om.
7.M zal het den tegenstribbelaars van
heden allicht niet vergaan: verzet
ten zich trouwens wijselijk alleen
maar met de tong en op eerbiedigen
afsiand. Maar dat zij, met beschaam
de kaken, later hun ongelijk zullen
moeten erkennen is nu al een zeker
heid.
De Portugees Dias was de eerste,
die in de buurt van de zuidpunt van
Afrika kwam. Hij zeilde die nog niet
om. de tegenzin van zijn scheepsvolk,
dat peen vertrouwen in de voortzetting
den tocht had, dwong "hem terug
te keeren; wel ontdekte hi> de zuid
punt. waaraan hu den naam gaf van
Slormkaap, Cabo Tormcntoso, om
het slechte weer dat hij daar te ver
duren had. Die zwaarmoedige naam
werd door den Portugeeschen koning
Joa3 veranderd in Kaap de Goede
Hoop, omdat zij, zoo zei de koning,
het voorteeken zou zijn van een nieu-
wo expeditie, die beter slageu zou.
Die tweede tocht liet evenwel nog
tien jaar op zich wachten. Do leiding
daarvan werd evenwel niet aan Dias
opgedragen, maar aan Vasco di Ga-
ma, wiens naam door deze reis voor
altijd beroemd geworden is. Den
22sten November 1497 zeilde hij Knop
de Goede IIoop om.
Naderhand hebben de Portugeozen
zich evenwel niet weten te handha
ven. Althans, daarover vertelt Jan
Huygen van kinschoten, een van on
ze eerste Nederlandsche zeevaarders,
Weet men wel, dat deze beroemde
man in ons Haarlem geboren werd?
De zucht naar reizen zat er nl vroeg
bii onzen .Tan in: toen hij in Goa, hei
middelpunt van de Portugeesche be-
zittingeu in Voor-Indië, was aange
land. schreef hij aan zijn ouders:
„mijn hart denct anders niet. nach;
ende dach. dan om vreemde landen
to besien. Soo weet men wat te ver
tellen als'men oudfc is". Het kan
haast niet leuker gezegd worden.
Huygen 'ging al vroeg uit Enkhuizen,
waar hij opgegroeid was, naar Span
je en kreeg daar al spoedig gelegen-
hcid om aan ziin zucht tot reizen te
.voldoen. Waarschijnlijk in de functie
van klerk trad 11 ij 111 uiensc bij den
aai istussciiop van Goa en verbet op
een der Schepen van een vioot \aa
veertig, de naven \au Lissabon op
Vrijdag 8 April 1583.
üp welke kieine schuitjes groote
tochten destijds ondernomen werden
kunnen wij zien aan de albceldingen
uit dien tijd. Up de kust Guinea
ik ontleen deze bijzonderheden aan
het interessante boek van Dr. M. G.
de Roer „Van oude Voyagien") werd
do vloot door enorme hitte en her
haalde regenvlagen geplaagd. ..Tot
tien. twaalf koer op een dag moes»
men de zeilen si rijken, al het water
dat in het schip was, begon onaan
genaam 10 rieken, zoodat men den
neus moest dichtknijpen als men drin
ken wilde".
Bovendien had .Tan weinig vertrou
wen in do zeemanskunst van de Por-
tugeezen: een groot deel van de be
manning was ziek, een ander deel on
bekwaam; ook kwam er (wist en mui
terij. Overigens was de reis voor
spoedig. Later lui den terugtocht
kwam hij te weten, dat niet zonder
reden het vaarwater omstreeks ot
zuidpunt van Afrika gevreesd werd
wegens golven en stormen. ..Daar bij
de kust van Afrika herhaaldelijk
schepen op de klippen liepen, was
sinds kort beslolen. de koers recht
streeks langs de Malediven naar de
Kaap te richten". Een van de andere
schepen wënschtê bliikbanr hef eerst
de Knap de Goede Hoop te passeeren:
ofschoon het de beste zeiler van de
vloot. was. kon het i/i den strijd te
gen den hevïgen wind niet overwiu-
nen. Toen het schip waarop Tluygen
voer in de streek aankwam, was het
andere vergaan. Lijken en wrakhout
dreven er rond.
Ik wijs op de zo gevaren, omdat wij
nu. eeuwen nadeWiand, zoo licht ge
neigd zijn om ons te verbeelden dat
de tocht naar Tndic zoo eenvoudig
was, omdat de zeevarenden van dien
tijd er zoo eenvoudig toe overgingen.
Het tegendeel is waar.llet schip waar
op onze Jan voer. brak op 'n oogenblik
liet roer en dreef onder hevigen storm
en onweer hulpeloos rond, Kerel toen
het weer beter werd, kon liet hersteld
worden. Maar hoe? Bouten had men
niet. een smidse evenmin een stuk
van een kanon werd tot aambeeld ge
ïmproviseerd, met Ivvce ossenhuiden
een blaasbalg gemaakt, uit eeu oude
dreg vervaardigde men een paar bou
ten. Daarna avontuurde dc kapitein
heb maar weer. Daarbij was de kust
van Natel ook berucht door haar
hevige stormen als er bij 't mooiste
weer maar een wolkje, Ier grootte van
een vuist, aan de lucht kwam, moes
ten onmiddellijk alle zeilen gestreken
worden. omdat dadelijk de storm
kwam opzetten.
Zoo was de tocht met de kleine zeil
schepen uit de vijftiende en zestien
de eeuw lang en vol gevaren. Sinds
d ien werden wel de schepen grooter en
dus bete,r tegen ruw weer bestand,
maar de route was nog altijd gevaar-
Hik en de groote verbetering kwam
pas met het stoomschip en
het kanaal van Suez, dat den weg
belangrijk verkortte.. De sioonibouL
maakte de opvarenden onafhankelijk
van den wind, althans min of meer,
daar wij in die eerste dagen van
de groole stoomvaart ook niet moeten
denken aan de groote zcekasteelen van
dezen tijd. met liun sterke machines
en hun 'talrijke maatregelen van
veiligheid. Het waren alweer note-
doppen, die eerste stoombootjes. Reken
er manir op. da.fc vrienden en bloed
verwanten wanneer het met hun
familieleden in zee stak, vol bange
voorgevoelens het stoomschip hebben
nagetuurd. Zooals op 1 October af
scheid zal worden genomen van de
dappere Nederlandsche vliegers in
hun luchlschip.
Op 17 November 1869 werd het
Suez-kanaal gespend, in 1870 hadden
reeds 500 schepen den korteren weg
gekozen. Wij glimlachen wanneer wij
de brochure lezen van den oud-gezag
voerder Bosch uit heb jaar 1869, over
de vraag voor welke schepen heb Suez-
kanaal geschikt is. Niet voor zeil
schepen, die maar liever om de Kaap
moeten blijven varen (natuurlijk kan
men in een smal kanaal noch lavee-
ren, noch wachten op gunstigen
wind)ook niet voor zeilschepen met
liulpstoomvermogen, omdat in vele
gevallen het stoom vermogen te gering
zal ziin en dc noodige kolenvoorraad
nooit vooruit berekend kan worden.
Kr bleven dus over de stoomschepen
met, vol stoom verinogen. In de vesti
ging van een groole maatschappij zag
Bosch heil voor de verkorre gemeen-
schap tusschen moederland en kolo
niën. voor den haildel. zoowel als voor
passagiers. Uit. zijn opmerkingen
blijkt verder, dab de handel er des
tijds nog geen voordeel in zag.
Hoe is 't mogelijk? vragen wij
wonderd. Wij. die weten, .la, als een
nieuwigheid eenmaal ingeburgerd is,
kan men er gemakkelijk mee instem
menT.n de toekomst zien, vertrouwen
stellen op nieuwe ondernemingen en
nieuwe denkbeelden is een andere
zaak. I)e menschheid klampt zich al
tijd weer aan haar oude mijlpalen
vast.
En zoo zullen dan op Woensdag 1
October drie Nederlandsche vliegers
den weg van Amsterdam naar Batavia
banen. Is dat wel het juiste woord
Neen, zii zullen alleen aaufooncn, dat
de tocht mogelijk is. Drie namen om
te onthouden Thucesink van de
Hoon van Sloch teren. van Weerden
Poelman, van den Broeke. Het lucht
schip' Fokker VII, werk van een Ne
derlander, van een Haarlemmer. De
afstand is 16000 kilometer, de richting
oostelijk, den eersten dag al naar
Praag, daarna voortdurend oostelijk,
eindelijk over dc straat van Malakka
els einddoel.
Pionierswerk. zooals dat van de
eerste zeevaarders, zonale dat. van het
eerste stoomschip- Maar dat groote
"«velgen hebben kan. Vliegen naar
Parijs. Londen, Hamburg is al niets
bijzonders meer waarom dan niet
naar Batavia? Het kanaal van Suez
en de stoomboot verkortten den duur
van- de rei.? aanmerkelijk, liet, vlieg
tuig pn de luchtweg zullen dien duur
nog verder verkleinen. Waar de
grens i<?. wie zal het zeggen? Maar de
moeeliikheden zijn hier bijna onbe
grensd.
J. C. P.
Stadsnieuws
Internationale Vooriaars-Bloemen-
tentoonstelling 1925
Deelneming uit België
Reeds vroeger is medegedeeld, dat de
Gc-ntsche tuinbouwers op deze tonic
stolling een tijdelijke lenLoonstelling
hel. hoofdgebouw zouden organised
welke geheel het karakter zou hebben
de beroemde „Gentsche Floraliën". Thans
heeft ook hot Syndikaat der Hofbouwers
Antwerpen den wensch geuit,
deze tentoonstelling deel te nemen. Ver
moedelijk zal do collectieve deelneming
den Antwerps ellen tuinbouw, waartoe
bekende Anjenkuliureo boliooren,
onder bescherming vam het gemeentebe
stuur van Antwerpen, dat op alle moge
lijke wijzen do belangen van do tuimbou-
onder zijn ingezetenen tracht be
vorderen.
Over „beunhazen".
Een beroep op de gepieente
om oneerlijke concurrentie
tegen te gaan.
In de vergadering van den Midden-
sta ndsraad zal, blijkens de heden in
dit blad gepubliceerde agenda, de
heer G. J. Alders (voorzitter) der R.K.
Smedenpatroonsvereeniging) een in
leiding houden over de zoogenaamde
beunhazen-quaestio.
Naar wij vernemen ondervinden de
gevestigde patroons thans veel con
currentie van werklieden, die zich
's avonds thuis toeleggen op heb ver
richten van allerlei werkzaamheden.
Na bezetten arbeidstijd, als de pa
troon dus niel meer mag laten wer
ken, fabriceerea zij thuis allerlei arti
kelen en voorwerpen.
Het gnat zelfs zoo ver, dat daartoe
electrisehe motoren geplaatst worden.
Het is natuurlijk te begrijpen, dat
deze menschen tegen lagere prijzen
kunnen werken dan de patroons, die
eel hooger bedrijfsonkosten hebben.
Thans wil de heer Alders er voor
pleiten om aan het gemeentebestuur
te verzoeken, dat aan die zoogenaam
de beunhazen alleen na behoorlijke
omschrijving bij de Arbeidsinspectie
en bij het Handelsregister elpctrische
stroom voor motoren geleverd zal wor
den.
PERSONALIA.
Te Leiden is geslaagd voor bet
Doetoraal-Examen Rechten, de heer,
B. Damen. alhier.
LANGS DE STRAAT
DE HALVE STAD OPCE-
BROKEN.
De li a 1 v e stad is wel wat o verdre
ven. Maar ©rg -is het toch wel' Het
is of nu alle3 in eens moet! We zitten
zoo wordt vermoedelijk gedacht
toch. in den rommel; een beetje «leer
of minder komt er niet op aan!
Om het heerlijke asphalt te verkrij
gen moeten wij -— als de rijstebrij
berg die Luilekkerland omgeeft!
eerst met de opgebroken straten ge
noegen nemen. In de Groote Hout
straat. begint liet weer een beetje
te lijken. Daar is de groote midden
moot klaar, alleen de kop en de staart
ontbreken nog. Aan den Houtbrug-
kanL is voor het Proveniershuis wel
het bei011 bed klaar, maar het eigen
lijke asphalt moet nog gebakken wor
den. Het Wachten is op de asphaltma-
chine, die naar Amsterdam dit logee-
ren is.
Eerste aanmerking!
Dien had die machine niet mogen
laten vertrekken. Nu moeien w" v
wachten tot Woensdag. Als tenmin
ste nu woord wqrdt gehouden.
De ingang van. de 'Gierstraat bii
het Proveniershuis is opgebroken
voir de tram.
Veel spoed met het dichten van
galen wordt daar niet t-vraakt.
Tweede aanmerking!
Nu is het gevolg, dat Ja binnenstad
van het Zuiden uit allein langs om-
vegen lo bereiken is.
Aan de koetsiers en autobestuurders
die er toch moeten zijn. worden raad
seltjes opgegeven.
Dc- Houtstraat bij de Groote Markt
is kiaai'. alleen is men er nog niet toe
kunnen komen om het aansluitende
stukje naar de Groote Markt met blok
ken vol te maken.
Nu gaat hel, verkeer IToutstraat-
Groote Markt, Smedestrpat via de
losse planken die tusscnen dè tram
rails liggen.
Als een blokjeslepger een dag werk-
was <le aansluiting in orde.
Derde aanmerking!
De Groote Markt is nu een chaos,
joral -aan den Stadhniskant, Tnder-
daarl nu is de markt weer ..bet
Sant", zooals ten tijde van Graaf
Floris V.
Toch verlangen wij er niet meer
naar om ,,op de keien te zitten". Nu
,r kalm wachten tot ons asphalt-
bed gespreid is.
Alle voetgangers die ever de Marki
moeten, gaan over het trottoir
den kant van Kart hans. Deze
stoep is niet breed, maar wordt nog
versmald door de honderde kijkiusti-
gen naar het asphalbeeringswerk.
Kunnen de plaatsen np deze gere
serveerde tribune niet verkocht wor
den? Dan zouden de wandelaars iniu-
der last van de kijkers hebben.
In de Koningstraat is ook een deel
der bestrating opgebroken.
De Koningstraters krijgen evenwel
nog geen ashpalt, alleen een stukje
nieuwe tramrails. Maar met hei oude
hadden ze nog wel een poosje willen
doen.
V-ierde aanmerking!
In do Kruisstraat is de asphaltee-
ringsherrie nog lot de helft van at,
straat beperkt. -
Op den Kruisweg was dit ook de
bedoeling. Daar is de helft van 't
betonbed al klaar. Als de asphalt-
machine geen verlof genomen had,
zou het asphaltkleed ook al gereed
zijn geweest. Nu is in afwachting- van
de terugkomst ook de andere helft
van do straat opgebroken. Het ge
heels vorkeer is nu afgesloten. liet
had anders gekund. En gemoeten.
Vijfde aanmerking.
Daardoor worden ook raadseltïes
opgegeven aan de koetsiers en chauf
feurs die uit het Noorden komen. De
verkeersagent op den Krusweg heeft,
het nu dubbel moeilijk om "al het
verkeer via de Rozenstraat en Sta
tionsplein te regelen.
Om alles nog erger te maken is het
G. E. B. thans begonnen om de Klei
ne Houtstraat aan een zijd© op te
breken om daar een nieuwe lichtka-
bc-1 te leggen.
Daar is het nu loopgraven-oorlog!
Zesde aanmerking!
Had dit niet kunnen wachten tot
het verkeer in de Groote Houtstraat
weer vrij was?
Publieke verkoopingen
en de winkelsluiting.
Oneerlijke concurrentie
met de winkeliers.
In dit blad is reeds dOor betrokken
winkeliers ei' over geklaagd, dat hier
den laatsten tijd publieke veilingen
worden gehouden, waar meestal ge
wone nieuwe winkelartikelen ver
kocht worden.
De belanghebbenden zien daarin
oneerliiike concurrentie, "omdat ter
wijl -de winkels om 8 uur gesloten
moeten worden, deze veilingen
avonds ongestoord mogen voortdu-
Thans gaat de Middens! anderaad
zich ook niet, deze quaeatie bemoeien.
De heer C. ten Boom, voorzitter, zal
dit punt inleiden.
OPEN BRIEF VAN
KEES DE MOPPERAAR
AAN
OPENBARE WERKEN.
Wij leyen in een groote stad en heb
ben natuurlijk ook groote-stadgma-
nieren
Het asphalteeren onzer hoofdstrar
ten geschiedt met de modernste hulp
middelen, asphalt-machines, vracht
auto's stoomwalsen, enz.
Alles is in orde
Maar dit werk is ook door de ge
meente uitbesteed.
Onze eigen afdeeling Openbare
Werken is niet van zulke moderne
werktuigen voorzien.
De grintweg langs den Kloppersin
gel moest worden verbeterd. Op enke
le punten is de weg afgegraven, op
andere plaatsen opgehoogd. Reeds van
heb voorjaar af, is men daarmee be
zig. Een record in langzaamheidNu
is een deel zoover, dat er nieuw
grint is gestort. Eerst is getracht den
weg gelijk te maken met een walsje
door een paard voortgetrokken. Maar
dit hielp niet. Nu rijdt al eenige da
gen een nieuw uitgevonden wals op
dezen weg. bestaande uiteen
zware zandwagen met breede wielen!
De kar is met groote steenen zwaar
gemaakt. Het zai wel Nieuwjaar wor
den voordat de weg op die manier
klaar is!
Het is dringend noodig, dat O.W.
met den tijd meegaat en moderner
werktuigen aanschaft
ZWAARD EN TOGA
Op Dinsdagavond in den Haag
Behandelt inen de groote vraag
Ontwapening.
Een hooggeleerde in het recht
Houdt ooai' een ernstig tonggevecht
Maar bloedloos.
Met een soldaat, wiens duchtig zwaard
Dan in de schede wordt bewaard,
Dus werkloos.
Maar die. bezield met mannenmoed,
Zich ook als spreker hooren doet,
Heel vreedzaam.
Als het debat weer is gedaan,
Dan kan een ieder huiswaarts g^an,
Als voren.
De kriig is dan niet afgeschaft.
Dus kan er worden voortgemaft
Tot later?
Neen. 't woordenspel is maar begin,
Daar ligt een prachtig denkbeeld in,
Geen oorlog
ÏVie kan. draagt dus naar krachten bij
Tot arbitrage, harmony
En vrede.
Dan worden menschen eimdlijk wijs
't leven zelf een paradijs
Op aarde.
TOM DE RIJMER-,
ten algemeens
legitimatiekaart.
Wat de heer P. J. M. van Tetering
daarmee bedoelt.
Het Belgische systeem.
Blijkens c!e agenda voor de ver
gadering van dien Middenstands-
raad zal. d© heer P. J. M. van Tete-
'ing daar inleiden: „het naar Bel
gisch systeem invoeren van een ge
meentelijke, a.lgemeene legitimatie-
kaart".
Wij hebben den secretaris van den
Middenstandsraad gevraagd wat hij
daarmede beoogt.
In België zoo zei hij zijn
thans alle menschen boven zekeren
leeftijd, ik geloof 16 ja-ar, voorzien
van een officieele legitimatiekaart,
die door de gemeentebesturen, ver
strekt, wordt. Daarop is bij een foto
de naam, ouderdom, beroep en woon
plaats van den houder vermeld.
leder is verplicht deze kaart steeds
bij zich te dragen.
Het gemak is groot. Legitimeeren
op postkantoren, banken, enz. is nu
heel gemakkelijk. Hier zou een bios
coophouder dan niet meer op goed
vertrouwen een jongeling toelaten
die verzekert 16 jaar te zijn, maar
er jonger uitziet. Een verkóoper van
alcoholhoudendeu drank zou dadelijk
weten of hij een jeugdige klant on
der of boven de jaren is.
Het opgeven van een valschen
naam aan een politieman zou niet
meer mogelijk zijn, want alles staat
juist op de legitimatiekaart.
Kortom als eenmaal zoo'n kaart is
ingevoerd, zou steeds weer het nut
daarvan blijken.
De kosten van het instellen dezer
kaarten zijn gering. Vernieuwen zou
pas om rde 3 of 4 of 5 jaar noodis
zijn..
