HAARLEM'S DAGBLAD
BRIEVEN OVER RUSLAND
FLITSEN
Arr. Rechtbank
KantongareGlit
VRIJDAG 10 OCTOBER 1924
TWEEDE BLAD
van een Rus
HET TEGENWOORDIGE KIEJEW
Alle groote ateJon van Rusland
hebben veel van de revolutie en den
burgeroorlog geleden; er werden veel
huizen verwoest, alle gemeentebe
drijven geraakten in staat van ver
val, de iioleering veranderde in een
bron van infectie voor de geheel© be
volking. Hetzelfde lot. heeft ook Kie-
Jew, do coret© Russische hoofdstad,
de ,,moedt r der Russische steden",
getroffen. on vangen van een vol
komen i .sbaren man. die kort
geleden K. heeft bezocht en die
de stad den oorlog kende, do
volgende bijzonderheden over den
tegen woord igen toestand viyi deze
schoon© stad aan den nooit volpre
zen zilveren Dnjepr, de rivier van
het rijkste gedeelto van de Russischo
vlakte.
Vóór den oorfog fin 1913) telil©
Kiejew 626UÜO inwoners, welk getal
steeg tijdens den oorlog tot drie
kv. art rnillioen, maar op het oogen-
blik is het aantal inwoners gedaald
tot plin. 4O0.OJ0. Ondanks de vele
verwoctst© huizen (vooral heeft gelo-
den do wjjk Lipki, bet rijkste en
schoonste gedeelte van dé stad)
maakt de stad ook nu nog een zeer
goeden indruk. Daartegenover zien
«1© inwoners er steeds triest uit. want
de strijd om het dagelljksch brood is
voor de ineesten t- moeilijk. Zelfs in
1-©draagt de kapitale som van 48 roe
den Dnjepr ziet gij nergens een vroo-
lijk gezicht
I»e hoognschool. vroeger een vm
de beste in Rusland, is verar.d - r
een rij onafhankelijke vakts
De Oekrajiniech© academic v\
nog, maar de geleerden leiden
armzalig bestaan, want hun
vergankelijk. Het aantal bedevaart
bel pér maand, d.w.z. de helft van
hetgeen een werkman verdient. Dat
onder derg- liiko omstandigheden de
wetenschap niet floreeren kan, be
grijpt natuurlijk iedereen.
Kiejew brtrtoml vroeger voor een
gede he van de duizenden en duizen
den bedevaartgangers, die uit all©
oorden van het ournetelijke Rusland
tiaar deze stad stroomd'-n. Zij wer
den aange trokken door liet Holen-
klooster, het grootste heiligdom van
Rusland, waar in holen, de vroegere
celien van de anachorctten het ge
beente is begraven van vele heiligen
en zaligen. Dit gebeente i« volgens
de !«yr van de Rua-isoh© kerk on
vergankelijk. II et aantal bed waart-
gangers is nu zeer klein. Ten de-de
is dit to verklaren door de groot©
armoede,' die op het platteland, dat
het grootste gedeelte van de he»le-
vaartgangers levert, htejvcht. maar
i-r zijn ook ander© omstandigheden
bit. di© in dezelfde richting werken.
Wij zullen er ©en paar van noemen.
Het is bijv. in Rusland onmogelijk
een reis te maken zonder van ©en
j-as voorzien te zijn: als iemand ech
ter om ©en pas koint en zect dat
ter bedevaart wil gaan, dan ontvangt
hij natuurlijk geen piu, het doel van
d>» reis verzwijgen i* echter onmoge
lijk omdat in d© gehuchten iedereen
alles van zijn buurman af weet; do
bodevaart gangers wordbn door do
autoriteiten op nil© inop«-lii!c© manie
ren tegengewerkt en laétig gevallen;
de communistloclio Jeugd, d© be
rucht© komsomol.'erj, laten zich
daarbij ook niet onbetuigd en be
spotten de geloovigon on beleediften
hun heiligdom: tin slotte laat zich
ook do bolsjewistische atheïstische
agitatie voel-n: de nieuwe ReoOTatle
wordt op alle mogelijke wijze door
d© bolsjewiki fop school, o" avond
jes. op .cursussen" ©nz.) bewerkt,
zoodat velen hunner den godsdienst
hunner vaderen hebben afgezworen
en de atheïsten in hun propaganda
1-elpen Om hef ©©loof Van degenen,
die ondanks alle tegenwerkingen toch
i»r bedevaart ziin getrokken, t© tref
fen en h©t e©1oof aan de onverganke
lijkheid van het gebeente der heili
gen te vernietigen hebben d© atitori-
teifen bevolen in liet klooster een
Egyptische miimmi'1 plaatsen. Of
ken t© Kif|W ©ven slecht
werkelijk zal kunnen dooden, is een
groot© vraag.
De scheepvaart op den Dnjepr. dio
vóór den oorlog zoo levendig was,
Is nu onbotoekenend. Er zijn geen
po-Heren cm te vervoeren, de inen-
fhen zijn tarm oin reizen te on
dernemen; d© booten liggen dan ook
t„ roeeten. Alleen d© kleine bootje»,
die het verkeer tusschen Kiejew ©n
sommige dichtbijeelegen dorpen en
stadje© onderhouden, varen nog op
den Dnjepr; nu en dan ziet mon ook
ein houtvlot op de mac.htigo rivier
drijven,
Kiejew ligc in het centrum van
een «suikerbieten verbouwende streek
en bezit veel suikerfabrieken
de 2W suikerfabreiken die Rusland
voor den oorlog heeft bezien, be
vonden zich 19», en wel de grootste
in de üokrajine), maar slechts
nig fabrieken werken (in geheel
Otiki: - werken nu nauwelijks 80
sujk. .-keu). Het werk is op de
suiker icken te Kiejew even slecht
georganiseerd als on alle andeie Rus
sisch© fabrieken. Ten gevolge van
de bureaucratie, liet ondeskundige
beheer *ot directeur wordt dikwijls
iemand benoemd, die van de suiker-
inustrifj niet afweet, maar daarte
genover een goed communist is), en
den vreesdij ken warboel werken
fabrieken niet vorlies; in het afge-
loopen jaar bijv, moest de regeering
aan den suikertrust een subsidie van
niet minder dan 230 rnillioen roebel
toestaan, daar anders de trust niet
in staat zou zijn geweest zijn
plichtingvn na te komen. Dit
zal het tcKort nog gruot«r zijn. On
danks het feit dat de suikerbieten-
bouw in Rusland op een hoog peil
staat, hebben d© directeuren van
den trust het weten klaar te spelen
zóó duur te werken dat d© Rus
sische suiker veel duurder is dan de
buitenland-die en dat terwijl de loo-
nen in Rusland ve«-l lager zijn dan
in ander© suikerprodiiceerende lan
den. Dat bij dergelijk l--h©er de
prouctie ©terk moest lijden. ligt
voor d-» hand: in 1915191C ver
vaardigde Rusland ondanks het ge
brek aan werkkrachten 85 rnillioen
poeri suiker en nu slechts 20 rnillioen
poed (verleden j'iar, toen dc-
standigheden veel gunstiger wn
bcrifoeg de productie 21.6 rnillioen
poed). Voor den oorlog voerde Rus
land 35 rnillioen poed suiker per jaar
uit en dank zij d© bolsjewistische
weldaden moet Rusland nu in het
buitenland suiker koopen om jict
tekort te dekken.
De jaarmarkt te Kiejew, de zoo
genaamd© Kontracten, waar voor
d©n oorlo? duizenden menschen uit
alle uithoeken van Rusland bijeen
kwamen ©n groot© transacties voor
suiker afsloten, is nu Je©,- en
eenigt slechts .«enige directeuren
van Milkertnist» die in een onder
onsje «He» regelen.
De werkloosheid is f© Kiejew,
evenals trouwens in alle andere
Riifi»i»ch© steden zer-r hoog. Op een
bevolking van -iOBOOO inwoners
kent de atad nu op 60.000 werkloo-
zen. I>© groot© winkels, die vroeger
«chitteror.de zaken doden, VerkooTWl
nu weinig goederen, omdat d© lie-
volking t© arfii i« om ieta anders dan
het xlU-rnoodzakeliikst© t© koon«-n.
He belastingen echter, Hi©- vroeger
in Rusland ze©r lan- Waren. zijn
nu hooger dan in elk "ander land in
Europa.
B. RAPTSCHINSKY.
Stadsnieuws
Het Tooneel
ALEXANDER MOISSI
DIE JiiDIN VOK TOLEDO.
Do avond van gisteren is voor ve
len een tclcuratchixig geweest. Daar
was allerverst reed» het stukflocvc-
len van ons kennen Griilparzert De
ouderen misschien Meden, maar Die
Judin von Toledo 1 Zij, die het stuk
niet vooraf hadden gelezen, zullen
vrij vreemd tegenover dit werk van
den Oostenrijkschen dichter hebben
Eest aan, vooral ook doordat men het
eeie eerst© tafereel van het tweede
bedrijf eenvoudigweg had geschrapt,
waardoor de figuur van den koning or
niet duidelijker op werd. Jui*t in dat
tafereel cccft Gnllparzcr on» de on
ervaren icugd van Alfonso, waardoor
het verklaarbaar wordt, hoo deztfjon-
ge koning de speelbal van oen mooi,
wuft meisje als Rahel kan worden.
De plotseling oplaaiende liefde werd
nu in het geheel niet verklaard en
het stuk zal daardoor vooral in het
begin velen zeer fragmentation
hebben toegeschenen.
Maar dan was er ook de zeer on
voldoend© opvoering! Waarom een
Tournee gemaakt, met een werl^ als
Die Jüdin von Toledo, wanneer m©n
van te voren weet het niet voldoende
•c kunnen geven 1 Dat onz.e Stads
schouwburg als de meest© provin-
cicschouwbnrgen alle decors mist
voor een stuk als dit, was vooruit te
voorzienMen had er nu maar wat
van gemaakt, doch het was eigenlijk
doorloopend belachelijk. Wie beeft
zich gisteravond één oogenblik in een
koniiiklijken tuin gedroomd, of in een
lustslot aan de Taagï
Dat zouden wij allen nog hebben
kunnen vergeten, wanneer men ons
in dat primitievi© decor werkelijk
Die .liidin Von Toledo had voorge
speeld, maar och arm, wat is er wei
nig van deze Grillnarzer tot ons ge
komen. Wanneer Moiasi niet op was,
was het alles eigenlijk erbarmelijk..
Wat kwam er bijvoorbeeld van een
Kroonraad terecht, wat van heel het
laatst© tooneel f
Wie heeft in dat slotfcoonêel iets ge
voeld van den gruwel van de misdaad,
die pas was gepleegd Het leek een
groep uit een wassenbeeldenspel ©n
nog wel een heelo leelijke! waartus-
schen Moissi komedie speelde
Nee, deze opvoering had alle nadee-
len van een sterrenvertooning, die
als geheel een zeer pooveren in
druk maakte. Er bleef eigenlijk alleen
het spel van Moissi in de rol van ko-
ning Alfonso over. Van ontroering is
bij mij gisteren geen oogenblik sprake
geweest, maar wel beeft Moissi mij
ook nu weer herhaaldelijk sterk ge
boeid. Er waren ongetwijfeld prachli-
ge spelmomenten. Ik denk bijvoor
beeld aan zijn spel met de keten en
her portret van Rahel, aan liet too
neel met dc koningin, wanneer de pas-
si© voor de jonge iodin langzamer
hand hem weer geheel gaat beheer-
schen, en zijn terugkeer uit het ver
trek, waar het lijk van Rahel ligt en
hij haar voor het eerst gezien heeft,
zooals zij werkelijk is. De verbijste
ring ©n den afscthuw van zich zelf
speelde Moissi meesterlijk.
Toch, als ik de voorstelling van Die
Jüdin von Toledo weer voorbij mij i
laat gaan, denk ik alleen aan mooie
fragmentenAlfonso zie ik niet voor I
mij. Dat was bij zulk een onvoldoende J
voorstelling ook niet anders te ver-
wachten.
Voor de prachtige rol van Rahel
wordt niet minder dan een ras-actrice
gevraagd. Het was heel moeilijk aan de
groot© macht van deze Rahc] over den i
koning te geloovcn daarvoor miste haar
spel ic veel innerlijke distinctie. Bij
Claire Felber dacht men telkens da:
heb je op de tooneeiscbool technisch
beel aardig geleerd! Verder ikonden
wij met onze waardeering onftogelyk
komen. Had zij nu maar niet een acteur
van de kracht-van een Moissi tegenover
rich gehad, dan zou al dat technisshe
en uiterlijke in haar spel minder zijn
opgevallen. Van de overige bezetting
wil ik alleen nog Grethe Bück noemen,
die als Esther aan het slot nog even iets
heel goeds gaf.
Het vrij talrijke publiek was in het
begin zeer gereserveerd. Pas a.m het
eind kwam bet los en klapte het Moissi
warm toe. Maar een grootsche ovatie als
na Der lebende Leichnam en Gespen
ster werd het niet.
J. B. SCHUIL.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 116
DE PLATTELANDSTELEFCON
Neemt den hoorn op en
wacht, geduldig lot er
iets gebeurt zoo'n be
diening zouden zij in do
stad geen oogenblik
verdragen
ontdekt, dat jo eerst
moet bellen en mompelt
ieta over dwaze ouder-
wetsche toestellen
vertelt de juffrouw, 'dat
hij nummer 31 wil heb
ben, er is haast bij, het
is een belangrijke zaak
do juffrouw zegt, dat 31
Di- antwoordt en wou
hij Kees Bakker hebben,
dien heeft ze juist zien
vooTbijloopen
legt da'fl mooi, wat
moet hij nu doen, Kees
moet zijn koffers naar
den trein brengen, er
is haast bij
hoort de juffrouw met
derde bespreken, dat
Kees waarschijnlijk in
den winkel op den hoek
zal zijn zij zullen
even kijken
boodschap van den win
kelier da: Koes net, weg
is. maar hij zal vermoe
delijk langs 't raadhuis
terugkomen
de juffrouw belt den
veldwachter op 't raad
huis op, die antwoordt,
dat hij Kees juist ziet
aankomen hij zal
hom .waarschuwen
even later is Kees inge
licht en hij hangt den
hoorn op, mompelend:
dat is nog eens een tele
foondienst, zoo moest
het in do 6tad ook gaan.
(Nadruk verbóden.!
Do oudo tri
R-n koopvrouw uit HiK-ereuzn kwam
vaak in een winkel te Wormervcer
«Isar hiltoopp-n te (kw«; maar telken* ala
zij er femtret wet w*rd geld uit de toon
banklade vermist.
Echterhe». kruikje gaat zoolang
te water totdat het breekt! Zóó ook hier.
T-cis dn koopvrouw er weder kwam,
"oog zij er in.
Weer deed zij Snkoopem, van alle», o.m.
ook een fieac-hje adrc-caat en eik artikel
betaalde zij apart. Daarna vroeg zij
oude dubbeltjes.
Een geldkistje werd gebaald en nas
dubbeltjes werd gezocht. Even verwijderde
de cigenare© der zaak zich.
Koopvrouw deed haar ©lag en nam een
flinke greep u>t het geld. Maar.dan
*si het uit. Dc politie die zich vezdek:
had opgesteld met haar was afgespro
ken, dal de «igrnare© der zaak even rou
weggaan kwam en arresteerde de koop
vrouw. Zo wa» er In gevlogen.
Vanochtend kwam haar z-aak voot.
„Hoe kwam Jo daar tocl" Informeerde
'1© President.
,.<Vh mijn verstand wa* weg," wa# het,
antwoord. „Ik had een fleechje bier op!"
..Van fleschje Mor is toch je ver-
niet weg", merkte de President op.
„Ja. maar tk drink nooit bier," zeide
beklaagde.
Het O. M- rcjuireerd© tegen de bekl. 5
maanden met aftrek van de preventieve
hechTenie.
J'rc-ldent: Heeft U nog iets tot uw ver
dediging aan te voeren f
Hok!,: Ja, ik wensch «en vrijspraakI
N'a dlc woorden werd bekl. weder naar
de otl ge'.eid.
Van een nagemaakt
rijwielplaatje.
De geschiedenis van een nagemaakt
rijwiclplaatjel
Het eerste bedrijf speelt rich af te
Amsterdam. Daar kocht een zo-jarig©
los werkman tiit Haarlcmmerliede van
ibekende" een aantal nagemaak
te rijwielplaatjes voor ƒ0.30 per stuk.
Bedoeling was 't jongemensoh was
zonder werk deze met een zoet
winstje aan den man te brengen.
Het tweede bedrijf tc Halfweg, Daar
slaagde het jongemensch er in een paar
der gekochte plaatjes weder te verkoo-
pen met een winst vair f 1 per plaatje.
Onder meer geraakte G. J. 1'.
gelukkige bezit van zoo'n valschelijk
gemaakt plaatje voor den prijs van
T-50.
Een nieuw* kost f 3.of juist 100
meer. P. daarom in zijn nopjes, dat hij
voor zoo'n kleinen prijs aan een rijwiel
plaatje kwanr. Echterhet kwam uit.
En al spoedig geraakte liet plaatje in
handen van dc jsolitie die er beslag op
legde, opdat het kon dienen als stuk van
overtuiging in de zaak tegen hen, die
het hadden verkocht.
Derde bedrijf in de rechtszaal van
Donderdagmiddag. Daar het jonge
mensch, dat gedetineerd is beklaagde
en P. getuige.
Bekl. zeide dat hij nïet had geweten
dat ce plaatjes die hij had gekocht
valsch waren. Maar, aldus bekl., uit
den prijs, dien ik er voor betaalde, kon
ik wc! nagaan, dat ze valsch waren.Doch
ik wilde wat verdienen. Enwat doe
jo dan?
Get. P, zeide dat hij het plaatje had
gekocht en dat bij die koop in 't ge
heel niet was gesproken.- Het laatste in
antwoord op een vraag van den verde
diger Mr. Van Toulon van der Koog.
Echter bekL verklaarde dat wel dege
lijk bij den verkoop was gepraat. Hij
had den get. gezegd dat het plaatje
dunner was dan de gewone en dat hij
het goed moest soldcercn. Get. had het
hem eerst later betaald.
Hoe rit dat nu, informeerde de verde
diger.
Nu ja, aarzelend get., er is wel wat
gezegd.
Dadelijk de verdediger er bij om nu
verlof te vragen den get. de pertinen
te vraag te stellen of het waar is wat
bekl. zeide.
De president had bezwaar die vraag
toe te laten. Verdediger hield echter
1. Gevolg was dat de rechtbank in
raadkamer ging om te beslissen,
Nadat dc zitting was heropend deel
de de president mede dat de vraag
niet gedaan mocht worden, omdat- do
rechtbank oordeelde dat, ze niet in
•orbnnd staat met. bet gppleegde feit.
Daarna kwam het O. M. aan het
woord. Dit noemde het gepleegde
feit een van zeer ernstigen aard. Het
zeide dat bekl. die nog nimmer is ver
oordeeld zich vroeger goed had ge
dragen, maar in de laatst© tijden niet
Een paar jaar geleden was de moe
der van den bekl. gestorven. De fa
miliebanden in het gezin waren losser den -wilde koopen, ©n liij'op 't"oogen-
geraakt en de vader had geen tact om
met zijn zoon rond to springen.
Thans kan bekl. gaan varen. Hij
kan in dienst komen bij de Holl.
Stoombootmaals. Ten slotte requi-
reerde bet O. M. tegen den bekl.
wegens het verkoopen van het plaat
je als ware het echt en onvervalscht
2 maanden gevangenisstraf met af
trek van de preventieve hechtenis.
l)e verdediger zeide dat aleen dan
wanneer bekend was geworden wat
tusschen bekl. en get. is verhandeld
aan den dag had kunnen komen of
het plaatje al dan nïet als echt en on
vervalscht is verkocht, Tlmns is niet
vaststaande- dat het als eclit en on
vervalscht is vcrkocht.Daarom was de
vraag die pl. had willen stellen wel van
belang.
Pl. is er van overtuigd dat get. P.
heeft geweten dat het 'n valsch plaatje
was. Het was dunner dan een echt
en get. kon dus weten, dat er wat
loos aan was. Thans is niet bewezen
dat. bet als echt en onvervalscht is
verkocht. Er zal dus een vrijspraak
uit gebrek aan bewijs moeten volgen.
Indien hem was toegestaan de vraag
te doen, dan had pl. kunnen begrij
pen, dat get. weet dat het plaatje,
was vervalscbt.
Hot misdrjif zelf noemde pl. niet
buitengewoon erg. Het L« een zeer
eenvoudig misdrijf. Bekl. heeft zich
maar met. 1 bevoordeeld. Indien ge
toch dezen man wilt straffen, aldus
pl. t«-n slotte, straf liem dan niet met
een dergelijke barbaarscho straf, als
het O.M. vorderde, maar veroordeel
hem dan voorwaardelijk!
Zal er nog een vierde bedrijf ko
men
Oplichting?
Een eigenaardige zaak!
Rekl. is de 51-ja'rige A. N. \V. uit
Tholeniemand, die in 1908 wegens
verkwisting onder curateele is gesteld
<111 sinds eenige jaren van zijn vrouw
tusschen tafel en bed is gescheiden.
Van Tholen was deze bekl. naar Hol
land gegaan. In Beverwijk had hij
kennis gemaakt met mej. A. D., met
wie hij wild© gaan trouwen. Ik dacht
dat ik dat mocht, na 5 jaar tusschen
tafel en bed t© zijn gescheiden, aldus
bekl.
Hij ging al vast naar Notaris Wil-
lems 1© Haarlem om hem te verzoe
ken zijn testament ten bat© van mej.
D. t© maken. En nog ©en paar keer
kwam hij daar, almaar in. verband
met, die trouwplannen, deed "bekl. het
voorkomen.
Den notaris verzocht hij geld te
leen, omdat hij, naar hij zeide, gron-
blik niet genoeg in contanten had. D©
Notaris gaf hem 200 ter leen.
Later kwam bekl. weder geld lee-
;n, onder voorwendsel dat hij geen
huur had ontvangen. Dezen keer gaf
de notaris f200 ter leen. Toen 't ge
loonde niet werd teruggegeven, deed
de notaris van het gebeurd© aangifte.
En zoo kwam het da; NV. Donder
dagmiddag in het beklaagdenbankj©
stond. Hot O. M. requirc-erde tecon
hem wegens oplichting 8 maanden
met aftrek van preventief.
De verdediger, mr. K. Westerling
oordeelde, dat do notaris anders had
moeten handelen, maar niet dadelijk
't eeld had moeten geven, maar eerst
naar bekl. had moeten informeeren.
De feiten leverden volgens 'hem niet
het misdrijf oplichting op. Oplichting
is niet bewezen dus zal. concludeerde
pL. vrijspraak moeten volgen.
Notaris- Willens, zeide nog, dat,
indien éen notaris eenmaal voor
iemand een notarieel© acte heeft ge
passeerd, hij dan later nog niet eens*
naar zoo iemand gaat informeeren.
Verduistering.
K. B. een kleermaker uit Scholen,
is ten laste gelegd de verduistering van
drie rijwielen, die hij in liuur had ge-
liad. Hoe dat was gekomen?
..Ik neem alles weg", aldus bekL
Ik heb er eenmaal 1 week gevange
nisstraf voor gehad, maar dat heeft
mij niel verbeterd. Ik moet aan den
drang toegeven. Ik kan mij niet rem
men. wel weet ik wat goed en kwaad
Het O.M. dat memoreerde, dat
bekl. ook al een paar maal is ver
oordeeld, requireerile togen hem 1
jaar gevangenisstraf - met aftrek van
preventief.
D© verdediger, mr. Ali Cohen, zei
de dat bekl. van zijn jeugd af een
kleptomaan is. Toen men hem in het
Huis van Bewaring voor werkzaam
heden c-gp spons gaf, wist hij die zelfs
te kanen. Pl. riep de clementie der
rechtbank voor den bekl. in.
Tegen J. H. een timmerman alhier,
die ook een fiets had verduisterd
werd 6 maanden met aftrek van pre
ventief gevorderd.
UITSPRAKEN.
G. F. M., overtreding van de Motor
en Rijwielverordening van Wijk aan
Duin en Zee 2 subs 2 dagen hechte
nis. M. v. L., overtreding der Loterij-
wet 1 subs. 1 dag hechtenis. J. J. v.
E., idem idem. P. K., overtreding dei-
Wet op de artsenijbereidkunde 100
Feuilleton
(Gcautorisecrdo vertaling).
Naar hot En gelach van
J. S. FLETCHER.
hi.chnoro ging naar zijn kantoor.
Hij begreep niet precies waarom Mcl-
lapont wilde dat Simmons twee dagen
uit ÜootliM uowe weg ging. maar
het kwam hein ook heel goed uithoe
bet kwam wist hij "iet. maar hij voel
de op dat oogenblik weinig voor bet
gezelschap van zijn klerk. En zoodra
hij de post had nagezien riep hij
Simmons.
Backdate! jc kunt. dat wel aan
mij overlaten dit en de r^st ook
zei hij. Ik heb wat anders venr je.
Je weet wel die boerderij waarover
we aan 't onderhandelen zijn in op-
drnrbt van majoor Hampolc
..Die in Dorsetshire!" antwoordde
6immoüs. ,.Ja J"
,.Ik bj-n beelemaal niet tevreden
over de rapporten die we er over ge
had hebben", vervolgde Sbelmoro.
„Ik zou die zaak nog eens goed wil
len laten nazien. Ga jij er nu eens
dadelijk been vanochtend en in
specteer den boel terdege. Jc kunt
zeker den trein van 11-28 nog wel ba
len, is 't niet 1 dan kun je in Port
smouth de 12.14 naar Dorchester ne-
men".
Simmons keek op zijn horloge.
„O ia, dat zal wel gaan ant
woordde hij. „Tijd in overvloed. Maar
vanmiddag zal ik er niet veel meer
aan kunnen doen. llot is een uur of
vier, vijf reizen naar Dorchester".
„Natuurlijk niet", zei Shelmore.
„Je gaat er vandaag heen en kijkt den
boel morgen en overmorgenoohtend
na. Ik zal je een cheque meegeven
voor je onkosten. Het is bcclcma&l
niet uoodig dat jc morgen thuis komt
je moet die boerderij terdege in-
specteeron. Kijk eens na of er veel
reparatie noodig is aan de gebouwen
schuttingen en wegen en zoo de
brieven, die ik er over krijg zijn zoo
vaag. Geef je oogen den kost -- over
een paar (Lagen komt Majoor Ilarn-
pole hier en dan moet ik hom precies
vertellen hoe de toestand is van het
perceel dat hij wil koopen".
„Natuurlijk", zei Simmons. „Ik zal
er voor zorgen".
Hij kreeg een ehèque van Shelmore
«n ging die aan de naastbijzijnde
bank inw isselentoen haastte hij
zich naar zijn kamers om zijn tasch
te pakken. Hij had niets geen be
zwaren togen een dergelijke opdracht
hij zou in een goed hotel logeeren,
lekker eten en drinken, nieuwe plaat
sen en nieuwe menschen leereti ken
nen en ccn paar gezellige dagen heb
ben. Hij had wel een afspraak met
Juffrouw Knap voor dien avond, maar
iij zou haar uit Portsmouth wel een
telegram sturen dnt hij voor zaken op
rc-is moest. Wat zijn ander© plannen
betrof, die moesten maar wachten
tot hij weer terug was. Vastbesloten
om met zijn ruime toelage ec" paar
plezierige dagen te hebben, ging hij
naar het station en kocht ziin kaartje.
Vijf minuten later wenschte Sim
mons dat hij geen kaartje gekocht
had "f dat '>ii alle-— i>»n.ir e«-
nomen had tot Portsmouth inplaets
van tot Dorchenten Die wensch kwam
bij hem op toen bij uit het rnam van
zijn coupé keek op het allerlaatste
oogenbliic, op zoek naar een kranten
jongen. Er was geen krantenjongen
in dc buurt, maar Simmons zag en
herkende een man die blijkbaar net
uit den trein gestapt was een snel
trein van Londen naar Portsmouth
en die den witkiel vertelde wat er
met zijn taech moest gebeuren. Het
was een stevig uitziende man met
roode wangen men kon zien, aan de
manier waarop hij om zich heen keek
en de vragen die hij stelde, dat hij
hier vreemd was. Maar Simmons ken
de hem en mompelde verbaasd zijn
naamMeneer Palsford, de advocaat
uit Normansholt! Het hoofd van de
firma, waar hij, Simmons onlangs
naar toe was geweest, toen Swilford
Swalc hem die geheimzinnige geschie
denis over het. verdwijnen van Arra-
deane had verteld. Palsford was het!
Er viel niet aan to twijfelen. En wat
deed hij hier in Southernstowe?
Maar Simmons vond met zijn vlug
ge verstand onmiddellijk het ant
woord op die vraag. De moeilijkheden
tusschen Sir Reville Childorstone en
zijn pachter in Normansholt waren
nog niet afgeloopon. Ze stonden zelfs
feller dan ooit tegenover elkaar, en
Palsford had 't waarschijnlijk verstan
diger gevonden om er zelf eens met
Shelmore over te gaan praten. Maar
het kon Simmons niets schelen of Pals
ford of zijn compagnon of zijn kler
ken in Southernstowe kwamen om
over die zaak te praten. Maar Pals-
ford kwam uit Normansholt en zou
natuurlijk alles van het geval Aria-
deano afweten Veronderstel dat hij
in Southernstowe mevrouw Ghamper-
nowne zag en in haar mevrouw Ar-
radeane herkendo I Dat was nog niet
zoo onmogelijk! Wat zou er dan ge
beuren? Wat zou er dan van hem,
Simmons, en van zijn weelderige toe-
komstdroomen terecht komen Wat
hij een half uur geleden nog zoo aar;
dig vond, was nu een tegenvaller. Hij
moest in de buurt blijven en op alles
voorbereid zijn.
Maar hij was nog niet ver. En
hij ging ook niet ver. In Portsmouth
stapte hij uit den trein en in plaats
van den trein van 12.14 naar Dor
chester te nemen, ging hij naar een
hotel om te eten. Hij peinsde en pie
kerde en kon maar niet tot een be
sluit komen wat hij nu doen zou. Ten
slotte besloot hij om dien nacht in
Portsmouth te blijven en dc zaak nog
eens goed te ovcrwegc-n. Ilij at des
avonds vroeg in het hotel en ging na
tafel op weg naar een schouwburg.
Maar onderweg schrok hij plotseling,
want aan den overkant van de straat
zag hij Bartlett in gezelschap van
inspecteur Mcllapont.
HOOFDSTUK XX.
De zaak wordt steeds in
gewikkelder.
Dc welgedane man, dien Simmons
Hackdale horkend had als meneer
Pulsford, advocaat uife Normansholt,
liet zijn bagage door een witkiel naar
het best© hotel in Southernstowe bren
gen en liep langzaam de stad in. In
zulk een klein plaatsje kostte het hem
weinig moeite om het kantoor te vin
den dat hij zocht, en voor Simmons
halverwege Portsmouth was klom dc
heer Palsford de trap op. die de klerk
nog maar zoo kort geleden was afge
daald. Hij deed de deur van Sim
mons kantoor open, en toon daar nie
mand bleek te zijn klopte hij op de ta
fel. Toen stak Shelmore zijn hoofd
om het hoekje van de deur.
„Mijn naam is Palsford, uit Nor
mansholt!kondigde de bezoeker
glimlachend aan. ,.U is zeker meneer
Shelmore 1"
Shelmore keek verbaasd en noodig-
de zijn collega uit om binnen tc ko
men.
„Mijn klerk is op 't oogenblik uit
de stad", zei hij, terwijl hij een stoel
toeschoof. „Ik heb er maar één me
neer Palsford, ik begin nog maar pas.
Maar wat voert u naar deze streek?
„Ik had zaken in Londen", ant
woordde Palsford. „en ik dacht toen
ik klaar was. dat ik nu toch vrij dicht
bij uw aardige stadje was en dat ik
door hipr te komen, drie vliegen in
een klap kon slaan, meneer Shelmo
re. In de eerst© plaats zou ik in Sou
thernstowe komen, waarvan ik vaak
gehoord had, maar dab ik nooit had
gezien. In de tweede plaats kon ik
dan praten over die geschiedenis tus
schen uw cliënt. Sir ïieville Childers-
tone, en mijn 'cliënt, zijn huurder. En
de derde reden waarom ik hier heen
wilde is misschien ik zeg misschien
nog wel de meest belangrijke".
(Wordt yervolgd)«
