j^emwa
DE MODE
WARME DRANKEN.
Spaclul ontwarp voor Haarlem's Dagblad door me). C. Stein.
Fig. I is een zwarte velours Japon
mee duchesee plooibaaen. Een oand
van felle kleuren is aangebracht mid-
Jen voor, op Zij en op de mouwen.
Hard-blauw, purper, geel-oker en
lichtgrijs zijn mocne. kleuren voor de
zen band. De handen eindigen vau
ouder rond, zij gaan over in geplooide
duchesee banen.
Het rokje ia vijftien centimeter lan
ger geknipt dan do tuniek. De mouwen
warden eveneens met een bewerkten
band versierd. Deze begint op de mou
wen bij het handkapje en eindigt aan
den elleboog, Een stukje duchosse zij
de, dat heel fijn gerimpeld 1
daaruit te voorschijn.
Fig. II is een Hcht-lila avondjapon.
Deze japon heeft van achter eu op
zij een ruime tuniek, o-nzoomd door
lila struisveeren. Een breede ceintuur
die precies om het lichaam sluit, be
gint op de heupen. Links komt deze
ceintuur meer naar voren dan reent*.
Met f raise e:i zilver is do ceintuur gc-
applicecrd. Een plakjo applicatie werk
plaatst men ook op de smalle schou
ders.
EEN BLOUSE VOOR EEN
MANTELPAK.
delijk ea duidelijk doea uitkomen hoe
gemakkelijk hec is, zulk een fraaie ea
toch hoogst eenvoudige blouse te ma
ken. Het model is ontworpen volgen?,
den kimono-s tijk maar om het bewer
ken n.et onnoodig moeilijk te maken,
verdeeld in twee helften, welke op ca
schouders werden samengevoegd, waar
cus twee kleine, rechte naden noodig
lijn.
He: halsgat, ce mouw-zoomen, de on
derzoons, ea ce splitjes op zij, rijn af
gewerkt met effen llat. Vervaardig: men
nu deze blouse van eea mooie kleur
rijde, tussor, stokinet af crêpe-de-
chice, dan ral zij bi; uitstek geschikt
blijken voor het dragen onder eea man
telpak of ook voor een avondje in ce
bioscoop of bij kennissen. Een klein
takje, met de hand geborduurd en ge
makkelijk te maken van breede zijde,
geeft aan het geheel nog een smaak
volle garneering.
Een knip-patroon, vooriien van de
noodige aanwijzingen, is verkrijgbaar
onder Xo. 247, in de maten 42, 44, 46
en 48. Kosten 50 cent».
VOOR KLEINE JONGENS.
Niets kan eenvoudiger ea practischer
in het dragen zijn voor eea kleinea
jongen <iaa eea kor: effen tuniekje.
Vooral au met den herfst het gare weer
aankomt, zal zulk een jasje van wollen
tricot een degelijk en warm kleeding-
stukje rijn. Met het voorbeeld van onze
teekening hebben wij bedoeld sjoveel
mogelijk aan de wenschea van den
jongeheer tegemoet te komen.
Het jasje worct geknipt op de een
voudigste wijze; alles recht t'oe, recht
aart, zoodat vrijwel iedere huisvrouw het
pakje, zonder de minste moeite, ia eea
oogwenk maken kan. Het tuniekje is
verder naar den kimono-stijl ontworpen
en een kraag is opzettelijk weggelaten
om de minder bedreven naaisters niet
te vee: moeilijkheden in den weg te
leggen. Het halsgat wordt afgezet met
breed lint, dat tevens langs het voor
paadje, den enderzoom ea de mouwen
loopt.
Het bijbehoorende broekje is ook een
voudig te maken, alleen verdieat het
aanbeveling, alvorens toe knippen over
te gaan, even de lengte van den band
en de pijpen na te meten.
Zej\ patroon voor het jasje en broekje
13 verkrijghvi r voor jongens van 2 tots
jaar, or.de- 443, Kosten 60 cents.
EEN STUKJE VOOR HET UITZET
de wollen tricot ook gaat gebruiken
voor het vervaardigen van v. ir.teronder-
kleeding of nachtklceding, heelt ver
schillende mogelijkheden in het leven
geroepen. Tricot is voor zooveel d#ef-
einden te gebruiken en kan daarbij heel
gsed gewasschen worden, zoodat haast
geen practischer stof te bedenken vait.
Indien men een mooie, gekleurde tricot
voor een of andere o-.crkleed.ng ge
bruikt, kan men tevens dezelfde stof,
of anders ia wit ea crème, aanwenden
om eea nachtjapon te maken, met re
sultaten, welke het charmante mode!
van de teekening duidelijk laat zien.
Deze nachtjapon is niet alleen keel
mooi voor het uitzet van jonge meis
jes, maar ook voor oudere dames, wan
neer zij hier of daar te logeerea rijn.
De bedoeling is natuurlijk, dat de japon
uit eea stuk geknipt wordt en dus
slechts onder de armen wordt samenge
voegd. Het halsgat, mouwen en onder-
zoom kan men b.v, afwerken met ge
schulpt lint van blauwe zijde. Een bree
der lint van dezelfde kleur dient als
ceintuur, welke, door de openingen ge
haald, voor eea lichte overblousing
zorgt. De verdere garneering bestaat
uit een weinig handborduursel op de
borst.
Bij het patroon behoort ook nog een
mutsje, dat men bij voorkeur van kant
moet maken. Het is van groot nut met
hec oog op het kappen des morgens,
daar het haar tijdens het slapen niet
zoo spoedig in de war raakt, en ook
blijven de krullen laager goed.
Een patroon voor de nachtjapon en
muts is op aanvrage verkrijgbaar in de
maten 42, 44, 46 en 48 en kost 65 ets.
Nummer 446.
EEN BADKAMER IN ELK HUIS.
Een moot bad met «en geyser kost te
genwoordig niet meer dan een goede fiets,
en het zal dan ook wel niet meer zoo
heel lang duren, da; een ieder zijn
eigen badkamertje heeft. £n met een
badkamertje bedoelen wij nu r.iet eea
vierkant hokje met koude, kale mu
ren, maar een geriefelijk vertrekje, waar
frissche, lichte kleuren een passende
omgeving vinden.
En waar vindt men beter een gele
genheid om met kleuren te werkea dan
in een badkamer, met het glaswerk
voor verschillende toiict-benoodigdhe-
den, tegels aan den muur, handdoe
ken. stokken, enz. In verscheidene kwa
liteiten handdoeken kan men tegen
woordig kiezen, fc.v. een breeden, roo-
dea band aver de einden, ea franje in
eeti wat lichtere kleur. De initialen
der familie worden in een hoekje of
in het midden der doeken aangebracht
ea men combineert hierin natuurlijk de
twee kleuren. Zijn deze b.v. rood en
blaow, dan geef: dit tegen den witten
ondergrond een heel mooi effectj
Verder geven de badmatjes een ruime
gelegenheid om smaak te toonen. De
kussenachtige diepte van deze snel-dro-
gende matten, schijnt nog meer aan
lokkelijk na een koud bad, als zij in
warme, rijke kleuren is uitgevoerd. Een
zeer belangwekkende bijzonderheid van
deze matjes is het, dat zij in hoofdzaak
worden gemaakt door blinde vrouwen,
die toch blijkens de ervaring een zeld-
zamen smaak aan den dag leggen bij
het corabineeren van kleuren en ook in
het weven uiterst bekwaam rijn. Op het1
oogenblik is het dambordpatroon zeer
iu trek, wat licht te begrijpen valt, daar
dit wel het meest geschikt is om scher
pe kleur-contrastea te doen uitkomen.
Sommige huisvrouwen, die om ruinig-
heidsredenen of anders, bij voorkeur
hare banddoeken zelf vervaardigen,
versieren ce randen dikwijls met hjour
bewerkte kant, hetgeen niet alleen zeer
mooi staat, maar tevens practisch nut
heeft voor het uitdruipen ea wrfcgen.
HET OPBERGEN VAN ZILVER.
Het komt dikwijls voor, dat men
na een gemaakt gebruik, bijv. van
erfstukken, eenig zilver voor lance
ren tijd wil wegbergen. Om nu te
voorkomen, dat de voorwerpen dai--
door hun glans verliezen, doefc men
hec verstandigst het zilver in te wrij
ven met olijfolie. Mocht rnen het dan
later weer eens willen gebruiken, t'sn
valt er niets anders te doen dan alles
even af te wassehen met warm water
en zeep en daarna terdege af ;e dro
gen.
WAT EN HOE ATEN ONZE
VOOROUDERS?
SPIJZEN EN DRANKEN IJIT DE
MIDDELEEUWEN.
H.t tegenwoordig geal.ept leoit zoo
gauw men heelt zoo biiter weinig
tijd voor alles wat niet-oumiddellijlt
iu vej'Oaiid staat met eigen genoegens
en beslommeringen, dat er v00rul
onder de jongeren nagenoeg geen
lust meer bestaat om het oog eens
verder te laten blikken dan in de
naaste omgeving en in den huidige»
tijd.
Al wat vijftig jaar geleden gebeur
de is thans alweer ..geschiedenis" en
dat geldt op alle gebied: inode, poli
tiek, hygiëne. genotmiddelen enz.
enz. Er gebeurt tegenwoordig al zoo
veel zucht menigeen, dat ik moei
te heb het bij te houden Verbeeld
je. dut ik me nu ook nog moest gaan
erdiepen in hetgeen vroeger was!
Geen nood lezer! Wij vragen niet
uw ingespannen aandacht. Wij wil
len slechts een paar loss»! grepen doen
uj.' hetgeen omtrent onze voorvaderen
staat opgeteekend.
Het geloof in de voorvaderlijke
matigheid heeft na alles .wat er 3inds
dien tijd op geschied- en letterkun
dig gebied uit nieuw ontdekte middel-
eeuwsche geschriften is opgediept een
gevoelige schok gekregen.
De ontzaglijke hoeveelheden spijs
en drank die onze vooronders volgens
de overlevering in staat waren te
verzwelgen doen ons respect krijgen
voor hun eetlust en hun spijs
vertering!
-Men had toentertijd twee maaltij
den daags over de uren waarvan de
de geleerden het niet eens zijn. Bar-
t'j!omeu9 Engelsman (anno lia5) zegt
hieromtrent: die avontmacl sa] wesen
in becjuaemen tiden als niet te vroech,
noch niet te spade".
Dit maakt ons dus niet veel wijzer.
Het schijnt echter vaat te staan,
dat de ridders (over ..iets" wat min
der was dan c*n ridder werd gevoe
gelijk heelemaal niet eens gesproken,
dus wanneer die aten kwam er waar
schijnlijk heelemaal niet op aan!)
den maaltijd gebruikten om 12 uur
des middags. Over 'n derden maaltijd
wordt evenmin gesproken. Men di
neerde om 10 of 12 uur des morgens
ea soupeerde om 6 of 7 uur des
avonds.
In 1403 werden de Amhemscha
stadspoorten alle middagen van elf
tot 12 uren „gedurende etenstijd" ge
sloten.
Noenmaal heeten wij ons twaalf
uurtje daar wij voor de noen de ston
de tusschen 12 en 1 uur rekenen. De
noen was echter oorspronkelijk de
hora nona of negende stonde van den
dag, die gerekend werd te beginnen
om zes uur des morgens. Zoodat al-
dus de noen op deze manier berekend
des middags te drie uw viel. Sommi
ge schrijvers stellen vast, dat. de rid
ders na thuis komst vau de vroegmis
het maal gereed vonden, waaruit af
te leiden zou zijn dat het „diner"'
oorspronkelijk om 7, 8 of 9 uur des
morgens moet zijn gebruikt. Toen in
navolging van het hof de burgerij
haar etensuur meer naar den middag
vej^choof, is waarschijnlijk da be
hoefte van een derden maaltijd ge
voeld, waaraan het ombijt zijn oor
sprong te danken heeft g6had,
In het archief voor Ned. kerkge
schiedenis kunnen we lezen, dat in
1418 de bewoners van het klooster, het
II. Geest gasthuis te Deventer het
met twee maaltijden moesten stellen.
Daar was „die (al) gerneine taefole
dess voermiddaeges tho lijn uhren
und dess a vents the .vijf uhren ge-
deckett",
In het vrouwenklooster Bethlehem
bij Hoorn moest in 1475 „des mer-
ghens ende dos a ven is broet ende
bier op die taefele gesefc worden te
tljn uren".
..Die gherechte kwamen er glie
dichte" d.w.z. dat de spijzen in me
nigte werden opgedragen.
Na den etene geef men wijn
Alst doet daer hoghe liede sijn
Men seinde (schonk) ende men de'de
ommegaen
Die heren dronken en
Si waren allegader büde (allen
blijde).
Crappi» klinkt het ons in de boren,
dat men onder het genot van een
glaasje wijn heel lang bleef napraten
omde gezondheid te bevorderen.
M ant een van de 13 hoofd vereisch-
tea voor een welgeslaagd souper was:
.Jlat si des avopta langhe aitten sullen
clametsen, (kletsen!) op dat die spise
ymrner verduweliö si.
Voorts schijnt de eerste maaltijd
de hoofdmaaltijd te zijn geweest.
Wat het voedzame gehalte der spij
zen betrof: want dezelfde Bartolo-
meus Engelsman zegt: „dat men des
„avonts geen groven spisen ter tafe-
,,!en pleecht te brengen als men des
„morghens doet, mer wat leckers
„ende wat goelics ende dat licht to
„verduwen La".
Tafels met p 00 ten zooals wij ze
thans kennen of met een zwaren voet
iii het midden kende men toen nog
n-et.^ Wanneer de etenstijd naderde,
werden tafelbladen op schragen in
het eetvertrek opgesteld.
In de opgaven van inboedels uit
oude kas Kelen vindt men dan ook
steeds vermeld ..taflen ende scra-
ghen". Kerst in het begin van de I6e
eeuw kwamen tafels met een min of
meer bewerkten voet voor.
Tafellakens kende men toen ook al
reeds. Do afhangende plooien werdea
bij feestelijke j:elegeuheden tof, sier
lijke draperieën verwerkt. De bena
ming voor het.tafellaken was: ..suver-
hke", „claer" of ..scoon". Men sprak
veel van scoon laeken zoodat einde
lijk 't woord scolneken ontstond. Een
andere benaming was: Am uw laken
van aotn is .wijnvat) of dwale of
dwele..
DergeLijke dwalen en taeflakens
waren mot goud eu zilver bestikt.
Rekeningen uit do 14o en lóo eeuw
spreken van linnen, petten, halfpet-
u-d en geheelde (met beelden bewerk
te) tafellakens.
Men legde op liet tafellaken een
dekservet ..opdat het te acoenre ende
te reynro blive
Het servet deed eerst in d» 15e
eeuw zijn Sn tred»
Eeni.srins vreemd klinkt het ons In
de ooron nis we een vermaning uit
het begin der Ito eeuw hooren: dat
vuile tanden en ■/.•ere oogen niet aan
het tafellaken mochten worden afge
veegd.
Waarschijnlijk was het oorbaar om
rr.et do afhangende slippen den monJ
af to vegen!
Men onderrichte de Jeugd om al-
'■orens te drinken den mond leeg te
e on en af te vegen en om geen vette
vingers aan z'n kleeren af te ve
gen, doch daarvoor het tafellaken te
gebruiken.
De tafel werd g lekt met
,,Dio gulden candelarcn.
Meese. soutrati. lepelkine.
Guldine. scotelen selveric*.
Menccli selveme nap en de guldiin
coo
in do 13e en 14e eeuw waren er
reeds glazen, hoewel de burgerij uit
kannen, nappen, bekers en aardewerk
dronk. Als een eigenaardigheid uit
onze dagen vermelden we. dat een
Frièsche dienstbode, die kort geleden
in Holland kwam dienen achtereen
volgens alle glazen brak en zich ver
ontschuldigde mot to zegden, dat zij
nog nimmer zoo iets in de hand had
gehad. Op da verbaasde vraag van
haar mevrouw waaruit zij dan wel
thuis dronk antwoordde de onschuld-
vajj-het-land: Bij moekeUut 'n
knpke!" (historisch).
Behalve aardewerk werden te allen
tijde groote hoeveelheden houtwerk
gebruikt aan nappen en schotels.
Peterken de scoteidrager" leverde
in 1401 voor de koreken van den graaf
van Holland 9750 houten scotelen,
binnen den tijd van 13 weken.
In den riddertijd werd door hoorn
geschal of door het luiden van „een
clocxken" te kennen gegeven, dat de
maaltijd klaar was.
wanneer hpt extract eerst afge
koeld is.
Heb geheim dat sommige huisvrou
wen schijnen te bezitten voor geurige
koffie en then, vindt dikwijls zijn oor
zaak in het feit, dat zij zo smakelijk,
weten to zetten en dan behoeft de
thee of koffie nog niet eens van de al
lerduurste soort te zijn.
Voor 's avonds word t ook veel cacao
gebruikt en do ouderyvetsche 'dran
ken slemp, anijsmelk.saffraan-, ka
neel- en cilroenmelk zijn ook in sommi
ge families nog in gebruik. Vooral
speciale avonden zooals Sint Ni col aas
er oen is, vragen vaak nog uit oude
traditie een dezer 'dranken.
Slemp kan in poedervorm gekocht
worden, maar hot kan ook zelf bereid
worden, op do volgende wijze: een
halve 'deciliter sterke thee wordt ge
trokken met wat saffraan en een stuK-
jc pijpkaneel. Een liter melk worat
met een lepe! sago gebonden, daarna
worden iiier 1 lepe Ia suiker bijgevoegd
en tenslotte als de sago gaar is, «e
thee.
Een drank die ook bij velen in den
smaak valt is ''o warme wijn. Het
Het was oen taste gewoonte de
handen voor tafel te wassehen. Men
bedenke, dab er geou vorken waren!
Veelal had men uun den ingang van
liet eetvertrek een „lavoorsteen"
„een tennc'n oft looten funtcijne met
een backsken daer onder".
Naast het lavoor hing da handdoek
op een „dwaelrcckc". Men bediende
zich hij den maaltijd van oen lepel,
een mes en... van zijn vingors! Er
waren wel enkelo vorken, doch deze
dienden om er de spijzen mede uit
de schotels to nemen.
In het begiu dor 17e eeuw waren
zelfs in Frankrijk, dat op allo gebied
altijd den toon aangaf do vorken nog
een nieuwtje.
In het. Bouc van Seden werden ver
schillende ernstig gemeende wenken
gegeveo hoe men zich aan tafel wel
en niet moest gedragea.
Tot stichting onzer lezers, die zich
aan de hond hiervan een beeld kun
nen vormen van de toentertijd heer-
schende geccelschapsmonieren, nemen
wij er een paar van over:
Ten eerste moet een dame haar vin
gers niet verder dan tot het eerste
lid in den schotel steken.
Men mag niet in het eten blazen,
noch een „quadekijn" (een vuiltje)
uit den drinkbeker blazen:
Men mag zich onder liet eten niet
op hand of hoofd krabben ten
minste zoo volgt er „niet als Iemand
er op let!"
Men soppe de spijzen niet in den
nap waaruit men met een ander moet
drinken en men mag geen stuk weer
in den schotel leggen waarvan men
reeds een hap genomen heeft!
Do vrouwen kregen de vermaning
zich vooral niet te bedrinken daar zij
dan teveel zouden „klappen" (an
ders was het zeker zoo erg met!) ea
dat zij niet aan tafel mochten zitten
slapen!
Deze wenken waren evengoed voor
den burgerman als voor de hoogeirs
standeu bestemd.
De talloozp waarschuwingen tegen
onmatigheid en gulzigheid die alt
dien tijd dateeren zijn zekerlijk niet
zonder reden geschreven. Wanneer
wij tenminste hooren, dat er bij maal
tijden tweemaal gediend werd en tel
kens met, 12 of 13 verschillende gc-
volgende recept is zeer smakelijk:
1 fleach roode wijn,
1 fleech bessenwijn,
liter water,
1 ons suiker,
een citroen of een sinaasappel besto
ken met 20 kruidnagels en wat stuk
jes pijpkaneel.
Dit wordt alles samen langzaam ver
warmd gedurende anderhalf uur en
dan kan de wijn geschonken worden.
Wie ze apart in glazen wil geven,
doet bij een halven tumbler wijn de
rest heet water, een flinke schep sui
ker en een schijfje citroen. Maar na
tuurlijk wordt deze drank smakelijker
wanneer zij van tevoren getrok
ken is.
MENU.
Roastbeef.
Aardappelen,
Spruitjes,
Schoenlapperspudding.
If-L recept van hef vleesch is be
kend. terwijl de spruitjes van de bui
tenste leelijke blaadjes worden ont
daan. gewasschen en in ruim kokend
water met zout gaar gekookt. Nadat
rechten, dan begint dit op overdaad
te lijken.
De reeten vau de rijko maaltijden
werden in echahai eu korven (elinis-
pot) gedaan en uitgedeeld aan de ar
men.
Vleesch vormde met brood do hoofd
schotel. Groente was bijzaak en wcr.t
al» minderwaardig voedsel beschouwd
Men at meer wild vleesch dan tam.
Herten, reebouten, wild zwijn en
soms een beer.
In de 15o eeuw werd dit anders,
daar toen al waarschijnlijk minder
wild in ons land voorkwam. Dat do
konijnen toentertijd niet zoo welig
tierden ais tegenwoordig blijkt urt
het feit. dat men „coninenwaran-
den" aanlegde om ze te fokken. Bij
iedere loeechsoort hoorde een apar
te saus. Brood had men in alle soor
ten: tarwebrood, gerstebrood, rocge-
brood, boekweitenbrood enz. Sorr.j
werden bloembladeren gebruikt oen
spijzen bijzonder geurig te maken.
Kruid- en peperkoeken waren zeer
geliefd (pepercoeck).
De melk nam niet die belangrijke
plaats in die «rij daar heden ten dage
aan toekennen.
Daar er aanmerkelijk veel meer sr>*.
cerijen werden gebruikt dan thans
werd er ook steeds oen stevig glas
gedronken.
Koek, taarten, suiker en banket
werk vormden zeer geliefde nage
rechten.
Tot slot willen wij voor de aardig
heid "vermelden wat er alzoo voor
een flink feestmaal werd ingeslagen:
1. 9 witte broots.
2. 18 clcen broots.
3. 6 keuven wij na van Geraok,
4. 21 keuven van Beaue.
5. 4 keuven Mijns wijns.
6. 2 keu ven Ypocras.
7. 8 pasteijen van cappucijnen-
8. 16 Braetveerkens.
9. 16 Schouwercn van Wsirt (ram).
10. 4 wilde voghelen.
11. G nar.rijcen.
12. 14 konijnen.
13. 4 putoeren (roerdomp).
14. 26 pauwen.
15. 6 peerden (schotels) gheladen
met traieen (nagerechten) ende alre-
hande goets plantcit.
AMY VORSTMAN-TEN HAVE.
zij op een vergiet uitgelokt zijn, wor
den ze met. een stukje boter gestoofd.
In de dekschaal worden ze met noot
muskaat bestrooid.
Do warme pudding wordt gemaakt
van:
200 gr. oud brood zonder korst,
1 L. zure appelen,
2 d.L. water,
1 ons suiker,
een theelepeltje kaneel,
216 lepel boter.
Van do geschild© appelen wordt met
het kokende water appelmoes gekookt,
hierin het brood fijngewreven, dit sa
men vermengd met de kaneel, do sui
ker die met de eidooiers geklopt ls,
de boter en voorzichtig het stijfge
klopt eiwit. Hiermee wordt een mot
boter besmeerden en met paneermeel
bestrooiden puddingvorm gevuld en do
pudding, na den vorm goed gesloten e
hebben, gedurende anderhalf uur :n
c-en waterbad gekookt. Er wordt eea
warme vanillesaus bij gepresenteerd.
E. E. PEEREBOOM.
Het kille najaar. Over ver
schillende dranken.
In dezen tijd van het jaar en in
het voorjaar verlangen wij over het
algemeen het meest naar iets warms.
Zoo lang de kachel nog niet brandt
en her, in huis toch al kil aanvoelt,
hebben wij spoedig behoefte aan iets
dat ons van binnen wat helpt verwar
men. Is het eenmaal winter, dan kan
iets frisen, wel weer verkwikkend zijn
bij de kachel warm te, maar juist in
'de overgangsperioden voelen wij het
meest voor een drank, die ons wat
warmer kan maken-
In de eerste plaats zij'n daar dan
tuurl'jk koffie en thee, die ons aan
twee maaitijden en 's avonds nog ter
verwarming dienen.
Thee kan nooit smakelijk worden,
wanneer zij niet met. kokend water
wordt gezet: wie spoedig een kopje
wil hebben voer een der huisgenoot es.
die haast heeft, doet het beste om
weinig water ervoor op te zetten en
dan in ieder geval te wachten totdat
het kookt, anders is er geen smaak en
geen geur aan.
Koffie is een drank die door elke
huisvrouw op verschillende wijze ge
zet wordt. De eene kookt ze, de ander
houdt meer van trekken, terwijl ook
hierbij nog veel verschillen bestaan.
Enkelen doen wat zout op de gemalen
koffie om den pittigen smaak te ver-
hoogen. sommigen gieten er eerst wat
koud water op, voordat het warme
erbij komt, e»n derde doet een schep
je suiker in den filter en een vierde
spoeit eerst de koffiepot met kokend
water om. Omdat al deze manieren
een bepaalde bedoeling hebben za! er
ook voor elke wel wat 'e zeggen zijn,
maar als algemecre regel geidt weL
dat 'de koffie versch gemalen moet
zijn. Is ze eenmaal in dezen vorm in
een busje gedaan, dan gaat de geur
er tamelijk gauw af en daarom ver
dient het geen aanbeveling om veel
koffie tegelijk te malen.
Het beste is om kokende melk bij de
koffie te geven: natuurlijk zou het te
'duur aan gas worden om voor ieder,
die wat later kwam weer apart melk
te koken, maar het is dan wel goed
om de melk in een gesloten k j.nnetje
te bewaren en ook de koffiepot op een
lichtje warm te zetten.
Geeft men de koffie van extract,
dan moet de melk steeds kokend zijn,
anders wordt de drank te koud om
smakelijk te zijn. Extract wordt be
reid van 3 lood koffie, wat ongeveer
een ons is, met 2',-i deciliter kokend
water, dat er in kleine scheutjes bij-
gegoten wordt. Her is altijd gemak
kelijk wanneer er in korten tijd kof
fie moet zijn. om het extract bij de
hand te hebben, zooals bijvoorbeeld
'voor een kopje na het eten, wanneer
er gasten zijn en er geen gelegenheid
is om ze te zetten. Maar de versch-1
gezettx 's toch altijd geuriger dan
