HAARLEM'S DAGBLAD
ENGELSCH ALLERLEI
FLITSEN
ASPIRIN
-tabletten HayeX
Feuilleton
Woelige Dagen
MAANDAG 24 NOVEMBER 1924 - TWEEDE BLAD
Een petroieum-fllm.
Partijen gorden zich ten strijd.
Montagu, een merkwaardige figuur.
Stuiver-port.
De verhoogde voedselprijzen.
I>e twee partijen, die bij de jongste Montagu's drijfkracht zat er toch achter
verkiezingen werden verslager
druk bezig met het maken ran plannen
voor de toekomst. De .Labour Party
heeft bij wijze van spreken de mouwen
opgestroopt en ontwerpt nu een uitge-
breiden veldtocht voor den aanstaan
den winter. Een van de plannen is dat
een Labour hd van het Parlement niet
slechts zijn eigen kiesdistrict onder .zijn
vleugels zal nemen maar ooi; een nabu
rig district, dat het tooneel werd van
een ernstige Labour-nederlaag. Onder
dit „onder de vleugels nemen" moet
worden verstaan dat het betrokken lid
die een sterke persoonlijkheid moet
zijn, met invloed op de massa niet ai-
leen het vertrouwen ia Labour in zijn
eigen district warm houdt, maar tevens
«en afvallig district in iiin omgeving
zal bewerken, teneinde te beproeven het
voor Labour te bekeeren. De Liberalen
verkeeren nog in het stadium, waarin
naar zondebokken der partij wordt ge
tocht, hetgeen immers altijd geschiedt
wanneer men een ongeluk heeft gehad
of een nederlaag heeft geleden. De tem
peramentvolle liberaal, Wedgewood Bena,
beeft ziia onveranderlijk besluit aange
kondigd nimmer met Lloyd George te
zullen samenwerken. Anderen willen de
leiders door nieuwelingen zien vervangen
Volgens velen ligt de rwakte van de
groote, oude partij in het feit dat haar
program en haar beginselen niet krach
tig meer spreken in deze gemeenschap,
terwijl ook de rneentng heerscht dat er
!n de houding der Liberalen te veel te
genspraak is, Men heeft altijd moeten
aannemen dat de liberale beginselen
lijnrecht in strijd waren met <iie van
Labour, wier erkend doel immers js al
les en nog wat van de maatschappij te
nationaliseren. En bij zulk een doel is
het moeilijk in te zien hoe een Liberaal,
die zichzelf respecteert, naar Labour
kan overgaan, zooals sommigen dreigen
te doen. Aan den anderen kant is voor
den gewonen opmerker het verschil tus-
schen liberale en conservatieve opvat
tingen. zooals de Jaatsten door de meer
derheid der conservatieve partij worden
gehuldigd, niet opvallend. Men riet dus
in de Liberalen een partij, die bij ce
jongste verkiezingen vier millioen stem
men op rich vereenigde en wier stern-
krach' ml««rh!en wel r*s millioea is, en
die geen scherp te onderscheiden begin
sel heeft. De toekomst van het libera
lisme hangt af van wat er de volgende
paar jaren ral gebeuren. Indien Bald
win een beleid volgt dat overeenkomt
met de wenschen van de gematigde
Conservatieven, dan rou bet wel kunnen
gebeuren dat het den steun kreeg van
de meerderheid der Liberalen, in welk
geval het land zich weer in het bezit van
slechts twee voorname partijen zou gaan
verheugen. Indien Baldwins bestuur zich
echter gaat kenmerken door stagnatie
of reactie hetgeen niet zeer waar-
«ehijnl^c is dan zal bet liberalisme
hier weer een kracht van nationaal be
lang worden, het midden tusschea twee
uilersten.
De plotselinge dood van Edwin Mon
tagu, dea vroegerea minister voor In-
die, heef: eea eir.de gemaakt aan een
loopbaan, die veel beloofde, die reeds
vee! had vervuld en die ook teleurstel
ling heeft gegeven. Montagu was een
geloovig Jood, hoewel hij niet zoo strikt
was in zijn godsdienst als zijn vader,
Lord Swaythling. Montagu's Oostersche
sympathieën deden zich sterk gelden in
al zijn doen en laten. Hij zou een prach
tig minister van Financiën.zijn geweest,
want niemand kon als hij op klare en
begrijpelijke wijze in een openbare rede
voering ingewikkeldheden ontwarren.
Maar het lot wilde dat hij een minister
schap zou bekleeden, waarin zijn voor
ingenomenheid hem parten speelde. Al
thans „vooringenomenheid" wordt het
genoemd door hen, die de bijzonder libe
rale politiek van deren minister ten op
zichte van Brttsch-Indië niet konden
goedkeuren. De overledene is het beste
bekend door de bestuurshervormingen
in dat Indië, welke onder zijn minister
schap werd ingevoerd. Die hervormingen
zijn bekend onder den naam van het
Montagu--Chelmsford^slan. Lord
Chelmsford hielp als onderkoning krach
tig aan de uitvoering. Het is niet jui«t
dat Montagu de ontwerper was van dit
hervormingsplan. In algemeene lijnen
hr.d het Brilsehe kabinet in die dagen,
1919. toegestemd in een politiek voor In
dië. die in overeen temming was met dit
plan dat geschiedde reeds voordat Mon
tagu minister voor Indië werd. Maar
le uilvoering er van loonde hij
lskrachl en bekwaamheid. Met
het Lagerhuis kon hij niet te best op
schieten. Zijn soms Aziatische opgewon
denheid en hevigheid in het debat ver-
de koele volksvertegenwoor
digers. Zijn liefde voor het Oosten kwam
het sterkst uit in zijn machtiging tot
publicatie van een telegram van den
onderkoning van Indië, waarin werd, ge
pleit voor de ontruiming van Constan-
tinopel om de gevoelens van de Mos
lims in Indië te ontzien. Hij deed dit
zonder het kabinet te raadplegen. En
de i/»:nmalige premier Lloyd George
had geen andere keus dan hem ontslag
te geven. Montagu ging daarna iu za
ken. waar zijn groote talenten een be
vredigend veld van werkzaamheid von
den. Als die andere groote Israëliet,
Lord Rothschild, hield bij veel van na-
luutüjke historie. En in zijn landhuis,
te midden der schoone natuur, was hij
een aangenaam en gul gastheer en raak
te hij de wrangheid kwijt, die de poli
tiek in een te sensitieven geest had ge
schapen.
Het zakenleven van Engeland roept al
langen tijd om terugkeer van de „penny
post". Brieven in den lande kosten op
iogenbik anderhalven stuiver aan
iding per post. De wensch. dat het
penny-tarief voor binnenlandsche brie-
en zal terugkeeren. is zeer groot en al-
erlei vertegenwoordigers vjm het parti
uliere en het zakenleven hebben sedert
de invoering van het onpopulaire tarief
niet stilgezeten in hun pogingen te be
proeven de „penny post" terug te krij
gen. In de hoop dat de nieuwe Direc
teur-Generaal der Posterijen meer toe
gankelijk zal zijn voor de smeekbeden,
erdubbelen thans de Britsche Kamers
'an Koophandel haar pogingen. Van
bandeB«tandpunt bezien artit men den
ijd voor de verlaging al lang rijp, ook
an drukwerkport. De winst op de diea
sten van de Posterijen, telegraaf en tele-
phoon niet meegerekend, heeft de afge-
loopen twee jaar meer dan vijf millioen
pond sterling bedragenhet afgeloo-
pen jaar liep het surplus bijna op tot
zes millioen. Men schat dat het stuiver-
port voor dea dienst een opoffering rou
beteekeaen van vijf Jt zes millioen pond
terling. Zakenmenschen zeggen dat het
tuiversport een aanzienlijke verminde
ring zou beteekenen van kantoorbe-
drijfslcosten de besparing zou kunnen
orden aangewend om handel
bevorderen. De vroegere „Postmaster
General" Keüaway beloofde in zijn tiid
dat winsten van het postbedrijf uttslu!
tend zouden worden gebruikt voor vei
mindering van briefport. En men vraagt
u of deze belofte niet bindend
opvolgers van den heer Kellaway. De
krnwereld hoopt ook dat met den
:gfceer van de post faciliteiten van v
den oorlog een vermindering van h?t
regelrecht op chèqucs dat thans tw
stuivers bedraagt tot één stuiver zal
samengaan. De verwachtingen rijn zei
optimistisch. Indien aldus een begi
wordt gemaakt met het ontlasten van
bedrijven van zware bedrijfskosten, g
looft men dat de ondernemingslust
worden geprikkeld en dat dientengevolge
de kleine opoffering van de zijde van den
Maat zeer zegenrijke gevolgen zou heb
ben.
De Batnnfsche Petroleum Maat
schappij heeft de sori^e week haar
vrienden on kennissen vergast op de
vertoon mg van de film, dio de werk
zaamheid van haar bedrijf in Indië
uitbeeldt. De voxtoonin? had planta in
do Central Hall. Westminster. En ve
len waren opgekomen om iet» to ver
nemen van do activiteit, welke dit
meest belangwekkende van allo vloei
bare materialen omgeeft. De Bataaf-
sche Petroleum Maatschapmi is een
zus van de groote Koninklijke Shcll-
groop, vandaar do EngeLscho connec
tie en do Engr-lsche bel an Retelling. De
film kreeg diepe belangstelling. dio zo
verdiende. Het in beeld brengen van
bedrijven behoort nl mee tot het ge
lukkigst terrein, waarop de film kan
worden aangewend. En wie veel op
de bioscoop hoeft <ian te merken
en er is zeker veel op nan to merken
zal nochtans in het algemeen wil
len toegeven dal de film leerzaam en
genietbaar is, wanneer ze machtige
bedrijven der menschhetd illustreert,
al bevredigt ze ook hierbij niet ten
vollo. J»o film beeldde do gevolgde
route ttit. met voel waf. men op^ zijn
1 weg ontmoette en gaf in hiizoilderhe-
den de verschillende stadia in de pro- 1
ductie. de bewerking en de verzen
ding van de petroleum t.e zien. Voor
een leek schiet de film tekort in liet
'erklaren van de rneest technische
processen, welke bij het winnen van
aardolie worden toegepast. Wii kre
gen alleraardigste moment-opnemin
gen te zien van het boren; maar een
uur rondkijken in en bij een boortoren
werking zou ons een beter idee
hebben gegeven van het proces dan
de film kon verschaffen. Dat komt
omdat de overzichtelijkheid op de film
voldoende is, zoodat wij moeite
hebben de details te doen passen in
het geheel. Verrassend en boeiend was
gedeelte, waarin de petroleum
werd geagiteerd en gewasschen. -
water. En de film ouenhaurdn
in al zijn echte aantrekkelijkheid
waar ze de „lokale kleur" verschafte
de beelden van de rimboe, de kar
bouwen en hun drijvers, de zware mo-
•agens met rupsbanden voor het
oer van mate£iaal naar nieuw
ontginningsterrein. En, het aardigste
an alles was het gedeelte dat getuig-
e van bet. schoone beschavingswerk
an Pnngkalan Brandan, on Sunia-
ra. ,,de wieg der Koninkliike". Hier
zagen wii on hoe bewonderenswaar
dige wijze productie en ontginning
hand in hand gaan met civilisatie en
hoe een groot wereldbedrijf de inland-
sche t/evolking in zijn dienst aan zich
erplicht door de zorg. waarmede die
bevolking wordt gehuisd en onderwe
en verpleegd. Soms leek het op
de film alsof heel P. Brandan een ge
lukkige kinderkolonie was. Maar dan
liet liet doek weer zien dat al deze
maatschappelijke aantrekkelijkheden
haar oorspion« vonden in het groot»
bedrijf voor do petroleum, die ge
boord werd uit den grond en verwerkt
-uime fabrieken. Suggestief ia da
film waren ook de beelden van de ver
schillende transport- en ladingvor-
men, die voor petroleum worden toe
gepast,
De priizen van levensmiddelen ziin
hier te lande onrustbarend aan het
oploopen. Wie voor den oorloc voor
ziju dagelijksche levenabehoeften een
pond sterling noodig had. kan nu niet
zonder 36 shillin". In twee maandeu
is iiet indexcijfer voor levensmiddelen
13 punten opgeloopen en men vreest
dat er nog 6 punten bij zullen komen
voor dat liet keerpunt wordt bereikt.
De jongste verhooging is hoofdzake
lijk een gevolg van de prijsstöging
tan eieren, aardappelen, meel en
brood. En ook vleesch is zeer geste-
?»n. De regcerinc ts voornemens een
rijkscommissie in het loven te roepen
om de oorzaken na te gaan en even
tueel paal en perk te stollen aan de
prijsstijging. Maar de provinciale ra
den ktinuen nauwelijks op die com
missie wachten en nemen zich reeds
voor zelf rommisaies te benoemen voor
hun gebied. De winkeliers, die liet
reeds weer to verduren hebben. Jui
chen oen onderzoek toe en houden vol
dat zij niet. verantwoordeliik zf;n.
Londen. 20 November 1924.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 154
HET VARIÉTÉ
INCEZONDEN MED EDEELIN CEN
a eo Cts. per regel.
SLIJMHOEST!
CARUSOL 30 cent per doosje
DE TOOVERPASTILLE
Bij Uw drogist
Stadsnieuws
Het Tooneel
FEMINA
bij Cramer
Dat was een zeer gelukkige keuze
van Cremer «jit. allergeestigste stuk
van Mr. C. I'. van Rossum en Dr.
Soeatman! Een tooneelschrijver moet
wei ter dege zijn vak verstaan om
met, enkel vier personen en hoo
klein i» nog het rolletje van liet
een zoo amusant en boeiend blijspel
ie kunnen schrijven. Femina stamt ge
heel uit de Fransche school al aou
ry-n Franschman dan ook waarschijn
lijk nooit op dit onderwerp »in ge
komen cn al zou hij niet tevreden zijn
geweestvoordat hij er minstens nog
elegante mannequins in had ge
bracht. Maar in den dialoog is
werk van don Hollander volkomen
Fransch. Een zoo geestigen en lichten
dialoog heeft go n van onze tooneel-
schrijvers nog geschreven.
Femina heeft in de zeer aardige
vertooning v.yn Cremer het publiek
voortdurend in vroolijkc stemming
gehouden. Er was eon prettige climax
niet alleen in het stuk, maar ook in
het snel. Met de aangenaamste in
drukken hebben wij dan ook gisteren
den schouwburg verlaten.
Cromer heeft tegenwoordig zoo
veel goede werkende leden, dat het
Hij komt zoo laat, dat
hij, trachtende de acro
baten in hun evolution
te volgen, verscheidene
toeschouwers op de tee-
nen trapt
gaat zitten en
meert bij zijn vrouw
waarom zij toch nooit
op tijd kunnen komen,
het eerste nummer is
bijna altijd aardig
is zoo uit zijn humeur
over het gemis van de
acrobaten, dat hij geen
lach kan krijgen om de
grappen van den confé
rencier
wordt een beetje moft-
terder bij het aanschou
wen van een aardig
excentriek dansnum-
merkt togen zijn vrouw
op, dat hij vroeger ook
lenig genoeg was, om
zooiets te doen, jam
mer dat. hij het niet
heeft volgehouden
verdraagt, droevig de
klacht van een dikke
zangeres, die wou, dat
zij ,,in 'r dorpke terug"
was en zou daar wat
hem lietneft niet6 te
gen hebben
kreunt als de zangeres
zooveel applaus krijgt,
dat zij haar verlangen
naar t dorpke nog eens
heelemaal kan yertel-
len
amuseert zich kostelijk
met eeu rolschaatsen-
nummer en verzoekt
zijn vrouw niet dom te
zijn, natuurlijk vliegen
zij niet in de zaal
schrikt een moment la
ter hevig, als een der
rijders recht op hem
aankomt, doet of hij
struikelt, en zich nog
juist herstelt
mompelt dat hij heele
maal niet zenuwachtig
was maar zij moes
ten dergelijke grappen
verbieden het is trou
wens toch een enert-
nummcr
doet zijn best om een
komisch nummer gebis
seerd te krijgen, tot zijn
vrouw opmerkt, dat hij
de eenige is, die ap
plaudisseert
besteedt het laatste
nummer (salondansen)
met de overdenking, of
hij zal wachten tot
bet eind, of nu gaan en
de tram van 10.30 ha
len*
(Nadruk verboden.)
als een beroepsgezelschap ,,dou-
bieeren" kan. Terwijl hét eene deel
Femina instudeerde, was het andere
met, de voorbereiding van De Distel
bezig. Het is wel den bewijs van een
gezonden groei van onze Koninklijke
letterlievende vereen iging! JVant ten
slotte moet het aantal werkende le
den toch de plaats bepalen, waarop
een vereeuiging komt te staan.
Een zeer aardige en amusante
opvoering hebben d" domes Jo Stam
Stroethof en de heeren Crombouw
Schinkel van Van Rossum's gees
tig blijspel gegeven. Men zou kun
nen zeggen, dat de sfeer niet be
paald ..Haegsch" was, maar als ge
heel was hef. toch ec-n fijne opvoering
die voortdurend in den zuiveren, be
schaafden comcdie toon is gebonden.
Dit viertal heeft heel den avond g<v
boeid en geamuseord en daarmee een
bewijs van respectabel kunnen ge
geven.
Het. best vond ik gisteren den heer
Crombouw. die Egbert Haesdrccht
heel geestig en fijn heeft gespeeld.
Wat een voortref fohjks kracht is
Crombouw toch voor Cremer! Je voelt
dadelijk, als jc hein ziet spelen: dat
is hei ware timmerhout! Hij vult on
middellijk. schept atmosfeer om zich
heen en hij weet uitstekend Z'in tekst
ie lanCeerc-n. In het begin weifelde hij
1'lijkbaar nog even, hoe Ni.' Egbert
zou spelen; hij was toen veel minder
de ..I.ebemann" dan in de 2 volgen
de bedrijven. Maar eenmaal de
richting vastgelegd, was hij perfect.
Geen zin, geen woord, geen pointe
uit zijn geest icon tekst ging bij
Crombouw verloren en zijn spel ging
in den loop van den avond sieeds cros
ccndo. Hel. slot was werkelijk bij
zonder goed. Er zi.'n op het horoeps-
roonee! zeer vele acteur», die minder
weten te boeien dan Crombouw. Ook
in het stille spel en dat trof mij
gisteren zeer sterk toont Crom
bouw zich de geboren acteur. Hij
laat ook als hij niets zegt zijn
rol geen oogenblik los. li ij speelt
zonder zich ooit 0*> den voorgrond
te dringen door, ook als hij
luistert en niet do handeling heeft.
Wat dat in een stuk met kleino be-
zetting beteekent, bleek gisteren dui
delijk.
Ook Jo Stam heeft die voor het
tooneel zoo zeer te waardeeren
eigenschap. Zij blijft voordurend
als Crombouw in actie, zij rea
geert biina altijd goed op wat de
anderen doen. Het was een genoegen
op te merken, hoe Jo Stam ook in
liet fijne blijspel zich heeft ontwik
keld. Ik stel me mej. Jeane Haes-
dreclit wat geraffineerder voor en
ook meer Haagsen, anaar overigens
alle hulde voor dit pittige, geestige,
altijd levendige spel. Zie Jo Stam
zitten op de canapé in liet dorde be
drijf en luisterend aan de handeling
deelnemen, dan voel je onmiddelijk
al zou jo haar nooit hebben go-
zien ,,dat is een actrice!"
Ook zij heeft de eigenschap een
geestige tekst precies raak te kun
nen zeggen; haar spel boeit voortdu
rend. In de groote hartstochtelijke
scènes zijn haar gebaren nog wat
stereotiep dat uitgooien van haar
armen bijvoorbeeld is niet fraai
en in liet tooneel, toen zij hyper-ner
veus in II tegen Van Tricht uitviel
en de kamer instormde, schoot zij
ook nog in uitdrukkingsvermogen
te kort. Maar is bet a! niet. heel wat
om in een zoo fijn blijspel voortdu
rend te kunnen booien en amuseeren?
En dat is dezelfde actrice, die het
„boefje" in Hein Roekoe, Anna in
Tzingani speelde!
De heer Schinkel bracht veel
mee voor de rol van een wat schuch-
teren zenuwarts. Schinkel is een spe
ler, waarop men altijd aan kan, maar
zijn spel blijft wat ie vlot. llij spreekt
ie veel in zich zelf. Vooral in een
stuk als Femina. waarin hij bijna
voortdurend ,,op" is, kwam dit nog
al sterk uit, Hij heeft niet dat „vul
lende" in zijn spel als Crombouw en
Jo Stam en het maakt daardoor wol
c-ens den indruk, of hij vooral als
hij niets te zeggen heeft nu en
don buiten do handeling staat. Van
het tooneel met de telefoon en de
scène, toen li ij na het oogenblik van
hoogste zaligheid door Betje's mede
deel ingen op de aarde terugplofte,
was bijvoorbeeld meer door aanvul
lend spel te maken geweest. Op zijn
gezicht zagen wij toen niet de af
spiegeling van wat er in hem om
ging. In dc-zo tooneelen i3 ook de
regio beslist te kort geschoten. Maar
'och is Schinkel door zijn rustige ze
kerheid en zijn routine een voor Cre
mer zeer waardevolle kracht. Zonder
deze goede eigenschappen zon een
speler zich niet 3 bedrijven 6taande
houden naast krachten als Jo Stam
en Crombouw. In III kwam Schinkel
eerst recht goed op dreef en zijn uit
barsting tegen Jeane speelde hij met
INCEZONDEN MEDEDEELINCEN
a 60 Cts. per regel.
een warmte, die aangenaam irof.
In mej. Stroethof, die in de rol
van Betje gisteren bij Cremer debu
teerde, begroeten wij een kracht, die
als ik mij niet vergis in type-
rollen aardig werk zal kunnen doeu^
Haar Betje was heel goed, precies
wat het wezon moest. Vooral het
droge zeggen van liaar tekst ging
haar uitstekend af.
Als geheel dus een amusante en
zeer goed verzorgde voorstelling, die
ook den regisseur, den lieer Frits van
Dommeleft eer aan doet. Dat Cremer
een zoo fijn, geestig stuk zoo goed
kan bezetten is een geluJtwensch
waard: Het êucces Was heel groot.
J. B. SCHUIL,
SCIJ00LB0UW VOOR BIJZONDER
ONDERWIJS.
B. en W. deelen mede dat de Raad
heeft besloten de gevraagde medewer
king te verleenen tot verandering van
inrichting der bijzondere lagere school
aan de Jansstraat 83, en hiervoor ter
beschikking heeft gesteld een bedrag
van hoogstens 882.— en dat geduren
de 30 dagen alle bescheiden op deze
beslissing betrekking hebbende, voor
een ieder kosteloos ter inzage liggen
ter secretarie der gemeente (5e afd.)
Geautoriseerde vertaling naar het
Engelsen van
BARONES ORCZY.
25)
Zijn land in Warwickshire en Glou
cestershire bad bij tot bet uiterste
verhypothekeerd; zijn gouden en
zilveren eetgerei van S'.ok«vheuvel was
versmolten; h'j bad do juweelcn ver
kocht, niet aileen van z ui overleden
vrouw, maar ook degene, die hij van
tijd tot tijd aan Barbara had gege-
ven; hij bad eeld opgenomen op
zijn huur cn zijn -umdeel in de wol-
industrie, dal de huwelijks
gift van zijn vrouw, ter waarde van
honderdduizend gulden was ge
weest verkocht; >-n dii wa6 ook alle
maal 'in de schutkis! van den Koning
verdwenen. Barbara Vjn hij hadden
nu niets meer om van te leven dan
wat hii af en toe leende van de fa
milieleden van zijn vrouw, goede
menschen, dio z-ch op een afstand
hielden van den grooten strijd en er
nieta om gaven of de koning won,
of ziin Parlement, als de wol maar
prijshoudend bleef en ben niet werd
gevraagd om een dei beide partijen
van geld te voorzien.
De brievenkist van den koning,
werd
bewaard in do
Raads
kamer dezelfde kamer waarin de
raders Pynl, Cromwell cn Hompe
len hun opstand tegen den Koning
beraamd hadden, die geëindigd was
met den slag van Nasohy. De kamer
lag boven aan de westelijke trap
en was ingesloten docr drie buiten
muren, zoodat zo vci'ig was voor
nieuwsgierige oogen en ooren, want
er was slechts één smalle deur in
naar do trap. er. hier stenden nacht
en dag vier soldaien op wacht; do
twee ramen, een op het westen en
een op het zuiden, waren wel zes
tig voet boven den grond, en alleen
een kat had tegen de gladde, on-
hegroeide muren kunnen opklirn-
Iedereen in het kasteel begreep
van hoeveel belang de corresponden
tie van den Koning was. Zijne Maje
steit had zeer onoordeelkundig e»
haastig gehandeld toen hij aan den
Hertog van Lorraine schreef, en hem
vroeg om vreemde troepen nnar En
geland te 6tureu om den opstand in
Engeland te helpen te sluiten; het
was ook heel dom dal hii wilde be
leften gedaan had aan do leren mot
hel doe! een flink lersch leger te
krijgen. Zijn onderdanen mochten
uaturliik geen critiek uitoefenen op
Zijne Majesteit, maar als die brieven
gepubliceerd werden, zou bet F.ngel-
sclie volk ongetwijfeld een heel ver
keerde verklaring geven aan de pogin
gen van den koning om zijn opstan
dige onderdanen in bedwang te hou
den cn de zaak van den koning zou er
zeker onder lijden. Daarom spraken
z.c af. dnt, er altijd twee soldaten op
wacht zouden bli'vcn staau aan de
beide uiteinden van de lange galerij
waarop Barbara's particuliere ver
trekken uitkwamen, en zelfs met deze
bewaking was ze nog erg ongerust en
sliep 's nachts bijna niet. omdat ze
voortdurend aan het kostbare kistje
moest denken.
II.
Het was voor Barbara nogal pijn
lijk geweest, die terugkeer naar Kas
teel Bronghton. Er waren voor haar
duizend herinneringen aan die plek
verbonden, uit haar kindertijd, toen
geen gedichten aan het verleden of
angst voor de toekomst het heden
voor baar konden verbergen. Kasteel
Bronghton en Stoke-heuvel beteeken-
den beide voor haar het gelukkige
onbezorgde verleden: ze dacht weer te
rug aan de onschuldige kinderpret.,
aan verstoppertje spelen in de vele
gangen; leder hoekje en iedere kamer
hadden een beteekenis voor haar: lm'
plein voor den stal. waar ze van haar
paard viel de leerkamer, waar ze
met Nathaniel kibbelde de kast,
waarin John en zij ongesloten werder.
toen ze zich, verstopt hadden de
slotgracht, waarin ze soms vtschf»
met .Tim de oude kennel, waar Di-
na geboren was dc eroote olm waar
in zij en Jim zooveel nesten hadden
gezien! Jim! Altijd Jim! Alles was hier
vol van zijn persoonlijkheid. Ze dacht
er aan, Wat er wel van hem gewor
den zou zijn van haar echtgenoot!
het woord kient haar vreemd in de
ooren toen ze het onwillekeurig uit
sprak. Haar echtgenoot! en ze had de
laatste paar jaren bijna niet meer aan
hem gedacht!
Bronghton had haar als 't ware on
der een hetoovering gebracht en als
ze langs de slotgracht liep en naar ds
insecten keek die over de water-lelies
heen vlogen, dacht ze aan Jim; ze
hoorde zijn stem uit het riet: zo dacht
dat ze hem'op haar zag neerkijken
van de kanteelen af, waarop hij zoo
graag klom en om ioderen hoek van
het kasteel dacht ze Jim togen te zul
len kamen. Jim, haar vroegere speel
kameraad. Wat had ze hem later ge
haat; Ze bad hem gehaat op haar
trouwdag, toen hii haar gekust had,
tegen haar zin. voor den eersten cn
hatsteo keer. Ze haatte hem ook toen
Dij een verrader bleek te ziin en de
Heer van Brenl hem vermoord zou
Hebben als zij niet tusschenbeide was
gekomen. Van dien tijd af was haar
haar voor Jim sluimerend gebleven;
tot ze in Brotighton kwam. Den laat-
sten tijd had ze wel meer aan Tubal
gedacht. Tubal, die meer dan Jim had
gekund, haar kinderlijke genegenheid
had weien te winnen Tubal was
haar held. haar ideaal geweest, toen
Jim alleen maar een speelkameraad
was, die dikwijls de baas over haar
wildé spelen. Tubal had gezworen d.nt
hii liever wilde sterven dan zijn lief
de voor baar vergeten. En nu was
Tubal gezonken tot het laagBto. min
derwaardigste beroep, dat -van spion!
Tubal! Een spion! een wezen dat door
iedereen doodgeschoten mocht wor
den, en waar de strop van den beul
eigenlijk nog te goed voor was! Tubal?
Wat was er met hem gebeurd nadat
hij. dopr haar schot getroffen, in den
modder gevallen was? Ze kon er niets
bepaalds over te weten komen, maar
uit wat ze zoo liier en daar opving
had ze opgemaakt dat hjj in Shutford
woonde met zijn moeder. Dat gaf
haar een opgelucht gevoel: de stem-
men die haar 's nachts toeriepen: ..Ga
zult niet dooden" kon ze nu het
zwijgen opleggen. Ze had Tubal niet
gedood misschien wel gewond! En
terwijl ze met haar pleegvader en de
andere officieren stond te jvraten had
bij kans gezien om een schuilplaats
te zoeken en daarna had hij zijn
eigen huis kunnen bereiken: de wond,
die ze hem bad toegebracht, kon ook
niet heel ernstig zijn, want volgens
de verhalen had men den iongen
Longshankes hier en daar gezien, za
ken doende. Het pistoolschot was dus
niet doodelijk geweest en haar hand
had geen bloed vergoten, dat was
maar coed ook. al was hij dan ook een
minderwaardig wezen.
-Maar Tubal! Ze begreep liet
niet. F.ii als ze rusteloos werd in
Kasteel Bronghton, reed ze wel eens
naar Shutford, cn keek van uit de
verte naar zijn huis. alsof ze er zoo
de geheimen van te weten kon ko-
Toen hoorde ze op een goeden dag
den Heer van Brent en de officiereu
van het garnizoen over Tubal praten.
Haar pleegvader was uit Oxford terug
gekomen met de opdracht om overal
bij de boeren in den omtrek hooi in
beslag te nemen, en hij sprak over de
listigheid waarmee Longshankes zijn
eigen voorraad verborgen Bad.
.,Ge hadt eens moeten hooren", zei-
de liij, „hoe de schurk vloekte toen
mijn mannetjes en ik hem rijn ver
borgen schat afnamen. Bij iedere kar-
revracht hooi, die we meenamen, was
het, of hem een kies getrokken werd.
Hii vond zichzelf al zoo slim. dat hij
liet hooi in bet bosch had ongeborgeu
bijna een mijl van zijn huis af. Ge
hadt eens inbeten zien. hoe hii eerst
ontkende, iets van het hooi af te we
ten. Ziin oogst, zei hij. was vernield
door den regen. Toen nrobeerde hij
mij nog een rad voor de oogen te
draaien door mii te vertellen dat hii
wel wat hooi vj.t w liggen, dat hij
mij voor tien gulden per ton wilde
verkoopen. Dat, bevestigde mijn arg
waan cn ik begreep toen dat de schurk
loog",
„Ja!" stemde kapitein Levell toe,
„die jonge Longshankes is wel een
doortrapte schurk. Hij is beeonnen
met te beweren dat hij neutraal was
en heeft, sindsdien een fortuin ge
maakt door beide zijden te bedrie
gen
(Wordt vervolgd.)!
