Stadsnieuws
FLITSEN
Woelige Dagen
HAARLEM'S DAGBLAD
DINSDAG 25 NOVEMBER 1924 - TWEEDE BLAD
Brieven uit Parijs
(Van onzen correspondent).
Een belangrijk stuk geschiedenis
Al is de lengen nog zoo snel, de
waarheid achterhaalt haar wel. En
dit geldt zeker voOtr de politiek met
haar yc-le duislcre eigenaardigheden.
Juist in deze dagen schrijven wc ln
Frankrijk nieuwe en uiteret interes
sante bladzijden in het geschiedenis
boek opdat ten volgend geslacht
Of neen. laten we ons in dat opzicht
maar geen schoone illusies maken.
Zoolang er geheime politiek en gehei
me diplomatie zal bestaan, zal er ook
de corruptie zijn.
Over dit onderwerp zoudenwe niet één
maar verschillende boekdeelen vol kun
nen schrijven en er eiken dag nog
nieuwe bladzijden aan kunnen vast
hechten. muur we willen trachten om
dat alles te coniprlmeerea en den
lezer toch oen duidelijk overzicht te
geven u»n een geschieden die jaren
vóór den oorlog begint en waarvan
zooala gezegd het laatste woord nog
1110: is geschreven, wijl er nog héél
veel duistere punten in zijn.
'n Toevul wil dar deze quaestie, de
quaestic-Caülaux en Malvy nu ver
troebeld wordt door de seti6ationeole
onthullingen van Georges Louis, oud-
ainUiv.id.-ur van Frankrijk in Sint
Peteraburg. Er is een zeker verband
tusechen deze twee feiten en wel om
dat het ontslag van Georges Louie door
Poincnré werd geteekend een kwar
tier nadat bil. Poincaré, tol presi
dent van de Republiek werd gekozen.
Straks rullen we op deze combinatie
terugkomen om ons eerst te bepalen
tot Caillaux en Malvy. wier amnestie
gisteren door den Senaat is aangeno
men. Het wordt wel hoogst verrassend
om Henri Chéron te hooren zeggen:
mijne heeren, volgens mij is Malvy on
schuldig. Het w is voor 't eerst dat
we iemand, en dan nog wel e©n oud-
medewerk©' v u» Poincaré deze abso
lute waarheid hebben hooren zeggen.
En oh, wonder! Poincaré moest
opstaan om te verklaren, dat hem
nooit en nimmer iets ten ongunste van
Malvy ter oore was gekomen". Men
vraagt zich dan toch onwillekeurig af,
waarom Poincaré, toon president van
d« Republiek, met z'n handteekoning
het vonnis van liet Hof bekrachtigd
heeft, terwijl hij als hoofd van den
Staat het recht had om zonder uitleg-
ging liet vonnis te vernietigen. Het
zelfde geldt voor Caillaux. Of Call-
laux en Malvy zijn de verraders, waar
voor ze werden \©roordee!d. of ze wa
ren onschuldig. Men weet dat Caillaux
zoowel als Malvy veroordeeld worde»
om bet feit dat ze een subsidie zouden
hebben toegekend aan Almereyda, den
verrader, directeur van „Le Bonnet
Rouge". En thans blijkt dat de faméu-
se subsidie van 20.000 francs toe ge
staan werd doordon minister,
r a n d. onder presidium van Poin
caré. H©t geld kon niet wprden gevon
den op het budget van binncnlandsche
zaken en werd toen genomen Op bul-
tenlands'he zaken en oorlog, d.w.z.
op bet budget van Dtlcurt en Mille-
randEn zonder ©©n woord van pro
test heeft het ministerie ©n de presi
dent van do Republiek Caillaux en
Malvy hiervoor in 't gevang gestuurd.
En nu bonèa m tot do zaak Georges
1-ouis, z'n zeer Interessante onthullin
gen. welko door het antwoord en de
ontkenning van Poincaré totaal uit
hun verband zijn genikt. Het is geen
proces Frankrijk-Duitschland, maar
eori proces Louis contra Poincaré. De
oud-president van de Republiek geeft
deze lezing: Charles L. Harludun ver-
teh in de Deutsche Rundschau van
Juni 1924 dnt hij in "t bezit is van de
fameuss carnets, ze binnenkort ra!
publiceercn. om aan te tonnen, dat
Poincaré nu t Delcaiwé en Paléologue
mede schuldig waren aan den oorlog.
En dit feit toont reed* aan van wel
ken kant 'J© beschuldigingen komen en
hoe apocrief ze zijn. HUT daartegen
over staat d© verklaring van d© wedu
we Georges Louis en van de F ranse he
uitgever*, die beiden beweren dat de
carnets nooit in andere handen zijn
geweest. George Louis heef- ze aan
de weduwe gegeven en die aan de uit
gever*. Wat niet wegneemt, dat
Hartmaan ze heef? gehad, zult ge zeg
gen. D©ze mogelijkheid zou nog be
sts m wanneer Hartmann niet. naar
aanleiding van een circulaire d.d. IS
October 192-1. daarin do publicatie
aankondigend, een brief aan de uitge
vers had gestuurd (4 November 1924)
waarin bij het vertaalrecht voor
Duitschland aanvroeg. I>© echtheid
van do documenten in twijfel trekken
is onmogelijk, wijl do uitgevers de
facsimile ervan nan do pon* verstrek
ken. De tegenspraak van Paléologue,
F ranse h gezant in Sint Petersburg,
toen Poincaré enkele uren voor het
uitbreken van den oorlog de Russische
hoofdstad verliet, is nl zéér onwaar
schijnlijk. Paléologue (Delcaseé. de
auteur van het Franfch-Russische
Het ïuoneei
De opvojering van Vooruitgang
GETRAPTEN
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 155
DE MAN, DIE EEN VULLING VERLOOR
drag is overleden) verdedigt zich al
dus: lk le« in „Europe" de carnets
van Georges I-ouis. Dit is onmoge
lijk, wijl ..Europe" eerst drie dagen
later ler (>erw ging. En dan komt de,
verdediging hier op neer. Georges
Louis was niet Kundig genoeg en daar
om heeft hij zijn ontslag gekregen.
Maar 't is misschien niet ondienstig
oin den heer Paléologue te herinneren
aan een brief d.d 13 Januari 1912.
waarin dezelfde Paléologue dit aan
Louis schreef, naar aanleiding van zijn
benoeming tot gezant: ..ne refusez
done pas vos encouragements et vos
conseils a votre ancien disciple, qui.
aux lieuree graves, s'inspirer.i ton jours
de votre souvenir". (w.g. Paleologue).
En voorla vindt men het telegram ge
teekend door Paléologue (Mei
1912) aan Georges Louis dat hij door
l'impérieuse nécesslté" wordt terug
geroepen van zijn gezantschapspos t,
Waaraan we kunnen toevoegen: zulk»
naar aanleiding van de houding van
lsvolaky, Russisch gezant te Parijs,
dio run steun vond in r'is intrigues bij
Paléologue en Poincaré. Aon deze ge
gevens welke de z.g. tegenspraken te
niet doen, mogen we nog een ander do
cument, nie: officieel, maar wol zeer
typisch, toevoegen. In Ia Morin
van 20 December 1920 rinden we een
artikel van de hand van Raymond
Poincaré: „Après examen dee griefs
formulés j'ai été d'avis de défendre
notr© ambassadeur contre Ie* re-
proches qui me semblaient injustices".
Dc «loiitaue verklaring ie dan toch
ook wel in wonderlijke tegenstelling
rncl de lezing van Hums, da? George-"-
Louis vervangen zou zijn door
Paléologue, omdat hij niet de capaci
teiten zou bezitten. Hts «enige ver
schil is dnt Georges Louis een vredes
politiek heeft gevoerd, terwijl Pa-
léologue, gedekt door Poincaré en niet
Pvo'.skv als ..contre-poid" een ander
doe! voor oogen had. Eon en snd«vr
doei niet, totaal niets af aan de schul
digheid van Duitschland zooals Knuts-
die heeft aangetoond; we namen
zooals gezegd dezo feiten alleen,
omdat ze liet voorspel zijn van den
politicken strijd waarin ook Caillaux
cn Malvy dreigden te worden ver
moord. De moord op Jean Jaurto, wel
iswaar bedreven door een ontoereken
bare, de oorlog die enkele dagen daar
op uitbrak wierpen een sluie- over de
ze trieote voorgeschiedenis. De tweede
episode van het drama is de Bonnet-
Rouge-affaire, een verrader.s-'otnplot,
waarbij echter twee onschuldigen. do
twee lastige elementen, kopstuk
ken van de tegenpartij, Cailllaux er
Malvy (het proces Judit houdt hier
'ók mee verband) met medeweten
'oincaré. Delcaasé on Millerand
<len wg moesten worden geruimd. Dun
begint d© derde episode, de waarheid
achterhaalt de leugen. Chéron. door
Poincaré den dijk gezet, dwingt
z'n oud-chef om te verklaren dat Mal
vy onschuldig was naar zijn overt
ging. En in die jaren van verbanning
hebben ën Caillaux én Malvy een dos
sier samengesteld waarmede zo her
licht werpen op de «luistere en duivel-
sche politieke machinaties welke hen
indertijd hebben doen veroordeelen.
Nu zo van de amnestie genieten openen
zo het dossier, rullen revisie van hun
procewon aanvragen om aan te too-
non dat het recht ten slotte overwint,
al hebben de aanklagers nog zoo han
dig hun aanklacht in elkaar geknoeid,
'n Conclusie, waagt ge. We zullen
er ons voor 't oogenblik wel voor
wachten om die te maken. Do quacslio
Caillaux ©n Malvy is net zoo min al*
de affaire LouisPoincaré op 'n dood
punt, zoodra het proces aanhangig ge
maakt wordt, komen we ©r nader op
terug. Voorloopig zwijgen we en stel-
Ion ons op 'n absoluut neutraal stond-
punt. op dat van d©n ..geschiedschrij
ver". die buiten den strijd staat.
Maar wilt ge per së to.-h «v-n con
clusie. welnu dan deze: dat d© weg
voor Caillaux open ligt om straks den
sprong n-mr het Kapitoo! te wagen.
Parijs. 20 November.
HENRY A. TH. LESTURGEON.
INCtZONDEN MEOEOEELINCEN
60 Cts. par rogal.
Na het rooken
verdwlji
tmnak ln den
monddirectdoor ytlSr SA
flchrulk van de -*T^T M
vtrfrlischende A
WYBERT f
TABLETTfiN
Vóór de opvoering kwam Zaterdag
de voorzitter van Vooruitga tig
vóór hei doek om den man te hord en
ken. die in zijn leven zoo veel voor do
vakvareeaigingen had gedaan en
zijn talent zoo dikwijls ten dienste oer
..getrapten" had gesteld. Hij verzocht
het publiek op te staan en één oogen
blik in gedachten te ziin bii Herman
lleijermane, die heden vau ons was
heengegaan. Dat was een eympatli'ek
gebaar. Ik heb vele luidruchtige
huldigingen in mijn loopbaan meege
maakt. doch zelden een zóó indruk
wekkend als die stille, aandoenlijke
herdenking vau den grooten doode,
Zaterdagavond in den schouwburg
aan den Janaweg.
Ook tijdens de voorstelling heb ik
Zaterdag herhaaldelijk aan Ileijer-
mans gedacht. Het door lute Onsman
uit het Duitsch vertaalde realist is-he
drama speelde in hetzelfde milieu,
waarin ook onze Nederlandecho auteur
ons bii voorkeur heeft- gebracht. De
handeling- heeft plaats in een achter
huis in het Duitaeh heet het t'uk
lm II i u t e r h a u s waar de
..eefcrapten" «amen wonen, de men-
schen, die door het harde leven ge
knakt en eebrok«i ziin en geen vreug
de kennen. Daar huist de fiejaarde
arbeider. die op de fabriek zijn
been eobroken heeft en onbruik
baar voor zijn werk met 25 gulde-n
ordt afgescheept, omdat hij eens ge
taakt heeft, de oude vrouw, die geen
ander ..ideaal" heeft dan brood op
de broodplank te zien, liet jonge
meisje, dat versuft ts in haar fatsoen
lijk bestaan en de jonge vrouw, die
zich ..vergooit". En d aart usechen
staat de jonge man met idealen, die
den moed heeft zichzelf t«- z .ui en
evenals de oude werkman liever
ondergaat dan onderkruiperswerk te
verrichten. Het ie due ©on sociaal
drama, vol lendenz. Maar hoeveel
krachtiger, hoeveel schrijnender, zui
verder en raker was hei werk van on
zen pas ontslapen landgenootOp
zoo n avond voelt men eerst recht,
elk een groot talent lleijermans
us,
Ja, ik heb.mij afgevraagd, of het
eigenlijk doc zin heeft een zoo ver
ward en verwaterd realistisch stuk te
spelen in een land. dat «en lleijermans
heeft gekend. Geen oogenblik heb ik
het gevoel gehad mei echte arbeiders
te doen te hebben. Het was alles zoo
boekerig, zoo gewild en onecht.
Toch lag dit nie; aan de s;w>lens, die
toonden in dit milieu aard:<- werk te
kunnen leveren. Er wu iets sympa
thieks in deze opvoering, otndat er met
zoo'n overtuiging werd gespeeld. Ei
er werd ook ie<è bereikt voor zoove
ine-, niet personen 1-©hoefde voor te
stellen, die geheel buiten de sfeer
deze krachten lagen. De w©rklicden
werden lang niet onverdienstelijk ge
typeerd.
De oude Wilhelm, de ..getrapte",
di© na ziin ongeluk met- 25 gulden
werd afgescheept, is oober en natuur
lijk ge«pe©!d. Zijn «tem was zelfs
voor don «cbouwburg aan den Jans<
nu cn dan te klein, maar in het
tooneel. toen. hii weigerde onderkrui
per ie worden, verraste hii door zijn
kracht en ziin spel. Dar. was werkelijk
goed. Het luide a op lans na deze sci.no
"old zeker voor ©©n groot doel de ton-
denz. maar Wilhelm liod ook op dat
moment door zijn ©pel do zaal gewon-
Wjlhelro werd flink bijgestaan door
vrouw Gensieko, die b©( best was,
als zü do f©ek« kon zijn. Ook Herman
Poizold wist als Jiii niet- dramatisch
behoefde t© wezen den jonetn
bankwerker sympathiek Ie makc-n.
Jacob Lenzko had nu cn dan voor hel
komisch element te zorgon cu deed dat
zonder chargeer:i>g.
De „tegenpartij" kreeg in de zo op-
v.i©ring niet haar volle deel. Er be
hoorde nogal verbeeldingskracht toe
om in Behrens ©en fabrikant te nen
en ook zou ik niet hebben geloofd, nat
von Wantritz de baron was. als Lena
©n de anderen hem niet zoo hadden
-enoemd. Maar nog ©cns. de ..ge-
trapten" werden met blijkbare liefde
©c©r-©eld ©n dat was in dit stuk toch
hoofdzaak. Ook van do aankleeding
was werk gemaakt. Er zat atmosfeer
ook door goed© belichting in die
armoedige kamer! Daarvoor komt den
regisseur, d©n h©©r TT. F. Strouckcn,
een woord van lof toe,
D© zaal leefde voortdurend met de
handeling op het tooneel mee en toon-
d© met luid applaus, aan weikon kant
haar sympathie was, zoodat Voornit-
«ang allo reden heeft- tevreden to zijn
met het succes van dit propaganda
stuk.
J.- B. SCHUIL.
PLUIMVEETENTOONSTELLING.
Op do te Alkmaar te houden pluimvee-
tentoonstelling hebben «le navolgende in
zender», woonachtig te Haarlem of Om-
Kijkt vriendelijk
de tafel rond. ver
telt zijn vrouw,
dat hij nog nooit
zulke goede zand
taart heeft ge
proefd en neemt
een hap
legt plotseling
zijn vork neer.
terwijl er een
angstige, gespan
nen uitdrukking
in zijn oogen
komt
maakt vreemde,
onderzoekende be
wegingen met
zijn tong binnen
tegen zijn wang
somber
gekreun, kijkt de
familie hulpeloos
aan en hoort vra
gen wat is er<
voelt hij zich ziek
kermt, nee dat is
het niet, het is
vee! erger, hij
heeft de vulling
uit een van zijn
kiezen verloren
luistert naar koor
van geruststellin
gen. misschien
verbeeldt hij liet
zich maar en de
tandarts zal hem
geen pijn doen
vervolgt het on
derzoek met zijn
tong en begrijpt
niet hoe zij kun
nen lachen en de
zon blijven schij
nen, als er zooietg
gebeurd is
moedigt zichzelf
aan, om flink te
blijven en er niet
meer aan te den
ken, doet zijn
best om vroolijk
te kijken maar
kan eenvoudig
het zoeken met
zijn tong niet la
ten waar is het
nou, zou liet, toch
verbeelding zijnf
neen. daar heeft
hij de plaats weer
te pakken; be
denkt dat wij ons
geluk niet waar-
deeron, een paar
minuten geleden
had hij geen zorg
in de wereld
berust m zijn el
lende op het
oogenblik dat
tante Jans een
verhaal begint
over de pijn, die
de tandarts haar
bezorgd heeft
ontsnapt naar bó-
ven en komt te
rug met de tij
ding dat hij zich
toch vergist heeft
waarop hij vorder
de ziel van den
avond ia.
(Nadruk verbóden.)
streken bekroningen behaald als volgt:
Kees Misset, zilveren eerebelcer voor
hoog6t aantal ponten groet© hoenders, be
nevens verschillende eerste en eere-prij-
ren in do ofdceling Leghorns.
J. II. v. d. Broeke, eerebeker voor fraai
ste cohectie Krielen Eereprijs voor fraai?
ste collectie postduiven. Schoonheideklasse
benevens verschillende eerst« cn ereprij-
ren in af de©! iri R Patrijs Wyandotte- cn
Cochia-krielen. slsmwle voor fraaiete pos:
duif en eerste en ©ereprijs wit Orphinton.
A. G. van Servellen, IT. W. van Dort en
J. C. Kuyken verschillende eerste en ©ere
prijzen in de afdeeling Krielen.
A. Moojen cn A. Ense'geer eerste en eere
prijzen in de afdeeling Picrduiven.
J. A. Bruigom en K Koster in de af-
deeling Konijnen cero ©n eerste prijzen.
A. v. d. Pieterman Z. E. V. c-n 2e en W.
F. Nieuwcnburg 2 en 3o in Plymouth
Rocks.
P. A. v. d. Maar©n—Jansen eerste cn
eereprijzen in dc Wyandotton.
Provinciale Staten van
Noord-Holland
Geen subsidie aan de Hoogere
Handelsschool te Haarlem
Het bestuur der Vereniging voor Chris
telijk Middelbaar Onderwijs, te Amster
dam, heeft medegedeeld, to hebben beslo
ten de Hoogere Handelsschool dier Vcr-
ecniging te reorganiseeren tot een litterair-
economische afdecling zijner S-jarige Hoo
gere Burgerschool. Dmc school is dien
tengevolge geworden een Hoogere Bur
gerschool met gewijzigd leerplan, als be
doeld in artikel 21 der Wet op het Mid
delbaar Onderwijs.
Tengevolge dezer reorganisatie is het
karakter der school veranderd cn is zij
van een school waar vakonderwijs werd
gegovcn, een algeiiuien vormende school
geworden. Diensvolgens is naar do meo
ning van Ged. Staten voor do Provinois
do aanleiding tot subsiiiicoring vin ha
rentwege vervallen.
Zij geven mitsdien in overweging het
besluit van 17 Juli 1925, waarbij ten be
hoeve der Hoogere nandelswdiool van bo
vengenoemde Veroeniglng een provinoiale
bijdrage werd toegezegd, gerekend met in.
gang van 1 September j.l. in l.o trekken.
Teven# deelen Ged. Staten mede, dat de
gemeente Haarlem met ingsng van 1 April
j.l. hare Hoogere Burgerschool met 3-ja-
rigen cursus en daaraan verbonden Hoo
gere Handelsschool me'. 2-jarigcn cursus
heeft omgezet in een Hoogere Burger
school met 5 jarigen cursus met gewijzigd
leerplan. Sedert I Januari j.l. kon aan deze
gemeente, ten behoeve van genoemde Hoo
gere Handelsschool door Ged. Staten geen
subsidio moer worden uitgekeerd, aange
zien op dat tijdstip het genot van Rijks
subsidie ophield en mitsdien niet meer
werd voldaan aan de gestelde voorwaarde
voor de toekenning eener provinciale bij
drage.
De gemeente heeft wel is waar pogingen
in hot werk gesteld om wederom in het
genot van Rijkssubsidie te worden ge
steld, doch het wil Ged. Staten voorko
men. dat de uitslag hiervan niet behoeft
te worden afgewacht, daar zij, ook bij een
gunstig resultaat, in verband met het in-
middois gewijzigde karakter der school, die
thans evenals de hierboven genoemdi
Hoogere Handelsschool der Verecniging
voor Christelijk Middelbaar Onderwijs
Amsterdam, een alg«micen vormende
school is geworden, geen aanspraak meer
zal kunnen maken op de bijdrage van de
Provincie, welke haar bij besluit van 19
December 1922. was toegekend.
Mitsdien steil»® zij tevens voor, genoemd
besluit, gerekend met ingang van 1 April
1924, in te trekken, voor zoover dit op de
Hoogere Handelsschool betrekking heeft.
DE PROVINCIALE ZIEKENHUIZEN.
Verschenen is de Slemorie van Ant
woord op het verslag der afdeelingen van
da Provinciale Staten van Noord-Holland
over de begroolingen van ontvangsten en
uitgaven van het Provinciaal Ziekenhuis
nabij Santpoozt, van het Provinciaal Zie
kenhuis Duinenbosch te Bakbum en van
het Provinciaal Ziekenhuis to Medemblik
voor 1925.
Het volgende ls er aan ontleend;
Gedeputeerde Staten sluiten zich aan
bij.de meening, dat thans niet door het ne
men van belangrijke beslissingen behoort
te worden vooruilgeloopen op de behan
deling van d« rapporten der bezuinigings-
contmissie. liet eindrapport dezer coinroi».
sio is roods aan de leden der Staten toe
gezonden; het is, evenals de eerder ver
sohenen rapporten, door Gedeputeerde Sta
ten in studie genomen. Naar aanleiding
der rapporten zullen de Staten eerlang
voorstellen bereiken.
Ten aanzien van de vergelijkingen, in i
het Algemeen Verslsg gemaakt tusschen
de drie ziekenhuizen, merken Gedepu
teerde Staten o.m. het volgende op.
Aan de Ziekenhuizen nabij Santpoort,
Duinenbosch te Bakkum en te Medeonblik
zijn thans verbonden onderscheidenlijk
354, 222 en 62 verplegendcn, terwijl het
aantal patiënten op 1 November l.L be-
droc-g 1539, 80S en 276, In de begroetingen
wordt gerekend op resp. 1372, 810 en 275
patiënten. Uit deze cijfers blijkt niet, dsi
in Duinenbosch le vee! verplegend perso
neel in dienst zou zijn. Intusschen is oij
de fc-eschpuwing der cijfers te bedenken,
dat le Santpoort verschillende klassen ©art
verpleging zijn en dat in de hoogere Vlas
sen patiënten verpleegd worden, waarvoor
relatief meer verplegend personeel is aan
gesteld dan voor de armlastige patiënten.
Bovendien zijn de toestanden in elk -is-
kenhuis verschillend; reeds om die reden
heeft elke vergelijking slechts betrekke
lijke waarde. Dit neemt niet weg, dat is
te onderzoeken, of het aantal verplogenden
nog vermindering kan ondergaan; tot dit
onderzoek kan de behandeling van de rap
porten der bezuinigingscommissie gereede
aanleiding geven.
Dé benoeming van een predikant san
bet ziekenhuis nabij Santpoort, bij hoof
delijke stemming, uit dc aanbeveling vari
de Commissie van Bestuur gc-schied.
De tweede aanbevolen# die benoemd werd,
was de 6enige van het drietal, die werd
aanbevolen door het Classikaal Bestuur,
dat het beroep had uit le brengen.
Gedeputeerde Staten zijn bereid na fe
gaan. of t'ermen aanwezig zijn voor -Je
uitbreiding van de geestelijke verzorging
op kosten van de Provincie lot andere
Kerken of gezindten, dan waarover die
zich tot dusverre uitstrekt. Voorshand»
meenen zij echter de geestelijke belangen
van tot de Gereformeerde Kerk behooren-
de patiënten en leden van het personeel
aan die Kerk te moeten overlaten.
INCEZONDEN M ED E D E ELIN CE N
80 Cts. per regel.
Fa. ANTON DE ROOIJ
ANEGANG 14 TELEF. 560
Op alle Vulpenhouders geven wij 2
jaar garantie Alle Vulpenhouders
GRATIS met naam.
Feuilleton
.Geaulur crue vertaling naar bet
hngcl»c.i van
BARONES OHCZY.
26)
„Door voor bei«Je zijden te epion-
.neeren". voogde Kolonel Serope er
met een verwensching bij; ..do ellende
ling is pas eon poosje geleden bij mo
ge» eest en bood me aan om ons een
van Sayc and Sele's zonen in handen
te spelen James, de oudste. Het
schijnt, dat hij ernstig ziek la.g in een
huisje in de.buurt, van Shutford; dio
schurk van een Lofigshankes hoorde
er vnn, en zog de k&ns schoon om er
wat incc te verdienen. Natuurlijk hoh
ik -
Toen hii heftig getrapt werd onder
tafel door een van zijn collega's. zweeg
kolonel Scrope. eerst verbaasd; toen
herinnerde een blik on Barbara hem
aan haar huwelijk met Jim Fienncs.
juist de man waarover hii snrak. Het
was iris. wat imnr \rienden en ken
nissen nogal een- vergaten. Hii put:©
zich uit in verontschuldigingen.
...Maak je nier bezorgd, miin waar
de Scrope". viel de Heer van Breot
hem in de rede. „Barbara zal het je
wel vergeven. Zij wil ook gaarne dat
ongelukkigo huwelijk vergeten, dat in
hetere tijden wel spoedig ontbonden
zal worden. Als een van die Fiennes
doodgeschoten of opgehangen wordt,
zullen zii noch ik er om treuren. Wat
z«g Jij. Bahs?"
..Dat het, volgens de bescheiden
meening van een vrouw, niet goed is
om t© onderhandelen met zulke schur
ken nis Tubal Longsliankes". ant
woordde Barbara keeltje*. ..Toen ik
hein laatst zag was hij op het weiland
bij Farndon; hij probeerde toen om
het kistje van den Koning te stelen,
waarschijnlijk om het aan generaal
Fairfax ie kunnen verkoopen.
„Hoe wist ge dat?" riep de kolonel
uit.
..Ik hob er nooit eerder van ge
hoord". voegde de heer van Brent, er
met gefronste wenkbrauwen aan toe.
Ik herkende hem aan een litlce-
ken op zijn hand. Twee dagen Ie vo
ren is hij de herberg de Korenschoof
tn Davontry binnen geslopen om te
trachten de plannen van den Koning
af te luisteren. Ik heb dit niet eer
der verteld" ging Barbara voort,
terwijl ze zich tot haar pleegvader
wendde ..omdat ik er niet zeker
van was en ceen on schuld isc man w'l-
de beschuldigen. Maar nu twiifel ik
er niet meer aan. De man, die een
vrocgercn vriend, die ziek is. voor
geld wil verraden, is tot. de meest on
edele dingen in stoot hij is in slaat
beide zijden te bedriegen, tegen bei
de 1e liegen, beide te verraden: hij
is een dief, een verraderen een moor
denaar, en men verlaagt zich door
met zulk een schurk te onderhande
len."
De heer van Brent haalde de schou
ders op. allesbehalve in ziin schik.
„Vrouwelijke logica", mompelde hij
Maar do kolonel dacht er anders
over.
„Voorwaar, juffer!" riep hii uit.
„Het zijn harde woorden, die g<- daar
spreekt, maar het moet gezegd wor
den dat de. man een minderwaardig
wezen is. Wat denkt ge dat hij ge
daan heeft? Toen het leger to Daven-
try was heeft die Longshankos do bru
taliteit gehad om veertig paarden aan
Prins Rupert le verkoopon, dio hii(
naar later bleek, nog geen tien dagen
to voren von onze troepen in liet wes
ten gestolen had! Het, yerjyinst me
niets dat hij een spion is. En. zooals
ge zegt, is het natuurlijk altijd ge
vaarlijk om met zulk een man handel
te drijven, maar wat kunnen we er
aan doen?" voegde hij er aan toe. ter
wijl hii onverschiir- >t schouders op
haalde .in den oorlog is alles ge-
oorloofd. We moeten profiteeren waar
we kunnen en als we een Fiennes als
gijzelaar in honden hadden zou hij
van zeer groote waarde voor ons kun
nen zijn. nu die rebellen in Vasely zoo
velen van onze menschen gevangen ge
nomen hebben".
,.\Ve hadden zijn hoofd aan Fairfax
kunnen «turen, als een waarschuwing
zooals onze voorvaderen dat. deden.
Het was een goede gewoonte", ant
woordde kapitein Lovell.
„Waarom hebt ge het dan niet ge
daan?" vroeg de lieer van Brent.
,.0m den eenvoudigen reden dat
Fiennes gevlogen was, toen we het
huisje doorzochten dat Longsliankes
ons had aangewezen".
„Hebt ge hem niet gevonden?"
vroeg Barbara vol spanning.
„Neen. Maar we' zullen hem nog
wel krijgen", antwoordde de kolonel.
„Ik blijf in onderhandeling met dien
verrader Tubal. Eigenlijk denk ik dat.
hii Fiennes tijdelijk heeft lalen ont
snappen om ten slotte meer voor zijn
uitlevering to kunnen vragen. We zul
len zien of we niet tol een resultaat
kunnen komen met hem".
„Maar ge zoudt toch niet riep
Barbara onwillekeurig uit. en zóó
heftig, dat haar pleegvader haar ver
baasd aankeek, waarop ze kalmer
voortging: Ge zoudt u toch niet zóó
willen vernederen dat ge een vijand
doodt, die weerloos is?"
..Waarom niel?" antwoordde de ko
lonel koeltjes.
„Ja, waarom niet?" stemde de Heer
van Brent toe. .-Het zon de beste ma
nier zijn om jou te bevrijden. Babs,
maar we moeten hem eerst hebben.
Longshankes heeft waarschijnlijk ge
logen toen hii zei. dat Jim Fiennes
zich verborgen hield en vandaag twij
fel ik cr aan of hij zich ooit weer in
onze buurt zal vertoonen".
„Hoe dat zoo?" vroeg de kolonel.
Toen hii weigerde mij te vertellen
waar hij ziin hooi verstopt had. heb
ik hem zweepslagen laten geven tot
hij liet verteld had. En toen Barbara
een schreeuw gaf van schrik, voegde
hij er op vriendelijken toon bij: „Je
moet het mij maar niet kwalijk ne
men meisje, maar we hebben oorlog
en als je een schurk niet behandelt
zooals hij verdient, wordt hij je de
baas".
,.I.n ieder geval hebt ge nu hot hooi"
voegde kapitein Lovell er lachend bij.
„Ik heb het hooi en Longsliankes
zal zich in de toekomst, nog wel eeno
bedenken voor hij weigert om don ko
ning |e geven wat hem toekomt".
„En hij zal ook niet de kans (villen
ioopen dat hem een voordeeltje ont
gaat, alleen maar omdat z'n rug een
beetje piinlijk is".
„Ge moogt wel voorzichti? zijn.
heeren". zei Barbara ernstig. „Lord
Essex heeft gezegd dal hij voor iede
re» man der Parlementaire na-ril. die
gedood werd. drie van onze soldaten
1er dood zou laten breneen."
„Een Fiennes is wel drie van onze
mannen waard", voegde de kolonel er
op cvnischen toon aan toe. .We kun
nen hem altijd ophangen en dan eens
zien wat er gebeurt'!.
HOOFDSTUK II.
Dien nacht lag Barbara heel lang
wakker. Ze kon liet zi h maar niet
uit het hoofd zetten dat Jim ziek lag
en dat- Tubal blocügeiu vr „m i
aan zijn vijandin te verkoopen. De
menschen werden in dezen tijd wel
erg hard en koud, dat wist ze en
zelfs haar pleegvader, die in normale
tijden een buitengewoon vriendelijk
monsch was geweest, scheen nu een
hartelooze kerel geworden te zijn;
maar er was zoo iets nf'chuweli'-ks in
om te gaan onderhandelen over do
uitlevering en den moord opeen zieke
oen zieke, die bovendien vroecer
zijn vriend was geweest. dat Bar
bara's heele ziel er tegen in opstand
kwam. hoewel ze toch niets voor J;m
voelde. Ze vond het het vreeseliikste
van dezen oorlog dat zoo vaak broe
derhand tegen broederhand werd or>-
geheven. dat vriend tegen vriend
vocht, of zelfs een zoon lozen zijn
vader.
(Wordt rervolgd.X
