Imm
0
HAARLEM'S DAGBLAD
Brieven uit Engeland
FLITSBN
Woelige Dagen
DINSDAG 9 DECEMBER 1924 -
TWEEDE BLAD
(Van onzen correspondent).
Parlementaire gebruiken
Londen, 4 December.
Journalisten zijn van die bevoorrech-
t stervelingen, aio een groot deel van
het werk en bc-t ape! van allerlei ca-
r-gorieén van inensohen meemaken,
zonder er zelf aan moe to moeten doen.
Dat lijkt voor den buitenstaander een
ideale vocatie en het is zoo er is
veel vóór to zeggen, als men jeugdig
vuur en een nivt te stillen nieuwsgit
righeid beztt. Anders gaat er gair
de aardigheid van af en begint d
p-rsman in te zien, dat het eigenlijk
precies andersom is en dat h ij altijd
werken moet, terwijl do maasa zich
vermaakt.
Zoo zijn er heel wat geregeld terug-
keeiende functies Sn het Londensche
leven, waar ik mij onmogelijk meer
ovr .n geestdrift kan brengen. Maar
éét: ding is er. waar ik altijd heenga
als ik er ecnig>:ins kans tóe zie, dat
is naar de opening van het nieuwe
Lagerhuis aan het begin van zijn eer-
si - zitting.
Dit is niet de officieele opening door
den Koning in zijn gouden koets, een
ceremonie nis onze opening van de
Staten-Generaal. maar zonder het
hartgrondige gejubel van een Hol-
landficlu» menigte, maar de eerste
paar bijeenkomsten als het nieuwe
Huis wordt ingezworen en zijn voor-
Vele buitéulnndsehe correspondenten
bezitten een kaart, die toegang ver-
tohaft tot de .lobby", d-i. de wandel
gang om de vergaderzaal van het La
gerhuis heen. waar men op zijn ge
mak rnet leden van het Huis knn^on-
fojeeren. Ar-v-ren. niet zc-o gelukkig,
moeten wachten in de vestibule tot hei
ltd. dat mca wenscht t« zien. naar
buiten is geroepen.
Dat lid kan hen» dan binnenbrengen
nis hem dat belieft. r
De parlementaire gebruiken zijn le
gio e:: *ij zijn op oude traditie ge
grond. Wee. als een nieuw lid het zot;
wagen, in de vergaderzaal iemand an
der* toe te «preken dan „Mr. Spea
lcer:' (.Mijnbeer de Voorzitter), wee nis
hij het wagen dom een vraag te «tel
len zonder door «ett hoogen hoed to
z.jn gedekt. Hot hooft zijn eigen hoed
niet te zijn, neen, het is meestal één
zelfde hooge zijden, die dienst, doet
voor vijf, zes inenschen van de meest
verschillende posturen, mnar ongedekt
Opstaan in de vergaderzaal Ls een cti-
tfueve-breuk. die den echuldige bloot
nelt aan een kruisvuur van „tot dc
orde"-ro* pen. ..Orde. orde" klinkt
het van alle kanten tot confuus het
nieuwe iid gaat z.itea of door een ve
teraan op z:>a fout wordt opmerk
zaam gemaakt.
In e.-n nieuw Huls ls het zaak voor
de leden om zich zoo gauw mogelijk
een goede plaats t<- verzekeren
Doet hij dit niet, dan moet hij later
als ren trekvogel of. a'.s men vul, een
koekoek, trachten een opengevallen
plaat.s :e Sweetten. Er is n.l. in do zaal
nauwelijks plaats voor £0 tot 400 man
<n het Huis tolt 570 leden!
Wat do ervaren parlementairen dus
doen is op den eersten dag 's morgens
voor dag en dauw ril voor de deur te
gaan staan en zoodra die opengaat,
naar binnen to stormen en zijn naam
kaartje op een plaats to steken als toe
ken van eigendomsrecht. Het gaat er
mee als tr.et dc 1-estonning van een
nieuw goud of diamantveld, waar men
rijn ..claim" afperkt. Wie er het eer
st e bij is krijgt de beste boekplaats,
wie laat i», krijgt in liet geheel geen
va*to plaats.
Dii jaar waren Greenwood en Ham-
Bteralcy de tweo conservatieve leden
voor Stockfort do «erstoüngen. Zij
kwamen den avond to voren, een half
uur vóór middernacht, ia Palace Yard
aar., tot verbazing van de slaperige
politic-agenten, die de toegangen tot
net Parlementsgebouw bewaakten.
Zij kregen toegang tot do lobby, ver
meesterden twee stoelen en zetten er
zich op neer. Nog vóór half vijf waren
er drie ander» vroege vogel* bijgevlo-
gen en t<>gen achten, toen do deuren
opengingen, was bet gct3l tot zest
zeventig aangegroeid.Do herren van
Stockfort. oji iiun stoelen geklommen,
hadden een file doen vormen zoouat
voor het eerst in do heugenis van de
oudste leden do Kamer niet. door een
Irwgelaten bende l«»tormd. inaar door
delfgo mexisdicn binnengestevend
werd.
Den lieelen morgen wat het een ko
men cn gaan van oude en nieuwe le
den. Er zijn e«-n groot aantal nieuwe
gezichten in het HuLs, dnar niet min
der dan 216 zetel» thans door een man
van andere richting dan die van zijn
voorganger worden bezet.
Om half el' werd de oude ceremonie
van ?:e* doorzoeken der kelder* vin
het Huis verricht. Dit is een gebruik.
dat dateert van het jaar IGOö. toen In
Je kelders van het Huis op 5 Novem
ber een aantal tonnen buskruit en an
dere ontvlambare stoffen werden ge
vonden, waarmee Guy Hawk.s cu zijn
trawanten bot Lagerhuis hadden wil
len opblazen. De ceremonie wordt ver
richt door de Yeomen van d'- Towcr
van I.ondeu, dit ziju „Fieefeatort",
zoo genoemd om hun welgedaan voor-
Ikomen, wier schilderachtige ocharlu-
>en uniformen, die van de zeventiende
oeuw dateeren, aan alle l^zoekers van
den Tower welbekend zijn. Een deta-
.ebement van die oudgedienden met
hun witto baarden, roode baretten,
pieken en flambouwen doet dt
ronde door de kelders vóór elke ope
ning van het Parlement,
j Middags wordt de eerste zitting
- nog steeds niet officieel gehou
den.
Het werk bestaat in het kiezen van
den Speaker, maar dit gebeurt nie
zoo maar. Daarvoor moet eerst het
Lagerhuis door den Koning worden ge
sommeerd.
En waarlijk, al spoedig komt uit het
Hoogerhuis een (meer of minder) sta
tige figuur in statie kleediug met een
zwarte stuf in de liand. Dit is de
Gentleman.I'sher of the Black Bod",
in hot gewone leven luitenant-gene-
raai sir W. i'. Pultenfty, in 's Konlngs
hof als „Black Bod" békend,
Zoodra deze voorafgegaan en g<
volgd door suppoosten van het Hu»,
door den gang van het Hoogerhuis de
vestibule zal betreden, om vandaar
door de gang naar het Lagerhuis 4»
(taan. roept de hoofdsuppoost met iff
der stem tot het publiek: .Hats off
strangers", waar iedereen zich na
tuurlijk haast aan te voldoen.
Maar alt Black Bod bij de verga
derzaal aankomt, gaan do zwvare deu
ren voor zijn neus dicht.
Hij slaat drtemaa! jaet zijn staf op
<10 deur, er gaat een tralievenster open
eu hem wordt toegeroepen: „Wie
daarl" ..Een afgezant van den Ko-
mug:" De afgezant wordt een paar tel-
Jen op de mat gehouden tot de sup-
poo.-t de vergadering ervan heeft, keu-
nis gegeven en dan gaan de zware
deuren «pep en wordt hij toegelaten.
Men begrijpt do symbolische beteo-
kenia hiervan. Zij is ten bewijze van
de onafhankelijkheid van do Coin
mons tegen de Kroon, op dezelfde wij-
zo als de peprivlligeerden city van
Londen hij Temple Bal het. vorstelijk
eskorte stuit bij een koninklijk bczoe.l
aan d« City. En verlof geeft aai
«V0,™' OIP 'n d® GtV te komen.
Black Bod wordt toegelaten en geeft
zijn boodschap, welke dat d« Com
mons opgeroepen worden «m in liet
Hoogerhuis de opdracht te hooren van
de Koninklijke Commissie voor het kie
zen van den „Speaker",
llij maakt zijn ceremonie*]® bui-
n'»C en in bonte rij, twee aan twee vol
een hem een aantal leden om in liet
Hoogerhuis de opdracht ie Jxooren.
Dat is altijd een aardig «ogenblik
voor do ..strang-ars" in da hall vnn 't
gebouw. Vooraan marcheert, Black
Bod rriet den Clerk of tho Efouse" en
dsrochter een aantal vooraanstaande
leden, velen. welbekend. wier namen
men rond zich fluisteren hoort Bald
win. Bani-uv MacDonald, Churchill,
CJvnes, Thorn Webb, Jovnson,
llichs. I.loyd George...
Dan staat, als do commoners sCaan
hij do balie van het Hoogerhuis. de
Lord Kanselier, burggraaf Cave, op
van ziin bank onder de lage troon en
oeeft de Koninklijke boodschap, waar
in verklaard woljdt. dat de troonrede
zal worden gehouden als eerst id«
Huizen rijn jn-rezworen en wvtteli'k
eeconstiiueerd. Daartoe is noodig. zegt
hii. dat het Lagerhuis eerst een Spea
ker (voorzitter) kiest onder wiens
opzicht d® eed zal worden afgeno
men.
Zonder antwoord of commentaar kee
ren do hoeren. - vee] minder deftig
en heelemaal niet in de par. naar 't
Lagerhui* terug, waar onmiddellijk dc
speeches beginnen over do keuze van
den voorzitter.
N'atuurl ;k is allang besloten, wio
liet worden moet. Het i* do oud-Spca-
ker WhiUey, die voor dé dtrdt maal
herkozen moet worden. Het, zijn hof-
felijko redenen van Lord Cavendish-
Bcntinck (conservatief) en Mr. 8mi!li«
(Labour), waarbij de liberale Mr.
Whitley weer wordt aanbevolen en het
ie geheel volgens de oude. oude gebrui
ken dnf. Mr. Whitley dan ow'-v»t en
hoffelijk d« beide sprekers looft en
dankt.
Zoodra hii hij acclamatie is aangeno
men al* „Speaker elect" volgens weer
vleiende redenen van d® leider der
drie partijen in liet Huis: Baldwin.
MacDonald I.loyd George en .last
not least" van den nestor van het
jHuis. den ruim tachtigjarigen T. 1\
O' Connor, die de eerste bijeenkomst
-.on de ledeu voorzit tot de „Speaker-
ele-ct" benoemd ie.
Den tweeden dag meet de Koning
die benoeming bekrachtigen en volgt,
ous weer dezelfde ceremonie van Black
Bod. Maar... nu moet ik tot mijn
groot leedwezen rnededcelen, dat de
Gentleman Usher bij die gelegenheid
een blunder heeft gemaakt. Hij sprak
Mr. Whitley aan ale „Deputy Spea
ker" (ondervoorzitter), inplaats van
als ..Speaker-elect" en hij ontsnapte
wol aan het kruisvuur van orde! or
de! roepen omdat hij geen Lagerhuis
lid ie. mapr niet aan de blikken van
stomme verbazin» van alle kanten op
hem gericht. En oj> lmn ocremonieeleti
r*ang naar het Hoogerhuis maakte Mr.
WithleV er met Black Bod een ong-»-
past crapie over, dat hem deftig,
maar onmiskenbaar deed blozen.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 167
DE VUILNISBAK BUITEN ZETTEN
X Y k.
Stadsnieuws
De Regeering en de
Ambtenaren
Rede van Mr. P. J. Oud
Voor de leden van Ge sfdeeling llaar'.em
-..in di-ii Centrnlcn Bond van Ned. Pott-
Telegraaf- on Telefoonpersoneel trad Maan.
dagavond in „Bet Blauwe Kruis"
J. Oud, lid der Tweede Kamer, op als spre
ker met het onderwerp: „De Regeering
de Ambtenaren".
De voorzitter, do heer 8. van der Mije,
n-ide in zijn openingswoord dat het noo.
dig wan, weer eo.ns do aandacht te
gen op do houding, die de Regeering «o
gettovcr de ambtenaren meent te mouten
aannemen. De eene verslechtering volg',
op de andere. De Regeering schijnt zich
van protesten der ambtenaren niets aan
te trekken. Scherpere maatregelen zullen
noodig rijn «n deze worden voorbereid.
Spr. d«d een bep>ep op alle ambtenaren
om te beipc.-i in den «irijd. De ambtenaren
moe-en elkaar trachten to vinden, niet
elkaar bestrijden.
Hierna «a« het woord aan Mr. P. J.
Oud, die begon met er de aandacht op
vestigen, di: er hij de N'ederlandrche
ambtenaren iet» niet iti orde is. Hij kan
rijn werk niet rustig doen; wordt telkens
opgeschrikt, dan door deren, dan door
ilicn maalt-g'-le In a-'ht jaar is het vraag
stuk der salarir en pensioeniuaestie
slee-la aan de orde geweest.
l'e oude salarisregeling was een chaos
en rij verzekerde den amblpuaar niet
behoorlijke positie, Do Regeering heeft
eerst aan dio regeling op alle mogelijk'
wijzen gedokterd. Toen kwarn da Rege
ring Cort van der T.indcn-Treub -
do f.vlarieregeltng Stork ingevoerd (75
daarvan). In November 1918 werden de
geesten wakker geschud, en wi
democratisch* wind do«r de Kamer: toen
kregen do ambtenaren de volle 100 erbij
(van de reseSingéttork). Dit bleelc n«g niet
voldoende te rijn. Er kwamen duurteblj
Ugen. zoo-iat het totaal werd ISO
do oude salarijregeling. Voortdurend werd
er daarna n«g „gescharreld" en de regee-
ring deed alleen iets, als zij ertoe gedwon
gen werd. In 18» volgde -Ie poststaking,
i-lal do Regeering 7 '.'0 wilde inhouden
voor pen-lr-enrtorting.
Spr. i<- e--n t' .--'inlander van staken door.
'.vrrliel-l.-jKrsoneel. Voor dit personeel is
do staking ccn onjuiit vrapen. ïfen moet
liter bedeiikeo dal uit het feit dat de Ne-
derlandsche ambtenaar niet mag staken,
duro verplichting voor de Regeering
rtvlocit: zij heeft to zorgen dat do amb
tenaar geen aanleiding vindt tot «taken.
Maar nu doet de Regeering do laatsto
jaren niets dan hel rechtsbewustzijn en
la rechtspositie der ambtenaren onder
mijnen.
In 18» heeft do Regeering moeien toogo.
ren: er'kwam premierrij pensioen.
In het najaar van 1S21 ree» er oole In
do Tweede Kamer een vijandige
mng tegen da ambtenaren. Men meende
lat er to veel aruhtcnaren waren en dat
iras juist, snaar aan de ambtenaren
n-x-lit dit niet geweten worden. De Regee-
ing had te veel ambtenaren in dienst g«:
ïomen en daardoor drukte de salarislast te
Bezuiniging was dus nondig. maar spr.
keurt de bezuiniging van Colijn „met het
mme potlood" er af) ten zeer-
af.
Van do „afvloeiing" zelde spr. dat de
-te methode is: voorloopig geen nieuwe
nbtenaren aannemen. Het aantal ambte
naren wordt dan heel spoedig kleiner, zon-
-Ier dat er een enkel slachtoffer valt. Had
do regeering deze methodo 5 jaar geleden
gevolgd, dan waren do drastische maat
regelen van den laatston tijd niet noodig
geweest.
Do vijandige stemming tegen de amble-
naren had ten gevolge dat do Pensioenwet
viel in do Eerste Kamer. (Zij was in de
Tweede reeds aangenomen.)
De val van dio wet was de Regeering
niet onwelgevallig. Daarna kwam een
nieuwe Pensioenwet die de korting van
S 1 :~2. voor pensioenen mogelijk maakte.
tijir. besprak voorts art. 40 van he'. Be
z'-Migingr-besluit, hetwellc een uitdrukke
Iljke belofte bevatte dat een ambtenaar
het salaris zou houden, dat hij had. Mi-
Dat is waar ook, van
daag komt de vuil nis-
man, hij had cr van
morgen vroeg eigenlijk
aan moeten denken
rent naar beneden
nee hij heeft geen tijd
om oude kleeren aan te
trekken, de man kan
ieder oogenblik tomen
neemt zich voor een
tweede emmer te koo-
pen, liet is makkelijker
om twee halfvolle dan
één overvolle te dragen
laat de emmer halver
wege den kelder met
een slag vallen: altijd
raakt zijn vinger tus-
schan dat ellendige
hengsel
moeder waarschuwt dat
mevrouw Kommer op
bezoek is hij moet
niet zoo'n taal uitslaan,
zij heeft het vast ge
hoord
krijgt de emmer tot de
vierde tree als hij ziet
dat de valdeur dicht
gevallen ia
nezoek of niet,
Bchreeuwt om hulp
hij kan niet verder
naar boven en ziet
geen kans die emmer
weer omlaag te bren
gen
roept, instructies ja
hij weet dat die deur
zwaar is, maar het
gaat best en gauw wat,
hij kan het ding haast
niet meer houden
bereikt de straat, juiet
als de vuilnisman om
den hoek verdwijnt en
begrijpt dat hij 't ding
weer terug zal moeten
brengen.
(Nadruk verboden.)
uister
de Geer vond dit art. 40 heel leclijk -
strijd met de Grondwet. Hij meende
dal de Regeering zioh niet Ban een be
paald salaris kon houden maar ook, dat
hij niet het moreele recht had aan de sa
larissen ts raken. De ambtenaren waren
dus volkomen gerust (daar ook gezegd was
dat do 812 niet zou worden afgetrok
ken) en hadden zeker niet verwacht dat
Regeering, dadelijk ca de verkiezingen
(die een groote rechtsehe meerderheid
bracht), haar belofte zou intrekken: met
1 Januari 1925 werd de 8j^'2 wel alge
trokken.
De ambtenaren betoogden, protcateerden.
Het heeft niet gtholpcn.
Spr. behandelde vervolgens de Vlootwet-
quaeslio cn bet optreden van minister Co-
lijn, die werd toegejuicht door de R.K.
werkgever», omdat dezen in hem zagen
den „krachtpatser".
I'e hoor Colijn dan kwam in September
1925 niet «ijn beroemde milliocnen-nota,
Hij maakte de menschen bang voor infla-
Maar ala men, zeide spr., inflatie wil
tegengaan, moet men maken dat do men
sollen vertrouwen hebben in den gulden.
Juist hot omgekeerde gebeurde eu bol pu
bliek ging grijpen naar den dollar. Colijn
-bed zijn uiterste best het tekort van 83
millioen met kunst on vliegwerk nóg hoo
ter op te voeren: tot 140 millioen. Dit
noest het volk murw maken voor de oan-
aarding van het bezuinigingsplan Colijn.
In dit program moest o.m. de ambtenaar
i-loeilen met lötcr is gebleken, dat
minister alles veel te donker heeft
voorgesteld. Hij krijgt nu al 70 millioen
'neer «lit <!o belsylïngen dan waarop hij
het vorig jaar rekende. En de liooggerocm.
do reorsaniaati® van den StaatsdienstI
Daar is niets van gekomen en dit is juist
het moeilijke; nieuwe belnstingen invoe
ren (rijwielen, bier en thee, Toricfwet
kon iedereen als 't ware.
Dn intrekking van art. 40 van het Bezol
■ligingabealuit werd goed gepraat o.a.
door den Minister van Justitie, den heer
Heemskerk. Door een Noodwetje wilde
bovendien den ambtenaar den weg
den rechter afsluiten, maar do heer
Nolens wilde daar niet aan. Toen art. 40
eenmaal van de baan waa ging het hard
INCEZ0NDEN NI ED E D E E LI N CE H
80 Cts. per rex'l-
(Aspirin-Snuif) I
Poeder tegen
neusverkoudheid H
met de ealarisvermindermgen. En het
„overleg" met do ambtenaren had niets om
't lijf; de Regeering wilde alleen met de
ambtenaren praten als dezen haar zin
wilden doen. Zoo heeft de Regeering het
mooie instituut: „georganiseerdoverleg"
bedorven. De ambtenaarssalarissen zijo
nu sluitpost van do begrooting geworden.
Verzet kwam tot uiting in de interpella
tie van den heer Gerhard, die zeer beschei
den in zijn eiachen was. Hij was tevreden
met intrekking van de 8 3/2 en de S
voor alle ambtenaren, ook voor de ongc-
huwden van 1 Mei.
En nuT
Het is voor de ambtenaren nog niet wit.
Nu staaf weer op het programma de her
ziening van de Pensioenwet, die alweer
verschillende verslechteringen zal brengen.
Het ziet er voor de Nederlandsche ambte
naren zeer donker wit en daarom zal dit
ministerie Kuys de Beerenbrouck (het
eigenlijk minirterie-Colijn) althans haar
systeem, moeten verdwijnen. Want het is
noodig dat de publieke dienst zoo goed
mogelijk funclionneert. En dit kan alleen
als de ambtenaar met lust en opgewekt
heid zijn plicht doet en niet onder zorgen
gebukt gaat. Het is taak van den ambte
naar aan het volk duidelijk te maken, dal
er een goede verhouding moet beslaan tus-
ichen de bezoldiging der ambtenaren in
overheidsdienst en die van hen die in'par.
ticuliercn dienst zijn.
Na de rede van den heer Oud Klonk luid
applaus.
De voorzitter dankte den spreker en
sprak als zijn meening uit dat, als de Re
gcering nog iets aan de ambtenaren zal
beloven, zij dit doen zal met het oog op
de vei&iezingen van 19». De ambtenaren
moeten echter denken aan het v e r 1 e d e n
dezer regeering, niet aan een onzekere
eltoinst.
fANC- EN ST.-NICOLAASVER-
EENIGING.
ONDERLING GENOEGEN.
Het St, Nicolaas
feest.
Zaterdagmiddag gaf bovenstaande
vereenigirtg in do gemeentelijke con
certzaal haar jaarlijksch Sint N'ico-
laasfec-st.
Wij herinnerden ons het Sint-Nico-
laasfeesb van het vorig jaar derzelf-
der vereeniging en zagen nu, dat het
ledental van „Onderling Genoegen'
wel zeer is toegenomen.
Te ongeveer drie uur was in de Ge
meentelijke Caacertzaal elke plaats be
zet.
In het midden van de zaal was een
groot® ruimte gereserverd voor de kin
>n, daarachter zaten de ouders.
Ook het balcon was geheel bezet.
Eenorkestje had rechts o,p het po
dium plaats genomen. Een groot
scherm stond klaar voor de bioscoop
voorstelling. Daarachter en overal
langs den kont van het podium ston
den stapels speelgoed, schoolborden en
zooveel ander moois voor kinderen.
Het spreek vanzelf dat de stemming
onder de jongelui schitterend was.
Xa de opening door den voorzitter,
trad prof. Antonini op. De bekende
goochelaar, die buitengewoon goed'
kinderen weet bezig te houden.
Zijn magische experimenten hadden
zeker succes.
He tbestuur van „Onderling Genoe
gen" heeft alls gedaan om de kinde
ren c-en gebeelen middag prettig bezig
te kunnen houden.
Bioscoopvoorstellingen en poppen
kast vertooningen vulden het program
ma aan. En wie weten de kinderen
meer te betooveren, te boeien en te
doen lachen, dan Jan Klaassen en
Katrijn.
Groote vreugde bracht de epeelgoed-
verdeeling. Vele ordecommissarissen
zorgden er voor dar. do heele geschie
denis zonder ongelukken afliep.
„Onderling Genoegen" is heel vrij
gevig geweest. Zoo een Sint-Nicolaas
is de moeite waard
Het bestuur, de kinderen en de
oudere zullen prettige herinneringen
aan dezen middag bewaren.
R. BOGTSTRA.
Men schrijft ons:
In zijn woning aan de Santpoorterstraat
i: Zondag overleden de heer R. Bogtstra.
Met hem ging heen een man van groote
gave. van «toeren werklust, van groote
kennis met een nobele liefdo voor zijn vak.
De leerlingen, vooral de oud-leerlingen
der Openbare School voor U. L. O. zullen
hem eeuwig dankbaar blijven.
Reeds eenige jaren geleden dwong zijn
gezondheid hem de school, hoewel noode
te verlRten. Zijn geliefde betrekking als
leeraar aan de Handelsavondschool moest
hij ten slotte ook gbheel opgeven. Van de
Tuinbouwschool te Lisse bHd hij reeds eer
der ontslag moeien nemen.
Voor zijn komst hier, was hij verbonden
aan een M. U. L. D. school lo 's-Graven-
hage. Daarvóór was hij hoofd eener Open
bare School te Goor.
PERSONALIA.
Te Leiden is geslaagd voor het
cand.-examen in de rechten mej. M. E.
Boldtngh, te Haarlem.
Feuilleton
.Geautoriseerde vertaling naar het
Engelgch van
B Ail ONES OBCZY,
38)
Enfin het was al weer het einde
van een gelukkigen droom: de droom
dat haar het geluk te beurt was ge
vallen, ook iets voor haar Koning ie
mogen doen zijn schat cn daarme
de zijn goeden naam voor hen te
kunnen bewaren. Het zag Cr werke
lijk naar uit alsof het met de zaak
van den Koning verkeerd ging. Eerst
die nederlaag bij Napcby en nu dit!
Waar moest dat heen i Er zou nog
meer haat door komen een neder
laag van de «.-ene cn een «verwinning
van de ander0 zijde zouden onwille
keurig allerlei tot nu toe sluimerende
hartstochten aanwakkeren. Barbara
peinsde er over wot Jim wel van dit
alle* zou denken. Na dien noodlotti-
gen dag in Augustus, drie jaar gele
den. toen de strijd van den Koning
1 ogen zijn volk was begonnen, had
Jim zich eigenlijk cen_ beet je onver-
prbillig. alsof bij cr niet bij behoor
de. gedragen. Maar hij moest het zich
toch wel aantrekken !Dat moest ieder
een wel, nu het zoover gekomen was
dat dc Koning c-en vluchteling was
in zijn eigen land, nu dc. hand van 't
volk tegen hem was'opgehcven cn zijn
aanhanger» hem één voor één in don
steek lieten, Dat moest Jim toch wel
hinderenMaar wat was hij dien dag
in het, bogeh treurig en lusteloos ge
weest Net alsof hij een ondragelijk
verdriet met zich mee moest dragon.
En toen Barbara dacht aan zijn trcu-
rigen blik. schoten haar dadelijk dc
tranen in dc oogen. Ze veegde ze met
een ongeduldig gebaar weg. Waarom
zou ze er zien wat van aantrekken,
als hij het niet deed?
Het was nu heel stil in huis cn de
schaduwen op het gras werden - lan
ger. Boven haar hoofd waren dc wol
ken rood getinl. en in dc slotgracht
kregen de bladeren van de waterlc-.
lieg allerlei tint-e,». De ondergaande
zon wierp een rossigen gloe< over
het water en in Je verte z.ag ze de
bosschen. dicht en blauw en scherp
afgeteckend tegen de lucht.
II.
In deze moedelooze stemming
dwaalde Barbara doelloos door don
tuin, zonder de schoonheid van 'Ion
zons-ondergang en hef, annfrokkeli'to
van haar omgeving te beseffen. Na
een tijdje dacht ze aan Rcx en liep
naar do stallen om eens naar hem te
kijken.
Het eerste wat ze zag was Stella,
gezadeld, met Matthew naast haar,
die stond te wachten. Tot op dat
oogenblik had ze zelf niet kunnen
zeggen of zo van plan was bij haar
vroeger voornemen oin Jim te gaan
zoeken, te blijven, maar nu ze Stella
zag. was zo er plotseling van over
tuigd dat ze hem moest spreken, hem
moest smceken om weg to gaan. on
zeker niet meer in Shutford te ko
men het was nu noodzakelijker ge
worden dan ooit. Hoe had ze dat ooit
kunnen vergeten Zo wist dat Kolo
nel Scrope al bevel had gegeven om
den omtrek nf te zoeken tot ze den
schurk Longshankes gevonden had
den, zc meende dat er al een troep
mannen te paard op uit waren ge
gaan en terwijl ze naar Tubal zoch
ten zouden zc misschien Jim Fiennes
tegen komen en hem gevangen ne
men om hun Kolonel een plezier to
doen.
Stella's gehinnik, zoodra ze in den
stal kwam. bracht Barbara dit alles
t.o binnen. Ze zei vlug iets tegen Mat
thew, rende terug napr huis- trok een
rijkleed aan alles in tien minuten.
Nog geen kwartier later reed ze op
Stella wegze galoppeerde over do
weilanden, sprong over een paar
heggen en hét smalle rvierfcje, cn
toen was ze bij het huisje van den
stnid. Dat was ook haar eerste doel
geweest. Tubal had gezegd dat Jim
van lijd lot tijd Peter Mudgo bezocht
en daar zijn paard stalde. En toen
Barbara Stella liet stilstaan, zag zo in
dc schuur een paard staan. Het kost
te baar eenige moeite om Mudgo te
overtuigen dat. ze het goed met Jim
voor had en van hem t0 weten te ko
men waar Jim mogelijk zijn kon.
Dc man was blijkbaar een harts
tochtelijk aanhanger van zijn mees
ter en van al de Fiennes en zag er
uit, alsof hij uit liefde voor hen neel
wat zou willen verdragen. In het
eerst was hij erg koppig, en hoewel
Barbara er hem in haar hart o n be
wonderde, kon ze wel huilen van er-
Sernis, want de tijd ging voorbij cn
ct gevaar voor Jim werd steeds
grootcr.
..Als je mij niet helpen wilt, smeek
te Barbara hem vol overtuiging, „om
den jonker te vinden, ga ik alleen
naar hem zoeken. Zijn vijanden zit
ten hein achterna, en de hemel sla U
bij als ze hem pakken, want dan hebt
7ijn dood op uw geweten'.'
Maar de man schudde koppig het
hoofd.
Is u dan den jonker ook niet vijan
dig gezind antwoordde hij. „Ge ziit
zijn vrouw, en toch staat ge aan de
zijde van hen, die hem zouden doo-
den als ze er de kans toe kregen."
,Je-! Ik ben >ijn vrouw", antwoord I
de ze even koppig als hij. „Ik ben
zijn vrouw 1 Denkt u dat ik zoo iete
gemeens ben een vrouw, dio haa
eigen man zou verraden i"
Hij keek haar met zijn slimme, on
derzoekende oogen aan, en zij keek
ook naar hem, met een smeekenden
blik. Ze zag, dat hij eindelijk naar
haar kant begon over te hellen. Er
waren maar weinig gevoelige men
schen dio een smeckende uitdrukking
van Barbara's oogen konden weer
staan. En iemand die in het bosch
woont, al is hij een dichter of een
smid, kan nooit heelemaal ongevoelig
zijn; de oude Mudge, die meestal zijn
tijd doorbracht met tusschen dc sta
tige beuken en eschdoorns te wande
len en die den zang van alle vogels
in het bosch kende, voimde geen uit
zondering op den regel, en vooi Bar
bara's smeekbeden verdween zijn
argwaan als sneeuw voor de zon.
„Ge zult den jonker daar ginds in
het bosch kunnen vinden", zei hij
ten slotte, „waar hij met de eek
hoorntjes en dergelijke beesten speelt
precies alsof hij een van hun eigen
soort was. „Maar", voegde hij er bij
en zijn «Jein werd op eens streng cn
dreigend „de hemel zal jc straf
fen als ge met kwade bedoelingen
naar jonker Jim toegaat".
Hij ^teldn nu voor dat ziin kleinkind
Rebecca, het meisje dat zijn huishou
den voor hem deed, met Barbara mee.
zou gaan om haar naar het lievelings
plekje van jonker Jim te brengen.
Maar dat weigerde Barbara. Ze wilde
alleen zijn waarom, dat wist ze
niet ze wist alleen maar dat ze
Jim zeker zonder hulp zou kunnen
vinden. Het zou overdreven zijn om
te zeggen dat ze tijdelijk vergeten
was wat er dien middag was ge
beurd mhar ze had er toch geduren
de haar gesprek met den smid heele
maal niet meer aan gedacht.. Nu hield
hij haar stijgbeugel vast terwijl zij af
stapte en beloofde haar, dat hij op
Stella zou passen tot ze terug kwam.
Ze sprong vlug op den grond, aan een
vreemde opwinding ten prooi, en was
eenige oogenblikken later aan den
rand van het- bosch.
HOOFDSTUK VII.
Zoekend, mijn lief
I.
Ze had haar rijhandschoenen. hoed
met pluimen en zweep afgelegd en
aan de zorg van Rebecca toever
trouwd, en terwijl ze de zware
plooien van baar fluweelen riikleed
opnam, stond ze een oogenblik stil
cn genoot ai vooruit van wat baar
wachttehet dwalen door het bosch'
bij zonsondergang.
'(Wordt vervolgd.)
