HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
FLITSEN
SCHULDIG?
DONDERDAG 15 JANUARI 1925 - TWEEDE BLAD
No. 3415
De Vrederechters te Parijs
René Benjamin, schrijver van den
beroemden roman „Gaspard". ver
haal uil den oorlogstijd en destijds
bekroond, bovendien een conférencier
van Uileni, die ook voor de Ahiuuee
francais» alhier is opgetreden, ltené
Benjamin dan heeft een geestig boek
je geschreven „Les Jugc-s de paix ou
les vingt famous de juger a Paris1. De
vrederechters, of de twintig manieren
van recht spreken te Parijs. De vre
derechter behandelt alleen maar klei
ne geechilen tusschen de menschen
onderling, die natuurlijk meestal hun
hoogtepunt vinden in een eisch van
geld. Geen strafzaken of overtredin
gen dus, maar wat wij hier zouden
noemen kleine civiele zaken, hij is
dus een soort van alleen z,tienden
kantonrechter, want hij heeft gten
ambtenaar van het openbaar ministe
rie naast zich, die eisebt, alleen bezit
hij ecu griffier om de noodige stukken
te pioduceeren en aantcekeningen rc
houden en ec-n gendarme, om de orde
te bewaren. Met dc twintig matm-rrn
waarop recht gesproken wordt, be
doelt Benjamin de twintig arrondis
sementen waarinParijs verüeeld is: elk
heeft zijn vrederechter en die spreekt
recht op de hem eigene wijs. De een
heeft noigiug tot uitstellen, de tweede
tot sussen, de derde tot afblaffen,
de vierde to' gemoedelijkheid in den
volkstoon, do vijfde tot defriwheid
en zoo voorts en zoo voorts. B ven-
dien tracht Benjamin ons een indruk
te geven van de eigenaardigheden
van ieder kwartier, want Parijs is
een groote si ad en ue zaken verschil
len. in verband met den aard van do
bewoners.
Wat ren afwisseling dan ook in de
zaken! De eette r» ••liter, nooit vol
daan o.'er de Soli'-!.tuigen, weoscht
altijd nog getuigen te hoorea stelt
daarom de zaken uit; de ander, pre
cies van tegenoverg^st-lde neiging,
doet ze zoo sn«! mogelijk af en zegt,
voldaan, nadat de zitting gesleten is,
tot zijn griffier Wij hebben zeven
tien minuten op de laatste maul se-
wonneu-. „Lu niemand aange
houden antwoordt do griffier.
Jawel zegt de rechter. Wij beiden,
altijd weer acht dagen uitgesteld;
heb is geen pretje, maar wij komen
terug".
Komieke zaken, triestige zaken,
dingen die het een en het ander zijn.
Er is een klager, die in den neus ge
beten is. Hij komt voor de balie met
een pleister op zijn neus en vraagt
schadevergoeding. „Geen wonder
zegt de beklaagde, ..hij n naturalist
rn"heeft in zijn winkel een opgezet
ten hond. waar hij Master Prune mee
plaagde". „Master Prune!'" vraagt
de rechter verwonderd. .-Ja, dat :s
de naam van mijn hond! Ik heb den
man herhaaldelijk gewaarschuwd om
h*t toch niet te doen, hij heeft niet
willen luisteren en nu heeft mijn hond
hem gebeten I"
„Wat heeft u op uw neus geplakt
vraagt nu de vrederechter aan den
gebetene.
..Pommade".
Hoeveel heeft die gekost
KDrie francs Pc, met de pot"',
„Welnu, daa veroordeel ik den
eigenaar van den hond tot betaling
yan fr. 3.90 maar geen centime nf'r".
De gebetene protesteert, hij heeft
nu al tien dagen lang een «eu» als
een mummi'*. Maar de rechter vindt
het genoeg en hij beveelt bovendien,
dat cle opgezette hond uit den win
kel weg moet. Hij zal zelf door de
Rue Chgnaneourt komen waar de na
turalist woont, om to zien of het ge
boord is.
Natuurlijk' komen er meer honden-
geschiedenissen voor den vrederech
ter. Benjamin beschrijft ,dat een an
dere gebetene in een woning wordt
binnengehaald-waar naar zijn mcening
de eigenares van den hond woont.
Men verzorgt hem daar geeft zich al*
Jerlei moeite, maar ontkent voor den
vrederechter den eigendom van het
beest. Do rechter veroordeelt de twee
partijen in de kosten en ziedaar de
twist aan den gang. AN er kosten te
betalen zijn, willen zij beiden den
hond hebben. ..Dit is zonderling",
zegt de rechter, „misachten i* Hij dol
en nu willen zij hem allebei hebben".
„Neen", zegt de gebetene, ,.dol is
hij niet. W3nt ik 'oen ook niet dol ge
worden". ..Natuurlijk niet"', ze^t
dc juffrouw, „hij ia wel niet van mij,
maar ik ken hein. het is een goede
hond en ik heb «venvee! recht op hem
als mijnheer". .-Nu goed", beslist
de vrederechter, „gij zult hem heb
ben, gij zult hem beiden hebben. Hij
wordt in tweeën gesneden, ik zal hem
hier vóór mij in tweeën laten snij
den 1"
„Mijn hond in tweeën snijden!'
krijt de vrouw.
„Mijn hond! Zij heeft gezegd: miji^
hondroepl de gebetene.
„Gij hebt gezegduw hond", zegt
de rechter. Eu nadat hij aldus, gelijk
•Salomo, de bekentenis heeft uitge
lokt, veroordeelt bij Imar tot schade
vergoeding en boete omdat zij gelo
gen heeft.
Andere zaak. Tragi komisch. Een
Bretoiische. die weinig begrijpt en
haar woord niet kan doen. vraagt
schadevergoeding van de menscheu
bij wie zij dient. Dezen houden zich
van den domme. De Bretonsche, on
dervraagd, zegt niets dan: „hé!'' Het
licht daagt in den vorm van een bor-
denwasscher in het restaurant in het
zelfde huis. waar de menschen wo
nen,
Mario Louise, zoo vertelt hij, is
door do menschen bij wie zij dient,
met een briefje naar den fabrikant
largaroux gezondendeze draagt
haar op. biscuits in blikjes te doen.
Zij dooi dat. gaat naar het huis van
haar meesters terug, maakt bet
schoon, bereidt het maal en gaat
weer naar den fabrikant. „Dat gaat
heel goed", zegt Gargaroux. ..zeg'
maar dat ik tevreden over je ben".
Het gaat zoo door. iederen dag, ik
ontmoet haar. zij heeft een enveloppe
bij zich voor haar meesters, ik neem
haar die uit gekheid af en ik voel,
dat er geld in zit. „Heb je een erfe
nis gekregenvraag ik. Zij ant
woordt, dat het van Gagaroux is. die
het aan haar meesters zendt". Ik
zeg: „dat is je maandsalaris, die dc
patroon aan je meesters stuurt".
De man wordt telkens in de rede
gevallen door d« meesteres van de
Bretonsche. die het ontkent.
„Ze leert een vak", zegt de man,
zoetsappig. Maar de rechter laat zich
niet on een dwaalspoor brengen en
wijst de Bretonsche, inplaata van dc
gevraagde 400 francs, 130 francs toe.
Dan vertrekt het gezelschap. dc
meesters verwoed over het vonnis, de
Bretonscbo achter hen aanin de
vestibule probeert de bordenwaescher
haar uit te leggen, wat er gebeurd
Ruzie tussclien twee zustors. die
hun grieven bij den vrederechter ko
men luchten. Ruzie tusschen ccn
schoonmoeder en baar schoondochter.
Dit is we! een tragisch geval. Het
oude vrouwtje woonde met haar zoon
buiten. Hij is naar Parijs ;,egaan om
werk te zoeken rn daar getrouwd. En
toen zijn moeder weduwe was gewor
den heeft de zoon, inplaata van haar
geregeld een onder.-.?ettnin» te zen
den, geschreven om naar Parijs te
komen en bij hem en zijn vrouw in
te wonen. .,lr kan in "t huishouden hel
pen. in Parijs is hef. plezierig, altijd
rijtuigen als op kermis e.n biosco
pen in nllo straten". Hef oudje heeft
haar geit verkocht rn i» bij haar kin
deren komen wonen in een akelige,
vervallen straat- bij het Kanaal. Se
dert twist zij voortdurend met Haar
schoondochter en wil terug naar haar
dorpje, waar haar zoon haar toch post
wissels kan sturen. Dat kan hij best
doen. hij heeft va*t werk cri zijn
vrouw verdient als waschvrouw.
Het oudje klaagt: „ik heb voor ze
gezwoegd en zij het>i>«n mij nooii
iets betaald in do vijf maanden, dat
ik trii zo ben. Ik wasehto het kind
en als er d«*. rt was, kreeg ik er
niet eens van".
Maar de schoondochter. die met
een kind op den arm gekomen is,
protesteert: „oude leugenaarster,
dat is alleman! haat en wraak!"
Do zoon luistert too en verroert
zich niet. Hij heeft ccn schcdol zoo
plat als die van een beer, maar
Hij staat vlak naast het oudje, want
hij is het eigenlijk met haar eenB-
„Als ze weg wil zegt do schoon
dochter. „laat zo dan gaan, maar
wat heeft zij ginds noodigl 7» beef'
dans ccn tuin met aardappelen er
in".
„Nee." jammerii liet oudje, ,,dïo
heb ik niet moer".
Kn zo twisten wat door. tot do
rechter tuaachonbcidcn komt cn
vraagt: „Hoeveel wil uw roou go-
ven 1
Do zoon draait zijn pet rond
,,Ik weet niet.... ,,tien franc» per
maand".
„Tien franca!" roept dc schoon
dochter. „Ben jo niet wijs! Waar
halen wo die vandaan?"
„Dat is niet zooveel", zegt de rech
ter.
„En de reis", klaagt het oude
vrouwtje» 22 francs voor de spoor en
2 fr. 5 voor bet wagentje".
,,Ze i« niet goed bij 't"hoofd!" roept
de schoondochter en haar man heen
eu weer schuddende„zeg dan, dat
ze niet goed in de bol is".
Maar de rechter beslist: „Gij geeft
iedere maand twaalf francs, plus de
reis. Afgeloopen".
,»Wafc! Wat!" zegt de schoondoch
ter. Eerst grinnikt ze» alsof zij krank
zinnig zal worden en brult dan
„Twaalf francs» Wat denk je well
Twa'alf francs! Geen centime."
Zij hijgt van woede, terwijl hei
kind begint te schreien. Dan komt de
gendarme aangestapt. Hij behoeft
niets te zeggen. De vrouw ziet zijn
schaduw al en zwijgt. Haar man zegt:
„het is beloofd". De oude vrouw be
dankt. En zwijgend gaan zij met hun
drieën heen.
Ziehier eenige grepen uit den gees
tig geschreven bundel. Er zijn er nog
veel meer: de vischvrouw, die eerst
blond» dan zwart geverfd was, maar
niet naar haar zin de groote dichter
die door zijn kleermaker om betaling
gemaand wordt een leverancier van
phouografen, die aüeen sombere pla
ten heeft geleverd, ter.vijl de kooper
voor zijn café vroolijke noodig heeft;
een kaasman» die lioquefort-kaas ge
leverd heeft, die bedorven was, zegt
de klant. „Meneer", antwoordt de reen
ter. Roquefort is altijd bedorven, dat
is zoo haar aard".
Blijspel, kluchtspel, treurspel, zoo
schetst ons Benjamin dc zittingen van
de vrederechters te Parijs.
J. C. P.
(Les Justices de Paix. 'Arthème
Fayard b Cic, Paris).
Vervolg Stadsnieuws
FEESTAVOND SOC.-DEM. VROUWEN-
CLUB.
T'r gelegenheid van bet 12 1/2 jarig be
v ia:; var. bovengenoemde club, ral op
V.'..-: 21 Januari tn het gebouw
..til i'uabof" c-u propaganda feestavond
'a l.-ri gegeven. Opgevoerd zal worden be;
toori-i-Utuk: ,,.Va«r betere lijden" verder
welwillende mod «werking verleend
r t!:,;. A. de Haar, rang, M«j. N. V.
en de arbeiders mandolineclub
„Apollo". Tot slot zal een tableau worden
gegeven. Mei. M. v. Vliet, lid van den ge
meenteraad. een der oprichtster* der club,
zal een fee»?r«de uitspreken.
VRIJZINNIG-DEMOCRATISCHE
JONGEREN ORGANISATIE.
Ps «•«rlioamboden zijn voor dit jaar
weer hervat. Do heer L. J. 3. Wittop Ko
ning rei het jaar 1925 in met een inleiding
over het onderwerp: „Vrijhandel in ver
band met het Vredesvraagstuk".
Deze studiekring maakt deel uit van do
rr.-ks studiekringen welke gehouden wor
den over het Vrede»vraag**.uk, en welke
under leiding etsan van Mejuffrouw E. A.
Wag «maker ,-n den beer L. N'ijk.
Belangstel lenden kunnen zi.-h ten allen
lijd» vervoegen bij het secretariaatGael-
straal 6.
RADIO.
I a de vergadering vgn de afdeeling
Haarlem der Ned. Ver. Voor Radio-Tele-
grafie werd herkozen als voorzitter do heer
«i A. v. Thlel, als secretaris do heer W.
If. M..erl>oek, al* penningmeester de
!l"r W. Lartchull en do heeren A. 't
Hoen cn P. Uiddclrtad a
Ben
nd
r:d i
commissie ter
herdenking van hei tweejarig bet taan der
«fdeoling op 7 Februari a.«., bestaande uit
do herren J. W. l ioo'e, W. C. Lawhuit
J. I.. Heemskerk.
Vorder werd ingesteld e«n Technische
Commissie, berUsnda uit 3 l«d«n der af
deeling, met het doel oru eventueel in
gekomen vragen voor do leden spoedig
to kunnen beantwoorden.
Ten slot to werd bes 10!en do Jlsdio ooi
vanginstallalie zoo spoedig mogelijk te
compleUeren, door het bijhouwen van oen
lugfrequent verkerker in enkele z -
blokt".
CENTRALE BOND VAN TRANS
PORTARBEIDERS.
Door dc afdeeling Haarlem van bo
vengenoemde organisatie werd Woens
dagavond in het gebouw „Do Centrale"
een algemeene vergadering gehouden
onder voorzitterschap van den heer A.
In zijn openiugswoord werd door
voorzitter een kort overzicht gege-
hetreffende do acties, door de nf-
deeling in het jaar >9:4 gevoerd, waar-
b« veel succes werd behaald.
Verder werd door hem herinnerd aan
de verschillendo moeilijkheden, welke
ïtch voordeden; betreffende de onder-
leuning der werktoozo leden toonde hii
aan. dat in dit afgeloopen jaar via de
itdcelmg aan werkloozen een bedrag
van 13.178.4° werd uitgekeerd.
'I en slotfe werd medegedeeld, dat
het ledental den laatsten tijd ïoodanig
:s ge:tegen, dat de afdeeling thans
vertegenwoordiging in den Bondsraad
toekomt, welke laatste mcdedeeling met
luid applaus begroet werd»
Hierna werd het woord verleend aan
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 196
OPRUIMEN
nou, het zijn ge zei li po
feestdagen geweest,
maar nu wordt het- tijd
dat wij al de papter-
rommel eens opruimen
1 leeft juist alles opge
raapt. als moeder op
merkt, dat het Jammer
i.s, om al dat pakpupier
weg te gooien
wacht geduldig tot alles
is nagezien en moeder
besloten heeft om het
toch maar weg te doen,-
het is allemaal beschre
ven en gescheurd
als hij het weer iicc-ft
opgeraapt ontdekt hij
een kaartje: aan neef
Jan van nicht Martha
waar is dat cadeau
tje, heeft hij nooit ge
kregen
na lang debat, waarbij
het papier gedeeltelijk
wegglijdt, zegt hij: ja,
dat moet die paarse das
geweest zijn. mou dat
waö ook niet veel fraais
Mienljft interpelteert
met de onderstelling,
dat haar speldenkussen
ertusBChen moet zijn
mag zij even kijken
hoort moeder vragen,
waar het papier van de
Kommer? is, zij heeft
het noodig voor hun
adres en vader vlucht
wordt bij zijn terug-
komst Begroet met do
lijding dat tante Emma
juist, over een pakje
heeft getelefoneerd,
heeft vader dat ook ge
zien -
gaat droevig weer naar
beneden om to zoeken
en bedenkt dal je toch
Veel gemakkelijker rom
mel maakt dan op
ruimt,
(Nadruk verboden.)
den heer A- KornalijnAijper, te 's-Gra-
icnhage, die ia aansluiting aan de rede
'an dea voorzitter mededeelde, dat het
ledental der organisatie over het gc-
heele land roet 3500 leden was voor
uitgegaan. Op dc laatste Boudsraads-
vcrgadcring werd met algemeene stem
men besloten, dezen vooruitgang in het
ledental door een stevige propaganda-
actie te vergrooien,
In het slumugswoorq sprak de voor
zitter een krachtig woord out do laatste
loten te koopen voor do verloting ten
bate van het gebouw „Do Centrale",
waarvan de trekking 31 Januari plaats
vindt.
Vergoeding aan werk-
loozen.
Thans bii het hoofdbestuur van den
Centralen Bond van Transportarbeiders
antwoord ingekomen op het aan den
Minister van Arbeid gedane verzoek in
zake uitschakeling van do bepaling, dat
een werklooze, die in het jaar 19Z4 uit
getrokken is geraakt, eerst 36 dagen
loonarbeid moet hebben verricht alvo-
opnieuw voor uitkeering in aan
merking te komen.
Door den Minister is op dit verzoek
een goedkeurend antwoord gezonden.
De bepaling, dat iemand, die 3 jaar ach
tereen uitgetrokken was eerst een jaar
t. wachten, blijft evenwel tot nadere
beslissing van kracht,
DIEFSTALLEN.
Woensdag doolden wij rnedo, dat
aangehouden was L\ W. verdacht
van diefstallen van cokes, steenkool,
en appelen. Na een onderzoek door
do recherche ingesteld, blijkt dat P.
W. de brandstoffen ontvreemdde vau
ten wagon op het spoorwegemplace
ment aan tic. Wcslcrgracht, van dit
terrein zijn ook de appelen afkofq-
stig.
De Provinciale Griffie
De verplaatsing van den zetel
van het Provinciaal bestuur
Naar wij vernemen ia Woensdag in
do vergadering van Geel. een voor-_
dracht, opgemaakt betreffende do ver-'
plaatsing van den zetel van het Pro
vinciaal bestuur naar het Paviljoen
„Welgelegen".
De geheelo voordracht zal binnen en
kele dagen gepubliceerd worden.
DE SPAARNEBANK IN HET
OUDE GEBOUW VAN ,,TR0U
MOET BLYCKEN".
HET GEBOUW AAN DEN BUITEN
KANT NIETS VERANDERD. IN
WENDIG GEHEEL VERNIEUWD.
Maandag worden de kantoren der
Snaarne-Bank verplaatst van de
Vieuwe Gracht 98 naar het oude
•gebouw der Sociëteit .„Trou snoet
Blycken", Groote Houtstraat hoek
Groote Markt.
Aan den buitenkant is- weinig veran
derd. Het. inwendige heeft door do
goede zorgen vfui de Amsterdainsche
architect en I". Holtzhuizer en A. Ha
maker 'u totale vernieuwing en ver
betering ondergaan. Toen een lid
dezer sociëteit hier een bezoek
bracht, was hij verbaasd over de
verandering. Hij herkende bijna
aids meer.
.Mies, wat vroeger een somberen
I'indruk maakte, is verdwenen. Door
verbouwing en het aanbrengen van
pradische verlichting is een waarlijk
schilferend interieur verkregen. Alle
geleid,'ingen voor centrale verwar
ming, electriciteit, telefoon en wa
terleiding zijn voor dc bezoekers on
zichtbaar gemaakt.
Voor de nankloeding en inlichting
dor verschillende zalen ziju geen
'kosten gespaard. Verschillende fir
ma's hebben er toe bijgedragen, om
een mooi geheel te verkrijgen. Alle
namen zullen we niet noemen; oen
uitzondering maken we evenwel vooi
do Amsterdamse!»» firma Winkel
man en v. d. Bijl, die niet alleen het
fraaie ijzeren kunstsmeedwerk ge
leverd heeft, maar ook de groote
hoeveelheid schitterend-gekleurd»
ramen met glas in lood. O.a. is ci
boven de kashal op de eerst0 étage
een lantaarn van glas-in-lood aan
gebracht, die op dit geb'iod zonder
overdrijving ccn juweeltje mag
noemd worden. Wanneer hot
borgen electrisch licht. daarboven
(overal is trouwenS do kunstver-
lichling onzichtbaar) ontstoken is,
dan geeft het den indruk alsof Üe
zon schijnt.
Do otido toegang tot hef, gebouw
heeft een flinke verbetering verkregen
zoowel wat ruimte als verlichting
betreft- De beursnotecringen d?e
draadloos worden opgevangen en
die in kastjes aan den linkerkant
van de gang bekend worden ge
maakt, worden apart verlicht.
Aan den rechterkant is de portiers
loge. Wanneer men de tourniquets
gepasseerd is, komt men bij de trap
die naar de bovenétage voert; deze
j's eveneens veel ruimer en gemak-
Kelijker gemaakt. Op de treden ligt
rubber.
Ook de mooie kashal heeft een rub-
bervloer.
In de kashal zijn drie spreekka-
m:rs; één die toegang geeft tot de
portiersloge, één tot de vergaderzaal
en één tot do directiekamer.
De vergaderzaal, die eert fraai
uiitzickt over de Groote Markt heeft,
ts tot een normale hoogte verlaagd.
Vroeger was het hier abnormaal
hoog. Op den vloer ligt een mooi
Smyrna karpet..
Het houtwerk is frisch groen ge
verfd met zwart afgezet; de bruine
lambriseering doet het. lxier heet
goed. In het plafond zijn v'ier roosters
aangebracht, waardoor de sigaren
rook verdwijnen kan.
Daarnaast is de kamer voor het
secretariaat.
De directiekamer op den hock is
zóó practised ingericht, dat in alle
zalen, die er aau grenzen, toezicht
kan worden gehouden. Ook in deze
kauicr zijn fraaie ramen met glas in
lood.
De groote werkzaal voor het per
soneel heeft een oppervlakte van 16
bij 8 M. Ook hier zijn beschildering
cn aankleeding mooi.
De effecten-afdeehng heeft ccn
aparte spreekkamer, hal en garde
robe. Er is een nieuw systeem kas
siersbureau ter vervanging van da
bekende kassierskooien.
De kamer voor den chef van de
effecten-afdeding heeft een mooi uit
zicht in de -lengte van de Gnoote
Houtstraat.
Dc solide houten vloer op de ho
ven-étage is gehandhaafd gebleven.
Het. heeft natuurlijk wel moeite ge
kost, out dien niet te beschadigen.
Boven do keuken en de toilets 13
een (nieuwe woning voor den con
cierge gebouwd.
De vloer en de wanden van de
kluis zijn geheel in het rond» bij
zonder solide gemaakt van gewapend
beton met zware ijzeren spoorrails.
Zoowel van beneden als uit do kas
hal kan men in do kluis komen.
De firma Lips heeft een ijzeren deur
gemaakt, die door geen steekvlam
beschadigd kan worden. De deur is
ongeveer 18.000 K.G. zwaar.
De genoemde ardhitecten hebben
wel oer van hun werk.
Feuilleton
Amen kaan ache Roman van
01*10 HOECKER,
3)
„Nooit zal dat oogenblik komen,
want wat je mij daar durfde zeggen,
.valt moeilijk nog als ernst op te ne
men, het is gewoonweg onnoozel".
Gaarne had hij zich weder losge
rukt. Maar nu ging het bijna niet
meer. Het dagclijkschc kantoorwerk
was afgeloopeu en nfl golfde uit de
huizen rondom bet plein ccn steeds
aangroeiende menschenstroom. meest
jongelieden van beiderlei kunne, die
zich met onweerstaanbaar geweld
naar beide kanten uitbreidde. Onop
houdelijk belden do conducteurs der
electriscbe trams, die als drijvende
eilanden langzaam door de dichte
massa's voortschovendc welbespraak
te koetsiers der keurige huurrijtuigen
tierden op hun hoogc zetels en bun
paarden schudden onrustig met den
kop, die ternauwernood boven de
branding der meDschen uitstakde
ruwe vrachtrijders met hun hoog op
gestapelde voerkarren raasden tier
den omdat zij plotseling moesten stil
staan cn noch vóór noch achteruit kon
den.
.Slechts voetje voor voetje kwamen
de twee mannen aan het eind van dc
straat, waar het kantoor van Nad
Whistler gelegen was. Zeer tegen zijn
wil moest hij het zich laten welgeval
len» dat zijn vriend uit. vroegere ja
ren zijn band onder zijn,arm gesto
ken had, du naast hem liep eu zich
niet storende aan de schreeuwendo mo
nigte, hem zonder ophouden aan
sprak.
„Geloof je werkelijk", zei hij einde
lijk. dat ik den sc.herpzinnigon jurist
verzinseltjes zou durven vertellen, die
ik niet bcwijzer. kan! Ik heb de be
wijzen bij me, die zelfs jon ongeloovi-
ge Thomas, zoo al niet bekecren, dan
toch sterk overtuigen zullen cn tot
nader onderzoek aanzetten. NadDe
handteekening van je neef, die hij
voor den notaris gezet heeft, is nog
niet hcelcmaal droog
Ha, heb jij je met dien wispel
turige» vlegel in verbinding ge
steld
„Als je blief, uieb zoo voorbarig,
Nad. Die wispelturige vlegel is om
zoo te zeggen ook een vriend uit
mijn jeugd, al geef ik ook toe. dat
ik geen reden heb mij op do vriend
schap te beroemen. Daarenboven is
hij ook de echtgenoot van een dame,
die zich onder den foonee.lnaam
Ethel Hastings met jou verloofde.
wier ware meisjesnaam echter Nellie
Minkcrs ia en die voor ongeveer tien
jaren wegens listige diefstallen hier
tot vier Jaren gevangenisstraf ver
oordeeld werd.... Ha, dat maakt jo
toch wat meor verlegen nietwaar,
dat berooft de vereerde..."
Doch hij kwam niet verder, want
niet lettend op de hem omringende
menigte, had Nad zich plotseling om
gekeerd en den anderen TTTefc ijzeren
greep in do borst aangepakt. Een
oogenblik scheen het, af de reusach
tige man, door zijn toorn overmees
terd den veel zwakkeren metgezel
met zijn stevige vuisten wilde ver
pletteren. Do menschen die In do na-
hijlicid der twee mannen waren, la
zen reeds niet veel goeds in de ver
trokken gelaatstrekken van den jon
gen advocaat en wilden blijven staan
om af tc wachten hetgeen volgen
zou, toen Nad onderinsschen weer
de koelbloedige rust ha/1 terugver-
kregen, die hem altijd eigen was.
Terwijl zijn hand don andere los
liet. sprak hij met groote zelfbe-
heersching, waarbij hij zelfs zijn
stem wist te verzuchten:
„Ik geloof Mr. Waldon. dat wij
nu uitgesproken hebben. Ik deled u
reeds te veel eer aan, door u uwe
verdachtmakingen te laten herhalen.
Ik zou mij zelf verkleinen zoo ik
nog verder naar nieuwe. belache
lijke beschuldigingen luisterde. Laat
het u voor dc laatste maal gezegd
zijn, dat dat alles die vrouw niet
aangaat, zoo heerlijk rein, zoo groot
van ziel, dat allo laster en smaad
tevergeefs togen haar wordt uitge
kraamd. Laat het U eindelijk ook nog
gezegd zijn, dat er geen geheimen in
het leven mijner bruid beslaan, wel
ke ik niet kende wat. gij tenmin
ste geheimen wilt noemen en wat
gij van een eerloos leven bazelt.
Doch genoeg, mijnheer, meer dan
genoeg! Ik heb u alleen nog aller
dringendst te verzoeken mij in 't
vervolg niet moer te kennen, zoo
een boos toeval onze wegen nogmaals
mocht doen kruisen!"
„Dwaas, gek die ge zijt!" kwam
het van de hleeke lippen van de zoo
zeer gesmade, en toorn en ontroering
streden in zijn ontstelde blikken.
,,lk he-rhaal hel, hier in mijn bin
nenzak draag ik zorgvuldig alle be
wijsstukken. Ik geef gaarne toe, dat
ik mij van Huntington bediende,
rnaar al veracht men ook den verrn.-
der, het verraad blijft er hetzelfde
om; de schurk was in nood. (oen gjj
hom alle verdere ondersteuning wei
gerde!. 0, geloof me. ik heb zijn
mededeclingen nauwkeurig onder
zocht,, ik bezit, bewijzen waartegen
niets valt, in te brengen: oorkonden
door do bevoegde overheid afgege
ven, tegen welker overtuigende
bewijskracht zelfs do leugens uwer
donna niets kunnen haten, en die
jou, die nu nog verblind bent, de
oogen moeten openen.,., ziellier.
Hij had een groot pakket'brieven
uit zijn brieven)asch genomen eu
sloeg nu veelbetcckcnend met de
rechterhand daarop.
„Laat mij je maar naar je kantoor
vergezellen, dun zal ik je daar al
deze papieren stuk voor stuk vóór-
leggen. Ik zal er geen woord bijvoe
gen, onbevooroordeeld zult gij ze
onderzoekeu, en zoo ge dafi dóe; niet.
overtuigd1 bent, wijs me dan als een
hond de deur uit en ik zal gaan, al3
een verrader onzer vriendschap, die
uwe verachting verdient, In het an
dere geval echter, vriend, dien ik
steeds heb liefgehad, zult gij me
dankbaar zijn voor hetgeen je nu nog
hatelijk schijnt en dal ik toch slechts
alleen om jou gedaan heb!"
Met, een afwerend gebaar echter
ouderbrak hem do andere.
„Mijnheer, ik wil uwe prulpapie
ren, dio 11 bewijzen noemt, niet on
derzoeken!" antwoordde hij ijskoud.
„Er zijn geen bewijzen, die mijn
rotsvast, geloof aan de eer mijner
verloofd» kunnen doen wankelen.
Al zoU de heelo wereld samenspan
nen en schuldbewijzen, tegen Ethel
Hastings opeen stapelen, dan zou ik
toch reeds op één woord van ha.ro
lippen, één blik barer lieve oogen
haar alleen geloovenl
Zijn oogen schitterden vol glans
ooi zijn gestalte richtte zich trotsch
op.
Een korte, pijnlijke Icreet ont
snapte aan de lippen van Ralph.
„Dwaas, gek. die gij zijt., met je
overspannen gevoel." bracht hij er
zenuwachtig uit. Dwaas die gij zijl,
dat go jo door ecu doortrapte come
dian te zoo laat verblinden, dat jo
tot oordoelen niet meer iu staat
bent! Het zou er slecht met je uitzien,
zoo ik je nu alléén liet loopen
Neen, neen wijs me nu niet zoo sma
delijk af. Ook tegen jo wil laat ik je
niet als den eersten den besten on-
noozelen bloed beetnemen en to
gronde richten. Gij weet niet., wat
jo boven het hoofd hangt, zoo je
kleze bewijzen nlict onderzoekt
Nad, je staat voor den Rubicon! Wan
neer jo er over heen gaat, kun je
niet meer terug!"
Met alle geweld wilde hij den
andere de enveloppe met de papieren
in de hand sloppen; deze echter stiet
zijn hand ruw teiug eu meteen
kwam als een bruisende golf een
nieuwe menschenvloed juist on hen
aan en schoof zich als een wig tus
schen hen in. Iu een oogwenk waren
do mannen nu ver van elkaar ge
scheiden.
(Wordt Servplgd.J
