flitsen
schuldig?
HAARLEM'S DAGBLAD
Brieven uit Berlijn
,0>
I „Toen... O, ik vluchtte weg als
een bezetene. Do wereld scheen niij
snood cn leeg. alle hoop er uit ver
bannen! Een weinig vrede kwam er
wodcr in miju hart. toen ik de tele
foon hoorde cn ik door het tocetcl
jou lieve stem herkend©En nu
weet Jo aib-s. Nad. en wil jij je nu
óók van mij afwenden, zoo gn
maar blijf ook niet uit medelijden,
want zie: voor t oogenblik ben ik
moedeloos, kom ik mij zeer vernederd
voor, maar do dag zal aanbreken,
waarop ik mijn trots zal herwinnen,
en moest ik dun in jou oogen mede
lijden lezen of inschikkelijkheid
dat zou mijn liefde dooven, hoe groot
'die ook is. en ik zou van je weg
vluchten tot uan hei einde der we
reld.'"
VRIJDAG 23 JANUARI 1925 - TWEEDE BLAD
De bedelarij te Berlijn
Berlijn, 15 Januari 1925.
Neen, het is niet meer zóó er?,
al* kort na don <>orlog en iu den e'-
lendigcn inflatietijd, toen ze am alle
hoeken en stralen en bij ristjes op
alle pleinen en voor openbare ge
bouwen zaten of ■tonden, de bede
laars in hun version uniformen, de
"rouwen in lopipen, toen zij alle
denkbare oorlogswonden, bloot en
etterend ten toon stolden en de,
meestal gesimuleerde, sidderziekte
een geliefkoosdo bron van inkomst n
was. Het is een teeken van vooruit
gang, dar de Berlijnsche politie erin
is geslaagd, althans do ergste uit
wassen te doen verdwijnen van de
straten, dat z;j een einde heeft ge
maakt aan de vakorganisatie van !*-
delaars met vast* contributies met
verhuring van standplaatsen en ver
pachting per uur vm met alle denk
bars ziekten en uitslag behepte kin-
decen. Maar toch is het nog heel erg
het gebedel in de hoofdstad van het
Duitecho Rijk.
Als ik 's morgens uitca. kom ik
strijk en zet een oud vrouwtje te
gen, dat heen on weer loopt hij de
Luthersche kerk in mijn straat. Zo
fluistert iederen voorbijganger een
paar onverstaanbare woorden toe,
maar maakt daarbij een dee. te ver
staanbaardere beweging met de
hand. Men hmulcrdUl schreden ver
der zit aan d-n eersten straathoek
een man niet veters en lucifers. Ver-
koopen doet lui die dingen ook,
maar in hoofdzaak leeft hij van be
delarij. Weer een kruising verder
staat een blinde. F.n zoo gaat het
door. Op de twee Kilometers tot liet
Pgtedammer Plein ontmoet ik zeker
geregeld een dozijn al dun niet ver
kapte bedelaars. Nog steeds wemelt
dt- stad ervan en nu Mussolini van
Napels volgens de beschrijvingen een
bedelanfrlooze stad hoerft gcinnakt.
schijnt Berlijn naar den roep van do
stad der lazzaroni to streven.
De stabilisatie der economische
toestanden heeft ertoe bi'gedrein,
dat de mMM>'hen weer geld hebben,
dat niet onmiddellijk tuut inkoop
van noodig* of onnoodige goederen
hoeft te worden uitgegeven en de
bedelaars profiteeren van de omstan-
d:gheid. dat met de penningrekening
grondig is opgeruimd. Niemand heeft
kleiner geld <lnn „sechser". vijfpen-
ningstukjes in zijn zak en wie vroe
ger een koperen penning gaf. geeft
thans zoo'n geel stukje van vijf.-
Nu kan m»vn allerlei houtsnijden
de argumenten t-g n h«l gever, -van
bedelaars te berde brengen: zoo!
er nog goedhartige m-r-.-hen
Gods aardbodem rondloopen, zullen
rij steeds van hun overvloed of van
hun eigen 1- krompen middelen een
kieine gave over hebben voor mede
schepselen. die er «1 lendle en ge
brekkig ultzs'en. Daardoor is liet be.
roeip van bedelaar ze--r g«och!. B:
mij wordt, ondank» het verbod var
,.B»tte!n und Hausieren". da' aal)
ilen ingang van het huis stoat«er
minste een ke^r <>f ze« per dig aan
srebeld door allerlei individuen, die
lo strenge order noodig «naken, de
woningdeur nooit openen, dan met
voorgeschoven ketting. De gevaller
zijn legio, dat zulke bedelaars. oh
re zien. dat do vrouw des huizes of
oen dienstbod© opendoet. gauw even
den voet tUMChen <*nr zetten,
bet zwakke vrouwelijke wezen tegen
den grond alaan en met inderhaas!
bijeengeraapten buit .verdwijnen.
Het beroep van bedelaar ia no<?
niet zo-i kwaad. Ieder oogcnbMk zie
:k In het trappenhuis weggeworpen
boterhammen liggen, die oen uitje-
stoken hand wel heeft aangenomen
om niet te rii-k'-ercn, dut er naar
hoven of beneden wordt gew
schuwd. maar die meteen In
vensterbank worden gedeponeerd.
Honger hebben de moesten dezer lie
den niet. Want zij .verdienen" geld
eer.oeg.
Zoo is het begrijpelijk, da' er een
streven bestaat, om er zoo miserabel
mogelijk uit te zien, ten einde liet
medelijden op te wekken. En hot
me<—t wordt gespeculeerd op de aan
doening, die blinden bij menschen
met gezonde ooeen opwekken.
Gisteren zag ik plotseling een op
loop in een der «r. ra ten bij liet
Potsdammer Station. Tegen den
muur geleund stond daar oen Jonge
man, die woedend door een ouderen
heer werd aangesproken, 't Berliner
TageWatt heeft eon soort van insigne
voor blinden ingevoerd, een rood,
langwerpig rond emuille plaatje met
een wit kruis erin.
De jonge inan droeg zoo'n ..Biin-
denabzeichen" en de oud© heer wilde
hem dit van de borst rukken. GrOote.
belangstelling bij het omstaande pu-1
bliek. .Maar niemand koos paltij voor
eten jongeling, ul stond hii er nog
zoo deerniswekkend bij, geleund op
zijn stok en zijn oogeti beschut door
een zwarten bril. De oude heer ve
terde hem geducht uit: Aap van een
jongen, ga werken en bedel niet I
ouder vaiache vlag. Je bent niet'
blind en Je neemt anderen werkelijk
blinden menschen het brood weg!
Men geloofde onmiddellijk den ouden
woedenden heer. Want ieder «ogen
blik kun je tegenwoordig leren van
ontmaskerde ..blinden". Onlangs
werd er een aangetroffen in een
bar, waar bij met een ze6tal nacht-
vlinders champagne zat te drinken.
Toevallig kwam een heer binnen,
die dagelijks langs zijn standplaats
gaat waar hij met zijn hond. beide
vooizen van het b! inden teek»-n, zijn
beroep uitoefent- Eiken dag kreeg
hij van den menschenvriend zijn tien j
penning. Maar nu herkende deze den 1
simulant ook onmiddellijk en hij trok
een verbaasd gezicht. Doch ook de
..blinde" had zijn dagelijkschen
klant herkend. En nog vóór d»-z»> een
woord kon zeggen, was hij er van
door. zonder fok en zonder hond. i
Hier bleek ik •—-si dergelijk geval
te heblw» ontmoet. Het oude heertje
Lc-et den jongen toe, dat hij hem dik -
wij is in een bioscoop had gezien en j
dat hij dus niet blind kon zijn. De j
jonge man jammerde, dat het niet
r kon zijn. Maar ineens zei liij
geen woord meer. nam zijn stok en
lief» wee, verdween vier huizen
verder iri e*-n kroeg. De menschen
luidden het hoofd: maar al heel i
ww zagen ook zij. waarom dei
blinde er zoo plotseling vandoor was
gegaan. Om den hoek van de straat
waren tw<-e politieagenten nan ko
men wandelen om eens to onderzoe
ken. Vat dat voor zaakje was daar
op de stoep. En do „blinde" had hen
het eerst gezien. En had het hazen
pad gekozen. Een aantal echte blin
den zullen weer do dupe van het
geval ziin.
Zoo hebben we hier natuurlijk ook
„!amm«-n", die overdag' in een wa
gentje zitten met lucifers of hecht
pleister en 's avonds hun partijtje
biljart -pelen in een elegant café van
het Westen. ..cen-armigcn". die na
voldanen arbeid hun spelonk opzoe
ken. zich daar verklceden, deu aan
gebonden arm bevrijden. «iie door
ile wijde eoldateninuntel waa be
dekt cd in tunokint» een beetje gaan
H>elon in een fashionabl© club. De1
paar uur „wer*"" leveren voldoende
inkomsten op voor eau onbekroni-
pen bestaan, mit© do standplaats
gord is.
Een apart soort van bedelaars zijn i
de biiinenplaatsmuzikanlcn. hier
Hof inger" ot „Hofechauspieler"
genoemd binnenplaats 5» in het
Duitach: Hofl. «v>k bij deze lied» a
vindt men d© echte bedelaars. die
nooit iets anders hebben gedaan dan
land'oopen en vun min of meer schra
le gaven leven en de nagemaakte,
die het zlngeu of spe'-en op de bin-
nenplnalien van do hulzen een ge
makkelijker manier om tuin den kost
te komen vinden, dan het harde
werk op fabriek kantoor geduren
de t«i minste liet dubbel© aantal
uren.
Naast den gebogen grijsaard met
d© beverige stem of den in lompen
gekloedcin vagebond met een knar
send en piepend draaiorgeltje tre
den bier Jong»» menschen op, die niet
cen» meer prob--»-r»ui, er sjofel uit
te zien, doch naar do laateto mode
gekleed met kostbare luiten of goede
concertviokii hun repertoire ten go-
hoor© brengen.
En bier ia voor den werkelijkeii
armen bedelaar het vet heelemaal
van de soep en hebben de namaak-
vakgenooten het terrein geheel en
al veroverd. Tegen een trio van har
monica. viool en luit, die de nieuw-
sto coupletten uit de laatste operette
spelen, kan do beverige stem vun den
afgejakkerden oude. dio probeert een
liedje uit «rootvaders tijd te zingen
het niet bolwerken-
Vooral in den winter niet. De hui
zen hebben hier alle dubbel© ven-
fors. En in d.-n winter zijn die na
tuurlijk gesloten. Als daar zoo'n oud
manneke of vrouwtje een ..lied
staat te fluisteren, dringt dat niet
een* door tot do ooren van de men
schen, dié in dé kamer» aan de bin.-
r.cnpliints werken of van de dienst
meisje*. die in do keukens roet be
zems of vaatwerk aan den gang
zijn Maar hoor je plotseling midden
in Je werk' een sonore barilonslem,
begeleid door een goede luit dc- Ar
chibald Douglusballade met WtiU-
norallures voordragen, dan schrik
je toch. even op en ijs een miniatuur
harmonium, met viool eri fluit ,,Du
hast so was Gewiasee, na sag' mal
Scliatz wie is' es" speelt, gooit ieder
dienstmeisje het keukenvenster open
en volgt dan nog „Ganz ohne Liebe
ist die Welt nur halb so schön", dan
pakt ze een groschen in een stukje
papier en gooit het naar beneden,
waar de muzikanten na het derde
n {immer al bukkend eil rapend don
oogst van vijf minuten arbeid binnen,
halen, om een huis vorder hetzelfde
te herhalen en zoo in een paar uur
meer te verdienen, dan wanneer ze
in een strijkje van 's middags vier
tot middernacht zitten t« spelen.
We zien dus. dat in deze stad het
LedelaarsweZen tot het verdwijnen
\an iie bedelaars moet leiden. De
oneerlijke concurrentie van simu
lanten en menschen, die inderdaad
jets kennen, ontneemt hun langza
merhand de bestaansmogelijkheid.
Maar het oude spreekwoord is nog
altijd van kracht, dat. veel varkens
de spoeling dun maken. De groot©
verdansten. die sommige ..Hof-
mueikanten", zangers, mandoline-,
fluit-, viool- en bannonicakunste-
ruars, hoornblazers en declamators
met bun korten werktijd zij pro-
duöeeren linn kunst alleen in de
ochtenduren konden beuren, heelt
i/'leid tot een wanverhouding tue-
sclien aanbod en navraag. Een ot
twee keer per dag, dat ga-at nog.
Maar als de groepen kunstenaars el-
ka.ir aan de huisdeuren ontmoeten,
de een binnenkomt als de ander het
huis nog niet heeft verlaten, ala je,
©ven luisterend naar <1© voordracht
van de toespraak aan de Romeinen
van Marcus Antonius door e«n vit-
liarigen ouden tooneelspeeler met rol
lende R's en brcede gebaren, al hoort
<l.-it op d« binnenplaats van het buur
huis „Wo haat Du donn die schonen
biauen Angt-n her" bij de femitaur
wordt gezongen, dan gaat het ven-
«ter dictit en blijft onherroe])eliJk
gesloten. We raken verwend. Het
moet heuficli goede muziek zijn, wil
er nog een papieren regen met gelen
inhoud uit do vensters naar hene-
«len dalen. Van morgen had een
heusch niet kwade tenor in de twee
huizen, die aan onze a mie en grenzen-
.le biunenplaateCn liggen, met zijn
..Auch i'w-nr ©in Jüngling mit
liH'kigem Haar" pex-n rr^ien penning
veniieuste. Alleen de bekendste ope-
rettendeuntjes <»f zeer geliefde sen-
timentecle melodieén trekken nog.
En dan moeten ze nog goed worden
voorgedragen ook, liefst meerstem
mig.
Zoo komt zrlfg de klad in de ,,Er-
satrf'-bedelarij.
H, RL KOELENSMID.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 203
TEGEN DEN TOCHT
INCEZONDEM M E D EO E E LI N CEN
a 60 Cts. per regel.
Mobilisatie Kruisen
m. bijbeh. ordelint
60 cent en f 1.25
Speciaal adres
D. J. van Ellinckhuyzen
36 Anegang 36
Vervolg Stadsnieuws
Ach wat heeft het voor
nut om d»?n timmerman
erbij te halen dat kost
weer geld, en bovendien
het is bijna lente
maar vader moet toch
toegeven, dat er door
de naden van de voor
deur een boel koude
lucht binnenstroomt
dan kondigt hij hoop
vol aan dat hij een re
medie heeft, je vouwt
gewoon etrooken papier
tusechen de naden
nadat liij een 6t.rook te
dun beeft gevouwen,
waardoor zij omlaag
valt. en een ander tc dik,
zoodat die er niet in
slaagt hij erin verschei
dene strooken min of
meer stevig op hun
plaa-te ie krijgen
en niet zonder zelfvol
doening aanschouwt va
der zijn hanlwerk,
een plotselinge wind
stoot blaas: er weer
eenigo van hun plaats
af. waardoor za op
nieuw bevestigd moeten
worden j
maar eindelijk kan
moeder toch uitgenoo-
digd worden om liet re
sultaat t>o beoordeelen,
knap werk al zegt ie
liet zelf
op tojJE moment Jan
Kommer de deur open
duwt met de mededeo-
Üng, dat hij een oogen
blikje komt praten
maar niet lang.
'(Nadruk verboden)
schreven brochure voorgdhouden waar
uil de politiebeambte meende te lezen,
de opwekking, dat. hij „dén boei
maar in den brand moest steken".
Over de brandstichtingen in militaire
gebouwen werd tot spr. gezegd: „Dat
zal jij wol gedaan lii-bben!" En voorts:
„Als we goen wettige bewijzen vinden,
zullen wo onwettige bewijzen zoeken".
Spr. protesteerde tegen een dergelijk
optreden.
Hierna was het wood aan den lieer
orman Groenen d a a l, die
een rode hield van dezelfde strekking
als onlangs door hem te Santpoort ge
houden en waarvan wij toen verslag
gaven.
Spr. weer er op dat. do arrestaties
zoogenaamd naar aanleiding van een
artikel uit do Wapenwet geschu-dden,
maar do eigenlijke reden was, dat men
Ho stichters van de branden in de mi
litaire gebouwen hoopte to vinden.
Maar zoo had men immers wel alle ro-
volutionnaircn in Nederland kunnen
arreeteoren I
Vijftien menschen zijn uit huis ge
haald zonder dat er een enkel© rechts
grond voor was. Spr. deed over tlo ar
restaties verschillendo mededeelingen,
zooals ook te Santpoort. ,.I)o rolrtie
heeft bij di© arrestatie» „krankzinnig
rondgesprongen", zeide spr. Do ge-
arresteorden kregen, op tweo uitzon
deringen na, niet de gelegenheid om
eerst wat te eten. De jolitio ploegde,
zeide spr., eigenlijk inbraak en hoeft er
na do arrestaties „bruutweg op los
gelogen". -
Alle arrestanten heeft dc politie weer
los moeten laten, zonder dat er eonigè
rechtsingang togen hen kou verleend
worden.
Er kun hier dan ook gesproken wor
den van een aanslag tegen do rovolu-
tionnairen, onder de leuze: „Hevolu-
tlonnairen zijn vogelvrij\'icr maan
den lang zijn de gearresteerden door
de politie bespionneerd.
Als men voortgaat op. deze wijze te
gen do revolutionnairen op to treden,
zal daarop hot. antwoord moeten zijn:
een geweldig verecherpte actie der re
volutionnairen.
Na de pauze sprak de heer A d
m a s uit Gent, die ook op de vergade
ring te Santpoort gesproken heeft.
Spr.'sprak als zijn meening uit, dat
tegenover de revolutionnairen niet ge-
handeld .wordt overeenkomstig de
grondwettelijke bepaling-, „leder Ne
derlander heeft recht op bescherming
van persoon en goederen" en weidde
voorla uit over den oorlog van 19U—
1918 cn in verband daarmede over
litairiame en anti-mUltairisme.
Protestvergadering.
De anti-militairisten tegen de
arrestaties te Santpoort.
In de klcino zaal van het Brongc
bouw wa* Donderdagavond door de
afd. Haarlem cn Santpoort van
Vrije Jeugd organisatie een profeet
vergadering belegd tegen de onlangs
te .Snntjioort plaats gehad liobbendr
arrestaties van anti-niiütoiristcn.
l.r was veel belangstelling, do zaal
was gelicel govuild, cenigvn moesten
zrch met ceu aiaanplaata vergenoc-
geu.
De bijeenkomst ftond onder leiding
van den heer J. C. Oversteeg
een der <b- vorizo week te Santjioort
gearresteerden, die de vergadering met
•'en toespraak ooende, waarin hij het
doel der vergadering uiteenzette: Ie
protestceren tegen de arrestaties op 12
Januari. De politie heeft zich daarbij
zeer unfair gedragen; spr. noemde de
arrestaties „een fascistisch schan
daal". De politie is georganiseerd om
de revolutionnairen van alle schakee
ringen te vervolgen. De gearresteerden
stonden niot slecht aangeschreven,
varen niet onsympathiek. zooaLs bij
gelegenheid van de arrestaties be
weerd is.
De ariti-mllitairisten hopen te beici-
ken, dat er eens een hetere samenle
ving zal komen.
Toen spr. gearresteerd ,was. wordj Wij slaan, zeide spr., o.m. aan den
vooravond van nieuwe groot e slach
tingen en moeten die met alle kracht
trachten te verhinderen door anü-
milltairisLische propaganda. De jon
geren hebben in dezen een grootsche
taak te vervullen. De actie tegen het
militairisme moet internationaal zijn,
want het niUitairism© maakt den
mensch tot een machine, tot een nul.
Mot het voordragen van de verta
ling van een gedicht van William Mor
ris eindigde spr.
Aan het einde van de vergadering
werd de volgende motie met algemeen©
stemmen aangenomen:
„De Vrije Jeugdgroepen Haarlem en
Santpoort,
in openbare protestvergadering bij
een in 't Brongobooiw op 22 Januari
te Haarlem, waar pl.m. -100 pereonen
aanwezig waren,
spreekt, haar verontwaardiging uit
tegen do Justitie-terreur van Maandag
12 Januari te Bloemendaal, Schoten
en Veben, uitgeoefend op anti-mili
tairisten:
ziet hierin een provoceerend optre
den. dat leidt tot een ongemotiveer
de vervolging van anti-milituiristen en
een poging hen „vogelvrij" te verkla
ren, protesteert, ten sterkst© tegen,
dergelijke handelwijze".
hem door dc politie een door hem ge-
'm. Bacöllianl
UITSPRAKEN.
W. A.t zonder beroep, wonende te Pur-
merend, thans gedetineerdverduistc-
in dienstbetrekking, zes maanden
gevangenisstraf met afiiek prev. hech-
tcis, o. v.
t J. G. L., los werkman, zonder bc-
kende woon- of verblijfplaats, thans ge
detineerd landlooperjj cn diefstal, drie
iagcn hechtenis cn drie maanden ge-
.-angcniïstraf. o. v.
A. F., huisvrouw van IT. C. H., zon
der beroep, wonende te Haarlem, Art,
2$i bis; joo boete subs, vijftig dagen
hechtenis, o. v.
J. M., colporteur, wonende te Haar
lem, Art. 240 cn 247 W. v. S., een jaar
gevangenisstraf voorwaardelijk met een
proeftijd van drie jaren cn bijz. voorw.
A. R., bankwerker, wonende te Haar
lem, Art. 245 W, v. S., zes weken ge
vangenisstraf.
Appèl-zaken.
In de zitting van Donderdagmiddag
werden «enige appèlzaken behandeld, -be
treffende overtreding van do Vleeschkou-
ringüwet en wegens bet onbevoegd uit
oefenen van de geneeskunde.
De officier van Justitie vroeg bevesti
ging van het door den Kantonrechter go-
1 wezen vonnis.
NED. .VEREEN. VAN HUIS
VROUWEN.
Onder voorzitter-schap van mevrouw.
P. J.. C. Brauns-Schagen vergaderde
Donderdagmiddag in het Blauwe
Kruis, de Ned. Vereeniging van huis
vrouwen, afd. Haarlem.
Mevrouw Brauna-Schagen opende
de vrij good bezochte bijeenkomst.-
In haar openngswoord memoreerde
zij liet jaar 1924. dat voor de vereeni-
--iurr zeer voordeelie is geweest (het
:dental s'.eeg tot 1370.)
Na verschillende besprekingen van
algemeenen aard werd een commissi©
gekozen voor het nazien der boeken
in het jaar 1925.
Mevrouw D. E. Lioni, bracht het
financieel verslag uit, als penning-
meesleresso der vereeniging.
Mewfouw van Dam-Cohen, secreta
resse. bracht vervolgens het jaarver
slag uit.
De verslagen werden goedgekeurde
Besloten werd. mevrouw G. v. d.
'angst-de Gilde die zoo langen tijd de
•ereeniging groot© diensten bewezen
heeft, telegrafisch een woord van
hulde to doen toekomen. Mevrouw
v. d. Vangst, die op het oogenblik
niet in Haarlem verblijf houdt, was
voor het bestuur niet herkiesbaar.
Herkozen werden in het afdeelings-
bestuur de dames 11. Robbers-ten
Oever, E. van Dam-Cohen.
Mevrouw I. v. d. Sluvs-Eyssen zal
in liet jaar 1925 eveneens deel uitma
ken van het bestuur.
Mevrouw Cohen-Tervaart. werd tot
afgevaardigde benoemd naar de al
gemeen© vergadering Ie Rotterdam-
De besprekingen voor die vergade
ring werden uitgesteld tot een vol
gende bijeenkomst.
Na do rondvraag werd een demon
stratie in papier-werken gegeven.
PERSONALIA,
Te Delft is geslaagd voor het
candidaats-cxamen voor scheikundig
ingenieur de heer E. F, Wackwitz, te
Haariem.
INCEZONDEN M ED E D EE LIN C EN
a 60 Cents per regel.
EFFECTEN, COUPONS
OSCAR SMIT'S BANK
KRUISSTRAAT9, TEL. 11906
MIJNHARDT's
Keelpijn-Tabletten 60 ct
Hoesttabletten 60 et
Bij Apoth. en Drogisten
feuilleton
Amerikaaniclio Roman van
OTTO HOECKEK.
Ze begon wederom t< hrc:c-n. 7.ij»
wijze iroost hid goto uitwerking.
„O Nart, hoe zal ik je mijn gewaar
woldingen schihvren'.Hei .schrik
kelijke bewustzijn, olie icrnedenn-
aen en allen kommer re vergeefs «-
hebben verdragen, ni-H te kunnen
uitrichten tegen het dreigende, al t«
wreedo noodlot en in dc oogen van
alle rechtschapen menschen onteerd
daar te staan o. dat maakte m©
bijna krankzinnig. Ik weet niet
meer wat ik dee l. ik meet me dwaas
genoeg hebben aangesteld; kortom,
spoedig daarop stond ik in jou kan
toor en zag Jou neef vóór me staan.
Nog draait het In mijn hoofd, ik
weet n»ot, wet ik legen hem zei, wat
ik nog van hem hebben wou.
Aan zoo'n overmaat van slechtheid
kon ik niet gelooven: <-n nog altijd
leefde ue hoop in n 'D» hu zijn
bedreigingen wel n'-t, zou n„i,.cu
uitvoer gebracht. Maar hi; Mjcgen-
'de mij met koelen spot en toen
Andermaal stokte hare stem. Beido
handen had zij voor het gelaat gc-
In plaats van iets te antwoorden,
groep Nad Whistler oeido Hoeden
van Ethel, drukte ze aan de lippen en
zag innig lot haar op.
Ethel, lieve Ethel!" riep hij in
vervoering.
„Jo bent heden droevig en moede
loos. maar de zon zal wederom voor
je schijnen en wat je nu voor een
al te wreed noodlot aanzie», zal
spoedig als de dom brutaalste poging
tot afpersing door een nietswaardige
ontmaskerd worden!... Laat niii
slechts met hem en zijn handlanger
af-ckenen. Nu begrijp ik al de zin
spelingen van dien afschuwelijken
WaldonI 0 schat, ik heb je toch zoo
lief! ik wcnsciue. dat ik je kon be
wijzen, hoe lief ik jc heb en wat ik
voor je doen kan!"
DERDE HOOFDSTUK.
De morgen begon nauwelijks aan te
breken, toen Nad Whistler rc«.is we
der voor don ingang Van den wol
kenkrabber stond. Aan zijn ble.-ke ge
laatskleur cn dc diep in liggende
oogen kon inen zien dat hij e n sla-
peloozen nacht achter zich had.
s Avonds te voren had hij zijn vei-
loofde nog niiar het slation d> r Ncw-
Vork Centraal Spoor vergezeld, van
waar zij niettegenstaande hij het
sterk duid afgeraden, toch de reis
naur Boston aanvaard had. Zij had
van een uitstel der concertreis niets
•villen weten. Zij wild© derden om
harentwille geen schade laten lijden,
had zij vol ernstig plichtsbesef ge-
zegd; ook wilde zij lie»/er de oerste
dagen ver van New-York verwijderd
leven en geheel aan zichzelf overgo,
laten, ginds op haar verhaal komen.
Zij hoopte, dal het haar dan lichter
zou vallen ook tegenover Nad weder
zoo onbevangen en hartelijk :o zün
uls vroeger; daarenboven wist zij nu.
dat alles wat haar zooveel zieleleed
bad bereid, nu in de trouwe en ster
ke hand was van den verloofde.
In zijn eigen woning teruggekeerd,
had Nad den slaap niet kunnen vat
ten. Alles wat Ethel iiera \erteld had
had hem buitengewoon opgewonden
gemaakt; daarop was de afmatting
gevolgd en een hevige hoofdpijn
kwelde hem en- geen kalmccreno©
middelen konden hen} baten.
Brown Mc Lean en Co hadden ove
rigens ook naar zijn buis een proef-
pakketje van hun nieuw middel ge
zonden; maar Nad kon niet besluiten,
er gebruik van tc maken alles
baatte hij, wat slechts in de verte aan
Ralph Waldon herinnerde, dien val-
BChen vriend, dien hij nu evenveel
verafschuwde als hij hem vroeger aan
hing.
Ook de toestand, waarin hij des
middags zijn bureau had tuing» trol
fen, ging den advocaat niet uit het
hoofd. Het ongeoorloofde^ weggaan
van den boekhouder was nog des te
zonderlinger, nu Huntington, ondanks
het verbod, het. nogmaals waagde
zijn kantoor te betreden. Hij kon ech
ter niet aannemen, dat de vroecer
zoo beproefde man min of meer met
den liederlijken kerol heulde en deeo
geheel alleen in de aan zijn zorgen
toevertrouwde vertrekken zou hebben
achter gelaten. Of zou Phelps reeds
weg zijn geweest, toen Huntington
gekomen was? Maar wie had veer
hem dan de deur van ziin privékan-
:oor geopend? Naar Ethel hem ver
telde, had zij immers in dat vertrek
•iet dc-n boef gesproken.
Het liefst was do advocaat nog des
nachts naar het kantoorgebouw ge
gaan, om naar zijn bureau te zien,
wanneer hij niet zeker had geweten,
tint heb toch hij een vergeefsche po
ging moest blijven, daar de toegang
des nachts onmogelijk was. Zoo had
hij zich dan tot den morgen moeten
tevreden stellen.
Nu stond hij reeds voor den nog ge
sloten toren. Het was nog geen zeven
uur en vóór acht uren begon op geen
enkel kantoor de dienst: de meeste
zaken, en daaronder ook zijn eigor
bureau, openden eerst nog ccn uur
later. Op zijn geklop tegen de dikke
spiegelruiten opeude de huiseigenaar
zelf de deur voor liem. Deze was zeer
verwonderd, den jongen advocaat
reeds zoo vroeg daar te zien.
..Ik zal eens kijken, of de lift al in
orde is. Mr. Whistler. U kunt toch
onmogelijk twintig verdiepingen hoog
klimmen".
Hoofdschuddend keerde hij terug.
..Het spijt me zeer; de machinist
is er zel's nog niet".
Spoedig besloten richtte Nad zich
naar het trappenhuis, dat zich om
dc wijde schacht wentelde, waarin de
liften liepen. Vroeger had het k'im-
men ziin gezond lichaam hie: vcc1
moeite trekos!, maar heden drukte
het loodzwaar op zijn schouder;.
Geheel buiten adem kwam h-j ein
delijk op de bovenste verdieping cn
hing nic liet geopende venster. Achte
loos gleed zijn blik over het wonder
volle panorama, dat zich in het oos
ten voor hem opdeed. Diep beneden
hem de buizenzee, als uit een speel
goeddoos in bonle mengeling opge
bouwd, daar achter, zich spannend
over den breeden zeearm, do kolos
sale kettingsbruggen, waarvan de
tweede hare voltooiing reeds nadeide.
Wederom daarachter, zoover het oog
reikte, huizen', omzoomd door velden
en weiden en deze overs haduwd
door in blauwende verte wegnevelen
de heuvelrijen, waarvan hei lierfstloo»
ver verblindend schitterde iu dc stra
len der opkomende zon.
De advocaat» zag niet veel van dit;
alles. Hij had slechts frissche lucht
willen inademen; de vegers der zwar
te bedienden, der „Hnllboys", die
no; op alle verdiepingen "aan het
werk waren, hadden wolken verstik
kend stof opgejaagd. Spoedig daarna
Sioiul iiïj voor »le deur van zijn kan-
tour. llij trok zijn bos sleutels uit
den zak en wilde zich juist naar heb
sleutelgat buigen, toen hij zag, dat
daar reeds een sleutel instak. Ver
wonderd u-achtte hij de deur to ope-
nen het ging niet, maar de sleutel
liet zich ook nier terugdraaien, een
feeken, dat de deur niet gesloten was.
Zij moest daarom van binnen foege-»
grendeld zijn.
{Wordt yervolgd-ï
