HAARLEM'S DAGBLAD
FLITSEN
ZATERDAG 11 APRIL 1925
TWEEDE BLAD
In lie it Haag bouwt men op het
oogenblik, zooals dat in bei voor
jaar langzamerhand ^esvoonte gewor
den is. In geen enkel vorig seizoen is
do drukte en bedrijvigheid echter
zoo enorm geweest als thans. Alles
Jeeft op.
Behalve dat openbare werken <>P
het oogenbli:; enorme verbouwingen
en wegen verbeteringen t®r hand geno-
men heeft, zijn ou het oogenblik de
particuliere ondernemingen danig
aan het i.uitpakken". Zooals men we
ten zal. hebben wij er in liet hartje
van de stad een groot© en breeue
nieuwe straat bij gekregen en daar
viert de bouwwoede natuurlijk hoog
tij. Een groot stuk van dc straat is al
klaar en do winkeliers, die daar hun
winkels ga*u inrichten, ziiti natuur
lijk d.-n gaiischen da© druk in de
weer. Jlct lawaai van namers, beitels,
boren, zagen en wat er nog meer voor
gereedschappen mogen zijn, is oorver
.doovciid.
Op een der hoeken van de nieuwe
straat wordt een geweldig filiaal van
de Amsterdamsche ..Bijenkorf" opge
trokken ou naar men hoopt, za! dit
winkelpaleis nog dit jaar gereed ko
menKr is echter ai een keer of vier
gestaakt, dus het is nog maar een
twijfelachtige vraag of het, work in
derdaad zoo spoedig klaar zal koinen.
Maar intussehen vordert men goed.
op het oogenblik is z"!fs de vierde
verdieping al te zien. Het huis wordt
zoo hoop. dat het theater ..ïfcalti"
vroeger hot grootste gebouw er
vrijwel achter verdwijnt'. Ook het ge
itouw van de Haagsche Courant aan
d"n overkant .jul tegenover zulk
een geweldigen buurman wel iets van
zijn uiterlijke praal moeten missen,
lp aar de directeuren van deze onder
neming hebben reeds een groot stuk
grond aan hun tegenwoordig bezit
toegevoegd. Kn daar rnen no» niet
met bouwen ln?gonn©n i». ligt de ver
onderstelling voor de hand, dat men
afwacht hoe de ..Bijenkorf" iHrecn'-s
zal worden ,om daarna aan den over
kant" re bezinnen. Zooyec! is echter
zeker, dat men, in aanmerking geno-
lucn de verruiming der oude pleinen
en het sloope» van oude gehouwen,
met al dit nieuwe binnenkort een Hof
stad laat veirijzen. welke door de in
woners zelve misschien niet eens
meer herkend wordt.
Ook in do buitenwijken der stad is
men alles aan liet veranderen. Van ,j,?
I.aan van Meerdervoorfc schijnt
ineti dc hoofdwegen en Straten van
Duinoord geheel te willfn asfalteren,
aardoor dat gedeelte van Hen Haag
als woonplaats zeker nog aantrekke
lijker zal worden. Het is nu reed» een
wjtar paradijs, zooals het daar ligt
tufechen iluiu On b©sch. maar als ook
de aanblik cier straten zelf zooveel
fraaier worden gaat, zal Duinoord
zeker nog meer ..r:jk« ingezetenen"
naar hier lokken ou daar is "net nft*
tuurlijk in heofdzaak om begonnen.
Merkwaardig is hot. da'. d« reei-
dentje als stad do inwoner» vast
houdt, waar andere steden deze juist
verjagen. Nemen wij b:j voorbeeld
Amsterdam, waarvan het bekend ts,
dat do meed© groot© z.akenlicden hun
woonhuizen in liet Hooi hebben, ja,
zelfs wel eens in de Bildt. In Den
Haag ia zooiets onmogelijk. Do ruime
villaparken. '-Ink bij gelegen etellen
in de exploitatie zelfs nog to leur.
ir.en wil er niet hoel, blijft liever in
dc stad, waar, dat hindert niet.
Nu wij, sedert een korten tijd ook
door de .-innexutickoorto fijn bevan
gen en. lx-hüve Schovening<-n. Hiis-
wijk ©n Voorburg «nu ook Loosduinen
met Kijkduin bij het Haagsche plan
helaiori» spreekt liet vanzelf dat men
nu liever de stad uitbreidt dan elders
viüepnrken huurt. Wassenaar zou op
den duur wel iets gemerkt hebben van
groot Den Ilaag maar die kans in iu-
tusschen weer heel wat geringer. Men
bouwt in de eerst© plaats in de rich-,
tiug Voorburg en dan naar den kant
van i-oosduinen. Met. het bestaande
stadsblok tussdhon Rijswijk en Den
Haag en hei. al sedert jaren niet. moer
losstaande Schaveningen, maakt men
■j de residentie groot. Mocht dan
in de verre toekomst de uitbreiding in
de richting Wassenaar ook noodig
blijken© dan vreezon wij, dat een
annexatie, hiér ook eerder zal volgen
dan een basis van samenwerking. In-
tusschen is Wassenaar een dorp, dat
maar het beste dorp blijven kan. Rue-
en landelijk, onbegrijpelijk eigen
lijk vlak bij zoo'n stad, biedt liet den
w andelaar nog vtsel. dat tegenwoordig
elders niet te vinden is.
Na alles echter zoo. grondig te heb
ben herzien, bliift er toch nog een
ding. dat oin verbetering schreeuwt
waarvan wij niet kunnen hegrij
pen, waarom men er niet aanstonds
uan begint. Dut is het- station der
Staatsspoorwegen, dat een entree op
levert, welke bijna^niet ongelukkiger
denkbaar is. Kon plein met hobbelige
ongelijko keien, kil en slechts aan
i zijde bebouwd. Het station zelf
is zooloelijk mogeliiken vooral nu ipcn
do achterzijde van het hierliggiuule
Stationsplein weggebroken Jieeft,
komt de kaalheid en het. in staat van
verval verkécrcnde achterste gedeelte
des te duidelijker naar voren. Net is
dan ook te hopen. dat men voor dit
armzalig bouwsel ook iets anders ver
2int.
Het staatsspoorstation is een eind
station. dit wil zeggen, dat de treinen
welke daar aankomen, weer terug
gaan maar ntminer verder reizen.
Uit den aard der zaak zijn er van
deze ftatiops maar heel weinig in het
land en het schijnt dan ook, dat een
uitbreiding van het >tation der Hol-
lalidschc Spoor wel tot gevolg kon heb
ben, dat on« tweede station geheel
kan verdwijnen. Of dat men zooals
in andere steden er andere, lml]>-
stationi in verschillende wijken der
stad, voor in de plaats stelt. Het Hol-
landsche Spoorstation zou indien
een uitbreidin" met twee of meer
perrons mogelijk was, zeker beter aan
het doel beantwoorden dan nu de two©
bestaande mimen.
au ruimte voor rangeerterrein en
opslagplaatsen is geen gebrek.
fit Scheveningen lx»sia:if sedert de
laatste vijftien jaren ook c-<m hulpstn-
tion, waar hoofdzakelijk do KlMri-
scfie treinen aankomen. Dii pebouw-
tje i»z.i-r tnooi en drie of vier zoo in
verschillend© Madswiiken zou geen
overdaad blijken te zijn.
Vervolg Stadsnieuws.
De verwachtingen voor
het aanstaande bad
seizoen
Wat eenige bekende personen
zeggen
Wie thans een lx*zo©k aan Zand voort,
brengt, zou haam in de ïueening gaan
'keeren, dat het badseizoen roede
geopend is.
Overal valt een drukt© en levendig
heid te const©toeren, zooals we nog
nooit in do ©crate helft van April ge
zien hebben.
Natuurlijk is dit. voor ©en groot ce-
deelt© aan de bloemententoonstelling
in Heemstede t© danken. Vel- jurvk-
d©n cn ander© lielangstellenden heb
ben er blijkbaar de voorkeur aan gege-
ui, oin in Zandvoorfc te logeeren.
Jn ve-rschillend© straten worden mei
koortóiachtige liau.st de hotels-en pen
rions gereed gemaakt. Er wordt ge
plust, geboend en gewreven van je
en ook de schilderskwast be-
t. óp vele plaatsen goedo diensten
alles wijst er op, dat we een veel-
bolovend seizoen tegemoet gaan.
Dit was trouwens ook do meenipg
un don heer Klein, den voorzitter
an den Hotel- en Pensionhouders-
bond. „Er zijn al tamelijk veel kamers
verhuurd, zoowel in hotels als bij par
ticulieren" aldus merkte hij op. „De
aanvragen zijn zelfs buiten verwach
ting groot. Dit luidden we eigenlijk
niet durven verwachten, want- de eco
nomische toestand is immers no»
steeds niet, hersteld, al moot gezegd
worden, dat die veel Verbeterd is. We
hebben gelukkig geen reden tot, kla
gen. Toch zijn alle sombere wolken
nog niet weggedreven, want het wets
ontwerp betreffende de weeldebelas
ting hangt als hot ware als een zwaard
boven ons hoofd. Als dit maar geen
streep door onze rekening wordt. Be
lasting werkt nu eenmaal altijd belem
merend. Dat is een feit. De menschen
ijn over het algemeen op 't gebied
an belastingen altijd erg gevoelig. Ik
hooj» dus dat die weeldebelasting maar
niet komt, We hebben immers gezien,
hoe l»et met die DuHschc reislndasting
gegaan is: er kwam geen mensch f
Maar, zooals ik u reeds zei. we heb
ben voorloopig nog geen roden lot
klagen We hebben weer voel reclame
ii Duiisckland gemaakt. Het gevolg
daarvan is, dat. reeds vele Duitse hers
kamers gehuurd bobben. De hoteliers
hebben liet nu druk; die kennen geen
ulmirendag- Ik acht hot ook in het
do la li/» van Zandvoort, dal. een hotel
door goede vaklui bestuurd wordt. Een
hotelhouder, die geen goed vakman Is.
kan trouwens geen lid van den Hotel-
en Pensionhoiidersbond worden. Ook
wat andere zaken betreft, hebben we
te dion opzichte een overeenkomst
mot de Vereeniging voor - Vreemdelili
genverkofcr getroffen. Wij streven et
naar. dat ons vak behoorlijk in stand
wordt gehouden. Hotels, mogen niet
handen van speculanten komen. Dan
loopt het mis! Vaklui weten, wat er
uit oen hotel te halen valt. Ik betreur
het dan ook ten zeerste, dat
Noord/©© hot el dit seizoen niet
«xploiteerd zal worden. Ook zijr
bijzonder blij. dat w© den Zomertijd
Inhouden hebben.Zandvoort kan dien
niet moer missen. De badgasten willen
'k avonds na'liet eten gaarne nog een
■a and cling langs liep strand maken.
Do Zomertijd geeft bovendien veel
lichtbczuiniging. Ook zijn er veel
sclien in Haarlem en Amsterdam die
van liet uur langer daglicht, profitee-
ren, om nog even naar Zandvoort, te
gaan. Dit zouden ze stellig «iet doen1
wanneer de Zomertijd er niet. was. .la,
de Zomertijd is voor ons duizenden
guidons waard!", aldus eindigde de
hoer Klein zijn optimistische l»esc4iou-
wingen.
Een dergclijken toon liet ook de heer
F. Tojtsma, de adjunct-directeur
van het Grand-Hotel, hooren. De heer
Tcitsjna. die nu niet d© dageÜjksche
leiding in dit mooie, monumentale ho
tel belast is. herinnerd© er ons
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 268
OVERSCHOENEN
Vader zegt, dat. het hom spijt,
dat hel gezelschap verbroken
wordt, maar als juffrouw Kom-
iiiiy' niet blijven kan, zal liij
haar overschoenen halen
ontdekt als hij aan den linker-(brengt do tweede rechter tor tig
voet toe is, dat. hij twee rechter-jen zoekt «aar een combinatie,
schoepen heeft meegenomen I die van juffrouw Kommer kan
I zijn
heef; juist. met. eenige moeit© de
linker aangepast, als mevrouw
Jans.n cpmerkt. dat die linker
van haar is
[de gasten worden wat ongerust
over hun overschoenen en bege
ven zich in volle sterkte naar de
gangkast. -
meneer Jansen wil weten waar
de zijne kunnen zijn, hij heeft
ze express onder de kapstok ge
zet en nu zijn ze weg
tenslotte Is iedereen klaar om te
gaan, behalve mevrouw Pieterse,
wier overschoenen nergens te
vinden waren
tot ook deze vluchtelingen ont
dekt zijn en er vrooüjk afscheid
genomen wordt
maar vader constateert dat
iemand een van zijn eigen over
schoenen heeft meegenomen en
deze oude heeft laten staan.
(Nadruk verboden)
110 kamers heeft, deelde ons mee, dat
hij reeds veie aanvragen voor kamera
ontvangen en eenige contracten afge
sloten heeft. Wij zullen or \oor zor
gen", zei hij, „dal 'f Grand-Hotel een
eerste klas hotel blijft en dat hei ca
chet \'an voornatimheid er op blijft
rusten. Gezorgd zal worden voor een
fijn strijkje, af en toe een bal en voor
een gezellige afternoon-tea. Ik ver
wacht. ook vee! DuWsChers, want ik
heb vernomen, dat het leven ,in de
Duiischc badplaatsen tegenwoordig
veel duurder is, dan in de Holland-
scho".
Tenslotte deelde de heer Toitsma
mede, dat liet Grand-Hotel op den Za
terdag vóór Pinksteren officieel ge
opend wordt.
\V© trachtten ook den heer G u n-
ters, den eigenaar van het hotel
Sn bandon «e +i4»>»t($y©(jr*r!adliui«. ev©n te spreken te krij
gen, maar dat ging niet gemokko
LJk. want hij had het bijzonder druk.
We moest n dan ook nog eens terug
komen. Maar Donderdagavond kon lnj
ons een paar minuten to woord staan.
Hij is eveneens van mcening; dat men
een gunstig badseizoen tegemoet gaat.
Hij zelf, die 110 kamers in zijn hotel
heeft, had reeds veel aanvragen voor
kamers ontvangen. Eiken dag komen
er nieuw© gasten. On dit oogenblik is
zijn hotel, dank zij dc bloemententoon
stelling, stampvol. „U kuii l. met
Paschen niet bij mij logeeren!", zei
de hij lachend, ..want ik heb geen ka-
'niertje moer beschikbaar. Hier zijn op
het oogenblik niet minder dan 70 Jury
leden".
Ook do heer Gun ters hoopt, dat do
weeldebelasting zal worden verwor
pen. In dat geval verwacht hij veel
DuitMhens.
Tenslotte hadden we een kort on
derhoud met wethouder S legers,
hotel
rnen van 2 kapitaalkrachtige en des
kundige mannen, namelijk de liec/eu
J. J. Hardenberg en T. THlsma. die
reed* eigenaars van verschillende eer
st© kl3s restaurants in ons land zijn-
Zij zijn .begonnen met het hotel, waar
aan jarenlang niets gedaan was. ge
heel te rastalire©ren. met alleen in-
wendip, maar ook aan den buitenkant.
De oudcrwetsche keuken- is geheel ge
moderniseerd. Er zijn verschillende
nieuwe machines aangeschaft, o.n. een
modem© voor patisserie Ook de lift is
in orde gemaakt. -Wat de lift betreft
is inon geheel onafhankelijk
P. E. N., want ze werkt op
Ook zijn er waschmochinca gekocht,
om zelf 't fijne linnen en damast te
waaechen en te dpogen. Dat hiermee
kapitalen gemoeid zijn, kan men ge
makkelijk begrijpen. Dc heer Tcitsma
noemde ons cijfers, die it 2amen een
getal met vei© nullen uitmaken. De
lieer Teitsma, die d© beschikking over
ien we de vraag sielden, of er oiekapel zeer verdienstelijk speelt,
maar het moet voor de badgasten
toch niet aangenaam zijn, oteedte
naar hetzelfde koor 1© moeten luis
teren. Wij zijn van meening, dat de
gemeente Zandvoort. wel eens een
flink bedrag beschikbaar mag stel
len, om de H. O. V. een paar con
certen fe laten ge vu. De badplaats
kan er niel- anders clan wel bij varen.
Van -andere zijde liebbon we ver
nomen. dat sommige menschen tot
diep in den nacht vaak veel rumoer
diaken, met schreeuwen. zingen,
aufo-geloeler. enz. Hel is te wen-
schen, dat. tegen "die levenmakers
flink wordt opgetreden aldus
deelde men ons mede zonder het
bkdplaatsleven fe benadeelen.
dit seizoen nog speciale maatrege
len zullen worden getroffen tot. ver
maak van de badgasten en dagjc-sinen-
sehen. We herinnerden hem hierbij
aan het artikel in ons blad, waarin
de wenschelijkheid ward uitgedrukt,
dal «le II.OW. in Zandvoort zou ko
men spelen.'
„Laat de H.O.V. geniet hier komen"
•i d© heer Siegers; „als dit dan maar
niet op koeten van de gemeente ge-1
hoort Dn muziektent kan zij, tenmin
ste wat. mij betreft, "wel in bruikleen
krijgen. Overigens hebben wij zelf een
orkest, dat er in alle opzichten wezen
mag. Als de linanciën het toelaten,
kan woren overwogen, of de muziek
tent. die vroeger op ©en ongeschikte
plaats in de Oranjestraat stond, op een
beter© plaats neergezet kan worden.
Verder zullen we fatsoenlijk vermaak
niet tegenwerken. Er bestaat kans,
dat tegemoet gekomen wordt aan de
gerechtvaardigde klf-iiton van men
schen. die 's avonds laat, en "s nachts
veel last van luidruchtige cafébezoe
kers hebben. Vermoedelijk zullen we
•ftïfc vinden met een vervroegd slui-
tingsuu r".
Van do pierplannen zal volgens den
lieer Siegers zeker niets komen. Hij
hoort er tenminste niets meer van. Er
waren dan ook to ernstige bezwaren
aan verbonden, vooral door den eisch
van den minister van Oorlog, dai de
constructie zoodanig moest zijn, dal
springstoffen, om de pier eventueel in
ae lucht te laten vliegen, ten spoedig
ste geborgen kunnen worden. „En die
risico durft men blijkbaar niet aan",
aldus eindigde de heer Siegers.
Het is natuurlijk ondenkbaar, dal
dc H. O. V. op eigen risico naar
Zandvoort zal komen. Het mag waar
dat de Zandvoortsclie Harmo*
CENTRALE BOND VAN TRANS--
PORTARBEIDER3.
Door liet bestuur der afdeeling
Haarlem van den Cectra'ren Bond van
Transportarbeiders werd in overleg
met liet- bestuur der Ned. Vereeniging
van Spoor- en Tramwegpersoneel be
sloten ook de leden van den Trans
port arbeidersbond. in de gelegenheid
te stellen de vergaderingen te be
zoeken waarop de secretaris 'der In
ternationale Transport, Federatie de
heer N. Nathans zal spreken.
Deze vergaderingen zullen worden'
gehouden op 17 en 24 April in de
zaal van. het Brongebouw. De spie
ker zal behandelen het onderwerp
..De ervaringen die in het buitenland
zijn opgedaan met hef. toepassen van
de staking en het lijdelijk verzet."
PERSONALIA.
Op het tweetal voor predikant
bij de Chr. Geref. kerk te Arnhem
komen voor ds. W. Bijleveld te Haar
lem en ds. C. S. v. d. Ven te Lisse.
Haarlemmer Halletjes
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
Nóg maar ©en paar jaar of zoo rn
wij zijn allemaal even knap cn ge;
leerd. Heeft niet een uitgever te Am
sterdam boekjes uitgegeven onder
den titel.,wat iedereen van de «ter
Tokundc weten moot, wat iedereen
van do tapijtweverij weten moet, wat
iedereen van d© schelvischvangat we
ten moet" en zoo voort en zoo voort.
Allemaal boekjes, geloof ik, van een
vel of zestien pagina's, druks. Nu dan,
wanneer je er maar genoeg gelezen
hebt, dan weet jc van alle mogelijke
wetenschappen af, tot d© grensrege
ling toe..wat iedereen van grensre
gelingen weten moet".
Tot nu toe heb ik vergeefs gezocht
naar cen boekje in dc serie van de
kunst van waarzeggen en toch is dat
vak,
i de
de
aandacht wijden. Zelfs de
Staat der Nederlanden doet daaraan
Denkt u van niet En de weer-
voorapelling in de Bilt dan t Die komt
immers soms uit, soms niet uit en dat
is nu ook jui?^ het. karakteristieke
van de waarzeggerij.
Te Parijs woonde een beroemde
waarzegster Madame de Thèhesi die
haar vermaardheid, geloof ik. voor
namelijk te danken had aan de ake
lige dingen die zij voorspelde. Aard
bevingen, branden, groot.»- moorden,
hoorden zooal tot haar gewon© voor
zeggingen cn ik moet erkennen, dat
sommige ervan uitkwamen. Andere
niet, zóoals rechtgeaarde voorspellin
gen gewoon zijn te doen. „Zie je wel",
zeiden de menschen, ..dat is toch
maar uitgekomenWant daar let
ten ze het meeste op en van de din
gen die niet vervuld werden namen
7minder notitie. Maar bovendien:
als je maar zorgt, jc voorspellingen
een beetje algemeen in te klecden,
dan komt er altijd wat van uit, dan
z:e ik er zelfs kans toe den waarzeg
ger te spelen in de Groot© Hout
straat. op een drukken Zondagmid
dag. Zeg ik dan bij de Groote Hout-
brug tot van Stuiteren ..een donkere
vrouw zal ie pad kruisen", dan moet
het toch al heel wonderlijk gaan wan
neer hij vrx'.r de Groote Markt, ni -t
ecu zwarth irigc juffrouw tegen geko
men is. al moet ik erkennen dat we
in 't algemeen meer blondines op on
zen wet/ ontmoeten.
Ik heb een oude tante gehad, die
regelmatig eenmaal per maand cen
bezoek aan een waarzegger bracht. In
de familie kenden wij hem allemaal,
hij waa een ;nan van twaalf ambach
ten en dertien ongelukken. Zijn loop
baan had hij begonnen als agent in
wijnen, maar of hij de boste wijnen
niet had of do goeie wijndrinkers niet
vinden kon. het marcheerde niet. Toen
koog Èij den handel in zuidvruchten,
maar misschien woonde hij Ie noor
delijk, destijds nnmelijk in Schoten,
hoe het. ook zij, ook de handel in
zuidvruchten kon hem geen bestaan
'ersehaffen. Daarop volgde een agen
tuur in mnndewerk. Waarom die niet
slaagde hejj ik nooit, te weten kun
nen komen. Hij zelf zei er altijd van.
dat er juist in dat- jaar zoo weinig
kindertjes werden geboren, vandaar
een te geringe omzet in wiegen en
dat het ook cen «Iccht appelen en pc-
renjaar was geweest. Resultaat (■■•if
de agentuur in mandenwerk dus niet.
Toen wierp hij zich op don handel in
bloemen, hoewel zijn vrienden en ken
nissen hem er teem waarschuwden,
dat in dit bedrijf te veel coneurren
tie bestond.
„Er bestaat", zei hij frofsch.
..geen enkr! vak waarin nog niemand
begonnen is". Maar ook met de bloe
men hnd hij geen succes. Zijn hyncin-
then, tulpen en anemonen waren al
tijd eerder verwelkt dan die van an
deren. ...Om zijn zure gezicht", zeiden
dn concurrenten. Dit was onwaar.
Zijn neus was wel wat rood en zijn
oogen stonden wnt waterig, maar 'zuur
waa zijn gezicht niet. eerder wat on-
noozcl.
Eindelijk kwam hij tot zijn ware
bestemming. Ilii werd waarzegger.
Dit. is het voordoclicste vak van de
wereld, omdat er alleen ontvangen
en niet uitgegeven behoeft te worden.
Je hebt geen briefpapier, geen circu
laires noodig. niet eens een naam
bordje zelfs is het veel geheimzin
niger dat je naam niet on de deur
staat. Je vertelt maar in de buurt-
dat je de toekomst voorspelt en al
eaiiw komen er op Zondag een paar
menschen zoo eens probeeren. Geef
ie hun eon handig antwoord, dan rr-
oommandeerer» ze ie hiï vrienden en
kennissen cn de zaak is in orde.
Zoo was mijn tante aan hem geko
men en zonder fout. bezocht zij hem
op den eersten Zaterdag, waarop hij
lier. middaguur van drie tot vier voor
hn*r gereserves-rd had. Op dringend
verzoek van tante ben ik eens mee
rewccct. Het was maar bij uitzon
lering, dat ik d© voorspelling bljwó
ien mocht: „twee mcifcehen -1© ge
lijk brachten hem in do war", zei hij,
„door de tegenstrijdige electrische
si roomingen". Al de overredings
kracht van tante ul& goodo kluut was
noodig om hein t-, bewegen mij toe
le lutcn en ten slotte gaf hij zijn
hoogc goedkeuring, onder voorwaar
de dat ik plaats zou noinen in den
uitersten oostélijken hoek van de ka
mer, zoodat de clectrischb nard-
siroani, die zooals iedereen weet. van
noord naar zuid loopt, niet door
ini.itnl on gewen sc lit© persoonlijkheid
onderschept worden zon.
Jlij was eeu veelzijdig man. In
tegenstelling met vakgenooteo en
a kge noot innendie maar één me
thode tap voorzeggen kenden, be
oefende hij allo soorten naar keuze:
inct dobbefsteenenmet koffiodik, met
en met de lijnen van »le band.
..Wat tal het deze week zijn. Zebs-
|deus?" vroeg mijn tante, toen wij
goed en wel gezeten waren.
Zebedous aloot nadenkend de wa
terig»- oogjes en dacht lang eu zorg
vuldig na. Daarop zei hij met een
duidelijken neusklank, die voor de
gelegenheid scheen te moeten die
nen: „den vorigen keer hebben wij,
meen ik, bet koffiedik geraadpleegd".
„Neen", zei mijn tante, „(laar-
mee hen je toch in de war toon
hel» ie met hot ei gewerkt."
„Ach ja", antwoordde do waar
zegger en tooverde een eenigszins
zickolijken glimlach onder zijn roeden
neus, ,.ii moet mij niet. kwalijk ne
men: van bet altijd in dc toekomst
staren, wordt de blik in het verle
den ^on weinig vertroebeld. Het was
't ei, ja ja. Laten wij dan ditmaal
d© lijnen van d»? hand ondervragen".
„Is dat niet het moeilijkste van
alles?" vroeg tante mer zekeren eer
biedigen schroom en keek mij schuin
aan, alsof zij mijn bijzondere aan
dacht daarop vestigen wou. Ik had
mii ovenwei voorgenomen de noord-
zuidelijke strooniingen van de elec-
fricifeit der aarde nier te verstoren
en hl-ef doodstil in den ui'ersteu
oost el ijken hoek. waarvan ik de bij
zonderheden nauwkeurig <opnnm.
Eeoigen lijd lang antwoordde de
waarzegger niet. Hij scheen bijzon
der sterk in pauzes, zoodat ik nu pas
begreep, hoe mijn brave tante een
maal per maand een heel uur bij
hem wist re slijt».n, terwijl de ge
scbiedenis leert, dat hot lot van vo!-
en„ ja van heele werclddeelen
sonis in ©On kwartier beslist wordt.
Eindelijk antwoordde hij met. het
neusgeluid, dat bij het vak scheen te
bchoorcii„Mejuffrouw, voor uwé
ilc lo' do grooUrte inspanning
bereid." Daarop verzocht hij haar,
de rechterhand mer. uitgespreide vin
gers op do tafel te leggen cn nam
met afgepast© gebaren. eenigszins
schokkend, als oen automaat, een
vergroof glas uit. een lade van de ta
fel en begon de. hand van mijn tan
te te hestudcoren.
Uit mijn vciligen hoek koek ik
tersluiks naar die hand. waaraan ik
zoo'n levendige herinnering had.
Zou ik hem niet kennen, den grootcn
w-r.at op hot midden van den wijs
vinger. dien Ik zoo vaak geyoeid liatr
torn ik als jongen vaak bij haar lo
geerde en incnigen oorvijg van haar
kreeg, wanneer ik de kat plaagde of
door mijn wildheid de koffiepot om
ver gegooid had! Die klappen waren
nooit zo<» eig geweest, maar de wrat
had altijd pijn gedaan. En ja. daar
was hij nog altijd, niet zoo groot als
mijn jeugdig© herinnering zich voor
gesteld had, maar zwarter dacht ik,
van ouderdom waarschijnlijk.
„Do lijnen van uwes hand," zei Ze
bedeus op droonierigon toon, „ver-
keeren ditmaal in bijzondere verwar
ring. Den vorigen keer.was de hoofd
lijn zuiver recht. Thans evenwel slin
gert zij zich vcelbcteekenend door de
voornaamste zijlijn heen."
„Zou het kwaad kunnen, Zebe-
deus?" vroeg mijn tante bezorgd.
..Wij zullen hef aanstonds zien."
lijmde Zcbcdcus verder. ..De op
waarts strevende lijnen geven reden
tot noodlottige verwikkelingen..."
„Och..." zei tante.
„Tot noodlottige verwikkelingen,
die evenwel vergoed worden..."
„Hè...." zuchtte tante opgelucht..
„Vergoed worden door het samen
stel van neerdalende lijnen..."
IDA begon nu interessant tc wor
den en ik spitctc mijn ooren, daar ik,
die toch lot. de familie hoorde, mis
schien voor hetzelfde geld wat me©
zou kunnen profiteered. Toen gebeur
de het onheil, dat ilc al èenige minu
ten had zien aankomen. De groote,
Ieelijke gele kat, dit. in mijn ooste
lijke» hoek zoo'n beetje «ad rondge
sprongen, strekte op de leuning van
een oude leeren canapé zijn logge lijf.
gereed voor den eprong «aar de tafel,
waarop mijn tante haar hand en haar
wrat had neergelegd. Viermaal be-
dachb ze zich en peilde voorzichtig
den afstand, den vijfden keer spande
zij dc spieren en sprong... sprong
mis, zoodat zij met de voorpoot eu op
de tafel kwam, aan den gehaakten
untiinncassar haar nagels vastklemde
cn vervolgens met alles wat op tafel
stond al kletterend naar beneden
stortte.
„Dlkat!" zei Zebedeus zijn
neusklank totaal vergelende, terwijl
hii met een ongepoetsicn schoen naar
de vluchtende k3t schopte. Mijn tan
te had in de consternatie haar hand
weggenomen en ik was al hang dat
de lijnen nu totaal door elkaar ge
raakt zouden zijn. Die vree? scheen
echter ongegron»! t© wezen. D© tafel-
earneerinjr werd hersteld, »le waar
zegger herwon, zii liet dan ook met
zichtbare inspanning, zijn kalmte en
do séance werd voortgezet.
„Deze op- en neerdalende lijnen in
hun ouderlingen samenhang", neuzel
de Zebedeu6 verder, waarna hij een
van die lange pauzes maakte- in
hun ouderlingen samenhang", her
haalde hij, alsof hij dit een bijzonder
mooie uitdrukking vond, „zijn het on
weerlegbare bewijs, dttt een familie
lid u over cen groot water zal komen
bezoeken''.
„Guns," zei tante. Maar Zebedeus
maakte met de band een plechtig ge
baar, dat hij niet gestoord wenschte
te worden, boog zich over dc hand
van mijn toni# heen en tuurde door
het vergrootglas alsof hij den wrat er
totaal wilde afkijken.
..Dit lxjzoek zal u bijzonder pijnlijk
treffen."
„Och hé..." mijn tante was er hee-
leti'iaal ontsteld van.
Weer hief de waarzegger zijn hand
op, om stilte te verzoeken. De kat,
die liaar Ieelijk geel lijf vol schrik in
den westelijken hoek van de kamer in
veiligheid bacTggebr'acht. vatte in de
rust van de kamer weer moed en sloop
'naderbij. Het moet een poes met
circusachtige neigingen zijn ceweest,
want zij spande alweer het dikke ach
terlijf tot een sprong op de tafel, toen
Zededdus midden in zijn plc 'ïtige
overpeinzingen met een zijwaartsche
beweging van zijn linkervoet de kat
zoo'n geduchte trap gaf, dat zij met
een schreeuw terug rende in liet on
schadelijke westen, en zich verder niet
meer verroerde.
„Het. bezoek zal -u bijzonder p:'ulij,k
treffen, maar spoedig zal de smart
ten goede keeren, ten goede keeren,
zoodat ton laatste het bezoek u geluk
aanbrengen zal".
Zebedeus stond op en zuchtte diepy
terwijl bijzijn armen als in wanhoop
ten zoldering 6t-rekte. Dit was voor
mijn goede tante het sein om haasrig
op te staan, haar portcmonnaie ujt.
haar tas.-hje tusschen allerlei andere
voorwerpen op te visschen cn deu heer
Zebedeus twee geldstukken tc over
handigen, die %-eel op rijksdaalders ge
leken. Hij boog plechtig. „U houde
mij ten goede, dat ik u niet uitlaat,
ik ben ten doode ioe vermoeid".
Samen gingen wij de trap af.
,;Zag ie wel, hoc- do man zich in
spande i" vroeg- mijn tan.'e op den
toon van de diepste bewondering.
„Het lijkt, mij anders met zoo'n
zwaar werk", zei Ik hardvochtig
Tante zuchtte, zij bemerkte blijk
baar. dal.mijn bezoek geen invloed
had achtergelaten.
„Wie zou die geheimzinnige bezoe
ker van over het groote water we
zen?" peinsde zij hardop, toen >vij
langs bel Spaanic gingen,
„Neef Kees uit, dc Spaarnwouder-
straat misschien?" vroeg ik. Maar
tante gaf geen antwoord, dezen keer
werd zij ernstig boos en een tijd lang
stapten wij zwijgend naast elkaar
voort,
„Tante", vroeg ik, „kunt u begrij
pen. waarom zoo'n knappe man niet
voorzien kon. dat ziin kat op de tafel
zooveel ravage aanrichten zou?"
..Neef", antwoordde tante vol waar
digheid. ..ik zal je niet meer vragen
om moe te gaan. Het spijt mij dat ik
het zeggen moet-, maar mannen heb
ben voor de kunst van de toekomst
voorspellen geen gevoel. .Wij vrouwen
begrijpen dat beter."'
En mot dat vonnis over de mannen
moest, ik naar mijn eigen huis terug,
keeren, beladen met de afkeuring van
mijn tante.
