FLITSEi
DE WENTELTRAP
HAARLEM'S DAGB' «D
DINSDAG 14 APRIL 1935- TWEEDE 8L AD
OM ONS HEEN
No. 3449
Minder Studenten?
Wij hebben in de laatste jaren kun
nen opwerken, hoe onzeker en aarze
lend «c wetgeving oj> het gebied van
onderwijs geworaen is. beslissingen
van dit departement werden gewij
zigd. uitgesteld of ingetrokken en liet
eenige wat vast slaat en waarschijn
lijk nooit meer kan worden verbe
terd, is de belachelijke stichting van
massnas kleine schooltjes, die onze
schatkist hebben uitgeput en <le
Staatsbegrooting gebracht in het
wankelbaar evenwicht, waar sterke
mannen voor te hulp geroepen moes
ten worden. De misère in onze geld
middelen is voor een groot gedeelte
aan onze wetten van onderwijs toe te
schrijven.
Daarna vestigde deze minister zijn
aandacht op het middelbaar onder
wijn. vorderde van de leeraren onina-
ti- langen werktijd voor onmatig
groote klassen en bracht daarmee dit
onderricht zoodanig in gevaar, dat de
g. meenteraad van Haarlem, die toch
onder aanvoering van den wethouder
van financien naar zuinigheid streef
de, niettemin het subsidie der Regee-
rin.: opofferde, om de ontwrichting
va.» ons middelbaar onderwijs te
voorkomen. Destijds werd "it Den
Hang het koddige dreigement verno
men. dat de Minister op middelen zon,
om dit verzet onmogelijk te maken,
waarmee dan waarschijnlijk bedoeld
werd een poging om Haarlem te dwin
gen tot aanvaarding van een subsi
die. dat het niet langer verkoos te
genieten. Tot <icze dwaasheid is het
evenwel niet gekomen. Men heeft op
het departement blijkbaar de toover-
fortnule voor dit stout bestaan niet
weten te vinden en zoo werd dan ons
middelbaar onderwijs wel duur, maar
niet bedorven.
Het motief voor deze actie tegen
het middelbaar onderwijs was natuur
lijk bezuiniging- Wat lager onderwijs
misdoet, moest du* het iniddelbnar on
derwijs bezuren. Het nieuwste nienws
is nu, dal de Minister een aanval be
gint op het universitair onderwijs, zij
het dan ook voorbopig alleen in den
-.ragenden vorm. Hij heeft namelijk
onlangs een brief gezonden aan de
Colleges van curatoren van 's Rijks
universiteiten van dezen inhoud
„Zooals uw college bekend is,
noopt de toestand van 't lands
financiën bij- voortduring tot het
inachtuemeu van de uiterstv- zui
nigheid. ook op het gebied van
het Hooger Onderwijs. Dienten
gevolge was de regeering, boeleer
ook tot haar leedwezen genood-
raakt. waar dit zonder ernstige
schade aau hei Onderwijs toe te
brengen, mogelijk i». vacatures
onvervuld te laten, geen uitbrei
ding van personeel toe te staan,
en de bedragen van de subsidies
to verminderen. Het is voort* wel
niet te verwachten. dat daarin
een wijziging gebracht zal kun
nen worden.
Aan den anderen kant ontgaat
het mi;, riet dat voor de meeste
studie».xkken rekening moet wor
den gehouden met een steeds toe
nemend aantal studenten. liet
gevolg daarvan is. dat de college
zalen overvuld raken de studen
ten inzonderheid hij do empi
rische wetenschappen geen vol
doenden steun bij hun onderwijs
ontmoeten en de hulpmiddelen
niet altijd voldoende geacht kun
nen worden.
De ennscouentie van een en an
der leidt mij tot de vraag, of niet
maatregelen dienen te worden
ontworpen, om te komen tot een
beperking van de gelegenheid tot
opleiding.
1 te met dit vraagstuk verband
houdende denkbeelden moet men
ook bezien, in verband met de
kwestie, of het we! juist i*. zonder
beperking den toevloed van ge
studeerden buiten verhouding tot
..de vraag" naar gestudeerden in
de maatschappij, door tc laten
gaan.
Over het bovenstaande zou ik.
eindigt het schrijven, zeer gaar
ne het oordeel van uw college en
van den Senaat willen vernemen".
Het zou dus hierop neerkomen, dat
ter wille, of als gevolg van het lager
onderwijs ook bet academisch onder
richt in de verdrukking komt. Vaca
tures worden niet vervuld, wanneer
dit zonder ernstige schade voor het
onderwijs mogelijk was. meent de Mi
nister (prettig voor de afgetreden
profes«orojij ,n nu moet er nog ver
der bezuinigd worden, waartoe het
oordeel van de Colleges van curatoren
en dp Senaten gevraagd wordt.
In de circulaire van den Minister
komt een opmerking voor, die aan
ucn practischen kijk van de heeren in
Den Haag wel zeer doet twijfelen.
,.Uf het wel juist is", vraagt <le Mi
nister, zonder beperking don toe
vloed van gestudeerden buiten ver
houding tot de vraag naar gestudeer
den in de maatschappij, door te la
ten gaan". Weet men in Den Haag
dan niet, dat de .Staat, groote be
moeial als hij is, daar toch zeker zijn
plompe handen wel van afhouden
kan Wie de practijk van het leven
kent. ziet voortdurend hetzelfde ver
schijnsel in studievakkenoverproduc
tie, onmogelijkheid een positie te
verwerven, afkeer van ouders om hun
jongens in dat vak te laten studee-
dreigend te kort, toestrooming
van liefhebbers, overproductie. De
zuivere kringloop der dingen. N.. moet
men niet denken, dat de phasen van
het proces schielijk op elkaar volgen
natuurlijk zijn er overgangen, zoodat
bijvoorbeeld nog jongelui in een stu
dievak aankomen, waarin reeds over
productie bestaat. Maar gerekend
over ren zeker aantal jaren is de
kringloop toch zooals ik dien schetste:
vraag, aanbod, overdreven aanbod,
afkeerigheid, vraag, aanbod, overdre
ven aanbod, afkeerigheid.
In het altijd draaiend wiel van dit
logisch proces zou nu de Staat zijn
spaak w illen steken, tot vermindering
van het aantal studenten dus. Op wel
ke manier t Kr zijn inderdaad ver
schillende methoden. Een daarvan is
natuurlijk, verlaging van het peil dei-
opleiding, waar/nee de Rcgcering
zoetjes aan al begonnen is door va
catures onvervuld te laten. De een
voudigste manier, waarvoor zeifs han
delend optreden niet noodig is en die
door laten volkomen wordt bereikt.
Men laat leerstoelen leeg. Ziedaar.
Hoe kan het simpeler." Negatieve
wurging, maar wurging niettemin. En
daar professoren vaak niet. spoedig
tot hun waardigheid geraken rn den
fataien leeftijd dus .spoedig berei
ken. gaat de negatieve methode vlug-
genoeg.
Moor wie veel haast hebben mis
seinen nog tc langzaam. Zij kunnen
nog andere middelen vinden. Een
daarvan is verhooging van de college
gelden. Afschaffing van beurzen en
andere goedgunstigheden jegens on-
bemiddelden. Stel het collegegeld zoo
hoog, dat alleen de zoons van gefor-
tuneerden nog studeeren kunnen en
de zuinigheid, liet kostelijk goed, dat
van middel langzamerhand doel
schijnt te worden, wordt gediend.
Minder professoren, kleiner college
zalen, minder laboratoria. op den
duur zal het universitair onderwijs
misschien nog maar een sohuifie kos
ten. Kr is érii bezwaar (er zijn er
meer. maar daarop kom ik straks te
rug) namelijk dat goede hersens niet
veel te maken hebben met de plaats,
waar de bezitter is geboren. Zeker,
het kan in een mooie villa gebeurd
zijn. maar het komt vaker voor op
kleine bovenhuizen en ook wel in ar
beiderswoningen. Deze jongelui zul
len dan bij verhooging van de col
legegelden buiten de poort der aca
demie moeten blijven. Tot schade,
niet. in de eerste en voornaamste
plaat», van hen zelf. maar van ons,
van de maatschappij.
Een tweede middel is dp examen»
te verzwaren. Bijna had ik gezegd
nog meer te verzwaren. De meeste
studiën in ons land vorderen meer
tijd dan in 't buitenland. Die periode
:.og te verlengen maakt de studie al
weer duurder en komt dus perfect in
de richting der bezuiniging. Maak dc
examens zóó zwaar, dat «r bovenmen-
sehclijke kennis en begrip voor noodig
zijn en er komt bijna niemand inecr
door. De bezuiniging triomfeert.
Er bestaat ook nog een derde mid
del. waarvoor evenwel een zekere
heldenmoed noodjg zal zijn. Hef een
van de universiteiten op. Wie van dc
vier het sla-htoffer zou moeten zijn
is zoo helder als glas. Delft niet. daar
ileze hoogcschool ccnig is in haar
soort. Leiden ook niet, wegens de his
torische betcckenis van haar ontstaan,
als bclooning na haar dapper verzet
tegen dc Spanjaarden. Groningen stel
lig niet, omdat zij voor de ietwat af
gelegen Noordelijke provinciën <lc
eenige gelegenheid ij tot hoogcr on
derwijs blijft, over Utrecht, dat in
derdaad het kind van de rekening
za! worden. Alweer met het gcwensch-
te gevolg van bezuiniging, want aH
men dc gelegenheid voor academisch
ondervijs beperkt, zal er stellig min
der gebruik van gemaakt worden.
Bij het lezen an deze circulaire van
den Minister schoot mij te binnen het
typisch ware woord van een Zuid
.Nederlander, in verband met het feit,
dat de Vlamingen zoo weinig geleer
den leveren,,gij maakt uw land
groot in de studeerkamer." Wat mi
nister de Visser vraagt is hoe zijn land
kleiner te maken door vermindering
de studeerkamers. En dat we! in
uitgebrciden zin. Wanneer wij
Nederlanders in de wereld den roep
hebben van degelijkheid, betrouw
baarheid, ernst en ontwikkeling, dan
hebben wii dat voor een groot ge
deelte te danken aan onze geleerden
en gestudeerden, die den onderbouw
vormen van onze samenleving. Onze
Claats in de wereld wordt daarnaar
epaald. Wie aan dezen basis morrelt,
er met zijn breekijzer aan peuteren
gaat, benadeelt de reputatie van ons
gcheele volk. En dat. alleen om wat
bezuiniging. Zuinigheid die de wijs
heid bedriegt is wel een zeer afge
zaagde term. maar dit is nu toch het
oogenblik om hem weer eens te ge
bruiken.
Neen. Juist andersom moet bet
zijn. Volop gelegenheid geven voor
ersitair onderwijs, van de beste
inen en met de meest volmaakte
hulpmiddelen, ziedaar het ideaal en
wanneer dit laatste nl niet bereikt
mocht kunnen worden, omdat er niet
.cel geld in kas is. kunstmatige
middelen ter bezuiniging zijn zeker
niet gewenscht. En de ouders in Ne
derland hebben ook geen ministerieele
wenk noodig over ..toevloed van ge
studeerden, buiten verhouding naar
de vraag" zij nemen dat risico zelf
wel op zich, hehooren dat ook te
dragen en wenschen niet door liet
universeele kindermeisje, den Staat
der Nederlanden, tegen zichzelf te
worden beschermd.
Tn difc heele geval is evenwel één
lichtzijde, het tijdstip van de verzen
ding der. circulaire.
Als de curatoren en de senaten er
den tijd voor nemen om te antwoor
den (de zaak is cr immers belangrijk
genoeg voor) dan kan voor zij hun
licht, laten schijnen deze wetgevende
periode geëindigd zijn misschien
komt er dan een andere bewindsman,
met andere inzichten.
Haast zou hier fataal worden. Ge
zette overweging, mijne heeren- is in
demische qnaeslies ir. de allereer
plaats noodzakelijk.
J. C. P.
Vervolg Stadsnieuws.
„Oe Kleine Apostel".
Op dca avond van den eersten
l'aaschdag ging in den Stadsschouw
burg te Amsterdam dc première van
het nieuwe stuk van Jhr. A. W. G. van
Riemsdijk ,.De Kleine Apostel", dia
voor- «a naspel.
Hei ,,Vcrecnigde Tooucel", directie
Verkade eu Vcibcefc, heelt, met me
vrouw E- de Boei—Van Rijk als gast,
van dit stuk een gocd-verzorgdc voor
stelling gegeven «n eeu flink bezette-
zaal heef; het cm hartelijke ontvangst,
bereid.
Na elk bedrijf klonk luid applaus,
dat aas bet einde van het derde be
drijf, vóór het naspel, zóó lang aanhield
da; dc schrijver ten toóneele verscheen
om te danken voor dc wijze, waarop
zijn stuk werd ontvangen. De heer
Van Riemsdijk drukte daarbij mevrouw
Dc BoerVan Rijk, die op de haar
eigen wijze dc rol van juffrouw Schat,
houdster van een slaapstee, vervulde
dc baud-
De dames mevrouw De Boer, Willy
Haak, Liesbeth Sanders, Ne! Slants en
Beppic de Groot kicgcn bloemen.
Onder het publick merkten wij ver
schillende acteurs cn actrices op.
Dc voorstelling was zeer laat afgc-
loopen. Toeu wij te tien minuten over
balf twaalf den schouwburg verlieten,
was het laatste bedrijf beter gezegd:
naspel nog niet gccii
De
stuk
in
geschetst, op het
gcnde neer
Twee bedelaars, lloutpoot en Ecnarm,
n horlogemaker. Koos een kranten,
rkoopster en Francises, een vrouw
n verdachte zeden, huizon in een
Slaapstee, een soort kelder, waarvan
juffiouw Schat dc houdster is, Juffrouw-
Schat zuigt haar logé's uit en in den
kelder hccrscht tusschon de bewoners
ooridurend onccnighcid.
Op zekeren avond wordt door een
agent van politic in den kelder een
jongesje van een jaar of twaalf binnrn-
ht het kind is voor dc deur in
elkaar gezakt. Nu ontstaat lusschen dc
kclderbcwoncrs een strijd of ;c deu
jongen weer de straat zullen opjagen of
hem dien nacht logies verschaffen.
Dank zij het optreden van lloutpoot,
lie niet uSI dat het zwakke kereltje in
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 269
DE MINUUT DIE EEN EEUW LIJKT.
het slechte weer wordt weggezonden,1
wordt bsloten dat de jongen za! blii-
ven. Hij blijf: niet één nacht, hij blijft
veertien dagen. De menschen uit dc
slaapstee betalen zijn logies.
Na verloop van twee weken sterft dc
jongen, maar het verblf van het reine
kind heeft in deze omgeving en op
deze ruwe meDSChen een 2oo gustigen
invloed dat er een geheel andere at
mosfeer in de slaapstee komt en de
jongen, maar het verblijf van het reine
bracht.
Zells de hoofdinspecteur van de re
cherche, die Francisca vroeger in be
tere omstandigheden heeft gekend, haar
heeft liefgehad maar door haar voor
een ander werd verlaten, geraakt als
hij in den kelder zoekt naar eén moor
denaar, die een minister heeft doodge
schoten, onder den invloed van den klei-
oen jongen.
En zoo komt ook de moordenaar, dc
strak, genoemde horlogemaker, die
na het bedrijven van zijn misdaad-uii-
wraak tijdelijk het geheugen heeft verlo.
ren, cr toe een bekentenis af ie leggen.
In he: voorspel wordt de toestand :n
oe woning van den minister, onmiddel
lijk ^ia den moord, geschetst eu in het
naspel verneemt de toeschouwer, hoe
het verder met dc hoofdpersonen uit
dit dramatisch verhaal gaat.
Onze medewerker voor tooneel, dc
heer .Schuil, die thans afwezig is, komt
nader op stuk ou spel terug.
DÉ SCHOOI. IX HET SLACHT
HUISKWARTIER.
W ij gaven reeds eerder een af
beelding van hoi ontwerp der nieuw
v bouwen O, J,. school welke in liet
Slacht huiskwari ier, Ka rol i 11 geus trant
hoek Xoormanstraal, gebouwd
worden.
Eveneens werd door ons een fwee
tal foto's geplaatst van l>et pieten
dor betonnen heipalen, wat een heel
werk is daar hier eerst liet benoo-
digue vlechtwerk voor gereed ge
maakt rnoet worden.
Thans is men begonnen deze hei
palen in don grond ie heien, waar
voor op den betonnen paal een
ren hoed wordt gezet als opv an
ger van het zware heiblok, waardoor
het vernielen van den paal wordt
voorkomen. Ttisschen de twee palen
Iaat men ongeveer een halven me-
tii&schenruimle, zoodat er een
groot aantal palen op deze wijze in
den grond zullen gaan.
Men deelde ons mede, dat voor de-
ze school ongeveer 600 palen n den
grond geheid zullen worden.
GUNNING.
Door den heer ff. Knopperi is aan de
heeren J. Elsknmp en C. do Vos opgeflr.v
hot bouwen van een bollenschuur mot
woning voor f 13350. te Voorhout.
Wachtend op de „ik heb het wel gezegds". Ze hadden
gelijk, de 2.05 is veranderd in 1.59 en de volgende trein
is een boemel om 2,48.
(Nadruk verboden)
Internationale voorjaars-bloemen-
tentoonstelling te Heemstede.
Een schitterend geslaagd bloemen-Paaschfeest.
Tienduizende bezoekers op de tentoonstelling.
Het banket in het „Groot Badhuis" te Zandvoort,
De autotooht der buiten-
landtche juryleden.
Om half tien had zich ecu talrijk gezel
schap verzameld aan de Molenlaan, waar
lang; 0e zijde van den weg de lange rij
auto'» ;:o::<i geschaard, met Hollandsohe
irland
sen. He
nog van Zandvóbu moesten k'
uisseben, dit wachten was wiet onaamge
naam in «leze mooie omgeving. In den
grij; wazigen ochtend lag he: landschap
in den jongen, zonr.igen voorjaarsdag. Het;
was een uitgelezen dag voor de excursie.!
De boompartijen van Groenendaal met dc
bruingesohubde pijnboomen aan de eene.
dc omheinde grasvlakte aan de andere zijde
waarin de rankpootige hertjes rustig graas
den, en merels iriet korte, schuivende
sprongen fondtipten, 't was alles van een
zeldzame bekoring en frisehheid.
To ongeveer 10 uur waren alle deelne
mers aanwezig en werd afgereden in dc
richting Lisse. Aan heide zijden van den
weg waren de kleurige liyacimthenvlaklen
zichtbaar. Sommige velden waren ter ecre
der buitenlandsehe gasten versierd met
vlaggetjes van onderscheidene landen.
Ciiva half elf kwam de lange «foei van
vlagd en cr wa groote belangstelling van
de zijde der inwoners. Voor hel stadhuis,
waar een receptie door het gemeentebe
stuur zou plaats - hebben werd stilgehou
den. De ontvang;! vond plants in de raads
zaal, waar' de burgemeester, de heer G.
Echhuis. de volgende redo in het Fransch
hield, die later door den secretaris der ge-,
meente, den heer J. de Haan, in het E::-
gelscli werd uitgesproken:
Mijne Heeren,
Als Burgemeester van 'I-isse heet ik U,
mijne heeren. hier welkom. Het zal ze
ker niet onbekend zijn, dat Lisse het hart
iler bloembollenstreek i?. Vele onzer kwee
kers bereizen uwe landen om er de voort-
breng-selen van onzen bodem te plaatsen,
dal wil zeggen de wereldbekende bloembol
len te leveren. Ons gemeentebestuur ach!
bel zich daarom tot groote eer U, mijne
Heeren. hier in het GomeenWhtïïs te mo-
of uwe HollamKehe zakenvrienden zulien,
alles in het werk stellen om uw verblijf
alhier, geurende do internationale Moe-
men ten tonstelling 3925 zoo aangenaam
mogelijk te maken. Zo zullen er op" ge-
charmeerd.zijn, U te laten zien, welk hoog
peil de bloembollencultuur heeft bereikt.
Veroorloof inij, mijne heeren, U op het
feit wijzen, dat in Lisse is gevestigd heb
laboratorium voor het wetenschappelijk
onderzoek van bloembollen. Wij zijn er
tro'.sch op. d.-.t onder de eminente leiding
van Dr. -.ar! S Eg leren Let gelukt is, de
ziekten in de bloembollencultuur en in
den bodem grondig te beslrijden. Mij'ne
heeren. moge de goede Hollandsche rela.-
'.ius, die bestaan lusschen uwe landen en
net onze. zoo aangenaam blijven als dia
thans bestaan. Daarop ete! ik U voor, ge
zamenlijk een gl.-.s te ledigen op de ge
zondheid van alle heeren, die hier tegen
woordig zijn. Ik heb gezegd."
Nadat een dronk was uitgebracht op de
bestendiging der goede internationa'e han-
dekrelatice, sprak de heer A. S. Reinie'se,
voorzitter van den Bond, een kort woord in
hel 11 o 11 and sell eu in het Franaoh.
Hij zeide het volgende:
Geachte heer Burgemeester, namens hes
bestuur van den Bond van Bloembollen
cultuur zeg ik O dank voor de officieela
ontvangst onzer buitenlandsehe gasten.
Het was een ge'ufckige gedachte van uw
Gemeentebestuur om deze officieels on:-
v.ii aan te bieden, aangezien loch uwe
Gemeente het centrum onzer culturen is.
Dames en heeren, ik verzoek O, een glas
te ledigen op den bloei van de gemeente
Li;-e. het centrum van onze cultuur."
Ongeveer half twaalf verlieten de gasten
het gemeentehuis te Lisse. waarna via Sa6-
scnhi-iiri naar Oegsigeest werd gereden.
Over de Haagsche Schouw en den breë-
den nieuwen verkeersweg Den Hang—Lei
den. kwamen de reizigers circa ha!f een in
hotel Oud-Wassenaar aan, waar de lunch
werd gebruikt. Hierna werd de terugtocht
aanvaard over Rijnsburg, Koord wijk, waar
een klein gedeelte langs dén strandboule-
vanl werd gereden, (Lisse, Hillegom. Vo
gelenzang en Aerdenhout naar Bloemen-
daal, waar in hole' „Duin eu Daal" dd
thee werd gebruikt. De terugtocht was
schitterend en bood voor de buitenland
sehe gaslon een rijke afwisseling. De tocht
mag in elk opzicht geslaagd heeten en zon
der twijfel zullen de deelnemers nog lan
gen lijd oen aangename herinnering aan
deze excursie behouden. 46 auto's namen
aan de excursie deel. In de versehülende
gemeenten was voor een goede verkeersre
geling gezorgd, zoodat de tocht door de
dorpen geen stagnatie ondervond.
Feuilleton
Naar het Amerikaansch
van
MARY ROBERTS RINEHART.
33)
..Onzin" zei ik, „Dut er wat kalk
valt is toi-h niets bijzonder*
Maar Liddy liet zich niet van do
wijs brengen.
„Vraag n het maar aan Alex"- zei
ze... Toen hij er gisteravond de kof-
fér van öe nieuwe keukenmeid neer
zet! e. vos de muur volkomen glad. Nu
is er een gat in en er ligt allemaal
kalk en den koffer J-ufrrouw Ra
chel. al haal», u tien detectives huis
en al zet u er een op ieder© trap hier
in huis, dan bereikt u niets. Er
zi»n dingen, die je geen handboeien
kunt aanleggen.
Liddy had gel.jk. Zoo gauw ik kon,
gine ik naar den kofferzolder, die vlak
boven ruijn slaapkamer lag. De indee
ling van d<» bovenste verdieping was
•in hoofdzaak precies zooals op de
tweede verdieping. Maar het ooste
lijke deel was niet. het-lotnaal afge
werkt. liet, was de bedoeling eewoest
©rn cr in rle toekomt een balzaal te
linnenkamer, kwamen op een lange
gang uit, net. als o|> de tweede verdie
ping. En zooals Lilly gezegd had was
er on den kofferzoldor een gat. in her.
pleisterwerk.
De opening bleek nog dieper te gaan
dan het pleisterwerk. Ik stak er mijn
hand in cn voelde op ongeveer
een meter afstand do stootten
van de tsissschenniuuJ'. Om de een of
andere reden had de architect, dio
liet huis gebouwd had. daar eeu ope
ning tupsrhen gelaten, en ik dadit on
willekeurig. toen ik liet ontdekte, wat
een geweldi"0. trek dit moést geven in
geval van brand.
„Weet je zeker dat het gat or gis
teren nog niet was?" -.-roe? ik aan
Liddy. op wier gezicht een menesei
van schrik cn voldoening te lezen
stond. Bij wijze van antwoord wees
ze op <1© koffer van het nieuwe keu
kenmeisje. Deze was van bovenhedekt
met fijne, witte kalk. evenals dc vloer.
Ms.ar er lagen nergens groot© stukken
kaïk, en ook geen latje of tengel werk.
Toen I' I.iddy hierop attent maakte,
trok ze alleen haar werkbrauwen op.
Ze was er van overtuigd dat het gat
daar door een spook gemaakt was en
kon zich niet inlaten met zulke klei
nigheden al tengel en kalk.
Dadelijk nn liet. ontbijt bracht ik
Jamïeson boven om hem heb gat lo
laten zien. Er kwam een zonderlinge
uitdrukking op zijn gezicht toen bij
liet zag en het eerste wat hij deed.
was proheeren tc ontdokken, met welk
doel zuik een gut gemaakt kon zijn.
Ff ij hardde een eindje kaars, en door
do opening nog wat grooter to maken
kon hij zien wat er achter lag. Het
resultaat was nihil. Hoewel er op den
koffcrzolder evenals in do rest van
het huis,centrale verwarming was.
was er ook nog oen stookplaats en
een schoorsteenmantel. De opening
was gétnaakt lusschen bel rookkanaal
mi den buitenmuur van het huis. Bij
het. onderzoek vond hij aau den cenen
kant de steenen van den schoorsteen
en aan den anderen kant die van dc
buitenmuur: naar beneden t.cc ging
de opening niet verder dan den vloer.
Het gat was ongeveer ruim een me
ter boven den vloer gemaakt eu de
stukken kalk lagen allemaal binnen
in. Het spook was zeer systematisch
te werk gegaan.
Het was een groote teleurstelling.
Ik had minstens een geheime kamer
verwacht, en ik geloof dat zelfs Jamie-
son zich verbeeldde, dat hij er wel een
spoor zou vinden. Maar blijkbaar was
er verder niets meer te ontdekken
Liddy vertelde dat de bedienden vol
komen rustig waren en dat ze geen
van allen lawaai hadden gehoord.
Maar het- ergerlijkste was, dat de
nachtelijke bezoeker blijkbaar op meer
dan één wijze het, huis kon binnen ko
men. en wij spraken af, dat we dien
avond alle deuren en ramen nog eens
extra goed na zouden zien.
llalscy nas geneigd om met de zaak
te spoticu. Hij zei dat er misschien
al maanden geleden een gat in den
muur gekomen was. zondc-r dat. het op
gemerkt was. en dat het stof waar
schijnlijk den vorigen dag opgejaagd
was. Mc konden er tenslotte ook ver
der niets aan doen, maar we hadden
geen gczcüigcn Zondag. Gertrude ging
naar de kerk, en Ilnlsey maakte 's mor
geus een langen wandeling. Louise was
in staat om op tc zitten en liet zich
laat in den middag door Halsey en Lid
dy naar beneden brengen. Op dc
veranda aan den oostkant was het ge
zellig, met planten en luie stoelen cn
kussens. Wij zetten Louise op een
dekstoel en daar bleef ze heel stil zit
ten met haar handen in haar schoot.
Wij waren erg stil. Halsey zat op
het hek met een pijp en staarde naar
Louise, die peinzend over het dal naai
de heuvels keek. Er was een vreemde
uitdrukking in haar oogeu en Halsey's
verrukking oyer haar herstel verdween
langzamerhand van zijn gezic'. 1. Hij
begon er oud v't- te zien, en leek op
zijn vader.
Tot laat in den middag bleven wij
zoo zitten en Halsey werd steeds
brommeriger. Tegen zessen stond hij
0(1 en liep het huis binnen, en na een
paar minuten kwam hij lenig en riHp
mij n,an de telefoon. Het was Anna
Whitcomb, uit de stad. cn ze hield
me twintig minuten lang aan de praat
met verhalen over de kinderen die
mazelen hadden cn hoe de naaister
hanr nieuwe japon had verknoeid.
Toen ik klaar was stond Liddy ach
ter me met een zuur gezicht.
„Ik wou dat je je best, deed om er
wat opgewekter uit. te .zien, I,iddy'\
zei ik klagend, je kijkt zoo zuur."
Maar Liddy gaf geen antwoord op mijn
gezegde en keek nog nijdiger.
Hij heeft haar opgebeld"' zei ze vei-
ont.wahrdigd ,.hij heeft haar opge
beld en gezegd dat .-ij u aan de praat
moest' houden, dan kon hij mei juf
frouw Louise praten!"
..Onzinzei ik „ik had zoo ver
standig moeten zijn om hem alleen te
laten. Het is al larie geleden dat jij eii
ik verliefd waren. Liddy en we zijn
het half vergelen."
Liddy trok haar neus op.
..Ik heb me nooit door een man voor
den mal laten houden", antwoordde
ze op deugdzainen toon.
HOOFDSTUK XIX..
OverThomas.
..Meneer .Tamieson". ze! ik, toen we
dien avond na het diner alleen waren-
.bij die rechtszitting gisteren zijn er
eigenlijk alleen dingen herhaald die al
hekend waren. Er kwam niets nieuws
hij voor den dag, behalve wat dokter
Stewart vertelde, en dat deed hij uit
eigen beweging.
-.Zoo iets is eigenlijk alleen een for
maliteit juffrouw Innes". antwoordde
hij. ..Tenzij een misdaad openlijk is
gepleegd gebeurt, er in zoo'n geval wei
nig meer dan dat de verklaringen van
de getuigen gehoord worden, terwijl
de zaak hun nog versch in het geheu
gen ligt. Dcjpolitie komt cr pas later
bij te pas. II en ik weten allebei wel
hoeveel belangrijke dingen cr nooit
aan liet licht gekomen zijn. Bijvoor
beeld de vermoorde man had geen
sleutel en (och verklaarde juffrouw
Gertrude dat ze aan het. slot had hoo-
ren draaien en dat de deur toen open
gegaan was. Dat verhaal van dokter
Stewart, waarover u het had, moeten
we voorzichtig beschouwen: de dokter
krijgt iemand op het spreekuur die
in het zwart is en haar sluier niet op
licht De echte geheimzinnige vrouw
En daarna komt de dokter Arnold
Armstrong tegen, die een zeer licht
zinnig jongmensch was en hij heeft
net ruzie met een in 't zwart geklee-
de vrouw. Kijk zegt de dokter
dat is natuurlijk dezelfde vrouw ge
weest".
„Waarom was de heer Bailey niefc
bij de rechtszitting tegenwoordig?"
De detective trok een zonderling
gezicht.
(Wordt vervolgd)'.-
