Reisherinneringen uit Zwitserland en Italië
^WENTELTRAP
HAARLEM'S DAGBLAD
FLITSEN
Muziek
DONDERDAG 23 APRIL 1925 - TWEEDE BLAD
iVan een bijzondere medewerkster).
VAN NICE NAAR ITALIË (IV)
Monte Carlo
Er is in Mv.nl« Cdrlo heel wat meer te
«ten, dan de «peoixaltti. Er zijn in
Mccxe Carlo zulke heerlijke luir.cn on
zulke prachtige tcxr&ueti, tfat het, om )o
te amusreren en om te genieten hoclc-
maal niet xvoodtg i» hel C-isijio binnen «e
gaars. Ais jo ui sar «.nataal in de etetn-
m beet van tiietcdocai of rondkijken,
imasr er ie voor een liaaslig «HeWkig
sar. tagenwoonüg wel wat voorberevlvns
roodig om in dio rfemmzng te koenen
dsn geeft dat rondkijken hier zoo'n cenot,
óat je er hc-elemut niet meer naar ver»
lar.gt hei Casino lórmen te gaan. Ik wil
hier even den nadruk op leggen, pmdat
voor zoovelcn in Holland zoowel als m
Monte Carlo hti Casino en de speelzalen
ngenlijk heel Monte Carlo ie. lir zijn
helaas, veel haastige wereld Dngeu die
nooit in de rechte stemming komen en
dan hun rusteloosheid in «Oeret etellcn
van den waan van ..geld verekfcnen". Dat
van „verJiencn" noo:'. sprake is, hoef ik
natuurlijk n:<t te zeggen. en dat het
Do t
«oré: dagelijks on*
i hei
h d 'n Id"" dert k
e:i snooist aangelegde, die ik ooit gexten
heb. Buiiengrworse plasten en boomen
etaon op d-.t grvva verspie d lOMChen
bloemperken; nraznbonijes t'-aan er
hij en er bij en «ris dus tl'.e gelegen
heid tot botanische reudire.
Een leek krijgt <I«n het gevoel, dot
biologie toch ook aVweer een griotHig-
veel-osnvatr.end vak lal Het doet je in een
dergelijke omgeving roc*}, als het gewone
ook geapprecieerd wordt en hel as roerend
twee bdél ond» Ecgelsche dames legen
elkaar t« hnoren «eggen: ..Do come and
have a look at the violet*, they are
lovely''* („Je intet eren naar tie viooltjes
tornen kijken, xij zijn zoo cnoo»!")
Om het getouw heen. aan den anderen
kaot van hei Casino (die ik nooit goed
de achterkant durf noemen, bij heeft een
minstens even imposant en front-^diii*
voorkomen!) kom je op de «wrraesen lange
«oc. Oru een klein idee te geven: «ij aijn
150 M. lang en bobben een vermMtelijlc
uitricht op cee en over de haven heen op
Monaeo.
Hier wordt bijna nog erger en nog kal
mer geflaneerd «lan tn Nice op de Pro-
menade dos AngUi*. Eigenlijk gezegd
wordt er meer geaeten. Kr maan rijen
banken en er t« ook eigenlijk geen
enkele reden om te loopen tai plaats v*n
t.} r-OCO. Kr la «en apart hoekje afgir-
scheiden voor KuulcrspeelplAax»: hier
aijn allerlei werktuigen voor gjvniuetiek
e.d. waar de kleintje» zich mee kunnen
vermakenhet gaat or heel gezellig
Maar behalve a'. dexo idylle* x or oni
ihWl naars v«j4«ond»n aan dote ier-
rasrea. Dv U dé „tir «ar pigeons", het
duiven schieten, «1st na „spelen" de Wt
„sport" is rn Monu Carlo. NstuurHjk
weer waar j- heel vmchillnzl over
kunt denken. Wie het eflteum n'. «ven
dikwijls voor „«mltoenice!" uitgemaakt
wor-len als win bet beoefent voor „ge.
meen". Onxa „jacht" in «flgenlljie niet
veel nnderm, en h'«velen, die he« duiven-
«•"hiaten „rreemelijk" e:i „onrnensohelijk"
vinden, eten thuis, al» het voorkomt, boel
smakelijk kip of j>atrlj*f
Ik we« met. <i1 het algemeen bekend
nt, Jios het toegaat. D« duiven zitten op
'n sfslaod van «len schutter opgesloten in
een h<«kj« en wonion op een gegerea mo
ment 1 Ingelaten. Terwijl do duif op
vliegt, is het do kunst hesn to raken.
Lukt dal, dan (l.vldcrt hij nog een «slndjc
valt neer, en word» óoar <»-n daarop ge-
drerscerd hondje «loe-dgebetcn. Lukt het
den is het heest vrij, on «el vr»r
ahijd. Hij tie—ft e*n teeken aan zich dat
aanwijst, dat hij or nooit meer voor g<-
fcrofc mag worden, ook al zouden «ij hem
nog eena v**«-a. Er word* natuurlijk «en
voomad duiten gehouden voor .fez»
„tporl". Ik kan het niet helpen maar de
hoor l". degenen, die lit een flauw er
weinig sportief spelletje vinden en «feen-
lijk gemeen, ja toch gemeen.
Het toch ook wonderlijk, hoe willo
keurig <lc rocnschon «net «h, dieren om-
"rrhigen kunnen! AU wij hier rent den
ken aan de verafgood* duiven in h« San
Mxroopletn in Verwen-! Als de dieren
vereend hebben, *ijn de «duiven toch
zeker in <i« gelegenheid dat te
«'oor hun keuze van woonplaat»'
Hot Casino, waar toch allee i
draait in Mort# Carlo, i» «en prachtig
gelouw. Het be-t-at «ut vier doelen, «lin
aehterrecnrolcen» gebouwd sijn en w
van het O»»'»!i;ke het belangrijkst»
Hét gebouwd «Uv* den architect Char
les Cornier. en er ia van gezegd «iat h.
Itöp juweel is, rut', liefde gemaakt exi
waarvan de gevel uit zee «chijiw, op te
rijzen en uit liet oewMrsche groen als
de poorten van teil paradij» van AlaJiutn-
Eti, als men «leze poorten verstandig
biiicengiat. het «r «x>k Oen paradijs. Kt
is een jwéeboge schouw burgsisl ia, «aar
gedurende het seizoen do bc-ec» uitvoerin-
worden gegeven, op muzikaal en
theatraal gebied. Geniën hebben hier
samengeworlct om dit gebouw te
scheppen en decorvvren; nu komen er
l.igeüjfcs genicn de genietingen van
hunne gaven breng**!!.
Overdag betaalt wen ccn entrée voor
hot Ckteino en mag het igeheele gebouw
bezichtigen, waarvan dan natuurlijk «lo
.(veelzalen hel beiangrijkifte zijn. Niet
iedereen wordt toegelaten en men moet
:ijn paspoort vertoomm, dit wel voorna
melijk. omdat hot allen inwoners van
het vorstendom verboden ia te "spelen! 1
r.iet een kostelijke maatregel I De
bank brengt zóóveel in. da', inwoners geen
l>ek»atx>g hoeveu te betalen, vrij wat-r-
Icuiing en arnlere vooidceleo hebber.
Overdook dat «en» tegenwoordig 1 En bij
„vestig u te Moeite Carlo I" is dan ook
i.og de gevaailijke klank vau het woord
af, want u mag dan rvlf noxt spelen)
ie er een hetere, een *atv*si»ohe levei.s-
liOuding denkbaar, dan Monte Carl iaën
velen van de epeletf, de gerogc-lde <=pe-
h-rs, ia het ,^Tiezelii..- ernst". Kr zijl «r
lie denken, dat »!J de fortuin for
ti kunnen; rij houden vol «>p r.et-
zolidc nummer te spelen en zijn over
tuigd, dat het hun ten e!<xte voorxl <<1
irengou moet. Anderen zoeken het gehci.n
ir van te doorgronden; xij weten zeker sis
ij alios maar lang genoeg «nagaan, dot
.ij uil kupjion rekenen, hoe de kansen
erdeeld zijn; er zijn boekjes, ingedeeld
net de kleuren en cijfers, voor te koop,
on ièdeieeh vindt het de natuurlijks'.c
raak van tie wereld, da! je precies de re-
ïltaten van elk «pel a&iitcekent en daar-
it achteraf de waarschijnlijkheden op
maakt. Ik ben oveituig<l, dut, cds zij alle
maal zoo precies boek hielden van hun
en verlies, en duaruk de zekerhe-
ilen opmaakten, het er dan in de speel-
zulen heel anders ui-, xou zien
lijn het xaleji vol menschep, c:s
wat je hoort," is wat geschuifel van
iklen en gaanden, de gedumpte Stem-
van de croupiers en gerinkel me;
geld.
Eu de „waterptoefe" is gelukkig, al#,
hij weer buketi «aat in de vrije na-
tuurl
KICK-TDES,
diohter Gemestet ziiurt
couplet van zijn Fan-
„Houdt gij van boston, whist, vatn
lionibre «'.-f quadriUeewti,
Kunt gij een hftWon dng verdoen mot
dominee rem
Houdt gij van kogclon, san kolfspel of
Eoulcrte, rouge ou
Aan rood c.I
Zoo jt dan »ot
bi'
jan,
pcp ieriii hul
in eteen. of kaart,
n pointe of ballen I
[ij rnij verschrikke
lijk tegenvallen.
Ken groote teleurstelling was hoen «fan
fcewrhcrren geweest, als hij de speelzalen
vaa het Casino helroden tmAhier zijn
hondenden memschen. <üe hem vewehrik-
kehjk zoudem tegenvallen! En het
geen halve «1«, dun zij daar verdoen
gij kun: er vereekent van zijn, het zij
dagen cn dagen! Het is een «Mvbcari
peiijk geval vi/v iotn-uid, die uit
heerlijke natuur hU'r binnentreedt on >n
de bij het «onllclii button vergeleken,
iiuist«.«re zalen drommen en no-g
drommen om de apeei:&fe)a ziet 3
al hun aandacht per.-értigi
htt groene laken en het iroldraaiondc
balletje. Ik voor mij denk dao ine* D<
Gencttt*
Ik wett ïiie!. h«^ u ëón apoleu kan
wnazlcen.
Mij trekt het groene vetd meer óm het
groeeo laker,
I>e roofe rowrn meer dan nsite- of
xti:
i hart
mi wroet al,
waterproef.
Het zijn grooie ralen, en er zijn er heel
veel. Je kunt er «Joonwaudolcn, lang» io
verschillende UftU, van do ëéno zaal !ei
de arxleze, overal n het hotscjfdo soliouv.-
spel. Kr :s venwhil in inz«<, bet mini-
hangt bovun elko tafel «angegevie,
bij de meeste tafel, dit 10 fr. Kr zi.u
enkele hocger, «n in aparte xaèen wordi
Izccarat gwpceld.
i«*«N wat bij iw-Jere li<iacl>ju-
wir.K meevalt: ha is huclemxal nie:
makkelijk. Veer wie we*«mi «dj, wat hii
'k-t een zekorc vóórstudie oa<*iti»cir
lijk. Het gr-vene laken n door lijnen in
vierkante hokjes verdeeld, waarin de je
tallen willokcurg versproi.! Kaan (1—Jój
Nu kan je op «en zoo'n heel numwvur
•"'-en, «Jan W de winst groot, maar do
kans gering; er zijn allerlei andere nu
r Ac ren:: rouge ou neir, op de hecle m.irc<
o>> h« eert'.» «krijn, het twee«le of ,'i
derde; op een hcclo lijn, n chcviil, of o
V nummc». Jo kunt z«<lf van dezo
nchi!lende manieren bijzonder s-oonhcllgi!
combinaties ni.ik«n, maar daar hebben
lielanghebbcndo, v ooruil ziende eetsfor.
ook al aan geilacht, en die «rmbinalies
zijn vcsrhod*n. Do hemel .weet, hos cjb
croupier behalve «>p tljn vele arulere be-
tigheden, hier -olc nog op kan leet- n.
Hij wisselt geld voor fiche», harkt alio*
waar tic* vrezen vr.oei, laat het l a!li;|#
<lrooien, maar regt dan ook no-«;t iets an
ders dan: „Fane-t vos jcuxe", en „Bien
ne va plur.". En nieiiiarxf- an<U-rs x -gt
ire*. Deze sli!rw:jgcndh<jöil geeft «en gr:->
zcligs <rn« aan li« heele proces. En voor
Vervolg Stadsnieuws.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 277
DE MINUUT DIE EEN EEUW LlJKT.
tot bevordering der
gezondheid in de gratische
.vakken,
De opening van den Bazar.
Woensdagmiddag half drie is in liet
gebouw „Het Blauwe Kruis" de bazar
ten behoeve van 't sanatorium van bo
on veno-emde verceaigisg voor een
i.-iutai genoodi^deu t--e«.pcnd.
Het Haarlemsch Dameskoor zong
eerst onder leiding van mejuffrouw
Ida Pijzei ..Nuehtstilte" on „Sterren
hemel" van Henri Zagwijn.
De lieer C. C. van den Borgh, de
voorzitter der afdeelin^ Haarlem van
bovengenoemde vereniging, sprak or
7-ljtj blijdschap over uit, dat, Mevrouw
Enschedé—Kooy zich bereid had wil
len verklaren, den bazar met een rede
to openen. Hij verleende haar hiervoor
liet woord.
Mevrouw EnschedéKooy opende
den boxar met do volgende rede:
..Dames en heerenHot bestuur
uwer afdeeling beeft mij uitgenoodigd
orn dezen bazar ie openen. Laat nifi
beginnen met u allen hartelijk welkom
to heet en. Het dool. Waarvoor we Idt-r
bijeen zijn, behoef ik »i niet uiteen te
zetten. Dat weten we. Echter, op mij
rust do hoogst aangename taak, om u
alleu hartelijk dank te zeggen, die
kotten noch moeite gespaard hebben,
om dezen bazar tot stan«i te brengen.
Er zijn hi«:-r velen, die zeer veel werk
gedaan hebben door bezoeken af té
leggen, voorwerpen ten geschenke te
vragen, wat voorwaar niet altijd een
gemakkelijk on dankbaar werk ia ge
weest. En dan, al de landwerken,
groote en kleine, di«* alle door u ver
vaardigd zijn. ook hiervoor hartelijk
dank! Ook dank aan de vele firma's
van hier en elders, die zoo belangeloos
tal van geschenken helriien gegeven.
Het i« niet doenlijk, de namen te noe
men. daarom moet ik mij tot een algo-
mcenc dankbetuiging In-palen. En dan
ook u. dames, die al deze zaken zul
len verkoopc-n. dank voor uw bereid-
verklaring. Do beste wenschen voor
het welslagen van uw poging. Moge
gij na afloop met groote voldoening op
uw werk terug zien. Do sympathie
bleek zoo groot voor dik Hnar'dtnsch
werk, dat ook de znstcr-afdcelingeu
stoffelijke bewijzen Van waardeering.
hebben gezonden, zoonis: geld van
«l<- afdeelingen Amsterdam I en II.
Zwolle, Zutfen en Enschedé; g e-
s c li e n k e 7i van dc afdcelingon Rot
terdam, Dalfsen. Den Haag, Haarlem
(A.N.T.B.). Leiden en Den Haag. Ik
inag niet eindigen, alvorens ook dank
hebben gebracht aan hen, die door
muziek err zang aan dit alles een fees
telijk karakt«T geven. Hiermede ver
klaar ik den bazar voor geopend. (Ap
plaus).
De secretaris van het Centraal le-
stuur, de lieer S ScJroytévoerder, ver
kreeg vervolgens het woord. ..Wij. diö
een blik kuunen werpen op de ver
schillende afdcelingen en huil presta
ties voortdurend gadeelaan, waardee-
ren dit altijd. Verleden jaar, hij mijn
1».zoek aan Amersfoort, waar even
eens een poging werd aangewend om
onze fondsen te versterken, trof mij
wat mij thans weder hier treft: de
groote sympathie buiten den kring- van
ons werk". Toen spreker zag, welke
oames en heeren dezen bazar organi
seerden, twijfelde hij niet aan het wel-,
slagen. Hij uitte woorden van lof aan
hen, die voor dit goede doel werkzaam
zijn geweest. Er is veel gewerkt, wat
leeken niet goed kunnen opmerken,
maar een blik op de stands is voor ons
ueds voldoende, om te zien, hoeveel er
gepresteerd is. Hot eenige tastbare
resultaat voor hen bestaat in eigen
voldoening. Dit moge een sober resui-
Als een verdachte geur je eraan herinnert dat je vrouw
voor zij uitging, gevraagd heeft of je erop wou letten dat
er niets aanbrandde of droogkookte, of zooiets dergelijks.
(Nadruk verboden)
taat zijn. maar zi{, die weten wat dit
zeggen wil. kunnen het, woardeeren-
Spreker herumerde aan het doel,
waarvoor deze bazar is opgericht. Wij
hopen, dat ook deze bazar er toe moge
1. ijuragen, dat niet alleen de typogra-
Terij in aar ook hun vrouwen en kinde
ren iti den strijd tegen de internatio
nale volksziekte, da tuberculose, ge-
huiptn kunnen wpfden.
Ook op «leze woorden volgde ap
plaus.
Mejuffrouw C. Vis zong vervolgens
..Droome-vronw. kont!" tan B. Fren-
zel—Wegener Koopman en het Dames
koor ook nog eenige liederen. Mevrouw
M. Daniels zorgde voor de begeleiding.
Met vee! aandacht werd de beschaafde
en weiiuidende zang aangehoord cn
met applaus beloond.
Do bazar werd daarna voor hefc pu
blic* geopend,
Lazar is geopend: heden. Don
derdag tot 5 nur en van half 8 tot 10
uur; Vrijdag van half drie tot 5 en vau
half acht tot 10 uur: Zaterdag van half
drie t«ït 5 en van 7 tot 11 u.ur.
Het Tooneel
VARIA IN IJMUIDEN.
„DE SPAAK IN 'T WIEL".
„Do .Spaak in 'l Wiel" «loet opgang bij
h<r. dilcttantoridoOnoel. Driw«Ug speelde
Varia te IJmuiden dit nieuwst»-etuk van
mevr. van Amraers—Köller cn gistór gaf
„Nieuw Leven" te Haarlem er een» opvoe
ring van. „De Spnak in 't Wiel" hoeft on-
getwijfeld qualiteken, dio het stuk als
voorbestemd doen schijnen voor -opvoerin
gen door liefliclibers. Het bevat enkele
dankbare Spcclrollen, welke aan dilettanten
niet al te lioogo ci-uhen c.cllfcn. Zonder
«Jut hel «terke dramatische conflicten
brengt liet stuk geeft tenslou» niet t
don «en storm in een glas water k
Spaak in 't Wiel tod» genoog on «ierhoudend
om heel «en avond te boeien. Men Ter
deit zich nu cn dan vooral bij «en «■.«pvoe-
rmg van dilettanten, waarbij d« zwakheden
van een etuk altijd sterker geaccentueerd
worden dan bij beroepsspeler» dat
mod«rn« vrouw als mevrouw V'an Ammers
zulk* verouderde t«xmcelpoppen als
U-utes over de planken heeft laten loopen
on li iemand zal Do Spaak in 't Wiel zekei
bot sterkste etuk van deze schrijfster noo
men arooral het blijkbaar afgcrafWe slot
is zeer «wak maar het stuk getuigd van
tooneelflair, het heeft voor liefhebbers pre-
luge, speolrollen en er komun enkele ge
voelige, jnooi geschreven t«x>neeltjes
voor, «iie bij goed spel ontroeren. In de
teekening van Pim, «Jen zoon, :s <le sclirijf-
etcr hcr-I gelukkig geweest «a» het tooneel
aan de piano tusschen dezen jongen
Maria Louise, wanneer Pini voelt, dat zijn
kunstenaarsziel voor het eerst birgrepen
wordt, is heel fijn en zeer knap geschreven-
Dat toonecltje werd in do opvoering v
Varia dank zij het goede spel van n
juffrouw Karreman en «Iet» heer Boeree
iO0k '.iét hoogiopunl van dc opvoering. Men
«le, dat de zaal „gepakt" was cn het
applaus na dat bedrijf was dan ook bui
ten gewoou. hartelijk.
or het la'.e uur moeit ik tijdens hel.
1 ia te te bedrijf vertrekken, maar wat :k van
«le opvoering heb gezien, was voldoende
Varia en den regisseur, den heer Boza,
met het sueces geluk (e wensohen.
Varia bleek de hoofdrollen in dit etuk
„iel te kunnen bezetten en hierdoor kre
gen wij een opvoering, die in de belangrijk-
te looneelen de intenties van de schrijf
eer goed tot haar recht deed komen. Vooral
n de bezetting van dc rollen van den va
ler cn den zoon was Varia heel gelukkig.
De heer Holtslag zette (Lucas Valk, den
'iiuelitoren, robusten, maar goedharligen
ken maai stevig op zijn bénnen- Die figuur
lééfde «mi boeide voortdurend. Holtslag is
natuurtalent, die zeldzame eigen
schap voor een dilettant het tooneel weet
te vullen. Hij brengt atmosfeer mee op het
tooneel en als een rol zooals Lucas Valk
hem ligt, treft zijn spel voortdurend
door kleur en warm accent. Holtslag
Dinsdag zeer goed op dreef cn hec «su
was dan ook voor een groot deel aan hem
te danken.
Het spel van den heer Boeree is altijd
li«4iter en van fijner nuance dan van den
heer Holtslag en daardoor kregen wij in
De Spaak in 't Wiel tuzschen den zoon en
den vader een zeer gelukkige contrastwer
king. BÖeree speelde de rol van Dim mei
fijn h«.'grip. Hij gaf dezen onbeholpen, wat
sluDgalochligcn, maar nu fond teer-gevoe-
ligen jongen heel goed weer. Hij was wer
kelijk een jongen zooals mevr. Boza—
Peek een-meisje was cn zijn eerste scène
in 111 heeft mij doen vermoeden, dat hij
ook den zoo noodigen overgang om de ge-
.voclcns van Maria Louise voor Pim
rechtvaardigen, goed heeft getroffen.
Mi-juffrouw Karreman was Maria Louise,
Zij zag er charmant uit en gaf van deze rol
een alleszins te-aanvaarden vertolking. De
teleurstelling over de koel» ontvangst
I speelde zij natuurlijk en sober en hei
boofd'.ooneel in II met Pim was dank
zij betder spel van teer» stemming. En
hoe epoedig ha«i daar door een verkeerd
accent de stemming .verbroken kunnen
worden.
Dal mevrouw Boza—Péek een alleraar
digste robbedoes vam een Wiep» zou zijn,
was te verwachten. Hoe uitstekend waren
«lo tooneeltjes tusschen haar en den h<?er
Booroe. Dat was telkens zoo frisch en leven
«lig, dat men het epel voortdurend met ge
noegen volgde. In do teekening van
Daniel en de tantes ie do schrijfster het
mijlst geslaagd. Het zijn alle drie ouder-
welscho' tooneelfiguren en de epelere
ten over bijzondere kwaliteiten van
Christine Poolman bijvoorbeeld be
schikken om ze ons te doen aanvaard en-
De leden van Varia vermochten deze zwak
heden niet weg te spelen. De tantes hadden
iu hun verschijning telkens wel een dank-
baar lachsucces, maar zij pasten toch eigen
I lijk nicer in een etuk als Groote Stadslucht
I dan in De Spaak in 't Wiel, wat voor eea
groot deel aan de schrijfster wijten is.
Oom Danièl had wat minder zwaarwichtig
ook gerust wat jonger kunnen zijn voor
i man, die nog gaarne de kat in hei
donker knijpt.
Als altijd was de voorstelling van Varia
goed verzorgd. Het ie opmerkelijk, wat deze
liefhebbers nog weten te makecn van het
zeer weinige, dat hun in Thalia geschon
ken wor-i:. De directie van Thai ia zal noo
dig eens ook in haar eigen belang
we decors mogen aanschaffen. Alle
tooncelfamilies van allen rang en stand
altijd maar weer in dezelfde -kamers te
n huizen, het wordt voor de I.Tmuidena-
i» op den duur een penitentie. Lucas Wy-
bo Falck Shylock, de Matroos, overste De
Nancy, zo huizen te IJmuiden allen in
dezelfde kamer, achter boven, drie hoog!
Mijn. compliment aan de heeren Boza en
Boc-rce, hoe zij nog in elk bedrijf verschil
in liet interieur wisten aan la brengen. En
den heer Boza voor zijn goede regie.
J. B. SCHUIL.
DANSAVOND SENT M'AHBSA,
Ik weet niet goed wat ik als hoofd bo-- -
ven dit artikeltje moet zetten. Behoort de
danskunst van deze vrouw onder „mu
ziek" f Ja, in zooverre ook Terpsichore een
„muziek" in engeren zin alleen do toon-
kunst verstaat. Maar de meeste dansavon
den brengen door de begeleiding d«m hoor
der toch op min of meor bekend muzikaal
lerrein; de dansen zijn gewoonlijk een po
ging tot plastische uitbeelding van rhyth-
me of geest van composities, die ons niet
vreemd zijn. Op dezen dansavond van Sent
M'Ahesa was mij alles vreemd, miste ik
aanknopingspunten voor den geest. Het
programma was niet duidelijk geredigeerd:
de dansnummers stonden in twee kolom
men, v<5ór en na de pauze, geschikt; boven
kolom I met vette letters „KauücasÏ6ch
Danslied", boven kolom II dko „Orgelcon
cert Friedemann Bach". Maar nu de mu
ziek bij al die dansnummersf Behoorden
alle uil kolom I tot de Kaukasische suitet
No. 1 heette „Uit «le Suite" zonder verdere
aanduiding, no. 2 „Belsazars Gastmaal",
no. 3 „Maangodin", no. 4 „Dana uit Aida"
no. 5 „Koraalboom", no. 6 „Yaravi". Wa6
voor muziek daarbij gespeeld is weet ik
niet; 't klorfk -veelal zoo'n beetje als waa
zo uit 't zelfde brein ontsprotenveel kwin
ten in de bas en veel chromatiek daarboven
en geen spoor van melodie; wèl velerlei
rbythmen. Alleen bij de dans uit Aida hoor
den we wijzen van gewoner slag.
Na de pauze was de raadselachtigheid
minstens even groot. Een deel uit het orgel
concert diende als voorspel en tevens als
muzikale iilusrreering bij no. 7. „Vision
dans une C3thédrale"; maar de volgende
i muzieknummers konden naar hun stijl
I onmogelijk van Sebastiaan Bach's meest
I begaafden zoon stammen; zij hadden inte-
Feuilleton
Naar hot Amerikaansch
vau
MARY ROBERTS RINEHART.
41)
Er gingen enkele minuten voorbii
en mijn oogen wenden langzamerhand
aan de duisternis- Toen zag ik een
soort van vaag roze licht door de
ramen Liddy zag het op hetzelfde
oogenblik als ik en ik hoorde haar
overeind springen. Op dat oogenblik
hoorden we beneden de zware stem
van San).
..Brandgilde hij. .,De stad staat
in brand
Ik zng hem in den gloed de onrü*
lann inloopefl cn even later waa Ilal-
sey bij hem. Alex was wakker on
rende de trap af en vijf minuten na
dut- dc brand was ontdekt zaten er
drie vau de dienstmeisjes op hun
koffer» in den tuin, hoewel de brand
wel een honderd meter van het huls
af was.
Gertrude verliest zelden haar togen
woordigheid van geest en ze holde
naar de telefoon. Maar toen de vrij
willige bratidwcer uit Casanova den
heuvel opkwam, was de stal één vuur
gloed cn stond onze auto veilig maar
geblakerd op den vveg. Er ontnlofte
wat- benzine net loen de brandweer
aan het werk wilde gaan. wat zoowel
het gebouw als hun zenuwen een flin
ke schok gaf. De sta! stond op een
heuvel en trok als ccn reusachtige
fakkei uit den(beelen omtrek de be
woners naar zich toe. Het gerucht
liep dat Zonnebock in brand stond en
het was onbegrijpelijk zooveel men-
schen als cr inderhaast wat klecrcn
hadden aangetrokken en naar den
brand kwamen kijken. Ik denk dat er
in Casanova niet vaak brand was en
alles bij elkaar hadden ze in jaren
zooveel sensatie niet gehad o'.s zo nu
door Zonnehoek meemaakten.
De stal was aan den westkant van
het huis. Hoe het kwam weet ik niet-
ra&ar ik dacht opeens aan de wentel
trap en de deur. die nu onbewaakt
was. Liddy was bezig mijn kleeren in
lakens te 'pakken, om ze. zoo het- raam
uit te kunnen gooien, toen Ik bij haar
kwam, en ik kon haar slechts met
moeite overhalen om er mee op te
houden.
,Je moet met mij meegaan, Liddy",
zei ik. Neem een kaars mee cn een
paar dekens".
Ze aarzelde toen ze zag dat ik int'ar
den oostelijken vleugel ging en boven
aan de trap bleef ze staan.
„Ik ga niet naar beneden", 2ei ze
vastberaden.
..Maar er is daar niemand om de
deur te bewaken", legde ik haar uit.
„En wie weet I -- misschien is dit
wel op touw gezet om iedereen naar
den anderen kant van het huis te
lokken cn hier iemand binnen te Ia-
ten".
Zoodra ik dat gezegd had. was ik
cr van overtuigd dat ik het bij het
rechte eind had, en dat het misschien
al te laat was. net leek mij toe, ter
wijl ik st-ond te luisteren, dat ik voet
stappen hoorde op den veranda, maar
het viel niet met zekerheid te zeggon,
omdat er buiten zoo geschreeuwd
werd. Liddy stond op het- punt om weg
te loopen.
„Goed" zei ze dan ga ik alleen.
Loop even naar de kamer van meneer
Halsey en haal zijn revolver. En als
je lawaai hoort schiet dnn alsjeblieft
niet de trap af. denk cr aan dat ik
daar beneden sta. Maak voort."
Ik zette de knnrg op den grond
bovenaan de trap en trok mijn pan
toffel» uit. Toen stoop ik de trap af,
heel langzaam, en luisterde scherp
toe. Ik was zoo in spanning dat ik
geen angst meer voeldezooala een
ter dood veroordeelde den nacht voor
dc excutie kan eten en slapen, drong
er ook eigenlijk niets meer tot mij
door. Daar was ik al overheen. Onder
aan de trap stootte ik mijn teen tegen
lTalsey's groote stoel en moest- even
op één been blijven staan tot de pijn
wat- zakte. En toen wist ik, dat ik
gelijk had gehad. Iemand stak een
sleutel in bet- slot en draaide er aan.
Om de een of andere reden weigerde
het slot en werd de sleutel weer terug
getrokken. Er klonk buiten gemompel
van stemmenik had nog maar een
oogenblik. Bij een volgende poging
zou de deur waarschijnlijk onen gaan.
Dr kr-sur gaf een flauw schijnsel op
de trap en op dat oogenblik kreeg ik
opeens een ingeving.
I)e zware stoel vulde bijna de heele
ruimte tusschen de trapleuning en de
deur. Met- een vaart keerde ik do
stool op zijn kant. tegen do deur aan.
met de /pooten tegen dc trap. Ik hoor
de Liddy gillet, en toen kwam ze de
trap af 'hollen met de revolver recht-
voor zich uit.
„Goddank", zei ze met trillende
stem. -ik dacht al dat n viel."
..Ik wees op dc deur cn ze begreep
mij.
..Roep naar buiten uit de ramen
ann den anderen kant van het huis",
fluisterde ik. ..Hard loonen. Zee, dat-
ze onmiddellijk moeten komen."
Toen sprong ze niet twee treden
tegelijk de trap op. Blijkbaar liep
ze tegen de kaars aan. want die ging
uit en ik bleef in het donker achter.
Ik wns werkelijk ongcloofelijk kalm.
Ik herinner me dat- ik over den stoel
heen stapte en mijn oor tegen de deur
hield cn ik zal nooit vergeten dut hij
een paar centimeter openging in het
donker, omdat er van buiten hard te-
f;en gedrukt werd. Maar dc stoel hield
iet uit. hoewel ik een van de pooten
onheilspellend hoorde kraken En toen
brak opeens met veel luwaai het raam
van het speelzaaltje. Ik hield mijn
vinger op den trekker vau de revol
ver en toen ik door den schrik op
sprong, ging het schot- af, recht door
de deur. Buiten vloekte er iemand
hardgrondig en voor het eerst kon ik
verrtsan wat er gezegd werd.
Alleen maar een schrammetje
De mannen zijn aan den anderen kant
van het huisEn nog een heele-
boel ruwe woorden, die ik maar niet
op zal schrijven. Dc stemmen waren
nu vlak bij het kapotte raam en hoe
wel ik heftig beefde, was ik vastbeslo
ten om mij te verdedigen tot er hulp
kwam. Ik liep een paar treden de trap
op tot ik in het speelzaaltje kon kij
ken, of liever er doorheen, naar het
raam. Even later zwaaide er een klei
ne man zijn been over het kozijn en
kwam de kamer in. Een oogenblik
raakte hij in bet gordijn verward
toen keerde hij zich niet naar mij
maar naar de deur van d«? biljartka
mer. Ik schoot weer en er vielen schel
ven van glas of porselein op den
f;rond. Toen holde ik de trap op^en
angs de gang naur de hoofdtrap.
Daar stond Gertrude cn luisterde
waar de schoten vandaan kwamen en
ik moet- er wel raar uitgezien hebben,
met, mijn haar in paviljotten, m'n ki
mono opn> zonder pantoffels en met
een revolver in mijn hand geklemd.
Tijd om te praten had ik niet 7r klon
ken beneden in de hal voetstappen en
er rende iemand de trap op. Ik geloof
dat. ik gek geworden was. Ik hing
over de trapleuning cn sohoot weer.
Bereden gilde Halsey tegn me.
..Wat doen jullie daar boven?"
schreeuwde hij. ..Het scheelde een
haar of ik was geraakt".
En toen zakte ik in elkaar en viel
flauw. Toen ik weer bij kwam was
Lidd* bcr-tr .-"b' «lapeu met eau de
cologne te wrijven en het onderzoek
was in vollen gang.
De man was verdwenen. De stal
brandde tot den grond af, terwijl de
toeschouwers juichten bij eiken balk
die cr viel en de vrijwillige brand
weer het vuur met een tuinslang be
sproeide. En in het huis doorzochten
Alex en Halsey ieder hoekje van de
benedenverdieping, zonder iemand te
vinden.
Dat- ik de waarheid sprak bleek uit
hefc kapotte raam en den stand van
den stoel. Het was bijna onmoelijk
dat de onbekende boven had kunnen
komen. Hij had de hoofdtrap niet ge
bruikt. er was in den oostelijken vleu
gel geen trap naar de bovenverdie
ping en Liddy had in den westelijken
vleugel aan het raam gestaan, vlak bij
de bcdiendentrap. Maar wc gingen
toch niet naar bed. Sam Bohannon en
Warner hielpen ook zoeken én alle
kasten werden nauwkeurg nagezien.
Zelfs tot in de kelders zochten we,
maar zonder resultaat. In de ooste
lijke deur was een gat waar mijn
kogel er doorheen was gegaan, Hefc
gat zat- nogal laag en we vonden den
kogel in den vloer van de veranda.
Een paar roode vlekken wezen er op
dat inijn schot zijn uitwerking niet
had gemist.
«Wordt vervolgd)
