HAARLEM'S DAGBLAD
Van onzenreizenden Redacteur
Oe Bloemententoonstelling te Heemstede
Onze LacIiÊocft
Wenteltrap
ZATERDAG 25 APRIL 1925 DERDE BLAD
(Nieuwe reeks.)
No. 238
Als leider van groep C 170 van de
Nederlandsche Reisvereeniging
naar Noord-Afrika
HOE IK LEIDER WERD. DE
EENICINC. VOORBEREIDIN
In „Reizen en Trekken", het or
gaan van de Nederlandsche Keisver
eeniging. rag ik eenige maanden ge
leden een reis van den heer Sabel
naar Noord-Afrika m liet eind vi
Februari aangekondigd. Noord-Ah
kadal werkte dadelijk op mijn
verbeelding en toen ik het program
ma had gelezen oen booncis van
30 uur over de Middcllandsehe Zee
mei de ,.TronatIaiitiquc", een verblijf
van twee dagen te Algiers cn een
achidaagsche autotocht over Bougie,
riet if, Constantino en Bati
Biskra in de Sahara tot- stond mijn
plan tegelijk vast ik :»oe»t en zou
met den heer Sabel voor onze krant
inee naar Noord-AfrikaTien minu
ten later xat ik a! hij den ijverigen
voorzitter van de Uaarlcmsche af
deeling der Reisvereeniging, maar tol
mijn teleurstelling kreeg ik te hoo-
ren„Te laat 1 De groep is al vol 1"
Als een schooljongen, die zich een
pretje ziet ontgaan, zat ik tegenover
den heer Sabel. Nieuwe reizen naar
Noord Afrika waren door de Neder
landsche Reisvereeniging riet vóór
eind Mei uitgeschreven en om in de
warmte naar de Sahara te gaan. dat
lachte mij allerminst toe. Dus er van
r.fzicn m niet naar de Sahara Toen
kreeg ik plotseling een idee wan
neer ik zelf eens een reis uitschreef
en als leider met een groep in begin
April naar Noord-Afrika toog?
..Bent u al eens meer leider van de
reisvereeniging geweest 1" vroeg de
heer Sabel.
,.Xok nooit! Maar dat zal toch wel
geen bezwaar zijnEens jnoot. het
toch dc eerste keer wozen
Do heer Sabel zegde mij alle huip
toe en toen ik even later weer op' den
Gasthuissingel stond- was h<>t voor nul
al zekerheid ik hen nu eenmaal
een optimist dat ik 2 April op reis
zou gaan naar Algiers. Ik zag mij zelf
al boven op een kameel midden :n
de Sahara en ieder, die den reizen*
den redacteur van Haarlem's Dag
blad liien middag met een glunder
gezicht op straat heeft zien fiance-
reu. zachtjes fluitend: ..Naar Afrika'
raar Afrika! naar Afrika!" moet heb
ben gedacht, dat dat de gelukkigste
mcnsch van dc wereld was.
Drie jaar geleden heb ik na een in
terview met den uirectcur, den heet
Rioter* in ons b.ad twee uitvoerige
artikelen over dc Nederlandsche Reis-
\erccniging geschreven. Beter nog
dan door een interview leer je hel
werken van deze krachtige eii stevig
georganiseerde vereeniging die
thans ru'-r dan 33000 leden telt
kennen, wanneer j>- als leider van
'n groep een reis hebt voor tc berer
den. Dan zie je pas goed. hoe prach
geld. Ken leid
ma's dc reisve..
<lo hotel-rappoi ton <-n hotel-register»
op hot Centraal Bureau te Den Haag
olie gegevens, die hij voor zijn reis
noodig heeft, llij kan altijd voort-
bouwen op wat anderen vóór Hem
bobben gedaan, tenzij hij Oen geheel
nieuwe in oen 'door dc Reisvereeni
ging nog niet bezocht land ontwerpt.
oor mijn Afrikaansche reis waren
er voor mij absoluut geen moeilijkhe
den. omdat reeds meerdere leiders
deze rei* in bet afgeloopon jaar had
den gemaakt en ik dus alle gegevens
als op een presenteerblaadje thuis
kreeg. Daarbij kwam nog voor mij dc
gunstige, omstandigheid, dat de heer
Sabel dezelfde teis voorbereidde en
mij na zijn terugkeer uit Afrika van
de door hem opgedane ondervingen
deed profitceren. Ik kan dan ook niet
nalaten hier mijn grootc erkentelijk
heid te betuigen voor dc prettige,
niet genoeg te roemen medewerking,
die ik nieuweling op dit gebied
van dezen geroutinccrden leider bij
mijn voorbereidende werkzaamheden
mocht ondervinden. Mij werd door
meerdere toch werkelijk bereisde
menachen vóór mijn vertrek ge
vraagd, of ik er niet tegen op zag als
leider van ccn groep van twintig per
(tonen zoo'n verie rei* te onderne
men in een land, waar ik nooit ge
werst wjvs. Nu ik terug ben, kan ik
getuigen, dat ik bijna n°°it ccn een
voudiger. gemakkelijker rei* heb ge
maakt dan deze met mijn ..kudde"
van 20 naar Noord-Afrika. En dat
dank ik voor een groot dcc! aan alle
vindt in de program-
n. dc reken
«dichtingen, welke de heer Sabel mij
had verstrekt.
Nu komt daar nog bij, dat de reis
naar Afrika zeer werd vergemakke
lijkt, doordat de vertegenwoordiger
van een groot internntionaal reisbu
reau in Algiers voor de Reisvereeni
ging als ..bemiddelaar" optreedt en
nlles in Afrika hotelbesprekingen.
auto's, gidsen, huur van ezels eq van
kamoilen, enz. voorbereidt, zoo
dat men. als leider in Afrika komend
alle* in de puntjes geregeld vindt, Ik
had bij ai-.nkomst ir. Algiers niet an
ders *e doen dan met mijn groep,
toen ik van boord kwam. in een auto
t.." te stappen en te zeggen: ..Voor
ui* maarWij „werden gereisd" in
plants van dar wij zelf de beslomme-
lingen van de reis hadden en dat
bleek in cn voor ons onbekend land
.al* Noord Afrika een groot gemak en
een niet genoog to waardeuren weel
de. Wei moet voor een reis irtt een
groep van 21 menschon natuurlijk al
les tut in dc kleinste finesses voot
bereid zijn. Kun je. als je met -2 of
3 personen reist nog eens op goed ge
luk vertrekken en bet er op laten aan
komen in welk hotel je gaat logee-
ren, bij cco reis met de reisvereeni
ging mag niets aan het toeval wor
den overgelaten. Dc plaatsen ia den
de diners, de hotels, de cou
chettes nan boord, alles moet van te
i precies besproken zijn. Wan
ccn groep ergens aankomt, moet
de auto car gerc-ea staan om de reizi
ger» en bun bagage naar het hotel te
brengen. Je medereizigers moeten,
ranneer zij van huis vertrekken,
i'-t* tneer te vraen hebben. 7.ij mot-;
ten
cn op welk station en waar zij
ider bij het beginpunt
de
zuilen vinden, wat voor bavage
r ....„Ja incdenemcn, wat voor blee
ding dat bleek voor de reis naar
Noord-Afrika, vooral voor de dame*.
1 zoor ingewikkelde puzzle te zijn
waar zij hun brieven kunnen laten
heenzenden- in het kort alles, wat
inen voor een reis tc weten heeft. En
dan moeten zij een uitgebreid pro
gramma bezitten, waarin alles met
de dagverdeeün? uitvoerig staat
beschreven. Want dc reis in verbeel
ding, vóór men haar gaat ondernc*
is dikwijls nog grooter genot
dan de reis zelve. Voor het zeer goed
ingerichte programma heeft de heer
Prins, die als leider de eerste reis
met de reisvereeniging naar Noord
Afrika maakte cn haar ook geheel
ontwierp, gezorgd. Dat programma
geeft niet alleen een uitvoerige dag-
indeeling roet korte beschrijving -..an
hot door tp trekken terrein, hel be
.at ook enkele waardevolle artike
len over de geschiedenis, de bevolking
r-r, het tc bereizen land. Et. voort*
de bronnen voor verdere studie over
land en v'olk van Algiers. Want niet
het reizen om het reizen alleen maar
het reizen voor ontwikkeling, dat !s
het soeaal ethische doel, dat dc reis
vereeniging zich van het begin af
hcefi gesteld.
Een eigenaardige ondervinding bij
mijn voorbereidingen als leider van
deze reis was, dat ik al het reisgeld
vair mijn groep reeds voor 80 procent
had uitgegeven, voordat ik neg in
den trein zat. Dat kwam «foor de reeds
vehncldc omstandigheid, dat bij deze
reis allea van te voren was ..vastge
legd". SDoorbiljetten, passage aan
IfOord .dinere en lunches in den trein,
allea was vooraf reeds besteld en bc-
tiald en voor «Je reis door Afrika
zorgde een ander. Zoo ging ik als lei
der van twfnt'.e menschcn met
minder geld op zak op reis dan an
der-, wanneer ik met twee of drie
In Rotterdam zon ik mijn reisgroep
aantreffen. Ik zelf was naar Amster
dam gegaan om te zorgen voor de
plaatsen van mijn roisgenooten in den
trein. Toen ik het station ..Delftsche
Poort" binnenreed; was het eerste,
wat ik zagde rood. avit ei. blauwe
label* op een dertigtal koffertjes op
liet perron. Ik begreep, dat dit. dc
..kudde" moet zijn. die zioh 18 dagen
:iau mijn leiding en zorgen zou toe
vertrouwen. Mijn borst, zwol van lou
ter trots r-n geheel doordrongen nu
van het belangrijke, van mijn nieuw.-
waardigheid, hing ik al uit den trein
en schreeuwde..Hallo! Reisa-erecni-
ging
„Daar is ie!' hoorde ik iemand roe
pen.
Tk, de leider, was de eenige. die
mijn reizigers nog niet kende. Zij ke-
ken met evenveel nieuwsgierigheid
naar den nieuwen man als ik naar den
groep, die 18 dngen lang lief en leed
op reis met mij zou deelen. Het was
duidelijk, dat wij van beide kanten
dachten: „Wat zullen wij aan elkaar
hebben
Tijd t-ot kennismaking was er niet.
„Zoekt u eerst maar uw plaatsen
uit! Voorstellen komt later wel!" en
ik schoof hen tegelijk den corridor in
naar de coupe's die ik voor hen gere
serveerd had.
Een geroezemoes vafl eftmnien
door elkaar, een gesleep en gehijscn
van bagage en een algemeen „oef!"
toen de trein wegreed. Ik had mijn
groep behalve twee heeren. die in
Rozondaal en Brunei zich bij ons zou
den voegen bij elkander en de
vonrstellerïi begon. Zoo'n eersto ken-
nismaking van een groep reizigers,
me oen groote reis met elkander zul-
den maken heeft aitijd iets eigetianr-
digs. Het i? als de eerste ontmoeting
mot je niedepa's«'..eiers nan boord van
oen mailboot. Jo monstert elkaar, je
feilt en je taxeert! Je hebt dadelijk
je sympathieën en soms ook je uriti-
Later op reis merk je dikwijls
cerot goed, hoe een eerste kennisma-
t-ednegt. De sympathieën ver
lunzen soms naar den kant van do
anti s, de anus gaan in tie tegenover-
ge-telde richting.
.Maar de Icioer van een reisgroep
.s ju zijn smaak een onpersoonlijk
wezen. Hem zijn, «Is de vader van
ccm groot gezin, al ziju kinderc-n even
liet! Hij weet immers, dat van hem
tie vrede in de grooie familie geduren
de de reis zal a/hangen, voor hem
moeten \an het begin af allen gelijk
zijn.
liet was een gezelschap van men-
sclu-n van dn e ree pluimage, dal zich
aan mij voor deze reis had toever
trouwd. Er waren jonge menschcn
bi'. d:e Jieel Europa van Spunjo
tot de Noordkaap toe hadden be
varen andere heeren, die «Jen
reis naar Marokko en Algiers reeds
Vóór d-.-n oorlog me: een boot van de
Nederland haddon gemaakt, er wa
ren dames, die voor de tiende maal al
met de reisvereeniging op reis glu
ten cn dus dat begreep ik de
xploten van den leider met kennis
an zaken konden heoordcèlenmaar
r was ook een oude heer, die, 60 jaar
'ld, voor het eerst <lc grens overtrok,
'an alle reizigers trok deze oude lieer,
die den moed had op bijna 70-jarigen
leeftijd zijn esrete buitenlandsche reis
naar de Saliara te maken, -mij liet.
incest aan. Voor hem vooral wilde
ik do leider zijn.
Acht uren gezamenlijk in den trein,
het is voldoende om elkaar ecnigs-
zins oppervlakkig 1e loeren kennen.
Toen :k "s avonds met mijn nu
olledigcn groep te Parijs op dou
Boulevard zat voor liet Café de la
Paix, wist ik al, dat ik met mijn groot
icziu heel gelukkig was geweest. Er
.vas een stemming \au prettige sa-
menhoorighoid, alsof wij elkaar reeds
weken kenden en teen wij over «Ion
Boulevard des It aliens met ons twin
tigen naar ons hotel terugwandelde,.,
neuriede ik ntet meer alleen, maar
neurieden 20 monden met mij mee:
„Naar Afrika! Naar Afrika! Naar
Afrika!
Ik bad ge#n zorg ineer over mijn
leiderschap. Ik wist. dat ik met zulk
een stemming in den groep oen heer
lijke reis zou lu-bbcnDie stemming
is gebleven tot. het laatste «ogenblik,
...t wij met ons een eu twintigen ge
zamenlijk vormden: greep C 170 van
de Nederlandsche Reisvereeniging!
En een heerlijke reis is het ge
worden! 1
J. 13. SCHUIL.
INGEZONDEN M F D E D EELI NG EN.
60 Cts. per regel.
De vollegrondstentoonstelling
De inzending der Beigen
Rhcumaliekl
De pifnen bestrijdt men rr-«t
Spirosal-oplossing„<8ojf«*."
warmeede olie pijnlijke plaatsen moe
ten Ingewreven worden.
Om de aandoening zelve tol genezing
Ie brengen, moei deze uitwendige kuur
gecombineerd worden mei hel Inwen
dig gebruik van Asplrln-toblellen
.*T>" Splrosal-oplossing is In alle
apotheken en droglstwlnkeU
verkrijgbaar.
(Van onze deskundige mede-
wtrkster-j
De measchen, die wegblijven van de
tentoonstelling als er m het. gebouw
niets te zien is, hebben groot ongelijk.
Want wat er buiten in bloei staat is
zooveel, dat het alleen al meer dan een
gang waard is voor een werkelijken
liefhebber- Toch zijn er bij het mooiste
weer tijdens een „interregnum" nauwe
lijks bezoekers. Het is jammer dat ieder
zoo bang i=, geen waar genoeg te krij
gen voor zijn zes dubbeltjes, jammer
voor de tentoonstelling cn voor hem
zelf.
Op het oogenbük is het haast de
mooiste tijd. De hyacinchcn bloeien
het ruikt er heerlijk bijna alle nar
cissen bloeien en bovendien beginnen
de vroege tulpen al. Op het vlakke ter
rein vóór het hoofdgebouw prijken ban
den en perken van lichtblauwe cn witte
hyacinthen; daaritisschen komen gele
tulpen in bloei, wat heel mooi staat sa
men. Bijna al die hyacincben en tulpen
van de grootc grasperken zijn collectieve
inzendingen der verschillende afdeelin*
gen; zoo verrijst uil het middenperk
steeds duidelijker de pijl van tiendui
zenden Darwintiilpcn, die de afd. Heem
stede plantte maar die bloeit nog
niet en wc zouden spreken over wat
er bloeit.
Buitengewoon kleurig en vroolijk staat
nu de door taxushagen ingesloten tuin
der Bond van Bloembollenhandelaren,
links van het gebouw, haast alle vakken
zijn gekleurd: hyacinthen en tulpen.
Het moet van uit dc lucht wel een aardig
gezicht zijn. die rechtlijnige perken.
\an den anderen kant van de hal ligt
de tuin van den heer War naar, te Sas-
tenlteim; ook een aardige en voor een
particulier meer bereikbaren aanleg, met
de vroolijke combinatie van narcissen en
roode tulpen-
Achter het gebouw bloeien perken
:ulpen en narcissen en even verder ziet
Tien dan al de duizende gouden bloemen
3n de narcisscnvallci, de collectieve in
tending der afd- Sassenbeim, rondom
liet ronde vijvertje en op het eilandje
daarin. Gelukkig, dat de narcissen on
der de hoornen .-taan ca daardoor lang
kunnen duren bij frisch weer, want het
zal hard zijn deze pracht weer te
missen. In het bosch liggen
overal natcissenpcrken tulpen bloeien
er nog weinig in de schaduw en
iter in kan men zien. hoe narcissen
alzoo uit kunnen zien in de uitge
breide collectie van de vereenigng „De
Narcis". Bijna driehonderd verschillen
de soorten staan hier in kleine perkjes,
cu dat is nog niet eens alles, wat er be
taal aan soortenMaar het is ruim
genoeg om een denkbeeld te kunnen
geven \an de narcissencultuur, cn eigen
lijk veel te veel, om een keus mogelijk
laken voor tie „honderd bollen in
tien soorten", die de bloemenliefheb
ber rich voorneemt aan te schaffen. Er
blijkt uit de collectie, dat onze smaak
nog al gezond i; den laatstcn tijd, en
et te veel uitgaat naar dubbele bloc-
er. en monstruositeiten-
De rotstuinen worden met den dag
mooier. Er zijn hier heel wal rotstuinen
n cr is veel uit tc leeren. Zoo toont die
•an de kweekerij Alpina duidelijk, dat
helgrijzc steen alle bloemen over
schreeuwt, cn dal de steen nooit meer
dan ccn hulpmiddel mag zijn, om plan
ten cenigszios in hun natuurlijke con
ditie te brengen- Die van dc firma Den
Ouden, te Boskoop, achter het adminis
tratiegebouw, toont duidelijk, hoe het
moet: geen onlogisch opstapelen van
scherven, maar enkele flinke blokken in
iet gezicht, waarlangs de planten staan,
vier wortels kunnen prot'iteerca van de
'ochiigheid der steeneo- Maar ik wilde
•igenlijk .-pieker over cc imgeving van
jen Lelïevijvcr, die een van de aller-
mooiste plekjes i- van de tentoonstel-
'ling. Aan het einde er van wcerspicge-
jlcn de hyacinthen san de afd. Voorhout
zich in het water. Daarnaast ligt de ge
mengde inzending van den heer A- Bos,
'te Ovcrveen: klc-ine perkjes cn groepen
van planten cn van de bolgewasjcs, die
de kwoeker bijgoed noemt, naast tul
pen, hvacinthcn cn al de gewassen, die
men op grootc schaal teelt. Dat ziin b-v.
dc blauwe Chinodoxa's en Scilla's, die
nu over raken, allerlei Anemonen
Iet eens op dc ruig behaarde, blauwe
Pulsatilla cn dergelijke dingen meer-
Ook in den tuin van de firma Tu-
bergea, even verder op, staat veel van
dat bijgoed. Als de zon schijnt, staan
b-v. de helroode bloemen van Anemone
fulgens open cn van Anemone St- Bavo,
die prijkt in rood, wit en blauw. De tuin
staat verder vol met hyacinlhen, niet de
zware bollen, die La de perken geplant
zijn en wier trossen soms omvallen door
hun eigen gewicht, maar een soonje
kleiner, dat eigenlijk veel mooier is en
allerliefst staat in losse groepjes. Aan
den anderen kant liggen langs het wa
ter vakken met tulpen, waarvan er ook
al enkele bloeie*, en aan de overzij van
het pad de groep perken van de meest
uiteenJoopende gewassen, die samen de
inzending van Oegstgeest vormen; druif
jes en primula's, narcissen, doconicums,
tulpen, aubretia's, van alles wat. Ze
vormen een van de aardigste inzendin
gen, waar altijd wat te zien is.
Iloogcr op den heuvel liggen dan dc
rotsiuinc-n van de kweekerij Mocrheira
en van den heer Koper, te Benncbroek,
die hier in de buurt ook een beplant
muurtje heeft, dat bijzonder mooi staat-
Van de hoogte van het heuveltje af,
dat met al ziin steenen nu haast een
echte berg lijkt, heeft men het mooiste
gezicht, dat men rich zou kunnen voor
stellen; aan den eenen kant de narcis-
senvallei, aan den anderen kant al die
bonte gemengde tuinen en op den ach
tergrond de statige hyacinlhen. Achter
die hyacinthen liggen weer collectieve
inzendingen van narcissen en van tul
pen, maar de tulpen bloeien nog niet.
Langs dc Sparrelaan, die aan den voet
der Belvedèreheuvel loopt, ook weer
narcissen. Bij de trap, die vroeger naar
de Belvedère leidde en nu, zooals velen
aan het eind van een stellen klim ont
dekken. bovenaan afgesloten is. ligt nog
een aardig rotspartijtje van den heer
A. Bos.
Behalve bolgewassen en bijgoed ko
men er hier en daar ook al andere din
gen in bloei: de vroeg bloeiende hees
ters, zoo.als Ribes en Forsitia, van de
kweekerij Terra Nova echts voor het
hoofdgebouw, een prachtig perk roode
Azalea mollis aan den grooten vijver,
de witte Magnolia's io den mooicn aan-
•g van de firma Van Empelcn cn Van
Dijk onder de groote populieren links
op het vlakke terrein-
Vele bezoekers slaan cal gedeelte van
:n tuin over en toch is. v at den aan
leg betreft, die strook langs het water
met al die prachtige Coniferen een van
de mooiste stukken-
De Belgische Florallën.
Ter aanvulling van ons verslag betref
fende de opening der Belgische Flaralièn
op de International» Bioementemoone'.el-
ling te Heemstede ontleenen wij aan de
door üriuf Kereliovea gehouden rede nog
het volgende
Spr. begon met te herinneren aan
bloeinentemocuieteliing van 1910 en prc-es
dan het tentozntiellingsbestuur dat de
goede gedachte heeft gehad ook
enlandcis «la gelegenheid te vorechnf-
oni te lo'inen wal bij hen de resul
taten cijn van vele jaren moeizanien ar
beid.
Me', din-kbaaiheid beeft de Eurc-pcesche
tuinbouw van deze gelegenheid geb
gemaakt.
L>e tcntoonstcl'.htg heeft ook ccn ideëelc
betteken i- want r.iet» verbindt de r
cn.ro. el:-s hier usV alle streken van Euro-
ia tezamen komen, zoo zeer, niets leidt
zóó tot onderlinge waardeerïng als
grootscho manifestatie die op het oogen
bük te Heemstede plaais vind:.
Na cr op gewezen te hebben dat de
HoU-iindspbe hloemkweekers hun groote
bekwaamheid hebben getoond door }ie<
kweeken van nieutvé variëteiten, het ge
ven van sierlijker vorm en fijner klei
.i.i n dc bldfemc-n, herinnerde spr. aan
liefde die de Hollanders door de eeuwen
heen voor <ic bloemen hebben gehad er.
:n den loop dier eeuwen heelt «Je Hol-
landsehc hlooti;kweekeTsJcun*t ccn onge
kende boogt» bereikt. Door de - industriali
seer ing van «Je bloanlxêlencultuur geven
e landstreken bij Haarlem nu de uitge
rekte en veelkleurige velden «e bewon
deren, die beroemd zijn in Europa-
Met groote vreugde hebber, -alle naties
die door het lenióoosieliincabestuur zijn
uitgenoodigd aan de teutóonWellLnc deel
ramen, n.io die urtnoodiginjf gehoor
gegeven want een dergelijk» expositie
door den vrecdznmen wedijver dien
zii opwekt slechts aan de kweckcrsk
ten cowle komen.
V-'n givr.s^her harte dankte spr.
voorzitter van d» iatecr.scionale jury hei
teotooosie'Jineehes'.unr dat liet een be
roep heeft gedaan op de vensehillende ne
lies d:e ztcli met den tuinbouw bezighou
den. IV- Balgisohe regeering beeft nic
gea.araeld een delegatie af to vaardigen
om haar 1c -.-«rtegenwoordigen en bewijst
daardoor welk een groote wa-arde 7.i_
hecht <ttm het door hel tontoonstellings-
hestuur genomen initiatief.
Tenslotte wonsehte spr. dit besiuu
in 't bijzonder den bekwamen en ol
moeibaren president, den heer Ernst U.
HIJ MAAKTE HET WEER GOED.
In verschillen
de Engelsche
garnizoens moe
ten da soldaten,
die wacht heb
ben, tevens de
Tot dat doel is er
dan ook voor
poethuizen een
gong opgesteld,
waarop men dus
Iettelijke malen
per dag een paar geweldige slagen Isa;
klinken.
Op zekeren middag had een jong sol
daatje de wacht en per ongeluk gaf hij
dertien slagen op de gong. De laatste elag
was nog niet uitgegalmd of de wachtcom
mandant rtormde naar buiten en vroeg
woedend of de eoldaat-klokkenist misschien
niet tellen kon.
„Je slaat, waarachtig dertien uur, ezel!"'
„Toch niet waar, sergeant?" vroeg Tom
my verbaasd, maar dan nam hij vlug zijn
hamer en gaf nog eon flinke klap aan den
achterkant van de gong.
..Wat voer je nu weer uitJf bulderde
de sergeanl.
„O. ik sla den dcitïenden slag natuurlijk
weer terug!"
Feuilleton
Naar het Amerika*nsch
MART ROBERTS RINEHART.
„Heeft u misschien in den trein
van zc* uur iemand een map ze;
zien, die een beetje mank liep!"
vroeg ik. „Bedenk een* goed: we
doen ona best om oen mnn tc vinden
die gisteren om Zonnehoek heen
draaide voor tic brand uitbrak".
Óumiddcllijk was hij vol belangstel-
lin,RIk was zelf ook hij don brand",
vertelde hij uitvoerig. „Tk hoor tot
de vrij willige brandweer. Het was üc
eerste groote brand dien wc hier ge
ban heoben na dien keer dat T Se'
bouw van dc golfclub is eigebrantl.
Ji:jn vrouw zei -an de wees nog:
„jvavid, dat geld voor je uniform en
je i.elm had je ook wel kunnen spa
ren". Kn warempel, vannacht had ik
zc noodig. 7,o belden zoo -bard dat ik
nauwelijks tijd had om ze aan te trefc
n heeft u iemand gezien die
pronk liep!" vroeg Gertrude, toen hij
fcven zweeg om op adem to komen.
•Niet aan den trein, juffrouw", zei
hij. „Zoo iemand is hier vandaag niet
geweest. Maar ik zal u vertellen
waar ik wc-l een manke man heb gv
zien Ik kon niet wachten tot de
biandweer vertrok, cr gaat om 4.45
ccn goederentrein hier langs en ik
moert, naar het station. Ik had wel
gezien dat er hij den brand niet
veel meer te doen was we hadden
het vuur in bedwang" Gertrude
keek mij erna aan en glimlacht
en ik gine dus op weg. Hier en
naar buis terug gingen en op bet voet*
daar liepen noir enkele menschen- die
pad van de Golfclub zag ik twee
mannen. De eene was nogal klein. Hij
zat aan den kant van den weg met
zijn rug naar mij toe en harl iets wit*
in zijn hand. aisof hij bezig was zijn
voet Ie verbinden. Toen ik een eindje
verder was keek ik nog eens om en
hinkte bij langs den weg. luidkeels
vloekend.
„Gingen ze naar dc club?" vroeg
Gertrude.
..Neen. juffrouw. Ik geloof dat zo
naar het dorp zijn gegaan. Ik heb
hun gezichten niet gezien maar ik
ken iedereen hier in de buurt en
iedereen kent mij. Toen ze m'.j niet
toeriepen begreep ik dat het vreem
den moesten zijn".
Dus alles wat we dien middag te
weten kwamen, was dit; er was
iemand geraakt, door den kogel die
door de deur heengegaan was; hij
was bet dorp niet uitgegaan cn bij
had geen dokter geraadpleegd. En
verder was ik er van overtuigd, dat
dokter Walker wist wie I-ucien Wal
lace was en juist zijn ontkenning was
voor mij 'n bewijs «lat we in die rich
ting tenminste op het goede spoor
waren.
Ik vond het een plezierig idee. dat
dc <letcctïve 's avonds weer kwam en
ik geloof dat zelfs Gertrude er blij om
was. Toen we naar huis reden zag ik
haar voor hef eerst sinds enkele da
gen in het volle zonlicht en ik
schrok er van. zoo slecht als ze. er uit
zag. Ze was mager en bleek en al
haar opgewektheid was verdwenen.
..Gertrude", zei ik. „ik hen een org
zelfzuchtige otide tante geweest. Van
avond ga je nojr uit dit afschuwelijke
huis weg. Dc volgende week gaat
Annie Morton naar Schotland en jij
gnat met haar mee".
Tot mijn grootc verbazing werd ze
vuurrood.
„Ik wil liever niet gaan. tante
Ray", zei ze. ,,Laat me a!s 't u blieft
hier blijven".
,,Je verliest op die manier je ge
zondheid en je ziet er heel slecht, uit",
ze ik vastbesloten. „De verandering
van omgeving zou uitstekend voor je
zijn".
..Ik ga hier niet vandaan". Zij was
even vastbesloten. Toen voegde ze er
op luchtiger toon bij„En Liddy en
li hébben me iederen dag noodig om
den vrede te bewaren'!"
Misschien begon ik langzamerhand
iedereen te wantrouwen, maar het
«cheer, mij nu toe dat Gertrude's vroo
lijkheid kunstmatig en gedwongen
was. Onder het. ritje naar huis keek
ik haar af en toe eens van terzijde
nan, en de twee vuurroode plekjes op
haar hleeke wangen bevielen mij
niets. Marn- ik zei verder geen woord
over mijn plan om haar naar Schot
land te sturen ik begreep we! dat
ze toch niet gaan zou.
HOOFDSTUK XXV.
Een bezoek van Louise.
Dien dag zou er nog heel wat ge
beuren, en toen ik het huis in kwam
en Eliza op een stoel in de gnng vond
terwijl Mary Anne haar best deed om
haar door huishoudammonia te laten
stikken en Liddy baar polsen wreef
(iets waarvan ik het nut nooit heb
ingezien) toen wist ik dat het weer
f:espookt had en dezen keer op klaar
ichten dag.
Eiiza was radeloos van angst. Ze
greep mijn mouw wast toen ik bij
naar in de buurt kwam en weigerde
mij los te laten, voor ze alles verteld
had. Omdat het nog maar zoo kort
na den brand was, was het beele
huishouden in dc war en het verbaas
de me niets toen ik Alex en' de tuin
mansknecht een zwaren koffer naar
beneden zag sjouwen.
,-Ik wou bet eerst niet doen, juf
frouw Innes". 2ei Alex. „Maar ze
was zoo opgewonden dat ik bang was
dat ze doen zou waarmee ze dreigde
zelf den koffer naar beneden te sle
pen en zoo de heele trap bederven".
Ik probeerde mijn hoed af 1e zet
ten en tegelijkertijd de dienstboden
te kaimeeren. ..Eliza, als je je gezicht
hebt gewasscben en klaar bent met
huilen", zei ik. „moet je maar in
mijn zitkamer komen om mij te ver
tellen wat cr gebeurd is"'.
Zonder een woord te zeggen begon
Liddy mijn kleeren op te. bergen.
Haar heele houding drukte diepe af
keuring uit.
„Nu", zei ik. „toen bet zwijgen on
dragelijk begon te worden „het-
schijnt dat er weer wat aan de hand
is'.
Liddy zweeg, en zuchtte diep.
,Als Eliza weg gaat, weet ik niet
waar ik een ander keukenmeisje van
daan moet halen". Voortdurend zwij
gen.
Waarschijnlijk zal Rosie wel goed
kunnen koken". Minachtend gesnuif.
„Liddy", zei ik ten slotte, „probeer
t maar niet te ontkennen aat je
eigenlijk geniet. Je bent dol op al die
opwinding. Je hebt er nooit beter
uitgezien. Ai deze drukte na je kalme
leventje heeft bepaald een goede uit
werking op je gezondheid gehad".
_„Ik denk niet aan mij zelf", zei ze
eindelijk. Misschien ben ik wel ge
Ktalnge, r«!u": met Jic-t succes dal de
Internet? vn sic Yporja usblocmencen tooln-
io-.cietolling heeft een tentoonsteltónff die
over ccn groot deel van de wereld den
goeden naam zal verbreiden van den
Hoüandschen Tuinbouw, doIlollasufcohe
tjastvrijbeid en de economische grootheid
vsm liet Koninkrijk der Nederlanden.
Feestmaaltijd
Be Algemeene Vereeniging van
bloembollencultuur bood gisteravond
een feestmaal aan in het Hotel Groot
Badinris te Zandroort aan de afge
vaardigden van het Congres van den
Internationalen Bond van Be-roeps-
tuinbomvers en aan de leden der In
ternationale Jury.
Aan den maaltijd namen ónder
meer deel Z. K. H. de Prins der Ne
derlanden, de Belgische Gezant, Prins
Albert, de Ligne, de Engelsche ge
zant, Sir Charles Marling, de Fran-
sclie. gezant, de heer de Marcilly (de
Duitsche en Amerikaansehe gezanten
waren verhinderd aan de uifcnoodiging
gevolg te geven), Jhr. mr. dr. Buys de
Beerenbrouck. Minister van Binnen
landse he Zaken en Landbouw, Jhr.
mr. dr. H. A. van Karn eb eek, Mi
nister van Buitenlandsche Zaken, de
offïcieele delegalie der Belgische re-
geering met graaf de Kerchove de
Denterghem aan het. hoofd, tevens
voorzitter der Internationale Jury.
Verder «ie voorzitter van 't congres, de
heer 13. Ruys, de voorzifter van den
N'ederl. Ttiinbouwraad Mr. Dressel-
huvs, de Fransche députéChollei,
als leider der Fransche afgevaardig
den op liet congres, de heer Lobjoit,
inspecteur van den tuinbouw aan het
Brifsche Ministerie van Landbouw,
Dr. Saulnier, Chef van den Frau-
schen plantenziektenkundigen dienst
en officieel afgevaardigde van den
Fransehen Minister van Landbouw,
Pref. Qunnier van Wageningen, -de
Inspecteurs van den landbouw Ka-
kebeeke en Marsholl. bet hoofd van
den Plantenzieklenknndigen dienst
van Poeteren. Dr. van .Slogteren en
de Rijkstuinbouwconsulent Ir. Vol-
kersv, van Meemslit de Burgemees-
fer en Wethouders van Zandvoort,
de Fransche attaché Glascr, de con
sulaire agent van Frankrijk, de heer
Sauveur c-ii vele anderen, te zamen
150 personen.
Bij het begin van den maal
tijd Stelde de iafclpresdent de heet;
Krelage een dronk in op H- M.
de Koningin en het Koninklijk Huis
waarbij hij in 't bij zender den Prins
dank zegde voer liet aanvaarden van
bet Bescherm heerschap.
De Prins beantwoordde deze toe
spraak.
Vervolgens bracht de voorzitter een
dronk uit op de staatshoofden der aar
den disch vertegenwoordigende na
ties.
Aan het dessert, stelde de voorzitter
een dronk in op do Nederlandsche
regeering.
De heer E. li. Krelage, voorzitter
van Bloembollencultuur hield de vol
gende toast:
De Algemeene Vereeniging voor
Bloembollencultuur heeft alle reden
om zich gelukkig te prijzen, dat haar
groote tuinbouwfeest aanleiding heeft
pegeven tot de door ons allen bewon
derde Belgische tentoonstelling.
Niet alleen dankt onze vereeniging
daaraan een moeilijk hoog genoeg te
waarde eren tijdelijke ten toonstelling,
inaar bovendien is door een gelukkig
samentreffen dit bloemenfeest hel
symbool geworden van herboren sym
pathie, van de toenadering van twee
zonder dan vroeger, misschien ook
niet, maar dit weet ik welik ben
nog r.iet heelema.il onverschillig ge
worden en toen ik u onder aan de
trap zag staan, terwijl u door de deur
schoot o, ik kom er nooit over
heen. ik ben er een ander inensch
van geworden".
„Nu. dat doet nae plezier zoo'n
verandering is wel eens aardig", zei
ik. En toen kwam Eliza binnen, met
Rosie en Mafy .Anne.
F.n afgewisseld door snikken en op
merkingen van de beide anderen ver
telde ze bet volgende,.Om twee
uur (kwart over tweeën beweerde
Rosie) was ze naar boven gegaan om
een portret vut. haar kamer te 'halen
om dat aan Mary Anne te laten zien.
(Het portret van een dame, viel Ma
ry Anne hier in de rede). Ze ging de
bediendentrap op en langs ae gang
naar haar kamer, die tussohen den
kofferzolder en de onafgemaakte bal
zaal lag. Toen ze op de gang liep
boorde ze een geluid alsof er iemand
meubels verzette, maar zo was niet
zenuwachtig. Ze dacht, dat het mis
schien menschen waren, die het huis
doorzochten na den brand van den
vorigen nacht, maar ze keek op den
kofferzoldcr en zag niemand.
(Wordt vervólgd);
