HAARLEM'S DAGE' AD
FLITSEN
r
Het terrein voor een nieuw gouvernementsgebouw
DË WENTELTRAP
M>
WOENSDAG 13 MEI 1925 TWEEDE BLAD
Lichamelijke Opvoeding
CXXI.
Een cud Nuderlan<lsch work
over gymnastiek. Duit
8che invloeden in de li'
ctaHinsoefonin^en. Ge
brek aan Mijl.
Het boekwerk Gymnast:k für <lio
Jugeni'door J. C. F. liu-r— Mmhs i<[
uier alieen belangwekkend om Z'jn
ouderdom «liet in .ii
druk iu 1703) doel» évenz er om
schouwingen. dio *r in rijk-
scheidenheid ,in 4en K.-«« word'-n ge-
geven. Zoo vinden wij in de Hollaud-
6Cho vertaling (180$— !$1?) door Jan
van Geuns. predikant bij de n.opsgft-
zinde Gemeente te Leiden, over den
tfunstieen invloed van kunstmate
lkliMmïoefening op de bevordering
van deugd en goede zeden het volgen
de aangeteekend:
„Onze zedelijkheid berust, ten groo-
ten deele, in den wil. <11 deze. weder
om. hangt voornamelijk af van bet
verstand en do wijze waarop wij de
dingen beschouwen. Dit :6 volkomen
w aar. maar duidt nog der. samenhang
niet aan. die er is tu«-hen zedelijk
heid en ligciiaams-oefening. Deze za-
mephang wordt dan eert: zigfbanr,
wanneer wij overwegen, dat do be*te
inzigten en de braafste wil nog maar
het beschouw-!;ik gedeelte van een
goede daad uitmaken, en dus den
mcisoh, i>Ui*<-n on op zichzelven, ni'-t
tot deu rang van een zedelijk ko>u
wezen verheffen Men kan veel voor
de deugd gevoelen, om het zoo eens
uit t< drukken en nog tan» niet tot het
volbrengen komen. Tot dit volbrengen
wordt krach; vi-re.-ritt. en hierbij
komt grootelijka het ligchaaot in aan
merking. Het moet, zorai.« wij boven
hebben opgemerkt, gezond, sterk cu
vaardig zijn, zal het volbrengen mo
gelijk, ten minste gemakkelijk wor
den. Dit is de z&menliang tusschen de
zedelijkheid on de kunstmatige
ligekaa rasoefening!'
De schrijver vervolgt dan: ..Wij
kunnen d:t beweerde ook nog uit asi
de oogpunten beschouwen. Verre onze
me«!o denkbeelden verkrijgen wij
door middel van het ligcha.'tm en wor
den deze, door do gesteldheid van hot
laatste ten groot-ndeeie gewijzigd,
't welk wederom op begeerte of afkeer,
op wil of onwil, op lust of onlust, op
ijver of traagheid. :n<-t één woord op
d<- geheel-' zedelijkheid, eet ten gewig-
tigen invloed heeft. Ons zedelijk en
verstandelijk welzijn staat van daar
in het nauwste verband met onze
ligchamelljke gezondheid en zijn ver
standelijke en zedelijke gebreken niet
zelden gevolgen van ligchamelijko".
Hierin ia stellig veel neergelegd,
dat. hoewel oud, toch zeker niet ver
ouderd is, zoodat de eenvoudige en
duidelijke bewoordingen, waarin
schrijver zijn opvattin? geeft, nog al-
lozins de overdenking waard zijn. Ho.
vendien vinden wij er eenige overeen
komst in met een zeer moderne op
vatting, volgens welke alle psvcholo-
gisch gebeuren voorafgegaan zou
worden door een lichamelijk gciieuren,
zoodat om <en voorbeeld aan to ha-
Jen. dat onlangs door Dr- Lubsen
van Amsterdam in een voordracht
werd genoemd: ..wij niet h«::icc. om
dat ia ij bedroefd zijn. maar bedroefd
zijn omdat wij huilen". Wij zouden
hlormede belanden op b<ri terrein van
de physiologische psychologie, een
zwaar begaanbaar terrein voor niet-
deakundigta, en aangtczien ik in deze
materie niet meer dan belangstellende
ben. acht Ik mij niet competent, om
op dit terrein ais er-da op te treden
voor mijn lezers. Wij mogen echter
wei dit zeggen, dat er omtrent het ver
band tuwchen lichaam en ziel nog veel
te onderzoeken valt. doch dat er on
miskenbaar een verband la het niet
opmerkelijk, dat juist het Engelsehe
volk, een natie die niet alleen kijkt
naar 6port, doch er ook s-rang in t.-J
van vormen atn meedoet, zoon bij
zondpro mentaliteit Iteeft. die het in
zoo hooge mate doet verschillen van
zoovel© andere volkeren t Ons gehcele
onderwijs i* vele faren lang in hoofd-
zaak bemervcht door Duitache opvat-
tineen en methoden, doch gelukkig
beeft liet zi*h in de laatste jaren
daar meer en sneer van los
gemaakt; alleen in do li-'haama-
oefeningen geldt hei Duiisch© voor
beeld nog voor velen als het non plug
ultra. D» Duitsch" literatuur over
lichamelijke opvoeding is in zijn hoe
veelheid 'Overstelpend. zoodanig, dat
het een verademing mag genoemd wor.
den. eens een Enga'tseh of Fr ais se h
boek te lezen of een vertaling van
een Zweedsch of Deensoli werk ter
hand te nemen. Dat. doet dadelijk zoo
veel gezonder aan na het ziekelijk-sen-
timentecle van veel Duitsche geschrif
ten der laatste iaren. Wat de prac-
tijd betreft, zuilen wij ons dan ook
naar mijn opvatting voor de sport
beoefening rneer naar het Engclsehe
voorbeeld moeten richten, wat de ele
mentaire lichaamsoefeningen aangaat'
meer naar het Zweedsche en Deensclie
inzicht. Die laatste heeft Engeland
trouwens zelf ook gc-daan; wat men er
op de .-cholen „drill'-' noemt, is niet
anders dan Zwecdeche gymnastiek.
Wij zullen ons voorts ook moeten
losmaken van het denkbeeld, dat
iemand van dertig jaar iois bijzonders
verricht, wanneer hij of zij dan nog
aan gymnastiek of sport doet.
waarde en de groote betcckcni*
lichaamsoefeningen wordt algemeen
:cgcr;
een
•n haar n< - te veel uitsluitend
voor de jongeren geschikt). Gynmaé
en tal van vornu-n van sport zijn in,
zoodanige, verscheidenheid van dosis
en samenstelling te geven. dat. er voor
alle leeftijden en voor iedereen iet
aruitreVio'iik.s en jets nuttigs in kat
blijven Wij willen dan ook gaarne,
hopen, dat de jeugd van thans, d;
niet zonder 6fiort opgroeit, ook in haar
later leven nan verschillende vormen
van lichaamsoefeningen r.al blij
deelnemen. Wanneer de volwassen Ne
derlander als regel tot op itoogen leef
tijd sportbeoefenaar blijft, zal hier
door zeer stellig een stempel op ons
volkskarakter worden gedrukt, waar
van het eerste gevolg zal zijn. dat een
gebr-k aan stijl, zooals zoo duidelijk
naar voren is gekomen, in het zomer-
t oi-krakeel en de verpolitiekte -"han
deling van het olympiade-subsidie zal
worden opgeheven.
H. L. WARMER,
Vervolg Stadsnieuws.
DE NOOROERKERK
Een overzicht van het conflict
tusschen het bestuur der kerk
en den Kerkeraad der Ned.
Herv. Gemeente alhier
Het bestuur van de Stichting Noorder-
kerk en -School heeft ons inzage gege
ven van de turscben genoemd bestuur
en den Kerkeraad er. het Ministerie van
Fieaücanten der Ned. llerv. Gemeente
alhier gevoerde correspondentie betref
fende de Noorderkcrk-ouaestie.
Wij ontlcenen aan deze corresponden
tie de volgende mededeelingen:
Na verschillende onderhandelingen
had op Dinsdag 33 September 1924 een
conferentie plaats tusschen vertegen,
woordjgert van Kerkeraad en Kerk.
voogdij der Nee. Herv. Gemeente te
Haarlem en- van de Stichting Noorder.
kerk.
Eenige der voornaamste conclusies,
op acre bijeenkomst genomen, waren de
volgende:
ie. Do Kerkeraad sticht voor het Kit.
verparkkwartier (Wijk III der Ned-
Herv. Gemeente) zoo tijdig een Buurt
gemeente, dat zoo mogelijk vóór 1 Fe
bruari 192$ de Kerkeraad dier buurtge
meente kan worden gekozen-
ïc. Aan deu Buurtkerkeraad der te
stichten Buurtgemeente wordt m het
plaatselijk reglement overgedragen: de
geheel zelfstandige regeling van getal,
tijd ca plaats der godsdienstoefeningen-
jC- De vervuhing van de helst der
beurtea wordt opge ragen aan den pre
dikant der Buurtgemcentc.
4e. De (vijkpredikant van Wijk III"zal
worden benoemd tot predikant der
buurtgcmcente.
5e. De Stichting Noorderkerk ver.
klaart zich bereid op de nader in het
compromis met de Kerkvoogdij nog
overeengekomen voorwaarden de Noor
derkerk met lusten en 'asten aai» de
Ned. Herv. Gemeente te Haarlem over
te dragen.
De Stichting behield rich ten slotte
het recht voor, wanneer de besproken
regelingen waren uitgewerkt, te be
slissen of derc en bloc door haar
zouden worden aanvaard.
Op bovengenoemde bijeenkomst werd
dus tusschen partijen v o o r 1 o o-
pige overeenstemming
beginsel bereikt en de Keikeu
raad der Ned. Herv. Gemeente zette
ich aan de totstandkoming van een
reglement op de buurtgemeente-
Op den pden December 1924 vroeg
het bestuur der Stichting aan het Mi
nisterie van Predikanten alhier een
Haarlemscb predikant aan te wijzen om
op 31 December in de Noorderkerk voor
-!c gemeente op te treden, daar Ds-
Barbas ernstig ongesteld was gewor
den. Aan dit verzoek werd niet vol
daan- Het staat vast dat één der Haar
lem sehe predikanten, hoewel in de ge
legenheid, geweigerd heeft op 31 De
cember in de Noorderkerk te preeken.
Na het overlijden van Ds. Barbas
moet:, gedurende de daardoor ontstane
vacature, een regeling getroffen wor-
!en betreffende he; vervollen der
preekbeurten :n de Noorderkerk.
Ifei bestuur der Stichting stelde op
15 Januari een regeling voor op den
jgi" .slag van het tot statui geko-
I men compromis, welk» regeling
hierop neerkwam, dat het bestuur,
gedurende de vacature, alie Op 1 Ja.
nuari 1923 niet bezette Spreekbeurten
:n de Noorderkerk ter beschikking van
den Kerkeraad stelde. Echter met dien
verstacuc dat de helft dier niet bezette
beurten door den Kerkeraad weder ter
beschikking zou worden gesteld van
het bestuur, welk bestuur door den
Kerkeraad gemachtigd zou worden voor
de vervulling van cue beurten te zorgen
met het nadrukkelijk beding dat de
andere helft der beunen zou worden
waargenomen door de Haarltinsche pre
dikanten bij toerbeurt :n persoon- Ant-
Bij brief van 30 Januari drong hel
bestuur der Stichting bij den Kerke
raad aan op spoed met de vaststelling
van een concept-reglement voor de
buurtgemeente en op iS Februari be
richtte het bestuur dat zijn (bovenge-
noemö) voorstel van 15 Januari be
treffende de spreekbeurten a's verval
len moest worden beschouwd door het
verstrijken van den termijn van 1 Fe
bruari-
Op 21 Februari schreef de Kerkeraad
dat hij in zijn vergadering van 20 Fe
bruari besloten had:
te- aan 't ministerie van predikan
ten te verzoeken vóór t Mei tot een
gewijzigde wijkvei deeling te komen ea
dc •-aca:ure van Wijk III naar een der
-.r.dcre 'a i ken «e verplaatsen én daar-
ae- tot de indceling der centrale ge
meente Haarlem ,n twee Buurgemeen
ten over ie gaan. Buurtgemeente B- zou
dan bevatten het gedeelte dat omsloten
wordt door de spoorlijn naar Bloemen,
daal, Schoterstngel- Kloppersingel,
Spaaxne, de grens der kerkelijke ge
meente Schoten en de grens der ker
kelijke gemeente Bloemendaal. Buurt
gemeente A- zou dan de rest vormen.
Hierop antwoordde het Bestuur der
Stichting Noorderkerk op 3 Maart dat
zij het zeer zou betreuren, indien de ver
vulling van de vacature als w ij k pre
dikant zou voorafgaan aan het in het
leven roepen van een buurtgemeente-
Deze daad lag. zoo meende het be.
stuur, buiten de getroffen regeling- Al
hadden de Kerkeraad en het Ministerie
van Predikanten er formeel het recht
toe. het gebruik maken van dat recht
beschouwde het bestuur niet als een
loyale uitvoering van het compromis-
Bij het overleg toch was bij niemand
de gedachte opgekomen dat ten tijde
van de geboorte der buurtgemeente cc
wijk vacant zou zijn. Het bestuur ver
zocht dus alsnog in de vacante wijk een
predikant te doen beroepen naar de
thans bestaande regeien, door het be
gaande kiescollege.
Mocht echter nochtans worden vast
gehouden aan het voornenten om de
vacante wijk door een Haarlemsch pre
dikant te doen bezetten, d3n drong het
bestuur er met kracht op aaa dat zou
worden aangewezen Ds- S- F- H- J.
Rcitcelbach van der Sprenkel of Ds. G-
W. C- Vunderink-
Ee.n op dezen brief volgende uitnoo.
diging van het ministerie van predi
kanten tot een bespreking aanvaardde
het Bestuur der Stichting niet. daar hét
geen aanleiding vond den brief van
3 Maart toe te lichten on het stelde op
to Maart aan oen Kerkeraad een ulti
matum: uiterlijk 20 Maart moest een
gciicei uitgewerkt plan voor de regeling
va* de zaken der Noorderkerk, conccpt-
buurtregleracrft inbegrepen, in het be
zit van het bestuur zijn, anders zou dit
zich als geheel vrij beschouwen.
Op 21 Maart kwam het antwoord van
den Kerkeraad op de brieven van het
bestuur van 3 en 10 Maart. Do Kerke,
raad sprak als zijn meening uit dat hij
bij zijn voorstel geheel binnen de gren.
aa zijn bevoegdheid was gebleven
en zich ook geheel had gehouden aan
vat door het bestuur op, de conferentie
•an 33 September 1924 wenschclijk
werd geacht, Dc Kerkeraad handhaafde
dus geheel zijn brief van 21 Februari,
en vroeg nog eens nadrukkelijk of de
•oorwaarden, ia dien brief vervat, wer
den aanvaard en of dus de Noorder
kerk door het Bestuur der Stichting
Noorderkerk en School aan de Nee.
Herv. Gemeente te Haarlem met alle
baten en lasten, in overeenstemming
met de bepalingen van de conferentie
op 23 September 1924, zou worden over
gedragen, zoodra de Kerkeraad op zijn
besluit tot het indeden van de gemeente
in buurtgemcenten de goedkeuring van
het Provinciaal Kerkbestuur van Noord.
Holland zou hebben ontvangen.
Medegedeeld werd voorts dat het
Ministerie van Predikanten nog steeds
tot een bespreking met het bestuur be
reid was en dat als predikant der Buurt
gemeente Noord-Haarlem, wanneer deze
ingesteld werd, zou optreden Ds. P. W-
Focken-
Het Bestuur der Stichting verklaarde
ich op 28 Maart bereid tot een confe
rentie met de predikanten. Deze be
spreking had inderdaad 0? 31 Maart
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 294
WANNEER DE DEUR KLEMT
Vader is aan het sluiten eu komt I kijkt eenigszins verwonderd I slaat haar eenige malen met
eindelijk bij de voordeur wunrwi cli« niet-, wil slmten I kracht, ducht, tot moeder komti
ükt eetiigszins verwonderd 1 staat, naar eenige maieu me
•aarom die niet wil sluiten kracht. d;icht tot .moeder komt
I vragen wat er aan de hand j«
deelt haar mede. dat de deur (waar
uitgezet is en of ze even komt ten e
helpen ten
niet vereende krach- en vader voldaan zijn voorhoofd
i slagen ae deur te slui-1 afveegt, als moeder opmerk'.
dat haar kimono ertusschen zit
vader vraagt, waarom ze niet
handiger kon zijn. nu kan hij
het. lamme ding niet meer open
krijgen
moeder verklaart nadrukkelijk
dat zij niet. van plan is hier te
blijven staan tot dc deur weer
knmpt en vader
moet maar van den anderen kant
duwen, waarop alles weer in
zijn oristneelen toestand is en
verder ook maar wordt gelaten.
(Nadruk verboden)
plaats, (Met welk resultaat vermeldt het
dossier niet.) En op 4 April ontving
het Bestuur van den Kerkeraad het con.
cept-reglement voor de buurtgemeente.
Het antwoord van het bestuur op de
voorstellen van den Keikcraad werd
29 April verzonden. Het bestuur protes
teerde tegen de overplaatsing van de
in Wtjk III ontstane vacature naar een
andere wijk, zonder ccnig voorafgaand
overleg met het bestuur en tegen de
aanwijzing van Ds. Fockcn als predi
kant, daar juist deze predikant noch in
woord, noch in daad ooit eenige bereid,
willigheid had getoond om zich te ge
dragen naar don geest van het com
promis van 23 September.
Voorts verklaarde het bestuur zich
nog steeds bereid al het mogelijke te
doen om te komen tot een definitieve
oplossing, maar hel bleef zich daarbij
stellen op den grondslag van het com
promis. Aan de twee bovengenoemde
bezwaren zou dus moeten tegemoet
gekomen worden; de verplaatsing der
in Wijk III bestaande vacature zou moe.
ten worden herroepen, evenals de be
noeming van een predikant voor de
Buurtgemeente B., zoodat deze gemeente
in dc gelegenheid zou zijn haar eersten
predikant zelf te beroepen.
Verder kon het bestuur er zich niet
modo vercenigcn dat in het concept
reglement voor de buurtgemeente wij
ziging was gebracht in de greiacn der
buurtgemeente B., zoodal deze niet meer
geheel gelijk was aan Wijk III en ook
was het van meening dat het concept
den invloed van den Buurtkerkeraad
„tot nihil reduceerde" door niet den
B u ut t k e r k e 1 a a d B. 7 e 1 f s t a n.
d i g getal, tijd en plaats der godsdienst
oefeningen te doen regelen, maar hier
omtrent door den Centrales Ker-
eraad aan Buurtkerkeraad B. op-
rachten te doen geven.
Om tot een definitieve oplossing te
geraken zou dus noodig zijn: ie. dat
algehcclc zekerheid zou worden verkre
gen betreffende tegemoetkoming aan
de genoemde bezwaren van het bestuur
cm betreffende de goedkeuring door het
Provinciaal Kerkbestuur van bet in den
geest van het bestuur der stichting ge.
\Mizigd concept-reglement en 2e- dat
het buurtreglemcnt en ook eventuecie
andere regelingen niet zonder schrifte
lijke medewerking van het bestuur zou
den kunnen worden gewijzigd.
Dit laatste ware te verkrijgen, zoo
eenmaal overeenstemming met den Ker
keraad en het Provinciaal Kerkbestuur
was bereikt, door de overdracht der
Noorderkerk aan de^Kcrkvoogdij te doen
geschieden onder een ontbindende
rw aa rd c.
f Het antwoord van den Kerkeraad op
1 dezen brief werd onlangs door ons ge.
publiceerd- De Kerkeraad betreurde het
geen antwoord te hebben ontvangen
op zijn 21 Maart gestelde vraag en zag
zich genoodzaakt te constateeren dat
dus de onderhandelingen door het Be
stuur der Stichting waren afgesneden.
De behandeling van het wetsontwerp in de Tweede Kamer
De bespreking Dinsdagmiddag beëindigd
Heden de beslissing
Onze Haagsehe correspondent schrijft:
Dinsdagmiddag begon de Tweede Kamer
aan de behandeling, van hot vreemde wets
ontwerp inzake het, gouvernementsgebouw
voor Noord-Holland. Vreemd omdat de re
geering voorstelt aankoop van terrein te
Haarlem als plaats voor een gouvernement»
gebouw vGor Noord-Holland, terwijl zij
juichkreten zou aanheffen, indien het ont
werp alsjeblieft maar afgewezen zou
den.
De Kamer heeft besprekingen daarover
gehouden en beëindigd, die indruk achter
latende, dat ais morgen bij den aanvang
van de vergadering over het ontwerp
sletmd zal worden, het .vaaree-hijnlijk zul
worden verworpen.
Een heele rij van sprekers hebben zich
doen hooren. De heeren BOMAN'S, KETE
LAAR, COLUN, des ministers broeder,
KLBEREKOPER. RUTGERS VAN ROZEN
BURG. GERHARD en WINTERM ANS.
Zooals men ziet was het meeronaeel der
sprekers nauw bij Haarlem en. Noord-
Holland betrokken.
Dc heer BOMANS begon al met te zeggen
dat hij tegen hc. ontweip zou stemmen, op
grond van overwegingen aan het landsbe
lang ontleend.
Overigen® bet, over deamoreelen kant der
kwestie, de heer Bomans zich nie: ondub
belzinnig uit. Hij geloofde, dat Haarlem
en hel gemeentebestuur niet anders den
ken konden, evenals Gedeputeerden van
Noord-Holland, dim dat do grond door
Haarlem niet eigener beweging gekocht
was, maar dat de rogeering zich gebonden
had voor den bouw van een gouvernement
De heer Bomans reide voorts niet te be
grijpen, dat de rcgecring de zaak had wil
len terugnemen, zonder de Staten-Genera.il
i te hebben willen kennen. En waar-
deeren deed bij 't al evenmin, dat de re
geering tegenover Haarlem waartegen
over zij gebonden was de eenige excep-
e baat nam, die bestaan kan: de nood
zakelijkheid van een uitspraak der Staten-
Generaal. om daarmede van den koop af
kotnon. In particuliere zaken aldu;
Noord-Hollands gedeputeerde zou men
van chicanes spreken.
Ondar.ks deze scherpe woorden, zou 'de
heer BOMANS toch tegen stemmen. Meer
aan één Kamerlid, o.m. de heeren KLEE-
REKOI'EB en GERHARD welke laaistë
vrijwel herhaalde, wal over het geheel, de
eerste had te berde gebracht konden zioh
die houding maar ni-rt. begrijpen.
Waarom dan toch de heer BOMANS zou
tegenstemmen f
Wel, in één opzicht, meende hij, siond
de regeering sterk. De koop van het ter
rein zat vast aan de bestemming: bouw van
een gouvernementswoning. Er kwam één
feit tusschen. Een gebouw kwam ter be
schikking, dat naar regeeringsinzicht en
naar 'dat van Gedeputeerden voor het doel
geschikt was. hei Paviljoen. Toen de heer
Bomans zoover gekomen was. had hij snel-
geplaatste interrupties der heeren KETE
LAAR en KLEEREKOPER in ontvangst re
nemen. Welnu, waar z.i. zoon geschikt ge-
bouw te verkrijgen was. kon do heer BO
MANS uit een oogpunt van algemeen
belang er niet toe medewerken een mil-
lioen uit te geven. Een alleszins geschikt
gebouw (lio, ito, viel de heer Kotelaar in).
En bovendien vroeg de heer Bomans
dan, als laatste argument beeft de re
geering in de memorie van Antwoord al
niet vastgesteld, da: al krijg: de regeering
den grond, een nieuw gouvernementsge
bouw tóch niet gesticht wordt
De heer BOMANS deed een slotvraag.
Qf de minister overwegen wilde, indien
Haarlem schade heeft geleden, do regee
ring als fair onderhandelaar die echadé
dan niet moet vergoeden DE MINISTER
antwoordde daarop, dat hij deze kwestie
vólkernen gescheiden w Ide houden van
h« ontwerp. De regeering kan alleen scha
devergoeding overwegen, indien liet one
-p wordt verworpen. De schadevergoe-
dingsvraag wilde hij geen invloed'doen
oefenen op de uitslag van de .-temming
titans.
Even woordelijk als de heer KETELAAR
des heeren Bomans gedachten gang vend,
woordelijk oordeelde hij de houding
der regeering. die met een ontwerp kwam
clat 2ij gaarne wilde verworpen zien. In
derdaad, het ivas heel vreemd, dat deceno
die de rvgeerisg een jlienst wilde bewijzen
Feuilletoi?
Naar het Amerïkasnsch
MARY ROBERTS RINEHART.
Hot is niet noodtg om huw uit to
weiden over de afwisselende, hoop on
wanhoop, en angst voor wat ik er ach
ter zou kunnen vinden, waarmee ik de
knop omdraaide. Het ding bewoog
wc!, m3ar er gebeurde verder niets,
en toen ontdekte ik wat er aan de
hand was. Ik duwde de knop hard
naar één kant en toen kwam de hcc!o
schoorsteenmantel tiaar voren uit den
muur, en werd er een holle ruimte
zichtbaar,
Ik haalde diep adem, deed de deur
van den kofferaolder naar den gang
dicht gelukkig niet op slot en na
den Bohoorsteontnantel nog verder
naar voren getrokken t« hebben. g:ng
ik de verborgen kamer in. Ik zag nog
net flauwtjes een kleine draagbare
brandkast- een gewone houten tafe: en
een stoel en toen vi'd de schoor
steenmantel weer achter mij,dicht- Let
oogenbiik bleef ik heel stil staan in
het donker, zonder te beseffen v.-at er
gebeurd was. Toen keerde ik mij om.
en sloeg woedend met mijn vuisten op
de deur. Doze was weer. in hot slot ge
vallen en in het. donker voelde ik
langs de gladde houten oppervlakte,
zonder ccn spoor van een knop te vin
den.
Ik was woedend op mijzelf, op
den y-hoorsteenmantel op alles. He
was niet bang dat ik stikken zou voor
die gedachte bij mij opkwam had ik
al gezien dat er. licht kwam door de
twee ventilatiebuizcn in het dak. Die
zorgden voor lucht, maar voor niets
.-nd'-rs. De kamer zelf wa-s nu pikke
donker.
Ik ging op een sfoel zitten en pro
beerde te bedenken hoeveel dagen een
mensch zonder eten en drinken in le
ven kon blijven. Toen dat een beetje
eentonig en pijnlijk werd stond ik op.
en zooals dat voor menschen, die in
een onbekende duistere gevangenis
opgesloten 2ijn, betaamt, begon ik
langs de wanden te takten. Het ka
mertje was maar heel klein. Ik voelde
niets dan ruwe planken, en toen ik
weer naar den stoel ging roeken liep
met mijn gezicht tegen te's aan.
dat mot- een knal op den crond viel.
Toen ik wat van den schrik bekomen
was on'dektc ik dat. het een elec-
friseb lampje wa- geweer,1van een
haneliohten als dit mij niet tier on
geluk overkomen was, had ik dus den
hongerdood kunnen sterven in een ver
lichte gevangenis.
I-k mot ingedut zijn. Flauw geval
len ben ik niet, dat weet ik zeker. Ik
u-as volkomen rustig. Ik herinner me
dat ik er over dacht, wat ze met mijn
bezittingen zouden doen- als ik niet
ontdekt werd. IJ: wist zeker dat Lid-
dy mijn paarse japon zou willen heb
ben en paars staat haar afschuwelijk.
Een paar maai hoorde ik muizen ach
ter het beschot en ik ging dns op de
fafel zitten, met mijn voeten op den
stoel. T]< verbeeldde mij dat ik hooren
kon, dat het buis doorzocht wc-.l en
op een oogenbiik kwam er iemand op
den kofferzolder, ik kon duidelijk de
voetstappen hooren.
,,Irt den schoorsteen! In den schoor
steen!" riep ik zoo ..rd ik bon en
het resultaat was een gil van Liddy
en het toeslaan van dc zolderdeur.
Toen voelde ik mij rneer op mijn ge
mak, hoewel ik het erg warm begon
te krijgen. Ik twijfelde er niet «an of
zc zouden nu in de goede richting
naar mij zoeken, cn na een poosje
dutte ik in. Hoe lang ik sliep weet ik
niet.
Het zal wel een paar uur geduurd
hebben want. ik had een vermoeieD
den dag trehad en toen ik wakker werd
was ik "-tijf geworden door dc ongewo
ne houdiniï. Hef, eerste oogenbiik kon
ik mij niet herinneren waar ik was en
ik had een vreeseüjk zwaar gevoel in
m'n hoofd. Langzamerhand drong al
les weer tot mij door, en ik merkte
dat de lucht heel slecht was. niette
genstaande dc ventilatiebuizen. Ik
haalde hijgend adem en mijn gezicht
was klam en vochtig. Waarschijnlijk
zat ik er al een heelen lijd en waren
de nnderen bezig om het bosch te
doorkruisen of in de beek te dreggen
Ik wist, dat ik over enkele uren be
wusteloos zou zijn. en als ik niet meer
in staat was om te roepen- zou mijn
eenige kans op redding verkeken zijn.
Ik probeerde de bewusteloosheid af
te weven door in de kamer op en neer
te loopen, maar ik had de kracht niet
om het vol te honden en tenslotte
ging ik weer op'de tafel zitten, met
mijn rug tegen de muur.
Het was stil in huis. Eens dacht ik
dat ik voetstappen onder mij hoorde,
waarschijnlijk in mijn eigen kamer. Ik
greep den stoel -beet en beukte er mee
op den vloer. Maar er gebeurde niets:
ik kwam tot liet bittere besef, dat het
lawaai, zoo het al gehoord w rd, «e-
houden zou worden voor het geklop
waarvan we korf geieden zoo ge
schrokken waren.
Het was onmogelijk om na te gaan
hoe Iaat het zou zijn. Ik probeerde
vijf minuten af te t'.efen door mijn
pols te tellen en i.weeen-zeventig sia-
gen per minuut te rekenen. Maar het
duurd'c.eenwen cn tenslotte viel hei-
mij moeilijk om te tellen, mijn hoofd
was zoo verward.
En toen hoorde ik beneden in het
huis lawaai. Er was een soort van tril
lend geluid, dafc ik meer voelde dan
hoorde, zooiets als een motorbrand
spuit. in de stad. Een oogenbiik dacht
ik dat het. huis in brand stond en mijn
hart stond haast stil van schriktoen
begreep ik het. Het -was het geronk
van een auo, en Halsey was terugge
komen. Dat gaf mij weer hoop. Halsey
en Gertrude zouden misschien samen
wel slagen in wat Liddy en de drie de
tectives niet. gelukt- was.
Na een poosje leok het- er heusch op
of ik gelijk gehad had. Er gebeurde
blijkbaar iets beneden er werden
deuren dichtgeslagen, en er drongen
opgewonden stentmen tot mij door. Ik
hoopte dat ze dichter bij zouden ko
men, maar na een poosje hield het ge
luid op en was er niets dan de stilte
en de hitte en de druk v.-tn de muren,
die mij dreigden (e verstikken.
De eerste waarschuwing die ik kreeg
was een gemorrel aan den schoor
steenmantel. Ik was op het punt om
een uil te geven, maar zweeg. Mis
schien was ik door ondervinding voor
zichtiger geworden, misschien was het
instinct. Wat het ook was- ik bleef
onbewegelijk zitten en hoorde hoe er
iemand in alle stilte met zijn vingers
langs het: snijwerk zocht en het ver
schuifbare'paneeltje vond. -
Nu werd hef, lawaai beneden weer
dubbel ergik maakte er uit op dat
er verscheidene menschen tegelijk de
trap op liepen en toen ze dichter bij
kwamen kon ik hen zelfs verstaan.
„De trappen in het oog houden
riep Jamicson. „Verdraaid er is
hier geen licht!"' En toen weer: „Aiie"
maal tegelijk! Eentwee—drie—
De deur van den kofferzolder was
blijkbaar van binnen op slot gedaan.
Toen ze hem met- vereende krachten
hadden opengebroken en er, te oor-
deelen naar het lawaai, een van hen
met de deur mee in de kamer viel,
werd de knop van den schoorsteen
mantel opzij geschoven. liet stuk
ging open en weer dicht. Nu was ik
niet meer alleen in de geheime kamer.
Er was nog iemand iu de duisternis,
iemand die zwaar ademhaalde, en die
zoo dicht bij was dat ik hent met mijn
hand kon aanraken.
Ik was verlamd van schrik. Buiten
klonken opgewonden stemmen cn on-
geloovige uitroepen. De koffer, wei
den door elkaar gegooid, de ramen
werden opengedaan en de man die
bij mij in de kamer was stond stil en
luisterde. Zijn achtervolgers wisten
blijkbaar niet wat. ze er van denken
meestenik hoorde hem dien adem
halen en zich omdraaien otp den weg
te zoeken in de duisternis. En toen
raakte hij mijn hand aan,
(Wordt vervolgd).
