HAARLEM'S DAGBLAD
Van onzen reizenden Redacteur
FLITSEN
PEIGNOIRS
De Geweldenaar
DONDERDAG 11 JUNI 1925- TWEEDE BLAD
(Nieuwe reeks.)
No. 249
NAAR DE SAHARA
DE WOESTIJNPOORT
don zevenden day van
anschea toer. dut de
d«n vorÏKcn
gen in «Ir S
ild dal
gevormd, t
ken Maar
on* onm -i«
on met bezorgdheid tiaar
Donkerwolken dreigden
4ti repelen reeds. dat wij
ui-' dt-r regenbuien van
i «lag zonden krijgen Re-
aliaro... bet Iteole woestijn
ij onael wekenlanghadden
Ireigde in elkaar te
monaiieur Lam. n stelde
WIJ
anj* 'e zijn: in de Sal var*
t bijna nooit! Ui* bad er.
lAiJpd 'water zien vallen,
i Ma.- Mahon voorbij wa-
gebied der Sahara nader-
i zon schijnen? Hii zei het
een zekerheid- dat wij
af. Het eerste Wouder voltrok zich
.n ons. De doukeic wolken ver^we-
li als niet 'oovernlag. wit reden
ider «*en diep blauwen hemel
.i lende a /onheechtju
Het landschap weid. boe nieei
Sahara naderden, ;il kaler en ka-
r. Har en daar een enkele palm in
/and naast de spoorbaan, die even
ijdig nu hep aan onzen weg, een
otn ons neen iuk VOOT ons lag
»r kolossale door reuzen daar op-
rjien dijk de hooge rand van he
B-gebergte. Het wan of die hoor
>ruin> gekartelde bergt uk elkan
tig lot de Saliara vei bood. Als
:i geweldige grandiooze Ileiding-
muur iusschen twee werelden, slaat
daar die gigantische dijk van het
Anrès-gebergte. Spoorbaan
weg loopen hier vlag naast elkander,
k roukHend tusx.-lien de kale.
bruine nergruggen. zoeken zij ge
zamenlijk een doorgang naar die an
dere wereld, welke Sahara beet.
In een groot© bocht gaat de weg
om <u migr. donkerbruine kale
rot* 1 Het is of al lier leven h:
opgehouden. Doch dan oji eens ver
andert heel het landschap Wii zien
tuc -hen bet groen een klein vriende
lijk bui* he: hotel Berti
vc-1 van een hoogen grkaitoldrn
herg liegen. Dat Fraosche hotelletje
.laar bet groen f-g.-.i de L--r-
-*-» doet on« ondank' enkele pal
men nog aan Europa denken. Ik
kan tn i voorstellen in de Zuid-Alpen
te 7iin Tegenover het hot<l, onder
Ie palmen, «taan de muildieren met
ii-- tr bir.ivefs^ «n bun fantastieehe
ArabieclM kleederdraoht redls op
wachten. Do drijvoi# wuiven ons toe,
uK -.-.ii voorbij rijdenZij we.leu. dat
wij rugkecreu om op do muildieren
een tocht door do aotp ..K! Kant.
ondernemen.
M e«.| maak' d* weg 'n groot© bocht
en be, of plot «el'
luk vin het A iiré*.gebergte zich
opensplijt Daar
Poort vlak voor ons. De spoorbaan
rrgang
We
ii timns overal ann lil» kanten
dadelpalmen en granaail»>o
•og. Het i* een al weelde
i Het i*. of wij de poort van het
Jijs binnenrijden.
mond' De eers-o oaee met
DE OASE VAN EL-KANTARA.
l.r.ar (luizende wuivende hooge pal
men ligt voor 9ns
En tijsecheii het groen der palmen
en granantlioonieu ontdekken wij lie'
eerste Salt ara-dorp», een dorp enkel
van bruine leemen huizen m#n platte
daken, zooa|s wij nooit 'e voren nog
zagen. Kmo'ie grijpt ons aan. Wij voe
len hel all.-n gelijkelijk: wij rijden
een ander werelddeel binnen Want
hier, ja hier pa* begint Afrika!
0, boe zal ik ooi1 de sensatie
dit wonder kunnen beschrijven! Men
moet- dit zelf hebben meegemaakt om
air. geheel mede te voelen. In enkel#
/seconden plots 'e midden van een ge.
heel andere wereld te zijn! Want nti
waa het niet alleen meer de bevolking
nu was alles om ons heen geheel en al
Oosteracli geworden! 'Wij waren bin
nen gereden Jn liet land van de
eeuwige zon! Hier waren nie' meer
toornen, die ons aan Europa deden
denken. Enkel hooge dadelpalmen,
waar wij ook zagen. Het .was, of ik
op eens midden op Java stond I of
neen, toch nie', want hei -wat, hier it
de oase weer heel anders. De duizen
de palmen gaven mij wel de sensa
'ie van een reusachtig klapperbosch
op Java voor mij te zien, maar da'
vreemde dorp met de bruin leemen
huizen, waarop men zeen daken zag.
zoodat ice den indruk maakten van
door midden gekapte ruïnen, dat was
zoo heel anders, .als de Indisoli© do-sa
me' haar vriendelijke bamboe huisjes.
En dan overal op den weg do Arabie
ren met Jiun grijze ezeltjes en bur
zwarte geiten en In bet tweede bei
„zwarte" dorp de.negers in 'bun
witte burnous mei de sierlijk geploot',
de hoofddoeken, het was een ganeeli
vreemde wereld ook voor mij.
Wij reden langs een wi'te kifz rne
waaryooj- neger-soldaten op een plein
'je luid gillend voetbal speelden. Toen
wij Inii kwamen, hielden zij cv
rr..(wdtn op. lieten lachend hun w.
t 'kielen tus>. hen hun roode lippen
zien. Voor hei hek s'ond een zwaï
kolossale Nnbiër. Hii lachte niet. was
zich van zijn waardigheid blijkbaar
volkomen bewust. De bajonet op he'
gewv«i .geplant, s'ond bij daar in
/.ïjn blauwe uniform met de roode fez
als fin grimmige doghond, die den
toegang to' do -woestijn bewaakte.
De atl'o zwenkte om en wij reden
na«r hei hotel Bertrand terug, waa
de muilezels met bun drijvers te wuCl
ten stonden voor onzen cers'en kara-
vaantocht door de Oase van El Kan-
Wie van on* reisgezelschap .zal ooi'
dien 'och' op de muildieren door dc
oa«e vergelen! Reeds dadelijk dat
vroolijke begin, toen wij opstegen oil
or.ze „romn" probeerden! 0. eiel u
niet voor lezer, da' wij op woes'c Ara
bische paarden de woestijn introkken.
Het waren alle heel makke en over
bei algemeen zeer s bonkige muildie
ren. r-onunige g.-zWeld. andere alleen
maar men ©eu deken belegd. Strengen
ruw 'ouw vervingen de 'engels rn on
ze voeten i u»tten iu be&nepzeeien of
zoouls bij mij het geval was in
een plooi \att de deken. Dooit wie 1c.
er op zulke kleinigheden, als dc ioch'
door een oase dwars door de bedding
van een rivier pa;»'- Zelden r.n2 ik
vroolijker. opgewekter stoet als onze
cavalcade voortgedreven door schreeu
wende, fluitende en zingende Arabic
Voor de 'woede nin.il ging nu de
loch' door dc ..Woeptijn-^ooi t". w mu
tilans bogen wij vau den hoofdweg af.
reden wij op onze muildieren dom- dc
smalle «trnnljes 'Usscbcn de lage brui
ne leemen muren e'n dc huizen van
het ..Roode dorp O wonderlijke,
onvergetelijke ri; daar tusschen di
muurtje* v«n da' oase.dorp onder d
hooge wuivende dadelpalmen, tn*.
schen het groen van dc granaatboo-
men, de abrikozen en de vijgeltoonun
door. zoo dat de bladeren onze gesiclt
'en soms beroerden. -Midden ut liet
dorp. op een niitfia'iuurpleintje. li iel-
den wij halt en stegen wij af. om tot
interieur van ren Arabisch huis te be
zien. Als meubilair nie's dan een hou.
ten rus'bank c-n een plank tegen den
tuur. waarop '-enige eteenen kruiken
n aarden pol ten Monden. Voor de
deur zaten kleine Arabische meisjes,
die tapij'on weefden. Langs een uitge-
holden stam van ecu dadelpalm, die
ladder dienst deed„ klommen wij
op het- platte, dak en heel liet bruine
dorp daar 'usichcn de hooge paltnboo-
nu» lag voor ons. Op het pleintje be
neden one alonden de muildieren met
de drijvers in een gxoo'en kring. Ik
vroeg mij af, of ik het werkelijk was,
lie dit alles moch' beleven.
Wij stegen weerja. wat moet ik
leggen Ie ezel" en 'rokken nu
met orr/e karavaan dwars door de
Oued". do rivier van El Kan'ara.
Mijn kleine Arabische geleider sprong
handig achter oj» den rug van - mijn
ezel, voordat wij in de rivier afdaal
den en ..getweeën" op ons muildier
reden wij al» Heemskinderen naar den
overkant. Ik keek om mijn heen en ho'
leek mij ala een beeld van verbroed»--
uig der rassen, toe^ ik daar overal
i<- Europeanen mei deAiabicroii ach.
'er zich als tweelingbroeders en zus
ters door de ..Oued" zag trekken.
Werkelijk ..toerende" vriendschap
werd er op dien tocht gesloten i ns-
ec-lten de Arabische drijvers en de le
den vooral het vrouwelijk deel
VAN HAARLEM'S DAGBLAD r0. 316
DE NIEUWE STROOHOED
Vader heeft eindelijk
den strijd opgegeven #n
een nieuwen s'roohoed
gekocht
vraag' zich af, of de
mensellen werkelijk al
lemaal naar hem kij
ken. of is dat maar ver
beelding
kijkt terzijde in de wn
kelramen om te z
hij er niet al t
lachelijk uitziet
zou de bediende Item
een re kleine maa' ge
geven hebben, of is het
alleen maar da' hij aan
slappe hoeden gewend
blijft HPHMHP
met keukengereedschap
staan en beschouwt zich
zelf eens grondig
spiegel
misschien moet hij Item
meer voorover zetten
txe. da' maakt het
vooral nie' beter
wordt er zich meer eu
inefer van bewust, dat
de inenschen zich om
hem amuseeren en on
derzoekt of liet prijsje
er misschien nog op zit
vraagt zich af waarom
hij niet even kalm een
stroohoed kun dragen
als jti die andere man
nen -
denker
die he'zelfde
(Xad ruk verboden)
van mijn gc-zelscllap. Klui'end en zin
gend geleidden deze vroolijke Arabic-
ren ons en minstens do helft had
voordat wij ann het i-uiddocl waren
van onzen toch', met d<- groo'sto uit
bundigheid verzekerd, dal zij naar
Holland w;ilde komen. Ik vermoed,
<la; de groote fooien, die de Holland-
sehè reiziger» gewoonlijk geven, aan
deze genegenheid voor ons land niet
vreemd waren.
Na onzen ..ezel'oeht" Juticli'eu
in het vriendelijke I'raitsche hotel
Bertrand en daarop «incr de tocht nte'
onzen auto verder, regelrecht dc xa-
hara ir.. op weg naar Biskra. -Wij
hadden nog geen minuten gereden,
of wij paseerden de eerste ..echte'
u tvann van log stappende kameelen».
mei daarachter de Arabieren, hun
•-/.els, hun gei'en en honden.
De zon stond hoog aan den hemel
en'brandde fel! Het was geen droom.
gi-«n fictie meer Wij waren wcrl
lijk in de Sahara (Ij.
J. B. SCHUIL.
,J) In onze tijdingzaul hebben wij
"it nieuwe serie foto's van Noord-
Afrikiv geëxposeerd, nu van Tim gad,
do Gorges d El Kantara. de Woestijn
poort en de Sahara.
.T. B S.
Vervolg Stadsnieuws.
Uit het aardbeienland
De eerste ochtend-exportveiling
is goed geslaagd
De tuinders verlangen sterk
naar regen
De eerste exportvciling van aard
beien iu de ochtenduren i* Woensdag
een succes geweest. Niet dat de aam
voer reeds groot was maar vele min
ders hadden al gedaan v\at zij kou
don. De prijzen vielen niet tegen, voor
de mooiste partijen werd 47 cent per
K.G. besteed en de laagste welken wij
nol eerden was 37 I k cent per K.G..
zoodal in doorsnee kan worden gere
kend op 4'J a 43 cent for K.lï., wat
voor een eerste veiling, waarvan het
houden nog niet bij alle exporteurs
bekend was niet laag is te noemen.Op
dezen eersten vellingsochtend zijn vijf
wagon» verladen en bet is zoo goed
als zeker, dat dif gestadig zal toene
men.
I)e kwaliteit der nu aangevoerde
aardbeien wae heel goed. maar om
die te behouden is regen beslist spoe
dig noodig. Wij zijn eens gaan zien op
enkele hooggelegen tuinen onder
Heemelcerk, maar hier is water een
dringende vereischte, vooral met een
sterken wind als Dinsdagmiddag
droogt het fel en naar men ons mede
deelde. lagen op den middag vele
planten reed* slap. Daar voor de
«treek om Beverwijk voel van de op
brengst der aardbeien afhangt. i« te
hopen dat er spoedig verandering
komt daar anders de oogst op vele tui
nen misluk'.
Woensdagavond hield de coopera-
Ilê-YC- vcreeidging .-Vrije Veiling" een
buitengewone ledenvergadering in
hotel .De Zon".
De voorzitter, de lieer Kruithof,
zoidc in zijri openingswoord dat bij
enkele leden de ineening liad post
gevat. dat hei bestuur te laksch was
omdat de andere veilingen reeds Jiad-
1 den vergaderd. Door verschillende
omstandigheden die sfrek&r nader uit
eenzette bleek, dat eerder vergaderen
niet mogelijk is eewee6t
Voortgaande zei de voorzitter, daf
er in het land en tuinbouwbedrijf
weer steeds nieuwe dingen naar vo
ren komen. De met de exporteurs ge
houden vergadering beeft onomstoote-
liik bewezen, dal beide groepen, die
van bandelaars en tuinders, sterk op
elkarfr zijn aangewezen.
Op de/- vergadering zijn zaken be
handel.;, die liet bestuur met de le
llen wil bespreken. De exporteurs
stellen ochtendveilingen op hoogen
prijs en daar algemeen de verwach
ting bestond, dat er dit jaar een over
vloedige oogst, zou komen voelden
ook de beduren hiervoor veel. Aan
deze verwachtingen heeft de natilur de
laatste dagen wel ©enige schade ge
el.» an. De liesturen meenden evenwel»
dat op de ochtend veilingen niet. die
prijzen zouden worden besteed van
's avonds, maar daar een der expor
ten ns verklaarde eiken ochtend 5 wa
gons te kunnen gebruiken, ging men
biernn-e aceoord.
Sterk \terd aangedrongen op de
morgenvellingeu zooveel mogelijk
aardbeien Z'.ndcr dop aan Ie voeren,
daar deze dan op dén dag'in <ie fa
brieken konden worden verwerkt
Spreker klaagde over liet te laai ter
veiling komen, dit werktverlam
mend op. don handel en gaar hel den
handel slecht .dan gaal liet. den pro
ducent ook slecht, liet vorig jaar zijn
verschillende fouten gemaakt, den
eenen avond kwamen groote part ijen
met dop die hiervoor beslist ongeschikt
waren waarun hel den anderen avond
weer precie? andersom was. Hierdoor
heeft menigeen schade geleden- ul is
deze schade niet direct gevoeld. In
het belang van het. bedrijf raadde
snreker aan liet product, zoo aan te
voeren. "J> de wijze waarvoor liet
geschikt is. Zijn de aardbeien geschikt
om met dop te worden geplukt en dus
voor de dagelijksche consumptie, dan
is di' cr>n voordeel daar die den te
lers het volgend jaar eeen concurren
tie meer kunnen aandoen.
Goedgekeurd werd ook e»n onN
werp-contr.ict inz.ake samenwerking
met de TLK. veiling ..Kennemerland"
over d» hollenveilingen. Tenslotte
wekte .ie directeur de beer Philïpoom
of om zooveel mogelijk nieuwe mand
ie* te gebruiken.
Men rrclirijft ons nog uit Santpoort,
Hier op de hooge zandgronden
doet z.ioh liet lange uitblijven van re
genwater reeds gevoelen. De aardbei-
vrucht ..zet" niet. zooals wel ge-
wenscht was. terwijl ook de ..ruip"
kleine rupsjes zich vertoont. Met
verlangen wordt dan ook naar ccn
flinke bui uitgezien.
De veiling van aardbeien oP sti nik'
is voor de organiserende vereenig ia-
gen ..Keimemerland" en Vrije Vei
ling". geen succes geweest. De prij
zen. welke serieuze koopers boelen,
konden tuinder* niet bevredigen t-jO-
dat vrijwel alles werd opgehouden.
UIT DE STAATSCOURANT.
De Staatscourant bevat de gewij
zigde Statuten van <ie Vereenigins
voor Ambaclisonderwijs m Kenne-
nierland, thans genaamd: Vereeni-
ging voor Nijverheidsonderwijs in
Kepnemerland te Y'elsen.
VOORTAAN MIDDKXSTAXDS-
CEXTRALE.
De secretaris van den Miüdeiïsiands-
rjad schrijf! Ons:
De Kecbsakumlic'- Avh lscurs van .lea
M:ddensaut«lsra.-id voor Ifaarlam en om.
liggende Gemeenten kregen van het
Departement van Justitie de Copepi-Sui-.u-
Ic-n terug met de beiftotflring. dat de Mi.
uittel- van Arbekl beawturen liad gemaakt
tegen den i'.nain ..Midden'standsraad",
omdat er reeds een bij Kon- Besluit in
gesteld Instituut van dien niutr besrsut «n
e vallicht daardoor verwarring zou kivil-
Men ziet hoe l ier door de Regeering «Ie
geest der Handelsnaam wet zeer adwii
wondt toegepast-
Justitie gj- daarop in overweging de
Vereehighlg 'e tvieanen: - De Midden,
etandsceucrale", zijnde de ïöreenigde
besturen van. «hlians vwr het oogen-
t.:>k: de Cbr. Ver. den llandeldrij-
venden en In-lustrieelan Middenstand:
de Haarletnsche Handelsvereenïghlg en de
R. K. Mêddensi3ii<lsveTeenigwg.
Overigens hebl>en -ie cw.cept.st.ituien.
lietioudens de toevoeging v.-.n .wettelijk"
voor 'bet woord ..middelen", geen enkele
bedenking ontmoet, aood-at thiovs de stur
tuten der Jliddoiipwndaeentrale binnen
kort Koninklijk zullen zijn goedgekeurd
on de Middènstandecentrale «hts rechte,
persoonlijkheid cal hebben valoregen.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
60 Cti. per regel.
KATOENEN EN WOLLEN MOUSSELINE
Ook in groote maten en
donkere dessins
4.90 6.90 8.90
FranscheNouveauté's
Willem van Liemt
Anegang h. Warmoesstraat
ifeuilleton
Uit het Eugel9ch van
AIARJOR1E BOWEN.
Valt
itHet ge
kende over
opeens te binnen ik heb gezworen
er mij nimmer van 1e s« heiden ik
zwoer 't bij mijn leven! En ik liet het
in de viiiu achter!
..Wat hebt gij achtergelaten riep
Tonia-o vcwhrikt en ontdaan tut.
„In dc villa - ik weet waar liet i« - -
ik ga het halen riep Com ad' uit, mei
oogen schittereod va» opwinding van
de tafel afspringend.
„Bedenk goed wat gij zegt." edele
heer!" zeide Tomaso de deur met uit
gestrekte armen versperrend.
„Wij hebben Francisco beloofd do
bin nic; te verluien het zou dwaas-
heul zijn niM» «I» viü.i t» gaan!"
..Het i.-i \!ak bij lachte Conrad,
..Francifco za! iit!»»hcicn pas over een
pa.tr uren terug zijn. Moet ik al dien
tijd met mijn duimen draaien terwij!
het geschenk van prinses Valentine
1 rnij binnen dien muur toeroept Uit
den weg. bewio jongen. De dolle ia een
prachtstuk en- kan nog nuttig te pas
komen ook het •-"•vent is uit, een
■-iikelen «teen gesneden. Prinaca Va
lentin© zou rt mij nooit vergeven als ik
hem verloren had
Prinses Valentine za! 't u zeker
vergeven, edele heer. al* gij haar uit
Milaan komt bevrijden gaf Tomaao
oj. korte,, toon terug- .-Waar zou haar
g- schenk toe dienen al* gij er weer
do'i» terugvalt in Visconti'» handen!"
..Onzin Viscunti -- Visconti!
dien naam heb ik nu lang genoeg moe
ten aan hoorei.Ik wil het geschenk
v.tii inijnc geliefde terug hebben
het strookt noch met. mijn eer noch
met mijne liefde dit nis buit achter fe
laten voor c-en of anderen huursoldaat
en 't tjchankspc ook een sohnak-
.1.1 dat de Keizer mij gegeven heeft
- gij zult 't prachtig vinden ivoor
eu zilver dat, breng ik ook mee. Het
zal vervelend© uren- evenals doze, op-
vt-oolijken. Hoe kon ik ze daar zoolang
laten staan!"
..Francisco kan ieder oogenblik hier
zijn. en ak gij niet terug zi.itverlie
zen --.ij tijd. Daarbii heeft hij ons bp-
vo'cii «e w-iehien
Ibi deze woorden, trok Cocad «'e
wcukbrv.iwen »P met. ..BevolenU
misschien, gij zijt nog maar een knaap
en van nederige geboorte. Ik beq von
Sohulcmborg en neem geen bevelen
aan Zijn mantel heenslaand over
zijn verachte wambuis, liep hij naai
de dour, dunde Tomaso opzij en liep
hem. onverschillig voor zijn sraeekon
toe. Maak u niet ongerustik ben
al, lang terug voor de strenge- Vero-
nees weer hier is! Ala 't nog licht ge
noeg waa zou ik tijd hebben u het
spel te loeren voor hij terug is."
..Ik wil geen les hebben van iemand,
die zijn eigen plicht zoo weinig kent!"
gaf Tomaso diep vertoornd lenig
Het was echter even onmogelijk hem
boos te maken als hem tegen te hou
den. Met een glimlach on de lijtpen
wuifde hij Tomaso vriendelijk too en
verdween. Weg piet meer ie zien en
niet meer te bereiken het gevaar
recht tegemoet en nog we! op zulk
een oogenblik Terwillc van ccn
schaakspel m *t geschenk ©ener
Na ecu kort oogenblik •van onuit
sprekelijke woede kón Tomaao de ver
leiding niet. weerstaan hetu achterna
to hollen. Doch Conrad was vlug ter
been en niet meer te zien. Tomaso
dorst niet verder te gaan. want Fran
cisco kon ieder oogenblik (enig zijn
en het zou nog veel erger wezen- nis
hij geen van beiden vond, X-uwcliiks
was hij in <1© hut terne- toen hij paar
den zacht hoorde naderen ccn oo
genblik later zag hij Francisco aanrii-
den met Vittore vóór hem op een sterk
zwart paard, twee andere aun de
hand leidend. Zijn gelaat straalde van
voldoening.
„Ziet gij we!, wij zijn goed Be
daagd, hoewel 't mij den heelen dag
herfi gekost. En nu te paard zonder
venler een enkel oogenblik te verzui
men. Waar is graaf 'onrad
..Graaf Conrad stamelde Toma
so half weenend van ergernis, „graaf
Conrnd
„Wel. va' is er uict hem gebeurd V'
vroctr Eraneïsco scherp.
,11 ij is naar dc villa teruggegaan
otn iets te halen. Het was een onmo-
eelijkheid hem tegen te houden, heer
Francisco hij ging heen doc-h
nu
.-Terug naar de villaIs hij gek ge-
Met wringende lurnden riep Tomaso
uit. „Om een dolk te halen en een
schaakspel. Hel schoot hem plotse
ling te binnen
Met een uitroep van toorn steeg
Francisco af. .,lk schijn den cenen
gek te hebben toevertrouwd aart deii
anderen!" riep hij uit. ,.lleb ik er niefc
in 't bijzonder op gewezen dat gij ie
dere dwaasheid van graaf Conrad
zout- beletten? Ons leven hangt
vanaf!"
Tomaso was bij zijn toorn verbleekt
en begon stamelend te verhalen wat
er gebeurd was. Francisco viel hem
chtcr in de rede. „Het is nu eenmaal
gebeurd eu 't zou ons wel eens duur
te staan kunnen komen. Maar 't. was
mijn eigen schuld den vreemden fat te
vertrouwen Nooit nog hadden tie
knapen hem zoo bewogen gezien, en
zij dorsten geen woord zeggen. Zie-
detiilo van toont zeide Francisco ein
delijk. „Wij zullen zonder hein weg
rijden." Doch terwijl Tomaso verzocht
te paard te stijgen en intusschen zijn
eigen zadclriem onderzocht, bleef hij
nog even wachten, onbeslist wat te
doen. waar Tomaso zich over verheug
de. want 't deed hem leed den licht-
zinriivcn graaf aan zijn loi over te la
ten. Hij waagde te zeggen. „De dolk
wa» 't geschenk van eene dame van
prinses Valentine. Hij kon 't niet over
zijn hart verkrijgen dien-achter l.c la-
ten."
„Hij zal spoedig genoeg wenschen
dat hij hem achtergelaten had
lerkle Francisco grimmig op. Ann-
ouds verzachtte hij echter en zeide
toen, „Wij moeten hem terughalen.
Wij zullen niet, wachten en het is te
gevaarlijk hem achter te laten, zoo
wel voor hemzelf als voor ons.''
Tomaso de teugels toewerpend- til
de hij Vitfore van het paard nf met.
„Loop maar een beetie rond."
7»' ik hem gaan halen, «edele
hcc»
Hij -al canwer meekomen als ik
•lf ga," zeide Francisco op ontevre
den toon. .Houdt de oogen goed
open," maande hij hun aan „als de
sol-daten weer terug koeren, komen zij
van den weg af. Ga er even heen om
rond te kijken en kom dan weer hier
terug om op ons te wachten. Bind de
paarden sekuur vast en geef hun te
drinken. Zij kosten mij heel wat
voegde hij erbij op zijn verbonden
arm wijzend.
Wanhopend van spijt en ergernis
zag Toniaso zijn vriend weggaan in
de richting waar de graaf heengeloo-
pen was. Zijn hooge. gestalte was
spoedig uit 't gezicht verdwenen-
Toen zagen de knapen elkaar ang
stig aan en riep Vit tore uit, „Wij heb
ben een vreeselijken dag gehad!"
-.Gij zijt niet te beklagen gaf de
andere met bitterheid terug. .Fran
cisco is niet vertoornd tégen u."
Vol van wat hij to vertellen had let
te ittore echter nauwelijks op wat
Tomasa zeide en begon met groote op
winding- ..Het was reeds twaalf uur.en
wij hadden nog niets gevonden. Fran
cisco bleef in do buurt van de boer
derijen hangen, doch er waren niet
anders dan ongelukkige knollen in de
stallen waar wij gingen binnengluren,
zoodat wij immer verder uit de buurt
raakten
.Waar hebt vrij deze machtige paar-
gevonden viel Tomaso hem in
de rede. mer bewonderende oogen op
de wél-onderhouden, soed gevoede,
sterke beesten. (Wordt vervolgd).
