HAARLEM'S DAGBLAD OM ONS HEEN FLITSEN ■p.rnnn De Geweldenaar DINSDAG 30 JUNI 1925 TWEEDE BLAD No. 3474 HET PHOENIXTERREIN Eenige firma's op het terrein van <lc Phoenix gevestigd, zij» liet ge. meentcbestuur m onderhandeling ge treden over do voorwaarden, waarop zij, ook na hel eindigen van do erf pacht m 1933, °P lilt terrein gevestigd Hunnen blijven. Kennen do lezers do geschiedenis nog? la il>33 kreeg de eigonaar van een weverij een stuk grond aan het Spaar iic in erfpacht, tegen ccn canon van honderd gulden, voor een tijd van hon derd jaar, onder voorwaarde dat daarop een etabliüe. ent zou blijven gevestigd- Naderhand waren er redenen om de fa briek de l'hoenix niet voort te zetten ca inplaats dat de erfpachter her ter. zeia, dat voortaan zijn doel rotste, aan de gemeente teruggaf, bleef hij het ge zag daarover houden. Na zijn overlijden verkochten de erfgenamen 'net erf pacht'recht, hetgeen do gemeente blijk baar niet heeft kunnen beletten, om, dat ket erfpachtcontract daartoe geen aanleiding gaf. JR c«n tu'schcnperiodo was op liet terroia c«n exploitatie uitgeoefend in den trant van het Brongebouw. Zij werd evenwel, nadat het huis door brand was verwoed niet voortgezet De nieuwo eigenaar van het c... pachtsrechl stelde »u op zijn beurt het terrein beschikbaar voor allerlei indus. tiieele* en handelsondernemingen en zoo werd langzamerhand ecu bonte ver zameling gebouwen en gebouwtjes £e* sticht, die evenwel »a het etnde van de erfpacht, in 1933. zouden moeten worden opgeruimd. Geen wonder evenwel, dat nu de fa tale termijn nadert (acht jaar gaan jr.el voorbij) sommige huurders op "net ^1"*"- iiixtcrrein pogingen doe» om met de gemeente Haarlem tot overeenstem ming te komen, roodst zij cict van bet terrein zullen worden afgezet. .\lea kan d«o zaak van verschillende kanten bekijken, maar vooraf ral ik trachten ecu indruk te geven van hel terrein, rooals het op dit oogenblik be. bouwd i». Gaan wij van den Jansweg oostelijk de Parklaan i». dan treft het ons, dat de laan er keurig uitziet, oobcrispe. hiker dan in vroeger jaren. Zij i< aan tien zuidkant en vooral aan Ge noord" zijde bebouwd met flinke middenstands- woningen e» wordt aan het erode, bij het Spaarr.e door een «choclgobouw af- g«sloten- Tegenover de» noordelijken zijkant begint bet Phoeniexterrcro roet een terrciritje achter een wrak houten hek, dat dient tot bergt11? van een ver zameÜng houten masten, brokken steen ijwr en rollen, die voor kabels hebben gediend. Licks loopt van raid naar noord een laan, die door weelderig geboomte aan weerskanten 'n zekere poerie niet mist. Naast het bovenbeschreven terreintje ligt een gebouwtje, waarop staat ver meld: Tymoor, Waterzuive ring en daarop volgt een schutting, gedeeltelijk wrak cn waarop ccn bil jetje van do Hinderwet geplukt is ten name van de Maatschappij tot detail verkoop van petroleum „de Automaat". Jets verder wordt in hoofdletters op een ruitje een Mctaalschavcrsjongeu go vraagd. Dan'volgt het kantoor van de Haarlemsche Draadnagelfabriok en aan 't einde van de laan de inrichting tot het pijnloos dooden van eieren, in de wandeling „het stikhuisjc" geheet en. Keeren wij terug naar den hoofdweg, can vinden wij naast het bovenvermel de hoekterrero «en gebou-.v me: een bord van c« Sunrise Antbraciet-Maat. schappij, dio er naar ik mt»a niet meer gevestigd is. Nu zien we er een verza meling petroleumva'e» en vooral leegc kisten. Hiernaast c<ro muur, die den indruk maakt van tijdelijkheid, zooals trou wens hel meeste op het terrein. Guitig kijkt daarnaa-.t een verzameling oud roest over de schutting, vlak tegenover do speelplaats van de school. Achter de schutting rijst eon magere schoorstee!, omhoog, die met ijzerdraacn aan sicua' punten va-ïgemsakt. Dan komt. de afwisseling is verras send, de kennel Fauna, Haarlemscb hor.derr ra katlenasyl, met c«n ge schoorde schutting aan era dwarsstraat die van Zuid naar Noord loopt. Op'de» anderen nock is de pet.'oleum-auiomaat gevestigd- Daarnaast zien wij in do straat een' pakhui; met gedeeltelijk ia- gegooido ruiten, een onleesbaar gewor den firmabord en een verbod om vuil nis neer te werpen, volgens het Wet boek van Strafrecht. Dan komt in de rij een poort, waarachter eenig hout' werk opgeslagen is, vervolgens de in. gang van een werkplaats voor ecu huis. cn decoratieschilder. Een pakhuis daar naast voor Sunrise schijnt leeg tc zijn. Dan volgt een ietwat uil het lood ge zakt gebouwtje, zonder naam- Op ueu' rigen toon kakelt daarachter een kip. Achter in dezen weg ligt cc" weg oost-west met rechts een hoop afval en links e«n wrakke schutting, met een soort vat» afdakje, waaruit een rook wolkje opstijgt. Op den achtergrond ligt een hoop pannen, waarop eea rwaarmoedig hondje schijn; te passen. Doortoopcade naar het noorden zien wij een gebouwtje van de Automaat, met cn mooi zwartgee! geschilderd bord. Links dreunt cen zware machine, waar de grond van trilt. Hier houdt de be strating op, er ligt een >inalspoor met war oud ijzer; in de verte rien v.ij een stapel draad- Blijkbaar is dit ecu go- dei'Ite van het terrein van de machine fabriek van de firma Gönnermann en Co Recht doorgaande naar het Spaamc vinden v. ij de werkplaats van een ca rotene- en wagenbouwer cn op den hoek van het Spaarne de houthandel van de firma Bremer; daarnaast een gedeelte van,de werkplaats van de finna Gönnermann met e«n ratelende machine, vlak tegenover de loods van de Roe:- en ZeiKereeniging. Ten slotte het kanjoor van de machinefabriek, vlak bij den spoordijk. Ik vlei mij er niet mee, dat de lerer nu een goed begrip heeft van de juist© situatie, maar wel dat hij een indruk krijgt van de veelzijdigheid der gebou. wen op het Phoenixterrein. Wanneer de gemeentel over acht jaar het bevel tuurt om dit alles af te breken cn het terrein in den oorspronke'ijk>-n stand weer op te levere». zullen de meeste bewoners zonder veel verliei kunnen vertrekken, want groot kan de aarde "'iet zijn. Ik zonder cenigo groo- te ondernemingen uit. Voor de genante bestaat er zeker geen aanleiding, om baar ergernis den oorspronkeiijken erfpachter op dc tegenwoordige huurders te verhalen. Aan den andere» kant kan de pe meent* rekening houden met het feit. dat dezo huurders, toen zij zich op hc terrein vestigden, vooruil wisten, dal zij 1933 zouden moeten vertrekken- 1 Wel kunnen wij o»» voorstellen, dat de gemeente geneigd is om de indus trie, die toch al geen voordeeltje tijden beleeft, tegemoet tc koaree. Maar moet zij dat doen door die nijverheid ie ver. gunnen, op dit terrein te blijven? Een ideale plaats kan hef nooit zijn, achter de spoorwegbrug e» tamelijk ver van do havca verwijderd, die de gemeente roo- dra de grensregeling totstand gokomco is, zal aanleggen- Het eigenlijke industriekwarlier is im mers do Vcerpoldcr aa" den overkant het Noerdcrspaarne. Daar moet op den duur dc nijverheid gevestigd wor. den. Is er dan reden, om nu de gemeen te de gelegenheid heeft dezo wonder lijke verzameling op de Phoenix op tc ruimen, daar au weer van af tc zien? Op dc Parklaan past het Phoenix terrein in het geheel niet me«r. Al» men •zo Omgeving zoogoed mogelijk maken wil, dan kan het terrein bestemd wor den voor middeastandswoningen in den trant van dc overige aan dc Parklaan. Nu doet zich de gelegenheid voor. Laat bet gemeentebestuur die voorbij gaan, dan is het uiteinde van de Park. laan voorgoed bedorven. Als wij er op uit zijn, de stad te verfraaien, dan moet dezo gelegenheid niet verzuimd worden. Du belet natuurlijk niet, dc nijver, hcid dio verplaatst worden moe', tcgo moet te kotnen met al do middelen, die het gemeentebestuur ten dienste Mann in vroegcrcn tijd zijn er vele fabrieken in de stad gesticht en het is onmoge lijk, die naar het Noorderspaaroe te erdrijven. Dat is geheel iets anders, dan industrie tc behouden op eea plek. waar zij feitelijk niet behoort. Heeft zij er op gerekend, dat de gemeente in 933 o.'cr het terrein zou beschikken, dan heeft de industrie op het Phornix" terreia natuurlijk bijtijd* maatregelen genomen en de waarde van gebou,w'eh en werkplaatsen allengs afgeschreven. Van wraakgevoel mag natuurlijk bij de gemeente geen quaesite zijn. Het zou haar niet passes. Maar bij het lezen van deze geschie denis blijkt wel, hoe moeilijk het is oen contract voor langen duur op te maken, waarmee de gemeente geen moeilijk, heden krijgt. Het geval van het Phoenixterrein is cen van de drie govallen, die wij op het oog hebben. Het tweede is het contract met do Maatschappij tot Exploitatie vau Staalwaterbronnen. Het derde do tramconcessic, die, hoewel het nog van zeer jongen datum is, al niet meer is zooals de Raad gewenscht heeft dat het zijn zou. Wanneer zulke contracten van langen adem in den Raad komen, geoft men zich da grootste moeite om re aan allerlei ankers vast te leggen en zie, re slaan er toch van af. De redenen daarvan zjja natuurlijk, dat andere mcnschen dan de twee contrac tanten zich er i» mengen, de omstanT digheden zich wijzigen en dat de pun ten waar het op aankomt, niet altijd door den Raad worden gezien, terwijl hij zich inspant over onderdeelen, die noon aanleiding tot conflicten geven. J- C. P. Vervolg Stadsnieuws De Tweede Kamer verkiezingen Het Tweede Kamerlid Duys spreekt voor de S. D. A. P. Een enoripe belangstelling oor do spreekbeurt die het K<j der Tweede Earner, de heer J. W. E. Duvs Maandagavond voor de S. D. A. P. zou vervullen was een enorme belang stelling. I».v «etn.cntelijke concertzaal was geheei gevuld, ook de gaanderij. Bovendien hadden velen op het drum plaats genomen en dan nog s'on- den VervchfidciK-n in den tuin 'e luis. teren. De drukst bezochte vergadering die wij in deze verkiezingscampagne mede manktep. Toen oio even over achten do heer Joos'on den heer cn mevrouw Du vs. binnengeleidde, etccg een luid applaus op en werd „«in socialistisch lied aan geheven. Nadat het applaus was be daard, nam do leider der vergade ring, de hor S c h o 1 1 het woordi Na- mens do fedcra'io Haarlem van do S. D. A. P. heette deze allen welkom Hij' eprak voldoening uit over de groo. 'e lx-.angstelling voor deze vergadering rite dient om de kiezers voogden Jan<- sten koer voor te lichten en huldigde den lieer Duvs. die in dezo campagne nu voor den 61en keer optreedt (ap plaus), Alvorens daarna de heer Duys het woord kreeg, bracht eerst ,,de' Stem des Volks"' «-enige liederen 'en gehoo- re. pc lieer D li v s, die dan zijn rede begint, zegt dat hij zal behandelen he' onderworp; hoe <J, gulden ;n gevaar kwam cn hoe hij wrd gered. Het on derwerp van hem in alle redevoerin gen van dezen s'-rijd. Eenige dingen, die de U.K. aan 't adre© Van de S. D. A. P. zeiden zou spr. daarbij beant woorden. Indien ik he' daarbij heb over Colijn, aldus spr., dan vat ik daaronder ook de U.K. Wan' allo U.K. Kamerleden, ook een Bomana een Loerakker en een v. d. Pil' hingen bij '■e manier, waarop Colijn dc-n gulden traebwe tc redden, afin zijn jaspan den. De hoor Nolens zeide zelf; gij an'i-rev. moet nu nie' denken da< Co lijn alléén den gulden redde, waarop de Standaard an'woordde: ja. in een veldslag vallen éénmaal dc slagen op den veldheer, da' is nu op Colijn. Indien Cbijn den gulden redde, dan s die gulden toch in gevaar gebracht -n lino kwam da' en indien die gulden u gevaar is pebrach', lioe is dio gulden (fan gered? He' zijn die twee punten, waarvan de mannen van recJi's in ai hun redevoerngmi zwijgen. Toch dio punten zijn van belang/Hoe nu fs de gulden in gevaar gekomen? Dio nu .i.invoeren da' zij den gulden hebben gered, zijn do zelfden die hem in go- vnar hebben gebracht. Do soc.-dom. verlangen mede, dn: de gulden zijn waarde behoudt., omdat indien hij da' niet had het een ramp voor heel Ne derland zoude zijn. Door do nie' slui tende staa'sbegrooting kwam do vei ligheid van den gulden in gevaar. En die niet slui'ende Slaiïtsbegrooting kwam er door do uitgaven, gedaan door den oorlog. De oorlog kwam er als een gevolg tn de kapi'alistiache samenleving. aar die dan een handhaver van he' kapitalistische stelvl ie. is voor dien oorlog mede verantwoordelijk. Te zeg gen 'e zijn wèl vóór he' kapitalisme, maar '©gen den oorlog, dat gaa' nie'. want die oorlog z;" aan heel dat Vapi- VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 332 DE MINUUT DIE EEN EEUW LIJKT Den avond, dat vader ze mee zou nemen naar het circus zou moeder haar mond houden of hem ver tellen wat er 's middags met de tuinslang en de buurt kinderen gebeurd is? '(Nadruk verboden) talisme vast. He' een heeft men me' het andere tevens 'e aanvaarden. Die vóór het kapitalistische regiem ver antwoordelijk zijn, zijn da'- óók voor den oorlog, maar dan ook voor he' niet sluitend zijn van de S'aatsbegroo- 'ing. óók voor het in gevanr komen van den gulden. De mannen van de ff. D. A. P. waarechuwden 'egen het aangaan van leeniugen. om de S'aa's- schuld 'e dekken cn deden ann het adres van minis'er Trcub reeds een waarschuwend woord lioor-.-n. Ze gaven aan waarop dat zou uij'oopen. Al die maatregelen die toen de man nen van de ff. D. A. P. voorspelden, kwamen onder minister Colijn. De soc.- <iem kwamen in parlement me» hun voorstel om nie* 'e Iconen, maar de pelden van de kapitalisten te heffen. Ken man als dr. Boe gaf toen de soc.- dern. gelijk en een man als de lieer Stork was in die dagen, het was J914. ook voor een heffing in eens en tegen een leeningpolWêk. Maar 'oen i i de Kamer een voors'el van den hoer Vliegen in stemming kwam. s'ein den alle leden van recllts in de Ka- inor er tegen. Een man als de oud- ministor De Meester achtte hc' momen' oor een heffing in eens nog nie' gun- s'ig. Later kwamen de vrijz.-dem. nogmaals met een voorstel voor een heffing in eens en nog later kwam et- een voors'el van den heer Ter l-aon- Maar deze heide werdén ook met de t-N-m van rechts tegen verworpen. La'er wilde de lieer Man hunt een gedeelte door een heffing in eens red- den. Maar ook dat voorstel kwam er n io' door. Vandaar da' er 'elkens nieuwe leeningen kwamen. Op die ma nier was in 1918 de f'aa'sschuld 2./X) inillioen geworden. Zóó dan kwam 't dat er ieder jaar 100 millioen «>p de S'aa'shegrooting kwam io' 19S2 als en gevolg van de leeningpoli'iek. Da' is dan de oorzaak van het tc kort op de Staatfbegrooting. do oorzaak van het gevaar van den gulden. Had men ann een heffing in eens aan gewild, dan had he' heel andere ge wees'. Gemakkelijk had dio heffing kunnen worden geheven, wan' in dc dagen van den oorlog is wins' genoeg be haald en óók daarna. Colijn en do zij nen deden niets dan do grooten nog o-roo'er en de kleinen nog kleiner ma ken. Na den oorlog waren do bezit'ers 'ezamen milüoenen rijker dan vóór den oorlog. Doch in dien tijd is do e'aa's- «ehuld me' 3300 millioen vermeerderd Ken heffing inééns had dus kunnen ge schieden en dan had Colijn nie' alle middelen moeten aanwenden om een tekort op de S'aaisbegrooing e dekken- Naar aanleiding van ui'la'ingen nu door den heer Colijn gedaan, gan' ppr. aan de hand van ci'aten van den hec-r Colijn be'oogon da' dezo indertijd an ders dan nu over de ministers ca Vries en de Geer oordeelde en dat ivab nu de,heer. Colijn over de inzichten van die oud-ministers zeido, nair zijn meening door en door oneerlijk is. Van al de oorzaken ech'er dfc leiden tot een nie' sluitende staa'ebigroo'ing zwijgen de U.K. en andere redenaars' van rechts, herhaalde de her Duye- De mannen van rechts dedei de klei nen alles dokken ên daarain deden mannen als Bomans en Loerikker me de wat aangaa' de groot© lijien. Allen s-aan onder discipline van den heer Van Wijnbergen. He' gaa' tiet om de cltr. beginselen, maar om teel andere 'Lngen bij de mannen van rech's. In den geest vau den ChristiB handelen zij nie'. Do maatschappelijke pditiek van de dir. partijen in de Kaner is niets dan liberalisme, maar dan mer een chr. vernis. Dan is een min als do heer Dresselhui.is eerlijket Aan hem v.oet inen dadelijk wat mm beeft. Na daarna ie hebben uiteengezet., om welke redenen de chr. partijen in coalitie zijn, behandelt spr. de vraag: hoe do gulden is gered? Door niet. één maatregel werd. aldus fpr. do bezit tende klasse getroffen, maar alle maatregelen drukken opie arbeidende klasse. Hei is dus niet Colijn die den gulden redde. Maar anderen als de ambtenaren deden dat. .Men zag ver der dat er kwam een verknoeiing op onderwijsgebied en dat alles om den gulden .redden. Dai a! drukte op de kinderen van de arbeiders. Hei aantal leerlingen van een klasis op een mis dadige manier vergroot. Zóó werden aangtrjnd de geeste- iijke dingen. Een andfr punt was de verwijzing vau de wtrkloozen naar co armbesturen. Maur rie ambtenaren vooral werden zwaar getroffen. Bo vendien brak de chr. coalitie haar woord ten aanzien van de ambtena ren dour de intrekkmg van art. 40. Tientallen milJioenen extra belastin? werden op de ambtenaren feiteliik ge legd. Om nog meer te kunnen dekken zeido rle heer Colijn dat meer uit be lastingen moest gehaald worden en dat do staatsdienst moest; worden ge reorganiseerd. Ilij wilde uit dat lant- slc 50 millioen halen, maar dat gaat niet. In de Kamer kwam de. beer Co- iijn dan ook ai met c-en heel ander bedrag. Ziehier dan de bezuinigings- poliriek van Colijn! Op bijna niets is bezuinigd, maar is veel van dc ambtenaren gehaald. Integendeel de Rekenkamer baalde in deze jaren meer dan anders siaal- Tjes Vr,n y. -Vu-is! cn zjj 7Ctto uiteen dat onder dit dir. ministerie met duizenden en duizenden is ge smeten. Aan den al'Deid van de Be- zuinigingscomm. sloeg dit minieierie. geen aandacht. Er is met bezuinigd. Maar de bevolking zuchtte onder den druk" der Belastingen dio op haar wei: den gelegd en die mede zwaar den kleinen middenstand drukten. Toch heet hei. stemt niet op de soc, dem. want die willen den dood vun den midden/stand. Echte redding voor den kleinen middenstand ook is alléén van de soc. dem. te verwachten. Alle maatregelen iroffon den kleii-en en daaraan deden mannen als Bomans cn Loerakker óók mede. Vooral de verbruiksbelastingen druk ken zwaar. Maar dat systeem is juist Ie manier van belasi.inghi.ffing van Colijn en van do chr. coalitie, dia vooral cen kleinen man treft. Alle heffing kwam op liet. verbruik. Maar dat drukt inzonderheid op de groota gezinnen, die meer dan de kleine ge bruikers. Zoo dan werd do Ned. gul den gered ten koste van den kleinen man. Maar dat is geen belasting naar draagkracht ten voord eel e van de groot e gezinnen, die bijv. in een ma nifest van a.r. zijdo bij de vorige ver kiezingen is aangekondigd. Thans kwam Colijn met een ontwerp Weel debelasting die feitelijk een belasting o() gewone dingen is. Om te maken dat de gulden niet fei gevaar kwam, hadden de soc. dem.- hun plan van een heffing in eens. La ter gaf spr. aan de hand bet i ee om van de hoogst aangeslngencn een extra bedrag aan E kisting te heffen.- Maar daar wilde Colijn niet aan. die zeide: die mensctien worden toch a! zoo zwaar getroffen! Aan 'i einde zij ner rede behandelde spr. nog 't optre den van de B.K. Kamerleden in de Tweede Kamer. Zijn concjusie was dat 't optreden van dit ministerie was één stuk reactie. Hij wekte tenslotte in een peroratie op te stemmen op de lijst der soc. dem. (applaus). Nadat nog een enkele vraag aan gaande stemmen van soc, dem. Kamer leden tegen het voorstel van mej. Westendorp was heant.woord, werd om half twaalf do vergadering ge sloten. JUBILEUM G. B. POLLé. Heden herdacht de heer G. B. Pollé, den dng waarop hij vo-t 25 jaar ets poetser in dienst trod van de Centrale Werkplaats Van vele zijden ontving qo heer Polié Kijken van belangstelling. Door de direc tie werd hem de gebruikelijk© pruificatie aangeboden. De jubilaris had vrij a: en vierde het feest verder in huiselijke*! kring. feuilleton Uit het Kngctech van A1ARJ0R1E JÓUWEN. 37) ,.Hct Keizerrijk en de Franschen", mompelde hij ik zal hen blijven eerbiedigen zoolang ik hiertoe gedwon gen ben doch u!s ik eenmaal Car rara heb en dat zal wel lukken dan laat ik hen varen en ga ik met Delia Scala aftekenen." Zich van het vens'er naar Giannotto omwendend vroeg hij met, een gelaat dat weder kalm va*..W7e! wat denkt (rij ervan'" .,He' is ecu mces'cstuk van verlei ding. edele heer. (Jij heb'- immer in lis' een goed dienaar gevonden." ..List zou snij niet. veel helpen merk.-e Visconti met cen eigenaanli- gen blik op. „Zore cr voor dat dit perkamor.t verzonden word'-, Gian- norio, en door cen vertrouwd bood schapper, die niet zal talmen.1" ,.Ik zal heb met mijn eigen handep aan Ricardo geven, edele heer." zei de Ginnnotto. ..Hij is de bes'e dien wij hebben- sinds Eilippo heden mor gen gewond werd in een schermutse ling bij de West Poort."'- „Do West Poort herhaalde Vis conti snel opziend. ,IIct was niet noodig 't U te borich- :n, cdclo heer. Het was me'- een klei ne troep vijandelijke soldaten." „Werden zij afgeslagen zonder dat er ann iemand binnen de poort leed geschiedde?" „Do poort bleef ongedeerd e© nie mand werd gekwetst, anders had ik 't u wel bericht* edele heer." Hij bleef wachten als op een goedkeuring van zijn meester. De hei-tog wees echter met een kort gebaar op de rol welke hij in dc hand hield en Giannotto ver lie' he' vertrek geruischloos en met ge bogen schouders. Toen het kleed weer in do plooien gevallen w-as. trad Visconti naar don zwaren lessenaar tusschen do ramen in cn ontsloot cen der lange laden. In een donker hoekje stond een gou den koffertje, da' hij voorzichtig in do handen nam- Het licht, dat door het nauwe venster binnenviel, schit terde op het fijne werk der doos, wel ke hij op de tafel neer ze'te en opende* en op de enaragden en diamanten van een prachtig bewerkt. geëmail leerd kroon'je met punten. Ieder stukje ervan was met edels'eonen be dek' iedere punt fijn als goudknnf. Visconti trok een stool naar de 'a- fel om het kleinood on zijn eomnk. in zijn stoel geleund, te bewonderen. Hij wns cr zoozeer in verdiept, dat hij do deur nie' hoorde opengaan en niet be merkte dat Tisio binnengekomen was. Dezo was zoo verrukt over het in de zon schitterende kroontje», dat hij nauwelijks zijn broeder opmerkte, die aan 'niel gezeten was. ,.IIoe komt gij hier, Tisio?" vroeg Visconti verschrikt. Doch toen hij dc vreugde zag op dat vage, idiote ge laat, zonk hij weer in zijn stoel terug cn glimlachte hem toe. want dito was Tisio's zwakke punt „Vindt gij hel mooi?'- Voldoenin? scheppend in de bewondering welke in Tisio's blik ken te lezen steuid. voede bij er bij „Gii hebt een goeden smaak voor ju- weelen." liet is prachtig, Gian wonder lijk prachtig 1" riep hij met verruk king uir. „He' kost mij den prijs van ceu hal ve stad en toch nie' te duur," zeide Gian. Zijn woorden hadden ech'er geen heteckenis voor Tisio, en da: wist Visconti ook wel. Hij wilde al leen maar zijn eigen tro's luchten over het prachrig- kleinood. „Gaa' gij dat draven?" vroeg Tisio. waarop do hertog laehend antwoord de ..Neen. ik piet- Doch spoedig, zoodra ik Delia Scala vernie'igd heb, zult gij het iemand zien dragen iemand w ier gelaat noe veel schooner is dan deze steenen. Tioio." .."Wie zal dat. ziin?" vroeg deze op kinderachtige» toon. „Een dame, Tisio en als zij dit kroon'je op 't hoofd draagt zal zij Vis- conti'e vrouw zijn en hertogin van Milaan!" Klemtoon leggend op dezo laatste woorden, zag hij Tisio aan doch deze had alleen maar aandacht voor de flikkerende steenen en niet voor wa' er in Visconti's oogen blonk. ,.Bij Sint,Marcusriep do .hertog plotseling uit; „ik kan fihans mijn tijd niet verbeuzelen met een gek en een stuk speelgoed!" waarop hij bol kroon ije weer in liet koffertje terugbergde en 't slot, omdraaide. „Ho© kom' hpf dat gij alleen ziit? Waar is uw pace?" Al sprekende zet'e hij het koffertje in d© la 'enig. toen Tisio over zijn schouder heen keek. de turkooizen handschoenen zag liggen en met nieuwe verrukking uiiriep: „O. wat een prachtige handschoenen Voor Gian 't kon beletten, had hij z© uit de Ja genomen. Visconti trok ze hem haastig uit de handen focn er hard op de deur gebonsd werd. „Wie maakt dat geweid?" riep de her'og uit cn Giannotto frad binnen, waarop Visconti haastig de handschoenen in zijn wambuis s'ak. „Wat i? bet nu weer Giannoito? Zeide ik u nie' dat ik komen zou? „Er is haast, bij cd"le heer. De La- na vraagt u te spreken or is he vig gevochten voor de muren - het leger roept ÓM u „Vooruit dau maar!" riep Viscon ti en begaf zich haastig met üj-i ge heimschrijver naar de raadzaal, een prachtig vertrek van roósklourigen steen en goud. inef bont beschilderde muren en schitterend gekleurde gla zen. Hier vond hij een groote menigte verzameld, hovelingen, krijgslieden, kunstenaars en handwerkslieden. Gian Visconti hield geen open hof of open t-nfeL zooals zijn vader; hij bood geen ruime gastvrijheid, cn ook geen rijke belooningen, behalve als 't met zijn© doeleinden stookte- Toch was hij zeer gesteld op de huid3 van kunstenaars, een hulde welke hij eischic en immer aanmoedigde. Wee den schilder of den dichter dio zijn arbeid iemand anders dorst, aanbie- bioden dan aan den her'og in per soon En heden waren er veel a.uiwo- zig grerig zijn komst verbeidend, on der anderen de, Duitsche bouwmees ter der prachtige nieuwe kek. Vis conti had ech'er thans voor niemand oogen de s'ad was opgestaan 1 On aangediend trad hij de raadzaal bin nen. gevolgd door Giannotto. D groo fe met verguld versierde zaal was vol Milaneezen en vreemdelingen, gasten of verbondenen van Vjgcon'i. Gij ziet er ernstig uir. mijne hee- i. en naar 't mij voorkomt be angst," voegde Visconti hun mof. groo t'e. ronde oogen 'oe. „Ik dacht niet dati jvij zoo weinig moed hadt. Sinds gij zoo zwakachtig ziji kom ik u zelf berichten da, ik lieden tegen Verona optrek! Zij' gij vergeten, mijne hee- ren, dat 't nog immer een Visconti is, die Milaan regeert?" Er kwam geen antwoord van de schitterende menigte Zij hadden den laatslen tijd veel ge klaagd doch niet openlijk. „Gevoelt gij daar geen dankbaar heid voor?" vroeg Visconti lachend. „Laat al degenen die mij volgen wil len zich daartoe bereid maken, en zij die dit niet wensehen hier blijven om ons na de overwinning 'e verwelko men Kom, de Lana 1" E» met de band op den arm van ziin meest ge liefden kanifein wendde lui zirh óm terwijl allen in d© zaal hem nl9 één man volgden. Zich nogmaals tot hen wendend riep Viscon'i ui': „Een ver pletterde vijand is niet zeer i© vree zen Heb ik mijn standaard niet ge- plant op de- marktnlna's van Verona? Heb ik niet een gijzelaar weggesleept uit naleis van Delia Scala? Ileereti van Milaam ben ik niet Visconti?" Als met één stem klonk het: „Naar de stadsmuren naar de stadsmu ren Neer met Delia Scala.' Naar de murpn En terwijl deze kreten nog weerklonken, voor nog de bezieling verkoeld was. reed T isconti geharnast na» het hoofd van een:go duizenden huur.roepen en Milaneezen naar dei verst gelegen wal der siad. (Wordt vervolgd)'.-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1925 | | pagina 5