HAARLEM'S DAGBLAD
FLITSEN
DINSDAG 7 JULI 1925
TWEEDE BLAD
De Tentoonstelling van Moderne Décoratieve
en Industrieele Kunsten te Parijs.
IV.
Vlak bij Paviljoen van TsjcdioSlo-
vnfcije een in baton gegoten, leven s-
beeld van een motor-njdor in volle
vaart door Jtrukoveky en in cenaelftie enéj-
held zullen wij tfcarus op onze laatste wan-
deling over hei uitgestrekt* tcntoonetol-
lirrgs-ienein op zoek moeten gaan naar din
gen die oog en hart verheugen.
Als „buren" van het Nederlamdscho Pa
viljoen op de Cour» la Roin© (Ingang
Plsoo de la Conoorde) handhaven zich
Tejedio Slovakije en Polen. Nummer één
in do rij is:
Het Paviljoen van
Tsjocho-Slovaklje,
6pg<«r<"ikkcn in gowopcnid beten en fel-
ro«xhj («gele ai-vnzr het ontwerp van den ar
chitoeft Ooear. Het doet oven aan <en eohip
denken aan welke boeg hot beeld van
den Vredesgciiius troont (<k>c«r foursa).
K- "iider twijfo! symbolieeorend de vlucht
van canech een volk naar do vrijheid eener
nieuwe toekomst, waarvan hot zich
ter gevoelt.
En iodordaad, men is or vol
(ik hob mij doarvau bij oen bvroek
l'raag en in menig gesprek m«ft do leiden
de krachten op igchied dor moderne
kunstbeweging alikiar kurnica overtuigen)
men vrariu r h.ird! Van het werken mooi
het in de wereld toch maar komen
daarvan ziet men hier weer do goed© re-
pultaten.
Do beschikbare ruimte gedoogt, niet .lat
ik ia bijzonderheden treed, doch zoowel
ón het paviljoon als in de afdeeüngen in
hol Grand Palais zijn mooie dingen te
r.tem moubeis, booten, borduur©©!®» kan
tert, nietaal-drijfwea-k en oerami.A, veel
glaswerk en ook bijzonder goed© ontworpen
op toooeel-gobiod.
Jn dit allee overhoersdht oen swkere
ernst en een veclangon noar weelderig©
vormen. Daarbij is echter hot hoekige mot
meest karakteristiek, iets gebroken zou Ik
hans-, zeggen, dat mode de oude volks
kunst van hot land zoo sterk kenmerkt.
Ook on dit gebied Jcnn men volop ge
nieten van de prachtige dingen uit Bo
bo, men, Moraviê, Slovnïije en heft Boven-
Kai-pathisch© Rusland.
polen is Sn dit opziclU ook zeer be-
voorrecht» want ook daar wordl de moderne
kun v nijverheid geschraagd door een mach
tig verleden. De boeivnkwneft uit hot hoog-
c doel d.-r Karpafchen, do z.g. Tatza, voor
tio nieuwe kunstbeweging als het ware
„ontdekt" door Wiïkiewicz en Mhtlakowöki
•<waor zij in de houten huizon 'alles ver
t- rd vonden teft aan de eenvoudigste din
gen van dagelijkfch gebruik) heeft daar
op een eccrk slesnpel gedrukt en daarvan
biedt
het Poolsoh Paviljoen
Lite derde üh do rij der natie© met Ho'-
Innd als nummer tvreo) vele treffende
voorbeelden.
Is Tsjecho-SIovakijo heft land van het
glas, Polen ie heft land van heft hout! Dat
merkt men al dadelijk aan de schitterende
psifteftvioervn in het door Ozajkowski ge
bouwd© pwriljoen inoft het drie en twintig
tnrter h'xxge torentje van ijzer en glas d.v.
si«* doet aleof het bouwwork.zijn vm-
g--r opsteekt om de aandacht te trekken.
X'o, dot mag, want ook hier is veel te
waareleeren evenals in do afdeel ingen in
hot Grand Palais,
.Maar met de werkelijk zeer vreemd© vor
men dor meubels Icftn een Hollander zioh
law ;!i;k vérevftigen. Rij one heeft da zegen
rijke invloed van Ik-rlage-'e eenvoud de
«neubelkuiisl geadeld door een streven naar
zuivert» Conetruetie, maar wat er ginds ge
daan wordt gaat werkelijk tegen do leer
Jnl Hot is alles bijzonder kostbaar cn rijk.
nmar wat mij betreft: ik kon er mot den
l-o8©n wil van de wereld niet in komen.
Wel is do eerezaal iets heel bijzondere.
Deze ia door een glas-koepel afgedekt, rus
tend op acht zware kolommen van zwart
eikenhout» gebeeldhouwd door Karzycki
do warden zijn beschilderd meft taferew
len uit het volksleven en do historie van
hot land; de meubels zijn van ingelegd
hour, met dof koperen hosing en er
hccrechr, een stemming als in ecu paleis.
Veel te er dat aan do Rutsiscbe kunst
dook denken, doch do kunst van Polen is
meer bizar en hot verlangen een vooral oor
spronkelijk te zijn wreekt zioh hierin.
Doch wat niémand mieeen moot» bij een
hcootft aan de tentoonstelling is
hst Russisch Paviljoen,
gebouwd door MelniJcoff (mijn vriend
Wolf zou zeggen: „Het is alsof je Doeto-
jeweki leest!")
Het Is daarom zoo merkwaardig omdat
heft meer don welk ander bouwwerk ook,
maar buiten de inmerli'^e geaardheid van
het Isasd demreyf-treert, flat door het bouw
«veiJc, als nationaal paviljoen, wordt ver
tegenwoordigd.
Want dit samenstel, dat van ruwe hou
ten bo'Jken en ongeschaafde planken is op
getrokken in een bijzonder speeleclien en
iogónieusan trant is in wezen volkomen
revolutionair. Er is ©en trap welk© nergens
heen leidt en ©r ie een dak, dat niete af
dekt en toch.het klinfkt als een pa-
radox. toch ia heft een samenstel dat
op architectonische gronden (en zelfs tra
diiiioneeleverdedigbaar is om velexhd
redenen.
Maar mem ziet het Russisch© Paviljoen
jammer genoeg voorbij niet omdafc het vol
komen in het groen der hoornen wordt op
genomen, terwijl hot juist vrij had moe
ten at-aon.
üjxmeiikeiijk is het contrast tussthen
uiterlijke verschijning en hetgeen het
bouwwerk binaieuahuis doet bewonderen. I
Hier is de machtige hoerenikunet aan heft
woord' uit alle doelen nun hot gewoldig j
groot© rijk eaaangovoegd en in dit alles
zöngt «te mysterie use donkere ziel door
van g.insoh ©en volk, dat ia zijn melsun-
okolit-v.he geaardheid de eclioonhoid op
roept in liel, werk der landen, geadeld door
hot hart.
Tusschen deze kuiw* en die der Jonge
Ratteen in de Theater af deeling ligt een
wijde kloof cu tooli ia er verb.md, hetgeen
het duidelijkst uitkomt in «te décor- en
e-ostuumsuntweiper.
Bijzonder Aancrokkelijk is de inzonding
van „Het Tooneei der Jonge To©=oihou-
wers" eu van „Alles voor het Kind" te
Moskou.
kin nu zooken wij heft veel dichter bij
(huis en gaan wij naair Oostenrijk en Zwe
den en Denornailion.
Het 0 oston rijk sob© Paviljoon
is een der beet geslaagde aircliiteatonische
oploceóngen van deze kermis der bouwstij
len- D© plattegrond is bijzon eter oorspron
kelijk en levendig zooale men van den be
kenden Joseph Hoffmann kon verwachten.
Dnarh-nnen vindt de dubbele W (de
Wiener WerLs'Atfte) hoogtij en in de vroo-
lijk en modem gekleurd© tentoonstel -
iingsruimte en vftrinee ls hot een feest
van kleiur. -
Men kan het z66 eanJIg niet bedenken
af het is er en allee is zód vol <iac men
onwillokourig aan een artiiïftick© bazur
moet denken (>ht woord «lan meer in de
Ooetersche dan ordinair Weeftotedho boteo-
kenia te verstaan).
Do allerlaatste en nieuwste snufjes vindt
men hier en vooral in «te bedrukte stof
fen, in cuhkCierite ciBcavatecostuuins en
in enkele coram »ech« werfc-ftukkeu ie Oos
tenrijk op het allerbest vertegenwoordigd.
Op ©cn kerkorgel, «lat binnenshuis wordt
bespeeld, doch waarvan d© pijpen in een
bijzonder aaniig© oplossing do» fitrnad
buiten zijn opgesteld ia een karakteristiek
tore nr.je. vealoll» «en mij bdkend» jong
architeot een Fuga van Bach, Ilk vraag
hom later waarom hij geen Jaaa speelt en
hij meeemaialt.Want «moniskc-nfbaar
zou dit laateftt) hier beter paesend zijn.
Ook in
de Zwecdsohe Afdcellng
heeft men vele goede wdken saaangehmeht
cn hier ie vooral merkwaardig d« moderne
wandschildering door Iljörtzborg d:© in
epnlxjliéke lmdr cn zoole.varten een staftw-
ridk gaf van vcrtajhUlonfle bedrijven cn
on«Iewi«smingcn. waarin Zweden uitromnft.
Een arfzonderlijloo zaal ia gewijd aan de
architectuur van heft eiadhuis te Stockholm
door Oatlierg. Tegen da wonden zijn do
teekeningen en foto's van hot fraai© bouw
werk gehangen, in heft mviden werd een
groot© inaqus'te gepl.ndra, terwijl van een
drietal beelden welke op don torentrans
troonen, d© «xmaprortkelijk© modellen te
bewonderen zijn.
Elders treft men zeer aamtrdVkelijke aan-
plakbiljctften en Ook in boekem, in weef
sels vooral, in borduursels cn batiks, meu
bels, metaal- en pot-tcnlwikikerswreric zijn
de Zweden goed op dreef.
Het Paviljoon van Donemarken
is met dat van Holland en van Boiibaix
(oen orangevelhet eeniga gebouw te mid-
den van allo w.uigheid van koHcbroi en
„pierre liquide", d;u inn baksteen ie op-
gelrokken in volle eerlijkheid en etorkie.
Mi.-ftchdon hoeft d« airelüiect Kay i'iokor
onbewust <1© kleuren van zijn Vftdorhvnui:
rooi en wit daarin vertolkt, want hij on.
derbrak den bskstean meft wit gdbaïlkte
cementen banden.
Binnentredend trekt cH dadelijk
wandeeluldcrij van Lorenozen' do
dacht, een hcal nnïeve .wedergave van de
bleten ie en het klimaat van Den autoriten
in «ten v«xrm van eefi landkoairt. Maar
het zijn vooral do meubelen vim
bureau van den...... politie.prefe«jt, welke
ons «hens baantje doen benijden! Omwc-r-
oer is Aage Rofn en dan is ca ook in de
zaal van het Algemeen© fVimTniHRmrin«i.t.
eengedekte «afel met ternes van de
bekende Koninklijke Fabriek te Kapen-
liiagen.
Maar h«-t mooist wat Denemarken thans
kan bieden is het aardewerk der Jean
Gauguin (zoon van den groeten schilder
■van diien naam) die een eigen materiaal
uitvond «ioor hom „roclie céramique"
gedoopt en waarin hij zeldzswan krachtige
rnoiiFCh. en dierfiguren, kannen en pot.
ten lxietseerde en bakte bij een enorm
hooga temperatuur.
Ten slotte mogen ook ca bijaonder
fraaie affiches vermeld worden, wuaipdoar
Denj3jxiaiiik.cn zich met ZwUiyarland op dit
gebied in bet eerste gelid blijkt te plaar-
Waajt ook io
Zwitserland
is men uitnemend op direef. Aanpiakbil.
jetton voor een tax Lend ©meaning en
voor een reisbureau en voor vele andare
dbeJeimden bcwijzon opnieuw dat in «Kt
onderdeel de décoratieve en industrieel©
kunst bij u innemendheid heel wat kam
worden bereikt «ito... vernieuwd 1
Overigen® ie door hen doe het bij de
keuzo dor ditéendiingéa van SwOtserlamd
voor het zeggen hadd'en de gmote fout en
vdrgissing begaan om de handel te doen
domincerc-n. Horloges; klokken, chooolnrie
en stoffen, waarbij in geen enkel opzicht
de SKakunst te pa© ia gekomen alamed© de
hoeren da© hier loni'itooptsn' mot een no.
töielXMfkje in de hand om..... otrders op te
namen, bewijzen dat het toch tijd wordt
dot de artietén zich. Holland ton vtxir-
beeld nementi, dienen te organiseeren.
Wam dat hot bij ons in de aJlllereerste (en
welhaast eeuigo!) plaat© ging «un de
kunst, .is het zwaaxtepuint in Zwitserland
(vanwaar üc thans «fee© laatste brief
baevwnd» echrijvend in een prachtig dorp
midden tuesohon de sneeuwbergen aJö
treffend contra©* met do Parijsohe, krank,
zinnégo dirukte...-.-) gelegd op den var.
koop.
„En daft komt altijd „faltkamt' nu",
zou Kobue, do knecht zeggonl
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 338
DE GEVERFDE BRIEVENBUS
Er is nog hosl veel meer
en men raakt niet g.vuw uitgekeken, ook
al verliest mion veel koet baren tijd- met
het zoeken naar war goed a». Zekf was
ik dlrie waken in Parijs en eiken ding op
de tentoonstelling, docii ik eiou niet gaar.
ne willen beweren dat ik alles gt-zien
hobl Want „de Stad met do Tien
Poorten" zou men eigenlijk eerst met
recht van «ren Kunst-iontoonetel'.iug heb
ben kunnen spreken, als men do helft der
inzendmgén met ecu behoorlijk bedtmfcje
hadteruggezonden, wat men niet heeft
godaatn «a waardoor men dan cok dooii.
ar«o© wordt. Doch wat werkelijk «nood is
v.tmkt bi© een verfrisecbing en het iflou
««rtdainkbaar zijn zoo men nieft pp dit
laatste den nadruk legde.
Dat er ten overvloede echter nog een
Luotpairk bij moest komen «naakte dat
toch voel van het deftig cm ernstig be
doeld „cachet" verloren gaat en hoe
vaak heb ik, juist op do ogenblikken dat
men te vc-el he«jft gezien, heed dien rom
mel van hobbelende en wiebelende,
draaiende en zwaaiende, baklucht en la.
waxitt-verBpreideiide iotaanen en stellages
niet.,.. o.i3r de inaan gewenschtl
Doch in de herinnering blijf» voel dat
werkelijk goed te en te waaidceren is de
poging en dat des te meer in een tijd
va.il inzinking. Ikiaroin had heel de
wereld, (slechis enkele landen uitgero
denl en Durtsehland werd, hoewel heel
stonk op het gebied «ter nijverhc.-lükaiiEt
jammer genoeg niet oitgenocJigdl)
me belangstelling en ook al zal een
n-vis sa nee" (waarvan «non te het woiwoord
van den lijvigen catalogue rept) wel
niet liet direct gevolg zijn van do VTPcd-
znme wapenschouw der natie's, toch kan
pi «door vermeerderde belangstelling,
goeds van worden verwacht.
Zoo zal dan het werk van 10.000 Frainsehe
en evenveel vreemde inzend ere «n
missïelcrien en van 25-000 handarbeiders
niet voor siiets geweest zijn en daaren
boven is het meten van elkanders krach,
ten nooit te vergeefs! Het prikkelt en hei
spoort aan tot beter.
OTTO VAN TUSSENBROEK
Vervolg Stadsnieuws
VEREKXIGING VOOR FACULATIE-
VE LIJKVERBRANDING.
Op de algemeen© vergadering werd
medegedeeld dat (Ie aanbesteding van
liet nieuwe Columbarium spoedig zal
plaata hebben ©n dat van het perso
neel van het CTema'orinm een brief
was ingekomen, waarin vonder geluk-
wensch met jiet 50-jarig bestaan een
6oin van i 100 werd aangeboden, te
bestemmen voor een geschenk da'
een plaats zal kunnen vinden in het
ciematorinm of in d© rouwhal.
Een voors'el van Haarlem bedoe
lende een fusie roet de arbeidersver-
eemging voor lijkverbranding werd
ingetrokken- Een voorstel van Am
sterdam to' benoeming van een com
missie welke zal onderzoeken de mo
gelijkheid tot s'ictuting v'an een lan
delijk crematiefonds, word' aange
nomen mot 38 tegen 34 stemmen.
Tot leden van het Bes'uur wenien
herkozen do lieeren J. J. Neurden-
burg en D- Neurdenburg.
Boottocht Zangvereeniging „FrUia".
Zondag heeft de boottocht van boven
genoemde verccniging plaats gehad, be
gunstigd door buitengewoon mooi weder.
Om half acht werd onder het zingen var
het Fricsch Volkslied vertrokken naar
Muiden; vandaar werd met dc stoom
tram naar Muiderberg gegaan. Deze
tocjjt is schitterend geslaagd, waartoe de
Jazz Band „Kitty", onder leiding van
den heer G. Lablans een groot deel
heeft bijgedragen.
Ontwaart, de drsigende
aankondiging. ,yNat"
op d© brievenbus
pak1 voorzichtig de klep
bee' om te zien of die
ook nat is en bemerk'
da' dit, inderdaad, liet
vraagt zioh af, of hij
niet liever zal wach'en
tot de man kom' om de
bus te lichten en ziet dat
de volgende lich'ing nog
een uur duurt
bekijk' de bus van alle
kanten om 'e zien of er
nog een manier is om
den brief erin te wer
ken zonder vuile vingers
te Jirijgen
Boekt naar een takje of I krijgt ec-n inspiratie en
ie's dergelijks om de gebruik' het bordje
klep op te lichten en I „Nat" zelf voor dit doel
vindt niete I
waarop he' bordje los
raakt en hij zich af
vraagt of hij he' weer
op zijn plaats hoort te
hangen
bc^dut' om di't töaar
aan een ander over te
laten en inspecteert de
hoeveelheid verf aan
zijn vingers.
(Nadruk verboden)
Zesduizend oude water
meters moeten afgekeurd
worden.
Een rapport van den Di
recteur der Waterleiding
Zoo als op een endere plaate 'n di'
blad te lezen s'aa' achten B- en W-
lie' geweiucht ongeveer 6000 oude wa
termeterb van kleine kaliber af te
keuren en te doen vervangen door
nieuwe-
In liet raadsstuk word' gezegd da'
aan de gemeente nadeel kan worden
berokkend door watermeters, die de
gevoeligheid van d'e van latere con-
e'mC'e missen.
Wjj hebben ge'racli* te weten te ko
men of de gemeente inderdaad reeds
nadeel ondervonden heef' door he'
gebruik maken van de thana af te keu
ren meters, maar konden, doorda' de
directeur der waterleiding me' vacan-
'ie js. geen inlichtingen krijgen-
In'usschen vernemen wij van andere
zijde, da' de oude me'era een afwij
king van 10 pc'- Is d">« juifit dan
word' dus heel wat water verijruik'
da' nie' be'aald word'.
In verband met het bovengenoemde
voorstel van Jï. eu W. om 1 16.000 be
8cli'kbaar te stellen voor het doen ver
langen van oude watermeters van
klein kaliber door meters van nieuwe
cons'ruc'ie is door den directeur der
Waterleiding aan B. en W- een rap
port overgelegd om aan te 'oonen. da'
de oude watermeters niet iie' juiste
aan'al verbruikte M3 water aangeven-
Aan d" rapport on'leenen wij heit
volgende: In he' algemeen geven wa
termeters de doorgestroomde hoeveel
he'd water he' nauwkeurigs' aan
wanneer per uur veel water onttrok
ken wordt- Die nauwkeurigheid neem'
af. naarmate die hoeveelheden per uur
kleiner worden- bii nog kleinere hoe
veelheden word' 'n het geheel geen
aanwijzing meer verkregen.
Deze kleinere hoeveelheid is tenzeer-
s'e afhankelijk van kaliber en con
s'ruc'ie van den meter- Me' waterme
ters wordt geen ahsoluu' zuivere rae-
t-inp» verkregen, evenmin als zulks he'
geval is me' d.e mel ng van etec'risohen
stroom, gas. 'brandstoffen, etenswaren
(vooral hij steaa'verkoop) -
Als kleinste hoeveelheid, die kan wore
den aangemerkt om opzettelijk te won
den getapt is aan tc nemen ongeveer 60
L, per uur. Op deze hoeveelheid wijzen
goede watermeters juist aan, behoudens
een speling van 2 daarboven en 2
daar beneden. Op bijvoorbeeld 300 en
meer L. per uur blijft zulks eveneens
het geval. Loopt per uur 1 L. door
(druppelende kraan) dan wijst de meter
zulks niet aan maar ook 2 en 3 L. per
uur en nog meer wordt niet aangewen
zen.
Stelt men het begin der aanwijzing op
7 L. per uur dan is «lat laag. Voor me«
ters, eenigen tijd in gebruik, is dit eer»
der op 10 L. te stellen. Wordt meer
dun 10 L. per uur getapt dan hebben
de meters de eigenaardigheid, wat te
veel aan te wijken, wat in zekeren zin
goedmaakt de hxefc-aanwijzing van hoe»
veelheden water beneden ongeveer 10
L. Maar die hoeveelheid per uur is nog
Iniet tot dc bovengenoemde 60 L. per
"uur als practischngebruikelijkste kleinste
straal toegenomen of dc aanwijzing is
weer juist, behoudens 2 of voor
nieuwe en behoudens 5 of r-: voor
gebruik zijnde meters.
Per uur loopt ongeveer door: een lek»
ke kraan: 1/2 tot 10 L. per uur; een flink
lekke kraan: 15 L. per uur; zeer klei»
ne straal (nog bruikbaar in normale
huishouding) 16 L. per uur; normale
straal: 100 L. per uur: groote straal,
(vullen van een emmer): 240 L, per
uur: nog grootere straal: 720 L. per
uur; grootste straal (voor een groote
huisaansluiting) 800 L. per uur.
Daar volgens de bestaande verordc»
ning de minimum te betalen hoeveelheid
is vastgesteld op 6 M3. per kwartaal
(67 L. per dag) (d.w.z. eerst bij grooter
verbruik dan 6 M3. per kwartaal, is bij
te betalen boven het als minimum ver»
sohuldigde bedrag) is het begrijpelijk
dat cr verbruikers zijn die trachten per
dag gemiddeld geen hooger meteraam
wijzing te verkrijgen dan 67 L. per
dag. En daartegenover staat het alge»
meen belang dat de meters ook gevoelig
zijn voor het aanwijzen van kleine
hoeveelheden water.
Het resutlaat van waarnemingen is
geweest, dat een groote groep in gebruik
zijnde meters de gevoeligheid mist, wel»
ke meters van latere constructie hebben.
Met uitvoerige proeven en bccijfcrin.
gen tracht het rapport dan aan te too-
nen dat de rente cn aflossing van het
kapitaal, benoodigd voor het aanschaf»
fen van nieuwe meters ruimschoots zal
worden vergoed door de juistere aanwijs
zing van de hoeveelheid water door
middel van nieuw aan te schaffen
termeters.
UIT DE STAATSCOURANT.
De Staatscourant bevat de statuten
van de vexeenigmg: Het Brokkenhuis
Haarlem. Welke ten doel heeft:
io. verstrekking tegen zeer geringen
prijs van kleeding, goederen, meubilair
e.d-, aan behoeftig© en onvermogende
personen en gezinnen, zonder onder
scheid van kerkelijke gezindte;
gratis verstrekking aan die perso"
en gezinnen, die niet in staat zijn
dien geringen prijs te betalen.
En de statuten van de N. V. Haar.
lemscho verwarmings-industrie, te Haar
FEUILLETON
DE GEWELDENAAR
.Uit het Engelsch van
MAHJORIE BOWEN.
43)
Op 't helle licht volgde wederom
zwarte duisternis, 'erwijl de donder
rolde en kra-a-kte en de regen als een
stortvloed neerkwam-
De muren schenen te waggelen en
rond te draaien. Daar hij echter den
kouden regen op zijn gezicht en zijne
handen voelde, frach'te hij zijne zin
nen bij elkaar te houden on mompel
de „Als ik maar licht kon krijgen
Toen hij «Ie deuT gevonden had,
bonsde lnj erop met krankzinnig ge
weld. Er kwam geen antwoord. We
derom bonsde en schreeuwde hij.
Het ergste was voorbij. Doch zijne
gedachten- streefden slechte naar een
enkel doei het zien van een men-
echelijk gelaat in 't licht.
To midden van zijn gehamer werd
plotseling de deur geopend 'n streep
van lich' toonend en aan den ingang
de gedaante van een soldaat die
\reesachtig naar binnen keek.
•Tiet spookt hier riep VisconH
hem bij den arm grijpend Geef mij
leen licht!"
Bij zijne woorden tead de krijgsman
veschrikt 'erug. Visconti's oogen had
den nie's mc-nsohelijks meer.
„Heilige Maria!" mompelde hij.
,,lk hob vreeeelijke verhalen gehoord
over dit kasteel en he' onweer Is
onnatuurlijk
„Breng mij licht lich'!" herhaal
de Visconti.
Geen van de gevangenen heef' licht
het is verboden begon do an
dere. Doch wederom viel Visconti hem
in de rede: ,Lich' lich'!" en legde
zijn hand, wl bloedige beten, op zijn
schouder. Wilt gij geen licht maken?"
Wederom 'rad de ande-re verschrikt;
terug en zeide vcrbleekond: »,Gij zij'
gok!"
Met ©en wilden lach gaf Visconti
'erug: „Heb ik het niet gezegd? Geef
mij de lan'aarn!" en hij stek zijn hand
uit waarop een prachtige ring schit
terde. „Zou een gewone gevangene
zoon ring dragenHet is een karbon
kei en ik zal hem aan u geven voor
uw lan'aarn. Kijk eens hoe hij achi'-
'ert probeer eens of hij u
brandt. Hij t,Tok hem haastig
van zijn vinger af, zoodat hij op den
grond rolde _'o' aan de voeten van den
krijgsman die uitriep: ,,Gij zijn geen
gewoon mensch, dat ia zeker waar
en wat uwe edelsteenen betref'
karbonkels of geen karbonkels
hier is de t lan'aarn." Al sprekende
'raid hij min of meer vreesachtig bin
nen en plaatste de lantaarn in een
noa in oen muur. yGij zak dia mis
schien naar beneden halen en uzelf
in brand steken, wan' gij schijn' s'a-
pelgek!"
Visconti antwoordde niet- Hij had
opgelet dat beide deuren gesloten
waren
..Daar ik voor u verantwoordelijk
ben, zal ik u hiermede vastbinden.
Hij ging naar de gang kwam me' een
touw terug en trad op den gevange
ne 'oe.
De hertog zag hem met flikkerende
oogen aaji.
Viscon'i tastte naar den dolk, die
niet langer aan zijn zij hing. Toen
toonde hij zijne vingers en zeide met
oogen die meer op wolvenoogen dan
op menschenoogen geleken: „Ik kan
mijne tanden evengoed op u probee-
ren als op mijzelf
Do andere trad terug en wees met
een plotselinge gedachte naar he'
licht. Blijf dan maar zoo, dan neem
ik dat weer mee Toen kwam hij
naderbij. Visconti liet toe dat hij hem
do armen bij de ellebogen samenbond
en scheen nie' op te merken dat hij
alleen wae en de zware deur weer
zacht was toegevallen-
Het onweer was uitgeraasd, doch 't
regende nog. Het vertrek was 'hans
verlioh' en 't gezioht van een men-
echelijk wezen had Visconti weer bij
zijn zinnen gebracht. Wed erom besefte
hij 'dat hij leefde en da'- alles workelijk
hcid was. Van de gesloten deur en
alte ingeboekte verschrikkingen keer
de hij tot de werkelijke vreeslijkheden
en zijn ongelukkige wedervaringen
terug.
MilaanIn een uur vap nood
had hij Milaan verlaten er was nie
mand om Valentine tegen 'e houden-
Pas in de laatste weken ha-d hij ont
dekt waar__zij toe in s'aat _kon zijn.
Wat zou zij niet doen als zij zijne af
wezigheid bemerkte I Giannot'o ook
en de her'og va n Orleans, Wat zou
hunne oprechtheid blijken? Er was
geen mensch in de geheele stad dien
hij volkomen kon vertrouwen.
Toen dacht hij aan zijn eigen lot.
Hoewel zij hem klaarblijkelijk nie'
kenden, hadden zij hem toch in hun
ne mach'. En hij knarste met de tan
den bij de gedachte uan Deiila Scala's
'riomf. Daarop dacht hij weer aan
de mogelijkheid van omkoopen. Met
spij' kwam !t hem te binnen dat hij
om lich' te krijgen zijn cipier een ju
weel had toegeworpen waarmede hij
zijn geheele vrijheid had kunnen ver
krijgen. Da' was echter in een bul
van krankzinnigheid gebeurd. Hij
mooht nog blij zijn dat deze zijn naam
niet wis'en zijne misdaden
Plotseling schoo' het hem te binnen,
wat hem reeds eerder verwonderd
had, dat men hem apart geze' had.
Dus dan bad Oarrara hem toch her
kend! De touwen om zijn armen be
gonnen hem nu te pijnigen en wegen®
gebrek aan voedsel en alle krankzin
nige opwinding gevoelde hij rich
zwak en uitgepu'.
De gedachte aan Oarrara verdween
om plaats 'e maken voor het gelaat
van naar, voor wie hij er zijn plaats
als hertog aan .gewaagd had. ,,Gazl-
osa!" riep hij. uit doch haar gelaat
6cheen hem niet te zien. „Gij ken'
mijGvaziosa, gij ben' mijHet
gelaat ver'rok zich me' een uitdruk
king van afschuw waar hij voor sa-
menkroop toen was zij weer ver
dwenen.
„Wat heeft haar afgeschrikt?
die. andere gezichten misschien?"
fluisterde hij. Met een harden lach
riep hij uit: ,-Zou Carrara komen?**
en beek eerst naar de lamp en toen
naar de deur. Na een poos hoorde hij
in de verte het geluid van iemand
die was aangekomen het slaan de*
groote deur soldatenstemmen
daarna eerbiedige, zachte stemmen
achter zijn eigen deur, welke plotse
ling geopend cn weer gesloten werd
en Visconti zag wie zijn bezoeker
waseen fleurig, prachrig gekleed
man me' zwarte oogen. Goed gewa
pond en door niemand vergezeld,
hield hij de sleutels van het kasteel
in de hand Giacomo Carrara, die
in s'omme verbazing half verschrikt
hoewel de wach' hem gewaar
schuwd had bleef staan en teen uit
riep: ..Visconti! wa' is e* ge
beurd 1"
In het hakf-dmiater onderscheidde hij
een doodsbleek, ver'rokken gelaat met-
lem, welke ten doel heeft het leveren en
monteeren van centrale verwarming-,
ventilatie en drooginriohtmgen, het aan
leggen van pijpleidingen ©a het leveren
en repareeren van machines, alles in
den raimsten zin.
Het kapitaal der vennootschap be*
draagt f 50-000- In 50 aandeelen van
xooo.
En de statuten van de N. V. Handel
maatschappij „Leidraad" te Haarlem
welk© ten doel heeft het inkoopen en
vervaardigen van en het handeldrijven
in ijzerwaren en bouwmaterialen, hetzij
ruw, hetzij bewerkt, hetzij voor eigen
rekening, hetzij voor rekening van der
den, het voeren van directie over of het
deelnemen in zaken, welke hetzelfde of
een gelijksoortig doel beoogen en voorts
het verrichten van alles, wat in den
ruimsten zin met het doel van esn en
ander in verband staat.
Het kapitaal der vennootsohap be.
draagt 25000 in 50 aandeeleg, van
500.
En de N- V. Ned. Grint Exploitatie
maatschappij te Haarlem. Welke ten
doel heeft het aankoopen, inkoopen en
handeldrijven in grind, kiezel, zand en
basalt, de afgraving of uitbaggering
van terreinen en plaatsen, waar zich
krind, kiezel, zand of basalt mocht be
vinden, het verkrijgen van concessie of
vergunning tot deze afgraving en uit"
baggering en voorts het verrichten vaa
alles, wat in den ruimsten zin niet het
doel van een en ander ia verband staat.
Alle handelingen kunnen door de
vennootschap geschieden, hetzij alleen,
hetzij in samenwerking met anderen,
zoowel natuurlijke als rechtspersonen.
Het kapitaal der N. V. bedraagt;
f ioo-ooo in 100 aandeelen van 1000,
En de statuten van de N. V. H-H.
Hoeker Zonen's Meelfabriek, te Heem.
stede- Welke ten doel heeft het betalen
van winst, door
a- het voortzetten van de fabricage
van en den handel in meel èn granen
in den ruimsten zin, tot nu toé gedre
ven door de comparanten voor geza
menlijke rekening;
b. het deelnemen in zaken met soort;
gelijk doel, als omschreven onder a.
Het kapitaal der N. V. bedraagt;
200.000 in 200 aandeelen van iooo-
HET NED. ROODE KRUIS.
Men. schrijft ons
De jaax-lijksche Algemeene Verga
dering der Afdeeling Haariem van
het Nederland'sche Roode Emis werd
Vrijdagmiddag in he' gebouw in de
Kenaustra-at gehouden.
Door den voorzitter werd in gevoel
volle woorden Dr. Westeiman her-
wilde, bloedteoorloopen oogen en
haar dat sluik en nat op zijn voor
hoofd gekleefd was. He' eenvoudig»
wambuis was verscheurd en gehavend
de handen en 't gelaa' met bloed be
smeerd-
Den man ziende» dien hij had go-
hoopt om te koopen, klaarde- Viscon
'i's gelaat op en vroeg hij„Hebt, gij
mijn boodschapper gesproken?"
...S'il waarschuwde Giac-omo voor
zichtig rondkijkend ,,ja, ik heb
hem gesproken en mijn an'woord
verzonden."
>,Neemt gij mijn aanbod aan?"-
vroeg Visconti met grimmige stem.
„Ik wa® van plan 't aan 'e nemen
'ot wat er nu gebeurd is. Het stond
mij zoozeer aan zelfg. da' mijn man
schappen nu nog in gereedheid staan
voor bevelen om op Milaan aan te
rukken."
„Ozeido Visconti ,,wat voor
verschil is er dan 'hans?" wederom
was hij gedwee geworden.
„Thans? Ik ben nog van- plan op
uw aanbod in te gaan, doch...." Cai-
rara glimlachte, ,,'hans hebben er
zich onvoorziene omstandigheden
voorgedaan welk© de voorwaarden
min of meer zullen veranderen. Gij
behoeft thans niet alleen mijne solda
ten, Visconti, doch voor alles uwe vrij
heid."
(Wordt vervolgd)*
