Haarlem's Dagblad | 1925 | 13 juli 1925 | pagina 5

HAARLEM'S DAGBLAD

OM ONS HEEN

FLITSEN

MAANDAG 13 JULI 1925

TWEEDE BLAD

NOG EENS HET PROVINCIAAL GEBOUW

IIet ongduk>was, dat toen het pro» Haarlem zeer zou ontsieren. Er zou
vtiieiaal bestuur van Noordholliiiid tot inderdaad, meer dan bij de dobbelstee»
de slotsom kwam. dat het nu toch wc» ncn, reden bestaan om vernietiging te
zenlijk en waarachtig met het oude ge» vragen van het besluit, zoo dat ooit
bouw in de Jansstraat niet meer ging. genomen werd.

het Rijk op twee plaatsen ruimte bc- Evenwel is dit alleen negatief. Het
schikbaar ha<.. d*.c dan maar in het te» oogenblik is gunstig voor den Raad van
kort moest voorzien. Ruimte op het Hei» Haarlem om een positief voorstel te
ligland in s Rijks belastingkantoor en docn cn daarotn was het goed gezien,
ruimte in het Paviljoen. i en slotte ccn gedeelte van het terrein aan den
raakte die op t Heiligland van de baan. Kinderhuissingd kosteloos beschikbaar
waarmee de ambtenaren van de provin» tc bellen, waarop de Staten een nieuw
ciale griffie kunnen worden getclici* gebouw stichten kunnen. Zullen zij
teerd. daar nooit of nimmer ongczclti» jilflrt0e besluiten? Er zijn harde noten
ger. kaler verblijfplaatsen dan deze kan»gckr.inkt over de weigering van de re»
toren zijn gezien. Hclastinghureaux bc» jjecring om dat voor rekening van den
hoeven geen jolige verblijfplaatsen te Staat tc ncmcn. j:cn debat over 's Rijks
zijn. noch voor de ambtenaren die er Ip]jchten in deze is theoretisch zeker bij»
werken, noch voor de slachtoffers, aio./0Ddcr interessant, maar niemand komt
er op bezoek komen, maar wie de kan» cr C(jn S{flp verder mee. Dat hebben
toren op het Heiligland ontworpen en I (jc Gedeputeerde Staten ook ingezien,
ingericht hebben, bereikten toch een t<)cn zjj cen som vaQ j 350.000 voorstel,
mate van nuchterheid, zooals men zien jen tc geven uit de provinciale kas. om
ternauwernood kun voorstellen. de verbouwing mogelijk tc maken. Wie

Was het bij wijze van tegenhanger, cenma.,] het beginsel in den hoek zet.
dat dj autoriteit, die daarover te beslis» stapt ook over het bedrag gemakkelijk
sen had. zich wendde tot het romanti» heen. Het is natuurlijk moeilijk tc zeg»
sche plekje van het Paviljoen en zijn «ccn, hoeveel een volledig gebouw wel
omgeving? Anders was er toch geen kostcn zou, vijf ton of zes ton, of meer
reden om juist aun dat gebouw tc den»
ken. Welk verband ko:i er bestaan tus»
schcn polderzaken, subsidies

•crncmcnf naar Amsterdam voorgoed,
■erdwijnt.

Is dat niet ccn opoffering waard?
Onze positie als stad van gemiddelde
grootte nabij de hoofdstad is moei»
lijk. Zij schrijft ons voor. weerstand tc
bicden aan de zuigkracht van Amstcr»
dam. opdat wij niet afzakken tot haar
onbeduidende en onzelfstandige voor»
stad Daarom onder anderen is grens»
uitbreiding noodig. moeten wij nieuwe
industrieën aantrekken, bestaande in»
stellingen behouden alk de provinciale
griffie, ons niet laten wegdringen als
centrum van bloembollencultuur. De
nabijheid v."i Amsterdam is een voor-
deel, maar cen gevaar tevens. Om dat
gevaar af te weren, mogen wij ons een
ipoffering getroosten. Neen, dat moe.
en wij.

En zoo niet. dan moet Haarlem maar
.en voor een zijn vccrcn laten uitpluk,
ken cn den kop tusschen de vleugels
steken, om in zijn stille hoekje aan
suffing dood tc gaan.

J. C. P.

VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 343

diensten cn tcckenscholcn. moderne
clectriciteits' cn waterlevcrantics en het
buitenhuls van Hope, dat voor museum
van kunstnijverheid was ingericht? Ju
toch, er was één argument. Men bez.it
het. Het was er. En de zuinigheid ver»
bood. een nieuw gebouw tc zetten
wanneer er immers cen ander was! Het
geval doet denken a.in cenigc raderen
van ccn oude klok, die op zekeren dag
gevonden werden op den zolder van
het Raadhuis. De Raad besloot, daar
een klok van tc laten maken cn zoo
ontstond, na verloop van tijd. een uur»
werk. waarin zonder twijfel die rade*
ren van den zolder opgenomen zijn.
Toen het n.i lang wachten eindelijk
klaar was, viel het niet mee. En nu is
het in een hoek van de hal op 't Raad»
huis verbannen, als ccn meubel dat men
nu eenmaal heeft, maar liever niet on
den voorgrond brengt. Bovendien heeft
het vrij wat geld gekost, waarvoor waar»
schijnlijk een klok te koop zou zijn ge»
wecst, die beter bij de hal paste. De
oude raadjes zouden nog wel wat langer
op den zolder.gesluimerd hebben.

Is "t niet ongeveer zoo met het pavil»
jocn. De bestaande ruimte is op verre
na niet voldoende, dus moeten er kan»
toorgebouwen worden gesticht, die veel
geld kosten. En mooi wordt het nooit.
Evenmin als onze klok. Jammer maar,
dat wanneer eenmaal de paviljoenbou»
wcrij klaar is, die niet zooals de klok,
ergens in een hoek kan worden ver»
duisterd. Is eenmaal dit rampzalige plan
uitgevoerd, dan zal het gebouw als ccn
leelijke inktvlek staan op het groene
kleed van onzen Hout cn zijn omgc»
ving.

De neiging om weg tc koincn en de
vrees om er nog langer tc blijven, moe»
ten wel groot geweest zijn bij Gedepu»
teerde Staten, dat zij dit plan konden
indienen, deze samenvoeging van acht»
ticndc»ceuwschc elegance en negentien»
de»ceuwsche nuchterheid. Want wij
kunnen cr op rekenen, dat uit naam
der zuinigheid die umhtenaren»vcrblij»
ven in den tuin van liet Paviljoen de
tweelingbroeders zijn zullen van het
bouwgcval op het Heiligland. En toch
moet dat nog drie cn ccn halvcn ton
kosten. Het is zoo absurd, zoo ont»
Moot van logica, van respect voor de
historie, dat wij ons afvTagen. waarom
de verccnigingcn die met bijna zieke»
lijkc verrukking de kommiczcnhuisjc»
aan de Houtpoort staan «c beschermen,
geen woord van protest over hebben te»

fen het vandalisme, dat vlak bij onzen
iout zal worden begaan. Hier hadden
zij hunne krachten veel beter kunnen
besteden.

Provinciale Staten ziin over het Pavil»
joenplan allesbehalve verrukt, maar
zij wisten geen beter. Het plan
is al eenmaal aangehouden, toen
de Staten zich nog vleiden
met de hoop. dat de Regeering
haar plicht zou kennen tegenover de
gemeente Haarlem. Maar nu die hoop
op teleurstelling is uitgcloopen. komen
Gedeputeerde Staten met hun voorstel
terug en wanneer er geen afleiding werd
gegeven, zouden de Provinciale Staten,
zij het ook in arren moede, allicht deze
slechtst mogelijke oplossing aanvaard
hebben, omdat geen betere aangeboden
werd.

Het voorstel'van den Raad van Haar»
lcm stuurt de gedachten in een nieuwe
richting Allereerst in deze. dat wat
Gedeputeerde Staten nu willen doen.

J. vul

of minder. Maar wanneer de keus
tusschen drie cn ccn halv
cen uiterst gebrekkige, onaesthetischc
oplossing, die later stellig nog voort*
durend zal moeten worden verbeterd,
Iaat ik gerust maar zeggen bijgeprutst,
cn de stichting van een nieuw gebouw,
geheel naar de cischcn voor wat meer
geld, dun is cr van kiezen eigenlijk geen
sprake meer cn behoort de e e n i g e
goede oplossing te worden aan*
vaard.

Op de punt van de naald is het voor»
stel van B. en W. van Haarlem nog
geen besluit van den Raad. Het staat
evenwel op de agenda voor de a s.
Raadsvergadering van Woensdag en wij
hebben wel combinatievermogen genoeg
om te begrijpen, dat daaraan Woensdag
de Raad cen paar uur van zijn kostclij*
ken tijd besteed heeft. Derhalve ver*
kreeg het voorstel al cen meerderheid
binnen de muren cn kunnen wij er wel
op rekenen, dat het Woensdag door»
gaat. na ccn paar verplichte hetoogen
van leden, die cr om de ccne of andere
reden niets voor gevoelen.

Bijvoorbeeld van den wethouder, die
betoogt, dat het Rijk de kosten dragen
moet cn dat, ook wanneer de Provincie
die verplichting overneemt, cr toch nog
geen reden voer de gemeente is, om een
geschenk ter waarde van een kwart
mllllocn gulden aan de Provincie te
ccrcn. „De financiccle omstandigheden
van de gemeente laten z.i. zulks niet
toe".

Dit zinnetje verraadt aan wie dat toch
al niet mochten hebben begrepen, dat
de wethouder van financiën hier aan
'f woord is. Volkomen verklaarbaar.
Zijn ambt brengt mee, bij iedere gele»
gcnhcid tegen grootc (cn kleine) uitga*
sen tc protcstcercn; deed hij dat niet,
dan -zouden al gauw de leden van den
Raad allen met hun speciale wenschcn
komen. Protcstcercn is dus zijn taak,
het behoort bij zijn ambt.

Maar heeft Mr. Slingenherg (ik
maar aan dat hij het is) dezen keer
wel het juiste argument gekozen? Wan*
neer er sprake van zou kunnen wezen,
dat de gemeente een geschenk aan*
biedt van cen kwart millioen, dun dient
er iemand tc zijn. die deze som voor
het terrein zou willen betalen. Waar is
die man. die onderneming of combina*
tic? Ik zie ze niet. In het plan van jbc
bouwing van de terreinen aan den Kin
dcrhuissingcl is altijd het plan geweest,
dit terrein voor cen monumentaal ge*
bouw tc bestemmen. Hiermee kan moei
lijk iets anders dan cen gebouw vooi
algemeen nut bedoeld zijn. Een nieuw
concertgebouw bijvoorbeeld. Ook daar»
voor zou de gemeente zeker den grond
kosteloos hebben moeten afstaan. De
protcstecrcndc wethouder denkt toch
niet, dat de Provincie het terrein wel
gekocht zou hebben, om cr haar nieuwe
griffie te stichten? Zoover zou de oppo»
sitic in de Staten het niet 'gebracht
hebben; zij kan wel het aanbod van de
gemeente gebruiken, om er het ongc*
wenschte voorstel van Gedeputeerde
Staten mee tc bestrijden. Het is dus
onjuist, om te zeggen, dat men er de
Provincie ccn kwart millioen mee
schenkt.

Neen. de Raad bereikt er mee, (wan*
neer het loopt zooals wij wenschen) dat
het Paviljoen en zijn omgeving niet be»
dorvcn worden, het Museum voor
Kunstnijverheid cn het hoofdbestuur
van de Maatschappij van Nijverheid cn
Handel hier gevestigd blijven cn dat het

DE TRUI

Vervolg Stadsnieuws
HET FILMKIJKSPEL

Scala Theater.
De directie van het Scala Theater in
de Kleine Houtstraat weet precies,
ij aan 't bioscooplicvcnd publiek moet
oorzcttcn. Geen wonder dan ook. dnt
het theater eiken avond zoowel boven
als beneden vol is.

Thans. r\u Marokko weer de aandacht
>n de gehcclc wereld tot zich trekt,
worden er op het witte doek in het
Scala Theater allerlei interessante becl*
den van landschappen cn personen uit
umocrigc land vertoond, die met
grootc belangstelling worden
schouwd.

Hiermede wordt bet programma ge*
opend.

Jimmy houdt schoonmaak',
grappige klucht, wordt als extra num*
nier gegeven. Dit wordt dan ook zeer
gewaardeerd,

Om het volgende stuk wordt bijna
nan één stuk onbedaarlijk gelachen. Het
is getiteld: „Pridolin als mcchanicien".
de dingen, die deze komiekeling gedu*
rende twee bedrijven doet, zijn zóó ko<
tnisch en zóó gecompliceerd, dat ze on«
mogelijk na verteld kunnen worden. Wc
kunnen niet anders doen, dan den film»
liefhebbers, die gewend zijn het Scala
Theater te bezoeken, tc ndvisecren dit
vooral ook deze week te doen. Ze zul
len er geen spij' van hebben, want be
halve het hoofdnummer: ..De geheim
zinnige post'Ovcrvallen" (een spannend
\ViId»\Vcst*drama in zes acten) staat
nog op het programma vermeld het op
treden van Trio Tims, in de oer»komi-
schc schets ..De Vrouwen temmers".

Wc kunnen dit stukje sluiten met ccn
woord van lof aan de musici.

Luxor Theater.

Ken zeer rijk* afwisselend en iutere*-
airi programma
lle naam Harold Lloyd heef1» ho1 is
bekend, 'oovermach' en nu aange
kondigd v.aa dat deze werkelijk bui
tengewone filmkomiok lie1 een en an
der ui: ziju dagboek zou la'en zien.
was een groot© schare naar het Luxor
Theater opgegaan om hiervan te ge-
uiCon.

Van welken aard dat dagboek zou
zijn *.va« gemakkelijk 'e begrijpen-
Het publiek echoot van den eenen
lach in den anderen. Wij zagen Ha
rold aH kellner* ai* kok. als bokser en
hii 'peelde zijn rol telkens me' de hein
eigen groote komische kracht- De nie'
ongeestige opschriften waren -naar
lands gelegenheid verdietscht"; ook
die dragen he' hunne bij 'ot het succe1
van deze zeer vermakelijke film. Er
kom' nog meer van- Goed Desnoods
do volgende* week I Wij preferee ren
(loze filmkunt* boven drama's vol grie
zei>gheid.

•■De moord in de s'raat Loirrcine" ia
eveneens een komisch nummer* óók
vermakelijk, al wordt er lang roet. zoo
gee*tji? in gespeeld als in Harold's
Dagboek

En die andere filmkomiék. Mon'y-
Bank' geeft in een derde -comed'e"
op /a-er verdienstelijke wijze blijk van
zijn inderdaad zeer groote vlug- cn
handigheid-

Zoowel de Pa'hé Revue al* he'
Luxor Nieuws geven zeer aardige on
belangwekkende dingen 'e zien; o.a
zagen wij he' onlangs door den Ne-
derlandsche Journalistenkring naar
Gelderland gemaak'e uUs'apje ver
filmd-

Krijgt de boodschap mee.
dat hij nu groot genoeg
is om zelf zijn trui aan
te trekken moeder
helpt hem niet meer

rapporteert niet zonder
triomf, dat iemand hem
zal moeten helpen om de
trui van den haak te ha
len. Hij kan er niet bij

bekijkt het klcedingstuk j vraagt advies; moet hij
van alle kanten en er eerst met zijn hoofd
wenschte dat moeder in, of eerst met zijn ar»

stopt hoofd cn armen er
tegelijk in

hoort cenigc minuten la» I legt uit, dat de moeilijk-
ter de vraag of hij nog held is, dat hij het twee»
niet klaar is, iedereen de armsgat niet kan vin-
staat op hem te wachten j den

moeder veronderstelt 'dat
die mouw misschien bin»
nenste buiten zit, hij
moet 'm maar weer even
uittrekken

'draait de verkeerde moeder komt zuchtend luis hij de trui niet aan
mouw om. zoodat hij boven, draait alles weer heeft, wanneer moeder
geen vun beide armsga» in de juiste positie cn j tot tien geteld heeft, mag
ten terug kan vinden en waarschuwt hem ihij niet mee uit

roept om hulp

verschijnt mef 'de trui
aan binnenste buiten,
moeder zucht opnieuw
cn herstelt de vergissing.

(Nadruk varboden)

Dus niets dan goeds.

De muzikale begeleiding 's aJs altijd ?tihliek

in Luxor; in ordol

Cinema Palace.

„Montv, je betaalt nooit" een klucht
in twee bedrijven, gaat met het jour»
naai cn ..Kinderen van Frankrijk" de
groote film ..Vlammende Jeugd" voor»
af. Het joürnaal is goed, de klucht Js
buitengewoon.

Een Amcrikaanschc dwaze vertoo»
ning met veel, verbazend aardige vond
sten.

Wij noemen het omsingelen van het
huis. als een voorbeeld van uitsteken»

gevaar van de verplaatsing van het gou»dc komische filmcnscenccring.

programma, dat in staat is, een publick
prettig te onderhouden.

Niet in elk opzicht knn dit van het

erk „Vlammende Jeugd" naar het bc»
kende boek van Warner Fabrian, ge»
zegd worden. De uitspraken, waarvan
men zich voorstelt dat ze diepzinnig
zijn, of waarvan men zich verbeeldt,
dat ze levens»waarhcid bevatten zijn
uit dit hoek genomen. De film moet
zoo ccn beetje die uitspraken illustrcc»
ren. Zoo is cr weinig logische over
gang en het type „l'at" blijft ons erg
onverklaarbaar, en erg onnatuurlijk.

Op deze manier kan cen bock niet
•crfilmd worden. Slechts de intrigue
is aan het werk ontleend. En als niet»
uitgewerkte notities, zien we de film
aan ons voorbijgaan.

Als alle Amcrikaanschc films, is ook
deze film goed, in sommige finesses.

Origineelc vondstjes die komisch zijn
of humoristisch.

Het spel van de vertolkers der honfd
rollen is werkelijk goed: het zijn Col»
leen Moore, Milton Sills, cn Eliott
Dexter.

Do Kroon.

Een jongepjan. die liet jawoord van
zijn geliefde krijgt op voorwaarde, dat
Ito' huwelijk vol'rokken. zal worden
in de Jeeuwenkooi van een circu®. zal*
zich zeker nog wel 'weemaal beden
ken- voor hij da' jawoord aanvaard'.
Zoo vergaa'- het ook Daniel- d'e ©cider
op raad van zijn vriend- die beloof'
hem 'e zullen helpen zijn excen'riek
me"je die belofte doet- Hii wis' «oen
nog nie' da' do wil van zijn vriend
heter is dan zijn daad. Arme Daniel
doorleef' menig ang-'isr oogenblik-
waarom de Kroonbezoekers hartelijk
lachen.

Ook de verwarring d:-e de huis
knecht met de aangeplakte bakke
baardjes 'die nu eens d'enst doen al*
snorren, dan weer als wenkbrauwen en
dan weer al* bakkebaardjes) in dp an
dere film voor do pauze, vermaak'he'

Óm he' lrind" Is he' hoofdnummer
na de pauze- He' lovend'ge. pittige
zoontje van den rijken bankier La'!-
mer. word' door ziin vader heelemaal
ine' becreppn- waarrot onaange
naamheden tus'chen de moeder en
den vader-om he' klad voorkomen. He'
kom' zoover, da' de 10-jarig© knaap
bedui' weg «e paan van huis omda'hij
nie' de oorzaak van he'» ongenoegen
'n-schen moeder en va-Ier W'l ziin. Na
eenige wisselvalligheden wordt, hij
door een dok'er weer fchu's gebracht.
Daar de vader nog zoo weinig 'oon'
lie' kind 'e begrijpen, zie», de moeder

het bij» zich genoodzaakt om* der wille .van

he' kind. van haar man weg "e gaan
en met haar jongen alleen 'e gaan wo
nen In zijn eenzaamheid leert de ban-
k'er zijn harde les d'e 'o« gevolg heef',
dat lie' gezinne'jo weer vereenigd
wordt, en na een'gen 'ijd zien we den
stijven vader, evenal® zijn jongen zoon
en den vroolijken dok'er door het
water baden, me' een gezich', alsof
hij er ook plezier in heef-

Tegenover het tekor' 'au f30 313
over 1923 op de crpleegkoaten der
zelfbetalende patiënten ttaa' thans
een batig saldo groot f 21026.27.

Do balans per 31 December sluit
met een bedrag van aetiva en pas
siva vna f 4.436.724,55)4.

KERKCONCERT

VERSLAG PROVINCIAAL ZIEKEN
HUIS NABIJ SANTPOORT
Verschenen is liet versla» betref
fende het Provinciaal Zaekenhuis
nabij Santpoort over het jaar 192-4,
Uitgebrach' aan Ged. S'aten door de
Commissie van Bestuur aan genoemd
Ziekenhuis.

Het volgende is aan dit verslag
ontleend.

Na een desbetreffend besluit van
de Pro1- Sta'en werd in plan's van
de 45-urige werkweek de 48-urige
werkweek bij alle takken vau dienst
ingevoerd; den 4en Juni voor het
verplegend en den lOen Juni voor
het overig personeel.

Jn verband met deze arbeidstijd-
verlenging werd ook een andere
dienstregeling «oor het personeel in
gevoerd.

Een vermindering van de sterkte
van het personeel met 50 verpleegden
was van genoemde maa'regelen het
gevolg.

De verpleegden, die daartoe in
s'aat waren, verrichtten weer ver
schillende werkzaamheden.

Een inzending van door de pa
tiënten vervaardigde ar'ikelen (raf-
fia-arbeid, kleedjes enz.) op de H.
A. M. I. T. werd met 5 medailles be
kroond.

De reorganisatie -an de verwar-
mingsinstnJla'ie zal waarschijnlijk
voor het koude seizoen 'ot stand zijn
gekomen-

De gezondheidstoestand van he'
personeel w/as goed- over 't algemeen
beter dan in 1923.

Bij de in Mei en Juni en in No
vember en December gehouden exa
mens afgenomen door de Examen
commissie *an de Nederl Vereem-
ging voor Psychiatrie en Neurologie
slaagden voor he' eerste gedeel'e van
10 zusters 14; voor het. tweede ge
deelte van 50 zusters 36 en voor he'
derde gedeelte van 56 zusters 46.

Opgenomen werden 622 patiënten:
165 mannen en 457 vrouwen.

Het aan'al_ ontslagenen bedroeg
334. terwijl 25 verpleegden naar an
dere inrichtingen werden overge
plaatst.

Men schrijft ons:
Het Geheelonthouders Gemengd Zang*
koor „Kunst Adelt" geeft Dinsdag»
avond 14 Juli a.s. wederom cen kerk»
concert in de Groote of St. Bavokerk,
met medewerking van de solisten, den
heer Heinz Tobi, bariton, uit Bloemen»
daal en den heer Jan Nicland, organist;
uit .Amsterdam, welke laatste zeker
voor onze Haarlemmers geen onbeken»
ie meer mag hecten.

Het vorig jaar reeds gaf „Kunst Adelt**
•en dergelijk concert met de bedoeling,-
dat wanneer het slaagde, in het vervolg
dit elk jaar te doen plaats vinden.

De gedachte, die hc-t koor en den
directeur er toe gebracht heeft. Kerk»
concerten tc geven, ligt eigenlijk zeer
voor de hand. Nooit nog was het voor»
gekomen, dat een dilettantcn»zangver»
eeniging het aandurfde ccn concert te
geven in een Kerk, gelijk dat gedaan
wordt door solisten als de N'cd. Madri»
gaalverceniging van den lieer Scm Dres»
den enz. Geen enkel koor meende daar*
toe in staat tc zijn.

Nu is het grootste deel der Haarlem»
sche bevolking financieel niet in staat,
goede concerten bij tc wonen door de
hooge entree's. en dus aangewezen op
uitvoeringen cn concerten in de concert»
zalen, die natuurlijk wel on hoog peil
staan, maar die toch niet die stemming
kunnen verwekken gelijk in ccn kerk.

„Kunst Adelt" meende daarmede te
moeten breken cn gaf een kcrkconcert
tegen de zeer lage entree van 0.25.
Het eerste concert slaagde boven ver»
wnchting. De recensenten waren vol lof
over hot gegevene.

Dinsdagavond a.s. zal dus wederom
cen concert in de kerk gegeven worden*
door het koor.

Laat niemand verzuimen dit bij ta

BADEN.

In liet douchebadhuïs aan den Scho»
tersin gel zijn in de afgcloopen weck
1104 baden genomen, in dat aan hei
Lcidschcplein 806, in dat aan den Kou»
denhorn 415. en in het douchebadhuis
aan het Hofdijkplein zijn 772 baden
genomen.

FEUILLETON

DE GEWELDENAAR

48)

Delia Scala 'rad zacht de kapel bin
ncn. met ingehouden adem en m cene
üiep godsdienstige s'emming. llij
knielde cp het purperen voetkussen
neer. vouwde de handen en verhief in
»-en hartstochtelijk gebed zijn ziel tot
den gekruisigden Christus.

Daarna verlic1 hij do ver
vallen kapel, liep de drie treden weer
op en sloot de deur van het donkere,
sombere ver'rck met een rilling 'o«.

De zon scheen warm en bcluer in
be' woonvertrek.

Plotseling «riep een stemEdele
heer!" Hot waren Tomaso en ziju
vader.

„Waart gij ongerust over mij. Li
gozzi vroeg hii vriendelijk. Ik hob
gebeden om geduld Zijne twee
vrienden zagen hem aan cn konden
geen woord uitbrengen.

..Edele heer begon .Tomasome-
yci legen haast, .,er is nieuws

..Uw niettWS kan wachten. Torna-
pn." viel zijn vader hem in de rede.

Alastiuo nam zijn handschoen, dien

hij in de diepe vensterbank ha*d laten
liggen, trok hem aan en zag toen
naar Ligozzi me' .,Wa' voor nieuw»,
Ligozzi t Zijn er soms manschappen
teruggekomen 1"

Ligozzi stond met. neergeslagen
oogen me' zijn raut» te spelen.

..Kom." moedigde Mastino hem
met een droeven glimlach aan,.lk
hen aan slecht nieuws gewend, mijn
•rieitd."

.■Er zijn inderdaad een tachtig man
van C'iaeomo's leger Teruggekomen'-
-.Tachtig 'herhaalde Drile Scahi.
zijn er werkelijk nog tachtig die Vis
conti n:e' willen dienenI"

Zij zijn me' vreemde verhalen te
ruggekomen, edele heer. Zij zeggen,
da'- Carrara dood is."

..Carrara doodriep Visconti
scherp uit. ..Die 'aak had ik voor mij
zelf behouden Wie is mij voor ge
weest, 1"

..Men zeg' Visconti zelf doch
zij weten he' nie'."

„Dus de verrader is dood zeide
Mastino „was er niet één niet een
enkele, om de manschappen weer
naar mij terug te leiden 1 Hebben zij
'oeges'aan da' Visconti, alleen en on
gewapend. een heel leger in Milaan
binnenvoerde

..Helaas, edele heer: de officieren
waren ook allen omgekocht, naaf he*
se-hijn'. evenals Carrara."

„Gij behoeft mij r.ieta meer te
vertellen, LigozziHe' is mijn eigen

schuld ik schijn nie' met verraders
to kunnen handelen!"

„Wat graaf Conrad betreft» die el
lendige Duitschcr, hij heef' he' kamip
verlaten," vervolgde Ligozzi door he'
vcns'er> naar de tenten kijkend. „Ilij
nam niemand nie' zich mee- doch
maande zijne soldaten aan als êën
man voor u te vechten, totaan dew
«lood, en reed toen den weg op naa«
M ilaan

O. ik kan bijna niet meerriep
Mastino met Cen kree'- ui' 't diep?'
van zijn ziel. „Alleen «le slechte men
si-hen en de oppervlakkige dwazen
schijnen te slaeen- leTwijl ik en de
mijnen moe'en falen 1"

Tomaso kwam zachtjes naar hem
toe.

„Gij ha-dt mij ie'-s te vertellen, niet
waar!" vroeg Mastino vriendelijk.

De oogen vol tranen kon Tomaso
eerst geen woord ui'brengen.

„Ik geloof, dat. hij een geheime
gang ontdekt heef', die naar de s'ad
voert." zeide r.ijn vader- „Ik kan 't
echter niet gelooven."

„Ja, vader, het leidt werkelijk naai
de s'ad! Toen ik er heden rondkeek,
vond ik er eenige rollen nieuwe zijde
liegen en ook een soort aarde, zoo-
als schilders gebruiken, geloof ik.'

Delia Scala wa=. vol aandacht. „Ge.
voort, Tomaso zeide hij, de blik
ken op den grond gericht.

„Het moe' een onrle onderaardseho
gang wezen, die binnen de s'ad leidt

een gang wijd genoeg om zes man
op een rij door i laten. Zij moet ze
ker in o-ebruïk zijn, wan' de opening
is anderhalve mijl buiten, de stad- Een
gang die in Milaan uitkomtedele
neer!" riep Tomaso verrukt uit.

Er kwam een blos op Delia Scala's
•ertrokken gelaa'.

„Dit js inderdaad groot nieuws. To
moeo," zeide hij langzaam- „Ik moet
her zelf gaan onderzoeken^" Hij wend
de zi«h om en vroeg„Waar is mijn
andere handschoen. LigozziV'

.•lk zie hem niet. edele heer."
„O ik moet hem in «le kapel ach
•ergela'en hebben

Tomaso was reeds weggeloopen om
hem te haler. Aan de deur wach
tend zag Mas'ino dat hij hem van
«len grond opraapte. Tomaso reikte
hem den grooten handschoen en toen
Mas'ino hem aannam, bedwong hij
een kreet op zijne lippen en drukte
hem aan zijn har' want daar bin
nen, verborgen in de fluiweelen voe
ring, lag een zachte witte roos een
toeken vau den hemel.

HOOFDSTUK- XK
In de afwezigheid van den hertog.

Nu kan ik ruun kans waarnemen",
zeide Valentine. Kr was reeds cen dag
verloopcn sinds Visconti roet zulk ecj,
wilde vaar' naar de West Poort gere
den was en nog niet teruggekeerd
Uitgeput en gewond waren dien nacht

de soldaten in paleis teruggekeerd'
met de Lana als hun aanvoerder. Zij
hadden gedacht er Visconti weer aan
te treffen. In 't wilde gevecht waren
z.ij hein kwijt geraakt. De Duilsehers
waren van de muren teruggeslagen
was de hertog nog niet terug.

Hij was nog nie' terug thans bij
na een heelen dag na den uitval en
waarschijnlijk bezig een sterke stelling
van den vijand te verkennen, of hun
11e kampementen buiten Milaan. Men
begon in 't paleis angstig te worden.
Kr kwam laa! noch teek-ui van hem-
Wie voerde in Milaan het bevel gedu
rende de afwezigheid van den her-
loö

alentine zat betreffende andere
vraagstukken, ook hierover na te den
ken- Ik voer thans bevel over Mi
laan," zeide zij tot zichzelf, „en ik
ben besloten er mijne vrijheid mee- te
winnen, of Gian levend of dood is, te
rug komt of niet terug komt."

Het wits reeds laat in den namid
dag toen Valentine mot haar plan ge
reed was. Met, moed en beleid uiige
voend, twijfelde zij geenszins aan het
slagen- van haar voornemen.

De eerste s'ap daartoe was de ver
trekken van haar breeder binnen 'e
gaan. Den geheelen dag had zij er
over zitten denken hoe dit te doen-
war.' «le kamers waren geslo'én en
Gian droeg den sleutel aan zijn hal».

liet paleis bestond uit pen oud en
ccn nieuw gedeelte. De groote ronde

toren waar lsÓ«a opgesloten za'. en
de zware-, las;e gebouwen daaromheen
was alles wat van. het oude Gothisc'ho
kasteel over bleef. He' nieuwe ge
deelte me' schitterende muren van ge
len en rooden steen, rustte op lage,
hoefijzervormige bogen en kwam aan
den voorkant uit- op 't binnenplein,
aan den achterkant op de tuinen. Het
geheel was met een grooten muur om
ringel. Afgescheiden van liet. palers
stond een hobge, vierkante toren, het
hoog-'e -jebouw van Milaan Bovenop
wapperde dag en nacht de banier mee
de Adder.

Om de tweede verdieping van *t
paleis heen liep ©Cu open gaanderij
met zwarte en write lerels bevloerd,
breed en aangenaam urn in te ïoo-
peu. mot een prachtig uriz-ch' door
«Ie Fraai gebeeldhouwde pilarengroe-
pen heen, op den tuin. In deze gaan
derij was een bijzondere toegang tot
4 iseonti's vei trekken er was nog een
andere van de feestzaal uit.

Valentine stond in de open gaande
rij naar don Haaien tuin te staren en
'oen naar «d© gesloten deuren. Opeens
had zij eene ingeving. Ju, haar wilds
plannen to' ontvluchten had zij nie
mand anders om haar «e helpen dan
haar pa se en vriend Adi-iaan. e?n
zwakke knaap, air- niet v.-e| kon uii-
richten, maar haar trouw en diep toe
genegen was, hetgeen au'-tig '-e pas
kon komen.

(Wordt vervolgd)