HAARLEM'S DAGBLAD
BRIEVEN UIT RUSLAND
BEURSKRONIEK
5?>
ZATERDAG 18 JULI 1925.
DERDE BLAD
DOOR EER RUS
Het Moskousche proces tegen de drie
Duitsche studenten
liet opzienbarende proces tegen dc
drie Uuitschc studenten is tc Moskou
ujctoQpen.
De drie jongens zijn ter dood ver»
oordeeldt maar dc uitvoering van het
vonnis is uitgesteld. Waarschijnlijk zul»
len dc drie studenten als gijzelaars ge»
bruikt worden om tegen de communis,
ten, die te Leipzig veroordeeld zijn, te
worden geruild. Wij hebben dc versla»
gen van dc rechtszittingen in de bols
jewistische pers gevolgd, aandachtig
het requisitor gelezen van Krylcnko,
den procureur van de republiek, die de
opdracht had de schuld van de drie
jongens tc bewijzen, maar dc zaak is
voor ons even duister gebleven als
vóór het proces. Dat gebeurt overigens
met dc bolsjewistische processen va»
ker. liet proces heelt echter een tipje
van den sluier opgetild cn ons een blik
gegund achter dc schermen van dc
bolsjewistische kuiperijen cn de propa»
ganda, die dc Komintern in het bul»
tenland voert. Het proces heeft ook
aangetoond, dat dc sovjct»rcgeering
dingen doet, welke ons het recht geve»
haar van provocatie tc beschuldigen.
Voor «lies ccnige woorden over het
geval zelf. Drie jongelui. Duitsche stu»
denten. werden tc Moskou gearres-
teerd cn beschuldigd van „economische
splonnigc" (een delict, alleen in het
land der sovjets bekend). Het zijn: I.
Ditmar, een Duilscher uit dc vroegere
Oost»Zcc»provincic» van Rusland, ccn
avonturier, als er nu in die landen veel
zijn. hij heeft in het Estnisehc lcgci
voor de onafhankelijkheid san Estland
gevochten, daarna was hij lid van dc
organisatie, die er naar streefde üi
Oosizeejprovincic* bij Duitschland tc
socgcn; in het Rubr-gcbicd werkte hij
bij dc antbFranjchc organisatie»; in
den laatsten tijd was hij lid van dc
communistische partij. 2. Kindermann.
een student, die volgens etn lezing
studie wilde maken van het communis»
mc in dc oude tijden, volgen» een an»
dcre lezing, meer belang in verschil#
lende andere dingen stelde; boven,
dien wilde hij een onderzoekingstocht
naar het Noorden ondernemen, waar
hij, volgens het bolsjewistische Open.
bare Mnisteric, als fascist wilde optrc»
den cn wel op het eiland Spitxber.
gen uit alles wat tijdens dc rechts»
zitting over dit jongmensch is vcrtelü,
blijkt, dat hij een psychopaath is, die
eigenlijk in ccn krankzinnigengesticht
hoort; 3. ccn klcurloozc jongen,
Wolscht. Deze drie jongelui nu, wien
het in hun vaderland niet naar den
vloez.c ging, besloten naar Rusland
gaan om duur carrière tc maken. Kin
dermann kreeg van den voorzitter
do communistische cel in zijn geboor»
icstad een aanbeveling, die voor dc
drie studenten te Herlijn de d'/uren van
allo bolsjewistische „staatslieden" wijo
opende. CJrinherg cn Nowikow ontvin»
gen de drie studenten, die nu eens bc»
weerden naar Rusland tc willen gaan
om dc relaties tusschen dc Duitsche
cn Russische studenten tc organiscc»
ren. dan weer dat zij een 'ondcrzoc»
kingstocht naar het gebied van Ju»
koctsk (in Oostelijk Siberië) wilden on.
dcrncmcn (excuse/ du pcu.'). met open
armen en gaven hun aanbcvclingshrie»
ven voor dc autoriteiten te Moskou.
In de bolsjewistische hoofdstad wer»
den dc drie „onderzoekers" in een
rijkshotel ondergebracht en als voorna»
mc gasten behandeld. Na ecnige da.
gen werden zij echter plotseling gear»
rcstcerd cn san ..economische splonna»
ge" beschuldigd. Deze beschuldiging
berustte echter op geen feiten cn Krv»
lenko heeft haar opgegeven. Dc Jonge»
lui zouden dus moeten in vrijheid ge»
stcld worden, maar plotseling gebeur»
de er iets. dat aan dc zaak een nieuwe
cn onverwachte wending gaf; Ditmsr
cn Kindermann verklaarden op
goeden dag aan den rechter van
structie. dat zij leden van dc Duitsche
organisatie ..Consul" waren en dat zij
naar Rusland waren gezonden om Sta»
lin cn Trotsky tc dooden. waarvoor zij
cyaankalium zouden hebben gebracht.
Ditmar herhaalde deze bekentenis voor
de rechters cn zei, dat hij in de gevan»
genis tot de overtuiging was gekomen,
dat de kapitalistische wereld slecht is cn
dat het communisme de macht is, dl*,
de wereld zal hervormen; hij gedroeg
zich tijdens de rechtszitting op een op»
vallend verdachte wijze en deed al het
mogelijke om zijn kameraden tc doen
vcroordeclen. Kindermann ontkende
iedere schuld cn verklaarde, dat de
bekentenis voor den rechter van ln.
structie hem op hypnotische wijze was
afgedwongen; hij cn dc derde beschul
digde verklaarden bovendien, dat hel
flcschjc geen cyaankalium bevatte,
maar „tioeol".
Hut geval is dus zeer verdacht. Kry
lcnko heeft voor de rechtbank vrcese»
lijjee talcreelen opgehangen van de
misdaden van de organisatie „Consul"
cn er bijgevoegd, dat deze organisatie
met dc.. sociaaldemocraten samen-
:rt om de communisten tc vermoor»
den. Wie dc geschiedenis van deze or
ganisatic. di inderdaad veel afschu»
wclijkc moorden op haar geweten heeft
kent. weet, dat de verklaring van Kry
lenko onzinnig is. Even ongegrond is
dc gchecle beschuldiging van den pro.
curcur geweest. Tc beginnen is Kin»
dermann een Israëliet cn dc organisa
tie „Consul" neemt geen Israëlieten au
leden aan. daar deze organisatie een
lel antisemitisch karakter draagt. Ten
tweede: hoe kon dc moordaanslag
plaats vinden? Op welke wijze kondci»
dc drie Duitsche studenten dc bolsjc
istische leiders het vergif toedienen,
ccn vergif met een sterken reuk? Er
zijn nog veel andere vragen, die bij ons
rijzen bij het lezen v*n het verslag van
het proces. Het is duidelijk, dat de be.
kentcnis Kindermann door den rech
ter van instructie op dc ccn of andere
wijze is afgedwongen, iets dat hij
psychopaatn als deze niet moeilijk was.
Het is zeer waarschijnlijk, dat dc avon-
turicr Ditmar van het begin af aan een
dubbelzinnige en verdachte rol in deze
geschiedenis heeft gespeeld.
Het proces heelt aangetoond, dat
cr ccn soort san samenwerking tus
schen de Duitsche „fascisten" (latei,
wij dit woord, dat dc bolsjewistische
pers zoo graag gebruikt, maar overne»
men) bestaat, dat deze twee organisa-
tics elkaar niet bestrijden, als Krylcnko
beweerde, maar elkaar soms steunen
en gemeenschappelijk moorden op re
publikeinen en sociaal-democraten, or-
ganisecren. Een van de gctu'gen van
dc beschuldiging, een louche type (ecu
zekere Baumann) vertelde voor
-echtbank, dat hij in het RuhrgcbJcu
ten j.olittcken moord heeft gepleegd
en rioatna den sociaabdcniocra.it Se
wering wilde vermoorden. Daarbij
werkten dc communisten en dc fascis»
ten op ccn verdichte wijze samen. Een
cn dezelfde persoon trad dikwijls nu
•als communist en d*n als fascist op.
B. RAPTSCH1NSKY.
ZIJN WRAAK
DOOR
OLVY STRóML
Het s- hémerduisteren van don val
lenden lente-avond had de haven
buurten omgetooyerd to1 een doolhof
•an duistere kaden en s'raatjes. waar
niets weerklonk dan het zingen van
iti'aaande matrozen, gearmd met
lachende vrouwen, <*n 'iet- kloVcn
van dc golven tegen de oevers en de
scheepswanden. Uit een nevel van
damp en rook staken de masten en
srhoorsteenen der stoomers op. en
hier en daar wierp een waarsclm-
wineslicht in een inas' wat bleekgele
flifon over he* omringende warnet
vnn touwen en palen. He1 was e--n
avond leuauv.'ende zwoelte, zoon
avond, waarop zeelieden- half sla
pend vnn het ieven in ledomnte ka
juit-atmosfeer verdeeld s'adwaarts
slenteren en rond blijven dwalen in
d.- parken. of-., met zang en
drank en vrouwen de ellende van
hun zwervend leven trach'cn 'e ver-
celen in zeemanskroegen .waar roo-
de lampjes schitteren door wolken
van blauwe rook. Een avond, waarop
niemand aan boord kon blijven «n
de kaden verlaten bleveu liggen *ot
dien in den nacht.
De klokken van een verren toren
speelden een somber lied, gevolgd
door lien dreunende slagen, die nn-
galmden ovcr he* water
Uit den nevel doemden drie man
nen op; twee detcctïves en een ge
boeiden arrestant. Zij liepen zwij
gend door tot voor de loopplank van
de „Corinthe" een stoomschip, dat
dien nacht om twaalf uur uit zou
varen naar de hoofdstad en vandaar
weer verder naar een overzeeschen
staat. De beide detectives lieten hun
arrestant nu voorgaan, maar toén
do laatste m voorbijgaan den naam
„Corm'he'' op het wand las. bleef
staan cn schudde het hoofd
Voorui1 Miel- geen gekheid nu*'-
waarschuwde 'hem de zwaarste de
tective, maar Miel bieef halsstarrig
staan-
Muok geen flauwe grappen.
Miel- wont je weet dat we daar van
avond nie' \an gediend zijn. Vooruit
en gauw een beetje.
Miel schudde bevend zijn nor-
sehen kop.
,,lk wit niet! Laat mc los. Hij
rukte wild uan do boeien, doch de
mannen der wet hadden hem to s'e-
-t. „Schiet op, Miel. anders
arüt&g ik je aan boord," gromde ©r
één.
•Ik wil niet! Ik... .ik.-, ik wil
niet met die boo1. Jullie vermoor
den mei''
Dc detectués keken elkaar een»
aan; toen, rac1 een blik van verstand
houding- grepen 'zij den geboeide
Ih-c.'. smeten item als het ware de
'oopplafik op en volgden dan-
Miel verweerde zich nu als een
krankzinnige. Hij traple en sloeg
naar alle kanten, gilde luidkeels:
-Moord! Jullie wurgen me! Ik wil
niet!" «tl verdroeg de vreeselijke pij
nen der knellende boeien om zich te
kunnen losrukken- Maar het baatte
niet. De de*cc'ives waren Item mees-
r cn e«r hij zicit goed ervan be
ur* was- hadden zij M ei op den
houten bril# van tie arrestanten-ka-
jtiit geworpen eu sloten de grendels
der zware deur zich me' jveptnd ru
moer.
oe'stappen der detectives ver-
8tiervcn langzaam in de gang en met
inspanning van al zijn krachten
©prong Miel nu tegen de deur. Hij
minde erop me* beide misten en
gilde da' de aderen 'n zijn huls er
aik-blauw van opzwollen.
,,lk moet» eruit! Luister dan toch!
Ik heb ier« te zeggen! Help! Waar-
komen jullie niet Help! Ik heb
verhellen! Helt» dan «och!
Help! Help! Ik wil erui'! Ik word
vermoord
Maar do detectives luisterden niet
nc-er. Zij waren blij -hen schreeuwer
eindelijk goed en we! achter ©lot 'e
hebben en verli«t«n he1 warme ru'm
zoo snel zij konden- Miel bleef trap
pen en s'ompen op <2© deur tot zijn
laatst© krochten hem ook begeven
hadden en toen zonk hij- afgemat
neer op den grond, waar hij bevend
van opwinding bleef liggen.
MM zag in zijn herinnering veer -lo
re cis van gélteurieiiissen voorbijgaan»
««arui hij de laatste wéken zulk een be
langrijke ml had gespeeld. Hij zog ei-ch-
zolf weer «la marconist sen tioord van de
„Corintho". drie maanden geleden, 'oen
hij ruzie had gojerrgon met den kapitein.
Al.» leeuwen hadden zij tegenover alk aar
gou.vui en in de haven was Miel aan lani
Begaan met hot bealu t zich te wreken.
Drie volle maanden had hij zijn wraak,
neming voorbereid en jui«t vanavond hal
h!J hei work volbracht. Nachten htul l i
op zijn zolderkamer gezwoegd; eten en
drinken had hij zioh uit deo mond ge
spaard om <iu ondordeelen, welke hij noo-
hig ha-I, te 'koopen. Nu was het ge.
bourdMiel had een bom gemaakt! Mr
al zijn vernuft on werktuigkundige ken.
Ill* wiwt lil] c.r in geslaagd een benn te fa-
brir.ocrun, die ontploffen grot 'zoodra. zij in
aai<ï.iivirïg vwirni me', vuur, en mijlen iu
hol rond zou de vroesofijkste verwoesting
vorden aangericht. Oh. Miel was con
•aarlijk mmwehals hij haatte.
Nu lag fiij krachteloos op den vloer
iet arr-sian'on.hok en op het vis
«Ti zijn ruzie met den kapitein en
van het fabriceeren zijnor bont. volgde,
t«*n nieuw herinneringsbeelddat vir
vanavond. toon tiij om oe.ht uur met zijr
l-om do bftvetvwnl w.ia opgoslenterd t-
tva.tr de bergen steenkool voor de sclie.
pem '.iggen. Jlij was precies op de hoozte
It- lien Itarrevrachten. welke klaar fw-n.
Ion zouden binnen een uur geladen zijn
:n liet kolenruim van de „Corinthe".
onder de «teenkool van den eersten
gen h.v) hij zijn bom verstopt;!
Ju1»* t<vn hij het verboden lorre in
opslagplaatsen wilde verlaten, wen!
aangehouden door twee, detective*
haven pol r. Zij kenden hem wel
zijn zwerftochten langs de kaden en
een kleinen diefstal, waaraan hij zich
uit rersne.od had «huldig gemaakt.
„Wat doe je hier. Mie!!" had chef
Pe'er<e gevraagd en Miel had
graf gezwegen.
je geen antwoord geeft
wij je mee", had de zware detective
gedreigd eu Miel bad geen antwoord ge-
geren.
Toen hadden zij hem meegenomen en
voor Itun commissaris gebracht. De com
missaris deelde hem mede, dat juist een
kwartier geleden door één der echeep-
vaartanaate-cliappijen was losnnis gege
ven van dief*tel vim rum van eeu der
„Ben jij daar medcpliehitg «an. Miell"
had de commissaris gevraagd en Miel.
dankbaar dat er een uitweg was om de
versdirikftehjke straf van zijn bom leg
ging te ontloopen, had „ja" gezegd en
een omstandig verhaal verz-.-nr.en van
do manier, waarop hij had helpen ete-
len.
,,'t Te verstandig van ja dat Je beient,
Miel," bad de commissaris gezegd. „Mis
schien werkt je eerlijkheid gunstig op
jet gevoel der rechters; maar in elk
geval kom je er nu niet zonder gevang*-
uiestraf af zooale de vorige maal. Ik
zal je op transport stellen naar de hoofd
stad, want je komt nu voor de rechtbank
aangezien je voorwaardelijk veroordeeld
De detectives hadden hem weer ln de
boeien geslagen. Zij hadden hem wegge
voerd naar de haven. Hij zou per schip
word an getransporteerd dat begTcep hij
wel....
Zij waren op de kade gék omen; zij wa
ren tot voor de loopplank gegamu; zij
waren... toen had hij opeens dien naam
gelezen I
„Corinthe 1"
Zijn vroeger schip! Het «ohip, dal
pas met steenkool geladen was waarin
zich zijn boni bevond! „Corinthe!" I)e
stoomer die misschien in do haven nog
een prooi zou worden van de vernielende
kracht zijner helsolie machine! lin. in
dat schip zou hij verblijven; met al de
anderen zou'hij de lucht ingaan, zijn
lichaam versplinterd en zijn hereens
u-brijzeld„Corinthe!" Noodlots
schip! Hij 6tood op de loopplank en
voor zijn eigen oog en de letters
dansen: „Corinthe!" „Corinthe", „Co
rinthe", „Corinthe" en dan volgde een
reeks andere, die samen weer nieuwe
oorden vormdenBrand"... Moord I..
Eeu bomaanslag!... Help,..
Ik wil niet! (Laat mc lor 1" had Miel
geschreeuwd. „Jullie vermoorden me!
Ik heb :e4a te vertellen 1"
Miel opende de oogen. IIt was nu
donker 'en bom heen. De lichten in de
waren gedoofd en boren hem
klonk het dreunen der machines. Hij
zich eerst niet te herinneren, waar hij
toen hoorde hij plotseling te! ge-
h van rollend steenkool, die lang
i in een geweldige oven wordt g.--
stort cn hij 6prcmg a's bezeten overeind
>let reuzenkracht dofte hij rijn volle
lichaam tegen de deur, brullend «bi
..Ik wil eruit! Help dan toch! Ik heb
ts te zeggen! Er ligt «en bom in hel
rim! AVij verbrander.:"
Hij luisterde e-veu. Er kwam geen ai
woord.
:er botste zijn volle lichaam tegen dc
deur.
De scheepvaartpositie. De vrachtenmarkl
De rubbers tij'ging. Nieuwe aandeelen
uitgiften. De Amsterdamsche beurs.
Verdeeld aanzien, grondtoon vast
Ik kan
dden
Hij luisterde weer. In de gang klo
oetetappc®. De beide detectives ver
en voor bc. deurgat en he* licht
ccn zaklantaarn viel spookachtig
«Jion de trades door. Miel eioud half
wezcn'.rxfe tegen de deur geTeund
erwrongen gezicht opgeheven
naar het luikje....
..Jij inoct Tho: zoo'u kabaal maken,
Mtel, anders zullen we je vastbinden op
je krib, hoor", eorok de oudste deteotive
.Denk eraan, dat wij dat gebtul on let
wenechfu te hooren...."
Mie! keek afwezig naar hem op,
n* uitgeput.
Jullie... jullie weten het nie.t... Er '.iet
an bom. Inspecteur.... ik -heb een hom
gelegd... het schip verga.-it Redt me..."
Je bent gek", antwoordde dc zware
hij wendde zich af met zij-n kameraad
hel liolit verdween.
Nog eenmaal klemde Miel zfch aan d<
tralies vast.
„Inspecteur! Inspecteur! We gaan naai
dén kelder! We verbranden! Ik heb een
bóm gelegd.... We vergaan...!"
Jl)é defective keerde stich" om.
„Hou j'e nu kalm hè. Ik lieb voor dien
nzTu van jou gocn tijd!"
Toon zakte Miel snikkend in clkani
wijl bel echlp langzaam da haven
6toomdc, lag hij echokschoudercnd
de cel-deur.
der hoof(
binnen.
De beide detectives openden dc deur
der arrestanten-kajuit cn schudden hun
hoofden, toen rij Mie) bewusteloof
den grond vonden.
Zij legden hem op zijn krib cn droe
gen hem naar boven, waar de hemnnnin
nieuwsgierig stond te kijken hoe d:
schreeuwer van den vorigen avoaid
we] uitzag.
Terzelfder tijd ontving de directeur d<
steenkool-voo rzicnings-maatschappij ei
briefje vso den kapitein der „Corinthe'
meldende:
Mijnheer. De lading steenkool der
C-wagons 3 tot er. met 10 is gisteravond
door mij in de haven van Z. geweigerd,
aangezien zij van een te slechte kwaliteit
bleek !e zijn. De door mij, voor he:
onverwacht iaden van andere kolen ge
maakte kosten, zal ik op uw maatschap
pij moeten doen verhalen door de directie
der Stoomvaar:maatschappij „Corinthe".
Hoogachtend,
ALP. RUNS DAL.
Kapitein.
Nadruk verboden.
Een van de afdeelingen ter beurze i
die het sterkst in haar houdirjg van
apathie blijft volharden tijden van
oplaaiend optimisme, waardoor alle
afdeelingen zonder uitzondering wor»
den meegesleept, buiten beschouwing
latei)de is de schcepvaarthoek. Dit
houdt natuurlijk ten nauwste verband
met den handels en industrïeelen toe»
stand in de verschillende landcrj.. En
daar het proces der economische „Ge»
sundung" zich slechts langzaam vol»
trekt, eu het ruilverkeer cn transport
der goederen tusschen de verschillen»
dc landen cn werelddcclcn nog verre
ten achter staat bij het peil van voor
den oorlog, is het begrijpelijk, dut mcr)
in dc schecpvaartafdccling niet zoo heel
optimistisch is. Van dc economische
erbctcring merkt men in dc scheep»
aartwcreld „au fond" nog heel weinig.
Mep moet ook niet vergeten, dat de wc»
reldhandelsvloot op het oogenblik, in
erband met dc buitensporige opvoe»
ing der tonnage in de „boom'periode,
tijdens cn na deg oorlog, veel grooter
is dan vóór den oorlog, bij een nor»
maal handelsverkeer, liet spreekt van»
zelf dat de vrachtcnmarkt sterk van
dit teveel aan tonnage te lijden heeft,
liet aanbod ovcrtrelt verre de vraag,
uardoor zoowel lijnbooten als dc
ildc vaart zich tot aanzienlijke con<
cssies laten verleiden. Hoewel in den
zomer het vrachtprijzennivcau steeds
daalt, is de igzinking dit jaar toch zoo
sterk, als nog nooit is voorgekomen.
Het vrachtindexcijfer van dc Lcono»
dat van een basis van 1913 1U0
uitgaat, bedraagt voor Juni j.l. slechts
91.74 tegen 9823 in Mei en 108.62 in
Juni 1924. Vooral verscheping van
Noord».-\mcrika was flauw. Dc recdcrs
n Engeland wisten door bepaalde ma»
lipulatics den vrachtprijs voor steen»
kool naar Zuid»Amerika te doeg stij»
gen. om daardoor dc lage prijzen van
\'oord»Amcrika goed tc maken. Maar
dit had weer tot gevolg, dat men dc
Bntschc steenkool te duur ging
vinden cn Noord»Amcrikaansehc kocht
En wanneer het meteen werkelijk tot
een crisis in dc Engelschc steenkool»
mijnindustrie komt. dun komt cr nog
meer tonnage vrij cn is het heel goed
mogelijk, dat dc vrachten nog verder
dalen. Dc felle concurrentie is dus oor
zaak van dit abnormale lage vrachten»
niveau. Het is wel begrijpelijk, dat men
in den schcepvaarthoek onder deze oin»
standigheden niet bijster gunstig ge»
stemd kan zijn.
Dc stijging van den rubberprijs houdt
dc gemoederen, vooral de Amerikaan»
sclie fabrikanten, druk bezig, tc meer
daar dc Engelsche regeering tc kegncn
heeft gegeven, nog geen aanleiding tc
kunnen vinden om de rcstrieticmaatrc»
gelen te doen opheffen. De .Amerikanen
gaan heftig te keer en willen alles in
het werk stellen, om het Engelsche rub»
bcrmonopolic te breken. Daartoe over»
weegt dc American Rubber Associatii
kunnen worden. Een onmiddellijke yew
betering wQ men voorts bewerkstelligen
door vermindering van het aantal typen
en maten van banden, uitschakeling van
tweede kwaliteit bandeg en vooral door
grootcre aanwending van reeds eenmaal
gebruikte rubber.
De ommekeer tcu gunste op dc emis»
siemarkt, tot uitdrukking komend ir»
ccn toenemend aantal aandcclenuitgifa
ten duurt voort. Verschillende emis»
sies werden aangekondigd. Dc Sumatra
Caoutchouc geelt 1 milliocn aandee»
len tegen 150 pet., de Industrieelc Waar»
borg Mij. die aankoop vag motoren,
auto's, enz. op termijn financiert,
200.000 aandceleg togen 105 pet.
Dan werdep ter beurze geïntroduceerd
de 5 pet. obl. Central Pacific Railway
en dc 1/2 pet. obl. Sinking Fund Coud
obl. Berlijn. Op de inschrijvingen op de
7 pet. leen ing der Saa rdistrictcn moet
een aanzienlijke reductie worden toe»
gepast.
De stemming ter beurze was in de
achter ons liggende ovcrzichtspcriode
tamelijk verdeeld. In sommige ufdee»
lingen vonden flinke reacties plaats. De
grondtoon was echter vast cn willig, zoo»
dat dc koe-rsen ten slotte nog ongeveer
op het vorige niveau tc land kwamen.
Banken vertoonden weinig variaties..
Hol!. Bank voor Zuid»Amcrika ge»
vraagd Dc Javasche bank keert over
1924—25 37.8 pet. (v. j. 20.S pet) uit.
Industricelcn mccregdeels vast. Jur»
geus uerd gekocht op het bericht, dat
tc Xondcn „pcrmiss-.on to deal" in deze
aandeden werd verkregen. Kunstzijde»
■aarden hadden iets van aanbod te
lijden. Dc reorganisatievoorstellen van
du Croo en Brauns zijn aangenomen.
Hoewel cr nu schoon schip is gemaakt
moet men zich nog niet tc veel van
exploitaticvvsnxtcn voorstellen.
Ülicwaardcn vertoonden meestal een
vaste houding, in verband met ruime
vraag voor dc/c soorten. Vooral voor
dc Rocmccnsehe waarden was soms
nogal vraag.
Nuikcrw aarden ircn aanvankelijk in
reactie door de lage Cubanotcc ringen,
inaar later kreeg dc vaste stemming
weer dc overhand, zoodat het slot op
ongeveer het vorige peil kwam. Dc ver»
betering van den Cubaprijs deed hier
weer dadelijk haar invloed gelden.
In scheepvaarten ontwikkelde zich
aanvankelijk cenige vraag, maar de
affaire bleef zeer gering bij ongeveer
de vorige notecringcn. Alleen Konink»
lijke Paket verbeterde cenige punten.
Hoewel de tendenz voor rubbers
mcercndccls zeer vast en' willig was,
ontstond op sommige momenten een
gevoelige reactie, op bcrichtcg uit Lon»
den. Per saldo kwamen ook hier de
koersen op vrijwel het peil van vcrle»
den week terecht, üc Kcndcng Lcmboe-
keert 17 pet. (v. j.. 16 pet.) dividend uit.
Tabakken waren nogal aangeboden,
hetgcCQ ecnige koersverliezen veroor»
~der werd ter beurze
ische (Ned. Indische) rubber» ven. De grondtoon was ooit hier giet
cultuur. Daardoor zou Amerika's toe» ongunstig.
komstigc rubbervoorziening verzekerd ij BEURSMAN.
Het einde l^wnm tenslotte met een
70 overwinning voor de Waterratten.
De doelpunten werden gemaakt door:
Van der Meer 2, Van Wavercn 2, Kern-
,pcr 2, cn liaasc 1.
Sport- en wedstrijden
INCEZONDEN MEDEOEELINCEN
a 60 Cts. per regel.
Hoofdpijn
bedaart spoedig door gebruik van een paar
Mijnhardt's Hoofdpijntabletten. Buisje
60 cent.
Waterpolo
(Dames)-
DE DELFT—Z1GNEA II (3—0).
Donderdagavond had de tweede
on*moe*iiig van deze beide vereni
gingen ïylaats in de gemeenlelijke bad
en zweminrichting aan de Kleverlaan
ook ditinaal eindigend met een over
winning voor de Delf*.
Reeds bij hc* begin was de Delf',
sterker, zoodat dan ook kor* na el-
kaar#twee pun'jes geinaak' werdeD»
waarna rus* gefloten w-erd.
Nu <1© herva'ting vertoonde zieii
weer he'zelfcle spc-lT De bal was wel:s
waar «enige malen in de voorhoed©
vnn Zipiie?., maar deze kon geen
pun«je waken
De Delf' w ist nog een goal 'e maken
3—n). met welken s'and de weds'rijd
eindigde.
DELFT»YLTERANEN—WATER»
RATTENWETERANEN (0—7).
Donderdagavond speelden in dc ge
meentelijke bad» en zwcminrichtin-
j.m de Kleverlaan de veteranen van dc
Delft cn de Waterratten een polowcd»
strijd om het Haarlemsch kampioen,
schap onder leiding van den heer Moo»
lenaar.
Dadelijk na den ingooi opende zk
ccn flinke strijd. De Waterratten zijn
vlugger. Na enkele minuten spelen
mankte Kemper «en doelpunt Het sa»
menspel der Waterratten was werke»
lijk keurig.
Vóór de rust véerden cr nog 3 doel»
punten bijgemaakt Dadelijk na het
draaien forceerden de Waterratten het
spel, wat ook uitgedrukt werd in een
doelpunt Hoe ook de Delft werkte,
niets lukte haar.
HONKBAL
HAARLEM—CONCORDIA (29—11).
L'e Donderdag gespeelde competitie
weds'rijd eindigde in een flinke ovei-
inning voor Haarlem, n.l- 29—11.
GEEN COMPETITIEWED
STRIJDEN.
In verband met een honkbal wed
strijd. welke Zaterdagavond tegen
een Amerikaansch negen'al zal
plants hebben 'e Amsterdam en waa«
oor in he« Hoiiandscbe team o.a.
van Haro.-em ziin uiisrenoodicd <3©
hee'en St-hieffelers en Parson- zijn
alle voor Za'-erdag door den Bond
.Ts'ges'-elde competi'-ieweds'-rijden uit
ges«e!d.
SCHAKEN
SCHAAKCLUB S.A.S- TE VELSER-
OORD.
Twaalf leden van S.A-S. speelden
'egen een 12-*al van de Bloemenaaal-
scne schaakcyb met he* volgend re-
sul'aa:
S A S. Pos! 1 '2. Koene 1. Bakker 1,
v. d Berz 1. Happé I. E'delie 0, Rin-
'zers 6. Verboog 1. Ba'jet 1 '2, Deeb
der n. Kuhfus 0. Bontenbal 1-
Totaal 7.
RWmendaalv. Dor* 1'2 C- v. d.
Werft O, .T. Vermeer 0. Klaassen 0,
v d. Werff 0, Beek 1 Esling 1. v.
Riesen 0. T.ukas 1/2, Batnink 1. v.
Don Jr i. Grootes 0. Totaal 5.
FEUILLETON
GEWELDENAAR"
Uit het Eiigeisch van
MABJOIUE BOWEN.
,-Hefc ia een bijzonder ernstig getal
zeide zij. „Mogen wij gaan als de
hertog de stad binnen is? Gij hebt
niet. net recht ons 'egen tc houden-"
„Zeker zoodra rle he't-og binnen
is kunt gij vertrekken doch zorg nu
da* gij weg komt. De hertog nadert
snel met, ecnige bondgenootcn en
niet, een zwaai van zi.i" hellebaard
duidde iiij hun aan achteruit te tre
den. Het bloed steeg Valentine naar
de slapen wegens den toon, dien hij
tegen haar aannam. Haar hand op
Adriaans sc-houdcr «rad zij terug. Doch
Isotta. werkte zic-h los en vloog weer
naar voren. ,,Tk wil def poort door!"
riep zij uit. „Lk ben niet- zoo ver ge
komen om nu tegengehouden 'e wer
den 1"
.,0.' hoe dwaas!" mompelde Valen
tine. Doch Isotta was naar de poort
geloopen, waar zij door de pieken der
soldaten tegengehouden werd.
De officier begon hen wantrouwend
Ban 'e zien en zeide: Wat bet eekent
dit?"
„Zij is Iialf gek antwoordde a-
lentine. ,-Het is heusch geen kleinig
beul om tot den bedelstaf geb -acht
'e worden. Doch wij zullen geduldig
wachten, zooals ik u beloofd heb tot
dat de hertog voorbij is Toen fluit»
t-erde zij isot-ta *oe, haar band stevig
vasthoudend: .-Gij zul* alle©(bedcr
>n tracht u te bedwingen
De arme Iso't was thans geheel
bedaard zij volgde Valen'ine zonder
'egcnstribbelen-
Carrara's leger was bij de poort
aangekomen en wachtte daar op Vis
eon'i. De geheelo stad was in rep en
roer, do straten vol opgewond' meur
schen. Overal hoorde men wapenge
kletter en den kreet .,Levc Visconti!"
,-Wij zullen hier doodgedrukt wor
den, edele vrouw." zeide Adriaan „lk
zal zien een schuilplaats te vinen." en
hij keek zoekend in 't rond.
,.De beriog! de hertog!" klonk
het «oen en de poort werd geopend.
„Die kunnen wij toch niet vinden-!"
riep Valentine uit,.op deze wijze
kunnen wij evengoed aan ons eind
komen
..Hier is een deur," zeide Isotta. Zich
met moei'e omwendend, zagen zij in
derdaad een deur. diep ingezet in
den muur en stevig gesloten. In zijn
wanhoop bonsde Ardiaan er met afle
macht op, terwijl de soldaten bleven
roepen ,-Leve ViscontiLev© Vis-
Zij begonnen hoe langer hoe dich
ter ingesloten tc worden door de me
nigte. Van alle kanten kwamen er sol
da'en binnenatroomen, vreemde solda
ten. de nieuw© bondgenoot. Hun
groot© aantal ziend en hunne kreten
van ..Leve Visconti" hoorend, begreep
Valentine dat baar laatste zet, in
wanhoop gedaan, verloren was.
-.Bons noe eens riep Isotta ui', ter
wel de ruiterij ]an?s ben been reed,
zoo dichtbij, dat de boeven ben bijna
aanraak'en en 't schuim hun man'els
bcspatle.
In woeste wanhoop drongen zij te
gen de deur aan.
Op dat oogenblik kwam er een
'roep rui'era langs met wapperende
vaandels aan glinsterende speren-; de
paarden wierpen knarsend op hun bit
de hoofden op. Te midden van ecu
oorverdoovend Icjven en wilde kre'en,
bleef er plotseling ©eu rui'e*" stilstaan
voor de plaats waar de kleine groep
bij den ingang der deur 'egen elkaar
aangedrukt st-onden. De ruiter zag
op ben neer. waarop Isotta zich me'
zulk een geweld tegen de deur aan
wierp, dat deze openvloog- Valentine
zag den rui'er aan en herkende
haar broeder.
-.O zoo mijne zuster mom
peJde bij.
Niet wetende wat zij deed. spoedde
Valentine Tsot'a na, terwijl de page
de deur achter ben sloot.
Op de fraaie binnenplaats vonden
zij een jong meisje me' een rood kleed
je aan. Zij stond verbaasd op. toen zij
de drie zoo on-verwaoh' en gehavend
binnen zag komen.
„Wij winnen er slechts een oogen
blik mee hij aal ons dadelijk vol
gen riep Valentine met schorre
stem uit.
In doodsangs' smeekte Tsot'a. ,.In
Gods naam, verberg ons verberg
ons voor Visconti!"
.•Ons verbergenherbaalde Valen
tin© met bitteren s'em„ons verbor
gen voor Visconti 1"
Aan de geheim© (rang denkend, zei
de Graziosa,,Ik zal u helpen. Wij
houden niet van Visconti, mijn vader
„Gauw, gauw I" riep de pa-gc uit.
„Zij s'aan nog voor de deur ik zie
do speren niet bewegen- ik zal de
deur bewaken."
„Zij zullen u dooden," riep Isotta;
,-gij zij' 'e jong.
Valentine wendde zich ee *ot
den knaap, gaf hem haar hand n zei
de: „Bewaak de deur wij kunnen
er een oogenblik door winnen. Adri
aan doe voor mij' cn zij liep
snel lie' zonnige plcintic over.
Ivolgd door Graziosa cn Iso'ta-
„Voor mij herbaalde Adrian
en stelde zich txotsch, me* flikkerende
op gen cn ccfrokken dolk voor de
deur. Hij was nog maar ©en knaap,
een page, en zy een prinses doch
me' liefde waagde bij zijn leven voor
een glimlach van haar, en beschouw
de zich wel beloond. Hijgende van
opgewondenheid haast'e Graziosa
zich hen 't huis binnen te brengen,
naar de benedenkamer, waar de ge
heirac pang in uitkwam.
Het lieve buisje was nog half ont-
man'eld wegens den aanval der Dui«-
achers, slechts kort. ereleden. De ne'le
orde in de koele kamers was ver
stoord.
Bij hun binnentreden stond Agno-
lo verschrikt op, doch -toen Graziosa
hem haastig uitleg gaf, trad bi naar
de geheime deur toé. welke hij goed
verborgen hield, bereid ben 'e helpen
Li© schilder dacb' se"uszins aan lief.
gevaar dat luj liep door slachtoffers
van Visconti 'c verborgen.
„Gauw!" riep Velen tin© gebiedend
uit. „Hoe lang zou é-5» page die deur
kunnen tegenhouden 1"
..Anne jongenkermde Iso'ta. half
dood aan Valentine's arm hangend.
„Anne jonger zij zullen hem doo
den
Haar met minachting aanziend,
riep Valentine uï«: „Kunt gij op zulk
eeu oogenblik aan een page denken?
Denk aan Delia Scala gauw
D© deur wilde echter nie' opengaan
en terwijl Agnolo me het slot bezie
was boorde men gekraak, een gil wa
pengeklet'er en voeten die naderbij
kwamen.
„De deur is open zeide Valen
tine „wij zijn verloren
„Ik kan het slot niet omdraaien»'1
riep Agnolo uit.
..Gauw gauw 1" gilde Graziosa.
Docb op he'zelfde oogenblik werd de
deur opengerukt en trad eer man
binnen, anderen achter hem aan, die
echter buiten bleien staan-
Verschrkt terugtredend liet Agnole
het- gordijn vallen, vieezpude het- ge
heim te verraden en vol u-ngst voor
hen die Visconti niet hadden kunnen
on'komen.
ITij die binnentrad was geheel in 'l
zwart da' was alles wa' in de don
kere. ronunelachtige kamer te onder
scheiden was. Valentine behoefde ech
'er,geen licht om hem te herkennen.
Isoi'a zonk me' een gil op den grond
nee
„Vader vader! red hen."' riep
Graziosa met doodsangst ui'.
„Voor wiep 1 voor mij?" klonk
he' vriendelijk. „Voor mij. Grozïosa?"
vroeg de vreemdeling, de hand op
'Valentine's schouder leegend, doch 't
andere meisje aanziend-
•.Ambrogio Ambrogioriep zij
uil - .,wa* doe' gij "er?"
Valentine wilde juis' ie's minach-
'ends zeereen, doch_ yisconti zag haar
aan .en rij dorst- nie'.
He' plein s*ond vol soldaten.
(Wordt vervolgd)
