HET KONINKLIJK BEZOEK
AAN HAARLEM
EEN PRACHTIG CONCERT IN DE GROOTE KERK
DE KONINKLIJKE FAMILIE OP HAAR
RIJTOER GEESTDRIFHG TOEGEJUICHT
EEN SCHITTEREND VUURWERK TOT SLOT
Het Feestconcert in de
Groote Kerk
Voor het feestconcert in de Groote
Kerk was een enorme belangstelling.
1 uur 40, toen de toegangen tot het kt...
gebouw gesloten werden, was het geheel
gevuld.
Tegen 2 uur ontstond eenige spanning
onder het publiek en weldra kondigde
van buiten doordringend gejuich aan
dat de Koningin naderde.
De Hooge Gasten werden ontvangen
door den President Kerkvoogd, den heer
Johs. de Breuk en door de kerkvoogden
Graaf van Lynden en den heer L van
Marle.
De heer De Breuk geleidde de Koningin
naar haar zetel vóór het Koorhek, Graaf
van Lynden geleidde Prins Hendrik en
de heer Van Marle Prinses Juliana. De
Koningin droeg een fraaien ruiker van
oranje rozen.
Toen de Hooge Bezoekers het kerk
gebouw betraden werd hun door de aan
wezigen, die zich van hun zitplaatsen
verheven hadden, het Wilhelmus toege
zongen.
De Koningin nam in het midden op
het podium plaats, Prins Hendrik aan
haar linker en Prinses luliana aan haar
rechterzijde.
Behalve het gevolg namen ook op het
podium plaats Jhr. Mr. Dr. A. Róell,
Commissaris der Koningin in dit gewest,
de burgemeester, de heer C Maarschalk
en de beide Kamerheeren in buitengewo
nen dienst Jhr. Mr. J. U'. G. Boreel van
Hogelanden' en Tbr. Mr. D. E. van Len-
nep. Onmiddellijk na afloop van het con
cert verlieten de Koningin, de Prins en
de Prinses het kerkgebouw v^er.
Van de talrijke aanwezigen noemen wij
nog de wethouders Mr. A. Bruch en
Mr. I. N. J. E. Heerke
Mr. AL Slingenberg (de beiden' laatsten
in het ambtsgewaad van lid der Eerste
Kamer); den gemeente-secretaris, Mr.
Th. A. Wesstra, den consulair-agent van
Frankrijk, den heer J. H. Sauveur en den
heer Hêndrix, lid van Ged. Staten, allen
in ambtsgewaad. Voorts den garnizoens
commandant, majoor De Reede en vele
leden van den Gemeenteraad met hunne
dames.
Een onze medewerkers voor muziek, de
heer K. de Jong, schrijft ons nog over
bet concert.
Een gouden licht viel door de hoogt
ramen der nagenoeg geheel gevulde
kerkruimte, toen de vorstelijke bezoe»
kers binnentraden en het orgel het Wil»
helmus inzette, dat terstond br allen
weerklank vond. Als eer. grootsche hul»
de klonk de machtige hymne, een ge»
wcldig preludium voor het geen volgen
zou. Met zorg wr
t zorg was het programma
mepgesteld; met uitzondering van het
slotnummer waren alle composities van
land», deels zelfs van stadgenooten
en de teksten waren veelal min of meer
toepasselijk. Een gemengd a»cappella»
koo'r onder leiding van George Robert,
zong twee bekende liederen uit Vale»
rius Gedenkclanck, stoere vaderland»
scha muziek, die eeuwen tart en het te»
het geheel voortreffelijk, en ook de
toonshoogte werd goed bewaard:
slechts in het tweede nummer was een
(zeer geringe) daling te bemerken. Het
later gezongen koornummer, „de Stilte"
van Hendrik Andriessen kan de verge»
lijking met onze Oud»Hollandsche mu<
ziek niet doorstaan; het herinnerde mij
levendig aan de zangwedstrijden van
dezen zomer. Vermoedelijk is het een
jeugdwerk van onzen begaafden stad»
genoot.
Mia Peltenburg vertolkte de overige
zangnummers. Het mag overbodig schij»
ncn over haar zang nog te schrijven;
maar zij scheen mij gisteren niet ge»
heel gedisponeerd. De stem beheerschte
de ruimte minder dan onlangs; en
slechts in de ..Oratio" van Loots en htj
geweldige „Magna Res est Amor" van
Hendrik Andriessen trof de expressie.
Het .JConinginnelied', een melodieus,
warm gevoeld en zeer zingbaar iiedeke
van onze stadgenoot Jös. de Klerk,
klonk zeer vlak, evenals de „Wensch"
van Gerard von Brucken Fock; in „No»
valis' „Geistliches Lied", van Diepen»
brock was zelfs voortdurend een" te»
Iaag»zingen merkbaar, dat we van Mia
Peltenburg niet gewend zijn. Slechts in
het slotnummer toonde zij zich in volle
kracht.
George Robert begeleidde haar uit»
stekend en verloochende zich niet als
de bekwame organist, dien vrij kennen
in zijn solonummers, een koraalvoorspel
van Bach en het pompeuze „Finale"
van César Franck, dat een misschien
wat lang, doch schitterend slot vorm»
de" KAREL DE JONG.
De groote rijtoer
Een zegetocht.
Een der belangrijkste nummers op
het feestprogramma voor de ingezete»
nen was de groote rijtoer door verschil»
lende wijken der stad na afloop van
het Kerkconcert
Het zij hier al dadelijk gezegd, dat
het vooor de Koninklijke Familie een
ware zegetocht, een bloemenrit is ge»
worden. Het publiek heeft op zulk een
ondubbelzinnige en spontane wijze
uiting gegeven aan zijn liefde voor het
Huis van Oranje, dat de Koningin er
merkbaar van onder den indruk was.
De drie Vorstelijke Gasten werden
niet moe, de enthousiaste toejuichin»
gen te beantwoorden. De Koningin
boog, knikte met het hoofd en wuifde
met de hand; Prinses Juliana deed het
op dezelfde wijze en lachte daarbij be»
koorlijk. De Prins, gekleed in de mooie
admiraalsuniform, salueerde onophou»
delijk.
Op verschillende plaatsen in de stad
werden aan de Koningin bloemen aan»
geboden en wel op de volgende: in de
Anegang 8, bij den gramophoonhandcl
van de firma Luyken; op de Groote
Markt bij de firma Karthaus door het
7»jarig zoontje van den heer J. Post»
humus, eigenaar der Koninklijke stem»
pelfabrickcn.
Dit was een gele ruiker rozen met
Oranje lint. waarop in gouden letters
stond aan den éénen kant: „Aan mijn
lieve Koningin van uw kleinen onder»
daan Louis Posthumus" en aan de an»
dere zijde: „Zoon van den directeur
der N.V. J. D. Posthumus' Stempclfa»
frieten te Amsterdam, filiaal te Haar»
lemVerder door het dochtertje van
den heer Voet in de Groote Houtstraat
namens het Bloemenmagazijn Annie
\V igman; in de Hazcpaterslaan vóór het
Diaconessenhuis door het dochtertje
van Ds. Postma; op het Nagtzaamplein
namens den Kindcr»Oranjcbond Prin»
ses Juliana; in de Johan de Breukstraat
overhandigde de 6«jarige Emma Mar»
tina Josephina Vcrgunst, die door haar
moeder begeleid werd, aan de Koningin
een bouquet witte #njelieren met
oranje lint en aan Prinses Juliana een
bouquet rose anjelieren met wit lint-
De kleine Emma moest op verzoek van
de Koningin dicht bij de treeplank ko>
men staan. Hare Majesteit sprak het
kind vriendelijk als volgt toe „Dat is
erg lief, hoorwat is dat aardig en
wat is het hier mooi versierd!"
De Koningin liet de kleine Emma
voorzichtig door een der lakeien! weg»
leiden, opaat het rijtuig niet over haar
voeten zou gaan.
Op den hoek der Kenaustraat bij
Hotel Liond'Or werden door het doch»
tertje van den heer A. M- Duytshoff
bloemen aangeboden.
Toen de stoet door de Groote Hout»
straat trok en onze bureaux passeerde,
werd plotseling de aandacht van Prin»
ses Juliana doo^ het portret van Hare
Moeder achter onze ramen getrokken.
Een glimlach van blijde verrassing
kwam op Haar gezicht.
Onder weg hadden natuurlijk vele
aardige voorvalletjes plaats. Op den
Kloppersingel, dicht bij de Vrouwen,
hekstraat, had een tamelijk groote
vloot (dames en heeren) van de Roei»
en Zeilvcreeniging „Het Spaarne" post
gevat. Bij het passeeren van den stoet
werd luid „Hiep, hiep, hoera!" geroe»
penmet opgestoken riemen brachten
de roeisters en roeiers den watergroet.
Deze aardilge attentie trok gelukkig
buitengewoon de aandacht van de Ko»
ninklijke Familie.
Jammer genoeg kon wegens gebrek
aan tijd de rit niet geheel volbracht
worden, zoodat geen gevolg gegeven
kon worden aan het voornemen, om
een bezoek aan de Kleverlaan en het
Kleverpark te brengen. Dit was natuur»
lijk in hooge mate teleurstellend voor
de bewoners aldaar en voor de talrijke
menschen, die gemeend hadden, de
Koninklijke Familie hier rustig te kun»
nen zien. Door de Vereeniging voor
Kinder» school» en werktuinen aan de
Marnbcstraat hoek Kleverlaan zouden
eveneens bloemen worden aangeboden.
Dit kon helaas ook niet doorgaan.
Een onzer berichtgevers schrijft hier»
over het volgende
„Duizenden menschen, groot en
klein, waren Vrijdagmiddag Schoten
ontvlucht en hadden zich in twee rijen
langs den Schoterweg en Kleverlaan op»
gesteld, wachtende op de komst van
de Vorstelijke personen met gevolg. Te»
gen 4 uur naderde uit Haarlem een po»
litie»agent te paard en reeds werden
juichkreten aangeheven- De agent was
evenwel een heraut, die den stoet wat
vèr vooruit was gegaan- Men bleef ge»
duldig wachten! Het verkeer werd stop»
gezetweldra stond er een file van
trams en auto's. Toen naderde een po»
litie»agent en deelde den wachtenden
mede dat H- M- de Koningin niet kwam
en reeds aan het station was gearri»
veerd."
De stoet reed van de Joh- 'de Breuk»
straat langs Schoterweg, Kennemer»
brug, Kennemerplein, Staten Bolwerk,
Kenaupark, Rolnuizen, Nieuwe Gracht,
Kruisweg naar het Stationsplein-
Toen de Koninklijke Familie en Haar
gevolg het station bereikte, stond daar
weer dezelfde eerewacht, die 's morgens
ook bij de aankomst tegenwoordig was
geweest.
Op het perron onderhield H- M- zich
nog even met den heer H. W. Hof»
meester, den directeur van de Mu»
ziekvereenïging „HarmonieCrescen»
do", aan wien Zij haar groote tevreden*
heid over de onvermoeide raedewer»
king dezer vereeniging betuigde-
Het concert op de
VK Groote Markt
Er was een enorme roensehenmenigie op
do been. De straten waren heel aardig,
maar eenvoudig versierd.
Jonge meisjes hielden witte stokjes in
de hand. om da groene slingers mie
laten zakken. Dit was dus eigenlijk
levende versiering.
Op hel Xagizaampleim stond de mui
tent var. Koninginnedag; deze was geheel
opgeknapt.
In die tent gal de muziekvereeniging
Lourens Coeter een concert. En bovendien
begeleidde die muxU-kvereenig:
zang van 200 kinderen.
Toen de Koningin gearriveerd was, hield
Raar rijtuig stil en werd door de Ko
Familie het WiHteimue aangehoord.
De vooizitier van den Oranjeh.-nd Prin
Juliana werd bij de KoningIi\ ontbo
den en dooi' Haar gecomplimenteerd.
Dezelfde eer viel te beurt aan de dïri-
genie van het koor, die bovendien werd
toegesproken door Prins ee Juliana, dit
maar aanleiding iv&n het feit, dat aan deze
vereeniging de naam van de Prin
ven is.
Door een dochtertje van den
waa bereide een bouquet aan de Prinses
aangeboden.
De Kom mg in was blijkbaar ten zeerste
met deze hulde ingenomen en drukte den
voorzitter en de dirigenten op hartelijke
wijze de hand.
Wij komen hierop in het volgende n>
ïer uitvoerig terug. Door het verzuim
en verslaggever moeten wij heden tot
leedwezen hiermede volstaan.
j
De militaire taptoe
Vrijdagavond om half acht was het op
de Groote Markt zoo druk. dat de trams
bijna niet door de menigte konden ko
men. Deze drukte gold de militaire tap
toe, uitgevoerd door Harmonie-Crescendo,
hoornblazers van huzaren en infanterie,
pijpers van de marine en tamboers der
infanterie. Het geheel stond onder leiding
van den heer Lug. Rap, oud adjudant-
kapelmeester van de stafmuziek van liet
tiende regiment infanterie.
De taptoe is voor den heer-Rap
zijn mannen een groot succes geworden.
Na den openingsroffe! bliezen hoornbla
zers van de infanterie de taptoe, waarna
het orkest het Wilhelmus speelde. De
daarop volgende taptoe van de pijpers
van de marine was heel mooi.
Het orkest speelde een koraal van Eug.
Rap en achtereenvolgens lieten zich hoo-
ren de huzaren, het orkest, de tamboers
der infanterie het orkest en de pijpers.
Alet een militaire marsch werd de taptoe
besloten.
Toen stelden de deelnemers aan
taptoe zich op en in optocht ging liet
naar het Brongebouw.
Duizenden menschen volgden de mu
ziek. Jong en oud ilep mee in den stoet.
En zij, die te ver achteraan liepen om
de muziek te kunnen hooren, zongen er
zelf maar een liedje bij en hadden ook
pret
Weer anderen hosten dat het zoo'n
aard had. Het was een recht vroolijke
wandeling.
Jammer dat bij de taptoe een ongeval
gebeurde.
Het paard van één der agenten schrok
en viel, waardoor de agent onder hel
Eaard geraakte. Elders geven we nadere
ijzonderheden van dit ongeval.
Het avondconccert op
de Groote Markt
De Groote Markt was des avonds
mooi verlicht en in deze mooie omge
ving gaf de muziekvereeniging Lourens
Coster een concert.
Er was een vrij groote belangstelling.
Nadat het programma was afgewerkt,
speelde de muziekvereeniging het Wien
Neerlandsch bloed.
Daarmee was het feest op de Groote
Markt afgeloopen.
Ht Avondfeest in
het Brongebouw
En zoo Is dan het Koninklijk bezoek
en zijn de daaraan verbonden feestelijk
heden, ook weer ten einde. Eind goed.
al goed en dit avondfeest was inderdaad
goed en mede natuurlijk door het schit
terend weer buitengewoon druk be
zocht, al leent zich dan de tuin van het
Brongebouw, met zijn vele bonmeo, nu
niet zoo bijzonder voor dergelijke fees
ten.
Geopend werd met een militaire taptoe
onder leiding van den heer Eug. Rap,
uitgevoerd door pijpers en tamboers der
marine, tambc rs en hoornblazers der
huzaren en der infanterie en de muziek
vereeniging Harmonie Crescendo.
Toen dit inderdaad interessante num
mer was geëindigd en luid applaus had
geoogst zette de heer Hofmeester de
mannetjes van „Harmonie Crescendö"
nog eens alleen aan 't werk. Zij maakten
muziek zooals wij dat van hen gewoon
zijn en ontvingen ook een dankbaar ap-
laus.
Op 'de Groofe Markt was het bijzonder
druk Vrijdagmiddag, waar de muziekver
eeniging .Harmonie Crescendo", dkec-
de heer H. W. Hofmeester, een con
cert gaf.
Gegeven werden: Fempre fidelis, marech
van Sousa; La Muette «ie Port lei, ouver
ture van Auber; Die Jungfrau von Belle
ville, walz van Millöoker; Grande fantaiaie
„Lakmó" van Délibea; Thiml Ridge,
marech van Blankenburg; ouverture „Si
'étais roi" van Adam; Les PStineure,
grande valse va® Waldteufel en Finale.
De nummers werden keurig uitgevoerd,
laar er ging helaas veel nrerloran door
het getoeter va® auto's, het geraas va®
motoren enz.
Het concert duurde van 3 tot S uur.
De huldiging op het
Nagtzaamplein
Ook op het Nagtzaamplein werd een
concert gegeven van 3 tot 5 uur en wel
door de muziekvereeniging „Lourens
Janaz. Coeter", directeur de heer J. A.
Meng,
Ook hier een uitvoerig programma,
waaronder vele volksliederen.
Daarna volgde een openlucht special i-
teiten-voorstelfing onder leiding vaa den
impressario Jac. Smit.
De toeren die we hierbij te zien kre-
;en op de houten stellage, waren inder-
laad buitengewoon, niettegenstaande de
artisten zoo in de open lucht, terwijl het
felle licht het hun wel eens lastig maak
te, nu niet onder de gunstigste omstan
digheden werkten.
De kunstwielrijders lieten verbazing
wekkende dingen zien, evenals de lucht
acrobaten en ook de komische trapeze
werkers toonden zich op hun best.
Het talrijke publiek toonde zich zeer
ingenomen met deze mooie nummers.
De bioscoopvoorstelling van het thea
ter „De Kroon" gaf eveneens veel te ge
nieten. Eerst een aardige klucht, daarna
de dien dag jooj de mannen van „De
Kroon" gemaakte opnemingen van het
Koninklijk bezoek, net was aardig zoo
alles op denzellden dag nog eens te
zien. De bioscoop werkt wel nel tegen
woordig.
Onmiddellijk na de filmvoorstelling
vloog de eerste vuurpijl de lucht in, als
itJeiaing van een uitmuntend geslaagd
vuurwerk, waarvan wij als fraaiste stuk
ken noemen: atü-fliik hei groote slot
stuk met het portret van de Koningin en
dan het groot Japansch vlinderfront, de
Indische sluier en niet te vergeten de
prachtige waterval met goud- en zilver-
^tVsschenfijds werd op het plankier
reeds gedanst en later werd dit bal, tot
2 uur nog met veel animo in de zaal
voortgezet.
't Was een welgeslaagd besluit van
een in dubbele beteekenis mooien dag.
lezen kan) een agent te paard achter»
over gevallen, doordat het paard van
dc muziek schrikte, ilct paard viel bo»
ven op den agent, die inwendig ge»
kneusd werd.
Verder viel er een jongen van een
kar, tengevolge'waarvan hij een lichte
hersenschudding kreeg. Een andere jon»
gen werd door een aap gebeten enz.
Bestuur cn leden van „Snelvcrband"
en Reddingsbrigade verdienen een
warm woord van hide en dank voor de
door hen betoonde medewerking.
De burgemeester complimen
teert de politie
"Wburgemeeetar heeft aan den Commis
saris vern politie in den volgenden brief
zijn tevredenheid betuigd:
,,Xu het bezoek van H. Sf. de Koningin
aan deze gemeente heeft plaate gehad
voor dien dag voor het politiecorps een
zeer et ware taak was weggelegd, gevoel ik
mij gedwongen U te doen weten, dat het
corps ia zijn geheel heeft beantwoord
de verwachtingen, die ik er va® had.
Do orde ds don geheelea dag op ui
kende wijze gehandhaafd. Voor dit optre
den betuig ik he: gancche corps mijn volle
tevredenheid en heb ik besloten, als blijk
mijner waardeering, aan ieder die op dien
dag heeft dienst gedaan, een extra vri
dag toe te kennen.
Maarschalk'
SNIPPERS
Bij Brinkmaan waren veel menschen
om naar het concert te luisteren, dat daar
in de zaal gegeven werd.
Plotseling kwam een man in een Pier-
rot-costuum, steeds huppelend met een
bakje rond om geld te vragen Hij deed
dat voor een man, die uit een harmonica
onharmonische muziek haalde en de
schrille geluiden klonken vreemd door
de muziek van het strijkje. En voor de
zooveelste maal gaven de menschen dien
avond maar wat om de heeren kwijt te
raken.
Op het programma voor de militaire
taptoe, Vrijdagavond op de Groote Markt
stond o.a. het nummer „O, dierbaar plek-
jrond"' (zooals men weet naar de me-
e van'het Engelsche volkslied). Toen
dit gespeeld werd, vroeg een meisje aan
haar vader: „Waarom spelen ze nou het
Engelsche volkslied?"
„O, dat is uit beleefdheid voor de vele
Engelsche reizigers, die nou in Haarlem
zijnl" luidde het antwoord.
We zullen voor het prestige van dien
vader hopen, dat de Engelschen, die daar
toevallig aanwezig waren, het zoo zullen
hebben opgevat!
Tijdens de aubade mocht natuurlijk nie
mand, die daar niet noodig waren, op
het afgezette gedeelte vóór hri bordes vatt
het Stadhuis Lonten. Plotseling verscheen
daar een groote hond, een herder, die
rustig en wijsgeerig naar de blocmver-
siering (tenminste die richting uit) keek.
Even later voegde zich een heel klein
terriertje bit hem, waf aan iemand de op
merkte: „Kijk nu toch eens aan, daar
staan zoowaar David en Goliath!" Het
geval verwekte veel hilariteit
Behalve de heeren J- de Nobel en
Bern. tc Kicfte werd ook de heer Rey»
nier van 't Hoff, die zoo kranig het
Politicmuzickkorps op dc Groote
Markt gedirigeerd heeft, door de Ko»
ningin gecomplimenteerd-
Op het Nagtzaamplein was het Vrij
dagmiddag erg drt-k. Als de muziek
speelde kon men op een paar platte da
ken van huizen daar in de buurt een aar
dig schouwspel zien. Jongens en meisjes
dansten op de daken. Deze waren trou
wens alle met kijklustigen bezet
Er waren verschillende menschen Vrij
dag, die op straat „zaken" deden. De één
ging waarzeggen voor zijn broodje-een
ander verkocht snoepgoed en nog weer
een ander speelgoed.
Dan waren er veel straatmuzikanten
i zangers. De meeste toehoorders kon
den het door de drukte niet goed hoo
ren. maar misten weinig. Een paar or
kestjes gaven echter goede muziek. We
noemen de populair geworden Duitsche
kapel.
Hossend trokken Vrijdagavond honder
den menschen achter een aantal muzikan
ten aan. Het was nog vóór de taptoe en
misschien als een voorproefje bedoeld.
Er liep een zielige figuur door Haar
lem's stralen. Een arme man met een
oude harmonica, die zich met vrouw en
kinderen er was zelfs een baby bij, in
het ergste gedrang waagde om nog wat
geld te verdienen.
In de Anegang werden de menschen
verminkte ledenaten te demonstreeren,
aan wat geld te komen.
Op de Groote Markt was om een uur
of acht een groote volksoploop. Velen
dachten aan een ongeluk, maar het bleek
dat de menschen keken naar een aapje,
dat tegen een huis opklom.
Enkele opgeschoten jongens hadden
groote papieren neuren voorgedaan en
hun hoofd met potsierlijke hoofddeksels
.versierd".
Hun gezichten waren met zwarte verf
besmeerd. Maar wat hindert dat? Als je
maar pleizier hebt.
Er waren ook andere opgeschoten jon
gens, die no juist niet zoo'n onschuldig
vermaak hadden. Door steeds heen en
weer te hossen en het publiek moedwil
lig opzij te dringen waren ze vrij lastig.
Zevenklappers en ander onaangenaam
speelgoed werd door vele jongens ge
bruikt om de menschen te doen schrik
ken. Een oud gebruik, dat echter nog
wel langen tijd „in de mode" zal blijven.
Af te keuren is het eJiter dat enkele
kwajongens daarmee concerten verstoor
den. daar ze de knallende voorwerpen
midden in de dlchtopeengepakte menigte
wierpen.
Zoo waren er ook eer. paar oude
vrouwtjes in het gedrang geraakt. Ze
ko.iden nóch voor, nóch achteruit. Maar
het hinderde niets, ze hadder. wat een
schik in het geval en één riep vroolijk uit:
,Da's nou goed „als je last van de kou
heb!"
Een klein ventje :tond bij het avond
concert op de Groote Markt en borstelde
met zijn handje de jas van een voor htm
Ongevallen
Natuurlijk' zijn ongevallen Vrijdag
niet uit kunnen blijven. Ongeveer zestig
personen moesten door leden van Snel» I staanden man af. Öeze kee* ver wondei I
verband en Reddingsbrigade geholpen op en toen zei het jongetje: O, meneer,
Er werd go6de muziek te genieten gege-1 worden. De meesten van hen waren] iL dacht dat u m'n pa Was!"
Ven en er waren ook hier veel mensobenIflauw gevallen. Op de Groote Markt is* Z'n pa tond achk- hem en de heele
1 i„!„.Vrijdagavond (zooals men ook elders omgeving lachte om het geval.
Er waren een paar lummels die tracii'-
ten, de paarden van een paar agenten
?an het schrikken te maken. Ze waren
oud genoeg ont ue mogelijke gevolgen
daarvan te beseften en dus een paar laffe
Lengels.
Een man had in afwachting dat de Ko
ningin door het Amsterdamsche kwartier
zou gaan, al wel een half uur laug twee
kinderen op zijn arm gehouden. Een
zwaar vrachtje en het was dan ook
moeilijk vol te houden. Even zette hij de
kinderen neer om te nisten en voor hun
drieën een IJsco te koopen. Juist in dieu
tijd passeerde de stoet en één der kinde
ren huilde
Eén der vele attracties was „de zingen
de zaag". De muzikant had succes met
zijn instrument en deed goede zaken.
,,'t Mos niet magge". zei een oud
vrouwtje toen een zevenklapper om haar
heen danste en precies zeven maal knal
de Toen glimlachte moedertje en zei
„zulke jongens toch".
Een oud auto'tje ratelde door de me
nigte en wilde toen op eeas niet ver
der. Wel tien jongens sprongen toe
brachten het oude wagentje buiten het
gedrang.
De chauffeur kon het ding niet weer
aan den gang krijgen. Wc hebben z'n
pogingen maar niet afgewacht
Op de Nieuwe Gracht werden door
een wakker wielrijdend agent eenige
geus, die zich het wachten op den
ninklijken stoet trachtten te korten door
allerlei voor de omstanders hinderlijke
capriolen, uit de menigte verwijderd.
be politie te paard geeft ook nog wel
eens aanleiding tot lachen. In dc Groc
te Houtstraat schrok een dame zoo ge
weldig van het hinniken van een „poli
Gepaard" dat zij een heel eind op zij
sprong! ^oo gaat het in de eeuw van
den motor. De menschen kennen het ge
luid van een paard niet meer!
Bij een vuurwerk volgt op een vuur
pijl altijd een langgerekt „nèèè..!" uit
het publiek. Zóó komt het zeker dat wij
in den Brontuin iemand hoorden zeg
gen, in plaats van: „Wat 'n mooie vuur
pijl!": „Wat 'a mooie hè!"
Haarlem heeft haar naam als bloemen
stad wel eer aan gedaan.
Toen de middagriitocr van de Ko
ningin op het eind liep, lagen de bloe
men opgestapeld in Haar rijtuig!
en klein stokoud mannetje had zich in
het gedrang gewaagd. Als hij vooruit
wilde, werd hij rchieruit geduwd. Wilde
hij achteruit een uitweg zoeken, dan
moest hij weer vooruit. Een paar man
nen brachten hem buiten ,de gevaarlijke
zone" maar de oude moest ziju bril, die
op den grond gevallen was, prijs geven.
Als souvenir aan het avondfeest
Brongebouw hebben wij een stijven nek
overgehouden. Een niet gering deel van
het programma speelde in de hoogte:
daar waren acrobaten aan een lantaarn
paal, luchtacrobaten cn trapéze-gladiato
ren. (Tusschen twee haakjes: van een
zwaardgevecht hebben wij niets gezien
Wij hoorden van een dame de volgende
feestige definitie van een ambtsgewaad:
'en ambtsgewaad is een gewaad dat je
alleen draagt als je je ambt niet uit
oefent.
In de Jansstraat had een aardig voor-
va lnlaats, toen de Koningin daar pas
seerde.
Een oud vrouwtje van de diaconie wil
de bloemen aanbieden, doch dit was de
Koningin niet bekend. Maar het oude
moedertje werd door de landsvrouwe op
gemerkt die dadelijk halt liet houden en
ae bloemen in ontvangst nam. De Ko
ningin sprak daarbij eenige vriendelijke
woorden en drukte net oudje dc hand.
In het aller ergste gedrang liep Vrij
dagavond bij de taptoe een vrouw met
een kinderwagen. Een paar keline kin
deren liepen achter moeder aan en wer
den naar alle kanten geduwd. Arme klei
nen....
Op de Groote Markt kwam nog heel
laat een auto staan. Op zich zelf is dat
geen bijzonders. Maar op de kap stond
een man die zich door ringen wrong.
Even iater werd hij vervangen door een
man in cowboy-costuum, die voor boeien
koning speelde.
Het tweetal had heel wat toeschouwers,
Aan het eind van Augustus zijn de
stroohoeden over het algemeen nu juist
niet wit meer. Men springt er dan wat
nonchalant mee om. Dit deden ook vijl
enthousiaste jongelieden: zij hadden voor
deze gelegenheid hun hoofddeksels
geheel Oranje geschilderd!
De Gemeentereiniging verdient
groote pluim. De straten in de stad zagen
er Vrijdagmorgen vroeg in één woord
keurig uit Er was ijverig en goed ge
werkt!
Er werden, vooral in de Groote Hof
straat, weer veel wandelstokjes verkocht
Jammer, dat die zoo dikwijls misbruikt
werden. Menige punt van zulk een stok
kwam, in plaats van op den grond, op
het hoofd van argelooze voorbijgangers
terecht
Het lied, dat bij een groot gedeelte van
het Nederlandsche volk het meest in
slaat, is blijkbaar nog altijd het hartver
heffende lied: „Houd er den moed maar
in!" Het aantal keeren, dat we dit Vrij
dag op straat hebben hooren zingen, was
ontelbaar.
Het portret van de Koningin, dat door
ïzen teekenaar, den heer H. J. Wesse-
Iing, zoo keurig geteekend en achter de
ramen van onze bureaux in de Groote
Houtstraat 93 tentoongesteld is, trok Vrij
dag zeer veel belangstelling en bewonde
ring: „Tjonge, die teekenaar verstaat zijn
vak!" hoorden we een der voorbijgan
gers zeggen.
Toen Eug. H. Rap Vrijdagavond met
zijn musici van de Groote Markt door
de Groojp Houtstraat naar het Bronge
bouw wandelde, sloot zich daarachter
natuurlijk een reusachtige menschemnas-
sa aan. Van wandelen werd het weldra
hossen, waaraan door jong en oud met
veel geestdrift werd meegedaan.
We «hebben Vrijdagnamiddag den ge
lukkigsten jongen van Haarlem gezien!
Dat was het ventje, dat met een verrukte
en opgetogen stem tot zijn moeder zei:
„Ik heb vijf maal de Koningin gezien!"
•"-ar het concert te luisteren.
De versiering in de Anegang maakte
Vrijdagavond, toen de tallooze electrische
lampjes waren ontstoken, een sprookjes-
achtigen indruk. Het was er soms dan
ook tjokvol.
Er waren er, die het niet prettig von
den, dat het vuurwerk in den tuin van
het Brongebouw werd ontstoken. Zij wil
den het liever op het terrein voor het
Paviljoen of op het H. F. C.-veld heb
ben. Die laatste gedachte zou niet kwaad
zijn, wanneer dat veld niet in Heemste
de lag.
Vrijdagavond ongeveer half elf zat een
oud vrouwtje geheel alleen rustig op een
bankje in het Florapark tegenover de
Olieslagerslaan. Een voorbijganger, die
in de meening verkeerde, dat ze onge
steld geworden was, vroeg haar waar
om ze daar zat
„lk!", luidde het verwonderde ant
woord. ,AVel ik ga hier naar de vuur
pijlen kijken! 't Is me bij het Brouge-
bouw te druk!'-
Een voorname attractie bij feesten op
straat is het gooien met serpentines. Dit
kan over het algemeen geen kwaad. Al
leen moet men ze niet werpen naar de
politie te paard, zooals Vrijdagavond in
ae Groote Houtstraat gebeurde, niette
genstaande het vriendelijk verzoek van
den politieman, om dit niet te doen.
Paarden schrikken gauw -mi dit kan
in een drukke straat ernstige gevolgen
hebben.
In onze beschrijving van de versiering
in de stad in ons vorig nummer staan
o.a. de woorden: en dc pui van het
perceel 48, waarin gevestigd zijn de ate
liers voor artistieke biunenhuiskunst".
Hier is hei woord „Spaarne' tusschen
„perceel" en „48" uitgevallen.
Vrijdagmiddag 4 uur werd een dame
door de enorme drukte en gedrang in
een tram in de Kruisstraat zóó onwel,
dat zij bewusteloos neerviel. De bestuur
der stopte voor de Nieuwe Gracht, waar»
na zij op de stille Nieuwe Gracht ver*
zorga werd.
Vrijdagmorgen tc 9 uur zakte op den
Kruisweg bij het Stationsplein een 78»
jarig man; P. V.. wonende in de Een»
drachtstraat, die blijkbaar te zwak waa
om zich nog in ccn groote drukte te be»
geven, in elkaar. Hij kreeg een bloeden»
de wonde boven het linkeroog. Na
door een beambte van het Roodc Kruis
te zijn verbonden, werd hij naar zijn
woning geleid.
Een proclamatie van den
Burgemeester
De Koningin is getroffen
door de geestdriftvolle
ontvangst te Haarlem
Door don burgemeester ia do volgende
proclamatie uitgevaardigd:
Ingezetenen van Haarlem,
H.M. do Koningin heeft mij heden bij
herhaling en met nadruk do verzekering
gegeven getroffen to zijn door do geest
driftvolle, «schitterende ontvangst vaaf
w $ij(!e.
Ik acht mij gelukkig u daarvan do me-
dodeeling to doen cn daaraan te mogen
toevoegen do betuiging van mijn bijzon,
dere erkentelijkheid aan alle besturen,
corporaties, eonunicsiwi. particulieren en
takken van dienst, die zoo krachtig heb
ben medegewerkt tot het bereiden va® een
waardige ontvangst van Hare Majesteit,
Iloogstdcrzelvor Gemaal en Dochter.
Haarlem, 23 Augustus 1325.
Twee agenten krijgen een
ongeval
Bij de taptoe is een droevig ongeval
gebeurd. Tc ongeveer kwart voor acht
toen de politieruiterij op de Groote
Markt stond, schrok dén der paarden
voor ccn serpentine. Het ging op zijn
nchterpooten staan cn gleed toen op het
asphalt uit. Het paard cn dc ruiter, de
agent Reintjes. vielen cn dc agent
kreeg het paard gedeeltelijk op zich.
Hij kreeg van het paard ccn trap ia
den onderbuik.
In bcwustcloozcn toestand werd hij
bij Brinkmann binnengedragen. Met een
ziekenauto is bij naar zijn woning ver»
voerd.
De toestand van den getroffene is
thans naar omstandigheden bevredi»
gend.
Ook bij dc Groote Houtstraat heeft 'n
ongeval plaats gehad, dat gelukkig goed
afgeloopen is.
De agent van Huis van de rijwielbrl»
jade wilde uitwijken voor een oude da»
me maar reed daardoor op den Gast»
huissingcl zelf tegen een boom. Van
daar kwam hij in het water terecht,
maar daar hij goed 2wemmen kon
kwam hij er met ccn nat pak af.
De agent had zelfs nog den moed om
in zijn natte plunje naar huis tc rijden.
Ting-tang, Ting-tang
F.lkcn avond prompt om negen
Uur komt op de Markt gezegen
't Dun gcluia van klokjesklang
Ting»tang, ting»tang.
,.'t Zijn de Damiaatjes," fluistrcö
Menschen die er staan te luistreq,
Naar het typisch klokgezing;
Tang»ting, tang»ting-
Hoe <ïïe klokjes wel bewegen?
Wel waarom dat hier verzwegen?
De explicatie duurt niet langr
Tïng'tang, ting»tang.
Motor staaf er niet te draaien,
Noch een jachtwiel rond tc zwaaien,
't Is een heel eenvoudig ding
Tang»ting, tang»ting.
Twee heel lange touwen raken
Haast den kerkvloer, om te maken
't Eigenaardig tingeling
Tang»ting, tang»ting.
Een oud man staat zacht tc trekken.
Telkens sis dc touwen strekken
Klinkt door dezen lichten dwang t
Ting»tang, ting»tang.
Te half tien gaat hij weer heen en
Dan is ook 't geluid verdwenen-
Het metalen klokgezang
Ting»tang, ting=tang.
TOM DE RIJMER-
STADSNIEUWS
UITGAAN
40-JARIG JUBILEUM.
Maandag 31 dezer zal da beer J. Spruijl
40 jaar bij den Wijnhandel M. J. Boo ze.
krans v.h. G. de Vos Co., Spaarne 99,
werkzaam zij'n.
