HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
FLITSEN
Purol geneest en verfraait de Huid
MAANDAG 7 SEPT. 1925 TWEEDE BLAD
No. 3495
Het voorstel van de Algemeene Vereeniging voor
Bloembollencultuur
Tu cns vorige nummer zijn uitvoerige
mededeelingen gedaan over het voorstel
van het hoofdbestuur der Algemeene
Vereeniging voor Bloembollencultuur tot
stichting van een eigen gebouw. In het
algemeen kan gezegd worden, dat vlug
besluiten gewenscht is. maar in dit ge
val heelt eenigc vertraging aan de zaak
geen kwaad gedaan, integendeel, zij is
er beter van geworden, logischer en
aannemelijker.
Laten wij ons in de voorgeschiedenis
niet meer verdiepen. Ze is lang niet al
tijd boeiend en wat het meest zegt, voor
bij. De lijd. zegi men, baart rozen, maar
hier heeft de tijd bladeren doen verdor
ren. die aan den boom niet thuis hoor
den c:i heel goed gemist konden worden.
Om te beginnen het aanbod van de ge
meente Heemstede, dat hoe royaal ook,
voor de vereeniging toch geen oplossing
bracht. Wat moest zij in Heemstede gaan
doen, op vrij grooten afstand van een
centrum, met een gebouw, dal niet 1»
exploitceren zou zijn! Het hoofdbestuur,
hoe erkentelijk ook, kon niet anders doen
dan beleefd voor het aanbod bedanken,
waarmee ten slotte ook het gemeentebe
stuur gebaat is, omdat het gebouw in
het verband van Valkenburg toch niet
pane
Heelt het gemeentebestuur van Hille-
gom. hebben de particulieren die diar
schoonc voorstellen deden, met geestdrift
gehoopt, dat die aanvaard zouden wor
den? Het heelt wel eens den indruk
opgewekt, alsof men eerder opbood te
gen liet concurreerende Heemstede, dan
wel zoo bi;-ter jr<sk'was op de stich
ting van het uw binnen Millegoms
grenzen. Misschien is die indruk niet
juist en dan zullen de Hillegoinsche ol-
tervaardigen ntet leedwezen zien, dat
het hoofd.sè-tuur voorstelt, ook op dit
Clan niet in te gaan. Verwondering xul-
II zij er evenwel niet over gevoelen,
want van het oocenbük af, dal dit plan
openbaar werd, hebben vrijwel alle be
langhebbenden en belangstellenden, de
naaste buren niet uitgezonderd, allen on
de Hillegommers zelf na. cczwüren t
hcelwat anders, het hart te zijn
van de export, dan de geschikte pl.ats
voor beurs en administratie.
Rest Haarlem. Herhaaldelijk hebben
wij hier betoogd, dat het eigen gebouw
van BloeniLolIencullutir behoort in c'z
stad en dat niet alleen om het rechl-
streeksch Haarlemsch belang, maar wel
degelijk ook orti liet belang van de vak
beoefenaren zelf, die met allerlei banden
aan Haarlem valt zitten cn daa.bij veel
liever eenmaal per week naar de stad.
dan naar een dorp trekken, wefk dorp
dat cok zou moeten z-jn. De gemeente
Haarlem en het hoofdbestuur hebben
over de vestiging van het eigen gebouw
en voornamelijk over de tegenwoordige,
tijdelijke administratie- en beurslokalcii
wat gekibbeld, inaar wij mogen zeggen
dat de oude liefde daartegen wel bcsland
is en er in ieder geval niet door tot
roesten kwam. Dit blijkt uit den volzin
omtrent Haarlem, dien het hoofdbestuur
in zijn voorstel schreef:
..Het hoofdbestuur heeft daarom ge
bracht, een oplossing te vinden, die
aan den vermoedelijk door de meerder-
„heid der vergadering gekoesterden
„wensch betreffende de plaats van vesti-
,.g:ng zou voldoen".
Dat dit op Haarlem slaat is duidelijk.
Het wordt trouwens bevestigd door wat
volgt:
„Wel is, niet mogelijk gebleken, een
„geschikte oplossing binnen de gcmcen-
„te Haarlem te vinden, ook omdat het
„gemeentebestuur van Haarlem volstrekt
„ongeneigd bleek otn zijn medewerking
„hiertoe te verleenen".
Dit is wal onvriendelijk gezegd, maar
ik geloof, dat de volzin iets scherper is
uitgevallen, dan het hoofdbestuur we!
bc&eld heeft. In ieder geval bestaat er
voor ons. voorstanders van de vestiging
te Haarlem, aanleiding, de zaak wat na
der te bekijken. Meer dan eens is in den
Raad en ook door B. en W. verklaard,
dat de beide colleges gaarne bereid wa
ren er toe mede te werken, dat het eigen
gebouw van Bloembollencultuur in Haar
lem gevestigd zou worden, dat onze stad
het administratieve centrum van het vak
zou blijven. Hoe is het dan mogelijk, dat
Haarlem len slotte niets had aan te bic
den?
Wij denken daarbij natuurlijk in eer
ste plaats aan het Bror.gebouw. ofschoon
dit. 'zooals hc*« daar staat, aan Bloem
bollencultuur altijd minder geschikt is
voorgekomen te zijn. Maar gesleld. dat
verbouwing of bebouwing ,van dcn luin
mogelijk zou zijn, kan het welwillend
ste gemeentebestuur niet méér geven dan
meente over het Brongebouw en zijn om
geving niet. Men kan zeggen (en ik
net heeft en tot nu toe beschikt de ge-
geloof het ook wel) dat op den duur de
gemeente er eigenares van worden zal,
maar zoover is liet nog niet gekomen en
bovendien zou er bezwaar bestaan te
gen het vervallen van den eenigen groo
ten tuin, die in Haarlem bij een groot
gebouw is overgebleven. Dit bezwaar
van het gemeentebestuur is verklaarbaar:
het is inderdaad niet zonder bedenking,
den eenigen concerttuin dien de stad nog
neeft, aan dat doel te onttrekken. Wal
bleet er ve»-.ier over? Alleen het terrein
van de oude Katoeniraatschappii, maar
oz irvoor hestza'. een plan vin'bebou
wing en de voor een monumentale stich-
t,g uitgeapaa.de plek is aan het p-ovin-
c na! bestuur aangeboden. Het Mairlcm-
scbe gemeeiiteui tuur ntd dus ni;ts aan
te bieden, Ixr. zijn <*ceden wil en daar
op sticht mca geen bei.rzen.
Daar kwam nog één ding bij: het ge*
meentohestuur zag ntet genoegen de
nieuwste oplossing, die door het ge»
mcentcbestuur vap Heemstede mogelijk
gemaakt is. namelijk dat dc beurs ge»
sticht zal worden op een gedeelte van
Spaar cn Hout aan den Kleinen Hout»
weg. Dat terrein ligt op bet grondge»
bied van Heemstede, maar zoo dicht als
maar mogelijk is bij de grens van Haar»
Icm: het leunt daartegen aan. zelfs gaat
een klein gedeelte er over hcon. Feitelijk
is het dus Haarlem, zeer zeker ten op»
zichte van het contact, dat wij zoo
gaarne bewaard wenschcn tc zien tus»
schen dc leden van de vereeniging en
clc ingezetenen van Haarlem. Zeker, de
Kleine Houtweg is het centrum niet,
maar nis de bezoekers van dc Beurs cn
z j die met dc administratie te maken
krijgen, cp welk gebied dan ook bc»
hocitcn hebben, zullen zij hun schreden
"::gciwijtcld noordwaarts richten, naar
Haarlem. Een tramhalte ligt vlak bij cn
voor zoover dc beursbezoekers per auto
of per fiets komen kunnen zij binnen
enkele minuten in liet centrum van dc
stad zijn. Dat bij grensverandenng
Spuar en Hout aan Haarlem komt, is
bekend.
Het gemeentebestuur van Haarlem,
dat zijn wensch vervuld ziet. kon dus
veilig dc ontwikkeling der gebeurtenis»
sen tc gemoet zien. Verw achtte men
nog iets meer van Haarlctnv Een sub»
sidie wellicht, zooals aanvankelijk door
Heemstede cn Hillegomaangeboden
was? Maar het is geen uitvlucht, wan»
r.ccr B. cn NV. van Haarlem daartegen
besewaar maken, omdat Spaar cn Hout
toch nog altijd op vreemd terrein ligt.
En bovendien (cn dit is zeer belang»
rijk) verlangt dc vereeniging zelf geen
subsidies meer: het hoofdbestuur heeft
den eenigen, waren weg gewezen, name»
lijk, dat de leden het benoodigdc ka
pitaal zelf bijeen zullen brengen.
Dit is dc frisschc klank, die wij uit het
uitvoerig toegelichte voorstel van het
hoofdbestuur vernomen hebben. Wat
heeft een bloeiend bedrijf nog tc maken
met gunsten hier en gunsten daar.
die altijd rechtstreeks of indirect ver»
plichtingcn meebrengen! Dc bloemisten
7im volkomen in staat hun centraal ge»
houw zdf tc betalen cn dc vorm. die
daarvoor gevonden is. een bijdrage naar
den omvang van elks bedrijf, schijnt niet
onbillijk. Zij zal er des tt gemakkelijker
ingaan, omdat zij niet nieuw is. Er
wordt in dezen geest al bijgedragen
voor het wetenschappelijk onderzoek
en de onpersoonlijke reclame. Moeite
zal dc tweede stap dus niet kosten er cr
wordt dan ook verwacht dat dit
voorstel van het hoofdbestuur met groo»
tc meerderheid zal worden aangeno»
men.
Onze lezers kennen de bij/onderhe.
den van du voorstel. Dc algemeene ver
eeniging koopt 10.000 vierk. meter van
de gemeente Heemstede voor acht pul»
den per viczïc. meter cn krijgt daarbij
het huts van dc plaats, dat in goeden
staat verkeert. In dat huis zal tic admi»
nistratie worden gevestigd en
cr zullen vergaderlokalen in beschik--
haar zijn. Met aan te koopen terrein
zal dienen voor ccn Beursgebouw, waar»
voor plannen zijn ontworpen, maar
waarover nog niet is beslist verder
voor een kleinen tuin o.a. ten dienste
var. het scheidsgerecht cn tenslotte voor
dc berging van fietsen en auto's. Er is
daarbij op 2'X> autos gerekend, dus
meer dan tweemaal zoo veel als cr tc.
genwoordip worden gestald in dc open
lucht onder toezicht van Lourcns Cos»
De gemeente Heemstede is bereid om
wanneer deze koop tot stand komt. een
openbaren weg aan te leggen van den
Kleinen Houtweg af en denkt het over»
blijvende gedeelte van Spaar cn Hout
voor groote villatcrrcincn tc slijten.
Op deze manier zal een probleem,
dat lang gehangen heeft cn nog al strijd
verwekte, op de beste manier worden
geregeld. Ik geloof wel, dat er reden is,
om dc medewerking van het gemeente»
bestuur van Heemstede daarbij te prij»
zen, dat zijn eerste aanbod eigennan»
dig om hals brengende, voor redelijken
pri.is een terrein afstaat, dat aan dc al»
gcmcene vereeniging in ieder opzicht
veel beter past,
De vertraging is dus, het zij herhaald
voordeclig bleken te wezen. Zonder
haar zou er niets tot stand gekomen
zijn, daar de beide aanbiedingen onaan»
nemclijk waren.Zouden de Hillegommers
in deze omstandigheden niet wijs doen
met hun voorste! in te trekken? Dat zou
dc debatten vereenvoudigen en het re»
sultaat verandert cr niet door.
■T. C. P.
Vervolg Stadsnieuws
De tentoonstelling van
Advertentiereclame in
onze Tijdingzaal
Zooals wij Zaterdag gemeld hebben
blijft dc tentoonstelling van adverten»
tic'icclamc in onze Tijding/aal nog
eenigen tijd voor het publiek geopend
Daar het niet in onze bedoeling ligt
om ccn critisch verslag van deze ten»
toonstelling te geven, laten wij hier»
onder het volgend algemeen overzicht
volgen.
Machiel Wilmink geeft behalve ccni»
gc artistieke «nnonccn cenige tcckc»
nmgen bij reclames voor een fabriek
in drijfwerk.
Joh- Visser, alhier, heeft eenige re»
clamc-teckeningen afgestaan, waarbij
dc bekende groote stroohoed met het
kleine mannetje in zomcrcostuum cn
de reclame voor dc te Amsterdam in
het Palcis voor Volksvlijt gehouden
electricïteits tentoonstelling.
Andere Haarlemmers, die hier expo»
scercn zijn1'. van Gelder, o-a»
vertegenwoordigd met teekeningen die
dc .i.indacht vestigen op ,,'t Woonhuys"
te Amsterdam cn op de vereeniging
„Kunst aan het Volk" W. Bicikinc,
dc tcckcnaar van dc bekende reclame»
plaat voor den Haarlcmschen Stor»
tings» cn Incassodicnst en tnej. Rcnée
llagedoorn, die onder verschillende
rouwen» cn kinderfiguren ook enkele
gekleurde teekeningen heeft ingezon»
den-
liet reclamebureau „Vasro", alhier,
o m. vertegenwoordigd door moderne
lcttcrtcckcningen.
Van Wybo Meyer, tc Amsterdam, is
o-a. dc zoo vaak geziene „verkouden
man" een reclame voor ccn verkoud»
heid bestrijdend middel.
Mej- Dina Landweer tc Schoten geeft
c-cr vrouwen» en kinderfiguren, die»
nend om de aandacht tc vestigen op
dames» cn kinderklccding-
Ecn teckening. ccn heer voorstellend,
die zichtbaar van zijn kleintje koffie
geniet cn een andere, die een kok toont
met ccn pakje van een zeker soort vet
in dc hand. zijn inzendingen van het
Advertentiebureau D. Y. Alta, te
Groningen.
Dc heer J- Bricdé. tc Laren ('t Gooi)
heeft zich blijkens het door hem ingc»
zonden werk hoofdzakelijk op het tcc»
kenen van letters toegelegd.*
Dat A- van der Valk (Ton van Tast)
te 's'Gravenhagc, voelt voor humor,
ook in dc reclame, blijkt uit het door
hem ingezonden werk; D- Hoogland,
eveneens uit dc residentie, groepeert
dc artikelen, waarvoor hij reclame
maakt, gaarne tot min of meer kun»
stigc figuren-
In dc vitrines Ss ook nog heel wat
tc zien.
S. Baars, te Delft, heeft o m. door ccn
teckening dc aandacht weten tc vcsti»
gen op dc aangename werking van goe»
dc brandstoffen op dc stemming der
personen in ccn door die brandstoffen
rwarmdc kamer-
Van Bouwmccstcr's Reclamebureau
tc Haarlem is cr ccn uitgebreide inzen»
ding. omvattende -clc groote en kleine
teekeningen. waarbij cenige tcckenin»
gen van dieren (natuurlijk oók voor
rcc!ame«doc!cindcn).
S. Gecrtsma te Appelscha (Fries»
land) heeft ook een dierteckcning af»
gestaan een spin die in haar web ccn
mug doodt Bij deze inzending trekt
ook dc aandacht de afbeelding die wijst
op liet nut vnn ongevallenverzekering-
„Wilt ge weten, waar 't om gaat.
Lees dan wat hier onder staat"
is het bijschrift bchoorend bij een der
door H- Kammcr, tc Haarlem, ingezon»
den teekeningen, die dus voor elk arti»
kcl tc gebruiken is.
Tenslotte is vertegenwoordigd het
Bureau Cantecler. van den heer Liep»
Snoek, alhier, dat niet alleen re»
clamc maakt voor zichzelf (door de
teckening van een kraaienden haan)
maar ook voor het gemeentelijk gas»
en clectricitcitsbcdrijf.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 389
EVEN EEN KIEKJE NEMEN
waarschuwt haar
echtgenoot dat zij
ccn kiek van hem
wil nemen
komt tot de con»
clusie dat de zon
op de verkeerde
plaats is
daelt hem mee,
dat ze zullen moe»
ten gaan staan,
zóó, dat $Je zon in
haar rug is
zoo is het goed,
maar nu staat hij
lang zoo leuk niet
als pas
en dat is waar
ook, heeft ze dc
film wel doorge»
draaid nadat zc
gisteren oom .Si
mon genomen
heeft
het is nu no. 5
tracht zich tc biu»
nen te roepen wel»
ke opnamen zij
al gemaakt heeft
draait nog maarl N'cro In zijn ar»
eens. om zeker te' men had fluit
zijn en meent, dat langdurig om Ne»
het aardig zou zijn ro om wanneer die
als haar man gearriveerd is
te ontdekken <Sst
haar man in huis
gevlucht is, waar»
door de kiek zich
tot Nero bepaalt
(Nadruk ve'boden).
GROTIUSHERDENKING
Een bijeenkomst in de
Remonstrantsche kerk
aoiisiagochtend had in het kerkgebouw
van de Remonstrantsche gemeente een
herdenkingvan Hugo de Groot plaats,
waarbij voorganger was dr. A. H.
Haentjens. De predikant had als tekst het
woord uit de Bergrede, vermeld in Mat-
thëus 6 33: ..Maar zoekt eerst het
Koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid".
Reeds geruimen tijd geleden, zoo be
gon ds. Haentjens. had ik in uw midden
een Grotius-herdcnklng willen houden,
maar ik deed dat niet. omdat de moge
lijkheid er was dat de Commissie tot de
zaken der Remonstrantsche Broeder
schap de gemeenten zou opwekken alle
Grotius op één dag te herJenken. Nu ge
bleken is dat dit niet zal geschieden, nu
wensch ik miin plan ter uitvoering te
brengen. In deze gemteente zal dan al
thans de herdenking niet onopgemerkt
voorbijgaan.
Weliswaar is in de Remonstrantsche
Broederschap aandacht aan de herden
king van Grotius geschonken. Up de
laatste algemeene vergadering behandel
de de voorzitter in ziin openingsrede de
vraag: Wat is dc taak van ons in het
jaar van dc Grotiusherdcnking. Maar.
daarbij is het gebleven. In de gemeenten
heeft geen herdenking van Grotius plaats
gehad. Is een herdenking noodig? Men
zesde mij: Grotius is een man die :a het
Nederland--ch bewustzijn weinig leeft,
ons volk heeft geen diepe gedachte aan
zijn grootsche figuur.
Wij Remonstranten echter leven meer
in het leven van Grotius. en in ons mid
den leeft zijn persoon voori. Met is daar
om geen aangenaam verschijnsel dal in
de plaatselijke herdenkingscomité's de
Remonstranten genegeerd zijn en dat in
't algemeen nationaal comité maar één
Remonstrant zitting had. Bij de natio
nale herdenking K maar écn geschriff
van Grotius herdacht. Maar. de her
denking van één geschrift van hem en
de huldiging daarvan heelt geen zin,
zonder een herdenking van zijn gods
dienstige persoonlijkheid.
Voor Grotius zijnde rechtsinstituten in
het chr. geloof gefundeerd. Voor hem is
gerechtigheid onbestaanbaar zonder het
Koninkrijk Gods. Hij was als Theoloog
niet minder groot dan als jurist. Weinig
Theologen van, zijn tijd kunnen hem even
aren. Hij is geweest een baanbreker van
de latere wetenschappelijke Bijbelsche
uitlegging. In zijn commentaar op het
Nieuwe Testament zeidc hii van de
woorden „en zijne gerechtigheid" dat dit
de weg is waarlangs het Koninkrijk
Gods wordt bereik*- Gerechtigheid was
voor hem de noodzakelijke voorwaarde
- de komst van hel Koninkrijk Gods.
Het is het kenmerkende van zijn levens
arbeid
Hij had een diepen zin voor de ge
rechtigheid. Het deed hem afkeerig ma
ken van het Calvinisme met ziin leer van
de praedeslinatie en worden een geest
verwant van Armimus. Z:j:i zoeken naar
het Koninkrijk Gods deed hem zich wer
pen in den kerkdijken strijd zijner dagen
met zijn eenvoudige en zuivere beschou
wing van het Christendom. Hij heeft
zijn eenvoudig geloof tot uiting ge
bracht met al de schitterende gaven van
de genialiteit hem geschonken. Een van
zijn geniale werken is zijn „Resolutie
tol vrede der kerken", dat hij eindigde
met een pleidooi voor de verdraagzaam
heid.
Voortgaande zeidc spr. dat nu eer.
bedevaart naar Locvcsttyn is onderno»
men. maar dat daarbij niet is gedacht
aan die anderen, dc remonstrantsche
predikanten, die niet hadden kunnen
vluchten cn vicn veel leed is weder»
varen. Ook is bij dc officieele Grotius»
herdenking verzwegen dat zijn officieel
leven is afgebroken om zijn godsdienstig
geloof Van zijn geloofsleven is niet
gesproken. Bij dc bedevaart naar Loc»
vesteyn is er niet van gewaagd, waarom
de Groot daar was opgesloten.
Wil men. aldus spr. \erder, de Groot
huldigen in één z.ijner werken, dan moet
men hem huldigen om het groote begin»
•al van zijn gedsdienst ge persoonlijk»
heil. waarvoor onze vaderen geleden
hebben. Dc huldiging die- nu heeft
plaats gehad is zijner nut ten volle
•- sardig geweest n ccren hetr als den
min. die te midden smaad cn m
ballingschap heeft gedocht naar het No»
r.inkrijk Góds en Zijn gerechtigheid!
Nadat daarna was gezongen lied 165*3
cn I zeidc. spr. dat de pogingen in 1632
,i.i' gewend, na ziin terugkeer m ons
land om de Groot, voor ons Vaderland
ie behouden tc vergeefs ziin geweest cn
dat hii daarna benoemd werd tot
Xwccdsth gezant in Frankrijk llij ver
haalde verder van het afscheid dat
l v tenboopaard van hem nam cn citeer»
dc nog een en ander uit de geschriften
van dc Groot, ook uit het Latijnsche
grafgedicht door hem op Llytcnboo-
gaard gemaakt.
Een jaar na L ytenboogaerd stierf dc
Groot. Bij een schipbieuk weid hij ge.-
worpen op een vreemde kust. Een sym»
bolisch uiteinde van een veelbewogen
leven.
Voor dc nakomelingschap heeft hij ge»
arbeid, eindigde spr., Hij heeft geleerd
dat het tijdelijk leven tot niets leidt in»
dien het Koninkrijk Gods niet langs
den weg der gerechtigheid 'komt. Voor
dc eenheid der Christenheid heeft hij
«gestreden. Wij, Remonstranten der 20e
eeuw, mogen arbeiden in den geest v.in
die dcrl9e eeuw en voorzetten t zoeken
naar het Koninkrijk Gods en Zijn ge»
rcchtigheid.
Na orgelspel en nadat staande was
gezongen „Mijn Schilt endc betrou»
wen" eindigde dr. Haentjens den dienst
met dankgebed.
INSTITUUT VOOR ARBEIDERS
ONTWIKKELING.
Het Win terprog ram rr.G.
Bic-ner-Lor! zal bet eerste nummer van
„De Toorts", toet maandtolad vam bo-
vc-ngc-noem-J mei Hu ut verech i jmen en
g.r.it!6 aam de 4000 leden worden uitge
reikt. Hoewel oorspronkelijk toet plan be-
Mond dit ja Ar reeds met d«n eohraftelij-
Icen ciuoUe-Kuyper te roeguimou js thans
L-eeloteii dozen cursus een jaar uit w
stellen.
Hf. wimtee-programma voor de afdee-
ling Haarlem is naar wij vernemen als
volgt
Twee -'rcei'vr. van Kunst aan tet
Volk", wau: .ui reeds :s vastgesteld „He:
Fnijeefce Trio" (piano, cello en v-iool)
op 12 November; een filmavond van den
filmdienst van bet instituut; drie lïchl-
."boeiden-avomdem; lealr.g dr. L. C. Kere
l-erg en ov-.r: „Tuberculosebestrijding"
•mej. Mien J.anscin .uit Amsterdam over
.Het spel van onze Kinderen"; en een
avond met lichtbeelden over „Obina"
(van het Centrsal Instituut)twee cux-
nrusavemden vam den heer J. S. Bartstra
over. ..Grepm uit de geschiedenis der
S. D. A. P. -!i verband met de figuur van
Troeletra; twee cursusavonden», van Am-
.iré Sterol.eim over: Social.ïtee. Com
munisme en Fascisme; een cursusavond
in G. Ras over een letterkundig onder
werp; een Volksxangavond (vam het Cen
tred Iir.stiluut)een cursusavond van
den lieer A. Meilink over „De Haarlem
merhout als levenagenooisehap van plam-
en dieren'", waaraan tevens een ex
cursie verbonden zal worden.
De datums waarop deze cursussen zul
len worden gegeven zullen nog nader
w.-rden bekend gemaakt, doch er zal naar
gestreeld worden om de cursussen zoo
veel mogelijk op Dinsdag of Woensdag M
doen plaat - n. Voor 't .begtn zal een
Ttorte verklaring van hetgeen gegeven zal
worden aar. deelnemers worden uit
gereikt.
PROPAG ANDA»AVOND-
De Vereeniging voor gccmployeer»
den van Hotel. Cafe's, Restaurants, So«
eieteitcn cn Lunchrooms geeft 16 Sep»
tcmber a.s. ccn propagandiufcestavond
in bet gebouw „Bloemhof", alhier, met
welwillende medewerking van de fa»
mille Spccnhoff en den heer G-
Drogtrop, tenorzanger.
Voorts werken mede de hecren Jac.
K jldcr:c. conferencier en cabaretier en
Prof- Antonini. goochelaar
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN a 60 Cts. per regel.
FEUILLETON
HET PARK MET DE
BLAUWE VOGELS
Uit het Franscb van
CHARLES FOLEY.
7)
- Doordat hij zelf meer dan genoeg
heeft, denkt hij cr vermoedelijk niet aan
dat er anderen zijn, die te weinig heb
ben.
Dat zal liet wel zijn. Hij heelt wel
een goed hartmaar mist de gele
genheid er gebruik van te maken. \X'af
mevrouw betrell. gelooft u maar dat zij
1 strekt niet alles goed vindt wat haar
ref doet. Maar hi; vraagt zelden naar
»r Acnscben en als zij zwijgt is het in
fdzaak door gevoel van vernioeid-
•IJ. zwakte en wetend dat hare opmer-
•igen toch niet opgevolg worden.
Houdt zij niet van mijnheer de
lint Preuil?
Ja stellig, hee! veel, maar zooa's
blijkt nog veel minder dan zij vin haar
nl.m en kind heeft gehouden! Die heeft
zij beiden verloren in hetzelfde jaar,
waarin ock de ouders van mijnheer Lio
nel zijn gestorven. Mijn vrouw en ik zijn
twee jaren na die sferlgevallcn in dienst
bij mevrouw gekomen. Ik weet dat onze
arme meesteres zoo diep geschokt is
door die verliezen, dat zij daardoor is
ziek geworden cn lichamelijk en geestelijk
nooit meer hersteld is. Bcocdeelt n
haar niet naar wat zij nu is, zeggen de
pr.chters, u kunt niet weten, wat voor
een vrouw zij was toen zij tegen de der
tig 1 ep en haar kind nog had. verstan
dig, doortastend, stralend van geluk en
mooi daarbij. Getroffen thans en vernie
tigd door al die rampen is zij nog maar
de schaduw van vroeger. Mevrouw ïijk'
zestig jaar oud. doch is pas rcht-en-veer-
tig. Kort ita den dood van haar man
hoeft men hasr la-en reizen naar hel
Zuiden bijvoorbeeld, men heeft alle m.d-
delen en allerlei afleiding beproefd. Niets
heeft geholpen. Hier in Boismont voelt
zij zich, in weerwil van hare benauwd
heden nog het best. /ij voelt zich hier
thuis. Het leven hier is wel duur, maar
rustig. Mevrouw vindt het hier ook daar
om naar haar zin omdat zij te midden
van hare herinneringen leeft.
En woont mijnheer Lionel bij zijn
tante?
Bijna geheel, hij voelt zich hier ook
thuis. Ik zal niet zeggen dat hij niet af
en toe eenige dagen of weken er eens op
uittrekt, zonder nog te bedenken dat Pa
rijs een paar uur hier vandaan ligt.
Maar doordat mijnheer boven alles ooi
is op sport, houdt hij zooveel van dit
huis en buiten waar hij geleefd heeft en
als kind zijne vacaniies doorbracht. Hij
beheert het goed, de boerderijen, vïsclit
•jaagt, rijdt paard en schijnt zich niet te
vervelen.
„Daar mevrouw nooit menschen ziet
is het voor zoo'n flinke knappe jonge
man wel een wat saai leven."
„Mijnheer Lionel schikt er zich best
in: hij is vrij, is de meester hier en als
een koning in zijn rijk.
Zijn opgewektheid brengt mevrouw
zooal niet fot lachen, dan toch wel tot
glimlachen. Zonder hem zou zij nog be
droefder, nog eenzamer zijn. Dat voelt
zij zelf en is er haar neef dankbaar voor,
daardoor geeft ze hem ook zoo in alles
toe.
„Tk beklaag dien mijnheer Lionel vol
strekt niet: dat leventje van slotheer spe
len bij zulk een lieve vrouw is wel net
heerlijkst wat men zich kan denken.
Heeft mevrouw Verlier geen andere fa
milie?"
„Van den kanf van haar man heeft zij
een nicht, mevrouw Laure d'Herville.
waf ouder dan de jonge mijnheer, maar
mevrouw sfaaf niet ojr goeden voet met
haar en wil haar niet „zien".
„Zijn mijnheer de Saint Preuil en die
mc\T<Mwv d'Herville dus neef en nicht?"
„Neen mevrouw hier had maar één
zuster, de moeder van mijnheer Lionel.
Mijnheer Verlier had een broer cn nu
is mevrouw d'Herville een dochter van
dien broer. Terwijl haar man nog leef
de. schijnt mevrouw zich al over dien
zwager beklaagd te hebben en hem te
hebben gewantrouwd omdat hij minder
rijk en werkzaam dan Mijnheer Verlicr
afgunstig op hem was. Toen onze arnte
meesteresse weduwe werd, wilde die
zwager hier de baas komen spelen en
zich met de miüioenen van mevrouw
verrijken. Mevrouw was erg b3ng voor
hem. Te diep onder haar leed gebukt,
te ziek om zich te kunnen verzetten, is
zij toen naar het Zuiden gegaan en twee
jaren weggebleven. Eerst na haar terug
komst zijn wij in haar dienst gekomen.
Wij weten dit alles door dc verhalen van
de pachters, want mevrouw spreekt nooit
over het verleden, dat doet haar nog te
veel pijn".
„En wie bewoonde Boismont tijdens
de afwezigheid van mevrouw Verlier?"
„Die zwager met zijn docfiter Zii be
schouwden ztch reeds als in het bezit
van het slot. zij waren zóó aanmatigend
dat ieder hen haatte. Gelukkig voor me
vrouw, heeft de notaris Bournier haar
belange niet uit het oog verloren. Mijn
heer Lionel kwam in dien tijd als ge
woonlijk zijn vacanties hier doorbren
gen. De zwager van mevrouw en ziin
dochter deden dan zoo lief mogelijk te
gen den jongen. Juffrouw Laure maakte
hem zoowat het hof en haar vader over
woog een huwelijk voor later. Zoodoen
de zou het fortuin van de Saint Preuil
en \an de Verlier in eene hand komen.
Maar mevrouw kwam terug".
„En stuurde dat de plannen van dien
ellendigen zwager in de war?"
„Heelemaal. Zoodra mevrouw terug
was, wist zij niets gauwer te doen dan
het beheer uver Boismont weer op zich
te nenten en haar zwager en zijn dochter
weg te sturen. Dat was voor allen als
een bevrijding! Vreugd bij het personeel,
in de keuken, in het dorp, in de boerde
rijen, overal! Die zwager is later ge
storven, denkelijk van woede".
„En heeft mevrouw d'Herville nooit
moeite gedaan zich met haar tante te
verzoenen
„Zij heeft er het onmogelijke voor ge
daan, te meer daar zij ongelukkig ge
trouwd cn gescheiden is en weinigTortuin
heeft. Zij wilde wel weer op goeden voet
komen en #in het testament, maar me
vrouw is onverzettelijk. U kunt er ver
zekerd van zijn. dat onze meesteresse wel
heel goede rédenen zal hebben om nu
even bevreesd voor de dochter als vroe
ger voor den vader te zijn. Mijnheer Lio
nel kon beproeven te oemiddelen
..Is hij dan met die mevr. aw d'Her
ville in aanraking gebleven?"
„Bij terugkeer van zijn tante, was hij
begonnen haar niet meer te zien cn zich
niet meer met haar te bemoeien. Hij is
dus ook niet bij de begrafenis van den
vader en evenmin bij het .huwelijk der
dochter geweer.!Maar nadat deze ge
scheiden is. leeft zij hem geschreven en
zien en ontmoeten zij elkaar zeker wel
bij wederzijdsche vrienden. Wat mij dit
doet veronder (ellen is d3t onze jonge
mijnheer af en toe een goed woord voor
mevrouw d'Herville poogt Te doen, ten
einde haar weer in Boismont ontvangst
ie bereiden. Mevrouw echter die hem
bijna in alles ioegeeft, is hierin onver
zettelijk. Mevrouw en haar neef hebben
het samen als regel heel goed en twisten
alleen soms hierover".
„Waarom wil mijnheer zijn tante er
toe nopen die nicht tc ontvangen waar
zii niet van houdt en die bij haar stellig
pijnlijke herinneringen opwekt?"
„Dat juffrouw kan ik u niet zeggen.
Die mevrouw Laure ging als jong kind
al voor even heerschzuchtig, baatzuchtig
en geslepen door als haar vader was.
Zij moet wel aan mijnheer de Saint
Preuil haar vriendschap uit de kinderja
ren hebben voorgehouden, zij zal heni
gevleid en aangehaald hebben
„Is zij mooi?"
„Zij is groot, wat zwaar, vroeger
blond, nu rossig, zij beloofde naar men
zegt een nogal mooie vrouw te zullen
worden. Het schijnt dat zij naar den zin
van mijnheer is".
„Groot, vrij mooi, nu rosachtig van
haarkleur!"
Albine dacht daarbij dadelijk aan de
dame uit het Hotel du Lac. aan de wan
delaarster op wacht onder de kastanje-
boomen, daar boven op het plateau dicht
bij het inrijhek. Was zij het niet, die de
jonge en mooie ruiter daar ging vinden?
Die veronderstelling gat toch een gevoel
van spijt aan het ir.eisje. Die jonge man
was ongetwijfeld heer cn meester over
zijn daden. Kon hii dan niet terwijl ziin
tante hem altijd zro bedarven had gelijk
ze ook nu ttog deed, kon hij dan niet al
was het alleet uit een gevoel van beta
melijkheid. zich onthouden van het ont
moeten van die vróuw voor welke zij
geen genegenheid evenmin als achting
koesterde, te meer daar tusschen hen geen
band van bloedverwantschap bestond?
De.boschw;- -hter was na zijn lang ver
haal geëindigd met te zwijgen, hij ver
weet zich ntis.chien te veei over de fa
milie Verlicr te hebben gepraat. Kort
daarop liet hij als een soort verontschul-
ging volgen:
(Wordt vervolgd).
