Haarlem's Dagblad | 1925 | 15 september 1925 | pagina 5

HAARLEM'S DAGBLAD

FLITSEN

J

DINSDAG 15 SEPT. 1925 TWEEDE BLAD

OM HET RECHT VAN VRIJE LADING

L

Op een der laatste dagen in Noveen»
Lcr van het jaar 1752, lag Jun Van
den Andel, broeder van het Groot
Schippersgilde binnen Haarlem, met
zijn schip in de haven van Zicrikzee.
Hij had juist van een koopman ter
plaatse een vracht verfhout naar Am.
sterdam aangenomen, tegen een ver»
voerprijs van vier en tachtig gulden.

Terwijl hij bezig is te laden komt de
knecht van het schippersgild de loop»
plank op en noodigt den Haarlemmer
uit zijn arbeid td staken. Na een le»
vendige discussie, die natuurlijk vruch»
teloos eindigde, besluit onze stadgc»
noot den koopman, zijn cargadoor, op
te zoeken. Deze geeft hem den raad,
met laden voort te gaan; maar nauwe»
lijks heeft onze schipper, dezen raad
volgend, opnieuw de hand aan het
werk geslagen, of op de kade ver»
schijnt de gerechtsbode, die den
vreemdeling gelast hem te volgen naar
het huis van den regeerenden burgc»
meester. Hier wordt hem. ik vermoed
achter de voordeur, duidelijk gemaakt
wat hij te doen, juister gezegd, wat hij
te laten heeft; en het vooruitzicht ge»
opend, zoo hij weigerig bleef te ge»
lioorzamen. te worden opgebracht: „hij
heer burgemeester zoude hem schipper
door den schout doen aanhouden".

In zijn schip teruggekeerd, greep
Van den Andel naar de ren, en gaf
aan zijn verontwaardiging lucht in een
uitvoerig schrijven aan het bestuur
zijner organisatie, in dit geval aan de»
ken en vinders van het Haarlemsche
schippersgild. Behalve hetgeen ik daar»
aan reeds ontleend heb, het verslag
van het voorgevallene, moet ik nog
meededen, dat de heer Van der Schat»
ten. ook burgemeester van het Zeeuw»
schc stadje, „van gansche andere in»
tcntic en mede in de lading geïnte»
rcssccrd was", en zich misschien
daarom minder kraphtig deed gelden
dan zijn ambtgenoot. Voor het overige
klaagt Jan over de geleden schade:
zijn vracht was hij kwijt, maar dagen
lang liggeld betalen, dat mocht hij.

Hij wachtte op antwoord uit Haar»
lent. Zijn gildebrocdcrs hadden den
brief ten stadhuize afgegeven. waar
men met ergernis van den inhoud ken»
nis nain. Kon het anders? Burgemces»
ters zagen een Haarlemschen burger
in zijn rechten verkort, hun recht van
vrije lading bedreigd. Het was hun
plicht hiertegen op te komen „uyt
hoofde van onzen gedanen eed om de
privilegiën onzer stad en der ingeze»
tenen van dien te beschermen", schrij»
ven ze naar Zicrikzee. Want er ging
dadelijk een brief naar den vcronge»
lijkten schipper, daarmee moest hij
maar naar den burgemeester gaan.
die hem verboden had te laden, d#r.
zou hij wel tevreden gesteld worden.
Zal de Haarlemsche brief inderdaad
het gewcnschtc gevolg hebben? De
toon is welwillend maar beslist.

„Het is bekend en door dë uytgave
onzer privilegiën wereldkundig", zoo
trachten de schrijvers hun ambtge»
nootcn in Zicrikzee te overtuigen, „dat
onze schippers, volgens privilegie en
aloude possessie, gesterkt met zeer
veel gewijsdens. sedert meer dan twee
hondert jaren zijn bevoegd om in
gantsch Holland en Zeeland vrachten
aen te nccmen". Dit klinkt al vast over
tuigend, en ik voor mij deel vooralsnog
in het vertrouwen, dat mijn voormalige
overheid stelde in het gezond verstand
en den goeden wil van die van Zicrik»
zee: „wij hopen, dat UEd. Groot
Achtb. van ons recht zullen wezen
ovcrtuygd en vertrouwen dus, dat deze
zaak in der minne tot ons genoegen
zal konncn worden geregulccrt: ver»
zoekende UED. Groot Achtb. aen den
gemelde Jan van den Andel vcrgoc»
ding te willen doen bezorgen wegens
het voorschreve geval: en zodanige
ordre te willen stellen, dat onze schip»
pers in hun recht van lading binnen
UF.D. Groot Achtb. stad voortaen
niet worden belet". Ik verzoek mijn
lezers vriendelijk te willen onthou»
den. dat dit schrijven gedateerd is 5
December 1752. Later kunnen ze dan
eens bqrekenen. hoeveel water er wel
door de Schelde gestroomd zou zijn.
voordat deze zaak werkelijk gcregu»
lccrd was.

Binnen een week was er antwoord
van Jan. Hij had den brief overhandigd
en gevraagd of hij nu laden kon. maar
„hoos bescheid" gekregen. Den vol»
genden dag had hij zijn verzoek, ander»
maal tevergeefs, herhaald: men zou
naar Haarlem schrijven. Wat hij dan
nu doen moest, de goederen moesten
naar Amsterdaqi. Waarop den armen
schipper verzekerd werd „zulks hem
htcr burgemeester niet kondc
schelen". En hierbij bleef het voorloo»
pig. De koopman nam een schipper j

van Zicrikzee in dienst en Jan zag zich
genoodzaakt over te laden.

Wc staan hier dus voor deze moeilijk»
hcid Haarlem eischt erkenning van
(zijn recht van vrije lading- Zicrikzee
verklaart zich bereid de zaak „in het
vrindelijke" te schikken Haarlem dringt
aan op afdoening. Zicrikzee zoekt uit»
vluchten.

Dat kan dus belangwekkend worden.
Een onbloedige, maai hevige en vooral
langdurige strijd tusschen twee steden
De wcderzijdsche strijdkrachten bc<
staan uit papier, pennen en inkt, en die
worden niet gespaard. Zoo ontstaat
een, wat ik zou willen noemen, verbit»
terde briefwisseling, die echter op de
meest hoffelijke wijze wordt gevoerd.
De houding is correct, de toon min»
zaam- Partijen zeggen elkander de
waarheid, maar in gckuischte taal. Er
is brandend ongeduld aan de eenc, ter»
gend geduld aan de andere zijde, aan
weerskanten hooghartigheid en Inge»
houden vciontwaardiging. Een steek»
spel, maar het zijn steken onder water,
die men elkander toebrengt. Een wed»
strijd in scherpzinnigheid, in het zoe»
ken naar middelen van aanval en ver»
dediging- De een tracht telkens voeling
te krijgen met zijn wederpartij, deze
ontwijkt den slag.

Al dadelijk in het begin- Wat ant»
woorden die van Zicrikzee? Dat er
geen haast is! Beter gezegd, dat zij
geen haast zullen maken. Ze hebben
den Haarlemschen brief in handen ge»
stcld van heereB burgemeesteren ca
thesauriers, om daarop te hooren den
heer overdeken. deken en eenigc ornmc»
gangers van het schippcrsgcld. bene»
vena ccnigc kooplieden. Hoe meer zie»
len, zouden we zeggen, hoe meer ver»
traging! En dan treft het al heel onge»
lukkig, het zal tijd kosten !„gcnicrkt
de indispositie van een der hccren re»
gerende burgemeesteren, die tegelijk
van het gemelde gilde is overdeeken,
en deze zaak genoegzaam allcenig heeft
behandeld"- Jammer, de eenige die het
weet. kan het op het oogenblik niet
zeggen. Voorts moeten zij bij hun onder»
zoek toch vasten grond onder de voc»
ten hebben „het had ons acngcr.acm
geweest, bij aldien UED- Groot Achtb.
aan ons tegelijk hadden gelieven toe te
zenden copicn authcnticq van het pri»
vilcgic. mitsgaders der gewijsdens in
gemelde Uw Ed- Groot Achtb. missive
acngehaeld". Vereer ons daarmede dus
„teneinde onze deliberation dacrna te
konncn rigten. en wecst verder in de
bescherming des Allcrhoogsten aanbc»
volcn".

Tijd gewonnen Is veel gewonnen. De
Haarlemsche burgemeesters hebben hun
Zecuwsche vrienden eens gewezen op
het spreekwoord van de bekende hon>
den. waarmee het kwaad hazen vangen
is Ze hadden ook kunnen zeggen, dat
achttiend'ccuwschc regenten meesters
waren fn de kunst van zaken op de
lange baan te schuiven- Groot was hier
hun vindingskracht, onuitputtelijk hun
voorraad uitvluchten-

Het is niet onaardig hen hierbij eens
gade te slaan.

H. E KNAPPERT.

BINNENLAND

Onregelmatigheden in
financieel beheer

Een gesalarieerd bestuurder
van den Ned. Grafischen Bond
geschorst

Naar de Nieuwe Crt verneemt, heeft
het hoofdbestuur van den Nederland»
schcn Grafischen Bond den heer C. A.
C. geschorst als gesalarieerd bestuur»
der in verband met ontdekte onrcgel»
matigheden in het financicclc beheer.
Sedert eenige dagen is de verdachte
spoorloos verdwenen.

STRAATROOF.

De 30-jarige broodbezorger H W., is
Zaterdagavond in de Spiegelnisserstraat
te Rotterdam onverhoeds aangevallen.
Hij kreeg een klap niet een zwaar voor
werp op het hoofd en viel bewusteloos
neer. Toen hij weer bij kwam, bleek zijn
leeren tasch mei 180 verdwenen. De
man had een schedelbreuk bekomen en
moest in het Ziekenhuis op den Berg
weg ter verpleging worden opgenomen.
De straairoof moet zijn gepleegd door
een ongeveer vijl en twintig-jarigen man,
die gekleed was in een lange geelgrijze
regenjas en een witgeruite pet droeg.

WONINGBOUW TE
DELFT

B. en W. vragen een crediet
van 235.200

B. en W. van Delft, vragen den
raad een crcdict van f 235.200 voor den
bouw van 98 woningen, waarvan 14 een j
gezinswoningen en 28 drie»gezinswo<
ningen.

Deze woningen zuilen dienen om i
een aantal bewoners van onbewoon» I
baar verklaarde huizen aan een hetere
woning te helpen tegen een huurprijs
welke binnen hun bereik valt. Hel Rijk
zol van 't tekort op de exploitatie dier
woningen 50 pet. voor zijn rekening
nemen.

HET ACCÖORD MET
BELGIë

De actie van het Utrechtsche
comité

Hel Utrechlsch comité van actie tot
wijziging van het voorgestelde Neder-
landsch-Belgisch tractaat. heeft naar ge
meld wordt, een vergadering gehouden
ter bespreking van het voorgestelde trac
taat.

De vergadering was eenstemmig in
haar bereidwilligheid om aan Belgische
verlangens naar regelingen, welke econo
mische moeilijkheden voortvloeiende uit
de geografische ligging van Nederland
en Belg ie weg zullen nemen, in ruime
mate tegemoet te komen.

In het bijzonder stond men zeer wel
willend tegenover de regelingen, die de
bezorgdheid van Antwerpen, om zijn po
sitie als wereldhaven te handhaven, zou
den kunnen wegnemen

De vergadering was echter van oor
deel. zoo wordt verder medegedeeld, dal
..in het voorgestelde tractaat, eenerzijds
elke redelijke wederkecrigheid ontbreekt,
anderzijds dat het tractaat voor Neder
land brengt vermindering van souverei-
niteitsreeht.cn, niet binnen redelijke gren
zen gelimiteerde lasten en vage dubbel
zinnige bepalingen, welke te nadeele

De vergadering sprak als haar wensch
uit, dat met behoud van de tegemoetko
ming aan redelijke Belgische verlangens,
bovengenoemde bezwaren uit het tractaat
zullen worden weggenomen.

BRAND TE DELFT

Twee personen verdacht van
brandstichting gearresteerd

In den nacht van Zaterdg op Zon»
dag ontdekte een majoor van politic
dat er in de werkplaats van H. V. te
Delft brand was uitgebroken. De brand»
weer bestreed het vuur met twee stra»
len en was in een uur t*jo -et vuur
meester. Twee persoren, die op het
terrein aanwezig waren, werden gear»
resteerd onder verdenking, dat zij den
brand op last van H. V. hadden ge»
sticht. Deze verkeert .thans in het bui»
tenland. Zoo meldt de N.R.Ct.

VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 396

DE VERLOREN SCHOEN

NEDERLANDSCI1E JURISTEN.

VEREENIGING.

Tc Utrecht is de jlgcmccne vergade»
ring der Ncderlandschc juristenvcrecni»
ging gehouden.

De vergadering sprak de wcnschclijk»
heid er van uit administratieve recht»
spraak te betrekken in geschillen tus»
schcn de besturen der lagere publick»
rechterlijke lichamen en het op hen
toezicht uitoefenend hooger gezag,
voortvloeiende uit de uitoetening van
cfat toezicht.

Verder sprak de vergadering de wen»
schelijkheiü uit om de burgerlijke wet»
geving aan te vullen met bepalingen om»
trent stichtingen.

IN BRAND GERAAKT.
Het persbureau Yaz Dias meldt ons
t Amsterdam:

Zondagmorgen te ongeveer 11 uur.
werden de buren van het perceel
Nieuwe Kerkstraat no. 19 opgeschrikt
door het gegil, dat van de bovenste
verdieping scheen te koincn. Toen men
zich daarheen in allerijl had begeven
bleek, dat de bewoonster de 44»jarigc
echlgenootc van den heer Stumper in
brand was geraakt. Haar schoonzuster
mejuffrouw Stumper, die tehulp was
gesneld, werd ook door het vuur aan»
getast en met veel moeite slaagde men
er ten slotte in met dekens enz. het
vuur te doovcn.

Een pot met was. die vlamgevat had.
was de arme vrouw over het lichaam
gevallen en ook de toesnellende juf»
fiouw S. had daardoor brandwonden
opgeloopcn.

De vrouw des huizes is er evenwel
het ergst aan toe; zij is in vrij ernsti»
gen toestand naar bet Ned. Isr. Zie»
kenhuis ann de N. Keizersgracht ver»
voerd.

J.intjc deelt mee. dat
hij zijn tweede schoen
niet kan vinden. mag
hij zoo op straat gaan?

halverwege de trap
stopt moeder hem
niet zoo gauw. hij heeft
heelcmaal niet geluis»
terd wat ze zei

luiste: nu goed: hij is of
op den bodem van de
kast rechts of onder
zijn bed

vervolgt zijn weg. on»
dertusschen probeeren»
de of hij geen drie trc»
den tegelijk kan nemen

informeert van boven, hinkt al kijkende rond, klopt aan de deur van
wat moeder ook weer maar Iet meer op het, tante Martha om te vra»
zei en krijgt ten ant» hinken dan op het kij»| gen of zij zijn schoen

woord dat hij niet meer] ken
roepen mag

ook heeft gezien

informeert op dezelfde
wijze bij Mientje's deur
of die hem ook op
streek kan helpen

gaat midden op het por»
taal staan en informeert
of er ook iemand is, die
weet waar zijn schoen Is

waarop tante Martha
verschijnt en informeert
of er niet iemand is die
Jantje aan zijn schoen
kan helpen

vader komt uit zijn ka»
mer om te vragen, waar
al die herrie voor dient,
hij is aan het wlïtk

glimlacht vriendelijk als
vader, moeder, Mientje
en tante arrivecren
het hoeft niet meer. hij
heeft 'm al gevonden.

(Nadruk verboden).

HET WITTE KRUIS

Herdenking van het 50-jarig
bestaan

Aan liet programma, dat is samenge»
steld voor de feestelijke herdenking van
het 50»jarig bestaan van Het Witte
Kruis die te Alkmaar zal plaats hebben
ontlecncn wij het volgende:

Op 17 September houdt dr. N. Nie»
mcijcr. ccrclid der Vcrccniging, een
feestrede, waarhij om Prins Hendrik
en de Commissaris der Koning in Noord
Holland aanwezig zullen zijn. Des mid»
dags worden een paar tentoonstellingen
geopend. Om 6 uur houdt daarna het
Hoofdbestuur receptie.

Voor de verdere dagen staan een
groot aantal feestelijkheden op het pro»
gramma, benevens voordrachten van
dr. Doycr. inspecteur der Volksgezond»
heid en mevrouw Franco Mendes
Calicsch.

HET DRAMA TE ROTTERDAM-

Nog steeds is de oorzaak van het
drama, dat zich Maandagnacht van de
vorige week in een hotel aan het Hang
te Rotterdam heeft afgespeeld, niet
vast komen te staan.

De vermoedelijke moordenaar is
bijna voortdurend bewusteloos Hij ver»
keert in voortdurend levensgevaar,
daar de kogel die hij op zich zelf heeft
afgeschoten, in de h.crscnstreek is blij»
ven vastzitten en niet verwijderd kan
worden. Men vreest, dat hij niet in het
leven za! blijven.

J. S- staat bij zijn familie bekend nis
iemand die zeer in zich zelf gekeerd
was- Wanneer hij het ouderlijk huls
verliet, sprak hij nooit een woord. Op
Maandagavond echter heeft hij alle fa»
milieledcn vriendelijk goeden dag ge»
zegd, wat zeer de aandacht trok- Kor»
ten tijd daarna had het drama plaats-

MISPLAATSTE BESTORMING.

Het Vaderland meldt:

Te 's-Hertogenbosch is de paardetram
naar Vught bestormd door een troep sol
daten. die zich zóó aanstelcfen, dat de
wagen spoedig bezweek. Het dak werd
finaal naar beneden gehaald, de achter
deur werd zoo verwrongen dat ze niet
open of dicht kon en op den Vughtendijk
kon de tram niet meer verder, daar ze
over het trottoir sleepte. Hierna moest de
bende den wagen verlaten, terwijl ook
de overige passagiers, die in doodsangst
verkeerd hadden, in den stroomenden re
gen te voet hun reis naar Vught moes
ten ondernemen. De tramwagen zag er
uit of hij in hevige botsing geweest was.

PETROLEUM IN DEN ACHTER»
HOEK.

De Maatschappij tot het Verrichten
van Mijnbouwkundige Werken, te
Heerlen, heeft nabij Groenlo petroleum
aangeboord in vrij aanzienlijke hoeveel»
hcid. Of de olie in ontginbare hoeveel»
licid aanwezig is, zal nog nader moeten
worden onderzocht, meldt de „Tel".

CONGRES VOOR ONGEVALLEN,
GENEESKUNDE EN BEROEPS»

ZIEKTEN.

Nadat Zaterdag te Den Haag de slot»
zitting van het Congres was gehouden,
had in het Palace hotel een ontvangst
van de deelnemers aan het congres
plaats door den minister van Arbeid,
mr. D. A. P. N. Kooien, Des avonds
een feestmaaltijd in het Kurhaus, waar»
aan ook Prins Hendrik deelnam.

Aan tafel hield de Prins een rede. Hij
wees daarin op den vooruitgang van de
medische wetenschap en verheugde er
:ich over. dat in een klein land als het
>nzc de samenwerking tusschen de
•crschiller.de naties op dit zoo belang»
■ijke gebied weder bevorderd is op dit
congres. Hij stelde een dronk in op de
gunstige resultaten van het congres.

Minister Kooien hield een toespraak
waarin hij zcidc met veel belangstelling
het congres gevolgd te hebben. Het
daar gesprokene had vooral zijn bclang»
stelling omdat hij vele jaren lid is ge.
wecst van den Centralen Raad van Be»
roep voor de ongevallenverzekering.
Hij sprak de hoop uit. dat de besprekin»
gen resultaten voor de pructijk zullen
hebben.

ZESDE NED. P.»K. MIDDENSTANDS
CONGRES.

Op 0, 7 en 8 October a.s. zal te Am»
sterdam het zesde Congres worden ge»
houden van den Ncderlandschen R.K
Middenstandsbond, welk congres sa»
men valt met de herdenking van het
tienjarig bestaan der Federatie van
R. K. Middenstandsbonden. Als alge»
meen onderwerp van het congres, dal
zal plaats vinden in Bellevue. is aan de
orde gesteld het onderwerp: Overheid
en Middenstand. Als'Pracadviscurs over
dit ondcrwc'ip zullen optreden de zeer
cenv. Pater Prof Dr. J. san Beurden en
de heer H. Stulemeyer, burgemeester
Bergen op Zoom en oud»wethouder
Rotterdam Voorts zal op het con»
gres nog worden uitgebracht het rap»
port van een op het vorig congres be»
noemde commissie over het vraagstuk
der Middenstands«coöperatie, welk on»
dcrwerp op dat congres niet afgchan»
dcld kon worden, waarna een commis»
sic werd benoemd om er rapport over
uit te brengen.

NA DE STORMRAMP
IN NEDERLAND

Een interpellatie van
hef Kamerlid Kleerekopér.

Naar hef Volk verneemt bestaat het
voornemen, dat liet Kamerlid Kleereko-
per verlof zal vragen om de regeering te
intcrpelleeren over de maatregelen, wel
ke zuilen worden getroffen ten aanzien
van de vergoedingen voor de slachtof
fers der stormramp in de verschillende
deelen des lands.

A N TIEKKOOP ERS-OPLICHTERS.

Nijmegen en omgeving worden weder
onveilig gemaakt door z.g.n. anliek-koo-
pers, veelal afkomstig uit Amsterdam of
Rotterdam en die de goegemeente wijs
maken, dat zij voorname antiquairs ver
tegenwoordigen. Zij zoeken oude huizen
op, koopen er eenige kleine antieke din
gen, waarvoor zij goede prijzen beste
den. Zoodoende winnen zij vertrouwen
van de menschen en krijgen belangrijke
stukken op zicht mee. Daarna laten zij
zich niet meer zien.

GEEN*-TOLGELDHEFFING TE
ZAANDIJK.

Eenige maanden geleden stelde de ga»
mcenteraad van Zaandijk een verorac»
ning vast, waarbij een heffing werd in»
gevoerd voor het gebruik der gemeente»
wegen, als tegemoetkoming in do vele
kosten, wie de gemeente voor wegenon»
derhoud heeft moeten maken. Daarte»
gen rezen toen van vele zijden bezwa»
ren.

Thans heeft de minister van Binnen»
landsche Zaken bericht. aldus ie»
zen wij in de Tel. dat de heffing
de koninklijke goedkeuring niet kan er»
langen.» De rcgcering is voornemens in»
voering van een wegenbelasting te be*
vorderen en bovendien, zoo wordt me
degedeeld. „eigent zich de heffing nifit
voor plaatselijke regeling".

EEN STUDIEREIS NAAR
RUSLAND.

De Ned. Federatieve Bond van perso»
nccl in openbaren dienst te Amsterdam
heeft a.in B. en \V. verzocht om 2 maan
den verlof te geven aan 15 ambtenaren
vcrklicden. ten einde gelegenheid te
hebben om van al datgene, wat zich in
Rusland op economisch en politiek ter»
rein ontwikkelt, kennis te kunnen ne»
men.

DE KRUISER JAVA.

I Ir. Ms. kruiser Java. die thans te Vlis-
sirigen in de binnenhaven ligt, zal 17
September van daar naar Amsterdam
vertrekken en in Oetobei de reis naar

Indic aanvaarden.

FEUILLETON

HET PARK MET DE
BLAUWE VOGELS

14)

Het was onmogelijk aan de oprecht-
he d van die woorden te twijfelen. Lio
nel keek Albine nieuwsgierig aan.

„Merkwaardig!" lief hij zich ontval
len. „U lijkt heelemaal niet op andere
jonge meisjes."

„Ik kan geen vergelijkingen maken",
zuchtle zij, „ik heb zoo wienig kennis-
sen!"

Saint Preuil slelde haar dadelijk ge-
rusl, „Tante is een prettig gezelschap, zij
heeft een lief, zachf karakter; maar zij
heeft dikwijls aanvallen van zwaarmoe
digheidAl het geleden verdriet ver
volgt haar".

„Zij zal mij dat alles vertellendat j

zal haar leed verzachten niets verlicht het
gemoed zoozeer als vertrouwelijkheid".

„Die ontboezemingen zullen u niètl
opvroolijken!"

„Toch zal ik er belang In stellen.

„Tante Marie heeft geen goede ge»
zondheid. Sommige dagen is zij erg
benauwd door haar hartgebrek.

Ik zal voor haar zorgen... ik zal
haar liefhebben,... ik zal mijn best doen

haar door hulp en liefde te genezen!

Albine sprak met zulk een emst, dat
Lionel haar verwonderd aanzag, even»
wel niet zonder eenigen spot.

U bent al even wonderlijk als
tante! Uw, wederkeerigp genegenheid
's zoo plotseling. Wat is er toch bij die
ontmoeting bij den vijver gebeurd?

Uw tante heeft mij verzocht haar
alle zorgen uit mijn kinderjaren te»
vertellen. Terwijl wij gescheiden, be»
droefd zijn zullen wij bij elkaar opgc»
wekt worden. U zult het zien!

Ik verlang niets liever Dat zou
een verandering zijn! Maar hier komen
wij al in het gezicht van het huis.

Half van terzijde gezien was liet, hel»
der uitkomend tegen het donker ge»
boomte, een groot tn indrukwekkend
kasteel in Renaissance stijl opgebouwd.
Langs den Voorgevel liep' een groot ter»
ras versierd met kuipen oranjeboomen
en citroenkruid. De balustrade was om»
slingerd door bloemen. Men genoot van
daar van een prachtig uitzjcht op liet
meer, het dal en de begroeide heuvels.

Links was een aaTdige kapel, rechts
ean wintertuin.

De steen verdween achter klimrozen
welke tot het dak reikten. Het riviertje
slingerde zich grillig door de grasvelden
alvorens zich in het meer te storten.

Het was een toovcrplckje in een on»
vergclijkclijk schoonc omgeving. Albi»
ne nog vervuld van droevige hcrinnc»
ringen kon niet ophouden te blijven
staren. Het was naar onmogelijk ia

woorden te brengen wat zij gevoelde.

„Het mankeert u aan geestdrift!"
spotte Lionel, gekwetst door dat stil»
jwijgcn. Ik ben zoo trotsch op Bois»
mont, ik houd er zooveel van dat ik al»
tijd verwacht de bezoekers voor dat
tooverachlig geheel op de knieën te
zien vallen. Bij de kleinste wolk ilic
overtrekt verandert de geheelc belich»
ting. Het is misschien het eenige, waar»
van ik nooit genoeg hek En u, die het
voor het eerst ziet. toont hoegenaamd
geen verwondering!

Neen. fluisterde het meisje, terwijl
zij moeite had de gewaarwordingen van
zich af te schudden, ondergaan bij het
zien van al dat moois.

Deze houding was zoo geheel anders
dan wat de Saint Preuil van haar ver»
wacht had. dat hij er ontstemd op liet
volgen:

,.lk weet waarlijk niet wat er moet
gebeuren om uw geestdrift gaande te
maken!

Albine begreep nu dat hij zich ver»
giste wat hare onstuimige, naar niet te
omschrijven gewaarwordingen aan
ging.

Ik ben niet verrast bracht zij er
met moeite uit, want zij had op dit
oogenblik niets liever gcwcnscht dan
te kunnen zwijgen en in zich zelf te
keeren. omdat ik dit prachtig kasteel
al op een film gezien heb....

„Boismont, op een film?"

Toen herinnerde zij zich wat Pascal
daar reeds over gezegd had en hernam

dadelijk:

„Ik bedoelde in mijn droomen. Ja
ik heb al wat ik hier zie gedroomd,
maar al toon ik geen verbazing, toch
ben ik diep getroffen... O, als u wist hoe
diep!

Lionel keek haar aan en het was hem
duidelijk: die indrukken hadden haar
doen verblccken en heven en liet spre»
ken belemmerd, hij had medelijden met
haar en dacht aan zijn tante.

..Kom tot u zelf. mejuffrouw, tracht
uwe zenuwen baas te blijven. Dat doet
u geen goed en het zou mevrouw Ver»
lier ook schokken. Kijk, zij wacht al op
u.... zij gaat opgewonden op het ierrus
op en neer. Een mooie manier van be»
handeling van haar hartkwaal!

„Mevrouw Verlief weet niet, dat ik
in de auto ben. Wilt u mij even op uw
plaats laten zitten, mijnheer Lionel? Ik
kan mij dan aan het portier vcrtooncn.
Als u tante de zekerheid heeft dat u
mij medebrengt, zal zij misschien kul
mceren En ik zal, als ik haar zie, stel»
lig rustiger worden.

„Ja, doet u dat j'uffrouw, geelt u een
teeken, hoe heb ik daar zeil niet aan ge
dacht?"

Zij wisselden nu van plaats en Albine
v. nifde door het open portierraam vroo-
lijke groeten.

Het effect was oogenblikkelijk. De
oude mevrouw ging nu zij gerustgesteld
werd dadelijk kalm bij de balustrade
zitten. En in de auto kon Lionel bemer
ken hoe het gezichtje van Albine zoo

even nog bleek thans een opgewonden
kleurtje vertoonde, zij wendde zich tot
Saint Preuil en gaf hem een hand, terwijl
zij uitriep:

„Ik was zoo bang mijn lieve tooverfee
niet weer te zullen zien. nu zie ik haar

tochwat ben ik blij! Ik zal nooit

vergeten mijnheer neen nooit, dat u het
waart die mij hier heeft gebracht naar
dat geluksslol!"

Zij had dit zoo eenvoudig en lief ge
zegd. met zulk een eerlijk gemeende
dankbaarheid, inel zulk een vriendelijken
blik en stem. dat de jonge man er zich
hondenJvoudig door beloond achtte. Al
bine had zonder hem te vleien indruk
op hem gemaakt. Eerst bij hunne ont
moeting bij het hek, toen bij het hotel
had hij haar al aardig gevonden maar
nooit zoo mooi als nu. Hij kon niet la
ten het kleine blanke handje dat in de
zijne lag aan zijn lippen te drukken. AJ-
bine kleurde. Irok haastig haar hand te
rug en keek opnieuw door het portier
raampje.

De jonge man bleef onder den indruk
van die mooie oogen, van hare woor
den en van de kus die zoo pas zijn hart
met een ongekende vreugde vervuld had.

De auto hield stil en Albine beklom
vlug de marmeren treden zonder terug
houding of aarzeling liep zij naar me
vrouw Verlier. Deze kuste de gast op
beide wangen terwijl deze slechts sta
melen kon:

„Ik dacht mevrouw, dat ik u nooit
meer terug zou zien en toch is het nu

geschied: hier ben ik! ik ben zoo innig
blij! Het is alsof ik droom, ik ben bang
wakker te worden En u mijn lieve too
verfee, hoe gaat het u?

„Ik bea ook erg dankbaar!"

Beiden bleven elkaar in verrukking
aankijken, zonder veel omhaal van woor
den te maken. Het was alsof Albine na
een korte afwezigheid weer thuis kwam
en de oude mevrouw scheen door de na
bijheid van het meisje als met tooverslag
haar kalmte terug te "nebben gekregen.

Er was een lang stilzwijgen, maar
hoevele c-elnkk' »e gedachten'gingen door
het gemoed dier twee vrouwen.

.Hartelijk dank voor uw hulp, beste
neef", zelde eindelijk tante Marie, „ik za!
dit kind in haar kamer brengen naast
de mijner Aan het déjeuner zien wij" el
kaar weer".

Eu mevrouw Verlier ging aan den arm
van Albine gevolgd door Pascal met de
bagage mar de vestibule.

Francois reed de auto naar de garage
en Lionel, alleen gelaten, had plotseling
een gevoel van verlatenheid.

Zonder het ooit ie zeggen of le laten
merken, had hij dikwijls een gevoel van
ongeduld en soms van wrevel door het
verblijf bi; zijn tante. Hij moest zich ge
weld doen .ziin pas te regelen naar het
langzaam gaan der zieke. Menigmaal in
plaats van naast haar te blijven had hij
lichaamsoefening willen doen of sport
waaraan zijn jong krachtig lichaam be.
hoefte had.

(Wordt vervolgd).