HAARLEM'S DAGBLAD
VAN ONZEN REIZENDEN
REDACTEUR
CS
FLITSEN
WOENSDAG 30 SEPT. 1925
TWEEDE BLAD
(NIEUWE REEKS).
No. 268
DE HEILIG-LAND STICHTING BIJ NIJMEGEN
Wanneer men met den trein van Nij#
niegen naar Cranenburg gaat. ziet men
dicht bij Grocsbcek aan zijn linkerhand
op een heuvel een groote, witte kerk bc<
ven het geboomte hoog uitrijzen. Met
haar twee ivoogc torens en haar massie»
ven vitten koepel wekt de kerk her.
inncringcn op aan het Oosten Men
denkt onwillekeurig aan Jeruzalem of
Damascus- Het is de Crnaculumkcrk.
waarin voor het* ..Aanbiddii »>$saltaaj"
dag en nacht een wit gesluierde non
geknield hgt en hare gebeden opzendt,
de kerk van de II el li g-L and
Stichting, „het Bijbelsch Open.
luchtmuseum, dat" zooals ik in een
korte beschrijving las „het Palestina
van Abraham en Christus wil herschep,
pen en de bezoekers Wil leiden in de
sfeer der verre wereld, waar alle vol-
keren ten slotte elkaar ontmoeten het
Land van den Bijbel
Telkens weer. wanneer ik er langs
roed, werd mijn oog geboeid door die
witte kerk daar boven het groen op
den heuvel- Nu ik mijn zoracrvacantio
doorbracht te Velp. dacht ik aan de
Heilig.Land Stiching. die zoo dicht bij
was en ik ben op een middag gereden
naar de heuvels bij Grocsbcek. waar»
heen eiken zomer weer dui/endert en
duizenden pelgrims henen trekken.
Een auto-bus. die de gemeente Nij»
me gen om de 20 minuten naar de Hei»
lig-Land Stichting Iaat rijden, bracht
tnij iCT heen- Met mij redeq 4 Fransiska»
ner monniken in hun bruine pijen en
10 „broeders" van de Inrichting voor
Zwakzinnigen te Udenhout. voor wie
deze reis een pelgrimstocht was. Tien.
tallen auto's, rijtuigen en auto-bussen
stonden langs den weg bij den ingang
het was mij een bewijs, hoe groot liet
bezoek aan dit Bijbelse!» openlucht-iMu»
6eum dagelijks is- Maar dat het alleen
in 1924 zooals de mij begeleidende
pater mij mededeelde meer dan
76-000 personen had bedragen en *lat
het aantal op sommige dagen tot 2500
steeg, neen, dat had ik toch niet ge»
'dacht-
Ik sloot mij aan bij een groep bczoe»
kers, (He onder leiding van een jongen
pater den rondgang maakten- Men kan
ook zonder geleide, geheel alleen, door
'dit openluchtmuseum, dat de hermne-
ringen Oproept aan Nazareth. Bethle»
hem en Jeruzalem, ronddwalen, maar
wie de diepere beteekenis van deze
stichting wil lccren kennen, doet goed
zich nan te sluiten bij de rondgangen,
die elk uur weer onder voorlichting van
een pater.Möntfortnan worden gedaan
en die ongeveer 2 1/2 uur duren
Van onzen begeleider, die niet moe
werd mij op de vriendelijkste wijze alle
inlichtingen, welke ik voor mijn lezers
wenschto, te verstrekken, hob ik het
een en ander mogen vernemen van de
motieven, die pastoor Suys er toe heb.
hen gebracht dit Bijbelsch openlucht»
museum te stichten- Want het is pas»
toor Suys, dien men als geestelijken va»
der van de Hcilig»Land Stichting bij
Nijmegen kan beschouwen.
Als jong kapelaan zoo vertelde
mij de pater was pastoor Suys van
.Waahvijk naar l'aray.Le Monial in
Frankrijk gegaan, waar Christus aan de
Kloosterzuster Maria Marguaretha Aln»
coque was verschenen- Deze pelgrims»
tocht had zoo grooten indruk op iiem
gemaakt, dat de vraag bij hem gere.
zen was, hoe hij de menschen in het
groot zou kunnen opwekken tot de
Liefde Gods- Lang Lep kapelaan Suys
met die gedachte rond, tot hij den
schilder Weter Gerrits ontmoette en
met dezen over zijn plannen sprak-
Toen kwam Gerrits op het idee van
'de Hcilig»Land»Stichting. „Wij moeten
laten zien, hoe God geleefd heeft onder
de menschen, dan zullen zij vanzelf kr>.
men tot meerdere Liefde voor God!"
Dat was de hoofdgedachte van den jon.
gen kunstenaar, waarvoor kapelaan
Suys onmiddellijk groote sympathie had
En uit de samenwerking van deze twee
personen, den geestelijke en den (kun.
etenaar, is toen in 1913 de Heilig.
LancL-Stichting ontstaan.
De bedoeling van de Heillg.Land»
Stichting is een illustratie te geren van
het Bijbelsch verhaalhet Bijbelsch ver.
hs3l dus meer reëel temaken, opdat het
nog heter tot de menschen zal komen-
Men wil daar op de hoogten en in de
Dosschcn bij G roosbeek "Nazareth,
Bethlehem en Jeruzalem herscheppen,
opdat de menschen zich in hun verheel,
ding geheel kunnen verplaatsen in het
Heilig Land, waar Christus geleefd en
geleden heeft en waar Hij gestorven is-
De Hcilig»Land«Stichting is nog
slechts in een beginstadium, Men is er
begonnen met het oprichten van de
monumenten en ■•chouwen, die aan de
geboorte van Christus moeten herinne
ren met Nazareth en Bethlehem dus
en. omdat dat het belangrijkste was
de (Jalvarie.Berg, waar liet leven van
Christus heenleidde en eindigde-Bij een
fellah-woning in Nazareth, die de be
zoekers terug moet voeren naar den
tijd en in de sfeer vóór Christus'
geboorte, begint de rondgang. Men ziet
er in een klein wit vertrek de sandalen,
de k:uik met waïer. het olie-lampje, de
korenmaat, de zeef, allerlei voorwerpen
uit dien tijd in een boerenwoning, waar.
van in den Bijbel gesproken wordt. Dan
gaat de weg door een kapel, waar de
schilder de Verkondiging van de Engel
Gabriel aan Maria in beeld hoeft ge.
u nilar ccn 'vvaar'n de
„knbbo staat, precies, zooals die in
het Heilige Land wordt aangetroffen
onder de „Kerk der Geboorte" en daar
na naa^ den „caravanteerail", de her»
berg van Bethlehem uit het Bijbelsch
verhaal. Met haar „hof", haar rond
bogen poorten, haar ■witte muren, die
bron en den drinkbak geeft deze Oos-
terscltfc .Jierberg" geheel den indruk
vsa een rustplaats van een karavaan,
zooals men ze ook nu nog in de woes,
tijn kan zien Zoo ongeveer zal het
zyu geweest Het is zoo.ils de pater
mij zeidc ccn illustratie een reëelc
afbeelding van het Bijbelsch verhaal
van Bethlehem- Een timmermanswinkel
uit dien tijd toont de voorwerpen, die
Jozef, de timmerman, zou kunnen heb.
ben gemaakteen ploeg, een prikkel,
een dorsch vlegel ccn gaffel een wan
en vlok daarnaast zien wü het inwen
dige van een kleine burgerwoning, zoo
als deze waren in Bethlehem ia den
tijd, toen Christus kind was-
Dan ia er in «iit Bijbelsch openlucht,
museum een hiaat. Want onmiddellijk
voeit onze weg thans langs den „Kruis»
weg" die precies dezetMe lengte en
richting heeft als te Jeruzalem n.iar
den Calvaric-Berg. Langs dezen Kruis.
Weg. die thans nog over rulle paden tus»
schen beiken en sparren gaat, zijn op
verschillende plaatsen groote statics
van den Kruisgang opgericht, alle in
mozaïek en naar schilderijen van Pi eter
Gerrits-
De Cah-aric-Bcrg waar boven op een
eenvoudig, zwart houten Kruis is op.
gericht, is het eindpunt van den pel
grimstocht De „Berg van Golgotiia"
staat daar, zooals hij op den dag der
Kruisiging moet zijn geweest. Geen na»
bootsing dus van bet tegenwoordige
Jeruzalem, waar op Calvarië een groote
kerk is gebouwd, maar wat zelfs vol»
gens getuigenis van den vicaris van Je»
ruzalem. veel indrukwekkender is
een herschepping ran Golgotha, zooxls
het wis, met enkel op den top liet
sombere, zwarte, tragische Kruis! En
onder aan den berg het open graf, met
naast den ingang den weggetrokken
molensteen.
Pietcr Gerrits, die voor de vooTbc-
reading zes jaren Lang in Palestina
heeft gewerkt heeft het alles zoo ont>
worpen en uitgevoerd, als hij het in
Jeruzalem heeft gezien en zooals hij
het zich heeft gedacht zonder de kerk
Het is de Djdensberg. herschapen als
op dien Donderdag in het verre verle
den- opdat de menschen door het aan-
schouwen van het kruis op deze plek
nader zullen komen tot het lijden van
Christus-
Dicht bij den Calvarie-Berg staat op
een heuvel een witte koepel met daar.
onder een eenvoudig monument Het Is
de Hemelvaart»kocpcl een copie van den
Hemelvaartkocpcl op den heuvel te
Jeruzalem, de plaats der Hemelvaart.
Do Hcilig»Land«Stichting ik schreef
het reeds is nog slechts in een begin
stadium- Het zal nog wel 60 jaar en
misschien nog langer duren, zoo zei
mij de ons begeleidende pater, voor»
dat zij geheel gereed zal zijn. In de
toekomst zal de Kruisweg, die thans
door de bosschcn over gewone paden
voert, een heele straat roocfen worden I
ecist, wat nu zeer spoedig zal ko
men. ia het „Hof van Olijven" en dan
de Tempel van Salomo, welke door Rot»
terdam&cho ingezetenen zal worden ge
schonken.
Zoo wil men Jeruzalem op dit 130
H-A. groote bosch» en hcuvelterrcin
herscheppen- En dan zal daar te midden
van dat herschapen „oude land, waar
alle volkeren ten slotte elkaar ontmoe
ten, in dit land van den Bijbel", een
groote, algemeene vredeskerk, „de In
ternationale Basiliek van het Heilige
Hart" moeten verrijzen, een kerk waar»
van het ontwerp reeds door den Haag-
schen architect Jan Stuyt Ls gemaakt-
Dan eerst zal bet ideaal van pastoor
Suys In vervulling zijn gegaan, dan
zal zoouls de pater mij zeidc met van
geestdrift schitterende oogen de
Hcilig«Land--Stichtïng zijn een plaats,
waarheen de menschen in groote drom.
mc-n zullen trekken en opgewekt
zullen worden tot Liefde voor God-
J- B- SCHUIL.
BINNENLAND
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 409
DE MINUUT DIE EEN EEUW LIJKT
DE VAART^OP INDIë
Nieuwe regeling van den
Zeven Schependienst
Naar de Maasbode verneemt, zullen
in de eerste weck van 1926 belangrijke
wijzigingen worden gebracht in het
tijdstip van vertrek der schepen van
den zieven Schependienst op Indie.
In plaats van des Zaterdags zullen
de schepen van de Maatschappij Ne.
derland Dinsdags uit Amsterdam en
dit: van den Rottcrdamschcn Lloyd
des Woensdags uit Rotterdam ver
trekken.
Het vertrek der schepen van Neder-
land uit Genua en die van den Rott.
Lloyd uit Marseille zal dan steeds des
Vrijdags plaats vinden.
Het tijdstip wonrop de thuisreis uit
Priok wordt aanvaardt, blijft op Woens
dag bepaald.
De totale reisduur zal onveranderd
blijven
Dooi- da wijziging wordt echter be
reikt dat bet oponthoud der schepei
in lndië wat korter en in HoUand wat
langer duurt, hetgeen om verschillende
redenen wenschelijk wordt geacht.
De regeling van het
verkeer
Een mechanisch seintoestel
Het eerste mechanische seintoestel
om het verkeer op den publieken weg
te regelen is te Amsterdam in werking
gesteld.' Het staat op de lAuising Wete
ringschans en Nieuwe Vijzelstraat. Het
is eenvoudig van constructie en toch
zeer praetisch. In ccn standaard staat
een paal. die in den top draagt ccn
rood bord, waarop in wifte letters het
woord „stop". De agent heeft nu maar
telkens ccn halve slag met een hendel
te draaien om eerst naar den eenen en
dan naar den anderen kant het ver-
keer stop te zetten. Dit is niet bet
grootste voordeel van het bord, want
dit deed de agent tot nu toe ook met
de armen. Het voordeel is, dat de
agent vrij is. Hij houdt met zijn bord
het verkeer sast en kan onderwijl ccn
voetganger helpen of ccn recalcitrant
wagenbestuurder onder banden nemen.
Dit kon vroeger ook, maar het ver-
kecrstccken was dan tevens weg. De
voetganger is nu veel veiliger. Wanneer
hij het woord „stop" ziet, weet hij, dat
de weg onveilig is om over te steken.
Het publiek, vooral het rijdende, moet
nu nog opgevoerd worden om op be
hoorlijken afstand van het waarschu-
wingssein stil te houden.
DE KINDERWETTEN.
Op de vergadering, die de vereeniging
in directeuren en directrices van rijks-
,.i particuliere opvoedingsgestichten te
Doctinchcm hield, herinnerde de voor
zitter er aan. dat juist 25 jaar geleden in
de Tweede Kamer werden aangenomen
de kinderwetten, en hij noemde daarbij
de namen van den toenmaligcn minis
ter Cort van der Linden en mr. J. Si-
van der Aa, die nog wel eens
zullen terugdenken aan den reuzenar
beid van een kwart eeuw geleden. Op
voorstel van den secretaris, den heer
M. van Wijhe, werd besloten aan ge»
noemde hecren een huldigingstelegram
te zenden.
POSTDUIVEN PER VLIEGTUIG.
Van Schiphol uit zijn postduiven per
vliegtuig naar Brussel verzonden. Daar
werden ze door den Nedcrlandschcn ge
zantschapssecretaris in vrijheid gesteld.
Dit is de eerste maal dat postduiven per
vlicgtu|jj naar Brussel verzonden. Daar
werden ze door den Nederlandschen ge
zantschapssecretaris in vrijheid gesteld.
Dit is de eerste maal, dat postduiven
per vliegtuig zijn verzonden.
Wanneer je in het hotel uit de badkamer komt en
je bent de juiste ligging van je kamer vergeten,
terwijl je niet meer terug Kunt, omdat de badkamer
alweer bezet is en er komt juist iemand de trap op.
(Nadruk verboden).
FEUILLETON
Het Nederlandsch-Belgi-
sche verdrag
De actie tot wijziging er van
Naar gemeld wordt hebben zich ook
te Rotterdam, te Leiden en in Zeeland
afdeclingcn geconstitueerd van het na
tionaal cömité van actie tot wijziging
van het verdrag met België.
Als algemeen voorzitter van het na»
tionaal comité treedt op mr. J. Luden,
president commissaris der Nederland-
sche Bank.
DE MELKPRUS.
De Bond van melkveehouders in Zuid.
Holland besloot van den melkhandel
met ingang van 1 October een verhoo-
ging van den grondprijs der melk van 1
cent te vragen.
De Duitsche herstelkolen
voor Italië
Het vervoer uitsluitend via
Rotterdam
Uit Rotterdam wordt aan de Tel.
gemeld:
Uit de statistieken is reeds gebleken
dat de aanvoer van voor lndië be
stemde hcrstelkolen over Rotterdam
aanmerkelijk is toegenomen. Naar wij
vernemen is het bureau te Antwerpen
gesloten en zullen voortaan alle uit
Duitschland aangevoerde en voor Italië
bestemde kolen over Rotterdam ver
voerd worden. Voor September wordt
160.000 ton verwacht. Slechts een klein
gedeelte gaat per spoor, doch deze hoe
veelheden Zijn zoo gering, dat zij op de
totaal-tonnoge zoo goed als geen rol
spelen.
VERDEELING DER STAD
AMSTERDAM IN KWARTIEREN.
Nu door de snelle uitbreiding der
stad Amsterdam het aantal straten
sterk toeneemt, achten B. en W. het
steeds bezwaarlijker, bij het hooren of
lezen van een straatnaam aanstonds
de ligging van die straat te bepalen.
Daar hun bleek, dat hieruit inderdaad
moeilijkheden ontstaan, achten zij den
tijd gekomen, om de stad tc verdeelon
in eenigc groote kwartieren. Wordt
dan tot regel aangenomen, dat ieder bij
het gebruiken van een straatnaam
daarbij het stadskwartier, waarin die
straat ligt. aangeeft, dan mag aangeno
men worden, dat bet bovenbedoelde
bezwaar goeddeels is ondervangen.
B. en W. zouden de stad willen ver-
deelen in vijf kwartieren, die de namen
Centrum, Noord, Oost, Zuid en West
zouden kunnen dragen. Wordt tot zoo
danige indeeling der stad besloten, dan
zou onder elk nnambord van een straat
gevoegd moeten worden een bordje,
aangevend het stadskwartier, waarin
deze straat ligt. Voorgesteld wordt
daartoe over te gaan.
De nieuwe oorlogsorgani
satie van het leger
Over de geheimhouding
Over de vragen van het Tweede Ka
merlid Dresselhuys, betreffende op
heffing der geheimhouding van den in
houd van het boekwerk, inzake de nieu
we oorlogsorganisatie van het leger, dan
wel verkrijgbaarstelling van dit boek
werk voor de leden der Tweede Kamer,
heeft de minister van Oorlog het vol
gende geantwoord:
Ten einde meer. dan tot dusver het
geval was, den troepencommandanten
een zoo volledig mogelijk overzicht te
verschaffen, omtrent de, voor het leger
vastgesteld oorlogsorganisaties, zijn in
het desbetreffende, in 1925 verschenen
boekwerk zooveel mogelijk gegevens
daaromtrent verzameld.
Enkele van die gegevens welke ver
hand houden met de mobilisatie van het
leger, en met de dislocatie en de sterkte
van de, niet tot het operatieve orgaan
behoorende troepen, behooren niet tc
worden gepubliceerd, aangezien de lands
verdediging daardoor schade zou kun
nen lijden. In verband hiermede moet
het boekwerk als geheel als van gehei
men aard worden beschouwd. Dit neemt
niet weg, dat, zooals in het boekwerk
uitdrukkelijk is vermeld, de organisatie
van een divisie-groep en van de lichte
brigade, niet geheim behoeven te wor
den gehouden.
De minister is van meening, 'dat het
geheimhouden van gegevens, die de
mobilisatie en de oorlogsdislocatie be
treffen, gegevens, die ook door andere
staten niet woidcn gepubliceerd, niet in
strijd is met den geest van openbaar
heid, noch met het lidmaatschap van
Nederland van den Volkenbond.
Intusschen ontmoet het bij den minis
ter geen bezwaar, de vergunning, om
gedeelten uit bet boekwerk in het open
haar te bespreken, alsnog uit te strek
ken tot dc gehcclc organisatie van het
veldleger, de reserve-regimenten infan
terie. de troepen bestemd voor luchtver
dediging de depots en de parken. Hier
door is naar de mccning van den minis
ter, voldaan aan den geuiten wensch,
dat inzicht mogelijk blijft in de nieuwe
plannen van ontwikkeling en organisatie
van ons leger.
Tot kennisneming door de leden der
Kamer zullen vier exemplaren van het
boekwerk „Oorlogs-organisatiën" tei
griffie worden gedeponeerd, onder voor
waarde van geneïmnouding van den in
houd, voorzoovcr niet het tegengestelde
is bepaald.
VAN EEN VIADUCT GEVALLEN.
Te Arnhem is dc ploegbaas H. uil
Velp, die aan het schoffelen was op een'
viaduct in Plattcnburg van de brug op
straat gevallen. Met ernstige verwon
dingen aan gelaat en inwendige kneu
zingen is de man per auto-brancard
naar het gemeenteziekenhuis vervoerd.
Ned, Bond van gemeente
ambtenaren
Instelling van een ziekenfonds
De algemeene vergadering van den
Bond van gemeente-ambtenaren be«
sloot onlangs in beginsel tot de instel*
ling van een ziekenfonds. Thans is
een commissie benoemd die deze zaak
zal voorbereiden, zoo mogelijk in sa*
menwerking met andere vereenigingen.
Als lid der commissie is onder meer
aangewezen Mr. A. Slob, Burgemees*
ter van Haarlemmermeer.
ONZE LIEVE JEUGD,
Te Tilburg was, meldt de 's-Hert.
Crt., een onderwijzer met zijn jongens
bezig en toen het hem wat lastig werd
gemaakt, kreeg een der jongens een fcr*
me oorveeg. Dat was niet naar genoegen
van den scholier ca hij rammelde terug.
Deze sccne werkte aanstekelijk en ecni»
ge medescholieren kwamen een handje
mede helpen. De gemoederen kwamen
tot bedaren toen de schooltijd ten einde
was. Een groepje van een 40 a 50-tal
jongelieden nam een dreigende houding
aan en toen de onderwijzer het school
gebouw verliet, moest zelfs 'de politie cr
zich mede bemoeien. OndcT geleide
werd de onderwijzer naar huls gebracht,
NA DE STORMRAMP.
De Socnan van Soerakarte heeft, naar
Aneta meldt, 1000 geschonken voor
de slachtoffers van de cycloonramp.
PIJNLOOS DOODEN VAN DIEREN,
Het hoofdbestuur van de Ned. Veree*
niging tot Bescherming van Dieren heeft
besloten tot het instellen van een com
missie ter bestudecring van het vraag
stuk van het pijnloos dooden der die
ren. In die commissie, die onder presi
dium zal staan van prof. dr. H. Rem»
melts, lid van het hoofdbestuur, wer
den voorts benoemd, dr. D. J. Copper,
Rijksveearts tc Rotterdam: prof. dr. H.
Jakob te Utrecht en de kapitein-paar
denarts T. D. Sigling te Breda.
DE NIEUWE MINISTER VAN
KOLONIëN.
De heer Weiter zal Donderdagochtend
op liet Lob door de Koningin worden
beëedigd. Na zijn terugkeer te 's-Gra-
venhagc zal hij de portefeuille van kolo
niën overnemen van minister Colijn.
J. A. A. GERRITSEN.
Te Zeist is juist op zijn 85en geboor
tedag plotseling overleden de heer Jo
hannes Albertus Adolf Gerritsen, op
richter van N.V. Nedcrlandsche Fa
briek van Gouden en Zilveren Werken
Gerritsen en van Kampen te Zeist.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
a 60 Cents per regel.
CARR's MOUTBROOD geeft U alle
voedingsstoffen in de juiste verhouding
HET PARK MET DE
BLAUWE VOGELS
Uil het Franscb van
CHARLES FOLEY.
27)
„Hem nief zal toebehooren! En wnar-
„Boismon! was eigendom van je vader
en ons bezit wordt later je eigendom
heb je den notaris niet hooren zeggen:
„de rechten zijn onaanvechtbaarTes
tament is niet noodig'. Je bent eenige
dochter en zult alles erven, elke andere
bepaling zou onrechtvaardig zijn".
Albine scheen door deze woorden te
leurgesteld en bleef zwijgen.
„Houd je dan niet van het park en
het huis?"
„O ja. dol veel. maar bij die vreugde
er met u te wonen, voel- ik toch ook spijt
te weten dat mijn geluk ten koste van een
ander verkregen v.erdvan iemand
dien ik gaarne even gelukkig zou wil
len zien als ik zelf ben! Na u moederlief
houd ik het meest van mijn neef, en het
is alsof ik hetgeen u mij opgeeft, hem
ontneem".
..aDt is overdreven, kind. Lionel is vol
strekt met onvermogend. Hij heeft zijn
jeugd hier doorgebracht en ik heb al
zijn uitgaven betaald. In die vijftien of
testien jaren zijn zijne inkomsten steüVt
verdubbeld. Mevrouw d'Herville zal daar
meer van weten dan ik!"
„U gelooft dus niet beste moeder dat
mijn neef het mij al te kwalijk zal ne
men dat ik weer gevonden ben?"
Mevrouw Verlier kon zich in haar
vrees wel indenken te meer daar zij die
deelde Zij had zoo gaarne dit verrukke
lijk samenzijn door geen enkele wanklank-
gestoord gezien.
,Jk hoop, zeide zij eenigszins aarze
lend, dat Lionel ons beiden genoeg zal
liefhebben om...."
Zij eindigde niet: een gevoel van af
matting kwam over haar na zoovele ge
voelsindrukken, daarbij bleven de gevoe
lens van haar neei onzeker en dikwijls
tegenstrijdig. In weerwil van haar ver
langen naar dochter gerust te stellen,
meende zij toch de waarheid niet te mo
gen verzwijgen en toen Albine wederom
vroeg: „Zou mijn neef het mij niet al te
kwalijk nemen?" bekende mevrouw Ver
lier openhartig en niet zonder bezorgd
heid:
„Ik durf er geen oordeel over uit te
spreken"-
HOOFDSTUK XI.
Gedurende de lange jaren van ziek zijn
en lijden had mevrouw Verlier ten einde
den toen nog jeugdigen iLonel en hare
ondergeschikten niet te verontrusten, zich
gedwongen een opgewekt uiterlijk te be
twaren in weerwil van soms diep schok
kende gevoelsindrukken. En welke ge
waarwordingen had zij ook nu weder
doorgemaakt Haar voorgevoel dat haar
er toe gedreven had haast te niaken met
al deze formaliteiten had haar niet be
drogen.
Den morgen volgende op dezen in-
spannenden dag was de koorts hoog en
de zieke benauwd, zoodat de dokter ge
roepen werd. die zijn voorschriften gaf
en met bezorgd gelaat vertrok.
Na drie dagen, 'verbeterde de toestand
eenigszins en toen mevrouw Verlier er
zich toe in slaat achtte bracht zij Albine
in den grafkapel waar haar vader
rustte.
„Mijn plaats is daar, bij mijn lieve
man!" fluisterde zij. „Óok gij zult daar
eens rustenmisschien ook Lionel".
Na dien dag maakte Albine het zicfT
tot eene gewoonte af en toe een bezoek
aan de kapel te brengen, terwijl haar
moeder geene gelegenheid verzuimde
haar wat afleiding te bezorgen Het wa
ren eenige weken van ongestoord geluk
in welke brieven van Sa.nt Preuil uit
Napels en later uit Palermo werden ont
vangen. Overeenkomstig zijne gewoonte
gaf de jonge man wars van allen dwang
nooit eenig adres. Hij was dus onbe
kend met wat op Boismont was voorge
vallen, hij schreef over zijn vcrl.mge weer
naar huis te komen over verveliug maar
bleek zonder zorg over zijne tante want
hij wist dat zij omringd was door goede
zorgen en liefde. Alles bijeengenomen
was hij zoo hartelijk als mevrouw Ver
lier durfde wenschen. Albine werd niet
vergeten: hij had voor haar als post
scriptum eenige hartelijke regels aan zijn
schrijven toegevoegd.
De weke gevoelde zicb na sterk genoeg
om eenige korte autoritjes te maken, in
het park of in het bosch, waarvan Al
bine uiet minder genoot dan haar moe
der. Van deze gelegenheid maakte me
vrouw Verlier güruik Albine in te wij
den in het beheer van het landgoed. Zij
sprak over pacht, ontginning, veefokken
en bracht haar op de hoogie van haar
fortuin, met voorzichtigheid echter ten
einde haar dochtertje niet het hoofd op
hol te brengen.
Zestien jaren van kommer en stil ge
dragen leed, hadden het jonge meisje
editer gepantserd tegen de inbeelding
welke rijkdom soms kan geven.
Beiden leefden in zulk een gelukkige
eenheid van gedachten dat de moeder
zich tijdens een dier wandelritten uitte
Ik kan mijn tegenwoordig bestaan slechts
vergelijken met den tijd toen je vader
nog leefde Hij alleen ontbreekt nog aan
ons geluk. Zelf de dood zal thaus zacht
voor mij zijn.
„Ik wil niet van u scheiden, en u zien
heengaan", snikte Albine, „ik zou uw
verlies niet overleven".
„Je hebt je levensdoel nog niet ver
vuld. lieveling. Je zoo onzekere jeugd
heeft je vrees voor het leven gegeven. De
jeugd heeft haar eigen vreugden die je
nog moeien leeren kennen
„lk heb genoeg geluk gekend nu ik u
heb leeren kennen. Ik zal nooit iemand
liefhebben zooals u en niemand zal ook
mij ooit als u kunnen liefhebben!"
„Ik hoop toch van wel. Het leven be
gint pas voor je. Voor mij komt het ein
de, mijn roeping was je terug te vinden.
De Voorzienigheid heeft mij geholpen
mijn taak te vervullen en ik kan je ach
terlaten vrij in je handelen, zonder zor
gen voor het bestaan.
Mevrouw Verlier sprak deze gedach
ten zonder droefheid uit, alleen speet het
haar Albine te bedroèven, maar zij acht
te het haar plicht haar op de aanstaan
de scheiding voor te bereiden, daarna
echter scheen zij haar voorgevoelens te
vergeten en sprak over andere zaken.
Voor Albine was- geen gebrek aan af
leiding door spelen, sport en wandelen.
Eens liet haar moeder hare juweelen
zien en liet haar verscheidene sieraden uit
kiezen, 'i was alsof zij haast maakte nog
tijdens haar leven haar dochtertje deze te
zien dragen. Andere dagen werden de
laden der kasten geopend en haar mi
niaturen en allerlei oude familieherinne
ringen vertoond.
Als de zieke af en toe genoodzaakt
was te bed te blijven, waren de gesprek
ken met haar dochter de grootste genoe
gens. Albine ging laat te bed en stond
\Toeg op ten einde steeds bij haar tc
zijn.
Toen Dr. Gaubcrt bij een zijner bezoe-
ken volsterkte bedrust moest voorschrij-
jven roej» mevrouw Verlier:
J „Geloot je niet dat het nu lijd wordt
aan de bedienden mede te deelen, dat ik
Imiin dochtertje terug heb gevonden, dat
zij hier is en dat jij het bent?"
„Zij vermoeden hét alleen moeder, zij
j behandelen mij als dochter des huizes'
j Zij waren al beleefd van het ooger.bük
af van mijn komst, maar na het bezoek
van den notaris zou ik zeggen nog eer- j
biediger in bun optreden. Ik geloof dat i
ik op dien gedenkwaardigen middag de
eenige geweest ben, die niet geraden
heeft, wat notaris Bourlier kwam doen.
Wat zal een meeddeeling van u dus nog
nut hebben?"
„Het zou meer in den vorm zijn en je
verhouding hier zekerder vaststellen'.
„Ik vind het onnoodig. Die plechtig
heid zal geen van uwe brave bedienden
hinderen, maar mij zal zij benauwen'.
Mevrouw Verlier keek haar dochter
eens aan, zooals dikwijls z eken scherp
weten te zien en op ie merken.
„Hebt je geen anderen.reden?'-
Albine antwoordde toen oprecht, zon
der aarzelen of b!o2en:
„Ik heb nog een reden. Neef Lionel
weet nog van niets, zou hij er niet ge
voelig over zijn de laatste te zijn die al
les hoorde?
„Waarom is hij ook niet hier? Ik zou
hem alles verteld hebbenHet avond
eten werd gezamenlijk gebruikt en ter
wijl Albine wat stil was, hernam haar
moeder:
I „lk wil in alle geval niet langer uit-
stellen aan onzen trouwen Pascal en Ca
therine miin geluk mede te deelen. en
daarbij zal niets plechtigs ie bescheiden-
i heid Kwetsen, kindlief. Ik kom daar op
jeen aardig denkbeeld. Herinner je nog
I die groote oude wassen pop die je over-
grootmoeder liet maken?"
i „Zeker herinner ik mij die! U heeft
immers een japon voor mij laten maken
r.aar het costuum van die pop, mijn ecr-
irie r-jden japon!'
(Wordt vervolgd).
