HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
WOENSDAG 30 SEPT. 1925 DERDE BLAD
No. 3501
HET TARIEF IN HET DRUKKERSBEDRIJF
Toen eenige jaren geleden dc druk»
kers een tarief opmaakten met de be»
doeling om do prijzen tc verbetei
is daarover In den lande groote i
ontwaardiging ontstaan. Onder aanvoe»
ring van den heer Gorris is toen ver»
zekerd dat dc drukkers niet minder
dan afzetters waren en zich door hun
vast aaneengesloten bond in korten tijd
rijk wilden drukken. Van den heer
Gorris hooren wij niet meer, van dc
rijke drukkers nog veel minder, wel van
faillissementen in het bedrijf wit er
wat moeite voor over heeft, kan zich
gemakkelijk cr van overtuigen, dat
drukkerijen, waaronder dan natuurlijk
verstaan worden leveranciers van parti»
culier drukwerk en boekendrukkers in
het gunstigste geval maar een zeer,
zeer matig dividend behalen en in het
ongunstige zelfs dat niet. Maar Bom.
de eigenaar van het verkooplokaal, waar
drukkcrij?n geveild plegen te worden,
heeft liet druk inct verkoopingen we»
gen# liquidatie, vrijwillige opheffing of
faillissement.
Destijds, toen dc Gorrisstorm woed»
dc. heb ik al uiteengezet, waarom de
prijzen van het drukwerk moesten
.stijgen en waarom cr. in weerwil van
dc verhooging, in geen geval van c.\or«
bitantc winsten mocht worden gespro»
ken. Zij moesten stijgen, omdat looncn
en materialen, belastingen cn alge»
mccnc onkosten, veel hoogcr waren ge»
worden cn omdat men eindelijk door
samenwerking kans meende te zien tot
het behalen van een matige, maar be»
hoorlijke winst, die sinds jaren altijd
c-ntbroken had. Dc drukkerij was een
armelijk vak geworden. Het belang van
dc drukkers zelf moest een waarborg
zijn tegen overdreven prijzen: werden
z:j met hun waar te duur. dan vernietig»
den zij immers zelf 't werk dat dan ge»
maakt zou worden op tal van verroe»
nigvuldigir.gr.»apparaten. Het drukwerk
werd dus wel duurder, maar niet tc
'duur cn dc campagna van Gorris cn
anderen was dan ook alleen ccn gevolg
van onwetendheid cn misschien ook van
ccn zekeren wrevel, dat het niet meer,
ais voorheen, mogelijk was, dc druk»
kers tegen elkaar in het harnas tc ja»
gen en zoo drukwerk los tc krijgen,
waaraan dikwijls alleen het papier en dc
looncn betaald, niet dc algcmccne kos»
ten. stroom, inkt, afschrijving, enz.
In den laatstcn tijd hoort het groote
publick telkens van verschil van mcc»
ning in dc federatie der boekdrukkers»
patroons, juist over dat tarief cn of»
schoon dit grootendccls een interne
aangelegenheid is, zien wij daar toch
ook een kant aan, waarmee de gebrul»
kcr te maken heeft. F.r is trouwens des
te minder aanleiding om het conflict
tc verbergen, omdat cr niets gebeurt
wat het daglicht niet zien mug. Maar
dit is wel zekers aan het tarief wordt
hoe langer hoe meer getornd, bet
hoofdbestuur heeft, onder den drang
van vele leden, al concessies gedaan
cn op dc eerstvolgende vergadering zal
het ernstigste conflict, dat de federatie
tot nu toe gekend heeft, moeten wor»
den uitgevochten.
I.ct wel: dc grief is niet, dat het tarief
te hoog zou zijn. mnnr dat er in 't
algemeen ccn tarief bestaat cn gehand»
haafd wordt. Zelfs dc oppositie beweert
<ius niet: ..wij kunnen liet goedkooper".
maar: ..wij willen vrij ziin. onze prij»
zen te bepalen zooals het ons nuttig
toeschijnt en ons niet langer houden
aan liet tarief'. Het publiek zal niet
dadelijk begrijpen, waurom ccn tarief,
dat gehandhaafd werd in vorige jaren,
op dit oogenblik zooveel bestreden
wordt. De oplossing is heel eenvoudig,
ïn den opgaanden tijd. vlak na den
oorlog, was er drukwerk in overvloed,
drukwerk voor iedereen: met dc malaise
in handel en nijverheid is natuurlijk
ook het werk voor de drukkerijen, die
immers slechts een hulpindustrie zijn,
zeer verminderd, hetgeen des tc nood»
lottigcr was, omdat vele drukkerijen
meenende dat dc goede tijd zou voort»
duren, hun zaken hadden uitgebreid.
Om het weinige werk da: cr was.
moest dus wel een groote concurrentie
ontstaan, die grootendccls op het maeh»
tigstc middel tot mededinging namelijk
prijsverlaging, moest neerkomen. Men
hield zich niet meer algemeen uan het
tarief en dc rayonbelicerdcrs (deskun»
digen. ingesteld tot het controlcercn
van dc prijzen) hadden met dc recht»
spraak«commUsic dc handen vol.
Op dit oogenblik staat de zaak zoo:
160 leden van dc federatie stellen voor.
het gcheclc tarief in te trekken cn dus
ieder weer. evenals vroeger, geheel vrij
te laten in het bepalen van zijn prij»
zen. Zij behoeven dan niet meer tegen
hun geweten in, af tc wijken van een
tarief, dat zij mee ondcrteckend heb»
ben.
Het hoofdbestuur verzet zich daar
tegen met hand cn tand. Het ontkent
niet. dat het tarief veel overtreden
wordt, maar verzekert, dat dc toestand
in liet bedrijf, wanneer het eenmaal zal
zijn afgeschaft, veel slechter zal worden
dan het nu is. Dan zal opnieuw dc
doodende concurrentie ontstnun, die
wij vóór dc invoering van het tarief
gekend hebben cn waaronder dc vakbe»
oefenaars cn het vak zelf menige
veer hebben moeten laten.
Ingaande tegen deze beweging heeft
het hoofdbestuur ccn voorstel gedaan,
verdeeld in twaalf punten'.
Zij komen neer op wijziging in de
algemccne regelen voor dc rechtspraak
waardoor meer medeleven in dc dis»
trictcn wordt opgewekt, sneller bchan»
deling van klachten, wegens overtreding
van het tarief, uitkccring van,een gc»
dccltc der opgelegde boete aan den
klager, steekproeven in de administra»
tic der leden van de federatie, samen»
werking van de leveranciersbonden en
gczcllcn»organisaties en andere bepa»
lingen van tcchnischcn aard, die mij
zouden nopen tot uitvcorige toelichtin»
gen.
De federatie heeft ongeveer 1400 leden,
zoodat de oppositie op dit moment nog
niet meer dan even tien procent kan
halen.
Terecht zegt het hoofdbestuur, dat met
de afschaffing van het tarief de collectie
ve arbeidsovereenkomst zeer ernstig in
gevaar zou worden gebracht. Deze re
geling is in menig opzicht een voorbeeld
voor anderen. Zij is langzamerhand in
den loop van de jaren van fouten en
foutjes, onpractische en onuitvoerbare
voorschriften ontdaan cn zoo een monu
ment geworden van wat overleg lus-
schcn werkgevers en werknemers borci-
ken kan. Alocst het komen tot afschaffing
van het tarief, dan raakt natuurlijk de
collectieve arbeids-overeenkomst aan het
wankelen en dat zou zeer te betreuren
zijn. De opvoedende kracht, die in deze
overeenkomst voor wcricgevers, even
goed ais voor werknemers lag. is nau
welijks te overschatten; zij bracht aait de.
patioons het besef bij van de rechten der
gezellen en bij de gezellen den trouw
aan hunne organisaties. Moest ooit de
C. A. O. vallen, dan zou dat een treu
rige dag zijn, niet alleen voor het druk-
kersbedrijf. maar ook voor de geheele
economische ontwikkeling in ons land.
Het tarief is daarvan de basis. De re-
dencenng: als de werkgever een be
hoorlijke winst kan maken, kan hij oen
werknemer een behoorlijk loon betalen,
was volkomen zuiver en logisch. Wel is
tweemaal tw den goeden tijd, een loons
verlaging toegepast, maar die geschied
de bij gezamenlijk overleg en hel tegen
woordig loon is ook nu nog gunstiger,
dan in vele andere vakken. Er zijn trou
wens vrij wat werkgevers, die de tweede
loonsvermindering niet toegepast hebben.
Mochten nu de lezers vragen: ..wat
hebben wij drukwerk-gebruikers daar
mee te maken?", dan wijs ik hen in dc
eerste plaats op het maatschappelijk suc
ces. met de C. A. O. verkregen, een
stuk economische ontwikkeling waarvan
het zeer jammer zou zijn, wanneer dat
verloren ging. Is daaraan niet verbon
den een opleiding van den jeugdigen ty
pograaf. die nog wel niet volmaakt is,
maar toch el veel goeds tot stand bracht?
Is cr in de ledcratie niet ernstig gespro
ken over regeling van pensioneering, zoo
dat, wanneer de tariefgemeenschap en de
C. A. O. onbelemmerd kunnen voort-
werken. binnen aizienbaren tijd deze
kostelijke trits verkregen zou zin: een
behoorlijke opieidin». een behoorlijk loon,
qualileit van het papier, van de Inkt, uit
de zorg die aan de afwerking wordt
besteed. Misschien zal een drukker een
enkelen keer goed drukwerk leveren zon
der winst, zelis met verlies, wanneer hij
een nieuwen klant daardoor kan winnen.
Maar als diezcllde klant voortdurend op
die manier bediend wil worden, dan zal
de drukker het moeten zoeken op de
qualiteit van het werk.
Goed drukwerk nu is ccn reclame voor
iedere onderneming, die het verspreidt.
Slecht drukwerk is een waarschuwing
tegen de onderneming, die het ge
bruikt.
Hier ligt dus de nuchterst-mogelijke
reden, waarom een verstandig man zijn
drukwerk goed betalen wil. In zijn eigen
belang.
En als. ten slotte, iemand soms meent,
dat ik hier spreek uit eigen belang, dan
zeg ik: „neen onze onderneming legt
zich voornamelijk toe op haar dagblad,
die een afzonderlijke uitgave is buiten
elk gezamenlijk tarief om. En zij is wel
wijzer, dan dat zij particulier drukwerk
zcu leveren, waaraan zij niets verdient".
J. C. P.
Wie builen den kleinen kring van zijn
persoonlijke belangen oog heeft voor die
van liet algemeen, die moet wcnschen.
dat deze samenwerking, waaraan zooveel
bekwame, menschen van weerskanten
hebben samengewerkt, niet verloren gaat.
Zij zou een verlies zijn. dat ook buiten
liet bockdrukkersbedrijl diep zou worden
gevoeld.
7x»ver moge het niet komen. Dat kan
ook gewenscht worden door den nuch-
leren drukwerk-gebruiker, die meent dat
hij met deze beschouwingen geen reke
ning bchoelt te houden cn alleen belang
heeft bij de vraag, waar hij hel goed
koopst zijn drukwerk kan laten maken.
Dit is het nuchlersle standpunt., maar
ook liet onnoozelste. 01 zou hij soms
denken, dat slecht betaald drukwerk
hetzelide is als goed betaald? Ergens zal
het toch vandaan moeten komen. Uit de
Vervolg Stadsnieuws
DE ELECTRISCHE TRAMDIENST
AMSTERDAM-HALFWEG.
Door de Vereeniging tot bevordering
der belangen van het dorp Zwanenburg,
is de medewerking van de Kamer van
Koophandel van Haarlem ingeroepen,
teneinde te trachten een einde te maken
aan de onbillijke tarief- cn dienstregeling
op dc tramlijnen Amsterdam—Halfweg
Haarlem—Halfweg. r wordt op ge
ren. dat op deze trajecten kilometers-
gewijze door de E. S. M. meer abonne
mentsgeld geheven wordt, terwijl ook
niet van alle tramdiensteu gebruik ge
maakt kan worden.
MUZIEK
„VOCI ET AMIOITIAtiH
P men'.i;ko Am?(cr<Uni«.'h<t R.K.
Kcr':i.-:i onder boveii*la»nder. naam
:-iigd, zullen don bezoekers vm den
znn.-'A dslrijd vurn Polyhymnia, die In dc-n
J«eloopen zomer gehouden werd, zeker in
:erisiii«rii>g gebleven zijn. Zij vormden he:
nee»!, talrijke koor van het geheel* con-
our* en ele&Z'ien cr hi (naar ik meen mij
e herinneren, met 6 tegen 3 «temmen) den
x!*ita prijs to do bootrrie Eereafdeelitic
Ier Manrenko:.-.! te verwerven. Wil da:
ui xtegen, dat zij een koorzang deden
hooren, die zelfs voor oivzo op dit gebied
verwende *!a<J een vevr.ieeing wast Tn
msaenle klank winnen zij het zeker wel vail
onze pïaaloelijko vereenigfngen, mnnr qua
:echn:i'k en sonoriteit i* een koor ale
„Caecilia" mlnetene hun gelijke, om var.
't:-zo Kot. Liedcrtafel „Zong en „Vrienö-
f<h*p" niet een»» te spreken. Ik toot mij
had den ook dezen zomer den eersten prijs
ion ..Caeeilia" toegedacht, dat het moei-
iike verplichto koomumaner„Gloria in
rxeel.iis Deo" van OWo do Nobel nobeler
/en klank, juister van tempo en toone-
hoogte fcad gezongen dar. het Amsierdam-
'I-e koer. Maar ook dit laatste bad voor-
tref.'c'ijke' momenten, vooral bij het „mi
serere" en een zekere, haast dramatische
levendigheid in de voordracht, die ten
slotte den evenaar ten hunnen gunste beb-
•bon <lrxm overelaan.
Ook teisteren zongen «tij dit koorwerk,
isar ik vond de uitvoering nu aamner-
rlijk minder dan toen 't wede'.rijdvuur
ezieldc. Do eteinjning rees al in hkt
begin; l>1j ..pax fconnnihus" froor let-
er Dl was er Wri oogenblik net zooveel
node tueschen do «temmen als tijdens de
luidtge voikenhondveTgaderingen tuaschon
Span)* en Marokko of Frankrijk cn Syrié;
hij letter G was de toon zeer droog; hij lie".
..Quonlam" (letter F) was do inzet veel te
langzaam; het „miserere" had aiu niet
do innige uitdrukking van toon. Een en
ander maakt» dat het werk mij ditmaal
lang viel. ondanks do mooie oogenblikken,
Is «oms werkelijk c|c--.r:>ecrend» klank-
w. Een drietal kleine koorwerkjes op
ijtlechen te'. :-, hulden tiet prognmtna
geopend: „Qiiam nüeeJa" van Pb." Loots,
„Ave Verum" van Pater Dr. C. Huigens
'den >ersar in het Grcgorlaa-nsoh aan hol
Ams! erd am ach o CotU'-n-atorium) beide
eenvoudigs compost:ir» vol stemming en
het ietwat batiaal-theatrale „Kerstlied"
ar. Alphon* Vrar.ken Jammer dat zij ver-
er niet meer het domein betraden dat
krachtens hun blazoen hot hunne moot
zijn: dat var. het kerkgezang. Mol het
..Gloria" maakten zi| nl den overgang
nn.ir de coneonrernuzïek, hoewel dit num
rncr tenminste nog op kcdtelijken on voor
koor bestemden tekst resell reven en dege
lijk gedacht cn uitgewerkt is. Doch met
do andere koornummera: „Gobed voor den
Tempel" «raa Boeeke cn „de Roschwaoh
ter" van H. J. den Hot'og, zaten we mid
den in den wedstrijdstijl. Van die beide
s he>. werk van Roeeko nog verreweg het
lx*te: op don kemselitigen tekst is
ziek gecomponeerd du, een verdienstelijke
poging tot illustratie in antieken Stijl he-
tal; maar „do Bosch wachter" is ccn lor
zonder meer: con laffe tekst met een
ri. k al de inepiralielooze bombastische
banaliteüc-n van de uitwaseen dez;-r rich
ting demonstreert.
Solistische medewerking werd welwillend
verleond door M»J. Truue Tsr Btèéga "(eo-,
praan), en dan heer Viaoeat van Ben
(tenor) terwijl de heer H. J. van Tolhui»
als tx^eleider optrad. Mej. Ter Steege
heeft een niet groote doch welhiider.de en
goed geschoolde stem: het uivirukkzngs-
vermogen is bagiened sis he*, volume, en
200 was het wijze zelfkennis die haar heur
programma kiezen deed: het lieve, Inch.
tige, guitige en eventjes innige genre
vond in haar een hoogst verdienstelijke
vertolkster. Twee Tlollaavleche, een Aifn-
ka&nedh liedekc, een Fratnsohe „bepge
Tctle" cn „die Forelle" van Schubert wa-
Ten evenzoovole bewijzen voor haar goed
gecul'.:v.eerde sangiunet en 6tijlbegrip.
Hoogtr green had de hoer var Btrs ge
daan. Ook hij heeft een goed geschooide
stem, die echter gisteren wat gesluierd
klonk; en zijn intonatie Is als die van Mej.
Ter Ktecgo volmaakt zuiver. Mear Bach
ligt hem niet: daartoe mi.st zijn «tem het
overtuigends en stralende. IIcl bleef wat
benepen: r.ie*. aldus in zijn andere zar.
gen: „K«r.lie<l" van Vranken, ,.in 't
woud" van CT-oots cn „St&bat Mater" van
Bak, die goed gezongen werden, hoewel
ik h.v. in 't. lied .van Loots grooter «tijgir.g
verwacht had.
Voortreffelijk «loot dè heer Van Tolhuis
zich als begeleider bij zangeres cn winger
aan; de hulde hem door publiek en zon-
gererohare gebracht wae wen verdiend als
de bloemstukken die aan mej. Ter Steeg e
weiden aangeboden.
En haar vader, Anton Ter Steege. die mei
jeugdig vuur zijn koor aanvoerde en daar
bij ondanks zijn grijze horen geen licdiaazne
beweging onlzag, glunderde bij 't suc
ces zijner dochter. Ook hij had een groot
«ucc-ee te boekon.
Do ophrengtt van het concert w«i voor
be'. R.K. Tuberculose-fonde „Herwonnen
Levenskracht". De tamelijk goed bezette
zaal doet een batig saldo voor dit doel ver
onderstellen.
KARBL DE JONG.
GUNNING.
B. en \V. brengen ter kennis, dat. van
het maken van pl.m. 4200 M2. wegbe-
dekking met onderbed, in gedruischdem-
pend materiaal, van de Kleine Hout
straat, een gedeelte Kruisstraat, een ge-
deel te Barte'iiorisstraai, het viaduct
Kruisweg en het viaduct Jansweg aan
de N- v- Handef en Landbouw Maat
schappij v. h. kantoor Hombach, hoofd
kantoor te Amsterdam, Rokin 93, verte
genwoordigende de S. A. Asphalt Block
Pavement te Antwerpen, fabriek te Les-
"'nes is gegund: ..het maken van pl
LOUIS DAVIDS IN DEN STADS»
SCHOUWBURG.
I.ouls Davids, onze beroemde ca»
bnrcttznngcr, componist, dichter,
rcsuc.- en operetlcspeler, zal op Zon»
dag 4 October, in den Stadsschouw»
burg optreden.
Davids komt met Vera Tama»
rnfska cn Leonid Stroganotf var.
Olympia tc Parijs.
Verder verleent medewerking. La»
rette, dc bekende cn zeer hegaafde
fantast, prestidigitateur. Het is nic»
mand minder dan dc uitstekende en
buitengewoon fijne pianist Jan Ver»
hoeven van Tuschinsky, die als hege»
leider de tournee door ons land zal
medemaken.
Aan een beschouwing over Louis
Davids, door de „Telegraaf^ ontlce»
ncn wij het volgende:
Eigenaardig dat deze Rotterdam»
sclic jongen op zulk een volmaakte
wijze het Amstcrdamsche volksleven
aanvoelt. Z.indvoort aan dc Zee. „In
het Bosch", „O mooie Westertoren"
en niet tc vergeten de liedjes uit „de
jantjes'" bewezen met welk 'n scherp
waarneming# vermogen hij dc Amster»
damschc psyche in zich heelt opgeno»
men. Zijn muziek, die altijd ccn vkc'»
nig F.ngelsch getint is, dringt zich
nooit op, is melodieus cn geeft vaak
groteske effecten, zooals in het refrein
op de woorden „waar dc koetjes
zachtjes loeien" een urpreggiando in
dc bas van een spirituccle muzikali»
tril getuigt. Zijn woorden steunen in
dezen tekst op de wet der tegcnstcl»
ling: naast zinnen van quasbpoctischc
ontroering; komen 2ulkc plat»Amslcr»
damsche uitdrukkingen, dat men
lachen moet.
NOG MEER LIEFHEBBERS VOOR
EEN KWAKEL
Een lezer schrijft ons:
Naar aanleiding van het leggen van
een kwakeltje over dc Brouwersvaart,
wil ik de aandacht vestigen op het stuk
Leidschevaart tegenover het nieuwe
Christelijk Lyceum.
Mocht er eventueel weer ergens elders
een kwakeltje afgebroken worden, zoo
zou ik Openbare Werken in overweging
willen geven dit te doen leggen over ge
noemde vaart daar dit van belang zou
zijn voor vele bewoners der Emmakade
en scholieren.
LAATSTE TRANSPORT VAN DL'IT-
SCHE KINDEREN (TERUG).
Deu 27sten October zal de „Nederland-
sche Centrale voor Vacantie-kinderen uit
Duitschland'', voor de laatste maal Duit-
sclie kinderen, tijdelijk luer verblijvend
naar Duitschland terug doen transpor
teeren. Pleegouders, die kinderen na ge
noemden datum willen doen terugzenden,
zullen zeil voor reisgelegenheid moeten
zorgen.
HET VISCHCOLLEGE „DE
VIERKANTE POT"
Schouwburg Jansweg
Gedurende 1924 werden 80 Londen»
sche politieagenten door honden gebe»
ten.
Een Londensche vrouw stond dezer
dagen terecht wegen het bijten van
een politie»agent
En die eene heeft nu zijn tachtig col»
lega's verzekerd dat je beter van het
Wij' krijetn In ons gotdt landje lug- h.»ndis d*° v,n htt k,l'e 6ebcten kunl
zamerhand een heele verzameling volks- jzÖn*
stukken", 't Vischcollege „De Vierkante
Pol", waarin de heer en mevrouw Hcsse-
Slauderof optreden, behoort bij het gen-1, Eca AmeriUawhe dokter heeft on
re Oranje Hem en Schellcvisch Mie. We la"8s m een medisch tijdschrift ver
krijgen dc noodige volkstypen uit De schcidene geneeswijze voor den hüc
Jordaan te zien, zooals daar zijn: Klaas beschreven. In het droge Amerika lijkt
Veerkamp en zijn vrouw Griet, Moos deze verhandeling wat laat te Lomen,
van dc Zuurkar, Jan Knobbel, de kaste- maar duizenden van dokters landge»
lcin, blonde Anna en zwarte Nee!. Men nooten hebben er een reis naar
ziet: het heele stel is weer compleet. En P» v°or over» om Zljn
dan is er ook een fabrieksdirecteur, die practijk te toetsen.
HET T0QNEEL j ONZE LACHH0EK
i theorie aan de
Jantje zei de onderwijzer
als je moeder je twee hondjes geeft,
je vader drie, je tante nog eens een en
ik nyg twee, hoeveel hondies heb je
dan?
Negen, meneer,
Negen? Tel nog eens over. Twee
en drie en een cn twee..,, dat is toch
geen negen.
Nc-e meneer, maar ik heb al een
dat spreekt vanzelf de grootste
helt van de wereld is. Hoe zou je het an
ders in een stuk, dat „De Vierkante
Pot" heet, kunnen verwachten?
Hel moet toch geen pleiziertje zijn om
in zulke zoogenaamde „volksstukken" als
fabrikant op te treden. Je weet van te
voren, dat je ,geleekend' bent. Deze
mijnheer Stokman is wel een schurk in
de vierde macht. Dat hij voor zijn ouden
portier op diens zilveren jubileum me*
meer dan een Land over heeft, terwijl alle i .j,
leden van Vischcollege .De V.rrkanie jhondje thulS'
Potmet hun cadeautjes komen aaudra-
gen, is natuurlijk nog maar een kleinig- /-nvinvriFW nTFRFV FN VOOR»
fe s Wïi;rSv
ess? Mhs strest
beschuldigen en hem op die manier zijn J' d.c P^mt- Krilfallbaït 73 bank»
uitvinding afhandig ie kunnen maken. rk- Mej' V'cljji-.t
Zoo'n schurkciutreek is voor een fabri- biljetten. Pohtiehurcau Smcdestraat
kant maar een „peulschilletje". En wat:ciPe-^' MeiJ,er' Hpfdikplem-l.ccm
kan je van onze rechters 1RWm,nl" Karol.nuenstraat 48.
die zooals Moos van
de groolen laten loopen en oe Kiemen ia-«- -- n
teil hangen, anders verwachten dan datwerstraat K4. regenjas. Heukers. IJ -
zij den onschuldigen Joop in de gevan- venvoordestraat zwarte P1^65- -
genis werpen en 6 maanden in de ce! tLooy Harmenjansstraat klompen, o.
laten brommen! Ieder op het toonecl en j Kion, Olycanstraat 2, roodwitte poes. O.
in de raai weet, dat Joop de braafsteMoser, Kxelagestraat 45. Kinderkousjes,
edelste mensch van de wereld is, maar-B. Lugtmeier. Karolingenstraat 23. me»
de rechters zien dat natuurlijk niet. Dieldaillon met portretten. K Klein, lark»
onderzoeken zelfs niet! Die gcloovcn oil- luan 67, reclameplaat. Jhr. Reigersman,
middellijk den ontslagen tuchthuisboef. Julianastraat 25, potlood. Plonkwitz,
Daar zijn ze nu eenmaal rechters in Ne- Brcestraat 23rd„ pet. H. v. Zonneveld,
derland 'voor. En verbeeld je, dat ze hc-t i Zocherstraat 19. damesportcmonnaie m.
1. E. Kenzen. Morinnestceg 12, pet. J.
Pror.k, Vrouwenhekstraat 76, ring mc-t
sleutels. J. PhilippT), Bccrcnsteynstraat
1". sokken. A. Meijer, da Costastraat 24
Haarlemmerlicde, zilverbon, B. Vermce»
ren, Burgwal 55b, dekzeil.
zaakje wèl hadden onderzocht! Dan had
den de heer cn mevrouw Hesse huu stuk
niet gehad en dat zou immers dood-jam-
mer zijn geweest.
Ik begrijp niet, waarom de schrijvers
in zoogenaamde volksstukken, altijd op
zulk een onmogelijke wijze op het valsch
gevoel van hun publiek meenen tc moe
ten werken. Want da! dit alles door cn
door valsch is, dat weien zij zelf na.
tuurlijk ook wel. Gelukkig voor den de heer J. Visser als commies 4e kl. in
miskenden Joep maken zij het dadelijkdienst trad bij de Rijksbelastingadminis-
wecr tegenover hem goed door hem zoo iratie. Sedert eenige jaren is hij alhier
JUBILEUM.
Op 5 Od. is het 25 iaar geleden, dat
I...- T „lf rnmmi,, J» L-1
gesiationneerd als controleur inzake ge-
slachtsacciins aan het Gem abattoir-
maar bii wijze van douceurtje ais hij uit
de gevangenis komt, niet minder dan
25000 gulden zegge een kwart ton
te laten geven vo^.- zijn uitvinding door
het vischcollege De Vierkante Pot". Ja,
ja, je ziet wondcrliike dingen gebeuren
tegenwoordig in Amsterdam! Wie zou er I staai"~~3~n° faillissement verklaard
met .id van een vischcollege voor willen j Walther Engelhard, ingenieur, wo»
wezen! Maar niet elk vischcollege heeft d Heemstede, Jan van Goyen»
zoon president als de jovia£ Jan Knob- u Q t M j. w. van ReeS)
bel. den kastelein van „De Vierkante
Pol" P.al lan ICnnhh»! viik Ir ere wor- -''"ter.
FAILLISSEMENTEN-
Dinsdag 29 September werden
Pol". Dat Jan Knobbel rijk is gewor
den in zijn straatje, dat gelooven wij da
delijk, want het gezelschap slaat heel
wat jajem" tiaar binnen. Maar nie
mand kan or.i amen, dat de—- h.'is'ï'fin
op nobele wijze zijn verdiende penningen
weer uitgeeft.
Waarom Lebben schrijvers '.s Van
Arkcl en Lennire aitijd zulke paardemid-
delen noodig oi huu doel te bereiken?
In het tooneeltje t:sschen Keeltje Bleek-
poeder en Joop in het laatste bedrijf
hebben j geloond, dat ij het succes oo'c
wel met eenvoudiger en zuiverder midde
len kunnen behalen. Trouwens Lee! die
aardige figuur van Keeltje, d e vort
2 A. J- van Beek, bakker te Volcn»
dam, Zeilstraat- Curator Mr- 'H- H.
Ricpma, te Edam.
3- G- W. Need, muziekhandel te
Vclaeroordi Trompstraat 14. Curator
Mr. K- Westerling te Ijmuiden.
4- S- P. Spnngvcld, koopman in as»
phalt en teerproducten te Haarlem,
Schoterwcg 13 rd-
5- J- Smit, metselaar te Heemstede,
Javalaan 59. Curator Mr. H. Muller
Brands, alhier.
Vernietigd werd het faillissement van
Cornells Stad. winkelier te Zaandijk
t'i,Jo°p i," „h.ji.TC .op tor,,,; ok„ scptelnber Curator
kart draagt, gedurende den tijd. dat hijM F Riivoet slhïer
ui de gevangenis zit, is een bewijs, dat j' lr' r' A' c*Jvoer, .mier-
'de schrijvers het ook wel anders kunnen. r.:ii:-r
Dat de heer en mevrouw Hesse. Piet I Opgeheven vierden de faillissementen
Urban, A. Amoldi, Walther Smit cn |^8"',r n
Guns van Gelder geen moeite hebben metPoelman meubelfabrikant en
deze ..volkstypen" behoef ik nauwelijks wmkehcr. te Beverwijk, uitgesproken
Ie zeggen. Vooral Urban maakt van den - ^.October !9_2- Curator Mr- F. van der
ouden portier, die zoo onder de plak zat - Goot. alhier-
van 2Ün vrouw mevrouw Hessc-Slau-2- J. Schuddeboom. bakker, te Wijk
darol een aardige figuur. Hij weet aan Zee en Duin, uitgesproken 21 Juli
zijn spel altijd heel eenvoudig te houden j 1- Curator Mr. F. van der Goot, alhier-
en zoekt het nooit in het bas-komieke,3. GGroen restaurateur te Zand»
zooals vele van zijn collega's. Door deze voort. Kanaahveg 7, uitgesproken 18
i.Jjj i A -• -
zelfs nu en dan iets fijns. Piet Urban is'Schrcurs, alhier,
dan ook verreweg de beste. Daarna
komt de heer A. Arnold!, die als Moos
van de Zuurkar in zïin clement was. Hij
wist de jicdische ghïjn telkens raak en
zonder overdrijving over het voetlicht te
brengen En hij hield het type heel den
avond goed vast. Piet Hesse blijft zich
evenals zijn vrouw in dergelijke
stukken altijd wat gelijk. Maar van het
succes kunnen zij verzekerd zijn.
De zaal was aardig bezet en het pu
bliek amuseerde zich blijkbaar goed,
zoodal het college .De Vierkante Pot'
nog wel eenige malen in Haarlem zal
vissclien.
J. B. SCHUIL.
Geëindigd zijn de faillissementen
door het verbindend worden der uitdee»
lingslijst van
1. E. A- ter Braake. te Zandvoorfc
Curator Mr- \V. P. Vis, te Haarlem-
2. C- Daalhuizen Sr., slager tc Wijk
aan Zee en Duin. vroeger te IJmuiden.
Curator Mr. W. de Rijke, te Haarlem.
3. A. van Putten, metselaar tc Scho»
ten. Curator Mr- M. van Toulon van
der Koog. alliicr-
4. Hendrik Vogelzang koopman ia
modeartikelen, wonende te Haarlem.
Aelbertsbergstraat no. 45. Curator Mr-
J. C. Y. Nietiwennuys, alhier-
FEUILLETON
DE LOTGEVALLEN VAN
EEN HOFDAME
Naar het Eneclsch van
C. N. en A. M. WILLIAMSON
Maud cn ik hebben een gcmc<n»
schappelijke zitkamer.Haar slaapkamer
cn de mijne komen daar beide or> u-t
Daar haar vader dc wereld rondreist
cn zij geen moeder heeft, gaat zii niet
dikwijls uit. zelfs ui', zij geen dienst
heeft. Wat mij betreft, je weet, dat ik
geen thuis heb; zoo Zijn wij beiden
meestal tegelijk daar aanwezig, wat
een van de redenen is. Jat wij zulke
vriendinnen zijn. Toen ik terug kwam,
was zij in onze zitkamer, bezig ccn
boek 1 c lezen in 't Italiaansch. dat ik
haar leer. Zij beproefde eerst over on«
verschilligc dingen tc praten, maar kon
het niet lang uithouden.
..Peggy, ik moet weten, hoe hij cr
uitziet!"* riep zij uit.
Nu wist ik het cn zij kon nu wel
alles vertellen wat zij ook deed.
toen ik zcide. dat „hij vel - wat bad
van een bronzen beeld in ccn modcr»
ncn rok cn ccn bijzonder aardig
boordje."
„De Kr ning cn Koningin zouden
hem niet hebben uitgenoodigd, terwijl
ik dienst had" zuchtte zij, „omdat het
meel onverstandig van inij is aan hen,
tc denken, en natuurlijk kunnen zij
dat niet aanmoedigen, ofschoon zij
heel vriendelijk zijn cn fcet hun spijt
voor ons beiden."
„Is hij dan te koninklijk om met de
doehtcr van een markies tc mogen
trouwen?" vroeg ik.
„O, neen, dst is het niet," zcidc
Maud. „Onze familie heeft ook nog
koninklijk bloed in dc aderen vnn ccn
paar eeuwen geleden, cn als alles an»
ders was. konden wij wc! Stouwen. Het
is zoo tragisch. Stel ie voor dut hij
weet dat ik hier ben, cn toch geen cn»
kcl woord met mij alleen kan wisse»
len, ofschoon wij zoo wanhopig veel
van elkaar houden! Maar liet .s ra»
tuurlijk beter zoo. Ik weet niet wat cr
van ons zou wordem als wij tc zamen
waren. Misschien zou ik in dc ver»
zoeking komen met hem weg tc loo
pen. Dat heeft hij mij werkelijk gc»
vraagd, Peggy, hij heeft aangeboden,
alles «n den steek te later, cn mij mcc
tc nemen naar het andere eind der
wereld, waar niemand ons zou kennen.
Maar ik had dc kracht hem weerstand
tc bieden. Ik wilde zijn leven niet ruï»
nccrcn."
„Zou jc mc willen zeggen, wat het
struikelblok dan is?" vroeg ik. Want zij
scheen tc denken, dat ik er alles van
wist.
„Heb je Prins Milo's geschiedenis
nooit gehoord?" riep Maud. „Ik dacht
dnt_ ieder zc kende".
Toen herinnerde ik haar, welk ccn
korten tijd ik nog maar gravin was, en
zij vertelde mij het verhaal.
Het schijnt dat Prins Milo op zijn
een cn twintigste jaar was uitgehuwd
aan een jeugdige Servische prinses, nog
„koninklijker" dan hij. maar niet zoo
rijk. De bloedverwanten hedden dat
huwelijk bedisseld cn zij hadden elkaar
niet lief. Prinses Medina was z.cer
prachtlievcnd cn dwaas verkwistend.
Vooral was zij dol op juwcclcn. Zij
kreeg prachtige huwelijksgeschenken,
cn erfde ook mooie dingen, maar haar
grootste schatten kwamen van Prins
Milo cn zijn familie. Zij bezaten erf»
stukken, die eeuwen lang beroemd wa»
ren, cn men zcidc, dal z.clfs dc Konin»
gin van Roemenië niet zoo iets moois
bezat.
Maar die bezittingen bevredigden
Prinses Nadinc, nu Prinses Milo van
Krah, toch niet Zij besteedde een
heel vermogen dat van haar cchtge»
noot! aan het koopen van nieuwe
juweelen en ging door met verkwis»
ten, totdat er een familieraad werd ge»
houden, cn zij gedwongen werd zuiniger
tc zijn. Dat was echter eerst, nadat zij
Prins Milo's halve vermogen had door»
gebracht! Zij had ccn vrccsclijk humeur
en werd woedend, als men haar tegen»
stand bood. cn zij was zoo ongetemd
cr. kinderachtig, dat niemand haar kon
achten, haar echtgenoot wel het minst,
daar zij hem de slechtste zijde van haar
natuur liet zien. maar cr was één man,
die beweerde haar volmaakt te vin»
den.
Dat was een jonge Franschman, dc
Hertog de Dicugarae. een fat. Hij be»
roemde zich altijd op zijn vele minna»
rijtjes evenals op zijn gelukkige duels.
cd hij was ook een hazardspcler hij
verloor bijna elk jnnr duizenden te
Monte Carlo en haalde zijn schouders
daarover op. Toen hij echter Prinses
Milo eens te Parijs leerde kennen, hield
hij op met flirten, cn scheen alleen
maar oogen cn gedachten voor haar te
hebben. Waar zij- ging, werd hij ook ge»
zien, haar stil cn eerbiedig vcrecrend.
En van zoo'n type van man is dat bij»
zonder streclcnd. Dc Prinses liet zich
in dat net vangen en spartelde, heel
weinig tegen.
Wat Prins Milo betreft, hij hield niet
van' het leven tc Parijs, maar wilde
zijn vrouw toch niet verlaten, opdat
zij zich niet nog dwazer zou gedragen
in zijn afwezigheid. Daar zij zich zoo
•gehaat had gemadkt in Roemenie, was
het door den familieraad, waarvan ik
reeds sprak, besloten, dat zij voorloopig
tc Parijs zou wonen. Daar hadden zc ccn
huis gekocht cn dc Prinses raadpleegde
een beroemd specialist voor zenuw»
ziekten. Hc-t gerucht liep nu, dat zij
krankzinnig was: en het bleek, dat cr
twee verborgen gevallen van krankzin»
nighcid voorkwamen onder haar naaste
voorouders.
Nu, op zekeren avond in het midden
van het seizoen zou er een voornaam
hal masqué zijn. Het werd gegeven
door een bejaarde nicht van den Her»
tog de Dieugarde, een Markiezin de
Norvïlle, die veel van hem hield; en
later werd cr gefluisterd, dat zij in 't
geheim was van wat er zou gebeuren:
dat zij dat bal alleen gaf, om haar neef
gelegenheid te geven zijn kans waar
te nemen.
In elk geval zij was rijk en hij was
op het punt geruïneerd tc zijn. Al zijn
geld was op cn hij stak tot over dc
ooren in dc schulden.
Bovendien werd parijs „tc heet" voor
den Hertog, wegens zijn laatste duel,
dat de besten tegen hem in het harnas
had gejaagd, cn hij werd nu reeds gc»
ncgccrd door eenige voorname perso»
ncn.
Men praatte er over, dat de Hertog
dc Dieugarde zich niet langer staande
kon houden, maar zou moeten verdwij»
ncn; cn ook, dat als hij een rijke vrouw-
zou wenschcn te trouwen, het moeilijk
zou zijn ccn vader tc vinden, die hem
zijn dochter zou willen geven.
Prins Milo wenschte niet. dat zijn
vrouw dat b-.il van de Markiezin dc
Norvïlle bezocht, maar Nadinc kreeg
ccn zeuwtocval bij het voorstel, om
er van af tc zien; en daar de dokter
had aangeraden haar zooveel mogelijk
haar zin tc geven, stemde dc Prins
toe
Zij besloot te verschijnen als de
..Nacht", en oin een costuum tc hebben
oat Europa verbaasd zou doen staan en
de Amerikaan sche millionaire de oogen
zou uitsteken, liet zij dc meeste harer
prachtige juweelen uit hun zetting ne»
I men en op haar gewaad bevestigen.
Dat was van doorschijnende zachte,
zwarte stof en de juweelen, panrlen,
diamanten, saffieren, robijnen en sma»
ragden werden er over gestrooid ais
schitterende veelkleurige sterren in
een helderen nacht. Zij werden er vei»
lig op bevestigd door een uitvinding
van Worth., speciaal voor haar alleen:
een netwerk van zilver» en gouddraad
zoo fijn. dat het bijna onzichtbaar was.
terwijl het het schitterende effect nog
verhoogde en toch sterk genoeg om de
prachtige verzameling stecnen stevig
vast te houden. Bovendien droeg zij
nog een keurslijf van brillantcn, een
kroon van diamanten, met een soort
sluier van kleinere diamanten, welke
oyer haar schouders hing. een halssnoer
van brillantcn en ik weet niet hoeveel
snoeren poreis om nog niet te spreken
van ringen en armbanden cn zulke klei»
nigheden! Zooals zij daar stond, was zij
„waard" (zooals wij in ons land zeg»
gen) ongeveer vijf honderd duizend
oo-d een half milliocn.
(Wordf vervolgd).
