HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
FLITSEN
L -4P
DINSDAG 27 OCT. 1925
TWEEDE BLAD
No. 3514
AMERIKA EN DE AMERIKANEN
President Coolidge heeft onlangs in
een toespraak tot het Amerikaanschc
Legioen verklaard, dat de onverdraag»
zaamheid tusschen de rassen moet ver»
dwijnen, het militaire gezag onderge»
schikt moet wezen aan het burgerlijke
en dat Amerika, hoopt hij, daarbij de
leiding nemen zal- Reuters telegraaf»
agentschap heeft het de moeite waard
gevonden, deze toespraak os-er den
Oceaan te zenden en ons aldus in staat
gesteld, eens te Overdenken of Ameri»
ka, zooiils het reilt en zeilt, tot zooicts
verhevens wel in staat zal blijken te
zijn. -
Van die zijde van de wereld hebben
wij wel meer schoone toespraken ver»
nomen, maar geen bewijzen van ver»
wezenlijking gezien. Dit staat vastna
den oorlog, dien de Vercenigde Staten
In de goede richting hielpen oplossen,
is hun belangstelling voor en de invloed
op de zaken van Europa niet weinig
vergroot. Het doet er voor het oogen»
blik weinig toe. of de Amerikanen
hielpen vechten in 't belang van liet
recht, of uit vrees voor een onder
Duitschcn dwang geraakt Europa
hun steun heeft grooten invloed op het
einde gehad. Maar nu behoeft de dank'
baarheid ook niet eeuwig te duren cn
ons althans niet te verblinden voor wat
©r aan de Amerikaanschc zaken zelf
ontbreekt.
De houding van Amerika tegenover
de schulden van Frankrijk is daarbij het
ergste verschijnsel niet, al denken wij
onwillekeurig aan de enorme winsten,
die het land in en uit den oorlog heeft
behaaldzelfs al zou de bedoeling
wezen, om Europa zoo zwak mogelijk
te houden door er zooveel mogelijk
geld uit te trekken, dan ls dat koop»
mansvoornemen nog van secundair be«
lang. De grootc vraag ishoe ixttt
Amerika er zelf bij en mag redelijker»
wijs verwacht worden, dat het ir de
grootc vraagstukken die president
Coolidge aanroerde, verdraagzaamheid
tusschrn de rassen, terugdringen van
het militaire gezag en het brengen van
vrede en veiligheid in de wereld, de
leiding kan nemen?
Voor de oplossing van het rassen,
vraagstuk heeft de rcgecring van dc
Vercenigde Staten blijkbaar nog veel
t© doen. zoolang in het eigen land dc
negers als minderwaardigen beschouwd
cn afzonderlijk gehouden worden tot In
dc trams toe. Zoolang dc gele volken,
Japanners en Chincczen, aan dc gren»
zen geweerd worden met een inspan»
ning die niet alleen toe te schrijven
kan zijn «an het verlangen, om over»
vloed van werkkrachten tegen te gaan.
Is dat dc vrijheid, die het beeld in
dc haven van Ncw.York belooft? Is het
ook vrijheid, die ccn«gedceltc van het
z\merikaansche volk er toe drijft, aan
ren ander gedeelte de drinken te ver»
bieden, die het gebruiken wil? Men kan
over drankgebruik oordcelen zooals
men wil. maar dat een systeem van
dwang het ware middel 'is om ver»
keerde gewoonten uit dc wereld te hel»
pen kan een land. dat zich op zijn vrij»
heid beroemt, niet volhouden.
Bedenkelijk zijn ook de omkoope»
rijen en de knoeierijen, waarvan wij in
Europa voortdurend hooren en die dc
Amerikanen zelf koeltjes met het woord
„graft" aanduiden, alsof het de begrij»
pelijkste zaak ter wereld is- Wil men
namen? Hoe onverklaarbaar is in dc
oogen van Europeanen, de rol van dc
machtigo organisatie, die kortweg als
Tammany Hall wordt aangeduid
en vooralhoe is het mogelijk, dat een
regeering een schrikbewind kan dulden
als dat van den Ru Klux Klap, dat de
Sehcimc organisaties in Europa ver aan
ivlocd en macht overtreft?
Geen wonder, dat Amerikanen zelf
achteruitgang in Amerika opmerken
Juist die Ku Klux Klan is dair een be»
wijs van. Zij werd in 1867 voor het
eerst gevormd door tegenstanders van
de Unie van Noord en Zuid en van dc
repubKkcinsche partij, tevens voorstan»
ders van de slavernij- De oorlog tus»
schcn het Zuiden cn het Noorden was
toen nog maar korten tijd afgeloopen,
de leden van dc Ku Klux Klan waren
«itevreden en trachtten het verloren
pleit te herwinnen. Zij waren vooral
tegen de negers gekant en verplichtten
zich onder cede tot geheimhouding Het
Congres van 1871 deed het eenigc wat
het doen kon. maar dan ook doen
moest, namelijk door een wet aan te
nemen, die den president een bijna die» i
tatorlale macht verleende gedurende
ongeveer een jaar Het middel was
forsch, maar voldoende- Eén jaar bleek
genoeg te zijn om dc gevaarlijke
organisatie te onderdrukken.
Zij scheen voorgoed verdwenen.
Maar sinds eenigc jaren heeft zij het
hoofd weer opgestoken en. met behoud
van dc oude methoden, haar program,
ma uitgebreid,. Nu gaat zij niet meer
alleen in tegen de negers, maar ook te»
gen de Roomsch»Katholiekcn, dc Israc»
lieten cn in het algemeen tegen alle
vreemdelingen. Volgens de berichten
breidt zij zich voortdurend uit, maar
van een krachtig optreden der regee»
ring tegen een zoo onduldbaar streven,
vernemen wij niets meer. Is de geest in
Amerika dus waarlijk minder sterk
geworden dan vijftig jaar geleden?
Een bekend schrijver over deze on>
derwerpen.' George Santayana, heeft
in zijn boek ..Character and" opinion in
the United States" (karakter cn mee»
ning in de Vercenigde Staten) gezegd,
dat in Amerika de noodzakelijke voor»
'waarden voor de volle ontwikkeling
van verstand en verbeelding niet ach»
teruit gegaan zijn, omdat zij er nooit be»
staan hebben.
Men kan zeggen, dat de mccning
een enkel man weinig gewicht in de
schaal legt. maar hij is dc eenigc niet.
„In meer den één critisch overzicht
der weck" zegt S. K. Ratcliffe in
tijdschrift „Contemporary Review",
vindt men uiringen van toon cn erger»
nis over veel wat in Amerika wordt
aangetroffen en niet „alleen Over nïeu»
we of tijdelijke zaken".
Omstreeks 1922 is in Amerika ver»
schenen een boek van Harold E.
Stearns, waarin 30 Amerikanen cn 3
Europeanen van wie slechts écn ouder
is dan 40 jaar en die allen in lcttcrkun»
dige kringen in de havensteden aan den
Atlantischen Oceaan bekend zijn. scher»
pe cririek ten beste geven over den
toestand van wetenschap cn kunst in
hun vaderland. Amerika.
Ratcliffe maakt alleen melding van
hunne inzichten, maar stelt er dc zijne
naast, die neerkomen op een itlgcmecoe
atmosfeer van zelfbedwang en be»
schroomdheid, die voor den vreemde»
ling dc klacht verklaart van vele Ame»
rikancn, dat men in Engeland veel
vrijer is om te leven zooals men wil en
:n eigen mccning te hebben.
Bovendien zal de vreemdeling er ze»
keren angst ontdekken voor verandc»
ringen en proefnemingen op economisch
gebied en een houding van heftige vij»
andigheid tegenover organisatie cn
politiek van arbeiders, benevens een
dompergeest in hoogcre cn lagere scho»
lcn.
Bij zulke krasse beschuldigingen be«
hoort de vrijheid toch niet thuis. Kat»
cliffc wijst op zijn beurt op dc Ku Klux
Klan. die ik daareven noemde. Laat
ik er even aan herinneren, dat Klan
„stam" beteekent, dus hier voor het
begrip club of vcreeniging staat en dat
de zonderlinge woorden Ku Klux dep
klank nabootsen van een geweer.' dat
geladen wordt Ratcliffe dan spreekt
van deze vereenïging met haar spook»
achtigc. nachtelijke tochten, haar dui»
velsche wijze van optreden en haar
zonderlinge organisatie aldus: „zij
schitterde door de miskenning
eerlijkheid, eenvoud cn goc»
de trouw, eigenschappen, waarop de
Amerikanen zich tot dusver verhoo»
aardigden. Aan baar is ongetwijfeld
de herleving van het lynchen te wijten,
een herleving, die alle goede Amerika»
:n wanhopig maakt."
Het is vreemd, dat ovcr«ecn feitelijk
onwettige vereeniging, die door haar
daden de landsregecring eenvoudig tart,
zoo weinig geschreven is. Nergens is
de journalistiek, ik zeg niet zoo ver.
•ant dat is zij niet, maar zoo uitbun»
dig als in Amerika, waar dc geringste
aanleiding goed genoeg is voor een ar»
tikel of een interview. Het moest dus
boschouwingen over dc Ku Klux Klan
in dc Amerikaansche pers stroomen; dc
reden dat het zoo niet is, kan men al»
leen vermoeden, maar niet met zeker»
heid zeggen.
l)e kleedij van de leden der Ku Klux
Klan was vreemd, zij bestond uit zwart
wollen siuffe^, die in Amerika lijken»
«tof schijnt to worden genoemd, een
spitsen. zwarten hoed en een
zwart, los naar beneden hangend mas»
waarin gaien zijn voor de oogen.
In deze kleedij ziet een gezelschap Ku
Klux Klanncrs er waarlijk ufschrikwek»
kend uit, zoo3ls blijkbaar hunne be»
doeling is. In dc eerste periode van bun
bestaan overvielen 2ij hunne vijanden,
waar zij maar konden, vermoordden hen
en staken hunne huizen in brand. De
orde was gebaseerd op federatieven
grondslag, met een afzonderlijke wet»
Sieving voor de verschillende onderdec»
en. Ieder onderdeel stond onder beheer
van een grooten titan, grooten draak,
grobten reus of cycloop, afhankelijk
van de groepecring. Men onderscheid»
dc in deze groepen vier soorten, name»
lijk van een staat, een provincie, een
county of een Icrp.
Het doel van de orde heette: be»
scherming van zwakken en ongeluk»
kigen, van de eigendommen der blan»
ken; het bewaren van de orde, de ver»
zorging van de weezen en weduwen der
in den oorlog (met het Noorden) ge»
sneuvelde soldaien en tegengaan der
overweldiging san het zwarte ras.
Ik hen hier boven al gezegd dat de
prcsideL* der V.S. er indertijd, dank zij
de volmacht va.i bet Congres, in slaag»
dc aan deze geheime organisatie den
kop in te knijpen. Toch werd in 1916
door Colonel S mmons, naar men zegt,
aanvankelijk een predikant van de
secte der Methodisten, een nieuwe
vereeniging gesticht onder denzclfden
naam, die het devies voerde: goed»
heid door kracht. Een fraaie
leus, maar die in verband met de ge»
schiedcnis van haar voorgangster toch
een weinig be Unkelijk klonk.
Ook hier was een van de hoofdbe»
ginselen de suprematie van het blanke
las. In hoeverre het noodig is in de
Zuidelijke Staten een dam op te werpen
tegen het zwarte ras, kunnen wij hier,
uit de verte, zeker niet bcoorjeelcn,
maar dat zij oo'-t aanleiding geven kan
rot het vormen van eigen justitie, is
niet aan te nemen. In weerwil-van het
schoone devies zocht men het blijk»
baar al spoedig meer in kracht, dan in J
gocdhe'd: juist in de geheimzinnigheid
der organisatie ligt het gevaar voor mis» j
oadigheid. Daa-bij kwam natuurlijk,
dat de vrees voor de klan en ha3r 1
weerwraak hoe langer hoe grootcr i
werd, zoodat htt achterhalen van de i
misdrijven der ltden steeds moeilijker
wordt.
De zwarte kleedij van vroeger is door
een witte vervangen, maar innerlijk is
de Klan blijkbaar onveranderd geble»
ven. Men zegt. dat de Regeering ook
nu weer bez g is. oin de macht van
de K. K. K. te fnuiken cn het wordt
zeker meer don tijd. Waar ter wereld
zou ïd een beschaafd land negen jaar
lang csn dergelijke organisatie
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 432
DE FLESCH
Verkondigt luide
dat het tijd is,
scrvccrcn
zendt plotseling een S.O.S.»signaal i
uit de flesch is op onverklaar»
bare wijze verdwenen
familie ontdekt na nauwkeurig
onderzoek van den grond, dat hij
er zelf op liet cn brengt hem in
oorsprontelijKe positie terug
begint zich inwendig gesterkt te
voelen en tevreden te kristallisee»
voelt een sensatie van verzadigd»
heid over zich komen cn neemt
balanccerproeven met de voeten
waarbij de flesch in heftig contact
komt met zijn hoofd, wat eenige
verbazing wekt
stoot dc flesch van zich af naar
den grond, zich afvragende of hij
de familie weer in actie zal bren»
gen
besluit dat de flesch toch bijna
leeg was en alt tevreden in slaap.
(Nadruk verboden).
DE DU1TSCHE INVOER
RECHTEN
Vermindering voor sommige
tuinbouwproducten
Men meldt aan de N. R. Ct., dat als
gevolg van dc besprekingen in Berlijn
de DuitscKc invoerrechten voor som»
mige tuinbouwproducten belangrijk
minder zullen worden dan oorspronke»
duld -worden en de opgeschroefde taal was vnstgCstcld. Zoo zal dc bloem»
.an een lcidc-, die zich „Majesteit'
of „Keizerlijk Toovenaar" noemt.
In dit en in menig ander opzicht is
de rol die Amerika speelt, niet sym»
pathiek, zooda*. het bijzonder twijfel»
achtig is of dit land dc bij uitstek
ethische taak zal kunnen vervullen, die
President Coolidge daaraan toebedee»
len wil „Genees", zou men zeggen, „de
booze zweren van uw eigen lichaam,
vóórdat
optreden durft!
kool niet met 20 mark, doch met
slechts 5 mark per 100 K.G. worden
belast, cn voor de sluitkool zal een in»
voorrecht van 2 a 2 1/2 mark (thans 4
mark) worden geheven.
soc^dem- raads» en staten»
leden.
Op do te Amsterdam gehouden ver»
rcu |L gadering van dc Vereeniging van soc.»
als heelmeester van anderen dem- Raads» cn .Statenleden is op voor»
stel van het bestuur besloten een com»
deren „Ku Klux Klan" spelen, gelijk zij
roeger „Roo ibuid" speelden. Moder»
ner, maar uiterst'bedenkelijk.
BINNENLAND
na tc gaan in hoeverre het noodig is
het gemeen tcprogram der S. D- A. P.
aan to vullen of tc wijzigen Indien
daarvoor aanleiding is, zal de commis»
sie een conceptprogram samenstellen,
dat na behandeling in dc jaarvergadc»
ring der Vereeniging in 1926, aan het
P.B zal worden "aangeboden, ter vast»
stelling door het congres dier partij.
In deze commissie werden benoemd
de heeren* Ed- Polak. Jan ter Laan, J.
F. Ankersmit, P- de Bruin, Zeeman, J.
H. Paris, H. H. de Vos, Reinalda, mr.
G. v. d- Bcrgh en C. Werkhoven.
INBRAAK. Te Arnhem is inge»
Diefstal van wapens
Een verdachte gearresteerd
De Amsterdamsche recherche heeft,
naar Het Vad. meldt, in samenwerking broken in een der winkels van de pas»
met dc Larcnscho politic Zatcrdagmid» geopende winkelgalerij langs den spoor»
dag te Lnrcn gearresteerd een zekeren dijk aan den SonsbeeksingeL waar de
w. B., van beroep stucadoor, nis ver» goudsmid Pilzccker gevestigd is- Ont»
dacht van diefstnl van wapens (revol» vreemd zijn bijna 200 gouden dames»
vers cn dolken) uit de Oranje Nassau» en heerenringen, manchetknoopen, arm»
kazerne te Amsterdam. Een aantal de» banden, 16 dames» cn heerenhorloges,
:r wapens heeft dc politie opgespoord ter waarde van 1200. De daders heb»
i in beslag genomen. hen zich aan dc achterzijde van het ge»
Dc gearresteerde w. B. die den dief» houwtje door het uitnemen van een
stal bekende, is naar Amsterdam over» toegang verschaft- De eigenaar was
gebracht. niet verzekerd.
HOMANIAIF MIJN TE het zilveren huwelijks.
UUITIAllIAL.Ei MIJ 11 IE» feest van de koningin en
ktrkrahf i den prins.
lYLAtVlVnuij I pe nationale landstormcommissie
heeft van de Koningin en Prins Hen»
Kolenlaag ontdekt j drik toestemming ontvangen, hun ter
gelegenheid van hun zilveren huwelijks»
Bij de voortgezette werkzaamheden feest namens de vrijwilligers van den
ran de ingestorte nieuwe schacht op bijzonderen" vrijwilhgen landstorm
de Domaniale Mijn tc Kcrkradc. is men een ecnvoudigen porseleinen tegel tc
op een diepte van 500 M. op een on» overhandigen, waarvan het ontwerp,
bekende lasg kolen gestooten van aan» vervaardigd door de Delftsche Aarde»
zienlijke dikte. Dc nieuwe schacht zal werkfahrick De Porceleyne Fles. is aan»
ook 500 M. diep worden. geboden.
DE ONBEWAAKTE Ongeluk bij een voetbal-
OVERWEGEN
Een brief van het R.K. Werk
liedenverbond
Het bestuur van het R^K. Werklie
denverbond in Nederland heeft in een
brief aan de directie der Nederland»
schc Spoorwegen de aandacht gevcs»
tigd op de vele ongelukken op de on»
bewaakte overwegen en verzocht, mid»
delen tc beramen om de kans op ongc»
lukken tot het uiterste te beperken.
Het heeft zich de vraag gesteld, of er
bij de huidige ontwikkeling van dc
techniek niet iets zou te vinden zijn,
waardoor met betrekkelijk geringe fi»
nancicele offers het euvel aanzienlijk
kunnen worden beperkt; het donkt
de toepassing van electrische
(licht)»seinen of «schellen, die door den
naderenden trein automatisch in wcr»
king zouden worden gesteld. Een af»
schrift van den brief is gezonden aan
den minister van waterstaat-
federatie van invaliden.
ORGANISATIES.
Op een tc Amsterdam gehouden ter»
gadering van organisaties van rent^trek»
kers en Bonden van invaliden is in be»
ginsel besloten tot oprichting van een
Federatie van invaliden en hulpbehoe
venden in Nederland.
zakelijke bedrijfsbelasting.
B. en W. van Deventer hebben den
raad medegedeeld, dat de opbrengst
der zakelijke bedrijfsbelasting ook voor
1926 nog niet kan worden gemist en
dat dus die belasting nog moet worden
gehandhaafd.
Naar aanleiding van de gemeentebe»
grooting voor 1926 richtte de Kamer
Koophandel te Rotterdam een adres
den gemeenteraad van Rotterdam.
Onder meer zet zij uiteen, dat het on»
gewenseht is een zakelijke belasting op
net bedrijf te blijven heffen.
Ook in den milderen vorm wordt,
betoogt zij, de belasting een kwaad gc»
acht. Als onevenredig zware last op de
nijverheid vermindert zij de gelegenheid
tot concurreercn voor de ondernemers
in deze gemeente.
Een voorbeeld uit den jongsten tijd
heeft weder doen blijken, zoo wordt
gezegd, hoezeer de zakelijke belasting
op het bedrijf er in de practijk toe leidt,
dat belangrijke ondernemingen worden
afgcschikt van vestiging te Rotterdam.
De Nedcrlandsche Kunstzijdefabriek
heeft-korten tijd geleden, een groot ter»
rein te Hillcgcrsberg aangekocht na
mislukte onderhandelingen met de ge»
meente Rotterdam. Zij heeft toen dc
heffing van de zakelijke belasting op
het bedrijf in die gemeente aangeduid
als één der redenen, waarom Rotterdam
bij Hillcgcrsberg is achtergesteld.
wedstriid
Een tribune ingestort; een der
jongens het linkerbeen gebroken
Even na het begin van den wedstrijd
M. V. V.—N. A. C. te Maastricht,
stortte de jongenstribune wegens over»
belasting in. J. v. d. B. uit Rothem
kreeg een enkelfractuur, P. J. B. uit
Maastricht brak het linkerbeen, terwijl
L. eveneens uit Maastricht 'n ontwrich»
ting van een schouder opliep. Van drie
personen werden de klceren verscheurd
B. cn v. d. B. werden in het hospitaal
opgenomen.
Wegens de groote menschcnmenigtc
had dit ongeval veel grootere ufmetin»
gen kunnen hebben. De wedstrijd ging
gewoon door. Het grootste gedeelte
van het publiek heeft er niet veel van
gemerkt, zoo groot was de uur.Jacht.
Aldus meldt de Tijd.
VERBRAND. Nabij de Kwaak»
brug aan de Haarlemmervaart onder
Leiden vonden voorbijgangers aan den
kant van den weg liggen een man, 6ie
in brand stond- Door onbekend gebie»
ven oorzaak waren eenige flesschen
benzine die hij in dea zak ^Iroeg. m
brand geraakt. In levensgevaarlijken
toestand is het slachtoffer, de rijwiel»
handelaar Van Heeringen, uit Leiden,
naar het Academisch Ziekenhuis aldaar
overgebracht.
MISHANDELING EN PEDREI»
GING VAN WERKWILLIGEN
Wij lczrn in de N. R. Crt-
Het bestuur van de afJceling Rot»
terdam van den R.»K. Metaalbewer»
kersbond doet mededecling van ter»
reur, welke Vrijdag en Zaterdagmorgen
op de werkwilligen, vooral bij Je firma
P. Smit, te Rotterdam, is uitgeoefend-
Volgens deze mcdedcclingen zijn hij
werkwilligen deuron ingetrapt en rui»
ten ingegooid en hebben uitj'ouwingen,
bedreigingen en mishandelingen plaats
gehad. De voorzitter van Je afdeeling
Rotterdam van den R»K Bond werd
door acht mannen overvallen cn ter
aarde geworpen, met de bedreiging, dat
als hij Zaterdagmorgen aan het weik
zou gaan, hij zou worden afgcmiatt.
Zaterdagmorgen is hij onder politie»
geleide naar het werk gegaan, cn z'jn
huis wordt door de politie bewaakt Een
andere werkman wérd tusschen een
motorwagen en een bijwagen van de
tram geworpen en mishandeld.
Het bes'.uur van de afdeeling Rotter»
dam van den R-»K. MetaalLewerkeis»
bond acht de leiding van den Modemrn
Bond verantwoordelijk voor deze ter»
reur.
FEUILLETON
DE 1.0TGEVALLEN VAN
EEN HOFDAME
r het Engelich van
A. M. WILLIAMSON
30)
To'.n zij zcidc „te willen doen wat in
haar vermogen was", begreep ik, dat
alles zoo goed als in orde was", on
dat was ook zoo.
Gelukkig had ik, geen dienst en be»
gen juist die van Lady Maud. Ik kon
wel gemist worden en de Hertogin van
Connaught stemde er heel vriendelijk
in toe mij een plaatsje te geven in haar
gevolg bij het bezoek aan Ierland. Nau»
wclijks was het plan gereed, of het
werd ook uitgevoerd, want de Hertog
en Hertogin waren op het punt Enge»
land te verlaten
Liefste kan jij je Teddy's gezicht
voorstellen, toen hij mij zag dc
laatste persoon die hij verwacht hnd?
Misschien toch wel cenigszins, want
ik iicb hem voor jc beschreven in een
anderen brief, toen ik pas begon te
beseffen, dat hij de eenige man in de
wereld voor mij was.
Hij werd eerst rood en toen bleek; cn
pas toen hij verbleekte, zag ik boe»
«eer bij was veranderd in dc wcinigo,
dagen, dat ik hem niet had gezien. Hij
was magerder en zag er vee! ouder uit.
Alle jongensachtigheid was verdwenen.
Er waren donkere kringen onder zijn
oogen, alsof hij niet had geslapen en
hij had holten in zijn wangen. Hij zag
er uit, alsof hij een weck lang gevaar»
lijk ziek was geweest, en alleen was
opgestaan om zijn broer te helpen dc
Koninklijke personen tc verwelkomen;
doch in zijn brief had hij niet vun ccn
ziekte gesproken en ik geloof niet. dat
hij ziek was geweest lichamelijk.
Ik zag Lord Kilgard nu voor het
eerst, ccn buitengewoon knappe, droef»
geestige man, die eerder veertig dan
dertig jaar oud leek: tusschen hem
en den Teddy van een week geleden,
was er maar weinig gelijkenis, maar
nu geleken zij sprekend op elkaar. Zoo
sprekend, dat het mijn hart pijn deed.
cn mijn ziel leed om Teddy's geheim»
zinnigheid.
Natuurlijk begroetten wij elkaar als
gewone bekenden, maar ik was er van
overtuigd, dat hij begreep, dat ik met
ccn bepaald doel was gekomen. Ik
maakte kennis met zijn broeder en
meende een blik in Lord Kilgard's
oogen tc zien, waaruit ik opmaakte, dat
Teddy over mij had gesproken.
Er verliepen uren, zonder dat ik gc»
lcgcnheid hnd een woordje in vertrou»
wen te wisselen met mijn armen jon»
gen, cn toen die gelegenheid eindelijk
kwam, zou hij ze gaarne hebben ver»
meden, als dat mogelijk was geweest.
Dat heeft bij mij bckcndl Hij was bang
voor mij, zeide hij voor mijn macht
over hein, welke zijn liefde mij gaf. O,
ik was blij om die bekentenis, en
schaam mij niet te zeggen, dat ik wel
gebruik maakte van die macht op dat
oogcnblik. Toen ik bitter weende en
smeekte tc mogen weten, of hij mij niet
meer liefhad, toen smolt zijn hestu»
deerde koelheid als sneeuw voor dc zon
Hij nam mij in zijn armen on hield mij
vast omklemd ik drukte mij ook
vast tegen hem aan, zelfs toen hij met
hartstochtelijk berouw mij wilde weg»
duwen; en terwijl wij elkaar zoo om»
klemd hielden cn onze harten tegen
elkaar klopten, alsof ze waren ver»
eenigd. vertelde hij mij met gebroken
stem. wat ik je al hch meegedeeld op
de eerste bladzijde van dezen brief
dat het juist was. omdat hij mij zoo lief
had. dat hij mij moest opgeven om
mijnentwil. Natuurlijk weigerde ik dat.
„Niets kan ons scheiden!" zeide ik.
„Dat dacht ik vroeger ook", ant»
woordde hij, „maar nu zie ik, dat het
kan en moet."
„Voor korten tijd," zeide ik. „Niet
voor altijd."
„Ja voor altijd, hield hij vol. „Ik zal
nooit trouwen."
Toen vroeg ik ronduit. „Is dat om
het familiegeheim?"
Hij schrikte. „Wie heeft je daarvan
verteld?" wilde hij weten.
Ik ontweck die vraag. „Ik geloof, dat
iedereen daarover spreekt. Jij had de
eerste moeten zijn om mij tc wnarschu»
Ik hechtte er nooit veel gewicht niet met vragen. Het is een marteling,
antwoordde hij haastig. „Het is
niet iets, waarover ooit gesproken
wordt in onze familie."
„O, dus nu hecht je er wel gewicht
aan?" vroeg ik haastig*
„Ik kan er niet met jc over spreken",
zeide hij.
„Maar als jc weigort, zal ik me het
voorstellen als nog erger, dan het in»
derdaad is," smeekte ik.
„Onmogelijk!" stiet hij uit; en schrik»
te toen over pijn onvoorzichtige uit»
lating.
„Ik zie, dat het waar is. Er is iets
vrecsclijks", zeide ik. „Maar het kan
niet vrcesclijk genoeg zijn, om ons tc
scheiden. Om 's hemels wil laat mij den
last met je deelen, wat het ook moge
zijn."
..Ik zou liever duizend dooden ster»
ven dan dat hij op jou zou vallen,
mijn lieveling." kermde hij bijna.
„Heeft geen vrouw dat geheim ooit
gekend? vroeg ik.
„Slechts ccn. En het heeft haar ge»
dood."
„Lord Kilgards vrouw!" riep ik
scherp.
„O. jc hebt dat verhaal dus ook ge»
hoord!"
„Ja. O, Tcddv. rust cr ccn vreesdij»
vloek op dit huis? Zoo ia, verlaat
het dan cn ga mee, dan kan hij je niet
bereiken."
„Hij zou mij bereiken aan het uiter»
ste eind der narde." antwoordde hij.
„Maar om 's hemels wil, martel mij
want ik kan ze niet beantwoorden. Er
Ï6 niets aan tc doen. mijn liefste. Wij
moeten afscheid nemen."
„Daar wil ik niet in toestemmen'
zeide ik koppig. „Niet zoolang als je
mij liefhebt.
„Dan zal je mij 'noodzaken je te zeg»
gen, dat ik je niet meer lief heb."
„Dat wil ik niet gelooven". riep ik
Maar ik smeekte hem niet langer, het
mij te vertellen. Ik zag, dat het niet
zou helpen En ik was haast blijde, dat
er toen juist een stoornis kwam, want
er was een gedachte bij mij opgekomen,
welke ik wilde uitwerken en alleen
uitwerken.
Toc.i ik mijn eigen kamer weer be»
reikte, dacht ik na, ernstiger dan ooit
tevoren.
„Het geheim, wat het dan ook is. bc»
vindt zich in dit huis", zeide ik tot- mij
zelf. „Het moet iets tastbaars zjjii, of
tenminste iets. dat kan worden gezien,
daar Teddy toegeeft, dat de ontd .kking
er van zijn broeders jonge vrouw
heeft gedood; en dc Hertogin zcidc.
dat zij was gestorven met een ut«druk=
kina van doodsangst op haar gelaat,
alsof zij in haar laatste oogcnblikkcn
iets Vrccsclijks_ had gezien.
Zoo bleef ik peinzen, en trachtte mij
elk woord weer te herinneren, da: dc
Heifogin had gesproken. Zij had^mij
verteld, dat men de jonge vrouw 'niet
had kunnen vinden, ofschoon er lang
was gezocht, in den nacht
toen haar echtgenoot haar alleen had
gelaten, om bij zijn stervenden vader
te waken. Urenlang was er naar haar
gezocht, en eandclijK was zij gevonden
in een onbewoond gedeelte van het
huis. Dat leek, alsof zij zich heel goed
had verstopt op een plaats, waar men
niet kon vermoeden, haar te vinden.
Misschien wilde dat „onbewoonde gc»
dcolte" van het huis eenvoudig zeggen
het „geheime" gedeelte.
Vele oude huizen hadden geheime
kamers, dat wist ik, en het zou indcr»
daad heol waarschijnlijk zijn, dat ccn
oude vesting zooals deze er meer had
dan een. Als er een gerucht had geloo»
pen over een geheim, dat verborgen
was ;a den een of anderen vergeten
hock van het Kasteel Kilgard. cn de
vrouw van den erfgenaam daarvan had
geboord voor haar huwelijk, wat ccn
verzoeking moest het dan voor haar
zijn, om dat te ontdekken! Ik stelde mij
voor, hoe de jonge vrouw haar echt»
genoot cr naar vroeg, die toen op zijn
drie»en=twintigste jaar cr niet veel meer
van geweten kon hebben dan zij. Waar
schijnlijk had hij tot haar gezegd „be«
kommer je daar niet om", "en daardoor
haar nieuwsgierigheid opgewekt. Ik
zag h33r de eerste gelegenheid aangrij
pen om het te onderzoeken mis»
schlen een paar maal te vergeefs, en
toen
(Wordt vervolgd).
