HAARLEM'S DAGBLAD
VAN ONZEN REÏZENDEN
REDACTEUR
FLITSEN
MAANDAG 9 NOV. 1925
TWEEDE BLAD
(NIEUWE REEKS).
No. 270
DE ALGEMENE NEDERLANDSCHE
YEREENIGING VOOR VREEMDELINGEN
VERKEER (DE A. N. V: V.)
(Interview met den directeur, den heer W. P. F.
inter).
Toen wij te Kopenhagen een reis» scher op stond of een Hollander met 'n
bureau binnentraden, was het eerste pit en op schoenen, of een kiekje van
wat wij .rijen, twee grootc het een ot ander gebouw', of van een
biljet-terhet eene me: een HoUandsch straat of plein, dan zou dit een Ameri»
landschap, 't andere met een ZeeuwschH"" ni«* zeggen' Amerikanen komen
boerin.ieje er. op beide in vette lef Holland om iets anders te zien.
ters gedrukt: Go to Holland! Or heer w*t zijm A"?«ika en «n »nde,
D r I. i:, landen te zien krijgen. Menschen met
VN.P.F IkvcR, 4. d.t— «eboeïn »im .ij in Am»
teur s»n de Algemeen,- Ncd:r.andsche
Verwet
dien i
i genoeg, maar nooit Volendammers
[of Urkcrs <>p klompen! Zoon plaatje
,is nooit doel. maar slechts middel!
door Finland met 3 journalisten had jOaarmcc bereik je de menschen. die er
r.icegemaakt. wee» met zichtbare vol» an(Jcrs niet toe komen om naar Hol»
'doening op de grootc biljetten en maak»
te ons attent op de „foldertjes", kleine
in het Decnsch en het Kngclsch gestel»
de en rijkelijk geïllustreerde reclame»
boekjes over Holland, die op de tafel
lagen. De biljetten, zoowel als de. boek»
jes waren publicaties van de A.N.V.V.
en toen ik, terwijl wij zaten te wach»
■ten. 'n Amerikuanschc dame met aan»
dacht de illustratie in het „foldertje"
zag bekijken, kreeg ik het grootc nut
van deze reclame voor ons land jls het
ware „practisch gedemonstreerd
Deze ondervinding op het reis»
bureau te Kopenhagen i* voor mij de
tcden geweest om den heer Van De»
venter te vragen mij eens iets meer te
vertellen van het werk der A.N.V.V.
en hierdoor had ik het genoegen deze
weck nu op zijn bureau weer eens
tegenover onzen prettigen. charmantcn
reisgenoot te zitten, den man. die zijn
vciecniging -- en dus ook ons land
met zijn inhoudrijke en geestige
speeches bij de vele maaltijden in Fm»
land zoo voortreffelijk heeft vertegen»
vroordigd.
..En nu dc A.N.V.V.?" vroeg ik.
nadat wij al meer dan een half uur
tegenover elkaar hadden gezeten en
nog niet anders dan herinneringen van
onze gezamenlijke reis hadden opgc»
haald.
„O ja. dat is waar ook! Jc zoudt het
bijna vergeten!" lachte dc heer Van
Doven ter en met zijn zachte atpm
dien gezelligcn „causcric.toon'd
van hem kende, begon hij:
„Aldus dc A.N.V.V.! Het doel is
natuurlijk het bevorderen van het
vreemdelingenverkeer naar en in Ne»
dcrland! Daarvoor is ik behoef het
aan een journalist eigenlijk wel niet
te zeggen allereerst reclame, vofr»
al in het buitenland noodig! Dat is d3n
ook onze -voornaamste taak! Op het
reisbureau te Kopcnhagii en in de
wachtkamer beneden hcht u al «enige
van onze reclamc-ir.rgiven gezien. In
bet geheel hebben wij tot dusver 30 ver»
schillende brochures cn grootcre wer»
ken en een vijftal affiche* uitgege»
ven.
De ondervinding heeft ons daarbij ge»
leerd. dat voor pakkende reclame voor
ons land in den vreemde niet onze
eigen smaak richting moet geven, maar
dc smaak van dc vreemdelingen, die wij
naar ons land willen trekken. F.cn bui»
tcnlander /iet ons land heel anders dan
wij zelf het zien! Wij moeten bij de
reclame rekening houden met dc menta»
litcit van het volk. waarvoor dc rccla»
moboekjes bestemd zijn. Een Amcri»
kaan zal zich bijvoorbeeld weer voor
heel andere dingen intcrcssccrcn dan
ccn Noor of een Tsjech. Als wij daar»
om een „foldertje" dat is een
brochure over ons land willen uitgc»
ven voor Amerika, vragen wij eerst ad»
vies bij ccn ter zake kundig Amerikaan,
of wel-wij laten het hem geheel en al
maken. De Amerikanen verlangen met
anders dan ccn schema voor dagtoer»
tjes vooral met prijsopgave, 'n paar aar»
dige kiekjes en ten tcckenend typo. De
opschriften die dikwijls van groot
belang zijn laten wij eveneens door
een Amerikaan opstellen".
De heer Van Deventer liet mij ccn
rccUme»boekjc zien met op den omslag
een teckcning van Van der Hem
Volcndammcr op klompen met aan zijn
voeten een Volendamsch meisje met
een tulp in dc hand. Daaronder stond
te lezen: ..It cost so little to sec so
much in Tulipland!" „Het kost zoo
weinig om veel te zien in Tulpland
..Natuurlijk 'n Volcndammcr op klom»
pen!" zei ik 'n beetje smalend.
...Ia zeker natuurlijk!" lachte dc heer
Van Deventer. „AJs cr een gewone vis»
land toe te gaan. Vergeet niet, dat Ne»
dcrland het meest onbekende land van
de wereld is! Dat is jarnrner maar waar!
Zoo n boekje met 'n Volcndammcr is
niet anders dan 'n lokmiddel! Als
wij niet zoo deden, zou ons land al heel
spoedig uitgeschakeld worden van het
internationaal verkeer. Wanneer zij een.
maal naar hier zijn. zien zij zelf. hoe
mooi ons land is. ook zonder Volen»
dammers op klompen! En als zij terug
hun land. vertellen zij hun land»
genooten, hoe interessant en mooi Ne»
dcrland is! Het boekje is niet bestemd
oor Nederlanders, maar voor Ameri
kanen!
Wij hebben indertijd een film, spe»
ciaal \oor Amerika laten maken, maar
de Amcrikaanschc cinema's wilden
met «an. En waarom niet? Omdat dc
film voor dc Amerikanen veel te nuch»
ter. lang niet romantisch genoeg was
Wij haaden rekening gehouden met on»
zen smaakt cn niet met dien van de
Amerikanen! Het was geen idylle van
Volcndammcr visschers cn Zecuwschc
meisjes in dc bloemenvelden! En ook
dc opschriften spraken niet tot het ge.
oca van dc Amerikanen.
De medcdccling. dat dc Martinitoren
te Groningen in 1490 gebouwd was. laat
een Amerikaan Siberisch koud Nee. het
had moeten zijn: „Dc Martinitoren te
Groningen, gebouwd twee jaar voordat
Columbus Amerika ontdekt!" Zie je,
dat zou hem onmiddellijk hebben ge»
troffen! Wij moeten met onze reclames
niet eigenwijs willen zijn muur den toe.
stand nemen, zooals hij is! Wij kunnen
reemdelingcn niet maken naar on»
aard en moeten met onze reclame
dus maar rekening houden met hun aard
i hun smaak.
Onze 30 verschillende brochures zijn
in 12 talen Ncdcrlandsch, Fransch.
Duitsch. Engelsch, Zweedsch. Noorsch.
Decnsch. Spaansch. Portugecsch. Hon»
g.-.arsch. Italiaansch en Tsjechisch de
wereld ingestuurd, elke brochure weer
anders ingericht, al naar het volk. v
voor zij is uitgegeven. De oplaag
die boekjes varieert van 5000 tot
voor Amerika 350.000 exemplaren.
endien is op kosten van de A- N
V. V- in 1918 ccn meer popuUir»weten»
schappelijk bock Nederland in
den, van Jan Feith uitgege.
elk bock dc economische cn
maatschappelijke toestand van Neder»
land en zijn koloniën uitvoerig is be»
handcld- Dit bock van Fcith is te be
schouwen als het mocdcrboek voor
serie buitcnlnndschc uitgaven. Tot
heden is het bewerkt in het Spaansch
- La Hollands Contcmpn»
in het F.ngclsch Mo»
dern Holland door Stokvis, met
een voorwoord van den tocnmaligcn
Amcrikaanschen gezant William Phil»
lips cn in het Fransch. Al deze uit»
gaven zijn eveneens door dc A. N. V.
V. bekostigd- Het zijn „bewerkingen"
naar het bock van Fcith, geen vertalin»
gen- De Spanjaarden interesseerden
zich bijvoorbeeld absoluut niet voor al
de verschillende godsdiensten in Ne»
dcrland cn ook de geschiedenis van ons
land beschouwen zij natuurlijk heel an»
ders dan wij. Die Spaanschc uitgave is
vooral bestemd voor Zuid»Amerika. Dc
Franschc bewerking La HoIlanJc
dans le Monde van Henry Asselin
(uitgave van de Librairie Académtquc
te Parijs) is wel het meest bekenJ.
Henry Asselin. die lang in Nederland is
geweest, heeft het bock van Feith aan.
gevuld met verscheidene zelf gcschre»
ven hoofdstukken en zijn werk waar.
van nu reeds de derde druk is ver»
schenen is door dc Académie fran»
caise bekroond als een van dc beste
boeken in staat om de banden tus»
schen Frankrijk cn Nederland nauwer
te halen en de relaties tusschen de
twee landen uit te breiden- Uit deze
itgave blijkt in geen enkel opzeht. dat
e A- N- V. V. daarin de hand gehad
heeft, het Franschc publick houdt er
namelijk niet van „bewerkt" te wor»
den. Juist omdat van „reclame" niets
blijkt, wordt het boek in Frankrijk gc»
lezen cn lie rei kt dus zijn doel op de
beste wijze.
Met dc verschillende uitgaven van
„Nederland in het Heden" heeft dc
A. N- V', V het bewijs gegeven, dat
het werk der verceniging niet alleen is
het bevorderen van het gewone toeris»
mc -- la.it ik zeggen de „sightseeing"
maar dat bij al ons streven de cco»
nomischc belangen van ons land steeds
op den voorgrond moeten staan. Wij
manifesteren hiermee, dat cr een on»
vcrbreckha.ir verband bestaat tusschin
de belangen, betrokken bij dc hcvorJe»
ring van het vreemdelingenverkeer en
de belangen van landbouw, scheep»
vaart, induflrie, veeteelt en wetenschap.
Wij gaan uit van het standpunt, dat
dc toerist, die naar ons land komt,
niet alleen toerist is. maar ook koop»
man. geleerde of industrieel. Daarorn
is een verceniging als de onze van zoo
groot belang voor handel, landbouw en
industrie, maar dat wordt helaas!
lang niet genoeg algemeen ingezien. De
financiccle steun, zoowel van particu»
liere zijde als van de regeering is, w«n>
neer men let op bet belang van de ver»
ceniging voor ons land lang niet vol»
doende
In 1922 had de A. N. V- V- bij een
budget van 90-000 gld. nog ccn rc»
geeringssubsidie van 35.000 gulden
die subsidie bedraagt nu niet meer dan
15500 gulden per jaar, eigenlijk ccn
belachelijk laag bedrag, als men het
vergelijkt met dc sommen, die andere
landen voor hetzelfde doel uitgeven.
In Zwitserland, dat ik geef het toe
voornamelijk vfm het vreemdeüngcnbe»
zoek moet bestaan, geeft de bondsregee»
ring 200000 Francs, waarbij echter niet
moet worden vergeten, dat in dat land
ook z.c'.r sterke, financieel krachtige
plaatselijke cn gewestelijke lichamen
voor bevordering van het vrcemdelin»
gcnvcrkcer bestaan. In Frankrijk cn
Italië, waar men het groote belang van
het vreemdelingenverkeer voor het
land zeer goed inziet, zijn bureaux ais
dc onze regeeringsbureaux met heel
hooge subsidies Zoo bedraagt dc regee»
nngssubsidie in Italië een half millme».
Lires en in Frankrijk een half müliocn
Franca, waarbij nog allerlei andere in»
komsten komen, zooaU opbrengst taxc
dc séjour tave des jeux enz totaal
pl-m 4 milliocn francs.
fn Nederland zijn de plaatselijke ver»
eenigingen van vreemdelingenverkeer
niet kapitaalkrachtig genoeg om in hel
buitenland tc werken zoodat de A. N-
V. V. ongeveer alles moet doen- WIJ
zonden echter wilden wij reclame
maken, zooals het moest, veel meer ka
pitaal noodig hebben dan waarover wij
nu dc beschikking hebben.
Behalve de regeering. dragen ver»
schillende grootc maatschappijen
zooals do Nedcrlandschc Spoorwegen,
de voornaamste scheepvaartlijnen, de
banken, de hotelhouders, de Alg. Ncd.
Ver. van Bloembollencultuur en ver»
schcidcne gemeenten bij. maar vol»
doende voor een doorwerkende rccla»
me cn vooral voor de controle op dc
behoorlijke verspreiding van dc rccla»
mc is het bedrag niet! En dat is wel'
heel lammer, vooral wanneer men be»
denkt, dat bijna al onze ontvangsten
waarvan in 1924 alleen 40.000 gulden
werd besteed aan drukwerk in ons
land blijven. Een land als Zweden bij»
voorbeeld is in 1924 bezocht door
55000 Amerikanen. Ons land. dat feite»
lijk belangrijker is. blijft daar ver on»
der.
En wat het bezoek van Amerikanen
voor ons land waard is, kan blijken uit
"n paar eenvoudige cijfers. In Septem»
bcr 1924 kwam de Arcadia met een ge»
zclschap Amerikanen tc Amsterdam.
Dc Amcrikaansche reizigers bleven
maar onderhal ven dag in ons land en
besteedden in dien tijd tc Amsterdam
30.000, zegge 30.000 gulden!
Reclame m Amerika- is voor de be»
vordering van bet vreemdelingen ver»
keer hoogst noodig. Men weet in Ame»
rika nauwelijks, waar ons land ligt. Wij
hebben daarom in Amerika een speciale
propaganda«commissie gevormd. Onze
vertegenwoordigster is de Kamer van
Koophandel tc New York en vooral dr.
N. van Aken, de „publicity.managcr"
van die Kamer, die met veel sucoes een
30»tal lezingen' over Holland m Ameri»
ka heeft gehouden, doet er uitstekend
werk.
Behalve dc Amerikaanschc commis»
sic is cr ook nog een speciale commis»
sic voor de badplaatsen, die voor»
namelijk in Duitschland, Oostenrijk en
Hongarije onder onze auspiciën
werkt.
Een uitstekend middel om ons land
in den vreemde bekend te maken, vor»
men artikelen over Nederland in bui»
tunlandsche periodieken en dagbladen.
Hoe meer over ons land geschreven
wordt hoe beter' Dikwijls schrijven wij
die artikelen zelf, of wel verschaffen
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 443
ONTBIJT PER EXPRESSIE
Vader kan zijn manchetknop»
pen niet vinden, daardoor is hij
zoo laat maar het hindert niet,
hij heeft nog twee minuten
valt op een stoel neer. Iaat zijn I krijgt in dc haast een druppel
lepel vallen, raapt 'm op, laat havermout in zijn oog
zijn servet vallen, raapt dat op
en begint aan zijn havermout
herkrijgt het gezicht, schuift zijn i kruimel schiet in het verkeerde I en blijft daar hardnekkig zitfefi,
pap op zij en besluit zich tot I keelgat
een stuk geroosterd brood te bc
palen
hetgeen een hoestbui veroor*
ikt
vraagt om een glas water,
er niet is, dan maar een
koffie
kop
neemt ccn groote slok van de
koffie, die veel te heet is en be»
steedt den verderen tijd om zijn
I mond af te koelen
beseft dat er meer oefening vo<
noodig is, dan hij gehad heeft e
rent naar het station
(Nadruk verboden).
wij cr de stof voor. Maar het beste is
.het. wanneer de buitenlanders uit eigen
aanschouwing over ons land schrijven.
Daarom bevorderen wij het zoo veel
j mogelijk, dat buitcnlandschc journalis»
jtca naar Holland komen.
I Zoo hebben wij hier in 1922 Engel»
sche journalisten in Holland gehad, die
i.i de verschillende Engclschc bladen
i grootc en sympathieke artikelen aan
Nederland hebben gewijd, verleden
jaar de Finsche, dit jaar Portugceschc
journalisten, die voornamelijk voor bla»
den in Zuid»Amcrika werken. Wij be»
talen een gedeelte der kosten, regelen
de reizen en zorgen er voor, dat hun
tournees door vrij vervoer op dc
spoorwegen, beschikbaarstelling van
auto's, enz. hun zoo gemakkelijk mo<
gelijk worden gemaakt en voor dc A.
N. V. V. weinig kostbaar zijn.
Behalve onze voornaamste taak. om
bet vreemdelingenverkeer naar Neder»
l.nd te bevorderen, is onze verceniging
door de rcgccring ook min of meer of»
fieiecl aangewezen om congressen voor
te bereiden. In samenwerking met dc
organisaties, die er bij betrokken zijn.
naken wij voor zoover dit natuur»
lijk ia onze lijn ligt dc program»
1 ma's op. Zoo hebhen wij in 1925 onze
medewerking verleend aan dc tournee
van Zuid.Afrikaansche landbouwers
jdoor ons land, aan het congres van
jden „Internationale Hotclbczitscrver»
Icon", het congres voor beroepsziekten
j en ongcvallengcnecskundc cn aan de
j excursie van Amerikaanschc studenten
cn Engclsche architecten. Ook was cr
in dc Ridderzaal tc Den Haag. gedu»
rende het Int. Spoorwegcongres in
October een bureau der A.N.V.V. gc»
vcstigd voor het geven van inlichtin.
gen cn het verspreiden van materiaal.
I Op ons initiatief is ook in Mei van
I dit jaar te Den Haag de eerste inter»
nationale conferentie gehouden van al
ce officiecle vrccmdclingen.vcrkeers»
organisaties van Europa. Die confercn»
tic onder presidium van prof. Treub
waar vijftien landen vertegenwoordigd
waren is volgens het oordeel van
alle deelnemers een groot succes
geworden, want hierdoor is ccn veel
nauwere samenwerking tusschen de
verschillende organisaties verkregen
Wij zouden gaarne willen komen tot
ccn groote internationale organisatie
voor vreemdelingenverkeer, die met
vooropstelling van dc belangen van
het eigen land. ook dc belangen van
andere landen bevordert.
I Wanneer wij toch propaganda ma»
ken voor andcer landen, doen zij het
omgekeerd ook voor ons, wat niet an»
ders dan in ons voordeel kan zijn! Zoo
zouden wij ook veel meer in contact
moeten staan met dc grootc interna»
i tionale hotclhoudcrsverecnigingcn.
Op mijn vraag, welk verband cr bc
staat tusschen de A. N. V. V. cn de
plaatselijke vereenigingen van vreemde»
lingenverkeer, deelde dc heer Van De»
enter mij mede, dat 125 plaatselijke
erecnigingen lid zijn van dc A. N. V.
V. en daarvoor 10 pet. van hun contri»
butic (niet dus van hare gemeentelijke
subsidies) aan dc A. N. V. V. moeten
afdragen. Dc plaatselijke vereenigingen
sturen hun gidsen naar het bureau van
dc A. N. V. V.. dat voor dc propagan»
n Nederland cn de Koloniën en
als de Gidsen in vreemde talen zijn ge»
drukt ook in het buitenland zorg
draagt. Omgekeerd helpen de plaatsclij»
kc vereenigingen dc A. N. V. V, door
bij excursies van vreemdelingen en
congressen bij bezoek aan hun steden,
de plaatselijke programma's voor te be»
iden en de bezoeken te regelen.
De A. N. V. V. is een betrekkelijk
nog jonge organisatie. Zij bestaat in
haar tegenwoordigen vorm eerst van
1916. doch wanneer men nagaat, wat
zij in den korten tijd van haar bestaan
eerst onder presidium van wijlen F. W.
C. H. B a ro n v an T u y 11 van Se»
rooskerken cn thans onder
professor Mr. M. W. F. Treub 2I
heeft gedaan voor dc bevordering van
het vreemdelingen verkeer in ons land
ook voor Haarlem cn omstreken,
waarvoor zij o.a. in het Duitsch en
het Engelsch een geïllustreerde bro»
chure: „Haarlem cn de bloembollen»
velden" hpeft uitgegeven cn een
zeer fraai geïllustreerd boekje „Har»
lem et les Champs dc Flcurs" van Dè=
siré Demillcville dan is het te hopen,
dat de A. N". V. V. in dc toekomst van
dc regeering. zoowel als van particu»
liere zijde dien financieclcn steun mo»
•ge ontvangen, welke noodig. is om haar
taak naar behooren tc kunnen vervul»
len. Want zooals dc heer Van Deventer
aan het slot van ons interview terecht
zcidc: „het bekend maken van Neder»
land in den vreemde" is een bij uitstek
nationaal werk.
J. B. SCHUIL.
BINNENLAND
De handelsbetrekkingen
met Duitschland
Spoedig een overeenkomst
verwacht
Uit Berlijn wordt van Zaterdag aan
de Tel. gemeld:
Heden is de Nederlandsche delegatie
voor dc besprekingen, welke alhier ge»
houden worden inzake een handelsover
eenkomst, naar 's»i .rsvenhage teruggc»
keerd met het doel omtrent bcpaaide
zaken nader overleg te plegen met de
Regeering. Men verwacht hier dat er de
volgende week een overeenkomst tot
stand zal komen.
Burgemeester contra
Bioscoopcommissie
De Commissie neemt ontslag
Ecnigc weken geleden werd in het
Grand Theatre tc Rotterdam een falra
vertoond, getiteld: „De Blikken Do»
ie", welke film vooraf was goedge»
keurd door dc Gemeentelijke Bioscoop»
missie. Nadat het filmwerk 7 da»
gen had gcloopen, kwam onverwacht
bij de directie van het Theater het bc»
richt in, dat de Bioscoopcommissie
haar goedkeuringsbewijs introk en de
film niet verder mocht worden ver»
toond.
c heer A- Tuschinsky ging daar»
mede niet accoord en stelde beroep in
bij burgemeester Wijtema. Deze heeft
thans na het bestuur der Bioscoopcom»
missie te hebben gehoord, den heer
Tuschinskv be.ieht. zich niet te kun»
nen vercenigen met de beslissing van
genoemde commissie en de directie het
recht gegeven deze film weder te ver»
tooncn Tengevolge dezer beslissing
heeft het grootste deel van de Com»
missie ontslag gevraagd-
Auto-ongeluk bij Maar
tensdijk
Het slachtoffer overleden
De dader aangehouden
Dc heer C. N uit Utrecht, die onder
dc gemeen to Maartensdijk door een
auto werd aangereden, is in de Rijks»
kliniek aan dc bekomen verwondingen
overleden.
Dc automobilist F. H. uit Den Haag
is door dc politie te Maartensdijk aan»
gehouden cn ter beschikking van de
Justitie gesteld.
BEATRYS.
Dc Di.-cvtic san dc Co»Opera»Tie heeft
bericht ontvangen dat B. en W. van
Tilburg besloten hebben een subsidie te
vcrleenen om een vcitooning van Bca»
trvs aldaar mogelijk te maken.
INGEZONDEN Ï'EDEDEELINGEN
a 60 Cent» per regeL
rVAT FT Veiligheids -
5 v^viyiv x scheermes
s Het eenige apparaat dat lijn eigen mesjes
automatisch slijpt Vraagt demonstratie
A bij urt leverancier.
Agent- FIRMA B MEINDERSMA Den Haa£.
FEUILLETON
DE DUBBELGANGER
Geautoriseerde vertaling naar het
Engelich van
H. B. MARRIOTT WATSON
6)
Ik was aangereden door een automo»
hiel die uit het niet scheen op tc doe»
men en in miin been voelde ik ccn
stekende pijn. Dc wagen stopte dadelijk
en iemand sprong cr uit.
Waar is u? riep hij.
Ik was wankelend opgestaan en, nog
geheel buiten adem. kon ik geen woord
over mijn lippen krijgen.
Bent u hier? Gewond? Neem mc
niet kwalijk. U moet dadelijk instap»
pen. dan zullen wij u naar een dokter
rijden. Die ellendige mist ook!
Ik was niet in staat mij te verzetten,
zelfs als ik gewild had en ik werd niet
al te zachthandïg. naar het mij toeleek
in den wagen geduwd, waarna mijn
redder naast den chauffeur ging zitten
Jk ho >rdc hen samen het geval bespre»
ken cn 'toen vloog dc auto waarvan dc
motor al dier tijd was blijven draaien,
vooruit.
Door het raampje kon ik het hek zien
Waarover ik zoo kort tc voren was
geklommen. Ik zag ook een lantaarn en
het hoofd van ccn man en het leek mjj
toe dat ik hoorde schreeuwen.
In een straat in Putney vooreen huis
met een roode lamp stonden wij stil.
Mijn vricr.d stapte uit verdween in dc
duisternis en helde, om een oogenblik
later terug tc komen met een man, dien
ik voor ecu dokter hield. Dit bleek het
geval tc zijn cn spoedig daarop lag ik in
een sp-cckkamcr, bedankte mijn onge»
ziene vrienden cn luisterde naar het
geluid van dc verdwijnende auto.
„Ongezien" heb ik geschreven en dat
moet eigenlijk zijn „onbekend" want zij
waren niet onzichtbaar. Er waren twee
mannen cn degene die den wagen niet
bestuurde droeg ccn afschuwelijke bril.
die hem net Uiterlijk gaf van een onheil
spellend wezen uir een sprookje. Zelfs
bij "t licht in het doktershuis kon ik
niets meer onderscheiden. Hij keek mij
zeer ernstig aa.j cn ik werd er onrustig
van. maar het bleek, dat dit slechts
zijn zorg omtrent mijn toestand was.
Ik hoop dat u zich goed voelt. Ik
ben u duizend excuses schuldig. Maar
de mist....
Ik maakte ccn handbeweging- On»
vermijdclijk. Het spijt mij ook en
riat was het einde van het gesprek. Ik
bracht ccn hall uur bij den dokter door,
die zoo onbarmhartig in zijn rust was
gestoord cn alleen een paar ontvellin»
gen vond. Hij vatte de zaak heel gc»
moedclijk op, behandelde mij en telefo»
neerde tenslotte om een taxi. Het slot
was, dat ik spoedig onderweg was nnar
Kensington, veilig voor mist en nat»
tigheid voor het oogenblik. Dc naam
van den dokter was Richards.
HOOFDSTUK III.
Ik moet toegeven dat ik een schok
had gekregen, niet zoozeer door de
aanrijding zelf als door de gebeurte*
nissen die cr aan vooraf gegaan wa»
ren. Het was twee uur misschien
nog later, toen ik Denvers huis bc»
reikte cn stil naar binnensloop. En ik
dacht-, precies zoo was dc arme
Colvatc twee uur geleden zijn eigen
rustig huis binnen gegaan. Welk een
vrccselijk ding had in dat kort tijds»
verloop plaats gegrepen. Ik maakte
een straffe whisky»soda voor mc zelf
cn ging naar bed zonder tc trachten
mij dc situatie volledig voor oogen te
stellen of mij een voorstelling te ma»
ken van de gevolgen en, als u mij
kunt gelooven, ik sliep dien nacht niet
slecht.
De dag bracht echter herinnering en
een zekere angst. Het leek ongcloofe»
]ijk dat ik om zoo te zeggen getuige
was gcwccsl van een vrccsclijke mis
daad cn toch, toen ik het ochtendblad
openvouwde, grijnsden de feiten mij
VIERDE GEHEIMZINNIGE MOORD
Met een aandacht die gemakkelijker
te begrijpen dan te vcrontschuldi»
gen was, las ik het relaas dat in dc
vroege morgenuren door ijverige ver»
slaggevers verzameld was. Opnieuw
had de polotie „een vingerwijzing".
Een vingerwijzing in mijn richting?
Of... Nu herinnerde ik mij plotseling
voor dc eerste maal wat ik in die vree
sclijkc kamer in mijn onderbewustzijn
opgemerkt had het onverklaarde ge
luid uit de richting van het raam
alsof er iets viel. Was dat het spoor,
waarlangs de politie zocht?
Ik voelde mij in het geheel niet on
mijn gemak, want ik had groot ver
trouwen in de "bekwaamheden van de
politie en hoewel het mogelijk zou
kunnen zijn. met behulp van Denver
't geval te verklaren indien men mij ach
tcrhaalde. lachte dit denkbeeld mij toch
allesbehalve toe. „Achterhalen" was
op zichzelf een schrikwekkende phra»
se. Het was al veel later toen een brief
voor Denyer bezorgd werd. dien ik
opende zonder te beseffen dat hij niet
voor mij bestemd was. Ik had een rc»
gcling gemaakt dat zijn corrcspondcn»
tic onder couvert naar het Parijschc
adres zou worden gezonden cn zoo non»
dig zou hij mij de antwoorden zenden
om in Londen tc posten.
Het was, of althans scheen een on»
schadelijke brief om wederrechtelijk
te hebben gelezen:
Waarde heer Denyer,
Zooals de zaken nu gaan lijkt het
mij raadzaam dat wij eens ccn bespre»
king hebben. U herinnert zich nog wel
ons" gesprek van ccnigen tijd geleden.
Ik durf zeggen, dat het noodzakelijk
is, zelfs dringend (onderstreept), dat
wij eens praten. Ik hen hier tot Vrij»
dag, of zal u desgewensoht, bczoc»
ken.
Uw dienstwillige
STEPHEN QUINTON.
Wat moest ik nu bc innen Ik peins»
dc. Toen schoot het mij te binnen, dat
die naam een bekende klank had en
ik stond op, haalde Denver s lijst van
instructies voor den dag cn wierp er
een blik in: Ik had mij niet vergist.
Toen ik aan het lijstje van verboden
namen kwam. ond ik dien van Stephen
Quinton. Haastig nam ik een adresboek
van een plank, vol met dergelijke boe»
ken en sloeg den i.aam op. Sir.
Stephen Quinton. Het had geen be»
teekenis voor mij cn zijn adres, Linsett,
Kent. zei mc niets Maar toen ik op
het punt was het bock weer tc sluiten,
ontmoette mijn blik plotseling eenige
woorden, die mij het weer deden opc»
nen. Wat was dat?
„Commissaris van dc Onderlinge
Verzekering Maatschappij Brlttannia."
Dit w-as dc derde maal binnen twee
dagen, dat dc naam van een maat»
schappij, welker bestaan ik voordien
zelf niet vermoed had, zich aan mij
opdrong. Ik bleef eenigen tijd in ge»
dachten verzonken en toen, hande»
lence naar ccn plotselinge ingeving,
gink' ik naar dc telefoon. Ik had sir
Stephen Quinton's brief .n mijn hand.
Spoedig had ik de aansluiting. Sir
Stephen was thuis cn wilde ik een
oogenblik wachten?
Bent u het. meneer Denyer?
Heeft u mijn hricf ontvangen?
Ju, ik telefoneer u even om te
zeggen, dat ik vandaag noodzakelijk
uit dc tad moet cn over eenige da»
gen hoop terug tc zijn.
O! Zijn stem verried, zelfs op
dezen afstand duidelijk teleurstelling.
Nu, ik veronderstel, dat u het met
mij eens is. dat de quacstic dringend
wordt. Heeft u dc kranten gelezen?
Ja. Ik wachtte.
Dan zal het u duidelijk zijn, dat
wij moeten praten. Zai ik nu even
komen?
Ik sta op het punt om tc vertrek»
ken.
Ik hoorde hem binnensmonds
een vcrwensching uiten cn toen: Bel
mij op, of telegrafeer zoo gauw mo»
gelijk.
Goed; u kunt op mij rekenen,
(Wordt vervolgd).
