HAARLEM'S DAGBLAD
HEEMSTEEDSCHE BRIEVEN
LUXE DOOS
V. ROSSEM'S TABAK
FLITSEN
MAANDAG 23 NOV. 1925
TWEEDE BLAD
"Dc winkelweek in Heemstede is weer]
Bchter den rug. De burgemeester heeft
de kloekmoedigheid van de onderne»
mers geprezen en verzekerd, dat dc
middenstand een belangrijke factor vun
de gemeente ls en dat Heemstede geen
dorp meer genoemd mag worden; daar»
op heeft de vice»voorzittcr van zijn
k.int verklaard, dat de burgemeester
belang stelt in zijn gemeente en den
dank verdient van de ingezetenen en
ik. eenvoudige Hendrik, die geen vice»
president cn nog veel minder een bur»
gervader ben, kan niet anders dan van
ganschcr harte onderschrijven wat zij
gezegd hebben.
Vervolgens is de muziek gekomen en
heeft de ingezetenen wakker geblazen
voor zoover zij dat noodig hadden, op»
dat zij zouden begrijpen, dat ze er
op uit moesten om te zien. hoe mooi
de étalages wel waren en dat zij alles
wat zij noodig hadden best van hunne
medeburgers konden koopen en daar
volstrekt niet voor naar Haarlem be»
hoefden te gaan. Daar kwam het toch
op aan. dc winkelweek was geen doel,
maar middel, want een winkelier die
zijn taak goed begrijpt, maakt iedcrcn
dag zijn uitstalling zoo mooi als hij
nmar kan cn wacht daar niet mee tot
<dc winkelweek komt. I
Of dc propaganda i\ut gehad heeft,
zal dc toekomst leercn. De hoofdzaak
is immers niet, dat deze en gene In die
dagen eens ergens binnenloopt om wat
te koopen. maar dat hij met deri aan»
stnanden St. Nicolaas cn in dc Kerst»
dagen ook aan zijn medeburgers denkt
cn er op den duur een gewoonte van
maakt, in dc gemeente aan te schaffen
wat hij noodig heeft. Daarover zou ik
wel iets willen zeggen. Misschien zal
dat sommigen niet aangenaam in de
ooren klinken, maar in alle apotheken 1
van de wereld is medicijn te vinden,
die bitter, zuur of wrang smaakt cn
toch de kwaal geneest. Wie zich over
wat ik zeggen zal belccdigd voelt en
duclleeren wil. stuurt zijn kaartje maar
aan de redactie en gaat den volgenden
dag met degens of pistolen naar dc
Spanjaard slaan bij het krieken van den
morgen. Mocht Hendrik er nog niet we»
zen. dan moet de belcedigde maar vast
beginnen.
Toen een jaar of tien. twaalf gele»
den Heemstede een dorpje was. be»
woond door familien, die er gewonnen en
getogen waren, verkeerde ook dc win»
keistand in een periode van eenvoud.
Ieder had zoo zijn vaste klantjes, men
leefde gemoedelijk met elkaar voort cn
droomde niet van een stroom van
nieuwe bewoners cn van nieuwe metho»
den. die daardoor noodig zouden wor»
den.
Toen verschenen dc landverhuizers.'
Zii kregen natuurlijk de Heemsteed»
sche leveranciers al gauw aan dc deur,
die de nieuwe bewoners beschouwden
nis hun rechtmatige buit. Maarde*
ze menschen hadden nog oude relaties
en waren niet bereid, die zóó maar
op te geven. Die van Heemstede stoot»
ten dus hup neus en. innlaats van te
denken, dat dc druppel den steen wel
zou uithollen, toonden zij zich vcront»
waardigd cn lieten aan dc ontocgankc»
lijke deuren wel eens de boodschap
achter: ..ze komen hier wel wonen, i
maar koopen doen ze hier niet". Dc
snauw drong via de keuken door naar
de huiskamer, waar dc vrouw des hui»
zes. op haar beurt, zich afvroeg, of zij
niet vrij meer was. to koopen waar zij
.verkoos.
Uit die periode dateert ook het ge»
'denkwaardige antwoord, dat een leve»
T.xncicr gaf aan iemand in de buurt,
die hem nog niets had laten leveren,
maar op een dag wel het dienstmeisje
zond met dc vraag, of hij ook honderd
gulden kon wisselen. Zich hoog achter
zijn toonbank oprichtende, zei hjj vol
waardigheid tot het meisje: „zeg aan je
mevrouw, dat ze haar geld moet wisse»
len daar. waar ze haar waren koopt". I
Het bankbiljet van honderd gulden
zij wel klein gekomen zijn. maar de
huismoeder lachte om het antwoord en
sorak: ..ik zou zoo langzamerhand in
dc huurt wel gekocht hebhen. maar
denk er om. Mina, bij zoo'n man koo»
pen we nooit".
Was de vermaarde mnn van de vuur»
mnkcTS ann dezen leverancier ver»
mnagschapt? Ik weet het niet. maar ze»!
kcr is het. dat toen op zekeren dag het
dienstmeisje van de familie bij hem
kwam om aanmankmatcriaal. het arme
kind ten antwoord kreeg: ..die heb ik
niet voor mevrouw, want zij koopt dc
brandstoffen ook niet hij mij". flet
schijnt een soort van wraakneming te
beduiden, maar dc uitslag is heel an»
ders. Mensehen die gewoon zijn in een
stad tc koopen. lachen om het kort»
ztehtige antwoord cn komen bij zoo'n
wonderlijken koopman nooit meer tc»
rug. Natuurlijk berokkent die nok nog
heel wat kwaad aan zijn mededorpsge»
Inooten, die meteen als leveranciers
ranar over denzclfdcn kam worden go*
schoren.
Misschien zal Iemand zeggen: „dat ls
lang geleden, we zijn zooveel ouder cn
wijzer geworden cn weten wel. dat Je
meer vliegen vangt met honig, dan met
azijn".
Dat kan wel zoo weren. Maar de
stadsche manier van zaken doen is in
het dorp nog niet overal doorgedron»
gen. Af en toe hoort Hendrik daarover
vnn vrienden cn kennissen die niet weten
dat hij wel ereis in de krant schrijft
en daarom precies zeggen, wat zij op
hun hart hebben. Een van die kennis»
sen was op zekeren dag naar een winkel
gegaan, om iets te laten repareeren cn
een ander artikel op zicht te vragen.
Het jonge mcnsch, dat haar te woord
stond, beloofde dat een cn ander ge»
beuren zou. Mevrouw kon er op re»
kenen.
Ecnige dagen gingen voorbij cn er
verscheen niets. Daar het geen leeftocht
was. ontging het de huisvrouw weer.
totdat het na nog een dag of wat haar
weer in de herinnering kwam cn zij
het dienstmeisje op informatie uitzond.
Die kwam terug met dc merkwaardige
boodschap: ..dc reparatie is klaar, mnar
't was de moeite niet om liet te bczor»
gen cn wat ter bezichtiging gevraagd
was, kostte tc weinig om het ann huis
te brengen".
„Ei kijk", zei de afgewezen klant,
„als ik van deze artikelen weer wat
noodig heb. zal ik ze maar in dc stad
koopen. Daar vragen ze niet of het
klein of groot is en redcnccren liever:
vandaag het kleine, morgen het groo»
Blijkbaar is het stelsel van bezorging
nog niet overal in Heemstede doorge»
drongen. Er moeten ook winkels zijn,
waar men in dit opzicht dc grootst mo»
gelijke gemoedelijkheid betracht. Als
de familie X. een bestelling gedaan
heeft cn de loopjongen afwezig of. wat
ik niet hoop, ziek; erger nog. wat ik
heelcmaal niet hoop. dood is. dan gaat
dc leverancier op den drempel staan cn
kijkt naar buiten, of cr ook iemand
aankomt, die in die richting gaat
„Komt u misschien bij dc familie X.
voorbij? Ja? Och. wilt u dan zoo vricn»
dclijk wezen, dit pakje even aan te rei»
ken En zoo ziet mevrouw X. tot haar
verwondering telkens een anderen
boodschapper verschijnen.
Het is huiselijk maai' niet practisch
cn op den duur maak je zoo een zaak
niet groot. Natuurlijk kan het gebeu»
ren. dat een onderneming werk zou
hebben voor andcrhalvcn loopcr wa»
ren er in de maatschappij halve loop»
jongens tc krijger), dan zou dat dc
goedkoopste oplossing wezen, maar nu
die natuurwonderen niet voorkomen,
is het beter den knoop door tc hak»
ken cn er een .tweeden, hcelcn. hij tc
nemen. Het mag in den beginne wat
kostbaar wezen, op den duur is het ccn
voordeel, dat dc bezorging vlug en
geregeld gebeurt. Daar wordt ccn zaak
groot van. Niet van welwillende lie»
den. die je opvangt in de vlucht en in
dc gemeente verder vertellen, dat je
toch eigenlijk niet goed bent ingericht.
Sommige klanten hebben mij deze
klacht doen hooren: „wniinecr ik er»
gens een poosje bestellingen heb ge»
daan, dan beschouwt een leverancier
mij als een vaste afnemer cn stelt dat
op prijs, zou je denken? Heelcmaal
niet. Dan begint hij juist zijn belang»
stelling voor mij te verliezen, vergeet
mijn opdrachten, of heeft geen exira
moeite voor mij over als ik eens haas»
tig wat noodig heb. Maar wanneer ik
dan ccn poosje niets bestel, wordt hij
ongerust, komt eens speciaal informee»
ren cn tracht mij opnieuw te vcrove»
ren".
ik hegrijp zooiets niet. Wanneer een
1 Iccmstccdschc leverancier mij als klant
behouden wil. is dat heel gemakkelijk:
hij doet zijn best, mij goed tc bcdie»
nen. Dat is alles en het is niet veel,
want ik verlang het onmogelijke niet
Maar wanneer iemand als vaste klant
beschouwd wordt cn daarom noncha»
Innt behandeld, raakt hij uit zijn hu»
meur. Dat zou iedereen overkomen.
En eindelijk de laatste grief die ik
gehoord heb. Wie de klanten trekken
cn houden wil. moet goed gesorteerd
wezen. Er zullen altijd allerlei dingen
blijven, die de menschen in de stad
gaan koopen, omdat cr in Heemstede
zelf nooit voldoende omzet voor we»
zen zal. Maar wanneer, een comestibles»
winkel geen ham verkoopt, alleen ar»
tikclcn in blik, dan kan dat wel gemak»
kclijkcr en voordeeligcr wezen, maar de
klant is er niet mee gediend en koopt
zijn blik=waren daar, waar hij ook zijn
ham krijgen, kan.
In het algemeen moet iemand die
zich gaat vestigen, vooraf wel weten
wat hij gaat doen, wat hij er op nahou»
den moer om de menschen tc bevredi»
gen, of hij geld heeft oih het ccn poos
uit te zingen en intusschcn ccn repu»
tatic te verkrijgen. Kan dat niet, dan
moet hij liever nog niet beginnen
stellig houdt hij dan leergeld in zijn
zak.
Ziezoo, hiermee slaat Hendrik zijn
klachtcnbock dicht.
Hij zegt er uitdrukkelijk bij: „ze zijn
in Heemstede niet allen zoo, maar zoo
zijn er. Anderen begrijpen hun taak bc»
ter. Die voeren onmiddellijk iedere be»
stelling uit, klein of groot, die zien in
iedcrcn aanvrager ccn mogclijkcn klant
voor de toekomst, die beschouwen geen
kooper als hun rechtmatig eigendom,
want dat is hij niet, die zorgen er voor,
dat ze voorraad hebben, kortom, die
houden rekening met dc stad, waarmee
zij eoncurrceren willen.
Als menschen, die hierboven hun
portret herkennen, mochten zeggen:
„Hendrik is zuur vandaag, hij heeft
azijn gedronken", dan zegt Hendrik:
„nee, goeie menschen, dat is het niet.
gaat liever eens na, wat er bij jelui te
verbeteren valt cn past dat toe. Daar»
mee bereik je practisch heel wat meer,
dan met muziek ofschoon ik daar
geen kwaad_ van spreken wil hoor. Ze
was heel verdienstelijk. Ik heb ze in
mijn huis duidelijk gehoord.
BINNENLAND
De politieke toestand
Verklaring van Mr. Ver
kouteren
In een vergadering van den Kamer»
kring Amsterdam van de C«H. Unie
hield het lid der Tweede Kamer Ds.
Langman ccn politic rede. Na de rede
er gelegenheid tot gcdachtcnwissc»
ling.
Daarbij heeft het Eerste Kamerlid
r. H. Verkoutcrcn gezegd, dat wan»
...-er de- crisis niet was ingetreden, er
wellicht wel een oplossing zou te vin»
den- zijn geweest in deze richting, dat
een protestant was benoemd tot gezant
bij den Paus. Dan zou aan een der ern»
stigste bezwaren van protcstantsche zij»
de tegemoet zijn gekomen, immers, een
protcstantsch gezant zou er nooit van
verdacht worden, dat hij bij ccn con»
flict tusschcn een nationaal cn een
roomsch belang zich niet op het natio»
nalc standpunt zou plaatsen En ver»
mocdelijk zouden dc roomseh»katholie«
ken bij de keuze tusschen geen gezant
of een protcstantsch gezant dc voor»
keur aan het laatste hebben gegeven.
Het anti-Colijn-comité
Minimum program van den
arbeid
Het AntUCoJijn.Comité (L. de Vis»
ser, voorzitter; H. Sneevliet, secretaris)
hccfr zich, naar „De Trib." meldt, gc»
wend tot de besturen van: N. V. V..
S. D. A. 1'., Alg. Ned. Vakverbond,
Verbond van Vakorg. van lloofdarbei»
ders. R.«K. WorkDverbond, R.»K.
Volkspartij cn Ncd. Christelijk Vnk»
verbond, met het verzoek in een con»
ferentic van besturen, zoo spoedig mo»
gelijk tc houden, te komen tot vaststel»
ling van een minimum program van
den arbeid, waarin dc door de verschil»
lende richtingen in de arbeidersklassen
gemeenschappelijk gestelde eischen
worden vastgelegd.
Ongeluk in de mijnen
Tusschen kolenwagens
beklemd
Uit Heerlen wordt aan dc Tel. gc»
meld:
Wederom is een ernstig ongeluk in
dc mijnstreek gebeurd, ditmaal in dc
staatsmijn „Emma". De 17>jarige C'.
Hockstar. afkomstig uit lloensbrock,
geraakte tusschcn twee kolenwagen»
tjes. waardoor hij ernstig aan het on»
dcrlijf verwond werd. In bcdenkelijkcn
toestand is hij naar het ziekenhuis gc?
trnnsporteerd, Waar hij .dadelijk geopc»
rcerd werd.
Het overlijden van
Koningin Alexandra
Deelneming der Nederland-
sche Regeering
De minister van B .itcnlandschc Za»
ken heeft een hczock gebracht aan den
Britschcn gezant, ten einde dc dcelnc»
ming der Ncdcrlandschc rcgccring tc
betuigen b!' het overlijden van Ko»
ningin A^xandra.
In verband met het overlijden van
Koningin Alexandra hing uit bet gc»
bouw van dc Engelsche legatie aan het
Westeinde de Engelsche viag halfstok.
Dc hoofden van verschillende lega»
tics te Den Haag hebben hun declnc»
ming met het overlijden van Koningin
Alexandra aan'den Engelschen gezant
betuigd.
EEN VROUW VERKOCHT.
Te Terborg heeft dezer dagen zekere
P zijn 24»jarige vrouw voor 40 over»
gedaan aan den 76»jarigen scharenslij»
B. te Gendringcn. Er werd een
soort koopacte in duplo van opgc»
maakt. Na vijf dagen keerde de vrouw-
echter bij P. terug, waarop B. zijn geld
terug verlangde. Dc politie heeft de
beiderzijds getcekcndc koopacten in
handen gekregen.
DIENSTWEIGERING I
Tj. Schaper in vrijheid gesteld j
Naar Het Volk verneemt is Tjcrko
Schaper, die wegens principieele dienst»
weigering tot 6 maanden gevangenis»
straf was veroordeeld en reeds aan den
Pompstationswcg was ingesloten, giste»
ren op handslag vrij gelaten. Hij wordt
in dc gelegenheid gesteld -^oor burger»
plichten zijn militairen diensttijd tc
vervullen.
Verkeersongevallen
Een autobus van den
dijk.
Zaterdagavond is te Zaandam ccn
autobus op den gladden Westzanerdijk
bij zeer dichten mist den weg afgere»
den. De bus is een huiven slag over
den kop eoaan, waardoor de 12 inzit»
tende passagiers ernstige kwetsuren
hebben bekomen. Slechts door het in»
trappen van de deur zijn ze bevrijd
kunnen worden.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEH
a 60 Cents per regel
UIT ANGST.
De 16=jarige leerling van de handels»
school te Zwolle F. R. kreeg Woens»
dagmiddag een brief van den directeur
mee voor zijn vader. Hij heeft toen de
ouderlijke woning in- Zwollerkcrspel
verlaten cn is nog niet teruggekeerd.
St. Nicolaas-Gadeau
Inhoud:
Mllo en Poorters Toeback
f 1.70 en f 1.20 per doos
ta t Veilióheids-
V/a.JL-JL' 1 scheermes
Agenï. FIRMA B ME1NDERSMA Den Haa$.
HET DRAMA IN DE HALVEMAAN»
STEEG TE AMSTERDAM.
Nadat eenige dagen den Amstel nabij
dc Halvemaansteeg te Amsterdam met
ccn electro»maanctische dreg is afge»
dregd, maar zonder dat het mes werd
opgehaald, zijn de pogingen om het uit
den modder op te halen opgegeven.
Dc Duitsche buffetjuffrouw die cr van
verdacht wordt den diamanthandelaar
tc hebben gestoken, blijft in voorloog
pig arrest
OP DE SCHAATS
hot publiek opengesteld. Wij geven hierbij
■zichtfoto van de
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 455
Lunch a PAméricaino
Puntfaart, heete chocolade, sandwiches,
kantoorjongens, typistes, winkelende
dames en een man, die zich afvraagt
hoe hij die bestelling voor zijn vrouw
ooit zal kunnen volbrengen.
(Nadruk verboden).
FEUILLETON
n~ DUBBELGANGER
Genutoritecrdo vertaling naar het
H. B. MARRIOTT WATSOR
18)
Ja. dat zou bovendien al tc duidc»
lijk zijn. Ik vertrouw dien mnn. Dit
moet verder gezooht worden. Wat heb
jij gedaan?
Niets. Wat kunnen wij anders
doen dan erover praten? zei Quin»
ton met wanhopige berusting.
Iemand heeft getracht Crump tc ver»
giftiger», maar niemand weet hoe. Er
zijn vele bedienden in huis. Dc soda
siphons worden niet achter slot hc»
waard, want zij staan niet in den kej»
der. Het lijkt een hopeloos geval
tenzij wc een detective....
Waarom niet? vroeg ik.
Hij keek plotseling op. Als wij er
een bijricpen. zou dat het opgeven van
or ze plannen beteekenen. Dat zou mij
r.ic: kunnen schelen. Ik zweer ie. dat ik
e, ir.cer dan genoeg van hch. Maar wij
zouden vrijuit gaan. Ik heb van mijn
li.ven nog nooit iets verkeerds gedaan.
Het is nooit bij mij opgekomen, dat dit
piet in den baak zou zijn. Als Kcrr er
niet geweest was.,..
Hij zweeg toen hij dezen naam uit»
6prak.
Waar is Kcrr vroeg ik.
ITij is ja, dat weet ik niet. Hij
leek opgewonden. Het moet een vree»
selijk ding zijn een schandelijK
ding. dat de menschen zoo achtcrdoch»
tig kan maken. Denver.
En wat ik hem te vertellen had,
moest onvermijdelijk zijn verdenking
doen toenemen. Ik zag nu mijn ont»
hullingen in een nieuw, een gevaarlijk
licht. Ik zweeg, nu ik tegenover hem
zat en zijn volgende woorden maakten
dit stilzwijgen positief.
Ik wou eigenlijk alleen maar met
jc praten Denver, ik vertrouw je vol»
komen, zooals ik hoop dat je mij_ vc-»
trouwt. Daar heb jc Crump cn Kcrr...
Wat moet jc er in vredesnaam van den
ken?
Ik weet niet waarom ik op mijn hor»
loge keek. Het was middernacht. Ik
besefte dat Quinton zich in zijn hulpe»
loosheid tot mij gewond had en ik had
medelijden met hem. Ik wilde nog iets
over Kerr vragen, maaT deed het niet.
Heb jc gegeten? Heb je ergens
trek in? zei hij. Ik veronderstel,
ent je van plan bent terug tc gaan. Ix
moest je wel vragen hier te komen
vanwege Crump. Hij is.„.
Hij zweeg en luisterde, Blijkbaar
bad hij Iets gehoord,
zei hij fluisterend —nerveuze beweging met zijn vingers,
u:: 1-— i Crump is weg zei hij. Hij is
gek. Er moet op hem gepast worden.
Hij kwam binnen cn noti, gedroeg
zich ais ccn krankzinnige. Ik kan hier
niemand vinden, die niet gek is. Hij
zond Bellis vandaag naar dc stad. Wat
zijn jullie van plan te doen.
Quinton haalde de schouders op eu
Kerr keek naar mij. Ik zweeg.
Ach, zie. Ik geloof niet erg^aan dat
vergif. Ik zou Williamson nog wel eens
willen ontmoeten. Ik denk.... Hij stond
op en verliet de kamer cn Quinton
wendde zich tot mij.
Men zegt, dat hij een prima advo»
caat is voor ccn kruisverhoor bedoel
ik. Wat zou jc zeggen van een whisky»
soda.
Ik was ook van meening. dat ik wat
verdiend had cn het vergif ten spu't,
namen wij cr beiden ccn. Kerr kwam
niet terug cn kort daarop liepen wij
beiden naar dc deur zonder iets te
hebben afgesproken. Ik geloof dat wij
plotseling tegelijk een ingeving had»
den. Het was na middernacht, zooals ik
reeds zei en het was volkomen stil in
huis. Toen wij buiten kwamen, sgheen
er nog meer reden voor die stilte tc
zijn, want het had gesneeuwd cr vielen
nog sporadisch vlokken. Kerr was ner»
gens te zien. Quinton liep in de rich»
ting van de stallen en verdween daar
in de duisternis. Ik zag een licht in een
Een auto
komt die hier? Hij liep naar het
venster dat uitzicht gaf op ec-n
deel van de oprijlaan. Hij rijdt
hier vandaan'zei hij. I Iet kan niet
die van jou zijn, want die heb ik laten
wachten. Wacht eens even!
Hij verliet dc kamer, maar ik bleef
niet achter; ik volgde hem. Voor dc
kleine donkere portiek stond mijn wa»
gen en ik hoorde'Quinton praten. Hij
draaide zich om en liep in de duis»
ternis tegen mij aan.
O, ben jij het zei hij. Het :s
Crump. Hij is met den anderen wapen
uitgegaan. Wat gaat hij doen? Wat
moeten wij doen? Hij chauffeert zelf.
Smithers zegt dat Egerton. de andere
chauffeur ziek is. Crump zat een half
uur geleden nog in zijn kamer opge»
sleten.
Zwijgend stonden wij op dc stoep
en dachten na.
Ik geloof dat ik maar zal heen»
gaan zei ik.
Neen, dat niet zei hij Je
kunt me niet alleen laten.
Kerr is er toch.
Ja. Kerr is er zei hij heel lang»
zaam. Crump is gek genoeg om alles te
doen. Wacht! Ik zal eens informcercn."
Neen, ga met me mee.
Ik volgde hein weer naar binnen cn
hij ging mij voor naar dc werkkamer.
Kerr was cr cn maakte ccn vreemde,
venster ca toen kwam hij plotseling
snel terug.
Jij daar, Dcnycr? Kerr is verdwc»
nen heeft zijn eigc'n auto genomen.
Waarheen? Wat voert hij uit? Kcrr is
veg.
HOOFDSTUK VIII.
De crisis is nabij merkte ik op
Wie is daar binnen?
O. dc chauffeur die jou hier gc»
bracht heeft. Hij was al in bed, maar ik
heb hem gewekt.
Waar is die wagen vroeg ik
en hij bracht mij naar ccn open garage.
Er viel nog wat sneeuw, maar dc nacht
was helder als een schemering. Ik boog
mij over dc kap.
Wat doe je? vroeg Quinton.
Stap in zei ik ik zal wel chauf»
fecrcn. Wij moeten er nu achteraan.Dc
sleutel tot het geheim is in onze han»
den.
Bedoel je Kerr? vroeg hij en ik
hoorde hem diep ademhalen.
Ik bedoel niemand. Maar het
spoor ligt in deze sneeuw.
Hij zal denken, dat wij naar bed
zijn mompelde Quinton cn stapte
in den wagen.
Het was een snel voertuig met ccn
sterke motor, naar ik spoedig merkte.
Bij het hek stopte ik den wagen en
stapte uit. Ik zag de wielsporen van
twee eerder vertrokken auto's, het een
vager dan het ander en zij leidden den
heuvel af naar rechts. Daar lag het lo»
geiment, een paar honderd meter ver»
der cn in duisternis. Daar achter was
ccn kruising van wegen, waarvan een
naar Falliwhill leidde cn naar het sta»
tion waar ik Pbilway's lijk na den
moord had gezien. Op ccn winteravond
was in deze streek weinig verkeer want
dit deel van het platteland was dun be»
volkt cn Quinton kon gemakkelijk de
indrukken \an banden onderschei»
den. Bij dc kruising liepen zij recht
door cn dan tegen den heuvel op tus»
schcn de boerderijen door, dié aan het
heideland grensden. Eens of tweemaal
stapte hij uit, om duidelijker onze rich»
ting op te zoeken, maar dit was niet
vaak noodig. want er waren weinig
bochten of zijwegen na die eerste
kruising. Toen voerden wij onze snel»
heid op. Het was nu duidelijk dat de
beide autos voor ons denzclfdcn weg
hadden gevolgd en dat Kcrr Crump
volgde.
Ongeveer 8 K.M. verder bereikten
wij een zijweg, waar Crump opnieuw
den grond onderzocht.
Zij gaan hier naar rechts, althans
ccn van dc sporen zei hij.
Dan moeten zij beiden in die rich
ting gaan »- antwoordde ik. Wjj
maken jaoht op twee autos.
(Wordt vervolgd).
