HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
FLITSEN
DINSDAG 24 NOV. 1925
DERDE BLAD
OVER DE GEMEENTE-FINANCIëN
Vóórdat de gemcentebegrooting in vroegde aflossing geeft naderhand
Openbare behandeling komt, wordt zij ruimte, maar benauwdheid op het
eerst in de afdeehngen besproken- oogenblik zelf. En de toestand is al
Door het lot zijn dc leden clan in benauwd genoeg, om geen aflossing
drieën verdeeld, old- I. II en III. Dc van crisisschuld te vervroegen,
besprekingen blijven geheim, dat wil B. en W. blijven optimistisch, gelijk
zeggen: de nemen van dc sprekers hun-taak is, wanneer /ij het niet over.
worden niet gepubliceerd, wel wat zij drijven. Er is in een van dc afdeelingcn
gezead hebben en dat is niet gering gevraagd, hoe het met de grensregeling
dezen keer met de antwoorden van B- staat. Aan B. cn W'. zoo luidt het ant»
\V. tc zamen zestig bladzijden druks. woord, is daarvan niets meer bekend,
dan uit dc gewisselde stukken tusschen
Waarom in die afdeel.ngsvcrslagen de
namen verzwegen worden begrijpt nie«
mand. omdat naderhand bij dc open»
bare behandeling toch nagenoeg ieder
met zijn bezwaren weer voor den dag
komtevenmin kunnen wij vatten,
waarom voor die bespreking dc Raad
netjes in drie mootcn wordt gesneden,
als een haring. Evengoed zou het hecle
gezelschap bijeen kunnen blijven, het»
geen dc openbare behandeling wel be»
korterf zou.
Dc reden waarom het bestaande
systeem nog altijd bestaat is natuurlijk
dat het al zoo lang bestaan heeft. Dit
aelfdc motief leidt er toe. dal het
nog jaren lang zal blijven bestaan. .Men
noemt dit continuïteit in het beheer,
een mooie uitdrukking voor ccn lee.
lijk ding.
Laat ik in dezen grooten vijver een
hengeltje uitgooien cn trachten, uit de
massa van dc stekelbaarzen een paar
flinke snoeken op te halen.
Het belangrijkste is natuurlijk de li»
nanciccle toestand der gemeente- W at
B. en \V. daarvan zeggen is waard, in
een lijstje" gezet en door iedcrcn belas
tingbetaler in zijn salon te worden
«hangen.
„Do fmanciccle toestand der ge»
„meente is niet bepaald zorgelijk,
„maar clscht niettemin .voortdurend
-zorg."
Wij zouden denken, dat een taalkun»
'dlge woordspeling bedoeld was zorge»
lijk, zorg, maar zooiets ligt niet m de
lijn van den wethouder van financien.
Derhalve moeten wij dc verklaring zoe*
ken in de regels, die er op volgen:
„Ons streven is er voortdurend
„op gericht, om alleen die uitgaven
„te bevorderen, die voor eene regel»
„matige ontw ikkeling van Haarlem
„geboden zijn, zoowel ten aanzien
„van de buitengewone uitgaven, die
„uit lccningsgclden moeten wor»
„den betaald, als wat dc gewone
„uitgaven betreft
Hoe geestig en veelbeteckcnend is
"deze phrase! Stel u voor, dat B- en W.
ook uitgaven bevorderden, die voor
een regelma'-igc ontwikkeling niet
„geboden" zijn! En lees dan het slot
van den zin, dat opgeblazen is, ais
een kinderfluitje op de kermis.
Zulke zinnen mogen Jn het debat
©enigen indruk maken, wanneer ze met
verheffing van stem worden uit»
gespióken, in ccn nuchter verslag, zwart
op wit, maken zo ccn treurig effect-
Waarom toch altijd die struisvogelpoli»
tick! Waarom gedaan alsof het zoo
erg niet is? Alleen om dc mcnschen
die hier mochten komen wonen, gerust
tc stellen? Maar als het hun hier tegen»
▼alt, vertrekken zij toch weer gauw-
En tegenover den Raad, die allerlei dure
wcnschcn heeft, is zoo'n houding van
't is nog zoo erg niet. totaal verkeerd-
Laat ons er ficvcr rond voor uitkomen
dc financicclc toestand van Haarlem
is niet gunstig, zoolang er, boven de
100 opcenten op het inkomen, nog een
eigen evenredige belasting moet worden
geheven, hooge opcenten op het per»
aonccl. op de dividend» cn tantième*
belasting een onmatig hooge belas»
ting op de publieke vermakelijkheden,
die de kunst hindert en belemmert cn
een zakelijke belasting op het bedrijf,
dio ccn boete is op den ondcrncmings»
'geest.
Zoo Is de .waarheid die met vage
Volzinnen niet weg te praten is-
Gaan wjj vergelijken met steden van
dezelfde grootte. Groningc.n. Arnhem.
Nijmegen, dan vinden wij d3ar wel
geen betere toestanden (in Arnhem
schijnt zelfs een catastrophe te drei»
gen), maar daar wordt Haarlem niet bc<
ter van, Hoe is het nu mogelijk, dat ter
wijl dc fmanciccle toestand, zacht ge»
eegd, gespannen ia, B. en W. de aflos»
ding van de crisisschuld willen versnel»
lenl Waarom? Waarom die eerder dan
andere schulden? Alleen omdat het
een uitgesteld tekort is? Maar waarom
dan niet liever de benoodigde som
voor de belasting verminderd? Het zal
in 1927 een zekere ruimte geven, zeg»
gen B. en W. Natuurlijk iedere ver»
Rcgccring on Tweede Kamer is gcblc»
ken. Natuurlijk is dat geen roden om
niet tc hopen, dat de grcnsvcraodcring
in 1927 zal zijn geschied. Maar „is het
alleszins aannemelijk, dat dan tot belas»
tingvcrlsgmg k.»n worden overgegaan",
zooals B. cn W. zeggen. Staat dat wel
vast? Wanneer het gemeentebestuur
daan-oor gegevens heeft is het des te
beter, maar wij kennen die in elk ge»
val niet.
Nadat jarenlang onzeker Is geweest
welk plan kans van slagen hebben
zou; het grootc of het kleine, kunnen
wij nu wc] aanncmeto, dat öf een veel
uitgebreider plan dan het groote moge.
lijk zou zijn, omvattende bijvoorbeeld
geheel Heemstede, Zandvoort. Bloc»
mcndaal cn het landelijk gedeelte van
Velsen, of het kleine plan. Het uitgc»
breide plan is natuurlijk nog in geen
jaren rijp. Wij mogen dus zeggen dat
hot kleine voor de deur staat.
Hoe is het nu met dc financieele ge»
volgen van dat plan? Hoe hoog zul»
Ion ongeveer dc kosten van ..vcrstedelij»
king" zijn in Schoten cn Spaamdam.
welke uitgaven vorderen de aanstelling
van nieuwe ambtenaren, dc uitbreiding
van politic en brandweer? Welke ovc»
rige kosten kunnen nog op Haarlem
worden verhaald en welke inkomsten
staan daar tegenover, verminderd met
een percentage voor tijdolijken achter»
uitgang, als gevolg van vertrek van
cenige in hun financieelen wiek gesoho*
ten ingezeten en?
Bestaat een zoodanige becijfering
niet dan wordt het tijd die te maken
naar de laatste gegevens, want de
grensregeling loopt al zoo lang. En bc»
staat zij wel. waarom wordt ze dan
niet gepubliceerd? Er is niets dwazer,
dan de geheimhouding van bijzonder»
heden over deze eindelooze grens»
quaestle, die alleen een poging'kan zijn
vin de openbare besturen om iich een
air van gewioht tc geven, of denken
doet aan den vader, die over het lot
van kleine kinderen beslist, omdat zij
nog niet sn staat zijn de maatregelen te
beoordeelen. Welk van de twee motie»
ven hier geldt weten wij niet. Misschien
allebei Maar het is wel zeker, dat
juist dit geheimhouden een van de
grootste oorzaken is van een vertra»
g'mg die voor partijen kostbaar en
hinderlijk is.
Wanneer de inlichtingen van B. en
W. kracht zooken in schoone volzin»
nen en vage hoop op de toekomst, dan
moeten de Raad cn de burgerij
druk wel krijgen, alsof het er
doen is de lastige begrootmgsmaand
zonder kleerscheuren door te komen,
om dan weer over te gaan m de elf
maanden van betrekkelijke rust.
Vriendelijk keuvelend houden B. en
W. ccn beschouwing over de winsten
van de bedrijven. Het is waar, dat dc
vragen en opmerkingen van de Raads»
leden ook lang niet altijd gewichtig zijn.
Krijgen wij nu werkelijk weer een dis»
cussie over dc 'verlaging van den gas»
prijs? Het zou. zacht gezegd, overdadig
zijn. Bovendien bestaat daarvoor dit
jaar minder reden, dan ooit: een goede
klant is met dc gemeente Velsen ver»
trokken en dc prijs van de bijproduc»
ten is laag. ook van het voornaamste,
de vaste brandstoffen. Maar er komt
nog bij, dat dc belasting rechtstreeks
afhangt van dc winst op dc bedrijven:
dc eerste stijgt, naarmate de laatste
daalt en waar blijft dan het voordeel
van den belastingschuldige?
Van dc verklaring van cén lid dat de
bedrijven hun producten tot kostprijs
(bedoeld is kostende prijs) aan de ingc»
zeteaen moeten leveren, behoeven wij
hi niet ernstig te spreken. De opmer»
king zelf is goedkoop cn het Raadslid in
quaestie moet, in zijn beste oogenblik*
ken, maar wenschen dat zijn hoop nooit
verwezenlijkt wordt. Dat zou een
dóbaclc in dc gemeentc»finaneiën te
weeg brengen, waarvan men zou wen»
schcn, dat ze nimmer was uitgelokt.
Ttf dit opzicht, hebben*B. cn W. gc»
lijk. Raak niet aan de winsten ftp de
bc.'. ij-en, wanneer gij het toch al wrak»
ke gebouw der finan iën niet wilt zien
instorten. Verlaging van de electrici»
tcits»tarieven is al beloofd, laat men
daar voor dezen keer genoegen mee
nemen.
Heel vaag antwoorden B. en W. op
do klacht, da: er niet voldoende be»
zuinigd is. Men moet voorzichtig zijn
over het werk der bezuiniging; dat niet
In 'alles naar buiten blijkt welke die
re: :ltatcn geweest zijn, mag niet lei»
den tot de conclusie, dat ze geritg
geweest zijn.
Inderd-acL Maar wanneer de bezulni»
-g groot geweest was, zou ze van»
1 f in het oog springen. Er is een zeer
belangrijke vermindering, zeggen B. en
W. van het aantal losse ambtenaren en
werklieden geweest. En dan volgt de
ietwat raadselachtige opmerking:
„Meerdere" (lees meer) overzich»
.ten zijn met meer of minder effect
..te producccren".
Wat bctcekcnt dit gebrekkige Neder»
landsch? Dat B. en W. er nog heel wat
meer van zouden kunnen vertellen,
wanneer zij maar wilden? Maar laat het
College dan willen! Dc Raad kan
wc' wat meer zckcrl .id dat er flink
bezuinigd is, verdragen. Hij voelt zich
zc :r niet overtuigd door de verklaring,
dat ook al ware niet met staten cn
cijfers ax tc toonen, welke gevolgen
het streven naar beperking der uitgaven
heeft gehad", (o wee!) „in ieder geval
bereikt is, dat het g hecle gemeente»
personeel doordrongen is geworden van
do no Jzakelij-kheid, dat met gelden
uit de openbnre kas met zuinigheid -n
beleid moet worden omgegaan".
Waren de heeren daarvan vroeger
dan niet, of niet zoozeer, doordrongen?
En meencn B. cn W. heusch, dat een
groot aantal mcnschcn bij hun dagtaak
steeds aan zuinigheid zullen denken,
zullen kunnen denken? Neen, streven
naar bezuiniging moet opzettelijk zijn,
van boven afgedwongen, omdat zij (ook
in het particuliere leven) indruischt
tegen neming en sleur.
„Intusschcn blijft onze aandacht bij
„voortduring gevestigd...,". Men kent
de formule. B. en W. hebben met deze
beantwoording waarschijnlijk niemand
overtuigd,
j. a p.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 456
EEN BRIEF POSTEN
BINNENLAND
Behartiging belangen
Overheidspersoneel
Een adres inzake de gemeente
lijke wachtgeldregelingen
Het comité ter behartiging van dc
algemeene belangen van overheidsper»
soncel heeft aan een 100»tal gemeente»
raden een adres gezonden inzake dc
gemeentelijke wachtgeldregelingen. Het
beveelt voor de grootcre gemeenten
de instelling van een pcrsoneelsrcscr»
ve aan, zooals die bestaan in Amstcr»
dam en 's»Gravenhage, en bij de klei»
nere gemeenten, welke geen of een on»
voldoende wachtgeldregeling hebben,
wordt aangedrongen op de invoering
van een wachtgeldregeling, c.q. op ccn
afdoende verbetering van dc bestaande
wachtgeldregeling.
KINDJE VERBRAND.
Toen mevrouw Van B-, wonende aan
het St. Josefsplcin te Zwolle Zaterdag»
morgen even een boodschap deed, is
r - haar kindje van tyi jaar in aanraking
id en de burgerij den in» gekomen met dc brandende kachel. Het
om te kreeg ernstige brandwonden en is 'n
het Sofiazickenhuis overleden.
DE SOERAKARTA IN VEILING.
Het stoomschip Soerikarta van den
Rotterdamschcn Lloyd, dat In Maart
v^n dit jaar te Hook van Holland
strandde cn nadat de voorpiek, die op
het Zuidcrhofd vastzat was algesneden,
behouden naar het Wiltondok werd ge»
sleept, zal half December op do Rotter»
damsche beurs in het openbaar geveild
worden. Tevergeefs was tot dusver gc»
tracht het vaartuig uit dc hand te ver»
koopen. Het wordt geveild in den be»
schadigdcn toestand, waarin het naar
het Wiltondok is gebracht.
DE KONINGSKLOMP
Een omwenteling in de
klompenindustrie in aantocht
De heer J. Konings, klompenfabri»
kant te Roermond, heeft aldus meldt
Het Volk, ccn onbreekbare en herstel»
bare klomp uitgevonden, welke naar
den uitvinder „Koningsklomp" genoemd
wordt. Deze uitvinding zal een gcheele
omwenteling op het gebied der klompen
industrie teweeg brengen. De klompen
breken niet meer en als de zool door»
gc loopcn is, kaïn men dc klomp in en»
kelc seconden zelf repareeren. Dc
heer Konings heeft zijn uitvinding voor
een flink bedrag verkocht nan den
heer Scheerders, fabrikant te St.Nico»
laas in België.
Vader neemt den brief begeeft zich vroolijk op
in ontvangst en bclooltl weg, zich afvragende of
moeder ten stelligste dat I hij er wel om gedacht
hij 'm niet zal vergeten I heeft de schuif van den
to posten
I haard op half te zetten
herinnert zich plotseling. neemt zich voor er nu
als hij dc bus om den I aan te denken hem ui
hoek al lang voorbij is, I de stationsbus te posten
den brief weer
stopt hem even in den I vindt in den trein den! bereikt zijn kantoor,! herinnert zich 's avonds
zak om een dubbeltje I brief opnieuw en besluit I wenscht de collega's goe* I bij thuiskomst den brief
voor een krant te zot-1 hem nu maar uit kantoor I den morgen, hangt zijn I weer en glipt nog even
ken I met de post mee te ge» I jas op en gaat aan den I de deur uit naai de bus
vep arbeid op den hoek,
(Nadruk verboden).
DE ONBEWAAKTE
OVERWEGEN
Alweer een slachtoffer
De trein, die Maandagochtend om 10
uur 34 uit Apeldoorn vertrok, heeft op
den onbewaakt en overweg even voorbij
het station Barneveld een automobiel
(H 32470) overreden. Eerst ccn 300 M.
verder kwam de trein tot stilstand,
waarna het personeel met twee dokto»
ren die in den trein zaten, zich naar de
plaats van het ongeluk begaf. Het bleek
dat er slechts een man in den auto had
gezeten; deze werd dood gevonden. De
auto werd volkomen vernield. De ver»
ongelukte is, naar men nieldt, C. Gale»
sloot uit Soest,
Belangrijke verduistering
Voor duizenden ontvreemd
Reeds 13 personen gearresteerd
Te Helmond is bij dc firma van der
M. en A., Automobiel-Maatschappij
een verduistering op groote schaal ont*
dekt. De politie heeft reeds dertien per»
sonen gearresteerd, o.w. cenige leden
van het pereoneeL Een achttal is naar
het huis van bewaring te Roermond
overgebracht terwijl er nog verschil»
lende zullen volgen. Er worden nog
meer arrestaties verwacht. Het bedrag
van het ontvreemde, meestal autO»on»
derdeclen, loopt in dc duizenden.
ALS DE WIJN.... Een Noor*
sche stoker, die thuishoort op het te
Schiedam liggende stoomschip „Profes»
sor Gnivcl", wdam Zondagavond in
zwaar beschonken toestand op het po»
litiediureau aan de Groote Paauwen»
steeg te Rotterdam, aangifte doen. ver»
haalt Dc Maasbode, dat hij beroofd was
van 200, door vier mannen, met wie
hij op stap was geweest Zijn verhaal
was zoo onsamenhangend, dat men hem
voorloopig maar opborg ter ontnuchte»
ring. Maandagmorgen kon hij vertel»
Ien, dat hij, op zijn omzwervingen in
een café aan de Jongcmansteeg aange»
laód, daar een weddenschap had aan*
gegaan, om een rondje, dat hij het klaar
zou spelen, om zijn beenen in z'n nek
te leggen. Nu is dit voor een normaal
mensen riet gemakkelijk cn voor ie»
mand in zijn toestand een heel karwei-
Terwijl hij aan het wurmen was, om
het rondje te verdienen z'n goed ge»
vulde maag zat hem lcelijk in den weg,
moet één van de vrienden zijn jas heb*
ben weggenomen. Daarin zat een por»
tefeuLHe met het genoemde bedrag.
Voor zoover de politic heeft kunnen
nagaan, kan er echter slechts 30 ge»
stolen zijn- De rest had de jolige zee»
man al gedistribueerd. Inmiddels, zijn
jas en zijn gejd is hij kwijt en het rondje
moet hij nog hebben.
DE KUNST MET DE TREKSCHUIT.
De Nieuwe Crt. ontving het ontstel»
lende bericht, dat van het feestboek,
hetwelk aan ar. D. F. Scheurleer op zijn
70en verjaardag werd aangeboden, alle
gevonden exemplaren geheel vernield
zijn ten gevolge van een aanvaring.
Het binden had n.L plaats te Tlel en
jor de veiligheid verkoos men het ver»,
voer te water....
Van dc gecartonncerde exemplaren
zijn er slechts enkele over.
HOE INBREKERS WERDEN
GESNAPT.
De N. R. Ct. deelt mede:
Al eenige weken was het bij de poli»
tie bekend, dat enkele bekende inbre»
kers het voornemen hadden in te bre»
ken ten huize van den heer A. van
Driel, een bejaard, stil levend heer,
woonachtig aan de Gedempte Boter»
sloot te Rotterdam Hierbij was ver»
moedelïjk een verklikker in het spel.
Men wist ook, dat dc inbraak op een
Zondagavond zou geschieden cn wel,
als de heer Van Diiel naar dc kerk
was.
Eenige Zondagavonden hadden speur
ders al op de loer gestaan, maar de in*
brekers kwamen tot Zondagavond niet
opdagen.
Men had den heer Van Driel weten
te bewegen, dien avond naar dc kerk
tc gaan. Kwart vóór zes verliet hij zijn
woning om naar de Konïnginnekerk te
gaan en nog geen kwartier later zaten
er al twee inbrekers in zijn huis, waar»
toe zij zich met een valschen sleutel toe
g3ng hadden verschaft
Een derde man. Witte Gijs genaamd,
had aan dc overzijde van de straat in
een gang post gevat om uit te kijken
zou seinen met een electrischc lan»
n geven, indien er onraad was. Drie
weken geleden hadden de inbrekers el
afdruk van het sleutelgat geno*
i; zij waren toen gestoord, doordat
i geritsel aan de deur hoorde en
ging kijken.
De heer Van Driel had sedert dien
tijd al zijn geld cn voorwerpen van
waarde in veiligheid gebracht.
De beide inbrekers hebben gister»
avond, zoodra zij binnenshuis waren,
de gordijnen dicht gedaan en het licht
ontstoken. Heel hc .mis hebben zij on*
derstboven gehaald op zoek naar geld
en kostbaarheden, maar zij hebben en»
kei een der. gulden en eenige gaspen*
ningen gevonden.
Terwijl zij binnenshuis bezig waren,
hielden rechercheurs der politie buiten
de wacht, en toen de inbrekers, zich
volmaakt veilig voelende, op een licht»
sein van Witte Gijs het huis verlieten,
verdem ze bij den kraag gegrepen en
ingerekend. Andere rechercheurs maak
ten zich van Witte Gijs meester.
Alle drie zijn naar het politicbureau
in den Oppert gebracht en opgesloten.
Het zijn de 39>jarige gewezen kantoor»
bediende J. D., de 47>jarige timmerman
A. K, cn de expeditieknecht G. van der
H., bijgenaamd Witte Gijs.
Een antobus met acht
personen te water
Allen gered
Zondagavond is te Leiden een auto»
bug van de onderneming LeidenWar»
mond in de Haarlemmcrtrekvaart gere»
den. In de autobus zaten, behalve de
bestuurder, 7 reizigers. Door de voor»
ruit stuk te slaan, wist de bestuurder
uit den auto te komen en den wal te
bereiken, en liep daarbij een wonde
de hand op. Bewoners van de Haar»
lemmertrekvaart bemerkten het ongeval
en schoten met ladders en andere red»
cüngmiddelen toe. Daar de autobus op
zij lag, heeft de bestuurder de ruiten
stuk geslagen en zoo een voor ccn de
reizigers eruit getrokken. Met uitzonde»
ring van een 13»jarigen jongen liepen:
daarbij allen door de glasscherven ver»
wondingen op. Dc bestuurder verklaar»
de. dat het geval is te wijten aan een
defect aan de stuurinrichting. Uit het
door de politie ingesteld onderzoek is
gebleken, dat deze autobus indertijd
door deskundigen is afgekeurd. De
eigenaar, de heer Schrama te Warmond,
heeft haar evenwel als reserve in dienst
gehouden en met het oog op hot drukke
ervoer in gebruik genomen. De reizi»
gers zijn, na door bewoners van de
Haarlemmcrtrekvaart van droge klecren
te zijn voorzien, naar hun woonplaats
teruggekeerd.
Uitgifte van valsch geld
Verschillende arrestaties
Aan Het Volk wordt gemeld daï
naar aanleiding van het feit dat in Win»
schoten herhaaldelijk valscho guldens
werden uitgegeven, de justitie een pn»
derzoek heeft ingesteld- Viet personen
zijn reeds gearresteerd. Twee van hen
belastten zich speciaal met de uitgifte
van het valsche geld.
HET VERDRAG MET BELGIë.
In Zeeland is een afdeeling opge»
richt van het comité van actie tot wjj*
ziging van het verdrag met België.
HET VERKEER
Een Imperial" in ons land
Uit Breda wordt aan dc Tel. gemeld,
dat daar bij de exploitante van den ge»
meentelijken autobusdienst aankwam
de eerste imperial, een autobus met
twee verdiepingen, zooals die reeds ja»
ren in Londen, Berlijn en andere bui»
tenlandsche steden rijden. Deze bus,
welke reeds door Bcrda van 't station
via Markt, Mastbosch en over Ginne»
ken cn terug een welgeslaagden proefrit
maakte, biedt plaats voor 34 personen,
achttien boven en zestien beneden.
FEUILLETON
DE DUBBELGANGER
Geautoriteerde vertaling naar het
EngeUch van
H. B. MARRIOTT WATSON
19)
Hij stapte in. De sneeuw schijnt
het oudste spoor uitgewischt te heb»
ben zei hij. Weet jij, wat wjj gaan
doen?
Ik antwoordde niet! ik kon niet ant*
woorden, want ik had er geen idee
van. Wij waren op de mcnschcn jacht,
maar wat bet eind zou zijn kon ik niet
zeggen. Twintig minuten later reden
wij ccn bosch in Quinton trachtte op
zijn horloge tc kijken.
Wij moeten midden in het bosch
Zijn zei hij.
Het was nu wat helderder, maar in
deze dichte bosschen durfde ik niet
hard tc rijden en dc weg draaide voort*
durend naar boven, tot Wij een tame-
lijkc hoogte hadden bereikt. Toen bc*
landden wij plotseling in ccn open
stuk in het bosch. Dc weg degenereer,
dc tot een karrespoor cn ik zag dat er
zelfs geen zijwegen meer waren en wij
ons in een wilde desolate streek bevon
den. waar dc natuur ongehinderd re
geerde. En binnen vijf minuten bereik-
n wij de auto.
Ik moet nog uitleggen dat het kar*
respoor door een stuk grasland liep cn
geflankeerd was door struiken on lage
boompjes. Wij hadden geen van beiden
het flauwste idee, waar wjj nu waren,
ant wij hadden ons slechts door de
sporen in dc sneeuw laten leiden. Het
sneeuwkleed scheen het zwakke licht
uit den hemel op te vangen, te weer*
kaatsen cn tc vermenigvuldigen zoo
als een lamp door een spiegel wordt
vermenigvuldigd en versterkt. Daar»
door konden wij duidelijker onder
scheiden dan dc duisternis anders zou
hebben vcroorloo.fd cn op een afstand
van nog geen honderd meter zagen wij
ccn scherper afgcschcidon vlek naast
de boomen.
Crump? riep ik uit.
Kcrr misschien amendeerde
Quinton
Onze wagen schokte op den ver*
weerden grond en kwam tot stilstand.
Ik zette den motor af en wij stapten uit
en liepen in dc riohting van de donke*
re vlek. Het was dc auto, Crump's auto
cn leeg cn wij stonden niets begrijpend,
elkaar aan tc staren.
Er vandoor gegaan zei Quinton.
Wat moeten wjj doen?
Ik bukte en onderzocht den grond.
Ik kon nu voetsporen onderscheiden
die rechtuit liepen in de richting van
het donkere bosch.
- Wij moeten tot het eind hiermee
doorgaan merkte ik op en toen
schoot mij plotseling iets te binnen.
Waar is Kcrr gebleven? riep ik uit.
Quinton stond in gebukte houding.
Dat is heel vreemd zei hij weer
opstaande. Zjjn wagen is verdwenen,
maar hij is hier.
Hè wat bedoel je?
Kijk Hij wees naar den grond
en scherp kijkende kon ik twee paar
voetstappen onderscheiden in de
sneeuw, die hier nogal dik lag.
Het geheim bereikt inderdaad zjjn
hoogtepunt zei ik.
Wij liepen weer verder cn toen wjj
de boomen bereikten, verloren wij een
der voetsporen uit het oog. Wij von*
den het echter terug op con afstand van
ongeveer 20 Meter. Toen weck het met
een bijna rechte hoek van het andere
af. Welke waren de voetsporen van
Crump en welke die van Kcrr? Het
was onmogelijk te zeggen en wij liepen
nog een tijdje door langs een der beide
sporen toen wij op het eenvoudige
denkbeeld kwamen elk een der sporen
te volgen, Quinton liep door cn ik ging
naar de splitsing terug. Mijn weg leidde
door het bosch, dat hier dichter was,
zoodat ik van -tijd tot tijd de sneeuw
zorgvuldig moest onderzoeken. Maar
later kwam ik weer in hot open veld en
wel op een heuvel die er naakt en som»
bcr uitzag in het duister van den nacht.
Het voetspoor leidde naar den top. Ik
zag nu dat de heuvel als bestrooid was
met groote rotsblokken en de stompen
van afgehakte boomen. Later zag ik
Crump.
Jk wist dat het Crump was, hoewel
het feit dat hij zich hier bevond, nu hij
opgespoord was, mij verwonderlijk,
zelfs schrikwekkend toescheen en een
verklaring eischend. Ik twijfelde er
geen oogenblik aan dat het Crump was.
wegens zijn omvang. Kcrr was een slan
ke lichte man. Hij zat naar het leek op
een rots tc rusten en er was iets vree*
selijks in deze ontdekking. Ik bleef
staan, dacht na en keerde tenslotte,
terug om Quinton tc zoeken. Ik voel*
dc mij niet in staat dc situatie alleen
het hoofd te bieden. Tenslotte vond ik
hem en hij liep met mij mee terug naar
den heuvel. Crump zat nog op het 6tuk
rots en ik huiverde toen ik naar hem
keek. Quinton liep voor mij uit.
Crump! riep hij. Crump!
Wij bevonden ons nog ongeveer op
twintig meter van hem af en met een
uitroep begon hij den heuvel af tc loo*
pen. Quinton vervolgde hem, schrecu*
wende, maar ik kreeg nu dc overtui»
ging dat de man werkelijk krankzinnig
was. Zijn gchcclo gedrag bewees dit;
hij had zijn ovenwicht door vrees ver*
loren. door een besef van schuld
welk? Hij liep op een leclijke onhandi*
ge manier, zijn weg zoekende tusschen
de rotsblokken en «1 en toe uit ons ge»
zichtsveld verdwijnend. Ik geloof dat
Quinton nu ook tot de conclusie was
gekomen, dat hij gek was, want hij riep
niet meer. Wij liepen zoo ongeveer 100
meter voort en de heuvel werd ruwer,
de rotsblokken grooter en de duister*
nis dieper. Toen kwam eeb periode,
dat wij Crump geheel uit het gezicht en
het gehoor verloren. Beneden ons
glooide de heuvel vrij steil in de duister
nis en wij bleven eenige minuten stil
staan luisteren. Plotseling werd de
stilte verscheurd door een kreet en
daarna onderscheidden wy het geluid
van iemand, dié tusssohen dc stecnen
strompelde. Nog bewogen wij ons niet,
maar wachtten in onzekerheid de ko*
mende gebeurtenissen af. Toen kwam
Crump weer in het gezicht, althans de
lompe vorm, die hem kenmerkte, met
hijgenden adem en, 6leepeode beenen;
en hij kwam recht cn onbewust op ons
af. Hij struikelde over eca stuk steen
juist voor hij ons bereikte en tuimelde
voorover, toen ik mijn erm uitstak om
hem op te vangen. Het gevolg was, ver»
bnzingwekkend. Hij herstelde zich met
inspanning, scheen een oogenblik in
evenwicht te staan en stortte zich toen
op mij, om zich heen slaande in een
waanzinnige woede. Hij gedroeg zich
als een bezetene cn 6cheen bovenna*
tuurlijke kracht tc hebben gekregen. Hij
sloeg mij en trachtte mij op den grond
te gooien, terwijl ik hem zoo goed als
ik kon trachtte te stuiten. Quinton
kwam mij te tulp, maar de krankzinni
ge viel ook hem aan. trapte, gooide met
steenen en trachtte ons beiden te over*
weldigen. Hij uitte geen begrijpelijk ge»
luid, niets dan een onverstaanbaar ge»
brabbel, terwijl hij met zijn adem wor
stelde.
Toen keerde hij zich weer om en
viel een donkeren schaduw aan. die
achter hem opgerezen was. Een scher»
mutseling volgde en dezelfde geluiden,
terwijl Quinton en ik tot bezinning
trachtten te komen. Toen smolten de
twee vormen in een doodelijkcn greep
te samen, wankelden cenige meters naar
beneden, vielen tusschen dc steenen
in de sneeuw cn wij liepen beiden naar
hen toe. Een der figuren stond op,
hijgende cn nu herkende ik hem.
Het was Kcrr.
Wat is er waar is....
Jij hijgde hij. mij aanstarende,
want ik voelde zjjn oogen door de duis*
ternis boren. Toen: Hoorde je iets?
Ik hoorde.... Hij hijgde. Hij is verdwe*
nen.
Verdwenen! Crump? Waar? —4
vroeg ik ademloos.
Hij wees naar beneden. Geen stap
verder, man. Wat is daar is de rand.
Het scheelde niets of ik was zelf naar
beneden gevallen.
(Wordt vervolgd.)
