HAARLEM'S DAGBLAD
STEENEN VERKEERSAGENTEN
FLITSEN
feuilleton
~de dubbelganger"
Fa ANTON DE ROOIJ
WOENSDAG 2 DEC. 1025 DERDE BLAD
EEN VERGADERING VOOR HET BEHOUD DER
KOMMIEZENHUISJES
Door de hcc-rcn H. Buisman, Jhr. F. Waar blijft het hoogc gezag als de
Teding van Berkhout Jr., G, D. Gra» raad alg een dwingend kind h'ct recht
tamn, Mr. 11. van Loghem de Josselin krijgt om de kommiezenhuisjes af te
de Jong, A. L. Koster, Ir. .1. B. van breken? Haarlem's burgemeester heeft
Loghem, P. Th. van Munnekredc, Theo'echter weer op vernietiging aangedron»
van Rcyn en Dr. J. F, M. Sterek
aan de inwoners van Haarlem en om*
streken een uitnoodiging gericht, om
Dinsdagavond te komen in cafc»restau*
rant Brinkmann. De bedoeling van deze
bijeenkomst was. zoo stond het in de
uitnoodiging vermeld „belangstelling te
wekken voor de schoonheid van Haar»
lcm en stelling te nemen tegen plan»
ncn. die een belangrijk stadsgedeelte
zullen ontsieren".
Ir. J. B. van Loghem opende de ver»
gadering en sprak er zijn genoegen over
uit, dat de vergadering zoo druk be*
zocht was. Hij meende daaruit te
gen.
Het is sinds 1SS1 nog maar zesmaal
voorgekomen, dat een raadsbesluit.
schen met een heldor en goed ver»
«tand. ook niet duidelijk is? Is dat
iets wat verklaarbaar is? Is het niet
wenschclijk dat een en ander nader
verklaard en dat de mccningen ver»
zoeaid worden? Is deze strijd niet een
raadselachtige zaak? Vreemd is het j
dat bijna de heele raad anders denkt.
Voor de verzoening is de verklaring j
van dit raadsel een belangrijk ding. I
Waarom voelen toch de geheele Raad
en een deel der pers niet voor het be«
houd?
De voorzitter antwoordde dat deze
vraag belangrijk genoeg is. In die vraag
zit een diepere grondslag verscholen,
een grondslag, die allerminst genegeerd
mag worden.
Spreker meende dat de suggestie in
deze zaak een groote rol speelt. In»
plaats van de gevoeligheid van de
massa voor het oude op te wekken.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 463
DE ZAKDOEK
waar het ging over vernietiging of bc»rijn haar de oogen voor de schoonheid
houd van natuurmonumenten, vernic» gesloten. De kranten en ai
tigd werd.
Het verkeer, daar gaat het hier dus
om. Gaat men kijken naar de maat tus»
schen de beide buisjes, dan blijkt het.
d.it de ruimte 14.5 M. is. De Groote
Houtstraat is even verder 13.5 M.
breed.
Als de brug te smal is komt het niet
doordat de huisjes in den Weg staan;
j wel het hek. Als de huisjes worden op-
gen concludccrcn. dat er veel belang» geknapt kunnen ze zeker een goede bc»
stelling is voor Haarlem's schoonheid. I stemming krijgen als politiepost, kran»
Spreker lus verschillende berichten j tenkiosk enz. enz.
van verhindering voor, o.a. één van den I De andere verkeersmocilljkhcid is die
heer A. L. Koster. Deze verzocht dezen I langs de vesten. Maar dat verkeer
avond niet te spreken van „dobbelstee
ncn daar dan de zaak reeds dadelijk
in discrediet zou worden gebracht.
Ir. van Loghem meende echter dat
men in dit geval den volksmond moest
laten gelden en dat men niet al te senti»
mentccl moest zijn. Spreker noemde het
drukke bezoek verblijdend.
Hij wees er voorts op hoe er veel
schoons verdwijnt, ook in Haarlem.
Vele stadssilhoucttcn verdwijnen, zoo
bijvoorbeeld aan het Spanrnc, waar een
mooi luchtsilhouct verdwenen is door
den bouw van het magazijn van de lir»
ma Vroom en Drecsmann. Als er in
Haarlem een commissie geweest was,
zooals er te Amsterdam een bestaat,
zou zulks zeker niet gebeurd zijn. De
toren van de Groote Kerk is daar aan
het Spanrnc nu geheel onzichtbnnr cc*
wprden. De stads silhouetten zijn bc»
langrijk, want zij bepalen als het ware
het karakter van die stad.
Ir. van Loghem gaf da.trna het woord
aan den heer A. A. Kok, architect en
secretaris van Heemschut.
Inleiding van den heer Kok.
Deze begon met te zeggen, dat hij
gelezen had, dat te Haarlem een voor»
dracht gehouden zou worden over stee»
ncn verkeersagenten. Daarbij stond zijn
naam en spreker vond het een aardige
noviteit.
Wc leven, zei hij. in een tiid van no«
vitciten. Het oude moet dikwijls wij»
ken zonder dat gevraagd wordt, wat er
voor in de plaats komt. Dat is dikwijls
«en ij'c niets. Thans heeft de gemeen»
kraad van Haarlem weer besloten, de
kommiezenhuisjes voor afbraak te be«
ttemmen. Wat de kommiezenhuisjes
•igenlijk zijn? Overblijfselen van de
cude stadspoort.
Spreker hield hierna een verbande»
ling over stadspuntcn i:i verschillende
tijdperken. Haarlem heeft slechts één
poort behouden, de Spaarnwouderpoort
aan den weg naar Amsterdam. Verdwe»
«en zijn de Kciincmcrpoort, de Eend»
jespoort, de Schalkwijkerpoort, de
Kleine Houtpoort en de Raakstoren.
Na zijn causerie over de poorten ver»
telde de heer Kok hoe later de barric»
res werden gemankt. De bekende archi»
tect Suys. die zijn hoogtepunt om»
streeks 1830 bereikte en verschillende
bekende bouwwerken .heeft gebouwd,
heeft vee! kommiezenhuisjes ontwor»
pen, ook die te Haarlem. Vroeger had»
den ze een grauwe grijze kleur, ma3r
deze werd in een gele kleur veranderd,
dat door anderen niet mooi gevouden
weid. In 1825 werden de huisjes te
Haarlem gebouwd, maar het publick
waardeerde de kommiczenhuisics van
Suyg niet en noemde ze „dobbelstee»
nen".
Sprekende over den latcrcn tijd zei
de heer Kok dat in 1012 de rand van
Haarlem B. en W. machtigde, de huis*
jes voor afbraak te verkoopen. De
Kroon vernietigde echter dit raadsbc»
sluit.
Zoo ging het ook met een dergelijk
raadsbesluit in het jaar 1917.
Er dient, aldus spreker, on gewezen
te worden, dat deze raadsbesluiten
werden genomen, zonder dat er een
project gemaakt was voor een ander
plan.
En ook den laatstcn keer nam de
raad het besluit, dat de kommiezen»
huisjes moesten verdwijnen, Waarom
toch?. Steeds wordt er gewezen op het
drukke verkeer, maar het doet hier
denken aan het „Barbertje moet han>
gen".
Uit goede bron heb ik reeds vcmo»
men. dat dit besluit van den raad
reeds door den minister is opgeschort.
Of dat is om het eerst nog eens te
bekijken of dat het is voor een derde
vernietiging is niet bekend.
niet zoo groot, alleen zomers moeten
er nog al wat auto's langs gaan.
Maar er is reeds een goede verkeers»
maatregel genomen door het verkeer
in één richting te leiden. In hoeverre
al eens gepoogd is het verkeer Zuide»
lijker. bijvoorbeeld langs de Baan te
leiden, is mij niet bekend. De opening
bij de Gasthuisvest is 7 M. die bij de
Raamvcst 5 M. Voor liet verkeer in
één richting is dat toch zeker voldoen»
de. Is er ul eens overwogen daar ter
plaatse opnieuw de rooilijn vast te
stellen?
Het klink misschien vreemd, maar
loop: de rooilijn door de huizen dan
beteckeot dat. dat deze !n handen van
de gemeente kunnen komen. Als wat
er nu staat verdwijnt, is dat zeker
geen architectonisch verlies. Denk de
kommiezenhuisjes eens weg. wat een
armzalige entrée zou dan ontstaan. Alle
middelen, om de huisjes te kunnen bc»
houden, zijn nog niet overwogen.
De huisjes hebben groote architccto»
nischc waarde en in een adres aa:i
Ged.-Staten van Noord»Holhmd heeft
de Bond van Architecten in Nederland
nog gewezen op de mooie gepropor»
tionnccrdc huisjes van Suys. Na nog
uit de Camera Obscura een en ander
over de kommiezenhuisjes te hebben
aangehaald besloot de heer Kok zijn
inleiding met de hoop uit te sprekeD,
dat hij iets mocht hebben bijgedragen
tot het behoud van de kommiezen»
huisjes.
De besprekingen.
We moeten nu. aldus de voorzitter,
tot een practisch besluit komen. Het is
niet de bedoeling een debat te doen
houden over de vraag of de huisjes al
dan niet moeten verdwijnen.
We zouden dan in dezelfde fout
kunnen vervallen als de raad, die een
besluit nam, voor, zooals de heer Kok
terecht ouraerkte, alle bronnen waren
aangeboord. We zullen straks een adres
aan Ged. Staten ter tcckcning voorleg»
gen.
Nndnt de heer Kok verschillende
teekeningen, etsen enz. had laten zien
en verklaard, waarbij hij wees op de
b.k»."ri,,id -lil» „chiltct S.y., - .jn b„,uit lM2'
de fcjprck.nj™ Scoptnd. d.t h,t brtreord werd.
De heer JoL Jansen declameerde
een door hem gemaakt gedicht, waar»
in hij zich uitsprak voor
der kommiezenhuisjes.
De heer H. Bitter zei zicb steeds te
ergeren, als iets onnoodig op den voor»
grond wordt geplaatst zoonis nu do
vernietiging van de kommiezenhuisjes.
Eens heeft de gemeenteraad zelf den
weg aangegeven om het oude te be*
houden. Als we, aldus spreker, alle
cischcn van het verkeer zouden willen
volgen, dan zouden we de geheele stad
wel af mogen breken.
Het wordt tijd dat het verkeer ook
eens rekening gaat houden met den
toestand van de steden. De verkeers»
gevaren worden erg overdreven. Er
wordt gezegd dat de kommiezenhuis»
jes het uitzicht belemmeren, maar er
zijn zooveel punten in de straat, waar
dat het geval is. Als er kalm gereden
wordt is het gevaar niet zoo groot en
de blokhuizen zouden misschien juist
goed zijn om tot kalm rijden te nood»
zaken.
Prof. Dr. G. C. van Walscm bracht
hulde aan den voorzitter.
Er is hier, zei hij, zoo goed aange»
geven wat de goede richting is.
Maar nu zou ik u willen vragen hoe
het toch kan dat het anderen, men»
indcre public^
kc lichamen moesten wijzen op de
architectonische waarde der gebou»
wen in plaats van het tegendeel te be
weren.
liet raadslid, de heer Joh. Visser,
bracht woorden van danjc aan den
voorzitter, Ook voor diens plan, dat
bij het gemeentebestuur is ingediend,
wat misschien nog allen bekend ls.
De zaak was volgens spreker zeer
vertroebeld, daar tot afbraak werd bc»
sloten, vóór een bepaald project was
gemaakt
Wat het besluit van den raad betreft,
meen ik, aldus de heer Visser, dat als
volgt te moeten verdedigen. Als een
raad in onzen democratischcn tijd een
besluit vernietigd ziet, vindt die raad
dat onnangenaam.
Vooral niet als die vernietiging be»
wcrkstclligd wordt door vereenigingen
van buiten de gemeente, die dus
eigenlijk buitenstaanders zijn. Volgens
spreker was dit voor den raad een
psychologische quacstie.
Het is nu den raad onaangenaam als
er aan zijn beschikkingsrecht wordt ge»
tomd. Veel raadsleden doet zulks on«
aangenaam aan. Nog erger wordt het,
als liet een tweeden keer nog eens ge»
beurt.
Volgens mij, had de raad er zicb cch»
ter voor een derden keer niet aan
moeten wagen.
De heer T. Th. Grabijn achtte het
verkeerd, dat een raadslid als volks»
vertegenwoordiger, zich door een der»
gelijk gevoel laat behcerschen. Hij
moet er tegen kunnen als hij op een
fout gewezen wordt en er dankbaar
voor zijn.
De heer Grabijn zei dat de huisjes
zeer mooi waren. Ook hij meende dat de
suggestie een groote rol speelt en bc»
sloot met te zeggen dat> hij het zou
betreuren, als de huisjes zouden moeten
verdwijnen of niet meer uit het
water zouden oprijzen.
De heer A. A. Kok, zei gehoord te
hebben, dat er plannen zijn om de
vischhal bij de Groote Kerk te doen
verdwijnen. Dat zou. zei hij, zeer jam»
mcr zijn, daar de hal zeker architec*
tionischc waarde heeft.
In andere plaatsen, waar kathedralen
en kerken ontmanteld werden, is dat
op een mislukking uitgcloopen.
De heer J. L. Taderaa meende dat
de overheid in deze zaak aan het pu»
bliek niet het juiste voorbeeld heeft
gegeven. Spreker wees er op, dat de
cultuurhistorische vereenigingen te wei»
nig steun ontvangen.
van Loghem zei. dat de raad bij
deed uitko»
als de huis»
jes zouden moeten verdwijnen. In 1917
bestaan - cn v,as <*aar ec'lter 2ecn sPr*ke
Op verzoek van Mevrouw Sterek
deelde hij mede, dat zijn plan aan den
gemeenteraad in het kort als volgt is.
Mocht er geen enkele oplossing gevon»
den kunnen worden, dan zou het voet»
gangersverkeer door de huisjes geleid
kunnen worden. Hun waarde is groot
genoeg om dat te doen en bij goede
behandeling kunnen de huisjes dat best
verdragen.
Spreker hoopte dat het resultaat van
deze vergadering mocht zijn, dat met
meer liefde zal worden gesproken over
de voorwerpen uit het verleden.
Dan eerst komt er ook ineer liefde
voor het nieuwe. Want voor het nieuwe
hebben de architecten ook den steun
noodig.
Ten slotte werd het volgende adres
aan Ged. Staten van Noord»Holland
ter tcckening gelegd:
Hef adres aan
Ged. Staten.
„Geven met verschuld'gden eerbied
te kennen, ondergeteekenJen, allen in»
woners van Haarlem en Omstreken, In
vergadering bijeen op Dinsdag 1 Decern,
ber in „de Kroon" te Haariem, gehoord
Vader sluit de deur met de
vraag of moeder zeker weet dat
zij niets vergeten heeft, want hij
heeft geen zin de deur later weer
te openen
knoopt zijn jas dicht, mompelend: I grijpt een paar straten verder
eens kijken, hij heeft den haard I plotseliffg naar zijp jas en roept
dichtgezct, het licht uitgedraaid, I uit: zakdoek!
de kat binnen geroepen
zoekt haastig in al zijn zakken
informeert waarom zij hem in
vredesnaam niet gewaarschuwd I kijkt
heeft
,s om naar den afstand,
dien ze al afgelegd hebben en
overdenkt, dat zij nooit op tijd
bij de Kommers kunnen zijn
als hij naar huis teruggaat
snuft eens en besluit dat het vel»
lig genoeg is om het te riskceren
vertelt moeder dat als hij straks
aan zijn linkeroor krabbelt, dit
beteekent dat hij haar zakdoek
wil leencn
begint al meer te wenschen, dat
hij toch was teruggegaan en
brengt verder den avond door in
de overtuiging dat hij zal moeten
niezen.
(Nadruk verboden).
de uiteenzettingen van deskundigen:
dat zij het besluit van den gemeente»
raad van Haarlem van 4 Nov. 1.1. tot
het sloopen der zoogenaamde Kommie»
zenhuisjes aan de Groote Houtbrug ten
zeerste betreuren, en dien ten gevolge
de aan uw college gezonden adressen,
die bcoogen een nadere bestudeering
door deskundigen te verkrijgen, ten
volle ondersteunen. Zij hopen en ver»
trouwen derhalve, dat uw college haar
goedkeuring aan genoemd raadsbesluit
zal onthouden en dienovereenkomstig
aan de Kroon zal adviseeren".
Vervolg Stadsnieuws
Het jubileum van den
heer F. H. Smit
Het avondfeest voor de ver
pleegden van het Stads-
Armen- en Ziekenhuis
Ir. .v-nsluiting op het verslag ia ons
z nummer nog liet \oigeade:
In de Tereierde rr.ar.rer*za.5l ran
EKada Armen- en Ziekenhuis gaf men
feestavond aan verpleegden en personeel
van 'bovecgenoemde inrichting.
De heer Smits trad dezen avond op als
conferencier en wist er s'. dadelijk d-:
stemming in te krijgen. Het heeie gezet-
schap vermaakte z:ch kostelijk en uit
volle borst werden de liedjes en refreintjes
meegezongen. Verscheidene toepasselijke
liederen werden den Jubilaris toegezongen,
Het Gohotensch Muziek-ensemble onder
leiding van den heer Schmidt, gaf eenige
orkestitukjes ten boste, die ze-er
smaak vielen, o.a. Luetsp ie!-Ouverture
van Kéler Béla en Loreley, Paraphrase van
Jo*. Ncevadba. In de pauze werd
leu bier en lirnoma-le verstrekt,
heez Sm::s een ge grappen vertelde en
l.edjes rong.
Och werd nog een geestige voordracht
gehouden door enkele dame;. Hierom werd
eveneens hartelijk gelachen.
Na nog een stukje muziek werd de
feestavond gesloten, 't Was een zeer ge
stellige avond geweest.
De heer F. H. Smit dank'o allen d!<
tot het slagen hadden meegewerkt.
Volledigheidshalve zij nog medegedeeld
dat na afloop van de huldiging de«
gens bijna alle leden van het Burgerlijk
Armbestuur ook de heer Snijders, de
oud secretarie aanzaten aan een ge
meenschappelijke lunch in de Bestuur*
kamer van het Stads Armen- en Zieken
huf6
Geautoriseerde vertaling naar het
Engelsch van
H. B. MARRIOTT WATSON
26)
O, dus zoo kwam het. Nou, de
arme kerel werd vermoord en niemand
heeft ooit den sleutel tot dit geheim
kunnen ontdekken. Vreemd. En toch
was er dien avond een bezoeker in zijn'
huis te Wimbledon.
Er was een geluid bij het raam
riep ik plotseling, toen mijn geheugen
mij te hulp kwam. Dat was uw
werk.
Niemand begreep er iets van
vervolgde hij' met een vluchtigen glim»
lach. Vreemd genoeg, want Colyatc
was dien avond met iemand thuis geko
men en toen de politic gealarmeerd
was
Watl Jij!
Hij lette niet op dien uitroep. De
moordenaar tTcehttc tc ontsnappen,
slaagde er in uit den tuin tc komen en
over een hek te klimmen. Hij werd op
den weg opgepikt door een voorbij»
gaand automobilist en daar hij een
lichte verwonding had bekomen, bracht
die hem heel vriendelijk naar een dok»
ter in Putney. De naam van den dok»
was Richards en ik twijfel er niet
aan, of die zou dadelijk zijn patiënt
herkennen.
Nou. enzei ik, mijzelf tot
kalmte dwingend.
Nou, dat ziet er niet zoo mooi
;t antwoorde hij. Werkelijk,
meneer Stormount, als ik behoefte had
om te trappen, zou ik het niet tegen
stekels doen. Wilt u nu even tclcfo»
neeren?
Ik stond cenige oogcnhlikken sprake»
loos. Dus dit weerzinwekkend individu
was het, die mij aangereden had. op»
geraapt en zorgvuldig een geval in cl»
kaar gezet had, dat hij later zou kun»
nen gebruiken. Ik leek hulpeloos in
zijn handen
Zoudt u maar niet heengaan?
zei ik.
O ja. u wilt er eens kalm over
denken. Maar er is maar een uitweg
Stormount. Het is tenslotte een eerlijk
voorstel. Laat eens kijken. Hij haalde
zijn horloge voor den dag. Ik kan u
twee uur toestaan. Het is nu twaalf uur.
Dan zult u de cheque gctcckcnd hebben
en kunnen wij de details hespreken. Her
doet me genoegen, dat u het eindelijk
op de juiste manier bekijkt. Er is
tenslotte toch genoeg voor ons tweeën.
Hij grijnsde met zijn hecle gemeene
tronie cn ram zijn hoed op. Ik liep
naar de deur. omdat ik zeker wilde zijn,
dat dit creatuur uit het huis ging.
En wat wilt u doen ten opzichte
van Denver? vroeg ik.
Bah! zei hij. Waarom moeten
wij dat opnieuw opratclen. Dat valt
me van u tegen.
Dus hij geloofde ong steeds dat Denycr
dood was. Ik zou later gelegenheid
hebben mij dat te herinneren.
Het is misschien niet overbodig
u tc waarschuwen, dat ik u in de gatcy
zal houden zei -hij nog, toen hij
reeds buiten de deur stond.
HOOFDSTUK XI.
Toen het geluid van zijn stappen
langs de gang was weggestorven, ging
ik mijn kamer weer binnen. De hoorn
van dc telefoon hing nog op de haak
cn voor zoover ik kon zien. zou hij
daar dien avond ook verder blijven
hangen. Bollis had mij om het plat»
weg uit te drukken er tusschcn.
Maar ik weigerde toch fiog tc gcloo»
ven, dat er geen uitweg te vinden was.
Hij hield de bedreiging, opgesloten in
zijn verhaal over Colvatc's dood als
een zwaard boven mijn hoofd. Ongc»
twijfcld zou een onbevoordccld rcch»
ter de getuigenis bezwarend achten.
Ik had de identiteit van iemand anders
aangenomen. Ik was betrokken in een
min of meer oneerlijk complot, om een
hooge som geld te bemachtigen. C^c»
tuigen konden bewijzen dat ik in het
gezelschap van Colyate op den dag van
den moord in het café Imperial had
gezeten een bewijs dat, zooals ik
nu besefte kon geleverd worden door
toedoen van den vreemdeling, dien ik
driemaal gezien ahd cn die nu Bollis'
handlanger bleek te zijn.
Maar het zwaarste punt van alles en
van genoegzaam belang om beslissend
te zijn, was het feit, dat bewezen kon
worden, dat ik voor Colyate's huis,
ccnigc minuten na den moord opgepikt
was en herkend kon worden door den
dokter. Richards, die mij had verbon»
den.
Hoe nauwkeuriger ik de positie bc»
schouwde, hoe ernstiger zij leek. Ik had
slechts een kaart om te spelen cn dat
was Denver en Denver was in En»
geland. Deze gedaohte deed mijn moed
weer ccnigszins herleven. Als ik Bollis
zou confronteeren met Denver, zou hij
niet meer zoo zeker van zijn zaak zijn;
cn dit zou zelfs in aanmerking geno<
men het gevaar van zijn eigen positie,
hem wel eens geheel kunnen temmen.
Ik had heel wat van hem vernomen
door zijn veronderstelling, dat ik ccn
medeplichtige was. Ik had geen bewijs
dat hij aansprakelijk was voor een der
misdaden, maar ik had toch iets. dat
gelijk stond met een bekentenis en dc
rest kon ik wel aan dc wet overlaten.
En dan was er die vreemdeling, dien
ik voor een Italiaan of Sicilia.m aan»
zag. Met de macht om de politie op
deze beide verdachten los te laten, was
FAILLISSEMENTEN
Dinsdag werden in staat van faillis»
sement verklaard:
1. J. Bocrrigter, timmerman te Haar»
lcm; Bisschop Ottostraat 31; curator
Mr. P. Tidcman alhier.
2. J. Koclma, fouragéhandelaar te
Bloemendaal, Verbindingsweg 28; cu»
rator Mr. H. Muller Brands te Haar»
lcm.
3. L. van Maas. sigarenwinkelier te
HaarKm, Brouwersstraat 28; curator
Mr. L. A. Bn. van Ittersum tc Haar»
lcm;
4. Jan Meijns Wz. vroeger autobus*
houder gehandeld hebbende onder den
naam E. W. A. G. Eerste Wormcr*
'eerache Auto Gar3ge te Wormcr*
eer, thans stoker Krommenieërwcg
218; curator Mr. H. H. Rïepma te
Edam.
5. Marinus Buijsman, handelende on»
der dc firma IT. Buijsman Rzn., boter*
handel te Purmcrcnd; curator Mr. H.
H. Riepma te Edam.
Opgeheven werden de faillissemcn*
ten van:
1. C. G. Sanders vroeger boekhan*
delaar te Haarlem, Zijlstraaj, thans
zonder beroep tc Schoten.
2. J. F. Hoogteijling, kruidenier te
Zaandam: curator Mr. C. van Sprang
aldaar.
3. J. van Soelen grondwerker
Haar'.emmermccr. Akerdijk; curator
Mr. L. U. Rengcrs Hora Siccama al*
hier.
Geëindigd zijn de faillissementen
door het verbindend worden der uit»
dcelingslijst van:
1. H. A. Baars, winkelier en smid te
Haarlem: curator Mr. Julius Hoog tc
Haarlem.
2. J. van der Greft, timmerman
Oude Wetering: curator Mr. Jhr. L.
L'. Rengers Hora Siccama.
3. Jacob Klomp tc Beverwijk; curator
Mr. A. W. Hcllema te IJmuidcn.
4. S. van Wicnen. koopman te Haar
lem; curator Mr. Julius Hocg alhier
5. K. Jongwaard schipper te IJmui»
den; curator Mr. T. A. M A.
Loben Seis tc Haarlem.
BAPTISTEN.GEMEENTE.
Men schrijft ons
In gebouw „Salem", Bakenesser»
gracht, zullen van 815 December be»
langrijke lezingen gehouden worden
door Pastor Penner, uit Rusland. In»
zonderheid de eerste avonden zullen
gewijd zijn aan Rusland. Do lezingen
zijn niet bedoeld als politieke actie,
maar om de heerlijkheid van het cvan*
gclie ook ten opzichte van het groote
ik nog lang niet verslagen. Ik zou
bloot staan aan veel last, verwarring en
ongetwijfeld zelfs verdenking: maar
vooral aan een vrecselijke publiciteit.
Dat alles zou ik echter moeten ver»
dragen. Op deze wijze herkreeg ik mijp
kalmte ecnigszins.
Ik had de cheque en hjj zou twee
uur wegblijven. Het was duidelijk dat
Quinton en ik veilig waren, zoolang de
cheque niet gctcckcnd en geïncasseerd
was. Het is nauwelijks noodig om op te
merken, dat ik, met mijn pas verwor»
ven wetenschap omtrent zijn karakter
en daden, geen voorstel, dat Bollis mij
zou willen doen, meer vertrouwde.
Maar dc cheque was nog niet getee*
kend cn ik wist, dat. wat mij betrof,
het ook nooit zoover zou komen. Er
was echter nog ccn raadsel, dat ik niet
kon oplossen.
Bollis had mij feitelijk beschuldigd
van het veroorzaken van Kerr's dood.
Was deze beschuldiging op een lijn te
stellen met die betreffende den moord
op Colyate cn waarvan niemand beter
dan hij de valschhcid kon weten? Ik
dacht hierover na. Neen, de verbazing
va nBollis had oprecht geleken cn hij
was zelfs misnoegd over deze gebeur*
tcnis als zijnde gevaarlijk voor zijn
plannen. Op dit oogenblik althans
kwam Kcrr's dood hem nog onge*
wenscht voor. Kerr had de gctcckcnde
cheque in zijn bezit en Bollis zou deze
ongetwijfeld bemeesterd hebben, voor
Rusland aan te toone*». Lezingen door
iemand die in het land geboren en
groot werd, zelfs actief in het groote
Russische leger medestreed tijdens de
Russisch»Japanschen oorlog en die
voorts wat zijn wetenschappelijke vor*
ming betreft tot de intellcctueelen ge»
rekend mag worden, zullen zeker niet
nalaten de kemjis der aanwezigen aan»
gaande Rusland en Russische tocstan»
den te vermeerderen- Reeds een en
andermaal trad genoefnde Pastor in
het Noorden van ons land op voor
groote scharen-
„Salem" zal voor deze gelegenheid
el geen ruimte te veel hebben.
GEVONDEN DIEREN EN VOOR»
WERPEN. Terug te bekomen bij:
L. J. v. d, Wetering, Zocherstraat 90,
armbandhorloge. H. J. Lecnaarts, Oost
Indiëstraat 48, kindcrccintuur. J. Misset,
Zuiderstraat 20 rd., cape. Politiebureau
Srnedestraat. directoir. G. Joustra, Da
Costastrnat 26. geldstuk. M. Drcnth, Fr.
Varkensmarkt 20, handschoen. J. v.
Putten, Lange Booganrdstraat 9, her»
dershond. W. v. Mierlo, Tulpenstraat
43 zwart zwarte hond. v. Basten. Wa»
genweg 102. herdershond. L'olitichu»
reau. Srnedestraat. hondenhalsband Ten
Hope, Brouwcrsplein 4 rd.. gr. wïtte
poes. H. ter Haak, Oranjeboomstraat
181. padvindersmes met sleuteltje. H.
Piet. Zijlstraat 75, muts. v. Loenen,
Vrouwesteeg S. dames overschoen. A.
Smit, Leicischcplein 81 rd-, portefeuille
met zegels. A. Hoevens, Zomerstraat
40, prikstok van slee. H. J. Lecnaarts,
Oost Indiëstraat 48, rijwielbelasting»
merk. C, der Kinderen, Brouwersstraat
52. Lips sleuteltje, v. Leuven Snoeks
Amsterdamschcvaart 30, Haarlemmer»
licde, 2 paar echoenen. H. C. v, .Ingen»
hoes, Voorhelmplein 27 zwart over*
schoen. Wed. Willcmse, Eendjespoort»
straat 2a. sleutel. School B. Boter*
markt. bril. Hooccndorp. Olivïerstraat
4. Schoten, bril. M Helder. Oranjeboom
straat 134. \ulpcnhouder. J. H. Breems,
Delftstraat 10 zwart, zak met aardap»
pelen.
ANEGANG 14 - TELEFOON 11963
GEZELSCHAP SPELEN
DAM- en SCHAAKSPELEN
TIDDLYDY WlNKS
KNIBBEL-SPELEN
hij Kerr vermoordde. De banken beta*
len niet uit op de handteekening van
een overledene. Maar Kerr was dood,
meegesleurd in de machines van De
Torens cn Bollis beschuldigde inij van
de daad. Dan was het dus een werke»
lijk ongeluk geweest. Maar wat deed
Kerr zich bloot te stellen aan ccn der»
gelijk gevaar? Zooals ik zeg, lit was
een raadsel, dat zich niet zoo gemak»
kelijk liet oplossen.
Ik kende niet alle geheimen van dat
vindingrijk en vrccscïijk individu. Ik
wist niet precies hoe hij te werk was
gegaan cn op zulk een gedurfde en om»
vangrijke schaal had gewerkt. Ik weet
ook thans nog niet hoe dc dood vaa
verschillende der slachtoffers was be»
wcrkstclligd. Ik wist niet hoe hij ge»
meend had zich van al het <*cld te zul»
len meester maken, voor hij de kansen
zag, die samenwerking met ij boden
ik kan mij verschillende systemen
voorstellen, maar ik wee', niet, "welk hij
gekozen had. Ik ben er alleen zeker
van, dat hij gebruik wcnschte tc ma*
ken van zijn chef. Crump en hem ook
inderdaad gebruikte, tot hij ccn betere
methode zag. of mceni'c tc zien
door mij en dat dc dood van Crump
op hem geen anderen indruk had ge»
i maakt, dan het bes* dat hij daardoor
een wapen tegen r.. in handen had
1' gekregen. Hij had zijn ..oogste troef ge*
specld en ik was kalm gebleven.
(Wordt vervolgd.)
