Haarlem's Dagblad | 1926 | 5 januari 1926 | pagina 9

HAARLEM'S DAGBLAD

OM ONS HEEN

FLITSEN

WILDZANG

DINSDAG 5 JAN. 1926

DERDE BLAD

BIOSCOOP

liet is wel mogelijk, dat er menschen
zijn die niet van dc bioscoop houden
en er zelfs een diepe minachting voor
hebben, maar het kan ook wél wezen,
dat dc een den ander napraat en dat
er werkelijk minder tegenstanders he*
staan dan beweren te bestaan. Mis»
schièn is het geheim op te lossen: som»
migc inenschen houden niet van be»
paalde films en blijven dus maar hcclc»
maal uit dc bioscoop weg maar zijn
er dan op ten eonccrt geen liederen die
je lcelijk vindt of op een feestmaal
kostjes, waar jc een hekel aan hebt cn
blijf jc daarom van het hcclc concert
cn het hcele diner vandaan?
Persoonlijk heb ik ook mijn bezwaar
wel tegen dc bioscoop en dat is, dat ik
niet al dc voorstellingen goed begrijp.
Er*wordca soms vooral in Amerikaan»
schë films boodschappen opgedragen,
die ik niet vat en die worden dan uit»
gevoezd. op een manier, waar ik ook
niet bfj kan en als dan ten slotte dc
ontknooping komt. is die mij ook niet
duidelijk- Nu zijn in dit geval twee din»
gen mogojijk: dc Nieuwe Wereld houdt
de Oude Wereld met deze films opzet»
lelijk voor den gek cn steekt boven»
dien nog haar geld in den zak cn dat
zou erg zijn- Of er is een tekort in
mijn begripsvermogen. dat misschien
aangevuld zou kunnen worden door
een drukker ber/ock, waarvoor mij de
tijd ontbreekt. Met liefst zou mij ten
slotte een derde oplossing wezen: som»
mige films niet: zoo ernstig op tc vat»
tec, in elk gevajl niet sericuser, dan de
samensteller gedaan heeft en de ver»
schillende toonccltjes tc beschouwen
als op zich zelf' staande tafrcelcn, waar
tusschen geen streng verband behoeft

bestaan.

Als dat zoo is. dan zou de bioscoop
dus raaar aatv twee dingen moeten vol»
doen. Boeien en verbazen. Het eerste
doet zij ontegenzeggelijk. Onder voor»
waarde, dat dc toeschouwer niet al tc
eritisch wezen wil. Maar is dat anders
bij het toonecl? Als wij gaan zitten met
.de gedachte, dat dc suggestie moet ko»
men van het toonecl en dat wij die
ronmiddellijk als een scheikundige zul»
^lcn onderzoeken in dc smeltkroes van
onze hersenen, kan er dan nog iets van
Mooneelgenot komen? Geeft werkelijk
'tlan dc tooneclgraaf dc illusie van een
echten graaf, de tragische vrouwenfi»
guur den volslagen, indruk van tragiek,
■wanneer wij zelf weigeren, hun halver»
.wege tegemoet te komen? En o. top»
punt der verbeelding, wat blijft cr dan
over van dc illusie, dat die lappen cn
latten van de coulissen inderdaad dc
hoornen, het tuinpad of de vijver zijn,
waarvoor zij wcnschcn door to, gaan?

Neen. de nuchtere die zich niet ann
dc voorstelling geven wil, zich niet wil
laten gaan, heeft ook in de tooncclvoor»
stelling geen behagen. Met is hij andere
gelegenheden precies zoo Vraag aan
den medicus, wat hij bedoelt wanneer
hij zegt, dat de patiënt meewerken
moet; niet alleen om medicamenten cp
tijd in te nemen en zoet in hed te blij»
ven, als dat zoo voorgeschreven is,
maar ook en vooral *w i 11 e n beter
-worden en vertrouwen stellen in dc
behandeling. Dc hypnotiseur (en dat
is de goede medicus altijd min of meer)
kan niets uitrichten met den patiënt,
die zijn invloed niet wenscht tc onder»
gaan cn zich daartegen dus verzet.
Misschien brengt deze vergelijking
iemand ten onrechte op een dwaal»
spoor, daar het niet de bedoeling is,
den bioscoopbezoeker te vergelijken
niet een zieke in den gewonen zin van
het woord; hoogstens met een patiënt,
die aan eentonigheid lijdt cn dus naar
afleiding zoekt.

Met is misschien wel jammer, dat
niemand de bioscoop kan verdedigen
zonder daarbij het toonce! ter sprake
te brengen, maar onvermijdelijk blijft
het daarom niettemin. Zij hebben bei,
den een groot, nadeel cn ccn groot
voordeel: het toonecl kan onmogelijk
met groote massaas werken cn maakt
zich belachelijk door het tc probceren;
de bioscoop verstaat die kunst voor»
treffelijk cn boeit juist daarmee het
meest. Daarentegen mist de bioscoop
dc menschelijkc stem, waarvoor zij
nuchtere gedrukte of geschreven mede»
dcclingen in dc plaats geeft; daarom
kan het toonecl, behalve in bijzondere
gevallen, dc hulp van het orkest
sen, terwijl dc bioscoop gevoelt, dat
het ontbreken van dc menschelijkc
stem den nadruk al te pijnlijk op dit
defect leggen zou. Dit is dan ook de

reden, waarom de voorstelling van het
begin tot het einde met muziek bcgc»
leid wordt, san een orkestje of van een
concertorgel. De stilte is dc vijand van
dc bioscoop.

Zij moet dus boeien. Maar ook ver»
bazen. Want zonder dc aantrekkelijk»
heïd van dc menschelijkc stem is het
cel moeilijker, tc blijven boeien, ccn
>aar uur lang, met eenvoudige voor»
tellingen. Daarom wordt er zooveel
haast gezet achter dc inleiding van me»
nig programma, die den zonderlingen
naam draagt van Journaal. Het is
geen krant, het lijkt cr niet op cn het
is evenmin een Journaal in den zin van
de koopmansbockhouding: dagelijksche
aantcekeningen van wat in dc onder»
neming is omgegaan. Die inleiding
moet vlug voorbijgaan: een parade, een
begrafenis, een skispringer, een spoor»

•gongcluk, floep, floep, voorbij, weer

it. anders, floep, floep, afgeloopcn.
Dc bezoeker is gekomen om verbaasd

worden.

In tweeërlei zin. Mij verlangt het on»
gewone, het buitenissige. Daar is aab
de bioscoop ook al ccn verwijt van
gemaakt. Maar wij zelf willen in het
dugclijksch leven niets liever. Dc
scheepskapitein die ccn schipbreuk bc»
leefde, dc reiziger, die een onbekend
land doorkruiste, huiselijker nog: dc
onbeduidende, die ccn groot ongeluk
met eigen oogen zag allen zijn ge»
ziene gasten in den" kring, die bran»
dend van nieuwsgierigheid vraagt: ,.ver»
tel op". Er ïs dus geen enkelo reden,
aan de bioscoop kwalijk tc nemen, dat
zij aan die nieuwsgierigheid wil vol»
doen. Natuurlijk binnen zekere gren»
zen, die dc bioscoopcommissies zullen
moctfrn trekken. Conan Doylc. de En»
gelsche medicus, die' het blijkbaar intc»
ressantcr vond proeven tc nemen op
de ziel, dan op het lichaam van dc
menschen bracht, na den Franschman
Gaboriau cn. min of meer, na den
Amerikaan Edgar Poe. den wetenschap»
pelijkcn detective met Sherlock Holmes
weer op het toonecl cn heeft toen zijn
fantasie met -zijn succes huizenhoog ge»
stegen was, andere avontuurlijkheden
beschreven, waarvan cr ccn verfilmd
is tot „de Verloren Wereld".

Merkwaardig genoeg zijn de men»
sehen die daarin optreden niet de voor
naamste personen, maar dc dieren. Prof.
Challenger (hetgeen „uitdager" zeggen
wil), brengt wel dc hcclo wetenschap»
peüjke wereld op stelten met zijn ver»
halen over een -tot nu toe onbekend
land. maar hét voornaamste is, dat
daarin nog reusachtige dieren zouden
leven, van dc familie der sauriërs,
waarvan men meende, dat geen exem»
plaren meer bestaan. Merkwaardig ïs
het, zoo grof als dc weerbarstige -ge»
leerden zich tegenover Challenger ge»
dragen; hij geeft het hun weliswaar
dubbel en dwars terug cn is zoo ruw,
dat hij om het minste of geringste aan
het vechten slaat met ccn journalist.

Niettemin is het ten slotte (het lot
heeft van die ironieën) een krant, die
de expeditie naar het wonderland fin:
cjcrt. En nu komt de tweede Tedcn,
waarom de toeschouwer zich verbaast.
Dat dc Engelsche dokter op het denk»
beeld kwam van den Dinosaurus, den
Brontosaurus, den AlIoSaurus, gaat nog,
maar hoe is het mogelijk geweest,
hun optreden cn omgeving zoo voor
tc stellen, dat zij aannemelijk zijn! D a t
is al mee een attractie van de bios.
coop: hoe krijgen ze het gedaan?
Het zijn de geheimen van dc regie, op
welke manier deze vreemde of kolos»
sale effecten bereikt worden, deze na»
tuurtafcTcehjcs opgespoord cn pas»
klaar gemaakt, maar cr moet ccn studie,
fantasie cn geduld voor noodig zijn,
die op hun beurt bewonderd dienen tc
worden. Tn tegenstelling met het
toon eel, alweer, speelt dc schrijver van
het scenario bij 'de bioscoop ccn onder»
geschikte rol, dc regisseur is cr de man.

Er wordt waarlijk gegrl'zclJ bij het
zien van al die monsters, die elkaar
bevechten cn den mensch, als zij hem
zien; die aan het landschap iets hui.
veringwekkends geven, cn den. indruk
vestigen alsof zij daar precies in passen.
Mijn begripsvermogen is alweer 'tc kort
geschoten in liet besef, waarom J~
leden van de expeditie ccn voor een
langs ccn touwladder moesten dalen cn
hoe dat zat met een paar andere lie.
den, die zij er gingen bevrijden. Maai
volgens mijn eigen recept, om niet tc

•an 'de kostelijke nabootsing van de
r-uweldieren cn hun optreden, al W3S
e aapmensch al te duidelijk een ver»
kleedt man an het woeden van den-bij
Jiet uitladen tc Londen ontsnapten
Brontosaurus toch eigenlijk geen dank?
basr slot. Het kan merkwaardig wezen,
dat het monster halve muren naar bcJ
neden sleurt, lantarenpalen uit den
grond rukt cn temslottc van een brug
af in dc Theems springt, waar hij nog
rondzwemt, hij maakt daar een mal fi»
guur en wij geloovc-n niet meer in hem.
zooals wij in de vorige bedrijven ge»
ncigd waren te doen, toen hij nog in
zijn lapdscha-p schecin tc vcrkccrcn.
Dit is het grillige van dc bioscoop,
en Kan niet op hu,ar rekenen. Zij kan
Ifs ccn gejukkige lijn trekken, wan»
ter zij die zelf plotseling loslaat. De
beste -vergelijking -is die met een- ge»
nialcn goochelaar. Mij doet dingen, die
nders uitkomen, dan wij vcron»
licYslcllen, maar hij mankt ons daarmee
niet boos; evenmin dc bioscoop, die
immers r.ioct voldoen aan dezelfde
voorwaarden: ons 'Koeien cn vcrbazcii.
Dat doet /ij dag in dag ui;, nu ook
veer met de film van Conan Doyle's
•crloxcn wereld.

En toch:'is die- wereld wel zoo ver»
loren? In onze je.ugd lazen wij de boe»
ken van Jules Veirne ais onbestaanbare
fantasieën. Nu vuren wij onder water
en in dc -wolken. Conan Doylc lanta»
sccrt over zijn sauri.TS, die nog zou»
den- leven in een. hoogvlakte bij dc
Amazonc»rivicr. Maar een feit is, dat
ec..igc maanden geleden een dappere
onderzoeker, kolonel Fawcett, met zijn
zoon en een anderen jongen man zich
jewaagd hebben in ccn tot nu toe on»
bekend gedeelte van Brazilië, waar zij
t onbekende dicrou mcencn tc vin»
maar wel onbekende volksstam»
en dc overblijfselen van ccn oude
beschaving.

Zoo treedt dc werkelijkheid niet vobr
dc vcsbcclding terug. En terwijl Conan
Doylc zijn, helden vrij gemakkelijk on»
gedeerd naar Londen terug laat kecren,
is het nog lang nfet -zeker, of de Faw».
cetfccxpcditic zoo gelukkig zal zijn.
Woeste inboorlingen! en gevaarlijke
dieren bedreigen hun leven.

Misschien wordt hun reisverhaal in
Haarlem's Dagblad voortgezet. Moge»
lijk -zal het nimmer worden afgemaakt
en dan rusten zij in het oerwoud, dat
hen wel opnam, maar niet teruggaf.

Zoo is er nog een crnsti.z kant aan
Conan Doyle's film.

Maar de hoofdzaak is toch. dat ik
iet weer eens opnemen wilJc tegen
clen die dc bioscoop geen goed hart
toedragen. Ik wel en ik zou haast zog»
ga het verhaal van al die eau»
eens kijken. En droom cr niet
want zc zijn om van tc rillen, die
koppen met die groote bekken cn
rccsclijkc tanden.

.J. C. P.

Vervolg Stadsnieuws

INTIEME KUNSTAVOND.

De dames M. HcngeLCouperus en

Bcp Smits hebben het plan opgevat den
lódcn Januari ccn inticmcn kunstavond
tc organisccren in gebouw Rozcnhaghe.
Mevrouw HengelCouperus zal in cos»
tuum verschillende chansons vertolken.
■Mej. Bcp Smits zal haar begeleiden. Ds
liederen zullen verschillende tijdpe-r»
ken typccrcn. (Het repertoire vermeldt
oud»Brctonschc, oud»Eugclsohc, oud»
Mollandschc liederen enz.) Beide dames
hebben dezen winter samengewerkt;
naar de mccning van ocnigc deskundi»
gen is het resultaat van haar arbeid ver»
rassend. De mogelijkheid bestaat dat in
dc entrc»actcs ccn declamator medewer»
king zal vcrlccncn.

UITGAAN

HAARLEM's STRIJKKWARTET.

Met concert=bureau Alphcnaar tcstigt
de aandacht op dc cyclus van drie kwar»
tetavonden tc geven door het Haarlem's
Strijkkwartet.

Dc prestaties van 'dit kwartet zijn
welbekend, daar het bekende musici
zijn der Haarl. Orkest Verccniging.

Dc toegangsprijzen, zijn zoo laag ge;
steld. dat uit financieel oogpunt nie»
mand zal verzuimen deze kwartetavon»
den bij tc wonen, die zullen plaats
hebben op 15 Januari, 25 Februari cn 1
April.

FEESTAVOND DROSTE'S SPORT.

VEREENIGING.

Op 16 Januari zal Droste's Sportver»
ecniging haar eerste lustrum feestelijk
herdenken door het houden van een
feestavond in het gebouw van den
Haarclmschcn Kegelbond.

De humorist Gerard dc Vos en de
Jazzband onder leiding van den heer
Stolwijk zullen hun medewerking ver»
kenen.

Het programma bevat verder ver»
schillende nummers, uit tc voeren door
de dames Dc Lange cn ccnige heeren
D. S. V., die hun bclanglooze me»

VAN, HAARLEM'S DAGBLAD No. 488

OVERSCHOENEN

Vader vertrekt
met dc mededee»
ling dat het non»
sens is om zijn'
overschoenen mee
tc nemen, het
druppelt maar ccn i
beetje J

zet zijn kraag op
als het een minuut
later harder begint
tc regenen

merkt dat zijn
voeten nat begin»
nen tc worden,
wou, dat hij die

overschoenen
maar had rocegc»
nomen

tracht zijn
te drogen op dc
verwarmingsbui»
zen in den trein,
hopende dat de
regen gauw zal op»
houden

octen ontdekt dat het
bij aankomst in
Amsterdam nog
harder is gaan rc--

slibbert zijn kan»
toor binnen, zich
ellendig voelend

beseft dat hij met
zulke doorweekte
voeten niet aan
het werk kan gaan

doet dc deur op
slot, legt schoenen
cn sokken op de
verwarming en
denkt aan zijn
overschoenen

trekt zijn schoe.
nen, die nog voch»
tig zijn, weer aan
en besluit nooit
meer zonder over»
schoenen uit te
gaan

ziet bij thuiskomst
ccn- ik»heb»hct=wcl
gezegd blik in
moeders oogen cn
houdt vol aat hij
ze niet gemist
heeft

(Nadruk verboden).

VERGADERING DER KAMER VAN KOOPHAN
DEL EN FABRIEKEN
VOOR HAARLEM EN OMSTREKEN

Opening der zitting door den tijdelijken voorzitter den
heer ten Boom

De heer E. H. Krelage opnieuw als voorzitter gekozen

Een Nieuwjaarsrede van den voorzitter

De toestand van handel en bedrijf in 1925

Verleenïng van verschillende subsidies

reel te vragen, heb ik toch genoten dewerking hebben toegezegd.

Maandagavond kwam dc Kamer van
Koophandel cn fabrieken voor Haarlem
cn omstreken* voor het eerst in ver»
nicuwdc samenstelling bijeen.

Dé opening
der zitting.

Dc vergadering wordt geopend door
den heer W. Ten Boom, als tijdelijk
voorzitter met dc volgende toespraak:
Volgens gewoonte wensch ik als
uw tijdelijke voorzitter een enkel woord
van gelukwcnsch tot u tc richten bij
het begin van deze periode. Hartelijk
hoop ik, dat g'j allen cn de aiwcn ge»
spaard moogt blijven bij het léven en
de gezondheid. Als ik dit uitspreek, kan
ik niet nalaten nog evea een woord van
eerbiedige herinnering uit te epreken
ter nagedachtenis van ons overleden
medelid, den heer F. H. Meyer. Wij
missen hem heden cn zulle hem nog
lang missen. Hij was een man met een
rijke kennis van zaken, die zijn ge»
waardeerde adviezen uitbracht met een
stem die aangenaam klonk cn in ccn
vorm die aantrekkelijk was.

Het is mij ccn voorrecht Lier weer
ccn groot aantal te mogen begroeten
van hen, die van het begin af leden
onzer Kamer waren. Ik meen te mogen
constatceren, dat dc geest, die tot nu
toe onze beraadslagingen bezielde, zeer
gunstig genoemd mag worden.

Het is dus iets prettigs zooveel be»
kende gezichten hier te mogen weer»
zien. Ook dc nieuwe leden, die voor
het eerst in ons midden zijn, breng ik
een hartelijke welkomstgroet. Ik hoop
dat liet nieuwe jaar voor den handel'
cn de industrie van ons district cn
geheel ons vaderland rech; voorspoc»
d-ig moge z'. i t het ons gegeven v::r»
de daarvoor dc rechte middelen cn
wegen tc beramen cn tc gebruiken.

Ik mag niet eindigen zonder met
een enkel woord de ramp tc noemen

die een groot gedeelte van ons volk
tie ft door dc overstrooming. God be»
hoede ons vaderland in dit nieuwe
jaar, voor verdere tegenslagen en geve,
dat de gevaren die onze dijken cn wa»
terkeeringen bedreigen, spoedig afge»
wend worden.

Punt 2. Opnieuw wordt als algemeen
voorzitter gekozen, dc heer E. II. Krc»
lage.

De heer Ten Boom ri:ht zich als volgt
tot den voorzitter:

Mynheer Krelage. Ik ben blijde het
voorzitterschap weer aan u te mogen
overdragen. Als ik zooeven gewaagde-
van den goeden geest die de beraad»
slagingen bezielde, dan komt u daarvoor
wel in de eerste plaats een woord van
hulde toe. Hoe langer wij u als voor»
zitter hebben, hoe meer wij u als zoo»
danig gaan waardccren. Dat ik zoo»
doende uit naam van de gansche ver»
gadering sprak, bleek wel uit het groote
aantal stemmen waarmede u herkozen
zïjt. Ik wensch u in dezen nieuwen tijj
kring wijsheid, kracht cn gezondheid
toe voor het vele belangrijke werk dat
u doet voor den handel en nijverheid,
zoowel binnen als buiten deze Kamer.

Rede van
den heer Krelage.
De heer Krelage houdt bij de aanvaar»
ding van het voorzitterschap, een rede
waarin hij een terugblik werpt op dc
veranderingen die zich in de econo»
mïsche omstandigheden der wereld van
ons land cn van dit district voordeden.
Ondermeer doet spr. daarbij opmer»
ken, dat ons land verder -ging op den
weg van herstel en.dat elke vrees voor
waardevermindering van den gulden
voor goed is verdreven. Los van elke
politieke bedoeling cn zonder daardoor
instemming tc willen betuigen, met alle
onderdeden van liet financieel beleid,
behoort gewaardeerd tc worden, aldus

spr-, dat "de Regccr'.ng en in het hiizon»
der dc minister van financiën er in
slaagde den financicelcn toestand des
lands zoover te 'herstellen. Handhaving
van deze gedragslijn zal vooralsnog on»
vermijdclijk zijn, want nog steeds :s
in geen enkel opzicht dc belastingdruk
verlicht cn hierop zal zeker het finan»
ciecl beleid in dc naaste toekomst ge»
richt bchooren te blijven.

Voortgaande zegt spr. dat. de Over»
heïdsorganen nog steeds doordrongen
dienen te zijn van de dwingende nood»
zakelijkheid van inperking der uitga»
ven en dat dit eigenlijk ook geldt
voor het particuliere leven in sommige
kringen die zich steeds in de jaren van
schijnwelvaart na den oorlog wanen en
noode zich kunnen wennen aan de wer»
kelijkheid, die ook van hen cischt be»
perking en vereenvoudiging.

Niet ponder bedoeling, zei spr.. her»
haal ik 'hier een betoog dat de be»
koring der oorspronkelijkheid mlat.
Vanwege dc Middcnstandsccntralc voor
Haarlem en omstreken mocl.i ik ccn
zeer gewaardeerd uitvoerig rapport ont»
vangen over den toestand in het
afgcloopen jaar. in het bijzonder voor
zoover dc middcnstandsbelangen be»
treft. In dit rapport wordt de „ongc»
motiveerde bczuinigingsnianie" van de
gegoede families gelaakt in verband o.a.
met haar neiging om zieh in plaats van
eerste kwaliteits artikelen te koopen,
zobals vroeger, tevreden stellen
met derde cn vierde rangs kwalitci»
ten.

Men kan het feit betreuren; dc daar»
aan vastgekoppelde critick lijkt mij on»
juist. Bezuiniging mag in onzen tijd
nimmer een manie genoemd yorden en
is hoogst zelden ongemotiveerd (ap=
plaus). Het is zelfs de vnag. of de
aanmerkelijke daling van den rente»
voet en dc daaruit voortvloeiende ver»
mindering Aan inkomsten, voor velen
niet een reden zal moeten zijn tot toe»
-nemende bezuiniging. En een tweede
vraag in dit verhand is deze: Of de
handeldrijvende middenstand zich wel
voldoende rekenschap geeft van de on»
vermijdclijkhcid van beperking van uit»
gaven voor zeer breede lagen der be»
vol king, cn of het feit, d.-t men zich
de duurdere kwaliteiten ontzegt en met
de goedkoopere genoegen neemt, mis»
schien wijst op ccn over 't algemeen
te hoog prijs. ;veau?

Naar aanleiding van gcgevmis door
hem ontvangen geeft spr. verder ccn
overzicht van den toestand van handel
en bedrijf in het district der kamer.
Het volgende is daaraan ontleend. In
dc papierindustrie kon dc t-estand van
1925 bevredigend genoemd worden cr
varen voldoende orders tc verkrijgen
tegen looncnde prijzen zoodat alle
mach-,res >n vol bedrijf konden worden
gehouden.. Dc vooruitzichten van het

FEUILLETON

Naar hef Engelsch van
ESMé STUART.

20)

..Het is wel eens prettig om ccn poos
stil te zitten peinzen, maar u zult het
dan zeker wel tegen de andere men»
schcn zeggen, is 't niet? Anders vin»
den ze mij onbeleefd. Het kan mij niet
schelen. Ik heb genoeg om aan tc deri»
ken. Is dat alles wat u ons zeggen wou.
tante Duif, want wc hebben het nogal
druk ziet u. Morgen begint hot roos»
ter...." Toney meende het zoo ernstig
dat het moeite kostte om boos 'op haar
te worden.

„Je zult wel spoedig wennen", zei Sir
Evas sussend. t

„Dat hoop ik. De menschen zullen

cr niets van begrijpen

„O jawel, tante Duif. Ik heb aan
iedereen verteld dat ik maar een arme
bloedverwant was cn dat het er niets
op aan kwam wat ik deed. Ze begre»
.pen allemaal best dat u mij uit vrien»
.delijkheid in huis had genomen".

Lady Duif vond het niet de prettig»
lj>te manier om do situatie uit té leggen

het klonk heel anders dan zij het
bedoelde.

„Je kunt nu wel gaan. Antonia. Juf»
frouw Cadet, vilt u mij voorlezen tot
wij gaan eten. En tusschen twee haak»
jes, Antonia, je moest vanavond maar
met juffrouw Cadet eten tot ik een
avondjapon voor je heb",

Toney huppelde weg.

„Antonia!" Ze huppelde weer terug.

„Ja, tante Duif'.

„Speld jc rooster ergens op, zoodat
jc er voortdurend aan herinnerd
wordt".

„O dat is ccn prachtig plan, want
ik heb een vrccselijk slecht geheugen.
Oom Duif blijft u hier, of' gaat u met
mij mee naar de stallen?"

Sir Evas stond op cn sloop weg vóór
zijn vrouw, die naar ccn boek zocht,
hem had kunnen tegenhouden.

Tor.cy greep hem bij dc hand.

„Kom, oompje, dan gaan wc pret ma»
ken.

U mag gerust rooken, het kan mij
niets schelen dat weet u wel. Wat zag
u er daar net onschuldig uit, "maar on»
der uw baard zat u tc lachen! Dat ar»
me Cadetje! Zc heeft zoo'n slaap. Het
spijt me voor haar dat zc nu moet
voorlezen. Het lijkt me niets voor haar.
maar ik zal haar wel een beetje op»
vroolijken vanavorifl, als u zit te eten".

„Toney, waar ben jij opgevoed?"
vroeg' Sir Evas mc't" ccn zucht, maar Hij.
lachte .toch, y

„Uw aardijkskundc is zóó slecht,
oom, dat het niets geeft of ik het u a!
vertel. Toen u jong was hebt u zeker
veel gespijbeld?"

„Ja. wanneer ik maar kon".

„En nu zeker ook nog! Wacht u hier
een oogenblik, den ga ik Trick halen".

„En miin enkels dan?"

„O, u heeft al tol betaald. hoor.
Trick bijt alleen maar in de hielen van
menschen die hij voor het eerst ziet. U
mag niet wegloopcn hoor. want ik bcb
u een hcelebocl tc vragen".

Kort daarop kwam Toney weer tc»
rug met Trick; zc had een dikke, heel
kortu rok aengelrokken cn een matro»
zenhoed opgezet.

Sir Evas bekeek haar eens goed.

„Is dat je gewone dracht, Toney?"

„Dit is mijn werkpak. Ziet u, oom,
dat park van u verveelt me schromc»
lijk Gaat u nu mee naar het dorp en
wijst u me dan welke huisjes van u zijn
en waar uw Kanakas wonen. Paps ken»
de de heele nederzetting en ik ook, en
ik vond het leuk om naar hun verha»
len te luisteren cn de namen van hun
hun kinderen te hooren en zoo.

„Lieve Toney, je energie cn jc dorst
naar kennis zijn ontzettend!"

„Paps zei altijdzorg. dat je niet
gaat roesten". Oom, u moet het mij
niet kwalijk nemen ik wil u natuur»
lijk niet beleedigcn, want ik ben heusch
erg op u gcsfeld".

„Dank je, Toney",

„Maar u is niet dapper genoeg, oom.
Zoo even bijvoorbeeld was u het heele»
maal niet met tante Duif eens. maar u
zat er bij alsof u met alles instemde.
Echt flauw. Maar behalve dat vind ik u
heusch heel aardig en ik wil u graag
helpen".

„O Toney. ik vrees dat je er niet toe
in staat bent".

„Ja, dat kan ik me voorstellen. Paps
vertrouwde my wel. Maar ik moet iets
levcadigcrs zien dan dat park. Hoeveel
huizen zijn cr van u?"

„O, het halve dorp zelfs meer dan
de helft is van mij".

„Eb du .andere helft?"

„De andere helft is het eigendom van
Lewis Waycott. Dc man, die je aan
juffrouw Cadet hebt voorgesteld", cn
,Sir E.vas lachte weer „ccn mooie
'grap was dat!"

„Ik begrijp er het grappige niet van.
Maar hij is niet kwaad."

„Niet kwaad! Hij is erg verrukt van
zichzelf en zijn tante is dol op hem".

„Familieleden zijn altijd bevooroor»
deeld. Over ccn poosje zal tante Duif
mij ook wel erg aardig vinden. Maar
nu nog niet is 't wel?"

„O, dat komt wel terecht", zei Sir
Evas, met een leugentje om bestwil.

„Laten wc hier langs gaan. Zoo ko»
men we-veel gauwer in het dorp".

„Hoe hen je daar achter gekomen?"

„O, Ik ben! het hcele park al dpor
geweest

„Neen, niet het hcele park, daar heb
je nog geen tijd voor gehad, Toney!"

„Jawel, ik heb er haast achter geze»
ten!" En bij de gedachte aan het ga»
loppeeren op Beauty, lachte Toney,
maar ze verklapte niets en Sir Evas
dacht dat ze blufte.

„Het grasis nogal vochtig. Heb je
Uarzen?" zei hij.

„Laarzen? O neen! Ik draag geen

laarzen, oom cn

ertel mij nu eens vat over dc ar»
men. Hoeveel gezinnen heeft u?"

Sir Evas was in het algemeen gespro»
ken, een goede huisheer; maar hij be»
moeide zich nooit met kleinigheden en
als cr standjes gegeven moesten vor»
den of er moest een gezin uit een vo»
uing worden gezet deed zijn vrouw dat
gewoonlijk.

„Ik weet liet niet zeker, en al die
kleinigheden doet Woods af. Hij is een
goede rentmeester en hij onderhandelt
met de boeren, anders zou ik niets aan
mijn leven hebben. Over reparaties en
allerlei dingen waar jij niets van af
weet Toney",

„O, maar dat weet ik best, Cn van
riolccring ook. Paps was vrccselijk pre»
cics op dc riolen. Hij zei. dat toen hij
hier w'oOnde. de riolccring Aan dit dorp
eenvoudig beneden alle critiek was".
„Onzin! Hij wist er niets van".
T<?ciey. ging op.een' pipdpronderwerp
van gesprek over.

„Oom, 'wanneer denkf u dat meneer

Hails klaar zal zijn met voltooien van-
mijn opvoeding?"

„Dat zal er van afhangen wat er al»
lemaal gebeuren moet".

Toney schaterde van het lachen en
Irick. die dacht dat er iets leuks ge»
beurde, blafte lustig mee.

„Ja ziet u, ik weet niets. Daar valt
niet aan te twyfclen en er is niets
meer aan te doen. Daar is het nu te laat
voor. Paps zei altijd... Ik geloof ze»
ker dat cr in dit boschjc een nest zit.
ik moet er even naar kijken", en ze
vloog er heen cn liet Sir Evas in oC=
dachten verdiept achter. Het ging hem
net als juffrouw Cadet, hij yoelde zieh
bepaald opgevroolijkt door de tegen»
woordigheid van dit eigenaardige per»
soontie. Als hij zelf maar kinderen had
gehad! Een jongen om hem op to vol»
gen, of ccn meisje, dat van hem hou»
den zou. Toen Toney terug kwam was
Sir Evas ccn beetje melancholiek ge»
stemd. Toney, die heel snel gevoelens
opmerkte, ontdekte dit dadelijk, hoewel
:e de oorzaak niet kon weten.

.„Bent u in. de put, oom?"

„Eh neen, natuurlijk niet. Kijk juf»
frouw Wildzang, hier is nog een kor»
tere weg naar het dorp. Zie jc dut
bosch danr ginds? Daar wordt vrcesc»
lijk veel gestroopt en mijn boschwach»
ters hebben cr ontzettend veel last
mee",

(Wordt vervolgd.)