HAARLEM'S DAGBLAD
VLAAMSCHE BRIEVEN
FLITSEN
WILDZANG
DONDERDAG 21 JAN. 1926
DERDE BLAD
Waarde vriend.
Ia mijn vorigco briet beloofde ik ti
ills \m de kunst ia 't bijzonder ven
de schilderijen tc rullen vertellen. Ge
.ruit mijne bedoeling begrijpen, oï niet
een deskundige utistbeschouwing te
willen geven, dat zou buiten mijn kun*
nes liggen, maar ik wil u eenvoudig ver*
tellen, wet ik waarnam, wat ik er over
Us cn hoe dit alle» op mij inwerk*
In een der vroegere brieven schreef
ik reed» van den bloeitijd der Viaam»
schc school in de 15de eeuw, toen schil*
ders als de gebroeders Van Eyck, Van
der Weydm. Memling en David, hun*
r.e beroemde kunstwerken wrochten,
'l W'j :-»:i toeval, dat te Brugge een
groot aantal kunstbroeders bijeen wa*
ren. De Bourgondische hertogen, tevens
graven van VUanderen. hielden cr van
bun hofhouding op alle mogelijke wij*
:en luister bij tc zetten. Kunstenaars op
elk gebied werden aan het hof tc Brug*
ge vereenigd. Uit de geschiedenis blijkt,
dat hun komst niet altijd vrijwillig was.
*l\j werden ontboden en mochten er ge*
wec«t zijn. die daaraan geen gevolg
hadden gegeven, geen nood, zij wer*
den. wij zouden thans zeggen, „tusschen
de bajonetten" opgebracht. Zachtzinnig
heid zal daarbij, naar het mij voorkomt,
dikwijls ontbroken hebben. Busken
Huet vertelt van Brugge's hoogsten
bloei on noemt daarbij het huwelijk van
Karei den Stoute met Margarctha van
Engeland. Deze vorst had in 1468 eerst
sedert één jaar de regecring aanvaard
cn zijn degen droop nog van het bloed
der Luikenaren. De bruiloft echter was
daarom niet minder schitterend. De
kunst van 138 schilders en decorateurs
werd tc hulp geroepen, om de zalon
en tafei» van het hertogelijk paleis tc
deoorccrcn. Memling komt op de lange
lijst der artisten niet voor. cn zelfs
:s maar van éét» hunner (Hugo van der
Goes) de herinnering bewaard geble*
ven. Dat deze mededeed is een bewijs,
dat onder hen voorname sujetten ge*
vonden werden. Memling'» onthouding
wettigt het vermoeden, dat niet allen
tot den eersten rang behoorden. Hun
buitengewoon groot aantal wijst op een
krachtig kunstleven; de aard van b™
werk op een kunst, welke nog halt i
de nijverheid grenst. De zelfde sehmvcr
wijst cr op, hoe de namen der ge
broeders Van Eyck naar de langere re
geer in:: van Karei'» ,vadcr (Philips de
Goede) terugvoeren, terwijl de naam
van Hans Memling met dc kortere van
Karei zelf. verbonden» is: cn het is om
Memling, dat men tc Brugge komt.
Busken Huet schrijft:
Do loopbaan van Hans Memling
niet zoo moeilijk als die van den let»
wat ouderen Hugo van der Goes. Maakt
ook hij bij zijD eerste optreden in de
geschiedenis, ccn beklagelykeu indruk,
dit was meer ccn gevolg van uitwendi
ge omstandigheden. Dc gcheclc eerste
cn grootste helft van zijn leven ligt
in het duister. Hot cenigc wat schier
geen twjjfcl lijdt is. dat hij in rijn
jeugd ccn cercplaats onder de. aan het
hof van hertog Fllips verbonden,
.sehalders bekleedde. In 1450 portret»
teerde bij de hertogin Isabella: dezelf*
dc, wier conterfcitscl Jan van Eyck,
twee en twintig jaren tc voren in Por
tugal was gaan vervaardigen. Na Füips'
dood moet hij zijn overgegaan in den
dienst van hertog Karei, on deze die
op zijn veldtochten een gchcclc hof
houding medevoerde, zal zich door hem
ook op deu noodlottigen Lotharingschcn
l hebben doen vergezellen, waarbij Karei
In 1477 den dood op het slagveld van
N'ancy vond. De overlevering laat Flans
Memling in dat jaar, ziek, ultgcplun*
derd zich van Danne naar Brugge voort*
slepen cn aan de poort van het Sint
Janshospitaal komen kloppen, waar dc
Huchtclipg van N'ancy liefderijk ont*
vangen wordt. Hf) maakt zich bekend;
men is blijde, den vermaarden schilder
Han» tc herbergen: en wanneer Hans
wedor op zijn krachten gekomen
schildert hij voor het hospitaal dc
twee of drie meesterwerken, die nog
heden vreemdeling cn landgenoot naar
Jïrugge lokken.
Er zijn geen termen, geloof ik. aan
dc juistheid dezer voorstelling sterk
te twijfelen. Het kapiteel van cea der
kolommen, achter den troon der H.
Maagd op de schilderij der H. Kathrin*
ve.-'.(jont ccn man, die uitgeput neder»
zinkt op d.« straat. Hem wordt te drin»
le.i gegeven, cn men draagt hem op
een berrie naar een gasthuis. Dit kleine
tafereel is als oen bandteckening on»
der de legende, en stempelt deze onge*
iveer tot geschiedenis. In geen geval is
I dc tocapciing oovcreenigbaar met het
feit. dat de kunstenaar op het tijdstip
van zijn dood, eigenaar van één of meer
huizen binnen Brugge was. Toen Mem»
ling in 1477 arm te Brugge terugkwam,
moet hij een man van in de vijftig ja*
ren geweest zijn.
Hij stierf er in 1495. Tusschen die
twee jaar.aileo ligt de geschiedenis van
zijn huwelijk (dat op het laatst van zijn
leven een welgesteld burger van hem
maakte) cn van rijn voornaamste schil
derijen.
Busken Huet zegt verder: Evenals de
groote composition der Van Eyckco en
van Rogier van der Weyden. be hoor en
ook die van Memling tot de orde der
mystiek. Maar hij doet niet, zoo als zij.
grepen in het hart van het christelijk
dogma. (Van Eyck's Aanbidding van
het Lam van Rogier's Zeven Sacramen
ten). Aan de werken van Memling is
dit alomvattende vreemd. Zijn keus
vestigt zich op episoden: Het Mystiek
Huwelijk van de H. Catharina, de Aan*
bidding der Wijzen, de Legende van de
H. Ursula en van haar Mede* mar tela*
ressen. In de grootheid van opvatting
kan Memling niet de vergelijking met
de Van Eycken doorstaan, doch wel is
dit mogelijk, wanneer hij dezelfde soort
cn dezelfde hoeveelheid poérie a
fcièdt in ccn kleiner bestek. Toen
Memling de roeping ontwaakte, gaat de
schrijver voort, schHder te vo.dcn, be*
hoefde hij tiaar het procédé der Van
Eijcken de hand slechts uit te strekken.
Hunne kleuren werden dc zijne, on nog
na vierhonderd jaren ontlokken zy den
onverschilligsten toeschouwer een
roep van bewondering.
E)och er waren punten, waarin hij zijn
voorgangers overtreffen kon. Het land
schap. dat zijn heiligen ChristoffeL in
bet stedelijk museum tc Bruggt
achtergrond dient, doet in niets
dat van het hemeischc Jeruzalem onder;
cn tegelijk mag men vragen, of de Van
Eycken ooit zulk een fraai menschclijk
Lchaam geboetseerd hebben.
In onze huiskamer op een boekenkast*
je staat thans een uitstekende reproduc
tie van het triptiek, waarvan het mid»
dclstc gedeelte voorstelt de Aanbid»
ding der Wijzen, de zijvleugels de Ge»
boorto cn dc Opdracht in den Tempel,
de keerzijde der zijvleugels den H. Jo
hannes den Doopcr cn dc H. Veronica.
Des avonds, als het licht ontstoken is
ij aan tafel gezeten zijn, is het als
of de figuren hun plaatsen in het platte
vlak verlaten eu zich daarvoor opstel
len. De ruimte boven het kastje geeft
den indruk een verzameling van werke
lijke figuren tc herbergon, aangezien bij
hot gedempte licht de grenzen tusschen
werkelijkheid en schijn (ook werkelijke
voorwerpen staan vóór het triptiek)
verdoezelen. Nimmer zag ik zulk eer
aardige uitwerking van het perspec
tief.
Een blik op dc Aanbidding geeft een
diepte door net venster te zien, alsof
daarachter nog een ver verschiet gele*
gen is. In deze w(jze van schilderen
ligt wel Mending's eigen waarachtige
kunst- Busken Huet doelt er op, ahf hij
zegt„Alleen aan zijn eigen genie,
heeft Memling dc vinding. van_ dat
geestig venster te danken gehad." Dc
relcquienkast van dc II. Ursula, die
achttien schilderijen vertoont, is een
nauwkeuriger beschouwing overwaard-
De afmetingen der figuren zijn veel
kleiner dan die van gewone wandschil-
derijen, waardoor die figuren somtijds
zelfs zeer geringe afmetingen hebben
ca toch zijn al deze tot in de kleinste
bijzonderheden met buitengewone
nauwkeurigheid afgewerkt Men her
kent in dc kathedraal op den achter
grond volkomen den dom te Keulen
zonder de torens, maar in dezelfde om»
geving staan d« tenten der Hunnen.
Eenheid van tijd, plaats en handeling
bestond toen, evenals bij het toohccl
nog niet. Memling is zelf. rechts op den
achtergrond, door een raampje getuige
van dc aanbidding der Wijzen-
Memling reist opzettelijk naar Keulen
om de bijzonderheden der omgeving,
waar hij fle Ft Ursula doet aankomen,
tc schetsen en Busken Huet weer ver»
teltHadden zijne middelen het ge
doogd, h(j zou met hetzelfde doel ook
naar Bazel cn naar Rome gereisd zijn.
Op Ursula's schrijn is n.l in 6 taferee»
Icn afgeboeld hare bedevaart naar
Rome. vergezeld door hare Jonkvrou»
wen. Dc gcheele legende is binnen die
enge grenzen saamgedrongen, asnvan*
ger.de roet eene zeereis, gevolgd door
eene rivierreis en 'met een voetreis
besloten. Ontvangst te Keulen door
eene koningin, ontvangst te Rome door
een paus- Noodlottig uiteinde bjj de 1
terugkomst in dc Rijnstad.
Een andere schilderij op ccne geheel
andere plaats heeft een bijzondcren in»
druk op mij gemaakt Ik breng u in ge
dachten naar de kathedraal of St Salva*
torkerk (église du Saint Sauveur). Deze
Is rijk veisicrd met schilderijen der
groote meesters CUeissens (1608), G.
Seghers (1620), Maes (1640) J. van Oo»t
(1630). Dc Dcyster (1650).Queltijn (1666)
Van Orley (1725), enz- Bijzonder vallen
op de H oogzaal (1680) in zwart en wit
marmer, waarin van Paschen tot einde
September worden tentoongesteld 8
wonderschoone tapijtwe.ken. die ver»
vaardigd zijn (in spiegelbeeld) naar
schilderstukken van Jean van Orley.
die zich In dc kerk bevinden.
Doch wat mij dan bijzonder opvjeL
Is een schilderij van Van Oost: Chris»
tus tijd en dood overwinnende. Aan het
einde van een der zijbanken hangt het
zoodanig dat de blik er van uit de
verte op valt Met het gevoel van een
werkelijke gebeurtenis te zuUcn bele
ven, komt men nader. Zonnestralen, de
Christusfiguur omringende, schieten
omhoog, beneden vluchten dc dood en
de tijdverslinder. De indruk, dien de
schilderij mij gaf, is blijvend. Door de
voorstelling of door het onderwerp?
Fiet laatste is waarlijk niet nieuw maar
blijkbaar is de voorstelling doeltref
fend. Iets dergelijks overkwam on» mijn
vrouw en my. toen wij in het museum
te Dresden dc Kruisafname van Mun»
kacsy zagen, aan het einde cener gang
opgesteld. F.cn uitroep: Wat gebeurt
daar! konden wjj op dat moment niet
onderdrukken. Met bewondering denk
ik dikwijls aan de groote talenten dier
kunstenaar», bij wie dc voorstellingen
van hunne gewrochten wel duidelijk
voor den geest moeten gestaan hebben.
Het stereognostlsch zien d.w.z. het be
lichaamd zien hunner voorstellingen
moet duidelijk cn krachtig geweest zijn
om iet» tot stand te hebben kunnen
brengen, dat na zoovele jaren anderen
laat voelen van, wat hunne geesten be
roerd heeft
Vanzelf vloeien de gedachten over
naar andere groote mannen, wier voor
stellingsvermogen, wier stereognostisch
zien op andere gebieden ligt. Zonder
dat zouden baanbrekende schei- en na
tuurkundigen niet tot hunne groote
ontdekkingen zijn gekomen, want dc
voorstellingen der onderlinge verhou
dingen van dc allerkleinste- deeltjes,
waaruit dc- stof is opgebouwd, hebben
weer nieuwe samenstellingen tengevol
ge, wier eigenschappen eerst vermoed,
later door proeven bevestigd worden.
Voor ik ditmaal ga eindigen zal ik
u nogmaals in gedachten geleiden naar
eene andere plaats, naar de kerk van
Onze lieve vrouw, La Notre Dame. On
der de veie kunstwerken der groote
meesters viel mij bijzonder op Van
Dijck's Christus op het Kruis (1626).
Treffen^ Is Christus' blik ten hemel
met ccne uitdrukking, ontdaan van al
les wat aardsch is: Op U bouw ik alle
hoop. En even verder staat, de in wit
marmer uitgehouwen. Madonna van
Michel Angclo in ccne nis van
marmer, dc Madonna, voorgesteld als
men8chclljkc moeder, ontdaan van dc
bovennatuurlijke uitdrukking, die men
vindt op de schilderijen van de, in mijn
brief besproken, groote kunstenaars.
Waarde vriend, het onderwerp
„Kunst te Brugge" is hiermede bij lan
ge na niet uitgeput, maar de mij ter
beschikking staande plaatsruimte weL
Verwachten mag ik tusschen dezen
den volgenden brief eene kortere pe*
riodc, dan tusschen dezen cn den voor-
afgaanden.
Haarlem. Januari 1926.
Dr. A. H. VORSTMAN.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 502
NU OPLETTEN!
BINNENLAND
Zegt dat z« dit concertnummer j merkt, dat de andere koptelefoon I maakt ze los. msar raakt nu in
vast moet hooren 't is schlttc» I om de poot van de tafel gedraaid I de war met zijn eigen draden
rend hij zal dc ar-dere koptele. zit
foon voor haar inschakelen
maakt ze weer los. neemt zijn
eigen koptelefoon af. zoodat ze
rfiot weer in elkaar kunnen ra*
ken en haakt met zijn pijp in de
draden
springt overeind, klopt de von* i schakelt ze eindelijk in, merkt
ken uit zijn vest, terwijl de kop*
telefoons in een verwarde massa
op den grond vallen
dat het concert uit is en blijft
nu nijdig luisteren naar een re*
devoering over het kweeken van
kool ia de Streek.
(Nadruk verboden)
Het vergaan van den
loodsschoener
Geen onderzoek door den Raad
voor de Scheepvaart
Naar gemeld wordt, zal de ramp van
den loodsschoener van Terschelling, die
in den storm van 25 November 1925
met 13 personen aan boord is vergaan,
niet door den Raad voor de Scheepvaart
worden onderzocht.
De hoofdinspectie voor dc scheep»
vaart is van meening, dat dc ramp niet
heeft plaats gehad „op de Nederland»
sche kust of in de Xcderlandschc zee*
gaten en riviermonden".
ONVOORZICHTIG.
Op de Prinsengracht te Amsterdam
stond iemand in druk gesprek. Voor het
gemak had hy zijn actetasch met ccn
spaarbankboekje, waarop 310 bene»
vens cenige poststukken, aan een paal
opgehangen. Toen de man wilde ver»
treïken bleek, dat do tasch verdwenen
was.
Crediet voor Zuiderzee-
visschcrs
Indien noodig worden de
voorschotten verhoogd
Het ontwerp van wet ter vaststelling
van dc bcgrooting van het Zuiderzee»
fonds voor het jaar 1926 behelst een
voorstel om ook dit jaar gelden bc»
schikbaar te stellen ter voorziening in
de credietbehocften der Zuiderzccvis»
schers.
Dc credietverecniging, die met de re»
geling belast is, zal echter dc resultaten
van de voorjaarscampagne afwachten,
alvorens tc beslissen, of voor het nieu»
wc jaar ccniec uitbreiding zal worden
gegeven aan net crcdict der visschcrs.
Het karakter van het crediet brengt
mede, dat zoodra dc inkomsten uit het
isscherijbedrijf weer ruimer vloeien,
do geleende gelden moeten worden te*
rugbetaald.
Alleen in bijzondere gevallen, zooals
bij langdurige malaise, kan er aanleiding
bestaan dc voorschotten van het cenc
op het andere jaar te vergrootcn.
In hoeverre voor het jaar 1926 aflos»
ng op de aan Zuidcrzeevirischcrs ver
strekte voorschotten geboden zal zijn,
zoo ook of er aanleiding zal zijn om
verstrekte voorschotten uit te breiden,
zullen do resultaten van de voorjaars»
teelt moeten uitwijzen.
BOND VAN POLITIEPERSONEEL
TEGEN BURGEMEESTER
WIJTEMA.
Dc Burgemeester van Rotterdam mr.
dr. Wijtema had den wensch tc ken
nen gegeven, dat dc hoofdagent FI. B
Spijkers als voorzitter van den Algem
Rond van Politiepersoneel zal aftreden.
Over deze quacstic heeft de afdeeling
vergaderd.
In die vergadering is er op gewezen,
dat do leiding van het politiccorps zich
niet kan mengen in de intieme aange
legenheden van de Vakbeweging van po
litiemannen.
De vergadering besloot dan ook, zich
met alle kracht tc vezetten tegen het
aftreden van den hoofdagent Spijkers
als voorzitter en hem als zoodanig tc
blijven handhaven.
ONTVANGST TEN HOVE.
H. M. dc Koningin beeft Woensdag*
middag ten 12 ure Tiet bij Haar Hof ge
accrediteerde corps diplomatique in de
gelegenheid gesteld Haar dc gelukwen*
schei van het corps bij dc jaarwissc*
ling aan tc bieden.
Zooals bekend is, wera deze officice-
lc ontvangst, welke 2 Januari jl. zou
hebben moeten plaats hebben, tot he
den uitgesteld in verband met de be
zoeken door FL M. gebracht aan de
t door den watersnood geteisterde stre
ken.
De Koningin-Moeder cn de Prins wa
ren tegenwoordig bij de ontvangst.
De leden van het corps diplomatique
met den deken, den iieer Gucsalaga,
Argcntynsch gezant aan het hoofd,
droegen de ambtelijke galakleeding of
uniform, evenals dc Hofdignitarissen,
die dienst deden bii deze receptie.
Fabrieksbrand te
Schiedam
Een rubberfabriek afgebrand
Tc Schiedam is Woensdag brand uit
gebroken in de rubberfabriek van de
firma E. Ossendrijver aan de Bakker*
Om acgen uur was de heer Osscdrij»
ver, die te Rotterdam woont, het pand
binnen gegaan. Ilij had toen niets ge
merkt. Toen hij zich een half uur la
ter met een werkman op dc bovenver
dieping bevond, merkte hij dat er be»
neden brand was,
Het vuur vond in de hoeveelheid
rubber, pek en plantenvezels, die bene*
den waren opgeslagen, een zóó gretig
voedsel, dat dc vlammen aan alle kan
ten uitsloegen, zoodat het den twee
mannen niet meer mogelijk was langs
de trap naar beneden te gaan. Zij heb*
ben zich moeten redden door uit de
eerste verdieping op straat te springen.
De heer Ossedrijver heeft daarbij zijn
voet verstuikt, dc andere man bekwam
geen letsel.
Hoewel de brandweer spoedig ter
plaatse was en met zeven stralen wa*
ter gaf, was dc brand zoo hevig, dat
ook dc aangrenzende panden gevaar
liepen. Van twee daarvan stond het
dak* reeds in brand. Dc bewoners van
de huizen in de buurt waren reeds be»
met ontruiming van hun pan»
den. Toen het vuur de gemakkelijk ont
vlambare stoffen in dc opslagplaats ge*
heel had verteerd, nam dc brand in he
vigheid af.
De belendende perccclen konden
daardoor behouden blijven. Dc huizen
hebben evenwel veel waterschade be»
komen. Het pand van den heer Osse
drijver is met den inventaris totaal uit
gebrand. Ook een hoeveelheid autoban
den, die cr lag opgeslagen, ging verlo
ren. Pand cn inboedel waren verze
kerd.
DAT KOMT VAN HET VERGADE
REN.
Onder dit opschrift in Het Volk on
derstaand bericht dat aan het blad uit
Lemmer wordt gemeld:
Maandagavond kreeg dc communist
G., na afloop van de wcrkloozenver»
gadering. waar de anarchist De H.
sprak, thuis ongenoegen in verband
met deze vergadering. G. wond zich
daarbij zoo op. dat hij zijn broer en
zijn schoonmoeder met een mes aan
viel. Dinsdagmorgen is hij door de po
litie naar Leeuwarden overgebracht.
DF. PROTESTANTSCHE VOLKS
PARTIJ.
De afdeeling Gouda der Protestant-
..he Volkspartij verzoekt ons tegen te
spreken, dat de partij officieel is opge
heven. Deze afdeeling heeft reeds met
andere afdeelingcn contact verkregen
en zet hare pogingen om een nieuwen
vorm van organisatie in de partij tc
verkrijgen, voort. Zij gaat in ieder ge
val met haar werk ten aanzien der
Christelijk Sociale beweging op de ge
wone wijze door. en dringt er bij de
afdeelingcn op aan zulks ook te doen.
Brand te Amsterdam
Een zuigeling nog tijdig gered
Te Amsterdam brak brand uit op de
bovenverdieping van een perceel in dc
3e Weteringdwarsstraat, waarschijnlijk
door dat een brandende petrolcumka»
chel door een spelend kind was om»
ver geloopen. Het vuur tastte ook de
bovenverdieping van een daarnaast ge*
legen perceel aan.
In een kamer op die verdieping lag
:n zuigeling van een half jaar in de
wieg en de baby zou zek.r door den
rook zijn gestikt, indien niet een der
bewoners het kind nog tijdig had weten
te bereiken. Hij wierp het uit het ven»
ster. waar buren de kleine, die onge
deerd bleef, in een deken opvingen.
Dc brandweer, met een aantal motor
spuiten cn een ladderwagen uitgerukt,
was de vlammen spoedig meester. Dc
verdieping waar de brand ontstond is
geheel uitgebrand. Overigens is cr
waterschade. Elf duiven en een kat
werdenhet slachtoffer van vuur en
rook.
Een nieuwe oplichterstruc
Een goudsmid er in geloopen
Goudsraid G„ woneode aan de Ged.
Botorsloot te Rottendam, is het sdacfvt*
offer geworden van cea» nieuwe oplich
terstruc; aldus woedt aan de Tel. ge»
meld.
Een onbekende kodht bij hem twee
gouden horloges met kettingen, met het
erzoek deze met qftitantie te willen be.
:orgen aan een woning aan de Nieuwe
Markt.
Toen de goudsmad persoonlijk het ge*
kochte bracht, vond hy zijn cliënt in
derdaad aan het opgegeven adres. Ook
de naam klopte, zoodat hij, toen dc
klant zeide even naar boven te moeten
om bet geld te halen, in vol ycrtrou*
en het gekochte overhandigde.
De man kwam echter niet terug. Hij
bad éénhoog het perceel langs dc ach
terzijde verlaten, eenvoudig gebruik
makende van een tijdelijk verlaten wo
ning om deze truc toe te passen. De
goudsmid heeft aangifte bij de politic
gedaan.
VALSCHE POSTZEGELS VAN f 10.
Naar de „Rsb." verneemt, worden
thans hoofdzakelijk in Belgic weer val-
sche postzegels (jubileumuitgifte 1913)
aan den man gebracht Dc zegels zijn
direct van de echte te onderscheiden
door het type van kleur en de afwer»
king, welke in tegenstelling met de
echte zegels zeer fijn is.
Naar het hoofdbestuur der Posterijen
en Telegrafie meedeelt, worden deze
zegels van rijkswege niet meer aange
maakt.
Postzcgelliefhebbcrs zijn dus gewaar
schuwd, aangezien verleden jaar No»
vembcr in Frankrijk getracht is der*
gelijke zegels aan den man te brengen.
FEUILLETON
Naar bef Engelsch van
ESMé STUART.
34)
HOOFDSTUK XIII.
Twee zijden japonnen.
Toncy gedroeg zich aan tafel uiterst
kalm. om dc oenvoudigc reden dat ze
vrccselijk slaperig was en moeite.had
om wakker te blijven en tc antwoorden
op de cnke!e vragen die er tot haar
gericht werden. Dc oude generaal voel*
dc zich aangetrokken tot het vroolljke
kird dat ben van het station had afge
haald. maar tot rijn verbazing vond hij
nu aan tafel een kalme jonge dame in
een grijze zijden japon met mooie ro
zen versierd. Lady Duif was ook heel
minzaam en hoewel ze Toncy niet racer
aansprak dan noodig was. vond ze het
heel prettig dat het meisje blijkbaar
„geïntimideerd werd door het gezel
schap" zooals zc bij zichzelf zei Ze w as
zeer voldaan over het succes van het
temmen cn Antonia fleurde dc diner»
tafel bepaald op.
■Kapitein Stone was dol op politiek
en praatte daar onophoudelijk met Sir
Evas over. Generaal Stone hield Lady
Duif bezig met nieuwtjes uit de deftige
kringen, waarop ze zeer gesteld was.
.Juffrouw Whitburn kan stevig wan
delen. heb ik gezien", zei de-generaal,
toen het diner bijna was afgeloopen.
„U heeft onzen wedloop gewonnen,
want mijn voeten jonden nog niet op
den grond".
.„Maar oom Duif was te laat, dus
eigenlijk hebben we verlorcnj" zei To.
ney, die weer wakker werd. „Wy kwa*
mén meneer Waycott tegen en daar*
door werd het wat la f.'.
I ..O, de jonge Lewis NVayoott, is d:i*
weer op zijn bezittin- terug. Het is
een mooi buis en hij is een veelbelo»
vend jongmensen, hoor ik", zei de gene*
raai tegen Lady Duif.
„Ik vrees dat hij veel van zijn vader s
fouten heeft", zei Lady Duif met een
treurig gezicht. ..Het buis is heel intc»
ressant. dat is waar, maar het terrein
is niet veel waard".
„Hij zou er veel aan moeten verbete»
ren, maar alle grondbezitters zijn tegen*
woordig arm. Hij moet maar een rijk
huwelijk doen".
„Bedoelt u daarmee dat hij met
iemand moet trouwen omdat ze veel
geld beeft?" vroeg Toney. blozend van
verontwaardiging, tot groot vermaak
Ivan den generaal cn stille verontwaar»
diging van Lady Duif.
„Ja. ik geloof dat het dat beteekent",
zei de generaal glimlachend.
„Een voorzichtig.man zal zeker niet
anders hendelen", zei Lady Duif.
„Ik ben blij dat ik geen geld heb cn
dat ik alleên maar een arme bloedver»
want ben", zei Toney met luider stem.
„want ik veronderstel. Generaal Stone,
dat niemand mij nu ooit om mijn geld
ten huwelijk zal vragen".
„Antonia! meisjes behooren over zul
ke dingen niet te spreken".
„Waarom niet. tante Duif? Bij ons
was een meisje, dat op haar zestiende
jaar trouwde, die heeft cr toch wel over
moeten spreken en je moet er toch ook
een eigen oordeel over hebber.".
„Groot gelijk, juffrouw Whitburn",
zei de generaal. „Dus u zoudt willen
trouwen met een man zonder geld en
in een hu'je willen wonen?"
•Jk zou het hut ie wat gezellig kun
nen maken. In Paps leuke oude bock
over koning Arthur stond dat cr drie
dingen waren die een man in zijn huis
hoort te hebben".
„En wat waren dat voor dingen?"
vroeg de generaal. „Vertelt u ons dat
eens".
„Ze zullen wel niet in overeenstem
ming zijn mc-t uw begrippen", zei To
ney. en schudde peinzend bet* hoofd.
„Bovendien was het uit den ouden tijd"
„Laat u maar eens hooren, want ik
hoor zelf ook by den ouden tijd".
„Nu. die drie dingen waren:
„Een deugdzame vrouw.
Een kussen in zijn stoel.
En een goed gestemde harp".
„Hè? Wat ifg je daar?" vroeg Sir Evas
verbaasd aan Toney.
Maar Lady Duif stond majestueus op
cn Toney volgde haar naar den salon,
waar juffrouw Cadet probeerde om
zichzelf en haar mooie roos in een
hoekje van de kamer tc verstoppen.
„Tante Duif. die oude oeneraal is
een erg wcreldsche man. geloof ik, is 't
niet? Hij scheen niets om liefde tc gc«
ven. Maar het is tdth vrceselijk om
met iemand tc trouwen waar je met
heel. heel erg veel van houdt".
,Je bent nog tc jong om daarover te
kunnen oordeelen, Antonia. Meisjes be
hooren niet over zulke dingen te spre
ken en ik verzoek je het in de toe*
komst te vermijdén. Juffrouw Cadet,
dc bloemen waren niet kwaad, hoewel
ze veel losser geschikt waren dan u
gewoonlijk doet".
„Het spijt mc. maar
Lady Duif maakte een afwerende bc*.
weging met haar hand.
.„Antonia. hoe kom je aan die bloe*
men op je japon. Ik zie niet in waarom
het noodig is dat je jezelf zoo op*
siert".
„O tante Duif, bloemen zijn zoo
mooi cn je kunt cr zooveel mcc berei
ken. Als ik ze hier niet mag plukken
zal meneer Waycott zeker
Lady Duif verwierp dit idee haastig;
maar wat een vreeselijk kind was het
toch. Niet te temmen.
„Ik zei niet dat je hier geen bloemen
mocht plukken met mate, zeer zeker
met mate; maar voor versiering van
jouw persoontje zou je zeker wel iets
-minder zeldzaams kunnen kiezen
Op dat oogenblik viel I.ady DuiFs
oog op de bevende juffrouw Cadet en
haar prachtige Marcchal Niel.
„Hoe is u aan die bloem gekomen,
juffrouw Cadet?"
„Heusch, Lady Duif..
„Ik vermoed dat ze uit mijn tuin
komt; als dat zoo is, vind ik dat dit, uw
positie in aanmerking nemende, niet tc
pas komt".
Toney sprong dadelijk in de bres.
„Hoe kunt u dat zeggen, tante Duif.
Ik heb zelf die roos aan juffrouw Ca
det gegeven en ik heb gezegd dat ik het
haar kwalijk zou nemen als ze hem niet
droeg".
„En wie heeft je verlof gegeven om
mijn bloemen weg te geven Antonia?"
„Ik dacht dat bloemen er waren om
ze te plukken en u vond dat juffrouw
Cadet cr zoo saai uitzag, dus ik dacht
werkelijk dat ik cr u een plezier mee
deed, tante Duif. Ze ziet er nu zoo
zoo o. ik kan liet niet precies uit
drukken, maar ze lykt zoo zelf wel ccn
bloem".
„Nonsens, Antonia!"
„Als u het onzin vindt zal ik haar
madeliefjes geven. Mag ik in het paTk
madeliefjes plukken?"
„Ik heb wel gezegd dat u het niet
goed zou vinden. Lady DuiF', mompel
de juffrouw Cadet
„Een volgenden keer moet jc mij
verlof vragen als je bloemen wilt pluk
ken. Ik zeg niet dat ik zal weigeren,
maar.
„Maar sommige bloemen zijn toch
ook van oom Duif. is 't niet? Vanmor
gen hoorde ik hem tenminste zeggen:
„mijn tuinman".
„Juffrouw Cadet, wilt u doorgaan
met het bock waaraan u bezig was tot
de heeren binnen komen, als 't u blieft?
Doodelijk verlegen zocht de juffrouw
van gezelschap het boek op cn sloeg do
bladzijden om, terwijl Toney, die moest
luisteren, kaarsrecht ging zitten en na
twee minuten vast in slaap viel en
knikkebolde.
Toen de heeren binnen kwamen werd
ze pas wakker, toen juffrouw Cadet,
die het zag, haar aanstootte.
„Toney. Toney", fluisterde zc; maar
Toney werd niet klaar wakker genoeg
om te beseffen waar ze was cn zc sprong
overeind met den uitroep:
„O. o wat is het hier vreeselijk
;aii"
(Wordt vervolgd),
