HAARLEM'S DAGBLAD
WILDZANG
WOENSDAG 17 FEBR. 1926
TWEEDE BLAD
DE CO-OPERA-TIE IN PARIJS
Achter de schermen in de Grand Opéra
(Van onzen correspondent.)
Buitcnlandsohc tournees ztfn meestal
een fiasco.
Laten wc dat voorop mogen «tellen-
We hebben er al zóóveel mcegunaakl
cn telkens na afloop moeten hoo.cn
ja, 't was wel héél stardig, maar.de
groote Maarer moest zóóveel op
worden toegelegd, dat wc eigenlijk
steeds met spijt zien dat artistieke ir.»
steihngen in Bolland zich aan zoo'n
onderneming wagen- De tiyaniéc van
Willem Mengelberg met '.iet Orkest»
gebouw en Toonkunst 'kostte rrua:
eventjes 83-000 gulden, op het bezoek
van Van Anrooy mei hes: Residentie'
oikcst ging ook een handvol geld toe;
de jubikuimtonraée van mevrouw De
Boer— De Rijk was ruinrua. Wanneer
er zoo'n voornemen bestaat maakt men
wet een garantiefonds, maar dc
dighcid is er toch af wanneer het geld
er in verdwijnt.
Dc Co-Opera«tic. onze Nederland'
sche opera, heeft 't anders en beter
aangelegd. Van Raa'te. de sympathieke
djrectcur»dirigsnt, heeft al zoo menig»
maal m Parijs en iji Lyxwi cn n Nice,
enfin in alle Fmnsche muziekcentra
gedirigeerd cn staat er zoo goed aan»
geschreven, dat dc groote Paxijschc
opera bU hem is gekomen met
vraag wat zijn uw oonditics om enkele
avonden met uw gezelschap hij ons te
komen spelen? Wat die condities wa»
ren weten we niet cn 't doet er ook
niet toe het feit is typisch en uniek
in de hceie geschiedenis, dat de wereld»
beroemde Parijsche opéra een vicemd
gezelschap „uit»koopt Want denk
eens wat er aan soo'n onderneming
vastzitde reis voor alle solisten, hun
verblijf, idem voor een koor van vier»
en»zcventlg man, repetities, salarissen,
publiciteit, enz. Zoo'n gevalletje loopt
fc dc h» ide. 'iduizenden francs- Die
eer nu is de Co»Opera»tic tc beurt ge.
vallen cn.. ..Iets van die glorie straalt
toch ook af op intellectueel cn kunst»
z'nmg Nederland-
't Was een heele hcksen»toer om ons
fn verbinding te stellen met den hec:
Van Riialte en den mcde»dircctcur. den
heer Poolman, die reeds enkele dagen
vóór 't koor naar Parijs kwamen om
hier een en ander tc regelen Maar tem
6lotte gelukte het dan toch cn (na.
tuurlijk) wc zitten op het terras van
Café de ia Paüc, met de magnifique
Opera vlak voor ons om hun enkele
vragen te stellen. Hen interview met
Van Raaltc is niet moeilijk cn al had»
den wc eJkaar 't laatst ontmoet in 1921,
in het ThéStrc des Champs Klysées,
dan waren we toch al weer heel gauw
qp dreef.
Moe doen jullie dat met je koor?
Ja, 't zijn er 74een heel stel»
lctjemaar ze blijven slechts
dagen In Fidelio kan je nu eenmaal
niet buiten een koor en 't zou te gek
zijn om het koor in 't Fransch te laten
zingen cn de solisten in 't Neder»
landsch Voor Bcatrys en voor Tristan
hebben wc hen niet noodig.
En die menschen moeien toch
ook een beetje wo; den bezig gehouden
buiten de repetities én de opvoeiin»
gen.
Ja, daar zullen wc voor zorgen-
Maandagmiddag zijn ze ..onder dak",
want dan houd ik generale't or»
kest is van dc Operameer dan nc»
gentig manMaar 't ligt in onze
bedoeling om ook naar de Etoilc tc
gaan cn daar dc Marseillaise te zin»
gen Dc gezant cn de gouverneur van
Parijs komen ook- En dan hebben wc
auto's afgehuurd om hen ccn beetje
ror.d te toeren in Parijs, zoodat ze
wat te zien krijgen.
Straks ga ik décors rcpetceren.
■vertelt dc heer Poolman, u komt zeker
mee Daar is nog heel wat tc doen
Ze zullen wat staan opkijken, de so»
listen zoowel als 't koor, als zc op
dat enorme toonccl staan.
We zitten nu in ccn grootcn kring-
Mevrouw Elisabeth Poolman—MJciss»
ner. mevrouw Van Raalte—Homeman,
Richard van Helvoirt Pel hebben zich
bij ons gevoegd cn natuurlijk gaat 't
gesprek over dc kwestie of dc zaal
goed gevuld zal zijn-
Voor Maandag is alles al uitver»
kocht.... vijftienhonderd plaatsen. Als
't zoo eiken avond gaat cn ook met
Beatrys.... Zou dc heele Nederland»
echc kolonie er zijn?
Nee, stelt u daarvan maar niet
te veel voor- Dc Ncdcrlandschc kolo»
nie zal door afwezigheid schitteren,
zooals bij al die gelegenheden. Maar
wie wèl komen: dc Nederlanders die
op passage in Parijs zijn. In Holland
vinden ze 4 gulden 50 tc veel maar hic;
I betalen zc voor dezelfde opvoering met
j oezclfde krachten honderd francs pet
plaats.
I Het :s tijd geworden voor de decor»
repetitie- Wanneer men eens achter de
coulissen van «e Opéra londscharrcit
J ki ijgt men eerst een idee hoe reus»
achtig groot dit gebouw is Men ver»
dwaalt er letterlijk in die hondeeden
gangen- Dc opera telt elf verdiepin»
gen gerekend van den kelder tot het
dak cn 't duurde dan ook wel ccn
kwartier voor wc eindelijk op het too»
nccl stonden-
Hè meneer Poolman, dat heb ik
nog vergeten u tc vragenhebt u
niet uw eigen décors meegebracht?
Hij antwoordt niet, wijst alleen maar'
naar boven Het is duizelingwekkend
hoog.
Onze hoogste décors zoo den npg
niet op een ..-.htste komen, totaal in
't niet verzinken. En kijkt u eens de
breedte en dc diepte 22 moter op 36.
En nu begint het moeilijke werk- De
Groote Opéra heefr alles, zóó -gek
kan men 't niet verzinnenbchal-
een FideJio-decor. Dus moet de he-..
Poolman ina.ir uit allerlei brokstukken
een Fidelio»dcoor maken- Een ploeg
van een honderdtal werklieden (als dc
vooistelling aan den gang is. das ieder
op z'n post, dan telt de Opéra in totaal
tweeduizend man personeel!!.')
sjouwt met stukken van de Ttvaibn»
dour aan. met een muurtje uit Akestc
en ccn trap uit Carmen .maar ten slotte
zit alies t»>ch in elkaar. Ieder krijgt
nu schriftelijk z'n instructies, wat hij
voor elk bedrijf moet aandragen en dc
tooneeümecstcr, onder toezicht
den regisseur, zorgt er dan voor dut
alles in elkaar sluit Dan kómt de chef»
clectricien cn de heer Poolman moet
hem precies dc lampen aangeven, zeg
gen wanneer hij veranderen of tem»
peren moet, en ais die meneer alles
weet. moet de chef voor dc attributen
z'n instructies krijgen.
Veertig geweren, commandeert
Poolman.
Pardon, meneer, dat is voor den
chef van de wapenafdecling.
Voor elk onderdeeltje is een aparte
fdeding cn een chefvandaar mis»»
schien dat het een heele tijd en oen
mas-va zelfbchccrsehing van den armen
Poolman kost. alvorens het zaakje in
elkaar zit-
Hij trekt een komisch wanhopig ge»
zicht en Van Raalte die 't klappen v.m
den zweep kent, staat stillekens tc
grinneken cn knikt. Hij kent 't: dit
g-iat niet en dat gaat niet en er zijn
altijd duizend onoverkomelijke bezwa»
renmaar „malgré la rouspetancc"
doen ze 't toch altijd cn gaat 't altijd-
Fidelio zit dus in elkaar- Maar nu
Beativs..Poolman houdt cr van om
de zaakjes maar af te doen.
Maar leeis is in een zaal daarnaast
het repeteer»gezang verstomd en een
groepje Fntnschc artistcn staat al met
ongeduld te wachten, dat we plaats
maken om décors voor een andere
opera, voor vanavond, te „pooten".
We maken dus maar ruimte en dwa»
len door dat labyrinth profitecrend
van deze gelegenheid om eens achter
de coulissen van de Groote Parijsche
Opéra te kijken.
Hier moogt u niet komen, heeren,
klinkt ineens een stem. Het is dc chef
van de kleedafdecling voor de danse»
lessen- En wc draaien als gehoorzame
jongens om, terwijl om dc deurposten
verschillende kortgeknipte kopjes glu»
ren om te kijken wie door durfde drin»
gen in de damcsafdceüng Overal dcu»
ren met naamplaatjesde artistcn»!©»
dan pakkamers, groote zalen
het bewaren van attributen, ver»
gadcrlokalcn- Een enorme, mooi gedc»
corcerde foyer voor het ballet, ccn
copiécr.afdecling met ccn heole staf
copiïstcn, die den hoclcn dag niet an»
ders doen dan partituros uitschrijven
cn die thans op Bcatrys zwoegen.
We werken nooit met zoo'n
eno:m orkest, vertelt Van Raalte. U
begrijpt dus dat al die partijen moe»
ten worden uitgeschreven. Ik heb
hier zestien eerste en zestien tweede
violen. 12 alten. 10 celli. 8 contrabassen,
4 fluiten, 3 hobo's, 1 Engclsche hoorn,
3 clarinetten, 1 bas»clarinct, 3 fagotten.
1 contra»fagot, 16 hoorns (waarvan 12
op het tooneel), 9 trompetten, 3 bene»
den en 6 boven. 10 trombones, 1 tuba,
harpen en 3 man slagwerk.
Dus u hebt op een gegeven oogen»
blik zoo ongeveer honderd vijf en ze»
ventig man onder uw leiding.
Hij knikt en schijnt even heel ver
te zijn met z'n gedachten- Waar? We
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 515
weten het niet Denkt ,hi.j misschien aan I I I IL I
de moei jaren welke hij heeft I vl
doorgen,dat groote verschil,
om nu met een eigen, mooi gezel»
schap dc gast te zijn In de wercldbc»
roemde Parijsche Opera? 't Is heel
begrijpelijk.... 't Zal wel zoo zijn-
Maar Van Raaltc is cr niet dc man
voor om over zulke dingen te spreken.
Laten wij 't daarom hier voor hem mo»
gen doen cn zoggen dat Nederland
fier is op deze onderscheiding voor
onze Nationale Opera. Met Van Raalte
en de zijnen boeken wc deze dagen een
magnifiek succes op het internationaal
tooneel.
HENRY A. TH- LESTURGEON-
Parijs, 13 Febr 1926-
DE BOTSING
BINNENLAND
Een goudsmelterij te
Rotterdam ontdekt
Ontduiking van de Fransche
wet op het smelten van goud
en zilver
Hoe douaneverklaringen voor
verzending van zilver en goud
werden verkregen
Wij lezen in de N. R. Crt.:
Dc centrale recherche heeft in
pand aan de Gerrit van dc Lindcnstraat
tc Rotterdam den 51 «jarigen Belg J. B-
C., afkomstig uit Mcchelèn. aangchou»
den. Uit een onderzoek bleek, dat deze
C. in dit pand een geheel modern in»
gerichte installatie had voor het smelten
en galvanisceren van metalen. In deze
inrichting werden groote hoeveelheden
koper verzilverd cn werd aan heele par»
tijen zilver, met behulp van koper het
aanzien van goud gegeven.
De alliages werden als goud cn zilver
per Kon. Luchtvaart Mij. naar Parijs
gezonden. Zij werden als echte edele
metalen verzekerd en men verkreeg
door dezo zendingen douancverklarin»
gen, waarin stond, dat aan den heer M.
„Comptoir dc Change et de Métaux
Rue Lafayette te Parijs goud cn zilver
verzonden was.
M. kocht dan groote voorraden gou»
den en zilveren Fransche munten op.
om tc versmelten, hetgeen volgens dc
Fransche wet verboden is. Het vrij ko«
mende goud en zilver verkocht hij tegen
den wereldmarktprijs, met groote winst.
De douancverklaringcn. verkregen bij
het vervoer van het verzilverde koper
cn vergulde zilver uit Holland moesten
dienen als bewijs van herkomst. De
Fransche wet eischt n.L, dat bij icderen
verkoop van edel metaal een bewijs van
herkomst overgelegd kan worden.
C. is aangehouden wegens het opzette»
lijk doen van een valschc aangifte aan
ambtenaren. Een groote partij zilver cn
koper is in beslag genomen.
Bij zijn arrestatie weigerde C. aanvan»
kelijk mede te gaan, voorgevende, dat
hij dc groote partij „goud" in zijn pak»
huis niet alleen wilde laten ligger. Toen
al spoedig bleek, dat men slechts met
erguld zilver te doen had. legde C-
en volledige bekentenis af.
Het bedrijf was reeds sedert Deccm»
bcr j.l aan den gang. In het pakhuis aan
de Gerrit van do Lindcnstraat waren 5
iroote vuurvaste ovens opgesteld. Met
ichulp van een goederenlift werden de
alliages naar de zolderverdieping gc»
bracht, waar de voorraad opgeslagen
werd.
Daar het bedrog met de douancver»
klaringen op Franschen bodem Is ge»
pleegd. zal over de uitlevering van C.
overlegd gepleegd worden.
KAMERAADSCHAP.
Bij het bestuur der Belgische Loods»
sociëteit „Unie" te Vlissingcn is van
den commissaris der Koningin in Noord»
Holland een dankbetuiging ingekomen
voor de door dc sociëteit ingezamelde
cn toegezonden 175 als steun voor de
nabestaanden van de opvarenden van
den verganen Nedcrlandschcn Loods»
schoener No. 2 tc Terschelling.
TOCH MET EEN HART VAN
GOUD.
Een der patroons van Pro Juventute
te Amsterdam schrijft aan het Ilbld.:
Een ongeveer 15'jarigc jongen is we»
gens baldadigheid onder toezicht ge»
plaatst. Enkele dagen geleden vindt -
.bengel" want dat is hij. anders 'gioenten of eieren, zc zijn grappig. En
Schade: een lichtelijk gekrast spatbord.
Hoeveelheid verloren humeur: 100 procent.
adem: 750 kub. meter.
Idem van toeschouwers: 750 kub. decimeter maal
aantal toeschouwers.
Hoeveelheid nuchterheid noodig om een vreedzame
oplossing te verkrijgen (niet geproduceerd): een half
ons verdraagzaamheid, een kwart gram geduld, een
theelepel hoffelijkheid.
(Nadruk" verboden)
Carnaval in Maastricht
Patatten en sauciezen
strak een kanten mantille en in haar
hand prijkte een echte ruiker. Zoo een
ronde bolle, in bonte kleuren. Het
bruidje keek zóó zedigjes voor zich uit
en haar echtgenoot in zijn eckleede
jas met z'n eigenaardig gevormde hooge
hoed, was heelemaal in stijl met haar.
Eén oogenblik heeft het gedreigd, dat Ook de bruiloftsgasten, die volgden pas»
Maastricht het Carnaval dit jaar zou ten prachtig bij 't stel. De stoet werd
moeten missen. Maar het bleef bij drei» door een tweeden agent gesloten. Nau»
gen. Begrepen werd, dat neringdoenden welijks hadden allen zieh een
ecl schade zouden lijden, als het
feest niet mocht doorgaan.
Zoo „schoot" de kamer op Momus
Zondagmorgen te 12 uur nog het
feest „in".
In het begin van den dag zag het
el regenachtig uit, maar later kwam
e zon, die de fleurige, kleurige costu»
mes veel meer tot hun recht deed ko»
men.
Middags trokken wij er op uit: cr
werd een collecte voor den watersnood
gehouden. Welnu, de burgers kregen
ruimschoots gelegenheid om te offeren.
Je kon geen tien passen doen, of een
padvindster hield je een hus voor, cn
dan duurde het evenmin lang voordat
je bestormd werd door dc heeren
mes, vermomd als Italianen.
Die vormden ccn groote club, rondom
ccn groot orgel, dat langs dc straten
mccgczculd werd. Zij droegen geen
kers, dc Italianen, maar zij hadden zich
goed gegrimeerd cn vooral dc tint van
dc olijfkleurige huid was natuurgetrouw
weergegeven. Vrouwen met roodc
hoofddoeken om, en gouden bellen
ooren, bedelden met oogen, die heel
donker waren cn vleiend kijken konden.
Baby in gekleurde omslagdoek was
ook van de partij.
Zij deden denken, die types, aan de
Italiaansche vrouwen, die je in vroeger
jaren wel eens bij de orgels in het Haag,
sche Bosch zag.
Hoe vc-rder wij de stad in gingen, hoe
drukker het werd. Evenals het vorig
jaar, vonden we de kleuters in hun
„pekskes" weer het aardigst. Die heele
kleine koopvrouwtjes in hun bonte klee»
I dij, met aan dc armpjes het mandje
Igio
zou hij zich geen „patroon van Pro Ju»,d.in die geestige boerinnetjes, die Ui
ventute" op den hals gehaald hebben jker boertjes cn die Roodkapjes! Ziet
ccn portefeuille met een chèque van. hoe ernstig zij kijken! Zij zijn zich wèl
4000. benevens 500 aan bankpapier veel waardigheid bewust. Heel anders
En wat denkt men nu wel, dat dc jon» was het met de drie kleine komische
gen met het geld deed? Het is zeker pierrots. Twee in zwart cn wit; één in
een groote voldoening voor zijn „pa»[rood cn wit. Zij vertoonden allerdolste
troon" cn mede voor „Pro Juventute", passen! Wat een muziek in die beentjes.
dat de jongen zijn vondst dadelijk
het politicbureau bracht.
De eigenaar werd opgespoord of kwam
zich aanmelden en ac jongen kreeg als
bclooning 25.
Maar bij het uitbetalen van deze gift
zei hij in onvervalscht plat Amster»
damsch: „Houd u der maar 2 af voor
de watersnoodcommissie".
Wat ging dat goed op dc maat. Want
natuurlijk was cr muziek op het Vrijt»
hof.
Daar kwam een heele bruiloftstoet
aan. Voorop dc pseudo»agcnt. De deel»
nemers waren oudcrwetsch toegetakeld.
Het bruidje droeg een miniatuur ka»
pothoodje, waaronder een heel klein
naardotje. Om huar schoudertjes viel-
ba and door de menigte, of wij hoorden,
dat er een herrie was van belang. (Eén
van de bruiloftsgasten scheen zich on»
behoorlijk gedragen te hebben). De
twee dienaren van het recht trachtten
den man naar het politicbureau te slee»
pen, maar hij was recalcitrant en gaf
handen vol werk. Met veel moeite kre»
gen de dienders hem tot vlak vóór het
politiebureau. Toen was het natuurlijk
de aardigheid, dat de arrestant zich los
wist tc rukken. Hij verdween tusschen
het publick maar werd toch nog achter»
volgd door de agenten, die zwaaiden
met hun namaak»gummistokken. Groote
hilariteit!
Mannen, verkleed als oude juffrou»
wen, zag je ook heel veel. Die ook ge»
tooid met kapothocdjes en kopveeren.
Aan dc taille van dc mantels vele klok»
ken en buitengewoon lange, wijde rok»
ken. die dan heel nuffig opgenomen
werden. Plotseling verscheen een oude
postwagen. Lichc geel geschilderd. Zes
paarden ervoor. Boven zaten de ver»
kleede jongens en meisjes, die een or»
kest vormden. Eén en al vroolijkhcid en
leven!
Toen wij naar huis gingen was het al
donker en steeds meer gecostumccrdcn
ertoonden zich. Een mengelmoes van
kleuren cn één uiting van vreugde, van
uitbundige pret.
„Menschen, die 't Carnaval niet ken»
n, vinden het kinderachtig, flauw", zei
on$ een echte Maastrichtenaar. Maar zit
niet juist in dit onschuldige vermaak
het geheim van het groote pleizier?
Vanavond overal hal! Tot in de klein»
stc cafétjes. En er zijn cr vele in Maas»
tricht. Wat zal er van onze nachtrust
komen? Want de vierders van het car»
naval, die 's morgens huiswaarts kee»
ren, zingen en hossen.De harmonica
is het begeleidend instrumentPa»
tatten en sauciezen" schijnt dit jaar de
lijfdcun te zijn....
VERVUILD.
De politie heeft in haar woning aan
de Zsvijnenstraat te Rotterdam aange»
troffen de 77»jarige vrouw B. M. L.,
die in hooge mate vervuild was. Zij is
door den gemeentelijken ontsmettings»
dienst gereinigd en vervolgens is zij in
het ziekenhuis opgenomen. Maandag»
nacht is zij daar echter overleden.
FEUILLETON
Naar hef Engeïsch van
ESMé STUART.
57)
„Neen, er is niemand ziek. maar om
n de waarheid tc zeggen vind ik het
gen prettige boodschap. Het .nichtje
van Lady "Duif heeft zich heft dapper
gedragen, maar wat za! haar tante er
van zeggen? Juffrouw Whitburn be»
weert dat zc er geen bezwaar tegen kan
hebben, maar Lady Duif heeft bijna
overal bezwaar tegen".
.Juffrouw Whitburn? Die heeft van»
daag bij ons geluncht!"
De dokter vertelde het verhaal cn
Lewis Waycott floot zachtjes.
„Maar dat mag niet toegestaan wor»
den", zei hij tenslotte.
„Het is een moeilijk geval. Ze moet
In ieder geval geïsoleerd worden cn zc
is zoo vol animo en enthousiasme. Zc
wil dc epidemie voorkomen. En ik ook.
Ik ben erg bang voor dat soort van
roodvonk. Ik wou dat de huiscigena»
icn hier voor betere rioleering zorgden.
Het dorp moest..
„Is het een van mijn huizen?" vroeg
Lewis.
„Neen van Sir Evas, maar ik heb cr
al eens eerder over gesproken en hij
wil er niets van hooren".
..Mag ik met u mee gaan? Lady Duif
zsl wel niet erg in haar schik zijn maar
juffrouw Whitburn is ccn dapper
meisje".
„Een dokterskind. Haar vader
schijnt een bijzonder mcnsch te zijn
go.weest".
„Hij heeft haar geen cent nagelaten,
zoodat ze nu van Lady Duif afhankelijk
..Maar hij heeft haar een boel nut»
tigc dingen geleerd", zei Dr Latham
glimlachend.
Juffrouw Cadet zat Lady Duif voor
tc lezen toen de twee hccrcn werden
aangekondigd. De stem van de gezel»
schapsjuffrouw klonk niet langer mat
en saai cn haar oogen straalden van
hoop. Zelfs de wijze waarop Lady
Duif kennis genomen had van haar
verloving drukte haar niet ter neer. Zc
was nu niet meer alleen op de wereld.
Vandaag was Lady Duif verontwaar»
digd. door het wonderlijke nieuws van
juffrouw Cadet. Toen Waycott werd
aangediend, verwachtte dc gczelschaps
juffrouw dat Toney tegelijk met hem
binnen zou komen, maar hierin werd
zc teleurgesteld.
„Ik hoop dat u het mij niet kwalijk
neemt. Lady Duif", begon ür. Latham.
„Ik breng u een eigenaardig bericht".
Lady Duif was uit haar humeur en
deed heelemaal niet haar best om
vriendelijk te zijn.
„Zoo. Dr. Latham. Meneer Waycott
heeft u Antonia ook gezien nadat
bij u geluncht had, of is ze nog steeds
bij u thuis?"
„Neen, zc is al ccn poos geleden bij
ons weggegaan".
„Daarom ben ik juist gekomen", zei
Dr Latham. „Juffrouw Whitburn is on»
gelukkigerwijze een huisje binnen ge»
gaan waar een van de kinderen hard
ziek is".
„U wilt toch niet zeggen dat ze er»
gens is waar een besmettelijke ziekte
is?" riep Lady Duif uit. „Dan moet ze
in geen geval h-.cr terug komen. Hoe
afschuwelijk! Wat is het? Waar is Sir
Evas? Wilt u hem als 't u blieft da»
delijk gaan zoeken, juffrouw Cadet".
„Het spijt me u te moeten zeggen dat
het een heel leelijkc vorm van rood»
vonk is. Juffrouw Whitburn heeft het
kind op schoot gehad tot ik kwam en
ik vrees dus wel dat zc besmet is; maar
als ze een paar dagen apart in een ka»
mer gehouden wordt komen wc daar
gauw- genoeg achter".
Juffrouw Cadet was doodsbleek toen
zc de kamer uit ging. Als zij niet van
Toney weggegaan was zou dit mis»
schien niet gebeurd zijn.
„Roodvonk! Er is niets waar ik* zoo
hang voor ben", riep Lady Duif uit.
„Het is vreeselijk gevaarlijk. Ik moet
ook aan mijn bedienden denken. An»
tonia heeft heel verkeerd gehandeld.
Wat moeten we nu doen?"
Lewis Waycott had bijna gezegd:
„Zc kan wel bij ons komen", maar hij
bcdaoht zich dat zijn tantes daar zeer
zeker bezwaar tegen zouden hebben cn
zweeg.
„Juffrouw Whitburn begrijpt het ge»
vaar volkomen", zei Dr. Latham kortaf;
„zc heeft zelf voorgesteld te blijven
waar ze is cn heusch, als het haar niet
schelen kan lijkt het mij het beste toe.
Het is heel dapper van haar. Als wc
kunnen vóórkomen dat de ziekte zich
uifbreidt. zullen we een goed werk gc»
daan hebben.
„Wil Antoniu in dat huisje blijven!
Ik heb altijd wel gezegd dar ze de voor
keur geeft aan burgermcnschen. Het
is wel een zeer eigenaardig meisje. Ik
heb vandaag nog gezegd dat ik haar
onmogelijk hier kon houden en nu staat
mijn besluit vast. O. daar is Sir Bg|s!"
cn Lady Duif begon het heele vernaai
in kleuren en geuren aan haar gedu\«
digen man tc vertellen.
„Als ze hier niet terug mag komen,
moet ze macr blijven waar ze is", zei
de dokter terwijl hij opstond. Hij had
geen tijd om over dc angst van Lady
Duif te praten.
HET DIRECTEURSCHAP VAN
EEN ZIEKENHUIS,
Onlangs is tot directeur van het zie*
kenhuis der Universiteit te Leiden een.
niet geneeskundige benoemd. In een
adres van den minister van Onderwijs
protesteert het bestuur der Genees»
kundige Vereeniging tot bes-ordering
van het ziekenhuiswezen in Nederland
en zijn koloniën tegen deze benoeming.
Adressant zet uiteen dat de algemeene
mccning is dat slechts een geneeskun»
dige kan beoordeelen de eischen die
aan een ziekenhuis moeten worden ge»
steld. En aan het einde van het adres
doet het bestuur opmerken dat door
deze benoeming het ziekenhuis der
universiteit te Leiden, dat in de toe»
komst aan de spits onzer ziekenhuizen
had kunnen staan, op een lager peil
gebracht zal worden en dat deze be»
noeming een gevaar is voor de ontwik»
keling van het ziekenhuiswezen van
ons land.
VERLAGING VAN VERPLE»
GINGSKOSTEN.
In de vergadering van de Federa»
tie van Vereenigingen voor Zieken»
huisverpleging, welke gisteravond te
Leiden gehouden is, werd op voor»
stel van de afdeeling Noordwijk beslo»
ten een adres te richten tot den min:s»
ter van Onderwijs. Kunsten en We»
tenschappen, waarin gevraagd zal wor»
den de verplegingskosten in het Aca»
dcanisch Ziekenhuis te Leiden te doen
verlagen van f 2,50 tot het vroeger ge
heven bedrag van f 2 per dag.
HET EERSTE.KAMERLID P. HAA»
ZEVOET.
De heer P. J. J- Haazevoet, lid van
de Eerste Kamer, heeft aldus
meldt de Tijd voorloopig het Ma»
ria»PaviIjoen te Amsterdam verlaten,
omdat de operatic, waarvoor de opnc»
ming geschiedde, thans nog niet mocht
worden verricht, doch herstel zooda»
nig aas ingetreden dat hij zijn werk»
7aamheden kon hervatten. De opera»
tie zal later moeten plaats hebben.
SLACHTOFFER DER NIJVER.
HEID I.
Eetj te Laaksum (Fr.) aangespoeld
lijk is door den tc Heerlen wonenden
vader herkend als dat van den 19»ja»
rigen A. K., matroos op dc Nijverheid
I. welke in den storm van 25 Novem»
ber 1925 op de Zuiderzee is vergaan.
Het lijk is in tegenwoordigheid van
den vader en den burgemeester tc
Scharl door de visschers van Laak»
sum, die dit hadden begeerd, graf*
waarts gedragen.
„Als u het goed vindt. Sir Evas, zal
ik een lijstje maken van dingen, die
naar uw nichtje moeten worden ge»
bracht. Misschien wil juffrouw Cadet
er wel voor zorgen dat ze in den ach»
tertuin worden gezet".
„Maar ik wil niet met dat besmette
huis in aanraking komen", riep Lady-
Duif uit. „V at Antonia noodig heeft
moet maar uit Wincley gestuurd wor»
den. Het is wel erg duur, maar
„Onzin!" zei Sir Evas. „Natuurlijk
moet ze alles hébben wat ze noodig
heeft".
„Ze moet wel zoo weinig mogelijk
met dc buitenwereld in aanraking ko»
men, natuurlijk", zei dc dokter. „Juf»
frouw Whitburn is een dokterskind en
begrijpt volkomen van hoe groot be»
lang het is de ziekte te stuiten. Ik heb
het al lang verwacht. Dat deel van het
dorp is vreeselijk ongezond!"
„Wij kunnen best een soort van een
t maken", zei Lewis. „Ik ga met u
mee, Dr. Latham, als u het lijstje voor
juffrouw Cadet klaar heeft".
Lady Duif begon nu te denken dat
ze misschien verkeerd gedaan had. en
toen ze wat bekomen was van haar
schrik, rei ze:
„Schrijft u even op wat Dr. I.atham
verlangt, juffrouw Cadet. Ik zal aan
Rivett zeggen dat ze het allernoodig»
ste voor haar inpakt, maar wees als 't
u blieft voorzichtig. Bedenk hoeveel
menschen hier in huis zijn".
„Wij willen niets liever", zei Dr. Lc*
tham,
tham. toen Lady Duif, gevolgd door
Sir Evas, de kamer uit ging.
De dokter ging aan tafel itten om
het lijstje te maken en Lewis Waycott
wendde zich tot juffrouw Cadet.
„Tusschen twee haakjes, juffrouw
Cadet, juffrouw Whitburn heeft ons
een heerlijk nieuwtje verteld. Mag ik
u mijn .gelukwcnschen aanbieden? Zij
zou zeker dc laatste zijn om te willen
dat er iets treurigs gebeurde vandaag.
Wij moeten allemaal doen wat zij
wil 1"
„Maar als zij het nu eens krijgt!" zei
juffrouw Cadet treurig. „Dan is het
mijn schuld. Ik had haar niet alleen
moeten laten. Zc is zoo goed, zoo edel»
moedig, maar
Er biggelden een paar tranen langs
•haar wangen.
Lewis Waycott was ontroerd.
„Maar het is toch niet zeker dat zij
het krijgen zal. Ze is heel sterk, en
bovendien erg dapper en flink. Ze is
gewend aan kleine huizen. Wij moeten
er voor zorgen dat het haar aan niets
ontbreekt en Dr. Latham zal ons daar»
bij helpen".
(Wordt vervolgd).
