Haarlem's Dagblad | 1926 | 25 maart 1926 | pagina 9

HAARLEM'S DAGBLAD

BRIEVEN UIT BERLIJN

FLITSEN

DONDERDAG 25 MRT. 1926 DERDE BLAD

(Van onzen correspondent.)

MalaiseFaillissementen en
Hongerkunstenaars

Berlijn. Maart 1926.

Het gunt den wijnbouwers niet naar
den vieeze, vandaar de jongste on»
lusten te Bernkastel- En die hebben go
holpcn- Men ziet in dit land nog aliijd
de agrariërs graag nnur de oogen, of
het stedelijke, vcctcclcnde, graan»,
aardappelen», suikerbieten, of wïjnbou»
wende boeren zijn. Ue Rijksdag heeft
dan ook ondanks de ve.klaring van
den Rijksminister van financiën, dat
een gchoele afschaffing van de wijn»
belasting onmogelijk was. toch daartoe
besloten. Misschien went men zich
weer aan het zure vocht van de Moe»
zcldnlen, als het inderdaad goedkoop
wordt. Voor het oogenblik liggen altijd
nog een paar millioen flessclicn onver»
koopbaar in de kelders.

Want onvcikoopbaar is ulles, wat de
kleine m3n betrekken moet. Een
192Jcr Zollinger is voor 130 de fleseh
minder gemakkelijk verkoopbaar, dan
een 1895cr Stemberger Cabinet van 50
mark- Van het laatste merk ij het aan,
tal flcsschen veel geringer, maar bc»
trekkclijk is het aantal koopers groo»
ter. Dat hebben wc mot Oudejaars»
avond gezien, toen de luxcucstaurants
met mcnupiijzen van 30 en 35 mark
voor het droge couvert uitverkocht
waren en de kleine kroegjes vóór mid»
dernacht wegens gebrek aan bezoekers
de deuren sloten.

De kleine man, de arbeidersklasse
voor zoover zü werkeloos is daar»
onder en de middenstand daarboven,
lijden onder den nood der tijden- Een
typische aardigheid op de Lcipxige:
Messe wij een echt tecken des tijds-
Overal stonden straatventers met als
schcrtsart kel een wisselformulicr van
iubbcr. Dat rekten /ij uit. roepende:
Zoo kan ieder' zonder moeite zijn wis»
•.els verlengen- Menigeen heeft dit aan»
gehoord en er om gelachen. Maar als
de boer die kiespijn heeft-

De handeldrijvende middenstand
heeft namelijk ook nog altijd te lijden
onder de naweeën van oorlogs» en in»
flatietijd. Gedurende de jaren van uit
hongering biocide de kettuigiundcl en
de woeker. Toen ontwikkelde zich
reeds het verschijnsel, dat in de infD»
tiepciiode welig voortwoekerde. dtt
ïr.enschcn, die nooit iets aan handel
hadden gedaan, winkelier of tusschcn»
handelaar werden in artikelen, die zij
dikwijls van te voren nooit hadden ,je»
zien. Titans nog ts het aantal detail*
handelaars in Duitschjand meer dan
anderhalf maal zoo groot als in 1*13.
De grootste winsten maakten zij kort
na de stabilisatie, toen icdcrccD zijn
prijzen tot het ^ubbcle en drievoud
van de wereldmarktprijzen opschroef»
de. Ten deele is dit ook thans no?
het geval. Maar de enorme werkeloos»
beid werkt verlammend op het ccono»
tnischc leven en de goede tijd voor de
winkeliers is voorhij. Hun groote aantal
maakt' voor elk de spoeling dun. En
veel spoeling wordt er niet meer in
hun trog geworpen- Het aantal vet»
oogjes in do soep wordt dagelijks ge
ringer-

Het resultaat hiervan is. dat lang»
zamerhand het aantal winkels, zeil bc»
gint te verminderen. In alle verhuur»
kantoren vindt een reflectant winkels
en trouwens ook kantoorlokalen
te kust en te keur- Maar liefhebbers
komen er haast geen opdagen. In de
afgeloopcn jaren bestond een giootc
behoefte en werden overal de gelijk»
\locrsch gelegen verdiepingen, zclis in
stille zijstraten, verbouwd tot winkels,
cafë's en bars Thans gaat het den
andeten kant oper. worden weer wo»
t ingen van gemaakt, omd.it ze anders
leeg komen en zelfs in de drukste win»
kclstratcn ziet men tal van winkels
leegstaan. Ik telde er onlang® in het
stukje Fricdrichstrasse tusschcn Belle»
AiianccPlatz en Lcipzigcrs'rassc acht.
tien! Het aantal faillissementen is dan
ook enorm en zou nog grootcr zijn, in»
dien niet an vele gevallen van een
faillissementsaanvraag werd afgezien,
omdat er toch niets te halen valt»

Als gevolg van deze malaise kan
men in geen drukke winkelstraat vijl
minuten loopen. zonder dat .het oog
getrokken wordt door aanplakbiljet»
ten met het woord ..Auktion". Soms is
het de winkelier zelf. die om ten min.
stc aan cenig geld te komen zijn voor;
raid gewoon aan den meestbiedende
laat verkoopen. Volkomen eerlijk.

heb enkele dagen geleden eens een
kijkje bij zulk een veiling genomen.
Het was ten damtsniodezaak, die wcru
uitverkocht en daar gingen zijden bul»
japons voor twintig mark en mindci
eg, bontmantels voor 75—200 mark,
waaronder stukken, dic> normaal het
tienvoud zouden hebben gekost, zoo
niet meer- Icderceen van de straat kan
inloopcn en het gekochte meteen
enemen. En schuin tegenover dezen
uitvcrkoop»bij»opbod werd er piccic-s
een gehouden, terwijl twee zijstra»
ten verder een handelaar in schilderijen
op dezelfde wijze aan geld trachtte
komen»

Muar heel veel succes hebben zelfs
zulke publieke vcikoopingcn niet Hel
zijn meer kijkers, dan koopers. Want
de koopkrachtigcn gaan niet naar zulke
gclcgenheidszaakjes, om een bontman
tel voor hun vrouw of een balklcedji
voor hun dochter mee te brengen en de
middenstand kan zich de luxe van
unnoodige dingen niet veroorloven-
Wc beleven een reactie op de woeker,
winsten, die de kleinhandel in de laat»
stc jaren heeft genteend te moeten ma.
ken. een afzctcrisis. gepaard gaande
met een ongeorganiseerde, maar niette,
min zeer voelbare staking van breed©
kringen, die misschien nog wel koo
pers zouden kunnen zijn. maar als
ware bij st Izwijgende overeenkomst
weigeren, iets anders dan het strik
noodzakelijke zich aan te schaften.
Hier uil zich een latente verontw
d-ging over de hooge prijzen en de
lukte pogingen van de Rijksrcgecriog.
om deze omlaag te werken- In den oor,
log is men aan ontberingen gewend ge»
raakt en nu legt men zich vrijwillig
een beperking op, omdat ieder het ge»
voel heeft, dat overvraagd wordt en
verbetering alleen kan komen, als tot
normale handclspractijken en normale
handelswinstcn teruggekeerd wordt- De
eerste geeuwhonger naar waren, in
oorlog en inflatietijd ontstaan, is in
1924 gcst.Id- Thans bcheeracht men
zijn kooplust Ook daarin heeft dit
volk eenigc oefening.

Geen warenhongcr. doch werkclij,
ken eetlust, bedwingen de vele honger
kunstenaars. die zich thans te Berlijn
en in andere steden van Duitschland
vertoonen. Schraalhans is in milllocncn
gezinnen keukenmeester, waarin geleefd
woedt van de karige werkloozenuit,
keeringen die echter héél wat hoo»
gcr zijn. dan wat de Nederlandse!»-
wêrkloozen hier ontvangen! Na de
aJgerpeene hongeroefeningen tusschcn
1916 en 1919 voelt men hier blijkbaar
iets voor hen, die het in het hongeren
tot een zekeren graad van virtuositeit
hebben gebracht.

Het begon in Casscl, waar een
jongmensch zich in een glazen huisje
liet opsluiten met duizenden flcschjes
spuitwater en tienduizend cigaretten.
Dat stak een concurrent te Berlijn de
oogcii uit en weldra konden wc ook
hier een hongerkunstenaar bcwonde»
ren, die het voorbeeld van den Casso-
laar volgde, die van zijn kant weet
een collega te Parijs naaapte. En nu
was er geen houden meer aan- *Dc
eerste zat nauwelijks een weck In zijn
glazen kooi, of er waren alleen in de
Friedrichstrassc al drie café's met zulk
een attractie en nog een op den Alex-
andcrplatz er bij. En het regende vei*
derc aanmeldingen. Maar het lot was
niet gunstig voor de hongerkunstenaars
Toen de eerste veertien dagen had ge»
hongerd en de tweede zeven dagen,
werd de laatste ziek en geconstateerd
werd, dat hij een verouderde lever»
ziekte had. Hij werd uit zijn flesch ge,
haald en in een ziekenhuisbed gestopt
en terwijl zich dagelijks vijftien

nieuwe hongerkunstenaars aanboden
en het er naar uitzag, dat binnenkort
iedere kroeg te Berlijn ovct een der»
gelijk stuk inventaris zou beschikken,
verbood de politic plotseling dit soor'
van vertooningen. Wie op 't oogenblik
achter glas zit, mag er blijven vastcn-
W'ic verder lust tot hongerkuren mocht
hebben, moet die neigingen maar thuis
botvieren-

Hiermedc is aan een walgelijke ver
tooning een einde gemaakt. Maar de
honger van niillioenen, als gevolg van
de malaise, kan niet zoo maar door een
politicverordening worden opgeheven.

H BL. K.

BINNENLAND

BEGROOTING VAN
OORLOG

CONSOLIDEERING VAN HET
BESTAANDE

Aan de Memorie van Antwoord op
het afdcclingsvcrslag der Tweede Ka
mer aangaande de Bcgrooting van Oor»
log is het volgende ontleend:

Omtrent ontwapening geeft de re»
geeringsverklaring het stand unt der
regcering aan. Wat de sterkte van de
wceimacht betreft is het voor ieder,
die zich met dit vraagstuk ook maar
korten tijd bezighoudt, duidelijk, dat
zij in zoo hooge mate afhankelijk is
Min tal van factoren, die onbekende
voor ons blijven bij de berekening er
van, dat veel ruimte gelaten moet
worden voor persoonlijke opvatting,
al naar men die onbekende mat.

Heeft dus een ieder vrijheid de bc»
staande legcrsterktc op zijn wijze te
bcoordcclcn, de minister dien haar te
bezien in verband met de bedragen,
welke ons land er voor beschikbaar
kan stellen, althans bereid is te stellen.
Daardoor komt hij op veel vasteren
bodem te staan dan de in vrijheid den,
kende legcrhcrvormer en vooral geldt
dit voor een minister in een extra»par»
leincntair kabinet, die niet tot taak
heeft leidende gedachten, welke Ln een
meerderheid van de politieke partijen
in de Kamer leven, tot uitvoering te
brengen.

Van deze opstelling uit zijn taak be»
schouwende, zal die volgens de mee»
ning van den minister bestaan in het
consolidecrcn van hetgeen op het
oogenblik bestaat en deugdelijk wordt
verwacht te zijn. doch nog te korten
levensduur had om zijn meerdere of
mindere doelmatigheid te kunnen be»
wijzen.

Dat daarbij van de algemeen gelden
de opvatting, dat de mobiele strijd»
krachten de kern van onze verdediging
zijn. niet zal worden afgeweken, werd
reeds in de rcgccnngsverklanng op den
voorgrond gesteld, eveneens dat het
hinden van artilleristische tToepengc»
dccltcn aan bepaalde gedeelten van
het land in verband daarmede zal
worden beperkt.

liet consolidccren van wat deugde»
lijk wordt bevonden in de bestaande
organisatie, zal gespaard moeten gaan
aan een op vcrccnvoudiigng van het
gchcclc bedrijf gericht streven van le»
gcrlcidiüg en bestuur. De minister
heeft den indruk, dat er in ons leger
op het gebied van de meest rendec»
rende wijze van besteding der beschik
bare gelden nog verder kan worden
gegaan, dat de samenwerking van de
verschillende organen van deze groote
school voor oorlogstijd nog voor ver»
betering vatbaar is. Het komt hem
verder voor, dat om een weermacht
te verkrijgen, die zich in den mobili»
satictijd snel tot een paraat, harmo
nisch geheel uit haar vredesorganisatie
kan ontplooien, de uitrusting ervan
herziening zal behoeven en dat om die
weermacht in oorlogstijd dien steun
van het land te geven, waarvan de
laatste oorlog de onmisbaarheid heeft
aangetoond, er nog een aantal voorbe
reidingen zijn te trcffon, welke geen
uitstel mogen lijden. De minister is
volkomen van doordrongen dat voort
gezette bezuiniging op den gehcelcn
staatsdienst geboden is.,

DE POSTBEGROOTING.

Uit de Memorie van Antwoord op
het Voorloopig Verslag der Tweede
Kamer aangaande de Postbegrooting
het volgende:

Zooals uit de beantwoording der
vragen van het lid der Kamer de heer
Mr. Boon is gebleken, is het vraag»
stuk der bedrijfsleiding opnieuw aan
de orde gekomen. Den minister heeft
de gelegenheid nog ontbroken, zich
een oordeel over dit vraagstuk te vor»

OPRICHTING VAN EEN
MUNITIEFABRIEK.

In de Memorie van Antwoord op de
Oorlogshcgrooting deelt de minister
van Oorlog tucde:

De oprichting van een patronenfa»
brkdt te Dordrecht geschiedt met in
stemming der regcering. Het is nL met
het oog op de industricclc oorlogsvoor»
bereiding een voordeel, wanneer an»
dere fabrieken dan die van het Staats
bedrijf in staat zijn om wapens en
munitie te vervaardigen al zal dat
Staatsbedrijf zelf zooveel mogelijk in
de vredesbehoefte van het leger voor»
zien. zooals b.v. thans met de patronen
hot geval is. De zienswijze, dat door
de aanwezigheid dezer fabriek het ge
vaar voor oorlog zou worden vergroot,
kan de minister niet deelen.

VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 548

EEN MOEILIJK BESLUIT

Wanneer je van de eene zijde het verleidelijk
getinkel hoort dat een volgend glas beteekent en
achter je het bekende kuchje van je vrouw dat
beduidt dat je „nu genoeg gehad hebt, Albert".

(Nadruk verboden)

MOTOR- EN RIJWIELWET

NA VASTSTELLING NIEUWE
MOTOR- EN RIJWIEL-
REGLEMENT

Aan de Memorie van Antwoord aan
de Tweede Kamer, in zake de Water»
staatsbegrooting 1926, is het volgende
ontleend:

Vóórdat, aldus de minister, de her»
z-ene Motor» en Rijwiclwot in werking
zal kunnen treden, zullen moeten zijn
vastgesteld een nieuw Motor» en Rij»
wielreglememt waarin o.a. ook rege
lingen in zake het verkeer met zware
motorrijtuigen en betreffende de ver»
plichting voor aanvragers van een rij
bewijs tot hot doen van een proefrit
zullen worden opgenomen zoomede
ministcricclc besluiten, waarin de ver»
schillende door den minister van Water»
staat te geven voorschriften ter uitvoe»
ring van de wet en het reglement een
plaats zullen vinden.

Tot laatstbedoelde voorschriften bc»
booren o.a. die in zake de rcgistrcoring
van zware motorrijtuigen en in zake tic
aanduiding op de wegen van de klasse,
waarin zij zijn ingedeeld, zoomede
voorschriften van de strekking als thans
in het Motorkenteckcnbesluit, in het
Motorrogistrccrbcsluït en in de minis»
terieelc beschikkingen ter vaststelling
van de modellen van waarschuwings
borden in zake sluiting van wegen en
snelheidsbeperking zijn vervat. Naat
vörwacht kan worden, zal de voorbe»
rciding van een cti ander, welke ujter»
aard vrij veel tijd heeft gevorderd, eer»
lang beëindigd zijn.

Opdat de Overheid de gelegenheid
hebbe de noodigc voorzieningen te tref»
fen en de weggebruikers zich aan de
nieuwe voorschriften zullen kunnen aan»
passen, zal de inwerkingtreding van
de herziene Motor» en Rijwielwct en
derhalve ook van de bepalingen dier
wet. welke betrekking hebben <ip den
vaardigheidseisch voor motorrijtuigbe»
stuurder* eerst ccnigcn tijd na de
vaststelling van het nieuwe Motor» en
Rijwiel reglement en de uitvoerings
voorschriften-kunnen geschieden.

Er zal voor worden zorggedragen
dat aan hen. wie na 1 Mei 1924 een rij
bewijs werd uitgereikt, een voldoende
termijn voor het doen van een proefrit
zal worden gegeven.

VORST EN DAKPANNEN.

Ten gevolge van de strenge nacht»
vorsten heeft de dakpannen-industrie
in Friesland veel geleden. Op de fabric»
ken te Harlingen en Makkum zijn meer
dan honderd duizend ongebakken pan»
nen bevroren. Daar er bijna geen oude
voorraad is, ondervindt de voorjaars»
levering groote stagnatie.

SCII1P VERGAAN?

Van het te Groningen thuis behoo»
rende zeilschip Poolster, kapitein De
Groot, van Amsterdam naar Kopen»
hagen, dat 5 Februari van Vlieland is
vertrokken, heeft men sedert dien
niets meer vemorren. Er wordt ge»
vreesd, dat het schip in de Noordzee
met man en muis is vergaan.

KWESTIE OMTRENT EEN AAN»
SLAG ALS WOON'. ORENS.

Ged. Staten van Noord»Holland had»
den vernietigd den aanslag als woon»
forens te Zandvoort van een Amster»
dammer, die een hem toebehoorendc
woning had ingebracht in een door hem
gestichte naamloozc vennootschap, van
welke vennootschap hij groot»aandec!»
houder en niet directeur was en welke
gemeubileerde woning hij had bewoond
of door zijn gezinsleden had doen be»
wonen. Ged. Staten oordeelden, dat
hij na den inbreng in de vennootschap
n;et meer de vrije beschikking over de
gemeubileerde woning had behou
den.

Op het door het gemeentebestuur
van Zandvoort ingesteld beroep heeft
echter, zoo meldt de Tel., de Kroon
den aanslag als woonplaats gehandhaafd
Het koninklijke besluit bevat de over»
weging, dat de aangeslagene, na bes-
doelde woning in een N.V. te hebben
ingebracht, daarin met toestemming van
den directeur verblijf heeft gehouden,
waaruit volgt, dat hij weder de beschik»
king over de woning heeft gekregcr-
en haar ten eigen bate heeft gebezgd.
Hij heeft derhalve de woning voor zich
of zijn gezin beschikbaar gehouden.

OPHEFFING VAN DE BETAAL
MEESTERSKANTOREN.

De Minister van Financiën deelt in
de Memorie van Antwoord nopens zijn
bcgrooting mede, dat voor stagnatie in
de betalingen geen ongerustheid be»
hoeft te bestaan, omdat, mocht onver»
hoopt de uitoefening van de* dienst bij
de Nedcrl. Bank. den Postcheque» en
Girodienst of de Bank voor Ned. Ge»
roeenten stoornis ondervinden, de re»
geering de noodigc maatregelen zal
weten te treffen om den dienst gaande
te houden. Sinds de opheffing der be»
taalmcesterskantoren heeft zich ovcri»
gens geen enkele moeilijkheid voorge»
daan. Het bezwaar, dat voor provin»
cialc besturen en andere overheiJsli»
chamcn zou gelegen zijn in de ophef»
fing van de bctaalmeesterskantoren.
kan. naar de meening van den Minis»
ter. grootendeels worden ondervangen,
indien deze lichamen gebruik gaan ma»
ken van den postchèquc» en girodienst.
Na de opheffing is van moeilijkheden
voor de genoemde besturen niet ge»
bleken.

PROF. VAN REES NAAR INDE.

Omtrent de Indische reis van Prof.
J. van Rees wordt gemeld, dat de heer
Van Rees voornemens is begin Mei
naar Indië te vertrekken, om in Decem
ber terug te keeren.

DE SPOORWEGELECTRIFICATIE-

Bij de Waggon, "und Maschinenbau
A.G. (Wurnag) te Górlitz hebben de
Ncdcrlandsche Staatsspoorwegen, naar
de „N. Rott. Crt' meldt 24 motorwa
gens met bijwagens voor sneltreinen
besteld.

NOODLANDINGV LIEGTUIG-

Woensdagmorgen 10 uur heeft het
marine»vlicgtuig S. 5 nabij den Rijks»
straatweg te Castricum een noodlan»
ding moeten maken- Boven de duinen
-vliegende bemerkte de bestuurder, dat

de motor warm liep. By de noodlan»
ding, waarbij de machine in een sloot
terecht kwam, braken het kndings»toe»
stel en een schroef. Persoonlijke onge»
lukken deden zich niet voor- De be»
stuurder was korporaal De Bruin, die
juist de vorige weck zijn brevet als
vliegenier gehaald had.

KOLONIëN

COLPORTAGE MET
REVOLVERS

„LID WORDEN OF JE LEVEN"

Te Meester Cornelis zijn twee Cht»
ncezen gearresteerd, die, de een ver»
momd als mantrupolitie en gewapend
met een schijndoodrevolver en de an»
der in uniform van agent van de veld»
politic en uitgerust met een holster van
een revolver, gevuld met steenen, een
groot aantal Chineezen hebben weten
te bewegen lid te worden van een
spaarverzekering. De biljetten, die zij
ter teekoning voorlegden, hadden veel

overeenkomst met belastingbiljetten
en de Inlanders zeiden ook de belas»
ting te komen innen- Weigerden de Chi»
ncczcn, dan werden de .wapens" ge»
toond en allerlei dreigementen geuit-
Tal van Chineezen hebben dan ook ge»
tcckcnd en betaald.

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel.

Als men hard werkt en haastig leeft, is
GOEDE voeding een eerste vereischte

I verhoogt de werkkracht en werklust. 7

FEUILLETON

LANGS VERBORGEN
PADEN

Zei Avonturen uit het leven van
den -eroemden Engclschen 'elective
HERBERT PORTER

Vrij bewerkf uit het Engelsch door
ELLEN WAYLAND

(Nadruk Verboden).

25)

HET DERDE AVONTUUR

DE VALLEI DER VERSCHRIKKING

„Wat heeft de ffcklnagdc hierover op
te merken?" vroeg de voorzitter.

„Dat Is een vergissing. De wapenhan»
dclaar. moet zich een dag vergist heb»
ben".

„Dat is buitengesloten", antwoordde
de detective onverstoorbaar. „Toen Mr.
Kennedy den revolver kocht, kwam er
juist een kassiersloopcr de zaak bin»
nen om een wissel te prcsentceren. Die
wissel had toevallig 16 Augustus als
vervaldag en is ook prompt op dien
dag .voldaan".

„Daarvoor zullen we het getuigenis
moeten hebben van den wapenhande»
laar Curtiss en van den kassiersloo»

^„Dat spreekt vanzelf..— De heb de

beide heeren al mee hier naar toe ge
bracht".

„Ze kunnen binnenkomen".

De beide mannen traden met vasten
tred en opgeheven hoofd voor het ge»
tuigenhekje.

„U weet, waarover de zaak gaat. niet
waar?" wendde de presidfeDt zich tot
den wapenhandelaar. „Wanneer hebt
u den revolver, die ik u hier toon, aan
den schilder Kennedy verkocht?"

„Op 16 Augustus 's morgens om half
elf".

„Hoe komt het. dat u dat oogenblik
zoo precies weet?"

„Omdat op het oogenblik dat mijn
heer Kennedy den winkel uitging, er
een wissel gepresenteerd werd van
William Forman en Cy., uit Manches»
ter van 40 pd.st., die op 16 Augustus
verviel".

„Een looper van „The Exchange
Bank". Hier staat hij en hier is de wis
sel".

De president nam het papier aan en
toonde het den bankloopcr. „U hebt
gehoord wat Mr. Curtiss verklaard
heeft. Is dat juist?"

„Ja", zei de kassiersloopcr. ,.lk heb
dezen wissel op 16 Augustus bij mijn»
heer Curtiss gepresenteerd. Toen ik de
zaak binnenkwam, ging die mijnheer,
die daar in de bank zit juist weg".

„Het komt me voor", zei de presi
dent. „dat de zaak toch meer gcoom»
pliccerd is, dan we oorspronkelijk dach
ten. Weliswaar bekent de beklaagde
zonder voorbehoud. Maar dat zou niet

het eerste geval van valsche zelfbc»
'schuldiging zijn, dat ik beleef. Maar..
Mr. Porter, '.vat is naar uw meening de
reden van deze zelfbeschuldiging?"

De detective glimlachte. „Dat is. ge»
loof ik, niet moeilijk te raden. Mr.
Kennedy houdt zijn vrouw voor de
schuldige en nam de schuld op zich om
haar te redden".

De president vestigde de oogen op
de wccncndc vrouw, die plotseling
de zakdoek voor haar oogen wegdeed
en verschrikt beurtelings naar den de»
tective en naar haar man keek.

„Wat hebt u hierover te zeggen, me»
vrouw Kennedy?"

„Als mijn man onschuldig is, zou dat
voor mij een ontzettend groot geluk
zijn"

„En wat hebt u er over op te merken,
beklaagde?"

De schilder zag naar zijn vrouw en
zcidc aarzelend: „Ik kan op het oogen»
blik niets zeggen, mijnheer de presi
dent".

„Toen het spoor dat naar Mr. Ken»
nedy voerde", ging nu de detective
voort, „valsch bleek, heb i'< een andere
mogelijkheid overwogen. Voor een
paar dagen ben ik nog eens naar de
kamer gegaan waar de moord heeft;
plaats gehad en heb die nog ens gron»
dig doorzocht. En in een hoek heb ik
dit gevonden.

Hij vouwde een zakdoek open en
reikte die den president over.

„Dit zakdoekje is gemerkt V. K."
zei de president. „Dat zal wel bctcekc»

pen Violet Kennedy. Is het van u. me»
vrouw?"

Mevrouw Kennedy knikte bevesti»
gend.

„Dat zou dus een nieuw gezichtspunt
zyn", zei de president aarzelend. ..Het
zakdoekje van mevrouw Kennedy op

de plaats van het misdrijfniet»

waar mevrouw Kenned'- u had mins
tens evenveel belang bij de dood van
Baron Goldoni als uw man? Ja, eigen»
lijk nog meer, want u was niet alleen
bang voor schandaal, maar ook voor
een aanklacht wegens diefstal. En al
was u onschuldig, u wist ook wel dat
die onschuld moeilijk te bewijzen ju
zijn geweest Zoo is het toch nietwaar
mevrouw Kennedy?"

„Ja", zei de jonge vrouw nauwelijks
hoorbaar.

„Dat zou het onderzoek in andere
richting brengen en tot schorsing van
dit proces aanleiding moeten geven",
ging de voorzitter voort, „riet komt
me voor dat wc hier met een geheel
nieuw, verrassend element te doen
hebben".

„Dut had ik ook gedacht", zei de de-
tective op cenigszins meewurigen hutr.o
ristischcn toon. „Maar het is jammer
genoeg niet zoo".

„Wat bedoelt u daarmee?"

„Wel. het kwan .ac c in beetje on»
waarschijnlijk voor", antwoordde de
detective, „dat ik zoo'n belangrijk
bewijsstuk als dez zakdoek, bij het
eerste ondefzock niet zou hebben op»
gemerkt, Maar ten slotte een vergis

sing blijft altijd mogelijk".

„Zeer juist", merkte de presiden v.,9.

„Maar toeD viel mij iets in, dat alle
combinaties in deze richting direct ont»
zenuwdc".

„En dat was?...." vroeg de presi»
dent in spanning.

„Als deze zakdoek iets met den
moord te maken had, en alleen in
verband daarmee was het ding voor
ons van belang dan moest het op 15
Augustus, 's middags om kwart over
tweeën, in de kamer van Baron Gol»
doni verloren zijn. Op dat oogenblik
bestond er echter nog geen dame, die
op haar zakdoek de initialen V. K. kon

hebbenMevrouw Violet Kennedy

was op 15 Augustus, om twee uur des
middags nog Miss Violet Hubbard. Ik
heb me in deze zakdoeken»aangelcgcn»
beid nog een beetje verder verdiept en
ik heb kunnen vaststellen dat Mrs. Ken
nedy deze zakdoeken pas een maand

Inter heeft laten makenMet andere

woorden: ze heeft deze zakdoek pas
luier op een of andere manier op de
plaats van de misdaad weten binnen te
smokkelen.'om zóó zelf in verdenking
te komen".

„Dat is een verwarring in het kwa
draat", zei de president een beetje uit
zijn humeur.

„Welke reden zou Mrs. Kennedy heb
ben om die comedie met de zakdoek in
elkaar te zetten?"

„Wel, dezelfde reden die haar man
had. Hij hield haar voor schuldig en
nam de schuld op zich om haar te red»

den. Maar zij hield hem voor schuldig
'en probeerde op haer be rt ook voor
hem de daad te boeten".

„Is dat waar, wat Mr. Porter hier
betoogt?" richtte zich de president tot
de jonge vrouw.

Ze gaf geen antwoord. hield de
oogen strak naar beneden gericht.

„Vertelt u me dan maar eens. Mr.
Porter, wie van beiden dan eigenlijk de
schuldige is".

„Geen van heiden", zei de detective
met zijn krachtige, aangename stem.

Door het publiek op de tribune ging
een heftige beweging: klonk geluid als
een onderdrukt gcjaich.

„Vertelt u dan eens hoe de zaak
naar uw meening in elkaar zit", zei de
president met een rweem van onge»
duld in de stem, maar met iets in zijn
gezicht dat verried dat hij hoopte dat
de detective zijn woorden zou kunnen
waar muken.

„Hoe de zaak in elkaar zit", zei Her»
bert Porter scherp, „zal de secretaris
van Baron Goldoni ons het best kun»
nen meededen".

De president richtte zijn blik op
Signor Rossi- „De secri-'a 's beeft
getuigenis afgelegd. Ik heb hem ge»
vraagd of hij er ernig idee van had,
van welken aard de kwestie geweest
k:m zijn die er tusschen den baron en
Mr. Kennedy heeft bestaan. Mr. Rossi
heeft daarop geantwoord dat hij daar
absoluut geen idee van had".

(Wordt vervolgd).