HAARLEM'S DAGBLAD
IN AFRIKA
FLITSEN
DONDERDAG 22 APRIL 1926 DERDE BLAD
(DIENST VAN DE UNITED
Wie gelooft ernstig zich in toom te
bunnen houden, wanneer het schip op
met zwarte werelddeel' toestuurt en
achter zee en wolken plotseling de
donkere silhouetten opdoemen vuu om
bekende bergketens? Hu, dun gaat er
een rilling door het gebeente van den
Europeaan; hij vermoedt duizend worn
deren, ziet in gedachten dc woestijn
met haar oases, de leeuwen die tegen
de palmen schuren, dc negerjongens
die ïn het zarul rollen, missionarissen
met uitgebreide stTöohoeden, stam»
hoofden met snoeren van valschc tan
den, suikerrieten bamboes, vergiftige
pijlen ca hier en daar een krokodil.
fM.cn verdrinkt in den springvloed van
tropische vermoedens...- Daar treed!
dichtbij aan do kust de witte stad Al.
giers reeds uit haar sluiers. Waar zijn
de Moor.scho koepels? Waar zijn de
anioaTcts?
Een bruin man die mij tutoyeerde had
me aan land gebracht.
Ik was rrotsch en gelukkig.
Maar des avonds vond ik geen rust.
Bi had een Arabier gezien, die een
tramwagen bestuurde. Een Bcdocien
die zich onder een paiapluio voortbc.
woog, een Spahi die cocktails dronk
on een Kabyl die naar de apotheek
ging. Dat vond ik allemaal pijnlijk; en
ook do romantiek van de gesluierde
■vrouwen heeft iets bitters.
Een ingeving deed mij dü kamer ver.
laten. Stralend ging ik voor don por»
tier staan:
iEén kameel zou ik willen zien. Het
(behoeft niot vannacht tc zijn, mis»
schier» morgenochtend. Eén onbclc klei»
ne kameel!"
Dc portiCT fronste het voorhoofd als
een gekweld man. „Mijnheer™, zei hij
eindelijk en hij werd boos, „u kunt in
Algiers geen kameel zien!" Toch moet
dc man op mijn voorhoofd hebben ge»
lezen, welke schade hij met dat eens
zinnetje had aaagerieht, want bij werd
zachtaardiger. Iets kon hij althans voot
mij doen. Niet ver van Algiers waren
wilde apen te zien. Toen dc man met
de gouden tressen mijn dankbare blljd.
schap zag, glimlachte hij genadig, gal
mij in overweging naar dc bioscoop tc
gaan en morgen met een taxi, per
spoor of met de autobus naar de rots»
spleet tc rijden, waar de apen rond.
springen. Dc portier kende dc streek,
doch ik voelde mij nog vrij ver van
Livingstones mcrcei en van dc Atlantis
van der» schrijver Pierre Bcnoitl™
Mijn Nederlandse be vriend keek
de zee in en toen hij begreop dat cr
niets te zion was begon hu te moppc»
rem.
Wij reden daarop in den auto weg,
do rotswanden van het Atlasgebergte
tegemoet. Ik zag ternauwernood dc
gocd»ondcrhouden velden, de rookende
schoorsteen en, du daverende iocomo»
tic-ven; mijn blik tastte naar dc eerste
sporen van do onsvervalschte wilder»
nis. Zigeunerinnen klopten stccncn aan
den rand van den weg; hoofden van
alle huidkleuren deinden in optocht ach
tor elkaar, Mooie tccnen kwamen uit
stof op den weg tc voorschijn, nu cn
dan snorde een motor ons voorbij
maar weldra moest het dierenrijk ko=
men. Bruisende beken stortten uit het
gebergte bet dal binnen, febroode bloc
men rankten over wit metselwerk. Men
kon nog een officieel opschrift of een
overblijfsel van een brievenbus onder
het groen waarnemen. Maar weldra
moest dit ophouden; wij reden immers
langs een uitlooper van den Atlas
Een rotsachtig ravijn wachtte ons cr
het werd donker cn vochtig, we wer
den ernstig cn somber, het lawaai van
den auto was storend; ik voelde, dat
het nu zou komen. En plotseling stond
dc wagen stil; mijn reisgenoot greep
unijn band cm hief den wijsvinger op.
Waarlijk, daar op die rots zat ccn aap.
Een groote aap. Geen kooi om hem
heen. Ik sloop cr hoen om het dier
beter te kunnen bekijken.
Dergelijke dingen overkomen iemand
«iet alle dagen. ..Zoo had ik mij Afrika
voorgesteld", stamcldo ik met be
scheiden tevredenheid, toen een „la'
wine" van apen in alle afmetingen var
den begroeiden heuvel omlaag relde cr
zich op Ukken cn rotsblokken rond.
om den „chef" groepeerde. Die gaf
echter zijn familie tc yerstaan, dat hij
alleen wenschtc tc zijn, warop pootcn
on staarten zich weer met onwaar»
schijniijke sprongen verwijderden. Ik
stond perplex van deze gracieuze acro
batiek en van dc waardigheid var.
den grooten aap, die mij onophoudelijk
in het oog hield.
TELEGRAPH.)
De Aap van Biida
iMaair mijn gelukzaligheid kreeg wel»
dra eer» knak. Lag er «iet een floers
melancholie op de gelaatstrekken
van dezen vriend? Zijn droevige blik
doorboorde mij,
„Je bent niet volmaakt gelukkig?"
waagde ik eindelijk.
„Neer", antwoordde de aap in
vloeiend Frausch.
„Wat scheelt cr dan aan, reine, vol»
maakte zoon van dc wildernis?"
„Je wilt grappen maken?" antwoord»
de hij met ccn mat glimlachje. Hij
geeuwde en voegde er weemoedig aan
•toe: „Ach, ik ben zoo moei"
„U klimt en klautert misschien tc
veel!" begon ik beleefdelijk te ver ma»
non, maar de aap keek over mijn
hoofd in de verte en schudde het
hoofd. Toen vroeg hij plotseling: „Is
het vandaag niet Zaterdag? Goddank
Dan is het om twee w afgeloopen_"
En hij krabde zijn borst.
En toen ik begon te begrijpen, hoon
de ik hoongelach. „Zoo zoo, had je me
au acricux genomen?" sprak dc aap
met tragische intonatie. Zijn blik
dwaalde door dc rotsspleten van het
Atlasgebergte cn hij lispelde als conclu»
sic: „Och ik ben maar een Bajazzo!"
Diep in de vallei verscheen 'n iinposan»
tc autobus om ccn hoek. De baviaan
iloot door dc tbnden, overal werden
boven de struiken kleine ronde koppen
zichtbaar, tot welke zijn uitroep ge»
richt was. „On monte!" wanneer ik
goed verstaan heb. De aap stak een
grashalm tusschen de tanden en sprak
verder: „Met .is Thos» Cook and Son;
binnen drie minuten is het uïtdceling.
Deze reizigers zijn het vermoeiendst,
Wanneer wij middeawzomcr geen kom
kommertijd hadden en zes weken va--
cantie, dan zou dit leven niet uit tc
houden zijn. En dat eten! Lieve help!
Een poosje geleden gaf een dame ujt
Florida mij een sardine." Mijn vriend
lachte verontwaardigd: „Weet je
hij legde zijn perkamentachtige hand
op mijn arm „vogelbeentjes, elcctri»
sehe zaklantaarns, sinaasappelschillen,
slagroom, alles moeten wij eten! Dik»
wijls vraag ik mij af, of ik daar wel
lang het lever» bij zal houden..»"
Ik trachtte hem gerust ic stellen.
Daar kw-am de zware autobus Tecds
aanrijden. Wij moesten afscheid nc»
men. „Vriend", vroeg ik snel, „nog één
ding. Waar begint de echte wildernis?"
Toen legde hij zijn leeren hand aai
mijn oor en fluisterde met Je articula»
tie van een wijsgeer: „Waar geen
broodjes met ham meer zijn, geen
mineraalwater en geen reisbureau*.
Blijf daar, wanneer je er aangekomen
bent, stilstaan. En luister. Hoor je in
die eenzaamheid niet meer de klan»
ken van een- jazzband, dan kun je er
zeker vam zijn, dat je bent in de vol.
maakte wildernis. Maar, eindigde dc
baviaan en hij lachte fn zijn locre
vuist, „het is nog zeer, zeer vex...."
Mijn adviseur greep ccn tak en be
gon zijn rekoefeningen. Een verbaas»
dc menigte was met wapperende
sluiers cn bungelende veldkijkers uit dc
autobus op ons afgestevend. Dc rot
sen waren nu vol turnende apen; uit
roepen van verbazing en proppen pa»
pier doorkliefden de lutht En wij ver»
dwenen in ccn stofwolk, mijn Neder»
landsche vriend en ik
Nieuwsgierigen moge hot verraden
worden: Deze apen zijn te vinden in
dc Gorges de la Cbiffx Zij zijn na»
tuurlijk wild en leven in ongebonden
vfijbeid. Daardoor komt het ook, dat
zij. zooals ik op den terugweg non
waarnemen, bij regen in het koffiehuis
van Blida zitten.
C. HOFER.
BINNENLAND
DE ONTVANGER VAN
LEIMUEDEN ONTSLAGEN.
Dc gemeenteraad van Leimulden
heeft, zoo meldt dc Nieuwe Crt„ op
voorstel van B. en W. besloten, roet
4 tegen 3 stemmen den gemcchte-ont»
vanger te ontslaan, omdat hij niet op
tijd voor de inning van belastingen heeft
zorg godragen. De voorzitter deelde
mcc, dat dc kas goed is bijgehouden,
ook dc registers, en dat de kasgelden
bij kasopcncming steeds aanwezig wa
ren.
Dc afdceling Zuid»HoDand van den
Ned. Bond van Gemeente»ambtenaren
heeft het gemeentebestuur medegedeeld
dat Gedcp. Staten van Zuid»Holland
zal gevraagd worden, het raadsbesluit
niet goed te keuren.
HET ONGEVAL BIJ
OLDEBROEK.
Daar d« toestand van den op Don»
derdag j.l. bij het ongeval op de schiet»
heide bij Oldobrock getroffen workman
F. K., die aanvankelijk thuis verpleegd
zou worden, steeds verergerde, is hij ter
verdere verpleging en operoering over»
gebracht naar het Sophia«ziekcnhuis tc
Zwolle, Dit heeft evenwel niet mogen
baten. K. is daaT -overleden. Hij was
gehuwd cn laat een vrouw met vier
kinderen na. Dc verslagenheid onder
het personeel van het artillerie»schiet»
kamp is groot. Denverder in het zieken»
huls verpleegd wordende werkman A.
E. is geopereerd cn maakt het zeer wel
BRANDSTICHTING
Dinsdagavond brak brand uit in een der
genieentowon iugen aam do Spoorstraat te
Emdhoven, bewoond door het echtpaar H.
De buren konden toet brandje reeds in den
ivang bluseotoen. Do vrouw van H. ver
klaarde tegen de buren, dat zij den brand
opzettelijk toad gesticht, omdat zij n-iet
langer in die woning wilde wanen en dat
voornemens was dat 's avonds weder
te doen, Uit vrees voor herhaling van den
brand werd de recherche gewaarschuwd,
waarop bedoelde vrouw werd aangehouden,
Ook bij haar verhoor door de politie ver
klaar do zij, den brand te hebben gesticht
dit weder ito zullen doen, als zij werd
losgelaten. Ter voorkoming van verdere
brandstichting is zij vastgehouden.
NEDERLANDSCHE
BIOSCOOPBOND.
De jaarvergadering van den Neder»
landschcn Bioscoopbond, welke dezer
dagen tc Amsterdam werd gehouden,
heeft drie dagen geduurd.
Het grootste deel der zitting was
gewijd aan dc behandeling van een
door bet hoofdbestuur voorgestelde ón»
grijpende verandering der Statuten.
In zijn openingsrede heeft de voor»
zitter, de heer D. Hamburger Jr. het
doel -der voorgestelde statutenwijziging
uiteengezet. Gewezen heeft hij verder
op de mogelijkheid, dat binnen niet al
te langen tijd, indien althans de Eerste
Kamer haar medewerking daartoe miet
mocht weigeren, dc bioscoopwet, die
op don gang van het bedrijf van
grooten invloed zal zijn, tot stand zal
zijn gebracht.
Het voorstel van het hoofdbestuur
tot wijziging der Statuten heeft lan^
durigc beraadslagingen uitgelokt. Ten
aanzien van een door het hoofdbestuur
voorgestelde bepaling, om bij de a
bieding van films dc voorkeur te ge'
aan permanent gevestigde bioscopen,
zoodat dc zoogenaamde „reizende bios»
copcn" (film ver tooningen in zalen,
waarin gemeenlijk geen bioscoopvoor»
stellingen plaats hebben, in tenten of
in dc open lucht) eerst in de laatste
plaats voor het afnemen der films in
aanmerking zouden komen, kon geen
overeenstemming worden verkregen,
hoewel alle ter vergadering aanwezig
zijnde filmverhuurders cn bioscoop
exploitanten zich met dc bedoelingen
van deze bepaling konden vereen!»
gen.
Besloten is, het hoofdbestuur tc
machtigen, een commissie, bestaande
uit een gelijk aantal filmverhuurders
als exploitanten te benoemen met de
opdracht een regeling tot oplossing van
deze kwestie te ontwerpen.
Een bepaling is goedgekeurd die toe»
helst, dat uit één bij den Bond aan
gesloten zaak niet meer dan één ver
tegenwoordiger in het Hoofdbestuur
zitting kan hebben.
Bovendien is een bepaling aangeno
men, waarbij het hoofdbestuur dc be
voegdheid wordt verleend om toezicht
uit ito oefenen op hetgeen in films en
hun titulatuur aanstoot zou kunnen ge
ven.
In verband met de reorganisatie der
Statuten hebben alle leden van het
hoofdbestuur hun mandaat ter beschik»
king van de vergadering gesteld.
Dc voorzitter, dc lieer D. Hamburger
Jr. tc Utrecht die gedurende vijf jaren
het voorzitterschap heeft bekleed,
wenschtc voor ccn herbenoeming niet
in aanmerking tc komen.
In zijn plaals is gekomen de heer A.
P. du Mee (directeur van hot Rialto
Theater) tc Amsterdam. Tot penning»
meester is herkozen de heer E. dc
Hoop Az. (directeur Theater Novum)
tc Bussum cn verder zijn gekozen: de
heer A. L. Hoogenstraten, (directeur
Flora bioscooptheater) tc Utrecht, tot
secretaris on dc heer Ch. van Bienc,
(directeur van de N.V. Ufa Film Mij.)
tc Amsterdam tot vice» too rrittcr.
Vervolgens zijn herkozen lot leden
ran het hoofdbestuur, dc hecren: W.
Peters, (directeur Scala bioscoop) te
Vcnlo en S. Zondervan (directeur van
dc N.V. Vcrcen-igde Ncderl. bioscopen)
tc Leeuwarden, terwijl gekozen zijn de
hecren: E. Alter (directeur City
Theater) tc 's Gravenhagc, Ed. Cohen
Barnstijn (directeur H.A.P. Film Comp)
'tc 's Gravenhagc en H. Ehrlich (direc
teur van dc Tuschinski theaters te Am»
sterdam en tc Rotterdam) Rotterdam.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No.
570
NIET IN HET MONDJE STEKEN!
Baby vraagt zich af, wat hij nu
eens zal gaan doen
vindt een blokje uit een blokken» I krijgt de terechtwijzing dat hij
doos onder dc divan, daar kan hij I het niet in zijn mond mag 6teken
zich wel mee amuseeren
goed idee daar had hij zelf nog
hcelemaal niet aan gedacht
waarna het blokje hem ontnomen I bespeurt beurtelings een houten
wordt enfin hij vindt wel wat kraal, een kruimel van een biscuit
anders om dit nieuwe spelletje cn een stukje papier
mee te doen
welke tropheeën dc ccn na de
ander uit zijn mond verwijderd
worden nu komt cr toch ge»
brek
en daar is moeder alweer, ze I maar nu heeft bij haar toch te
schijnt overtuigd tc zijn, dat hij I pakken gehad, want cr was niets,
weer iets in zijn mond had I Stopt tevreden zijn vinger in zijn.
I mond en gaat slapen.
(Nadruk verboden)
DE KOMENDE EERSTE 1
KAMER-VERKIEZINGEN.
In antwoord op vragen van den heer
ui Aalten djeelt de Minister van Bin»
nenlandsche Zaken en Landbouw mede:
Het is juist, dat, ten gevolge van het
■allen van den tweeden Dinsdag der
maand Juli op 13 Juli dit jaar, het vol
gens art, 114j der Kieswet mogelijk zou»
de zijn, dat dc stemming voor dc aan
staande periodieke verkiezing van leden
der Eerste Kamer als uiterste termijn
eerst op 7 Augustus, den vijf cn twintig
sten dag na dien der candidaatstelling
plaats vindt. Zooals echter bij dc Eerste
Kamerverkiezing in 1923 gebleken is,
het zeer waarschijnlijk, dat die uiter»
stc termijn niet behoeft to worden afge
wacht In dat jaar had n.l. dc candi»
daatstelling op 10 Juli, do stemming op
27 Juli plaats. Bij overeenkomstige re
geling als in 1923 in overleg met het
Centraal Stembureau getroffen, zal de
stemming dit jaar ongeveer op 29 of 30
Juli kunnen plaats hebben.
Dat de stemmingsdag id ieder geval
in het midden van den zomer valt,
trok reeds de aandacht van do Kieswet
in 1923. In «oen van dc beide Kamers
der Staten Generaal werd daaraan och»
ter groote betcckenis toegekend en bij
dc verkiezing van 1923 is het bezwaar
niet aan den dag getreden.
Vermoedelijk zou de provincie inder
daad ecnigermate financicecl worden ge
baat .indien dc mogelijkheid werd ge»
opend, dat de stemming voor leden der
Eerste Kamer in dc jaren, waarin geen
verkiezing van dc leden der Staten
plaats heeft, zou kunnen geschieden niet
in een afzonderlijk daartoe belegde ver
gadering, maar in do vergadering van
den eersten Dinsdag der maand Juli.
Stemming op dien eersten Dinsdag zou
de echter medebrengen, candidaatstcl»
ling op een tijdstip in Juni, waarop dc
Staten niet plegen bijeen te zijn, zoodat
dus voor onderling overleg, iu verband
met die candidaatstelling, bezwaarlijk
gelegenheid zoude zijn. Het voordcel
der kostenbesparing zoude naar het oor
deel van den Minister tegen het zooeven
genoemde bezwaar niet opwegen.
Naar h.et oordcel van den Minister
bestaat geen grond voor een wijziging
der Kieswet, waarbij de gewone tijd der
candidaatstelling, bedoeld in artikel 113
der Kieswet, in dc jaren, waarin geen
verkiezing van de leden der Staten
plaats heeft, wordt gesteld op oen Dins»
dag van dc maand Juni.
BEN RAZENDE STIER NEER
GESCHOTEN
Te Deurne werd do prachtige en waarde
volle eianïboekslier Wilson" plotl-eling
razend, zóódanig, dat er voor de mensctoen
die met het dier moeeten omgaan, levens
gevaar ontetond. Er bleef niet^ anders ovor
dan toet kostbare beest neer te schieten,
waardoor do eigenares, de etierenvereen
gung le Deunne, een zwaar financieel
lies leed.
DADEN VAN OORLOG-
VOERENDEN.
De beer Hermans beeft den Minister,
van. Buitenlandschs Zaken de volgende
vragen gesteld:
Hoeft de Minister, ma behandeling in do
Tweedo Kamer van hoofdstuk IU der
Siaatsbegrooliing voor 1926, waarbij dit
punt ter sprake word gebracht, overwogen
het voorstel tot instelling een er gemengde,
vertegenwoordigers van betrokken re-
gecringen ismengosteldc commissie van
scheidsrechtere, bevoegd tot het doen van
•spraken in zake het recht op schade
loosstelling aan Nederlanders, die, vooral
België, schade leden wegens daden tooi
oorlogvoerenden
Kan maar het oordeel van den Minister
deze zaak, waarbij ook, volgens do meex-
uitgesproken ïneenfmg van de Ne-
dorlandeoho regeering, rechttrechennis ten
overstaan van Nederlanders beeft plaats
gehad indien er tegen de instelling van
commissie als bovenbedoeld bezwaren
mochten bestaan of indien b.v. de Duit-
soho regcering weigerachtig mocht zij:n.
h Lor toe rnede te werken niet aanhc-t
oordooi van den Volkenbondsraad worden
onderworpen, voor zoover hel betreft vol
kenrechtelijke aansprakelijkheid voor
schade wegens oorlogshandelingen?
Indien, naar bet oordeel van den Mi-
.eter, ook deze weg niet zou kunnen wor
den ingeslagen, op welke gronden steunt
dam dit oordeel en op welke andere wijzo
meent do Nederlamdsclie regeeriing dan te
moeien optreden om baar meermalen
in do „Mededeelingen van den* Mï-
:r van Buitcnlandsche Zaken aar
Staten-Generaal, .Tuai 1919April 1920"
ingenomen eland punt tegenover dg Duit-
eclie Regeoring te verdedigen?
EEN NESTJE IN EEN JASZAK
Te Delfgauw bij Delft werd in een der
zakken van een oudo jae, welke in een
tuindersschuurtje hing, door den eigenaar
van het kleedingstuk het kunstig bewerkt
nestje met eitjes van een winterkoninkje
gevonden.
Do jas i6 op de oude plaais gebleven cn
men' wacht nu met belangstelling do uit
komst ,vaa liet bioedproces af,
WERKFORBNSF.N
Hot bestuur van het R. K. Werklieden
verbond heeft in een adres aan den minis
ter vam Financiën o.m. verzocht te wil
len bovorderent
a. dat een work forens totaal niet meer bo
lasting zal betalen dan een inwon®
dezelfde omstandigheden betaalt in de
zwaarst belastende gemeente, waarin hij
woont of werkt;
b. dat in do wet een minimum-grens wor
de vastgelegd wan b.v. f 2500, waar bene
den geen forensea-belaetimg mag worden
gehcVen.
OHR. MIDDENSTANDSBOND
Het congres van den Christ. Midden.
landsbond, dat zooal6 gemeld dit jaar te
Leiden zal worden gehouden, is vaslgo
steld op 16 en 17 Juni.
DE BESCHADIGDE
MONUMENTALE BRUG.
DE ONDERGROND FAALDE.
Do LimibuTgsche redacteur van de Maas»
bode schrijft:
Nadere onderzoekingen aan den bescha
digden brugpijler wijzen meer en meer uit,
dat niet do oudo brug in weensamdevenno-
gon hoeft gefaald, maar wei de ondergrond
waarop de pijlers en de stroombreker
•taan. Do brug staat op een ongeveer drie
meter dikke laag riviergrint, waaronder
een groote mergellaag. Waarschijnlijk werd
de benedenste steenlaag der pijlers gelegd
op in-, do grondlaag geheid paalwerk. Door
den feilen stroom in December—Januari
1.1. werd onder een deel van 6troomibre-
cer en basement die onderlaag wegge-
ipoeld. Vermoed wordt dat nu ter plaatse
-en stroomdraad loopt, gelijk ©r in da 17a
-euw ook een bekend wan, De bodem ligt
momenteel ander den z.g. witten boog be
duidend dieper; de omderepoeling bedraagt
op plaatsen wel eon paar meter. Gegeven
deze omstandigheden, heeft zich het met
selwerk der brug uitstekend gehouden en!
kam van verval wegens ouderdom ook tnieü
gesjyoken worden. Of het nu gel>eurde ge
heel had kuuinen worden voorkomen, vormt
?cn geschilpunt onder deskundigen. Zeker
is de brug nooit regelmatig en voldoende
onderhouden. Er zal nu met grooten spoed
moeien worden geweekt, want de onder-
•pooling moet snel worden gestuit en ia
op zichzelf veel ernstiger don het wegval»
van een deel vam den los om het oude
materiaal geslagen eteenmantel uit den'
Fransehen tijd.
KIND VERBRAND.
Te Garderen had het 2 l/2»jarig
dochtertje van den daglooncr H. van
Blootenburg, bet ongeluk achterover
in een pot met kokende rijst te vallen,
waarbij de kleine zulke brandwonden
bekwam, dat zij aan de gevolgen is
overleden.
VERKEERSONGEVALLEN
Twee kinderen onder een auto
To Rotterdam zijn in do Acrt van Nes
straat twee kindoren, de 3-jarige J. P. en
haar 7-jarig broertje ,T. P. uit de Nadorsc-
straat onder een door dein 24-jarigen J. F.
R. bestuurden auto geraakt. Het meisje i);
mot een schedelbreuk en een wond boven
liet rechter oor ter verpleging in hot zie
kenhuis aan den Coolsingcl opgenomen.
Haar broertje, dio een schaafwond aan den
neus gekregen had, kon, ma im het zieken
huis verbonden to zijn, naar huis gaam»
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
- Cents per regel.
Influenza -- Hoest. 7
Gevoelt Gij U grieperig? Akker's
Abdij-siroop zal U helpen, maakt de slijm
los, werkt verzachtend en genezend. Ak
ker's Abdijsiroop is de vijand van Griep
of Influenza.Koopt heden nog een flesch.
FEUILLETON
DE ERFENIS VAN 00M
GEORGE
door
F. DE SINCLAIR.
6)
„Hei", riep Frank verschrikt cn zich
©mkeerend rende hij terug naar dc ri=
vier.
Maar ineens haakte zijn voet achter
een mollcgat, hij viel.
Een schrikschok rilde door hem tot
op zijn kruin, hij voelde den grond ai
dreunen onder de hoeven van het aan»
stormende beest-*
Dan was hij weer opgesprongen, zijn
voeten vlogen: vlak achter hem was
die dreuning nu en dc snuivende adem»
haling brieste met ccn woedende grom»
ming.
Daar was de oever
Nog een laatste inspanning, een ruk
aan zijn lijf en juist, toen hij even,
maar met ontstellende zekerheid voel»
dc. dat iets hem van achter aanraak»
■te. deed zijn elastisch lijf den wijden
sprong in het water, dat spleet voor
Zijn handen.
Als hij meters verder weer opdook
it het spiegelende vlak, wierp hij zich
snel op den rug, keek naar den oever.
Dc stier stond er nog, zijn staart
zwaaide, zijn oogen loerden in woede.
Frank lachte, maar rijn hart klopte
toch.
„Ha, dat scheelde een haar.... of hij
was er om koud geweesttoch leuk
jammer, dat Ro dit niet eens ge»
zien hadzou hij straks toch eens
vertellen:..."
Hij zwom naar dc jol, bleef cr nog
wat omheen plassen en drijven, klau»
terde er dan in en kleedde zich aan.
Toen hij wat later naar zijn eigen
steigertje was teruggeroeid cn dc jol
weer had vast gemaakt, keek hij nog
eens naar den overkant.
Dc stier stond er nog altijd, dc voor»
pootcn op den oeverrand, den brecden
kop gebogen naar 't water.
„Ja vrind", lachte Frank, „je kunt
lang wachten, voordat je me daar weer
uit op zal zien duiken".
Hij liep naar huis door de schaduw»
rijke beukenlaan, waar de» warmte ook
al was doorgedrongen en opsteeg in
aromatische geuren van den vochtigen
grond daaronder.
Daarnaast lagen de gazons in de
volle zon; een per azalea mollis scheen
in vlam te staan en te vervluchtigen
in zachtcn geur: de rc.uk der roomwitte
jasmijnen proefde hij bitterzoet ill 't
voorbijgaan.
Anders placht het had hem to ver»
risschen, maar het avontuurtje met
den stier had hem nu toch te veel op»
gewonden en hij voelde den zomerdag
thans als een drukkende last.
Indien hij de auto maar weer eens
uit de garage haalde en zijn tachtig
kilometer liet loopen; dan werd het
dadelijk frisch genoeg om hem heen.
Dc herinnering aan de vroegere mor»
genuren schoot, ineens weer toe....
Kareis vertrekRo.... de tante
Vanmiddag dadelijk na de koffie kon
hu wel eens even naar Dennenoord rij»
den.... 'n boodschap verzinnen
hoe laat of ze ook weer afgesproken
hadden om tc «aan tennissendan
bleef hij cr misschien wel hangen....
Jacques maar 'n beetje cn amitié ne»
mentenzij die vues had op Ro
maar daar was toch wel geen sprake
van.... nee, jaloers ch was hij heele»
maal nietals Ro maar niet zoo
spottend en koud deed telkens.
Voor hem kraakte het grint onder
trage voetstappen, hij keek op, 't was
Jacob, die hem uit huis tegemoet trad.
„Notaris Mcrtcns was juist aan dc
telefoon, meneer",
„O.cn?"
,,'t Was alleen maar om te zeggen,
dat meneer tegen elf uur hier komt;
meneer vroeg u tc spreken, maar ik
kon u niet vinden
i „Ik was aan 't zwemmen...-."
,Maar de notaris zei, dat dat cr niet
op aan kwam, als ik u maar de bood»
schap overbracht, dat meneer kwam".
Frank knikte.
„Elf uurje zorgt wol, dat er
koffie is hé, en ik weet niet of meneer
soms blijft lunchen-
„Ik zal wel zorgen, dat 't in orde is,
meneer".
Frank knikte, stak een sigaret op cn
slenterde het huis in.
Zoo, zoo, de notaris.... als die nu
maar eens met de definitieve afrekc»
ning kwam cn de oplossing van de
Mcxicaansche puzzle.... maar 't zou
wel weer niks zijn.... een volmacht
om te teekenen of een ander stuk waar
je niks mee opschootdaar waren
alle notarissen altijd sterk inlange
vervelende en onduidelijke stukken op
zegel met onderaan een paar kinder»
achtigc potloodkruisjcs, waar tusschen
jc dan jc naam mocht zettenen
als jc dat dan gedaan haddan gc»
beurde er nog niks.
Wat peinzend slenterde hij door dc
kamers.
Oom George had het overal toch
maar wat smaakvol ingericht: hier zat
dc brave man altijd aan dat quasi an»
tieke schrijfbureau, of mogelijk was het
wel echt antiek, al leek cr erg veel aan
veranderd cn gerestaureerd. Dat zou
hij' zelf ook maar in gebruik nemen,
zoodra do boel op orde was.
HmRo zou mogelijk een .heele»
boel anders gemeubeld willen hebben..
enfin, ze kon haar gang gaaneen
paar lapjes van duizend konden er dan
wel af.
Hier deze kamer met dat aardige bal»
con en dat ronde vensterdat dacht
hij zich altüd als Ro's boudoir.... Ja,
zou ze toch moeten hebben.... hij
wou ook een eigen kamermet
clubfauteuils en een open haarddat
was cr trouwens al allemaalmis»
schien, dat hij dan nog eens aan zijn
doctoraal ging werkenanders ccn
taai ding, als 't geen moeten is
Gekke boel; dc lui uit -Leiden zouden
hem hier moeten zien huizenVan
„Bettelstudent" ineens kapitalist
Sprookjesachtig toch eigenlijk....!
ITij trok dc spagnolet over van de
balcondeuren en trad naar buiten: in
huis was het nog koel achter gesloten
deuren en ramen, maar hier omving
hem weer dadelijk de loome dikke
warmte van den Junidag; in de verte,
tusschen het groen en dc al bruinig
verschroeiende roode»meidoorn»kroncn
cn de stille fonteinen van wat late
gouden regens, flikkerde het zonlicht
op de rivier: hij keek opzij, zag aan
den overkant den stier weer rustig
grazen; heel ver daarachter, tegen den
blauwen heuvelrand, ijlde een wit
stroomwolkje van den lokaaltrein;
overal trilde de lucht; beneden hem
lag het ronde gazon van den achter»
tuin met de hel kleurige bloemperken;
een man stond er het gras te maaien,
sleep telkens de zeis met een flitsend
geluid, dat tooh oven zong; een luwe
geur steeg omhoog van 't versch ge»
sneden gras cn de bloemen; een zoe»
ming was er alom van insecten zwaar
en onafgebroken; de vogels zwegen.
Juist toen Frank de balcondeuren
weer wilde sluiten om de hitte buiten
te houden, zwenkte dc wat gammele
landaulette vap notaris Mertens om
het huis en stopte knarsend.
Frank trad haastig achteruit.
Hij wilde hem van hier uit niet ver»
welkomen met een zekere ongegeneer»
de jovialiteitMóge notaris
mógekom bij uof zoo iets,
een begroeting, die wel in den geest
van Mertens zou zijn en waartoe Frank
anders zelf ook wel een geneigdheid
had, maar hij vond het nu toch beter,
om den braven man eens wat meer
'vormelijk tc gaan behandelen.
't Bleef altijd zoo erg huiselijk en fa»
mi Ij aar: hij was een cliënt cn geen be»
schermeling: dat zou hij hem nu dan
maar meteen eens zachtjes en fijntjes
laten voelen.
(Wordt vervolgd).
