HAARLEM'S DAGBLAD
FLITSEN
ZATERDAG 24 APRIL 1926 DERDE BLAD
UIT HET VERSLAG VAN EEN DIENSTREIS.
IN ANNO DOMINI 1731.
DE HAARLEMSCHE SECRETARIS NAAR MIDDELBURG.
Ia do gemcenlelijRo archiefbewaarplaats
berusten een aantal reisbeschrijvingen.
Volgons Van Da".* is een reisbeschrijving
een „meer of minder romantisch verhaal
van «en werkelijke of gefingeerde re ie, met
alle wederwaardigheden daaraan verbon
den." Do reisbeschrijvingen die het go
jiiecnte.ardiief liezit, zijn inderdaad min
of meer romantische verb al on van werke
lijke reizen en geen enkele wederwaardig
heid blijft onvermeld. Met «en gerust go-
WCten verklaar ik dan ook, dat de verha
len waarom hól Uier gaar, reisboeohrijvin-
gen zijn.
Ik ineen roet deze opmerking le moeien
beginnen om tegenspraak te voorkomen.
Immers dc reisbeschrijvers zelfs noemen
hun beschrijving „verbaal van het gepas
seerde", en hun reis was-noch een piel zier
noch con ontdekkingsreis, maar een sim
pel dfonstreUjc. l)c lezer, die gewoon is
de punt jee op de i to zétten, zou mij due
voor d« voeten kunnen werpen, dat ik er
maar wat van maak. Een verbaal of oen
proces.verbaal, zoo legt hij u uit, is een
«mlbielijk verslag en geen romaiiti -ch ver.
haai. Inderdaad, ZOO is hel, en m onze
ambtelijke vcu dag«n ontbreekt het roman-
tisolio gc-wooulijk dan ook ten oeneirmah-.
Naar mijn meening, terecht. Een rapport
behoort zakelijk to zijn, mag geen
stapjes maken, moet de hoofdzaak
oog houden. Geen omhaal van woorden,
maar bondigheid met duldelijkhoid g.
paard. En ook hierover zijn wo het eene
als ge verslag moet uitbrengen van een
ambtelijk onderhoud, gehouden bul
woonplaats, bespaar ons uw reisindrukken,
weid niet uit over uw rcisgenootcn, houd
uw opmerkingen over het weer in dc pen,
etel uw beschrijving van de Stad dor «a-
jnenkomet uil tot een andere geleganheid.
Intusschcn een achuiend'oeaweohe etads
eecretarle zou de redelijkheid van dozen
oisoli 1/ctwist hebben. Althans de eeorela-
ris van Ilaarlem, de heer Guldowagon, die
den 23a:on Juli 1731 naar Middelburg ver
trok om den aldaar «taanden predikant
Van Aeperen 'ie- aete van verblind ter
kening voor to loggen. Deze ambtenaar be.
achrijfi uitvoerig niet alleen do coidertec.
kening, waarmeo hg had kunnen volstaan,
maar ook de reis, waarover hij had kun
nen zwijgen. Hij maakt van zijn rapport
«en vermakelijk verhaal, een feu'.lleb
dat een plaats in een tijdschrift had
öiend. dat zeifs xtu nog met genoegen
lezen zal worden: tk ben dan ook overtuigd
dat do redactie van llaar'.cm'e Dagblad he:
zal opnemen, zij 't «kun niet als feuilleton.
De heer Guldewagen is oen gulle rappor-
leur, hij traoleert u op aardige bijkomstig
heden, zijn gemoedelijke pon onthoudt u
geen cnkole bijzonderheid. Hij vergeet- zelfs
niet to vermelden, dat juffrouw Guldewa
gen, zijn dochter, geen zeewaardig meisje
waa en hel in de Dordiche Kil to kwaad
kroeg: „zij sprak niet weinig lange woor
den. tot voordeel der vissollen." In een
officieel verslagf Hel allerhuiselijkste in
het proces.vcrhaal vnn oen dienstreis} Wil
het den man ten goede houden, hij
«s-n kind van zijn tijd. En verheug u In
het feit, dat hij u in de gelegenheid elclt
oude toestanden en oude gebruiken te
loeren kennen. Zoc'n pathologisch voor.
valletje als dat waarop de rapporteur doel
de, noemt go dan maar op don koop toe.
Dominee Willem Van Asperen wae van
M iddelburg naar Haarlem beroepen. Het
v.ae destijds do gewoonte den berooponc
- "ndeling modedcelVng te doen vm den
•:i t»lng der verkiezing, nidt eohrrftelijk.
oale tegenwoordig pleegt te geschieden.
Ba deze rocdodecling bereikte hem langs
wee verschillende wegen: zo werd hem go-
bracht uit naam van den kerkeraad
van wege burgomeesteren. Do kerkercaad
zand óf een depulatlo uit zijn midden óf
Jen koiter alleen. Toen het jacht, dat dor
llaarlcmsolien secretaris met zijn gezel
schap naar de Eeeuwsehe hoofdstad zot
brengen, voor Ooltgensplaat gekomen wa=
du hem een beurtschipper; „dnai
on stond de kost er van de Groote Kerk t
Haarlem, dio reeds külïïlle-so aan don pre
iltkaiit Van Aoperen -van het beroep hadde
gegewn, on ruin wien wij toeriepen ornme
tijding van onze gezondheid aan den lit
tu geven." Dat was daar een verassing, ik
•uiveu 1 Gezellige menschenGoede
behouden thuiskomst! Ze gingen
wat omslachtig te werk, zo maakten heel
onnoodige onkosten ik zal u straks de
honing voorleggen. Maar zo reisden in
ij'hi-hap, en zonder een uitstapje konden
ze geen predikant beroepen.
Eu&gemeeeteren zonden doorgaans oen
er etndwseoretarissen, die van een stads
bode vcrgozeld was. Op één meer of
kwam het niet aan, en het gebeurde
I, dat familieleden of kennissen zicli bij
deputatie aansloten. 1-loe moer zielen,
meer vreugd; hier was oen gunstige
«geilheid om eens een kijkje Ie Middel
buig se nemen, en de heer Guldewagon
Ion bode Sadelaar deelden het genot der
reis met den heer en mevrouw Van Geel,
de juffers Guldewagen en Tannius, den
heer Bek en des cecrc-tari-s huievrouv
vermeld de namen ia de volgorde waarin
ik ze vond. Had het aan mij gelogen, ik
.-•ou den heer en mevrouw Guldewageai
één adem genoemd hebben.
Wie zich afvraagt, wat burgcmeestcren
te maken hadden met liet beroep van
predikant, lierinnere zich, dat -tijdens de Re
publiek, Staat en Kerk nauw verbanden
waren; dat de Gereformeerde kork Staats
kerk was, en do stedelijke overheid dus
grooton invloed oefende op den gang der
kerkelijke zaken. Ik treed hierover ni
nadere bijzonderheden, maar bepaal mij
tot do medcdeelrng, dat de burgeniceiter-
lijke olsch, dio do naur Haarlem beroe
pen predikanten dwong do zoogenaamd»
„ac!e van verband" te cmdcrleekcnon,
uitvloeisel woe van de maoht, dio dc
gist raat in deze kon doon gelden. Die eteck
vindt bovendien zijn verklaring in den
[ocnmaligcn onderlingen naijver dor el
den. Haarlem was boos, ale een zijn-
predikanten aaai «en andere standplaats de
voorkeur gaf, een beroep maar elders aan
•nam. Zoo'u vertrek kwam de eer der stad
te nahet moest, ook wogende daarmee
samenhangende groote onkosten, voorko
men worden. Dat burgemeesteren prijs
den op hot behoud hunner voorgangers,
moge blijken uit de bewoordingen, w
zij een besluit van het jaar 1719 kleedden.
Ze grondden dit besluit op de overweging,
dat „de ervareutboid sedert den jure 1G31
had geleerd, dat die uitkceringe de pre
dikanten van hier naar Amsterdam of den
IIago 'beroepen, zoodanig niet kwam i
déterreeren, of da', zij dos onaangezien, t<
root© disreputatie vam do Regeoringe e
ergernis voor do Gemeente, in beide d!
plaat-en de beroeping hadden aangenomen
cn do restitutie gedaan; zijnde alleen
laastolijk met zeer veel moeiten en ook
las ton van deze stad, dommus Joht
Clireijgton le permovceren geweest oi:
beroep binnen 's-Gravojihago op zijn per.
soon gevallen af te Slaan."
iLet wel: disreputatie van de regeering
cn ergernis voor de gemeente! Zoo ging
het niet langer. De „acte van veiband'
moest het middel zijn om dc stad voor lx
leediging te vrijwaren.
H. E- KNAPPERT.
SPORTPRAATJE
HET PROGRAMMA VOOR
ZONDAG.
Hoewel de Mci»mannd reeds in aan»
tocht is, beginnen de voctbalprogrnm»
ma's zoowaar weer aan belangrijkheid
te winnen. Dut komt natuurlijk door de
groote deelneming aan dc wedstrijden
om den N". V. B.»bckcr en door de
kampiocns» en promotiewedstrijden.
Alleen uit Haarlem cn omstreken moe*
ten morgen tien elftallen den strijd aan
binden. Men zie het programma elders
m dit nummer.
Voor de derde ronde om den N. V.
B^bcker kunnen dc voetballiefhebbers
in onze stad een keus doen uit twee
wedstrijden. Aan dc Sponjnardslaan
ontvangt H. F. C. dc zwarte Ilagc»
naars en aan de Kleverlaan wordt tus»
schcn E. D. O. cn Ncptunus gespeeld.
E. D. O. kunnen we zonder bezwaar
wel reeds voor de vier ronde notcc»
ren. Met H. F. C, zal dat zoo gemak»
kclijk niet gaan. Daarvoor is H. B. S.
een te sterke tegenstandster.
Voor de roodbrockcn gaat het mor»
gen er op of er ond^r. Zij moeten naar
V. U. C. Als dc Hagenaars winnen
dan speelt Haarlem het volgend sei/
zoen ra de tweede klasse. Dc samen/
stelling van het elftal is op het oogen»
blik, dat we dit schrijven, nog niet 'bc/
kend. Wel vernemen wc, dat het niet
zeker is of Wheeler (die de vori;.
week in Charlois geblesseerd werd)
mee kan spelen. Als het moet dan
zal hij het doen, maar liever doet hij
het niet. Ook in dc middenlinic heeft
waarschijnlijk een wijziging plaats. In
dit geval zal Torringa meespelen. Mis»
schicn vinden onze lezers dc namen
der elf roodbrockcn elders in dit
mcr.
In IJmuiden kan men een interessante
wedstrijd om het kampioenschap van
Nederland vcrwaohtcn. Be Quick, die
nu reeds twee gevoelige nederlagen
leed, komt op bezoek. Het zou ons niet
verwonderen als ook ditmaal dc pun»
f.n niet in Groningen terecht komen.
Men kan er evenwel van op aan, dat
Van Lingc c.s. hun huid zoo duur mo»
gelijk zullen verkoopen.
R. C'. II. maakt voor den beker een
uitstapje aar Apeldoorn. Dat kan ecu
genoeglijk partijtje worden.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a Cents regel.
GRIEPERIG?
Neemt AKKER's Abdijsiroop. Gij zult
verwonderd zijn over haar spoedige wer
king. Vraag eens Uw vrienden die
AKKER's Abdijsiroop bij een griep
aanval gebruikten, naar hun oordeel. Al
gemeen zal men AKKER's Abdijsiroop
KERK EN SCHOOL
ACADEMISCHE EXAMENS.
Amsterdam. Gesl. doet. ex. genees»
kunde de heeren: D. Kolkman, J. H.
Gravestein en W. Schuurman; idem
pharmacie mej. M. F. Hurdenberg; ex.
s» en natuurkunde de heeren E. W.
Amsingh en F. C. Mijnssen,
Leiden: Gesl. eand.=ex. rechten de
heeren E. Bonn, E. J. Diepeveen, Ij, Th.
A. v-an der Loos, Docht.»ex. id„ mej.
J. W. F. van 't Wout.
Utrecht: Gesl. doct.»cx. geneeskunde
de heeren A. .1. H. van Kappen, A, W.
Mellema, E. VoTsr.huyl, W. Bax, G. J.
an der plaats, P. Versmot, O. J. W.
Frylink, J. Barth, .1. de la Rey Winter;
dames R. Samkaldcn, II. P. D. van den
Vijver.
Rotterdam: Bevorderd tot doctor in
de Handelswetenschappen de heer L. J.
van der Waals, referendaris bij het dep.
van Koloniën, gcb. te Leeuwarden, op
proefschrift :Dc Indische Invoerrechten
(een fiscanbeconomischc studie) en
Stellingen.
Gesl. doet.ex. Handels wetenschappen
de heer G. F. V-romans.
DE NIEUWE CANDIDAAT
door
SIMON MOS.
Ilct lokaaltreintje naderde het lan»
delijk stationnetje. Dc cenige passagie:
in een tweede»klassp coupé greep zijn
hnndtasch uit het bagagenet cn maak»
te zich gereed tot Uitstappen. Dc voor»
zichtige snelheid, waarmede het trein»
tje gereden had, verminderde, er werd
merkbaar geremd, het rhythmisch wie»
lengerafel .ging over in knersend rail»
gekras, de wiegelende cadans in schok»
kenden tegenstand, even daarna stopte
de trein.
De twcede»klassc passagier kwam
met een sprongetje op hel perron, dat
aanmerkelijk lager dan de (reeplank
lag. Buiten het station gekomen keek
hij eens links en rechts, was blijkb/
reemd. weifelde welke wcgrichting
tc slaan.
Een dikke mijnheer, met opgeblazen
rood hoofd; hetwelk was gedekt door
een auto»pet. keek met bijzondere aan»
daeht naar den reiziger, terwijl hij ge»
zelen was in een mooie, klaarblijkelijk
fonkelnieuwe Roll Roycc. met de ar»
men op het stuur geleund.
Waar moet u heen? vroeg hij,
zonder van houding te veranderen.
Naar Kruimeldam, was het ant»
woord, welke richting moet ik dan
gaan?'.... 't Is voor het eerst, dat ik
hier kom.
Voor 't eerst, dal u hier komt,
herhaalde d# \likke mijnheer, die nu
iets rechter ging zitten, bent u dan
soms de nieuwe candidaat voor Krui»
meldam?
Precies! antwoordde de reiziger,
verrast dat zijn komst al zooveel be»
kendheid had verworven in het mi»
nïatuurstadje, waarheen hij zich moest
begeven.
Onmiddelijk sprong dc dikke mijn»
heer van zijn plaats achter het sfuur,
opende een porlier achter hem cn
noodde den reiziger tot instappen.
Dan zal ik u er brengen, zei hij,
ik moest mijn zwager van den trein
halen, maar die is niet meegekomen
naar het schijnt...-! Zeker verlaat....
Affijn! Slap maar in!Ik" heb den
tijd.... Mooi wagentje, hc? Loopt as
de weerlicht.... Mijn naam is Bul»
man!Bulman van „Heidcheuvcl".
Wél bekend!Affijn, wc zclle me»
kaar meermalen ontmoeten.
Mijn naam is, zei de reiziger..-.
Wilpcrs, niet?
Juist! Aangenaam kennis te
maken, hakkelde dc passagier, die zich
verbaasde, dat ook zijn naam in
Kruimeldam al zoo wel bekend was.
Hoe het zij, hij had ten minste reeds
met een der inwoners kennis gemaakt
die hem met een zeker genoegen een
dienst wilde bewijzen.
Dc entree in het stadje was daar»
door al dadelijk ietwat ongewoon, en
Zeker voornamer dan dc candidaat»
notaris het zich had voorgespiegeld.
Het was met cenigen schroom gegaan,
het sollicitceren naar deze betrekking
in een plaats, waarvan niet veel anders
te vernemen was, dan dat het in de
toekomst een uitstekende notaris»
plaats zou zijn, in verband met vele
hout» en grondverkoopingen aldaar,
doch overigens een stadje met weinig
amusement, veel naijver en pikanterie
onder elkander, ge»
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 572
DE MINUUT DIE EEN EEUW LIJKT
Je hebt juist iemand voorgesteld, wiens naam je moest
weten, maar je niet kon herinneren en bent ontsnapt
door maar onhoorbaar iets te mompelen als die andere
vent zoo stom is, om te zeggen, dat hij den naam
niet precies verstaan heett,
(Nadruk verboden)
lijk dit meermalen voorkomt in kleine
plaatsen met een uitgebreid geklets
van cn over elkaar, natuurlijk, Intus»
schcn snelde dc auto dc poogt van het
stadje binnen, waar de straten zoo
goed als verlaten schenen. Toch meen»
de Wilpcrs van verscheidene wonin»
gen, die ze passeerden, achter en tus»
schcn raamgordijntjes, glurende gezich»
ten te bemerken, alsof ze nieuwsgierig
waren tc ontdekken wie de heer Bul»
man daar als passagier binnen, de veste
bracht. Van één raam, naar Wilpers
later bleek, van de woning waar de
ontvanger was gehuisvest, werd brutaal
het gordijn terzijde geschoven, om
toch maar goed te kunnen zien naar
den in de auto zittende.
Nadat de heer Bulman den candi»
daiit had uitgelaten bij dc woning van
den notaris, en dc heer Wilpers zijn
dank betuigde, wilde hij daarover niet
hooren. Hij moest beslist zoo spoedig
mogelijk op „Heideheuvcl" komen ken»
nismaken met zijn vrouw en dochters,
en als hij vooreerst niet zou slagen
met een kosthuis, dan stond „Heide»
heuvel" voor hem open, kon hij op de
villa logccrcn, zoolang hem goed
dunktc. Maar er waren reeds heel veel
aanbiedingen ingekomen van lieden,
die kamers disponibel hadden en een
weduwe, met twee dochters, liad ze als
't ware voor niets willen geven (de
kamers bedoelde ze) alleen maar voor
de eer. om daarover tegen anderen te
kunnen pralen.
Het waren evenwel lieve, recht har»
idijke meschen, waarom zou Wilpers
dan nog nader gezocht hebben, En dat.
bleek bij nadc-re kennismaking ook het
geval tc wezen met dc overige inwo»
r.ers. Allen beijverden zich Wilpers ter
-.wille te zijn, en van het gereserveerde,
stugge cn terughoudende, dat zoo me»
nigmaal het kenmerk is van kleine
stadsmcnschcn tegenover de vreemde
eend in dc bijt, was in Kruimeldam ab=
soluut niets tc bespeuren. Het zou heel
wat tijd kosten eer hij zou kunnen vol»
doen aan dc talrijke uitnoodigingen.
om kennis tc komen maken met dc
familie Zus cn de familie Zoo, en
reeds was hij in enkele kringen te di=
necren gevraagd. Om niet al dadelijk
kwestie tc krijgen, wie den voorrang
hebben, was het hem tot nog toe
gelukt die invitaties nog ecnigszins te
•erschuivcn tot later, wegens overstel»
pende drukte in den nieuwen werk
kring. doch hij was er van overtuigd,
lang zou hij die aanhoudende verzoe»
ken niet meer kunnen weigeren.
Ook kreeg hij allerlei aan vragen «m
■lid te wocd/cm-: van dc societei/t, van
■de zangvoroe-nigine cn van het marziek.»
•güzdscha'p „Dc H-a-nmonie". En tioen
hij ziah had doen kcuvnan als liefheb»
'bc:r van 'de schoon c kon-s ton, aohitite
■men hc-m de gcsoWkit'e man am wat
•meer 1-evan jji hot stadje tc b rong on,
en verzochten «Hamos hom een too»
noelverceinigi-ng op /tc nichten. Toen hij
daarnaar wol oo/ren had, waren cr
weer andere dames die zijn oor-dcdl
wilden hebben over een tennisclub.
Men vroeg hom raad voor het organi=
socmen -vam een fa/n<ry»fair erf of hij
leiding zou Willen giav-en aan een
atdeohng padvinders van oudere m«xs»
jcs.
In het kont: hij was weldra in hcc'.
het sbad.je, miaair vworal bij dc dames
- oudere, zoowel als jongere de (je»
ier-de. Nooit 'had 'hij /kunnen donken
i- zoo'-n p/ret'tógc owigev/i/ng van minza»
me on Lieve stadgenooten tc zullen
komen. Hij kon zijn neus -niet builen.
dc deur stok on, of hij ondervond er
alle blijken van. Het was mijnheer-
Wilpers voor en /mijnheer Wilpers 'na.
Dc cemige opmerking die de men»
schon maakten betrof altijd het niet
genoog gevolg gevon aan herhaalde
verzoeken, om toc/h vooral veel bij «le
familie te vcrsohij-nen.. Maar het was
don heer Wilpers o-nmo-g/clijk aan d/ie
overstelpende vni-cndclijlkiieden te vela
cfoem. hem zou dfus voor werkataaimihe»
den geem tijd zijn overgeibJe/ven.
Even wol ongevoelig bleef de oan-dó»
d-aat voor dit alles niet. Hét ijldd»
heidsduii veilt je, in eiken mensch aa/n»
wezig, drong zich, d/oor zooveel vor»
earing govlald. na-ar voren, Wilpcrs
droeg het hoofd liooger, on stak zijn
neus in den wind. En juist begon bij
zioh te vorbe-eJ den te KruimeHd am on»
mfisbaa/r le zijn, toon er teeke-nen kwa»
men. -dat het getij bozig was tc vcram»
doren.
Op e-etn a/vond tijd eins d'e repot Itle
van -de «angvereentging. moonde hij.
dat ide jonge al'tjes mot de sopraantjcs
smoosdon over hem. Weldra bleek
hem, dat dit zekerheid was. Een twee»
tal da/mes dunt zich zoo hevig
had geïnteresseerd voor het oprichten
van een toonedlvc-re«naging, deelde
hom mee van verdere .deelneming af
tie zien. Er waren andere dames, die
op dozen avond al -weer be.da/nktcn,
terwijl ze pas kort geleden ails llid-'
van dc zangvweenigirig waren in/gc
sohreven. Ook de overige da/mesde»
den bleken weioiffig tcgeimoeitikome-nd1
d-ion avond-
Het raadsel loste zioh echlter niet op
cn den volgenden dag ,al evenmin. De
verhoudingen waren 'plots kotil&r ge»
worden, d-at was ovcraJ duidelijk merk»
baar.
Toen Wil/pers 's morgens naar hei
kan,boor gimg e/n hij hot postkantoor
passeerde en. keek naar het bekende
raam, waarachter de dochter va® dein
directeur al/tijd lach-ond te groeten
siond, was or niemand, de gordijnen
bleven dioht. 'Dc vrouw van don wijn»
koopor, die met haraT dochters dc riöh»
ting van hot station insloeg Lette niot
op Wilpers, toc.n hij «liep zijn hoed
•lichtte voor het drietal!; ook dc doch»
ters doden of zij hem -niet opmerkten.
Op het kantoor lag oen briefje van
dc-n On'bvangcir. dat hij hedenavond
-door oimstan'd'igh-cdcn was verhinderd,
het gczolllig satmonzijn moest afzeg»
igon daar zijn dochter omg/os/teld was
iBij hot -naar 'buis gaan voor de koffie
werd hj staiand/c- gehouden door dc
dikke mevrouw W.i-omers, een stafh/ou,
deins/iwed-uwc. met zes dochters, waair
'bij as. Zondag verzocht was te 'komen
din c/c/rcn. n aar hij meen die.
Meneer WUkpers! Jwgde ze, "të
doe me plezier as dat ik uwe hier <y
'straat zien.... amdens - balk u motte
-schrijve, jal._ onverwacht wat fussohe,
'gek-omm-c, ziet u!
Volstrekt geen bezwaair, mea
rouw! 'ha-astc Wilpers izicih haar ge»
rust tc stelle :i. dan zal 'k mot genoeg
gen 'n volgende keer.....
Ja, dat izalleme dam weB erreassies.
zien.... *'t spijt me wed., vraag ökskuus,
'hoor!
Vreemd dacht Wil/peins, /dat schijnt
een doorgestoken kaart, iedarcen. is
verhinderd mij te ontvarn/gem.
Bij dc woning van zijn h-ospJba geikoo
men, «rutinwette 'bij Bulman.. Op ,,Hci»
deihcuvel" dien-de hij zéoh -tooh ween
eens te laten zien. Zo/u (hom ze-ggwn.
dat hij Zondag kwam, als het. goadi
s.
J/a, hoor es, vw-end»amics! dat zal
■niet gaa/n, antwooirdd/e de rijke miijm*
heer BuLm/an, mijn dochters .gaan. uit,
Zondag.... Dus je bog'rijpt... A-fijn! We
zulllcn mekaar m-og wol es meer zien
dat hoor je dan wel... Aiu-us! waande
hear!
Well ve-rd/raaid! m-oppordc Wflper®,
dio Bultman, spealt ootk «ai geen open
kaamt.
Op zijn kamer gekomen,, vond bi}
een komt 'or.icfje vam Lictsj.o Numor,
waarin zij mededodlde, dat Eij zioh te»1
ruigtrok uit hot voorloopig bestuur vam
d/e t-eninise-lub.
Woedend sim-eöt (hij hot vod op ta»
fel.
Wat boz-ielde de merosdhicn op oen-s?
Wat 'bodooldon 'zij? Wat was -or to
homie-lswaani aan de hand.
Juist W/M-dc hij zijn -kanner vemlaten
cn. zijn hospita, iets vcaisocken, toea
hij in dc .gang ben oden, haar dochters.
Aiirnle en Truus hoorde redekavelen.
Truus was blijkbaar pas vum buiteïi
ge komen.
Toe Trims! hoomd'e hij An/nre zegq
gen, meneer is boven.™ Dek jij nu
maar, dat wffl je immers zoo graag
Óch, hou toch oip! an'twoord-dio
Truus, met een snauw, i.k dank jc
zeg!.,. Ja, ik ben daar malHij is gCA
Cir./gagec'pd!
Wat zeg je daar? sclinïktc Annie-
Ja zeker! bevestigde Truus, bij
was al geëngageerd voor hij hier kwam-
Dc hecle s'.ad weet het-
De nieuwe candidaat trok zich be»
scheiden terug, het raadsel was opge*.
lost.
1NGETDNDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel.
WAAROM
bestelt nu iedereen VAN DIJK's vloei»
baar t'OETS=EXTRACT (voor Koper
etc.)? Is dat niet het bewijs, dat bet
veel beter is dan alle bestaande mer»
ken? Weet u wel, dat de busjes grooter
zijn en toch niet duurder?
Probeert eens een busje; het helpt
U zoo gemakkelijk door de Schoon»
maak. Prijzen 10, 15, 20, 30 et, (led.
bus 34 ct.) 12
FEUILLETON
DE ERFENIS VAN nni"
GEORGE UOlll
door
F. DE SINCLAIR.
8)
Frank slikte zenuwachtig en knikte
toestemmend.
„Ja, dat herinner ik me
„Juist. En jc zult je ook herinneren,
dat ik toen geschreven heb naar den
Hollnndschcn Consul daar, met verzoek
eens tc willen nagaan of die firma of
vennootschap nog bestond cn zoo ja,
of d-e consul dan ook kans zag van die
firma een verklaring te krijgen, dat zc
niets meer te-vorderen had van meneer
George Reevers. Ik schreef natuurlijk
niets over die gevonden vordering, die
trouwens maar een copic was van de
orgineelc, maar gaf te kennen, wat ook
waar was. dat ik op het bezit van een
dergelijke verklaring prijs stelde ii
verband met het overlijden van meneer
Reevers, die mij tot executeur.tcsta=
mentair had benoemd.
„Goed. Ik hoorde eerst niks, schreef
rog eens c-n nu juist gisteravond kreeg
}k dit hecle dossier toegezonden
en notaris Mcrtens hield een lang cn
stijf gevuld actecouvcrt op.
„Maar dat komt niet uit Mexico.
zei Frank, dc Hollandschc postzegels
ziende.
„Volkomen juist, "t komt uit Am»
/terdam. dat zal je dadelijk duidelijk
worden, hoe dat zit, maar het bevat
's kijken.... hier is alles bij elkaar.
Ten eerste deze brief van The St.
James Blood Oranje Plantation in
Mexico, die in 't Hollandsch vertaald
aldus luidt:
Mijnheer.
Het verheugde ons van den heer Mc.
Welshing te vernemen, dat u optreedt
als executeur*tcstamcntair van wijlen
den heer George Reevers.
Dc heer George Reevers was tot
half Maart '18 gedelegeerd commissa»
onzer vennootschap.
Terwijl hij deze functie vervulde
heeft hij met goedvinden van den Raad
van Commissarissen voor een privé»
onderneming een lecning hij onze ven»
nootschap gesloten, groot twee hon»
derd duizend dollar, voor den tijd van
een jaar. rentedc 7 procent. Deze vor»
dering van onze vennootschap op den
heer Reevers werd door laatstgcnoem»
den heer erkend blijkens acte, dc dato
17 Februari 1918, waarvan een afschrift
tc uwer bediening hiernevens gaat,
terwijl ebt origineel zich in onze b»o»
den bevindt.
Kort na de uitbetaling van die gel»
den is de heer George Reevers ver»
dwenen. zonder achterlating van adres
het is eerst door uw brief aan den
heer Mc. Welshing dat we tot de we»
tenschap komen, dat de heer Reevers
sedert in Holland vertoefde en daar nu
onlangs overleed.
Wij vertrouwen, dat u bij de boedel»
bereddering rekening zult houden met
onze vordering, vermeerderd met de
verschenen rente, tot op den dag der
voldoening. Dc heer I. A. Sanderson
le Amsterdam, Plantage Doklaan 183
zal in deze als onze gemachtigde op»
treden.
Hoogachtcnr,
The St, James Blood Orange
Plantation
Johnson.
„Groote hemelmnar hoe is dat
mógelijk?" beefde Frank.
Dc notaris hief de hand op en dan
dc papieren ordenend, vervolgde hij:
„Dat is een..., Dan heb ik hier een
door den Hollandschcn Consul gccerti»
ficeerd uittreksel uit de notulen der
vergadering van commissarissen, waar»
uit blijkt, dat die leening aan meneer
George Reevers wordt goedgekeurd..
Dan een door den consul gecertificeerd
extract van het kasboek van den kas»
sier der vojïnooteohap, waaruit blijkt,
dat op 19 Februari 1918 aan
George Reevers werd uitbetaald een
bedrag van twee honderd duizend dol»
lardan een afschrift van de origi»
neele leeningS3Cte met schuldbekente»
nis, eensluidend met het exemplaar,
dat wij in de nalatenschap vonden
en ten slotte de behoorlijk gezegelde
en geregistreerde volmacht van meneer
Sanderson.... en een brief van dien
meneer Sanderson zelfDat is het...
En daar mankeert niks aan".
Notaris Mertcns trok zijn pince»nez
van zijn neus, zag Frank vriendelijk
meewarig aan.
„Twee honderd duizend dollar
prevelde deze.
„Plus de rente. En dc hcele erfenis is
bruto nog geen vier ton
„Dus dan schiet er...."
„Wat over?"
Notaris Mertcns schudde sterk het
hoofd, sperde zijn oogen wat groot en
klemde de lippen op elka.r.
„Tc kort, beste jongen1 Wel 'n
ton is er te kort!" riep hij uit, maar
dan. ineens zacht en goedhartig:
,,'t Is maar 'n beroerde boodschap,
die ik je breng, hè?"
Frank gaf geen antwoord, zijn don»
kerblauwe oogen stonden groot cn
ongstig»vragend.
„Maar wat moet dat dan.... wat,.?"
stamelde hij.
„Je bent gelukkig nog jong".
Notaris Mertcns legde de stukken
weer zorgvuldig op elkaar, schoof ze
terug in het groote couvert cn -borg
dat weer op in zijn actetasch.
„Jajongde wereld staat
voor mc open!beefde Frank met
een verachtelijk lachje.
„Je hebt je candidaats hè?"
„Tk heb geen geld om door te
studeorenMaar hoe is het moge»
lijk, dat oom-George hier zoo rustig en
onbezorgd kon leven, terwijl hij
Notaris Mertens stond op, trok zijn
schouders naar boven.
„Dat is het cenige in de zaak, wat
me ook totaal onbegrijpelijk schijnt.."
„Oom was toch een rechtschapen
mcnsch.
„Dat heb ik ook altijd gedacht
„En nu twijfelt u?"
Notaris Mertcns gaf geen antwoord
wees naar de actentasch.
„'t Is net of ik droombenauwd
droom-... en dadelijk wakker zal wor»
den...." zei Frank met een hecsohc
stem. terwijl hij wat verwilderd om
zich hóen zag.
„Janog écn dingzei No»
taris Mcrtens, terwijl hij zijn hoed weer
opzette. „Die meneer Sanderson is
vanmorgen al bij mij geweest....".
„Bij u?"
„Ja.... dat 's 'n voortvarend man.
'n buitengewoon voortvarend man en
idie is ook voornemens vandaag nog
bij jou te komen".
„Óm wat te doen?"
„Tjaom wat tc doen...:, om waï
tc doen....! Je doet zulke naïve vra*
gen, beste jongen. Maar wat ik nou
zeggen wou. Denk er -om, in je eigen
belang, dat jc dien meneer maar een
beetje vriendelijk ontvangt, want je
voelt zelf wel, dat je ten opzichte van
hem, althans ten opzichte van zijn last»
gevers, in een zeer delicate positie ven»
keertDuseEnfin je snapt
me wel, hcNou. beste jongen, hot
spijt irro dat ik dc brenger moest 'zijn
van zoo'n beroerde boodschap.... zet
jc nou maar es schrap, hoor.ik zei
dat straks cn ik herhaal dat: jc bent
nog jongcn dat 's 'n mooi ding in
jouw geval'n prachtig ding!.....
kop ophoudenIk zie je nog wel..
Jc aanvaardt de erfenis nu natuurlijk
onder benifice van inventaris.... dat
maak ik in ordeBonjour Reevers!"
Notaris Mertens stak zijn groote
dikke hand uit, die Frank nu wat be»
vend drukte, greep zijn actetasch en
liep dan regelrecht de kamer uit, en
de vestibule door. naar de, voordeur.
Eer Frank tot bezinning kwam, dat
hij hem toch moest uitlaten, knarste de
oude landaulette al voorbij de open
tuindeuren; dc notaris stak nog zijn
arm op ten afscheid.
(Wordf vervolgd)!,
