VAN ONZEN REIZENDEN REDACTEUR HAARLEM'S DAGBLAD DINSDAG 27 APRIL 1926 TWEEDE BLAD (NIEUWE REEKS). Na. 281 EEN STIERENGEVECHT TE MADRID. Vóór de arena. De portier vim ons hotel had ons kcJj -ezegd, dat de „Gran Corrido dc toros extraordinario" op den Faasch» Zondag een der belangrijkste sticr-n» gevechten van het jaar zou zijn. Overal in Spanje, te Barcelona. Malaga. Toledo. Granada, Zaragossa, hadden wij dc eer» stc stierengevechten op Pnschen aan» gekondigd gezien; wij zouden de opc» ning van het seizoen tc Madrid mede» maken- Om 3 uur een vol uur vóór den aanvang van de corridazaten wij al in onze „Pulcos de somfora", ecu loge aan de schaduwzijde, hoog in de onmc» telijkc arena. Er hecrschtc ccn merkbaar nervcusc spanning, zoowel bij dc heeren als bij dc dames van ons gezelschap. Hoe zouden onze zwakke lïollandschc zenuwen dit spel van middenccuwsche wreedheid doorstaan? Er waren cr on» der ons,, die bekenden reeds bleek om den neus tc worden, als zij zich in ccn vinger hadden gesneden cn wat was een simpele, bloedende vinger vergeleken bij het bloedige spel, dat zich straks onder onze oogen zou afspelen? Een voorzichtige R^Jtcrdammcr had voor dc zekerheid een flcschje Hoffmann» druppels cn geest van salmiak mede» genomen om te kunnen helpen, waar dit noodig mocht blijken te zijn. Maar nu. een uur vóór den aanvang vfln dc corrida, was de gedachte aan bloed en aan Hoffmanndruppcls nog verre. Met is nog niet veel anders dan het gewone gewoel en gekrioel van een drukke menschenmenigtc, die optrekt naar een Zondagsspel. Eerlijk gezegd, valt het mij wat tegen! Ik had in de Pla-za de Toros te Madrid op den Poasch«Zondag een kleuriger, lcvendi» ger menschenmassa verwacht, vele Spaansehe kanten mantilles, bonte, bloemrijke sjaals, veel licht cn veel kleur voorall En wat was het? Eigen» lijk niet veel anders dan hetzelfde aspeot als bij ons een stadion dat vol» loopt bij een internationale voetbal» match, al is een stieren»kampplaats dan ook heel iets anders dan een voeU niet slaafs de alles uivcllecrcndo Euro» peeschc mode volgden en een arena nog met duizenden schoonc, verleide» lijke Carmen's bezet was. Dc .Spaan» sche vrouw met de hoogc mantille en dc bebloemde sjaal i is dikwijls van ccn waarlijk verrukkelijke gratie, He» laas zien wij er in de arena op dien middag niet meer dan een zestul onder dc meer dan 30.000 toeschouwers. Deze zes mantilles zijn met de 24 gewa» pende karabiniers met dc driekante steken, in de loge vlak naast ons het ccnige Spaansehe", dat ik aan dit Madrilcenschc publiek van het stieren» gevecht kan ontdekken. Het midden van de arena is nu ge» heel leeg. De deuren, die toegang géven tot dc pnardenstullen, zijn geopend. Tegen dc hooge, houten balustrade staan twee „cspadas" geleund het woord toreador wordt in Spanje nooit gebruikt en wij zien reeds ccn pic» cador met de lans onder zijn arm op een bruin paard in de stalopcning. Onze zenuwen zijn op het hevigst gespan» nen, nu wij weten, dat het bloedige, wreede spel zoo dadelijk zal begin» De Toodbruinc deuren onder de loge van den president worden openge» gooid en twee ruiters in doniker flu» wcclcn klccding. breede wit kanten kragen om den hals, die doen denken aan magistraatspersonen uit den tijd van Philips II. Tijden de arena binnen, fn galop gaan zo langs de hooge ba» histradc, de eene links, de andere rechts, tot aan dc stalopcning. waar zij in afwachting blijven staan, front ma» kend naar dc presidentsloge.' Een hoornsignaal weerklinkt; dan zet «nili» taire muziek met tromgeroffel en pau» ker.slag in cn uit dc wijde deuropening, recht tegenover ons. schrijdt de „paseo dc la cuadrilla", voorafgegaan door dc twee mannen te paard :n hun stem» migc zwarte dracht, naar voren. Wij vergeten een oogenblik, waarom deze mensohen dc kampplaats betreden. Het bontkleurige van dozen „vechters. Het spel der capeador. stierengevecht staat te beginnen. Ik zie naar het goedige, geblinddoekte paard, dat vlak onder onze loge staat cn een groot medelijden ikomt over mij. Mijn handen -zijn klam, mijn keel "roog, dk voel mijn slapen kloppen, s oven een neiging in mij om weg luchten, naar buiten toe. maar ik blijf tot de uiterste zenuw gespan» nen in mijn loge toisschen mijn an» dere landgcnootcn zitten. Dc president werpt oen sleutel in arena, een der ruiters in het zwart mgt hom op, galoppeert naar dc rood» bruine deur. waar echter wij de stic» ren in hun donkere hokken, opgesloten eten. Dc deuren worden wijd openge-w-or» en; het is, of cr een stilte valt in het onmetelijke tot op dc laatste plaats bezette circus. Een oogenblik van op» perste «panning en- dan stort de stier, prachtig, forseh bruin dier met breedten zweren kop cn wijd uitstaan» dc, d-rcigcrodt-schcrpe horens de kamp» plaats binnen. Een mome.nt staat het 'icr, als verblind door het stekende onlicht, roerloos stil. Aan .alle kanten rijscht tegelijk een woest, wild gegil >s; de menschen zijn plots als beesten cworden. Even schudt de stier, als crwonderd, zijn b re eden, z waren kop log heen cn weer; het is, of hij niet be» grijpt, wat er om hem heen gebeurt. Recht voor zich ziet hij een roodon doek, tergend fladderend op cn neer gaan; slug buigt hij zijn kop en dan stort hij naar voren, met woeste spron» cn, den tergci»d*rooden doek, die sleept over den grond, achterna. De capeador springt behendig over dc balustrade, de Toode mantel wappert één oogenblik vlak voor de oogen van den 'bul, met woede stoot 't dier zijn scherpe horens in den weeke lap,die bijna tegelijkertijd over dc houten schutting verdwijnt. Als versuft staat de stier ovc/i onbewegelijk stil; zijn oogen zoe» ken naar zijn vijand., dan buigt* zijn logge kop naar links en woedend holt hij een tweeden Toodcn (mantel tege» moet. Tot vier, vijfmaal toe herhaalt z,ich dit spel, dat ook voor ons, niet bloeddorstige menschen, iets moois hedft. Het eerste binmenstorten van den stier in de wijde arena, het voort» rennen in zijn verblinde woede, het spel tusschen mcnsch cn stier, tusschen behendigheid cn forsche, plompe kracht, 'is in het begin van ccn verkc» lijk mecsleependo schoonheid. Vooral :t spel van, de capc-adorcs, die hun antcls vlak voor de horens van den stier zwaaien om op het laatste oogenblik met vluggen sprong op '/ij uit te wijken, den mantel over of langs den voorbijhollenden stier slingerend, boeit ook ons heel sterk. Het is van soms verbluffende omverschrok» kenhcicl, steeds weer verrassend lenig en elegant. Maar dan komt het gruwelijke, het waarlijk mensch»onteercnde, dat ons doet huiveren era anct weerzin vervult. Geen woord van protest is scherp genoeg tegen deze „zwijnerij" zoo» als Adolf Kcrr deze beestachtige ver» tooning. deze laaghartige wreede moord»partij, die een schande is voor het Spaansehe volk, dat zoo iets duldt on verlangt, eens heeft genoemd. Daar» over echter in anijn volgenden brief. J. B. SCHUIL. De intocht van de vechtersgroep in de arena. ba!veld! Dc ccnigen, die kleur geven aan de duizendkoppige menigte daar bc» meden ons, zijn de stalknechts in hun roode buizen, die met verbluffende handigheid lccrcn kussens over de men» schenhoofden heen gooien, precies voor de zitplaatsen, waarvoor zc bestemd zijn. Het is heel roezig en druk daar beneden ons in de arena, maar 't mist alle nationale kleur. Het had Amster» dam of Rotterdam evengoed als Madrid kunnen zijn. Het loopt tegen vieren en langzamer» hand heeft het publiek nu de „asientos" —dat zijn dc zitplaatsen om de kamp» plaats ingenomen. Het aspect van de „plaza de toros" die aan ccn reus» achtig open circus doet denken is nu veel kleuriger cn levendig gewor» den! Een aardig effect maken dc wit», rood», geel», blauw, waaiertjes, waarmee het publick aan de zonzijde zich tegen de al tc scherpe .zoftiestra» len beschermt Het is écn verrassend kleurenspel van al maar bewegende1 waaiers daar tegen» over ons in het felle zonnelicht. Ook zie ik nu in de loges enkele dames met de hooge witte kanten mantilles. Kleur» rijke Spaansehe gebloemde sjaals heb» ben zij over dc balustrade voor zich gespreid cn dat is van een werkelijk zóó verrassend effect, dat het ons, Hol» landers, zeer sterk boeit. Ik laat mijn verbeelding werken en toover mij zelf voor oogen, hoe het eens geweest moet zijn, toen do Spaansehe vrouwen nog stoet" sleept on« allen onwillekeurig mee. brengt ons zeifs even tot enthou» siasmc. Dat is mooi, dat is fantastisch, dat is wel volkomen „Spaamsch" cn waarlijk prachtig van enscencering. Voorop dc drie espada's dc stier» vechters, die de zes stieren zullen be» kampen in hun paarse en gele zijden costuums. lenig, elegant en vlug. Zij gaan met vecrkrachtigc-n pas, mooie slanke gereis, alle drie. Daar achter eveneens in rijen van drie de ,.so» bresaliente". de mannen, die de st.ier» vechters bij verwonding moeten ver» vangen, de capeadores cn de banderil» leros. allen met de roode mantels zwierig ovor den linker schouder ge» slagen en gaande met dien-zelfden vce-rknachtigen. lichten tred. Daarach» ter, op hun paa.den, dc „piccadores" als zoovele Don Quichotten, do lange lansen onder hun arm, en geheel ach» teraan twee driespannen van bont»be» hangen muildieren, die straks dc ge» dooide paarden en stieren uit dc kamp» plaats zuilen wcgsleepen. In het mid» den der arena, voor dc presidents» loge, houdt de stoet halt. Met zwierige gratie zwaaien dc driekanten steken bij wijze van groet neer. Dan weer een hoorn-signaal cn dc stoet van vechters zwermt uiteen. Dc mecstcn keeren naar de stallen terug; alleen de bekam» pers voor don eersten stier met hunne helpers en de twee ruiters in het zwart blijven in de arena achter. STADSNIEUWS DE WEG HAARLEM- SCHOTEN. DE ASPHALTEERING VORDERT GOED. 't Ilecft ccnige dagen getraineerd met do werkzaamheden voor dc asphal» teering van- den Rijksstraatweg. Het wachten was op een paar scheepsla» dingen puin, die Zaterdag gearriveerd zijn. Een aantal losse werklieden, om die reden ontslagen, is Maandagmorgen weer tc werk gesteld. Er wordt nu hard aangepakt. Maandag is ook een be» gin gemaakt met het storten van den bitumlaag; dit werk cn het heen en weer rijden der zware walsen trok veel belangstelling. Deze week zal men met het asphal» teeren een heel eind heen klaar komen, ai is daarmede dc Rijksstraatweg nog niet gereed, want er is nog veel aan het overige, bestratingswerk te doen. Maar er zit nu toch schot achter. WEER EEN PAAR BIJZONDERE KIPPENEIEREN. De kippen schijnen van 't jaar rare dingen „in 't hoofd" te hebben. Ver» schillende abonnés hebben zich reeds op ons bureau aangemeld met abnormaal grootc of abnormaal kleine eieren. Nu weer toonde een abonné te Schoten ons twee eieren, niet f veel grooter dan musscheneicren, nog afkomstig van grootc boerenkippen! .DE 'BLEINB STEM" De tweede feest uitvoering van De Kleine Stem, dio Maandagavond in den Schouw, burg aan den Jam-s weg gegeven werd, heefi weer een groot aantal belangstellenden ge trokken. Ja, in den schouwburg was bijna geen plaats moer onbezet. ,.Dc Woudkoningin" oogstte weer veel ap plaus evenals het zangspel „Als do km cl'ren 6lapen" Ook nu vertelde do voorzit ter weer ©en cn ander over den bloei van de vereeniging. Het aantal loden is goed vooruit gegaan maar hot aantal donateur» is nog veel to klein. liet was voor do talrijke aanwezigen weer ©en mooie avond. Do direoteur. heer J. Po.-t, kam met genoegen op d' ,\Vy wetca, dat nu het cigenli)kes°ed geslaagden avond terugzien. DANK VOOR HULP UIT HAARLEM. Men meldt uit Dantzig: Bij de viiering van het 50»jartg be» staan van het Diaconessen Moeder» cn Ziekenhuis te Dantzig, welke vie» ring met groote plechtigheid in de Maricn»Kirche plaats vond cn waarbij ook do heer van Hamel, ITooge Com. missaris van den Volkenbond, tegen» woordig was, bracht dc voorzitter, dr- von Hiilsen in warme woorden van dankbaarheid de hulp in herinnering, "welke de 'instelling in de moeilijke ja» ren 1921. 1922 en 1923 van de Moeder» huizen te Amsterdam,. Rotterdam en Iuarlem en' van verscheidene partieu» leren ctt firma's in Nederland onder» •onden had. Ook het Roode Kruis had geholpen. Spreker hoopte, dat dc» zc verzekering van dankbaarheid in Nederland niet onbekend zou blijven- KUNST AAN HET VOLK. Voordrachtavond Jan Musch. de Gemeentelijke Concertzaal trad Jan Musch Maandagavond op, voor „Kunst aan 'hot Volk" in een aan» voordrachten. Dc groote zaal van het concertgebouw was goed bezet. Musch heeft zich al zoovele malen, op zoo voortreffelijke wijze, in Haar» lcm doen hooren, dat wij zoolang geen belangrijke nieuwe namen op de programma's staan langzamerhand kunnen gaan volstaan met slechts en» kele woorden te wijden aan de bc» faamde voordrachtavonden. Zij kenmerken zich voorloopig nog door twee onveranderlijkheden. Dc eer» de namen van dc auteurs: Huy» gens. (Scheepspraat), Bredero (kluch» tig Boerengezelschap). Hooft, Hcijcr» s, van Deyssel (Ik houd van het proza), Prins (Dc bruid), Laudy (Frag» ment uit de Paradijsvloek) cn Adama Schcltema. En de tweede: do vol» ledige overgave van het grootc audi» toiium aan den stortvloed van schoon» hcid die Musch ontspringen doet. Het laatste verschijnsel bewijst dat het publiek nog genoegen neemt met Musch' répertoire, en dat Musch in dit épertoirc nog steeds denzelfdcn on» ■ergete!ijken indruk blijft vestigen. Ook voor ons is dit keer deze on» 'ergctclijkheid weer in elk opzicht bc» ■cstigd geworden, hoewel wij niet wil» len ontkennen, dat wij Jan Musch ganrne eens in geheel ander werk zou» den willen hooren. BOND TOT VERBETERING VAN DEN PULPITANDEL IN NEDERLAND Door dc onlangs tot stand gekomen Vereeniging van pulpverbruikers en den R.K, Diocesancn Land» en Tuin» bouwbond, is opgericht de „Bond tot Verbetering van den Pulphandcl in Nederland". Het bestuur werd samengesteld als volgt: Jac. Rijlaarsdam. Bodegraven, 1c voorzitter; J. J- v- Schic, Haarlem, 2c voorzitter; J- W. Bonda, Oegst» geest, le secr,^penningmeester; G- J. 1 leymcyer. Haarlem, 2e secr-*penning» meester; Joh. U-itlcnboognnrd, Oegst» geest, cn A. C. v. Paasscn, Schiplui» den, commissarissen. 50»JARIGE ECHTVEREENIGING. Op 30 April viert liet echtpaar 11. Kramer, wonende Frans Halsstraat 55. zijn 50»jarige cchtvcrcenigïng. Bijna 35 jaar woonden dc nog krasse oudjes de man is 83, dc vrouw 80 jaar in dc Frans Halsstraat. SIGARENHANDEL MIGNON Co. Dc sigarcnhandcl der Firma Mignon en Co., gedurende vele jaren reeds ge» kid in het perceel Groote Houtstraat 140 door den heer Joh. Kloppers Jzn., is nu verplaatst naar Grootc Hout» straat 128. Deze verplaatsing bctcckcnt tcgclij» kertijd een uitbreiding en een vcrbcte» ring. Behalve dc gewone te goeder naam en faam bekende merken, tot nu toe reeds bij de firma verkrijgbaar, nog aangevuld met ccnige fijnere mcr» ken, zullen in 't vervolg ïn deze nieuwe zaak Ook ITavana*sigaren verkocht worden in verschillende prijzen. ITet is bekend dat een Havana»sigaar ecnigs» zins vochtig, tenminste eenigszins „taai", moet zijn, wil de rooker er het volle genot van hebben. Om dit te bc» reiken is in het nieuwe pand een spe» cialc HavanaskflSt aangebracht, waarin langs de ruiten een constant^ water» stroom wordt geleid, zoodat dc sigaren kunnen worden bewaard en afgeleverd in de conditie, die voor deze qualitci» ten ,wordt vcrcischt De aandacht zij er verder nog op ge» vestigd dat de firma alle artikelen van dc zoo bekende Engclsohe firma Dun» hill in voorraad heeft, in de eerste plaats natuurlijk de vermaarde pijpen, maar ook andere artikelen als sigaret» tenpijpjes. sigarenaanstekers enz. üe nieuwe zaak maakt met haar kerurige mahonic»houten betimmering en heldere verlichting een indruk van eenvoud en degelijkheid. GEVONDEN DIEREN EN VOOR» WERPEN. Terug tc bekomen bij: De G'raaF, Byzantiumstraat 64, roode ceintuur; M. Scfhouten, Generaal Botha slraat 64, beige ceintuur; H. Dinkla, Nassaulaan 34 b, witte jas; G. van Es Romolenstraat 52, blauwe jongensjas; P. Joosten, N'assaustraat 39., zwart»wit« te poes. Fauna; I;. Alirok. Lange Veer» straat 23 A. R.K. Kruis; S. Buis. Saen» redamstraat 37. padvin dorsmes; Politie» bureau, Sm edestraat -nagel nécessaire; Idem idem portemo-n-n-aie; D. C. Smit, Castel-eyn straat 12, clani-e-sporteunou» naie met inhoud; J. G. Niesten, Lou» rens Costcrstraat 5, kinderportemon» n-aic met inhoud; v. Beek, Klcvcrpark» weg 11. parapluio met metalen knop: F. -P. II. Don'kerl-o, Lange Heerenvest 104 b, bos sleutels; G. Polder, Schalk» wijikerweg, springtouw; A. Luyten, Sophiastraat 21, dames tasch. met in» houd. HET TOONEEL. CREMER. DE KLEIDE APOSTEL. De Kon. Letterlievende Vereeniging Cromer heeft gisteren haar seizoen gesloten met een opvoering van D e Kleine Apostel van haren eere» voorzitter. In zijn toespraak tot den heer Van Riemsdijk aan het slot der voorstelling .zei dc heer H. Bakker, dat de werkende leden van Crcmer „De Kleine Apostel" met liefde cn enthou» siasmc haddon ingestudeerd. Dit was aan het resultaat ook zeer wel te zien. De 'heer Van Riemsdijk kan in alle op» zichten tevreden zijn ovor de opvoe» ring, die Cremer van zijn stuk heeft ge» geven. Zij was zeer goed verzorgd en word althans in dc slaapsteebedrij» ven gegeven in de sfeer, die de auteur moet hebben verlangd. Hot is voor een recensent altijd eenigszins moeilijk een voorstelling van dilettanten een billijken maatstaf aan tc leggen, wanneer hij nog de heri-ronc» ring heeft aan een uitstekende opvoc» ring van hetzelfde stuk door acteurs van beroep. Ik wil dan ook niet verge» lijken en dc -opvoering van gisteren geheel op zich zelf, als dilettanten-- voorstelling, bcoordcelcn. In het voorspel miste ik te veel de sfeer van do pas ontdekte misdaad, die als het ware in de kamer moest hangen. Het ging alles wat heol gemoc» dclijk en Jakonic-k en (men kreeg aller» minst den indruk, dat daarnaast in een stoel nog het lijk van den vermoorden minister lag. Dc heer Jansen speelde den zeouwachtigen huisknecht wel fijntjes, maar het was meer, of hij tot dc ontdekking gekomen was, dat er sigaren uit 's ministers kistje waren ge» stolen, dan dat zijn heer en meester, dien hij 40 jaar trouw had gedicnJ, vermoord was. De ministerspresident dc heer Ockhuyscn toonde in deze omstandigheden een opmerkelijk sang»froid, alsof het in Den Haag heel gewoon js. dat ministers over hoop wa» ren gestoken. En ook Ferière, de hoofdcommissaris van politie, cn het dienstmeisje in de oorspronkelijke lezing waren er, meen ik, twee gedien stigen bij -den minister werkten niet mee om de rao-odige „stemming" op het tooneel tc brengen. In dc slaapstee van moeder Schat kwamen de spelers onmiddellijk beter op dreef. Hier gaf mevr. Lucas als de „lieftallige" skapsteeahoudster den toon aan en zij deed dit voortreffelijk. Ik heb mevrouw Lucas nooit beter ge» zien dan gisteravond. Zij was met Mies Visser de beste van allen. Wat heeft zij die juffrouw Schat sappig en levendig gegeven! Aan ha-ar konden wij gelooven; zij was in haaT ritten, haar loopen, haar spreken vooral, wcr» kelijk de ongure houdster van een slaapstee, waar een Eenarm, Houbpoot en Koos hun kazematten opslaan. Naast haar noem ik onmiddeb./K Mies Visser, die de rol van Truida, het verschoppelingetje, met zeer fijne trekjes heeft gespeeld. Zij gaf het kin» derlijke heel goed in dit figuurtje en wist ook in het sentimenteelc van het rolletje maat te houden. Voor Cremer bleek mej. Visser -reeds gisteren ccn zeer gelukkige aanwinst te zijn. Dc gasten van juffrouw Schat wcr» den vertegenwoordigd door G. de Haas -Houtpoot T-h. A. van Haarcn Eéna-rm 11. Bakker de horlogema ker Emmy Witteveen Koos en Jo Stam Francisca. Over het alge» meen was het een zeer goed quintet. Men zag wel, dat enkelen Emmv Witteveen en G. de Haas hef meest moeite deden om volkstypen te schii- ncn, meer dan dat zij werkelijk de il lusie ervan gaven, maar het was voor dilettanten toch alleszins knap werk. dat zij lieten zien. De fout was bij» voorbeeld van Houtpoot dat zij nu cn dan tc veel deden Maar op andere oogcnblikken wist men zeer gelukkig den juisten toon te treffen. Zoo bij» voorbeeld jn III, waar -men in de scène onder de lamp wel de stemming ver» mocht te wekken, die de auteur ver» langd heeft. En de heer De Haas was héél goed in het tooneeltjc in. II mei Johannes, dat hij zeer sympathiek en warm speelde. Een open doekje was het loon voor deze deugden. In Ecnarnj heb ik heel den avond geen oogenblik den heer Van Haarem herkend. Dat is een compliment op zichzelf. Hij heeft Eéna-rm kranig ge» typccrd cn het type tot (het laatst toe goed vol gehouden. Aan het verhaal in lil wist hij geen relief te geven hij was toen vrijwel onverstaanbaar maar overigens alle hulde! De heer Bakker was de horlogemaker. V-oor een dilettant was het weer op» merkelijk, wat hij ervan maakte. Toch kon ik mij die rol nog fijner voorstel» len, de momenten van inzinking en het meer bewustzijn scherper uit elkaar ge» zet. Het 'bleef nu voortdurend wat ge» lijk Jammer, da,t wij den horlogemaker ook niet eens in dc gedaante van het avonturierend meisje hebben mogen zien. Mij dunkt, dat hij een revolver niet eens had behoeven mee te nemen. De minister zou op het gezicht alleen van deze „schoonc" reéds in een stuip dood gebleven zijn. Hier heeft de auteur ons werkelijk iets onthouden. Jo Stam was als zij niet hevig dra* matisch behoefde te zijn uitstekend. Zij wist met een paar kleine handbe* wegingen, het aannemen van een enke* len stand, haar heup»wiegenden gang, zeer raak de vrouw aan te geven, die zij moest voorstellen. En zij vergrofde heel verstandig het type niet, daar de apotheose aan het slot van Francisca en F.crièrc over den -kleinen apostel heen clan nog meer onmogelijk zou zijn ge» we est. Dc heer Hirs worstelde met de rol van Fcrière. Hij maakte meer den in» druk van een gewoon rechercheurtje dan van een hoofdcommissaris van poli» tic in een wereldstad. Dat hij er niet in slaagde Ferière eenigszins aanneme* lijk te maken, mogen wij hem niet kwa» lijk nemen. Zelfs een acteur als Henri Lerens gelukte dat niet. En ten slotto „do kleine apostoll" Annie Bouman, wist wel de illusie van een jongetje te geven en zij deed aardige dingen, maar de stralenkrans om het hoofd van het kind ontbrak. En zonder dien stra* lenkrans is, wat er in dit stuk al zoo gebeurt, wel denkbaar! De auteur heeft den kleinen apostel uit zich zelf heel weinig meegegeven, de actrice moet dus aanvullen en zorgen, dat ook wij, toe» schouwers, den indruk krijgen, dat zij in waarheid voor de menschen in haar omgeving „het licht in de duister* nis" is. Dat ging boven de krachten van Annie Bouman. Laat zij zich troosten rr.ct de gedachte, dat ook Willy Haak daartoe niet in staat bleek te zijn. Al» leen een actrice als TiUy Lus zou dit althans eenige jaren geleden heb* ben kunnen doen. In de eenvoudige uniform eens politie* agents kwam nu e-n dan Frits van Dom* melen om het hoekje van de deur kijken. Weinigen in de rzal vermoedden dat deze bescheiden agent behalve over de slaapstee ook nog over heel het wel cn wee van „De kleine Apostel" waak» te. Hij had de voorstelling geleid en aan ziin knappe zaakkundige regie was zeer zeker een groot deel van het suc» ces van den avond te danken. De heer Frits van Dommelen verdiende het woord van lof, dat Jhr. Van Riemsdijk na het slot tot hem sprak. De auteur heeft zeer verstandig het heele naspel geschrapt en ook in de bedrijven van de slaapstee eenige wij» zigingen aangebracht. Het waren onge» twijfeld verbeteringen, die echter mijn oordeel over dit stuk van Van Riems» dijk niet konden wijzigen. Daar ik dat oordeel indertijd reed., breedvoerig in ons blad heb uiteengezet, behoef ik er thans niet op terug tc komen. Laat ik hier dus alleen mogen zeggen, dat D e kleine Apostel door de Cremer* leden zeer warm is ontvargen en dat den auteur aan het slot een groote krans werd aangeboden. ST, B. SCHUIL', iUBILEUM DIACONESSEN HUIS TE DANTZIG. HET DIER VOOR DE LENS „Geef mijn pnaar 'n lekker bakkie melk (Jan Musch heeft voor de 200»to maal De Wijze Kater gespeeld.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1926 | | pagina 5