Haarlem's Dagblad | 1926 | 27 april 1926 | pagina 9

OM ONS HEEN

FLITSEN

DINSDAG 27 APRIL 1926

DERDE BLAD

HET 150-JARIG BESTAAN VAN DE MAATSCHAPPIJ
VAN NIJVERHEID EN HANDEL.

Laat ons elkaar goed begrijpen: onder
'dezen na» m zal dc Maatschappij
in 1927 nog geen anderhalve eeuw be*
staan hebben: zij draagt namelijk se*
tiert de stichting haar zevenden naam-
Aanvankelijk werd zij opgericht als
«/economische Tak van dc Maatschap*
pij van Wetenschappen, heette later
Nationale Ncderlandsche Hulshoude»
lijkc Maatschappij, op last van Louis
Napoleon Iloflandschc Huishoudelijke
Maatschappij cu sedert 1815 Nederland»
scho Huishoudelijke Maatschappij, tot»
dat zij in 1826 den naam koos van
Maatschappij ter bevordering van Nij»
verheid; later verviel de bevordering
en kwam de Handel er bij. Maar, zij
het dan ook niet onder dien naam. het
volgende jaar zal zij 150 Jaar bcataan
hebben.

Natuurlijk moet dat feit gevierd w
den, Al is de toestand van nijverheid
en handel op dit oogenblik verre van
schitterend, daarom behoeft dc herden»
king van zulk een jubileum niet onop»
gemerkt voorbij te gaan. Zelfs zou het
niet goed wezen, dat stilletje» te laten
pa.ssecrcn. Zou het niet lijken, alsof
men aan do toekomst van de nijver»
beid en den handel ten ecoenmale wan»
hoopte? Daarvoor bestaat geen reden-
Wij weten immers wel, dat er in dc
afgeloopen jaren ook niet altijd onder
een roseri hemel is gewerkt. Dc indus»
trie en dc handel zijn altijd op en neer
gegaan in bloei en wanneer zij nu min
of meer in de put zitten is dat juist
een bewijs, dat zij er straks weer uit
zullen komen. Precies al» vroeger.

In deze dingen is er continuïteit en
zoo behoort die ook te bestaan in het
vieren van herdenkingsdagen. '1 oen in
Juli 1877 de Maatschappij honderd jaar
bestond is dat feit wel degelijk ge»
vïerd. De dichter J. J. L. ten hate had
er een cantate voor gedicht, die door
den componist G. A. IIeinze op «nu»
ziek was g' '<t en uitgevoerd met koor
en een so..-.icn»kwartct met orgelbe
geleiding, Sn dc Grootc Kerk te Haar
lem De toenmalige voorzitter van de
Maatschappij, Dr. A. Vrolik. hield
daarbij do feestrede en ter herinnering
nan liet feit word er een glasraam aan
«lc Grootc Kerk geschonken. Hij die ge»
legcnhcid wertf ook bet Museum van
Kunstnijverheid geopend, waarvan de
stichting toen al vijf jaar lang was
voorbereid.

Natuurlijk zou "de Maatschappij wan
neer zij sedert dien honderdsten ver
jaardag ingeslapen was. geen aanleiding
gevonden hebben, om het 150>jarig bc»
staan te vieren. Maar daar is het verre
vandaan. Natuurlijk heeft zij, evenals
nijverheid en handel zeil. hare pcrio»
«len van bloei en van inzinking gekend,
maar dit Is zeker: do Maatschappij van
Nijverheid en Handel i* op dit OOReti-
blik vol leven en energie, zooals nog
maar kort geleden, bij het 25»jarig juni»
leuin van haar uitstekenden Secretaris,
die haar drijfkracht is. den heer G. S-
«lc (Jlercq, terecht door verschillende
sprekers, mannen van industrie en
koophandel, is betoogd. Bij hot nadc»
ren van dit feest heeft dan ook het
hoofdbestuur gedacht over de manier,
waarop het In 1927 het jubileum znl
vieren en aan do naaste vrienden is
per circulaire gevraagd erf zij daarvoor
practisch uitvoerbare denkbeelden aan
de luiml wilden «loen.

Dat is al maanden geleden en op dit
oogenblik werd deze moeilijkheid nog
niet opgelost. Aan «en tentoonstelling
«lucht intn uit den aard van do stuuk het
eerst. Dc nijverheid, die nog altijd het
belangrijkste deel van dc Maatschappij
vormt, moet hare producten toon c n.
Maar talrijk zijn daarbij tie bczws»»!
ren. Is Haarlem, de bakermat van do
Maatschappij, voor een grootc. alge»
meenc tentoonstelling wel dc uangcwc»
-zen stad? Maar vo«jraL i» het nu. na
dc grootc moeilijkheden van dc laatste
jaren, wel dc juiste t ij d? Dc oorlog
bracht grootcn tegenspoed. Het U wai -
dat een opleving volgde, maar zij w
van korten duur; in het ontredderde
Europa ontstond een malaise, waaraan
ook Nederland zijn eicel heeft gehad,
dl waren wij dan ook buiten tien oorlog
gebleven. Nog altijd duurt zij voort en
wanneer buidel en nijverheid op dit
oogenblik al in staat en bereid zouden
zijn. deel te nemen aan een grootc ten»
toonstelling, waar zou het waarborg-
fonds te vinden zijn, onmisbaar voor
zulk een grootc onderneming? Was
van Rijk, Provincie en Gemeente to
verwachten, laat staan te vergen, dat zij
daarvoor grootc sommen beschikbaar
stellen zou?

Niemand durft dnt bevestigend be
antwoorden. Zeker niet dc feestvierende
Maatschappij, die een speciale Corn»
missie heeft ingesteld oln aan te drin<
gen op bezuiniging bij do openbare bc-

turen, die leiden kan tot vermindering
van <le lasten, drukkend voor nijver»
heid en handel en tot vermindering
van de belastingen in het algemeen.

Van dat denkbeeld heeft men dan
ook spoedig afgezien. Toen kwam bij
sommigen een andere gedachte op: het
houden van een retrospectieve tentoon»
stelling, een overzicht dus van de ge»
schicdenis der nijverheid, waarbij met
afbeeldingen zou kunnen worden vol»
staan.

Evenwel. de mannen vuil nijverheid
hebben minder gevoel voor het verle»
den, hoe Interessant dat voor studie
ook wezen kan. dan voor hot heden en
de toekomst. In dc eerste plaats zijn
ij practisch, om niet te zeggen nucli»
er en algemccnc belangstelling vond
dc gedachte om achter zich om te zien
dan ook niet. Toen kwam een ander
plan: het houden van een optocht. Ze»
Kcr, dc feestdagen, samenvallend met
de in de bakermat Haarlem te houden
algcmecne vergadering, zouden door
een optocht zeer verlevendigd zijn,
maar meer dan een allegorische voorstel»
ling kon zulk een stoet nooit worden.
Niettemin zou ook dit veel geld kosten
en de vraag of het daarvoor tijd en ge»
legenhcid is, kan geen vraag heetcn. Al»
dus rankte ook dit plan van dc baan en
zoo is dc stand van zaken op dit oogen»
blik, dat men niet verder gekomen is
en thans, een jaar vóór do horden»
king, nog niet kwam tot een practisch
denkbeeld.

En toch, meen ik, ligt het beste van
dc tot nu too geopperde denkbeelden
voor de hand.

De Maatschappij van Nijverheid ont»
tond te Haarlem. Niet alleen haar
Haarlemscbe departement gevoelt er
alles voor, dat zij hier gevestigd zal
blijven, ook de andere departementen,
in ons land verspreid, hechten aan deze
traditie; zij zullen er too willen mede»
werken, dat zij wordt voortgezet, En
toch is die op dit oogenblik in groot
gevaar. Sedert tal van jaren heeft het
bureau van de Maatschappij onderdak
in het Paviljoen aan den Dreef, het ge»
bouw door den bankier Hope gesticht,
naderhand in den Franschcn tijd door
Louis Napoleon bewoond, vervolgens
ook dc verblijfplaats van het Koloniaal
Museum, het Museum van Kunstnijver»
heid en, in afzonderlijke gebouwen van
dc .School voor Kunstnijverheid. De
stichting van het Koloniaal Instituut
te Amsterdam was terecht aanleiding,
dat de koloniale verzameling uit Haar»
lem naar de hoofdstad werd over»
gebracht: hoe hot gaan zal met de
School is op dit oogenblik nog onzeker,
hoewel na de bange geruchten over op»
heffing, gevolg van dc benarde Rijks»
financiën, do verbetering van het
Staatsbudget wat hoop geeft. Maar
dat de Maatschappij van Nijverheid
haar localiteilen zul behouden is voor
het minst onzeker geworden, sinds Ge»
deputeerde Staten van Noordholland,
die meet vergader» en werkruimte
dringend noodig hebben, liet oog heb»
ben laten vallen op -liet Paviljoen en
plannen ontwierpen, om dat te betrek»
ken. Wel Is op dit oogenblik nog geen
besluit genomen, maar als het zwaard
van Damocles blijft dc bedreiging bo«
ven het hoofd van de Maatschappij
hangen: het gelukkige feit, dat zij van
het Kijk hare lokalen voor een sonimc»
tje van 100 per jaar in huur heeft,
maakt dc onzekerheid natuurlijk nog
grootcr. Daarvoor behoeft het Kijk het
niet to laten, wanneer hot overigens
tegen het afstaan van het gebouw aan
het Provinciaal bestuur overigens geen
bezwaar zou hebben.

En pas is gebleken, dat Minister dc
Geer voornemens is, dat plan te bcvor»
deren. Het gevaar is dus grootcr dan
ooit.

Natuurlijk i» liet behoud van den
zetel van Nijverheid een Ilaurlcmsch
belang. Wij Haarlemmers stellen er
prijs op, to houden wat wij hebben, al
zijn er aan het bureau van do Maat»
schhppij en de vergaderingen van het
hoofdbestuur geen grootc stoffelijke
voordeden verbonden. Wij hechten aan
de traditie, wij zien daarin een cachet
voor onze stad.

Mflnr die traditie is, er o C. een van
'de gcheele Maatschappij en daarom
kan liet niet onbescheiden zijn, wanneer
wij een beroep doen ook op de andere
departementen: helpt mede, om aan
uwe Maatschappij te verschaffen een
eigen gebouw, binnen Haarlem. Dit doel
te verwezenlijken bij gelegenheid van
het 150»jairfi bestaan is een jubileums»
daad.

En dat te- meer. omdat deze feest»
gave. zelfs in dezen tijd, niet buiten
den kring der bereikbare mogelijkhc»
den ligt. De Maatschappij van Nijver»
heid en Handel heeft geen zetel noodig
in een winkelstraat, waar dc panden
kostbaar zijn; zij kan zich tevreden
stellen met een heerenhuis, gelegen
buiten dc woeligheid van het drukke
verkeer. Grootc perceelen op een atil»
lor stand worden toch niet meer als
woonhuis begeerd en zijn dus voor bc»
scheiden prijs te krijgen. Hoe vaak zijn
niet deze kloeke hoerenhuizen in kun»
toren veranderd. Iets dergelijks moet
ook voor onze Maatschappij van Nij»
verheid in Haarlem te vinden zijn.

De departcmcnts-kassen, wij weten
het wel. zijn niet rijk, maar op de be»
langstelling van vele donateurs en lc»
den kan zeker gerekend worden. Hoe
het bcnoodigde bedrag moet worden
gefinancierd, in obligaties met een laag
rentetype, in schenkingen a fonds perdu
is een /aak van nader zorg. Maar be»
langstelling voor het doel; een
eigen gebouw voor onze
Maatschappij bestaat zeker. AU
licht ook bij het gemeentebestuur van
Haarlem, bij grootc stichtingen en
lirma's; ik weiger te gclooveu, dat een
bescheiden som bij deze gemeenschap»
pclijkc samenwerking niet te vinden
zou zijn.

Daarom gaat er vandaag een exem»
plaar, van dit nummer van Haarlem's
Dagblad met een begeleidenden brief
naar al dc departementen van de «Maat»
schappij, in de verwachting, dat van»
daar weerklank komen zal van het
denkbeeld: een eigen gebouw voor de
Maatschappij.

Zij zal niet veelcischend zijn. Een
.'iertal kamers, een spreekvertrek, een
gelegenheid voor bibliotheek en ar»
chief, een kleine zaal voor vergadcrin»
gen, van het hoofdbestuur en bijeen»
komsten van commissies zullen wel
voldoende- wezen.

Zou dit dan niet een practische feest«
gave zijn bij liet aanstaande jubilcuih?
Dit geschenk, dat boven alle plannen
van tentoonstellingen en optochten het
voordeel heeft, dnt het blijvend is?

,T. C. P.

VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 574

RADIO-WEE

BINNENLAND

Vader heeft een zachte viool»! antwoordt: nee. hij weet niet wat keert na beantwoording van deze
solo weten te verkrijgen en gaat I dc naam van het stuk is en ja: I vragen tot zijn vioolsolo terug
gemakkelijk zitten om ervan te I het komt uit Hilversum
genieten. I I

tot moeder fluistert of hij
schicn even wil kijken, of
soms op haar schaar zit

waarop het gefluister vervangen
wordt door zenuwachtig gezoek
naar dc schaar

die tenslotte gevonden wordt.
Jan vraagt niet luider stemme:
wat zeg je toch?

en Mientje herhaalt met nauw I waarop vader zucht en het op»
onderdrukte stem. dat zijn stoel I geeft.

zoo kraakt, dat hindert vader

(Nadruk verboden)

INLANDSCHE VRUCHTEN-
WIJN.

BEZWAREN BELASTINGEN.

Verschenen is het Voorloopig Ver»
slag betreffende het wetsontwerp, liou»
dendc nadere bepalingen omtrent den
accijns op den wijn.

In overgroote meerderheid bleek bij
do vaste eomrnissio voor belastingen
tegen dit wetsontwerp ernstig bezwaar
te bestaan. Zij merkte op, dat het ont»
werp is gebaseerd op de onderstelling
dat do. wijnen, welke het hier betreft,
worden gebezigd tot het op grootc
schaal plegen van vcrvalschingcn en bc»
drog.

Dat in normale omstandigheden
vruchtenwijn in noemenswaardige mate
zou worden gebezigd voor het vcrsnlj»
den van huitenlandschcn wijn, is niet
war rschijnlijk.Daarvoor toch schijnen dc
productickosLcn te hoog. Slechts een
zeer kleine hoeveelheid wordt op fust
verkocht aan een enkelen grootcn af»
nemer, die zelf bottelt. Ook om «leze
reden is vermenging op cenigsztns bc»
duidende schaal onmogelijk.

Dc steeds stijgende opbrengst van
den wijnaccijns wijst allerminst op een
bcnadccling van den wijnhandel en van
dc schatkist door dc vruchtcnwijnfabric»
ken.

Deskundigen achten het niet mogelijk,
dat vruchtenwijn ook onvermengd als
eigenlijke wijn wordt verkocht.

Voorzoo ver in het belang van den
consument tegen vervalsching zou moe»
ten worden gewaakt, zou dit hehooren
te geschieden door liet treffen van
maatregelen krachtens do Warenwet
1919. Dc invoering van een nieuwe ac»
cijnshcffing is hiervoor allerminst het
gccigcndo middel. Reeds in April 1925
heeft bovendien een ontwcrj'AVijnhc»
sluit krachtens do Warenwet het licht

Een ernstig nadeel is ook dat de voor»
gestelde bepalingen in feite hctcekcncn
een heschcrming van het buitenlandsch
produet.

Dc cijfers van 'f 133.400 voor dc
schatkist en 22.680 voor het Lccning»
fonds, in dc Mem. van Toelichting ge»
nociiid, zullen voorts bij lange na niet
worden bereikt.

Een kleine minderheid der Commissie
gaf te kennen, t.o. v. dit wetsontwerp
thans nog geen stellige uitspraak te
kunnen doen. Zij wcnschtc haar oordeel
voor te behouden, totdat door dc Re»
gcering nadere gegevens zijn verstrekt.

SCHIP UITGEBRAND.

Tc Uithuizen is het schip van schip
per M. Koster uit Wildervank, dat met
stroo geladen was. geheel uitgebrand.
Do schipper en zijn gezin konden zich
met onoeite uit het vooronder redden.
Zij moesten het bram dendc schip In
nachtgewaad verlaten. Schip en lading
zijn verzekerd.

HET COLLECTE
SCHANDAAL.

l)c Voorwaarts deelt mede, dat do
Rottordamschc Rechtbank de voorloop!»
ge hechtenis van V. te Rotterdam in
vciband met zijn stcuninzamclïng voor
dc Drentschc venen tot 9 Mei heeft
verlengd.

Het blad schrijft, dat V. reeds in
1922 zich berucht heeft gemaakt tijdens
dc huizcnspcculatics en dc schandaal»
practijkcn uitgeoefend op arme dak»
loozen en op ieder, die door den toen
liecrschendcn woningnood gedwongen
werd tegen honderden guldens bc»
looning een armzalig bovenhuisjo te bc»
trekken. Hij was toen wel zoo goed
die voor den mccstbiodcnde leeg te
houden. Do huiseigenaar streek er dan
wat van op. V. nam liet dikste deel
van den buit.

Tegen eind 1922, toen dc huizen»
zwendel wat minder opleverde, heeft
bij bij"onderscheidene firma's te Rotte'r»
dam en Den Haag inkoopen gedaan.
Mijnheer V. was n.l. plotseling impres»
sarlo geworden van een troep Duitsche
balletdanseressen. Hij wist zich op zulk
een innemende manier voor te doen, dat
een handelaar te Rotterdam hem zelfs
een luxe auto voor f 4500 op crcdiet gaf!
Een tailleur mocht aan mijnheer voor
niet minder dan f 800 aan costumes
leveren.

Andere Rottcrdamschc firma's geno»
ten evenzeer dc eer van V.'s begunsti
ging. Toen duar de buit binnen was,
trok V. naar Den Haag. Hij huurde
ln Schcvcningcn het Ijspaleis en wist
reclamcifirma's te bewegen hem op ere»
diet alles te leveren wat noodig was
voor voorstellingen met het Duitsche
ballet. Hij liet de troep urtistcn zelfs
naar Schcvcningcn komen. V. had, toen
het op betalen aankwam, geen cent!
En -in Februari 1923 kwam zijn Faillisse»
ment met een schuld van ruim f 48.500
en geen cent actief! Reeds een maand
later werd het faillissement door dc
Rottcrdamschc rechtbank wegens ge»
brek aan baten opgeheven en geen «Ier
leveranciers, noch van dc auto, noch
van de kleermaker, noch een der andc»
ren heeft ooit een cent ontvangen!

De gemeente Den Haag had zelfs haar
telefoon niet betaald gekregen. Het IJs»
paleis had bijna f 12.000 te vorderen,
dc artistcn van het ballet moesten nog
ongeveer f 2000 salaris hebben nic»
mand die ook maar iets kreeg of ooit
gekregen heeft. En mijnheer V. ging
vrij uit.

Nog geen anderhalf jaar later para»
deerde deze zelfde mijnheer als de red»
der van dc arme Drentschc gezinnen!
Aan do vijftigduizend gulden schuld
is nooit meer gedacht. Neen, sterker
nog: toen dc autoleverancier na het
faillissement op zijn wagen beslag wil»
dc laten leggen, bleek het dat V. de auto
reeds voor f 1600 verkocht had!

POSTAGENTSCHAPPEN
IN WINKELS.

EEN GESLAAGDE PROEF.

Wij lezen, in dc Winkelier:

Dc in uitzucht gestelde proef tot
het vestigen van pos togen! schappen
winkels is in uitvoering gekomen.

In plun=»Zuid te Amsterdam zijn twee
agentschappen gevestigd; een in een
drogisterij in, dc Rijnstraat en een i-n
een sigarenwinkel in dc Lutmastraal.

Wij hebben aan die beide winkels
een bezoek gebracht en uit een onder»
houd is ons gebleken, dat in den kor»
ten tijd, die sinds dc vestiging verstre»
ken was, het publick den gang naar het
.nieuwe postkantoor reeds leert.

In een der zaken was vóór het eind
ven den eersten dag de eerste oplage
aan postzegels reeds uitverkocht: de
nieuwe zending liet door de stroefheid
van de nog niet al te goed functio»
neerende verbinding tusschen hoofd»
kantoor en het nieuwe filiaal wat lang
op zicü wachten, zoodat dc agCn.t, om
•het publiek ter wille te zijn beloofde,
bij aankomst van de zegels de te ver»
zenden poststukken zijnerzijds daarvan
te voorzien. Die stroefheid zal natuur»
lijk gaandeweg wel verdwijnen en dan
zal wel blijken, dat deze agentschap»
pen in een behoefte voorzien.

Het agentschap kan dn vele post»aan»
gelegenheden voorzien.

Echter niet in alle. Zoo b.v. niet -!n
postcheque en giro en in spaarbank.
Dat komt misschien later nog.

Naar wij vernemen., zijn er bij dc di»
rcctic der posterijen ccn.ige hondor»
den aanvragen van winkeliers Inge»
zonden o-m eveneens in aanmerking te
komen voor een postagentschap.

Dat ïs natuurlijk veel grootcr, dan
ooit in de bedoeling kan liggen om aan
te voldoen. Jlet eerst schijnt, als de
proef in Zuid geslaagd kan worden ge»
no em d, Aims tor d-aimAVcst aan de beurt
te komen om ccnigc agentschappen te
vestigen.

ELECTRICITEITSTARIEF
VOOR WINKELS.

In den gemeenteraad van Dc.n Haag
kwam aan de orde een voorstel van
B. onW. in zake een electricitcitstaricf
voor winkels. B. clw W. stelden voor
een vast-rochtrcgcl-ing, waardoor dc
winkeliers voor stroöm buiten de nor»
male vorlichtingsuren verbruikt, slechts
5 cont zouden behoeven te betalen. Dc
overige takken zouden volgens het
oppervkktetarief worden berekend. Bij
dc 'behandeling van het voorstel zeide
een der raadsleden, dat slechts een
klein deel van de winkeliers voordeel
zullen hebben van deze voorgestelde
regeling, die vooral voor étalagcvcr»
lichting gunstig is. Dc winkeliers zou
den echter gaarne een goedkooper ta»
lief hebben voor alle verlichting in de

winkels. Spr. pleitte voor aanhouding
en raadde a«in geen ad'vies te vragen
aan, dc Kaïmer van Koophandel, maar
de drie middenstandsorganisaties er in
te kennen, waaruit een commissie zou
kunnen worden benoemd. Hij diende
een voorstel in om te besluiten het
voorstel van B. en W. aan te houden»
Tenslotte is dit voorstel «met één stem
meerderheid aangenomen, nadat nog
opgemerkt was, dat een oppervlakteta»
ricf nadcclig is voor een klein gezin
in een groot huis.

VERKEERSONGEVALLEN

Noodlottige val.

Te Rotterdam wilde een knaapje van
vier jaar den rijweg van den Nieuwen
Binnenweg oversteken. Het kind liep
tegen een autobus op en kwam te val»
len. Een geneesheer bij wien het bin»
nengedragen werd constateerde een
paar lichte verwondingen en oordeel
de den toestand absoluut ongevaarlijk.
Later is het kind op advies van den
huisdokter in een ziekenhuis opgeno»

en. Daar is hot komen te overlijden.

Het verblindende
licht.

Zondagavond reed dc 28»jarige smid
C. J. llccrkcns uit dc Anna Paulowna»
straat te Tilburg, op een motorfiets in
dc richting OïsterwijkTilburg. Ver»
blind door liet felle licht i -n een in.
dezelfde richting rijdenden autobus,
bemerkte hij te laat wandelaars op het
rfjpad. Bij het uitwijken is hij tegen
een boom gereden. Hij heeft een
zware hersenschudding gekregen. Dc
geneeskundige dienst heeft hem naar
het gasthuis vervoerd.

Onder "de aufo.

Zondagavond passeerde dc heer Th.
Gcerts uit Zcvcnaar per auto het dorp
Wieken, toen plotseling een vierjarig
zoontje van den arbeider A. Ketelaar
den weg overstak. Het kind werd ge»
grepen en levensgevaarlijk gekwetst,

Tc water gereden.

Zaterdagavond ongeveer 8 uur is dc
14»jarigc P. J. met zijn fiets in dc
Lange Haven te Schiedam gereden en
yer«Jronkcn. Een half uur later werd
zijn lijk opgehaald.

UNIE VOOR VROUWEN.

BELANGEN.

Op dc te Utrecht gehouden algcmcc»
nc vergadering der Ncdcrlandsche Uni.c
yoor Vrouwcnbclangcn is als voorzitter
gekozen professor mr. W. L. Is. A.
Molengraaff.

DOODELIJK ONGELUK

Tc Rotterdam kreeg een 28«jarigc
havenarbeider toen hij werkzaam was
aan boord van dc motorboot Peter III,
welk schip langzjj van een zeeschip lag
in de Maashaven, bij het verladen van
balen, een baal, die uit den strop
schoot, op het hoofd. Dc man was op
slag dood.

FEUILLETON

DE ERFENIS VAN OOM
GEORGE

door

F. DE SINCLAIR.

1°)

Marian.... heb jij gezegd, dat
Mietje dc zolderraampjes zou sluiten?"

Meneer van Meerten was een kleine
schrale man met vergrijsd»rossig haar,
dnt in dunne wankleuri.go vlijen over
zijn dooraderden schedel lag; onder
<lc sterk gewelfde maar nauw zichtbare
wenkbrauwen, knipnerden onoohoudc»
lijk dc bijziende lichtblauwe oogen; «.n
verschillende plaatsen van zijn hoekig
en onregelmatig gezicht waren bru'
vlekken, die blcckrose vervloeiden;
zijn ooren waren groot en plat; boven
den mond, met dc dunne blocdcloozc
lippen, hing dc "lokkcrigc grouwrossc
knevel; om de weggeknepen kin vu
ren dc roodc stoppels van een sterk
groeiondcn baard.

..Ik meende, dat jij ze dicht wou
hebbcu", antwoordde mevrouw, zonder
van haar breiwerk op te zien.

„Ja, ik dacht als 't ging omvccrcn..

„D'r is geen wolkje aan de lucht pa"
zei Jacques.

„O.... maar *t is toch warm....
drukkend...." sprak zijn vader. „En»
fin..... Jacques, ga iij dan muur es
even aan Mietje ze geen, dat ze ze wee
open zet...."

..Och...."

Jacques maakte een vadsig onwillig
gebaar, maar een blik van zijn moeder
deed hem traag en verveeld oprijzen
en wcgslentcrcn in de richting van het
huis.

..Heb je wat kunnen rusten?" vroeg
mevrouw, haar man aanziende, die nu
in een gewonen houten armstoel was
gaan zitten.

„Ja..-." en dan tot Ro met een glim»
lach, die even als een rilling over zijn
gelaat trok. „Dat doe ik anders nooit
weet je, maar ik had koffie gedron»
ken".

„Meneer kan niet erg goed tegen kof»
fic". verduidelijkte mevrouw.

„Jawel, ik kan er best tegen...."

weersprak hij, „bestmaar koffie

verhaast dc hartswerking en daarom is
"t in 't algemeen beter om als je koffie
hebt gebruikt, even stil te gaan zitten..

niet te lang. 'n uurtje of zooan»

«Iers zou je door de te grootc nrikkcl..
Heeft ze ze weer opengezet?" onder»
brak hij zichzelf, als Jacques terug
kwam.

„Ze zal ze open zetten"— ant»

woordde deze, u kunt het controlcc»
ren...." wees hij. op het huis duidend.

„Neeik geloof je wel...." sprak

zijn vader.

Er viel even een zwijgen.

„Zou 't weer "n Amcrikaansclio hitte»
golf zijn, die wc beleven?" vroeg Ro
dun.

„Waarde vandaan komt, weet ik
niet", lachte Suus, „maar warm is»ie".

„In 't ochtendblad stond, dat in New
York de atmosfeer is opgekoeld na
een geweldig onweer...." zei Jacques.

„Stommerd1" verweet Suus bin»

nensmonds, met een haastigen blik
naar haar vader.

Mevrouw van Meerten schudde even
schier onmerkbaar het hoofd, terwijl ze
Jacques aanzag.

De oude heer ging wat onrustig ver»
zitten, keek naar de lucht.

,,'t Weer lijkt hier erg vast", sprak
Ro, de situatie begrijpend.

„O, ja. zoo vast als 'n huis", viel
Suus luchtig bij. „De barometer staat
zoo hoog".

„Daarginds is 't tocli net of er wer»
king in de lucht is...." sprak naar va»
der, die nu opstond „en de lucht trilt
zookijk

„Och. dat 's altijd als 't warm is"
zei Jacques.

„Ja, maar 't is nu toch wel buitenge»
woon...." vond dc oude heer, die nu
weer ging zitten en met dc lange becni»

ge nagels van zijn vingers op dc stocllcu
ningen begon te tikkelen.

Even trok een pijnlijke trek van
vermoeidheid over het gelaat van me»
vrouw van Meerten.

„Kom", zei Suus, „ik ga weer eens
met frisschcn moed aan den arbeid.."
en zo nam het breiwerk, dat in haar
schoot lag, weer op.

„Wil jij me 'n plezier doen, kind?"
vroeg haar vader, zich plots tot haar
wendend,

„Muis oui, mon pfcre!" antwoordde
ze en dan met een grappige zucht. „Dc
raampjes weer dicht, hè?"

De oude heer van Meerten knikte
met iets verluchts in zijn zenuwachtig
trekkend gezicht en lachte.

„Och, maar als je duar nu mee
wacht, tot wc in dc verte iets van on<
weer hooren", sprak mevrouw. „Het
heeft nu toch heelemaal geen zin

„Als wc 'r hooren is het te laat",
antwoordde hij. „Zoo'n bui is boven je,
voor dat je 't weet...."

„En Mietje heeft jonge bccnen. die
loopt wel es graag trappen", zei Suus
terwijl zo opstond.

„Nou, enfin...." berustte mevrouw
met een toch goedkeurend oogknipje
naar Suus. „maar willen jullie niet wat
drinken, dan kan Suus meteen....?"

„Drie uur. 't is nog te vroeg voor
thee..,." zei Suus.

„Ranja met spuitzei Jacques,

„dc syphons staan in do kelder..—"

„U, pa?" vroeg Suus.

,.lk wil wel 'n glas kwast", ant»
woordde deze, „maar denk je om dc
pitten?"

„Natuurlijk!.... LJ ma?"

„Ik uiks', kind...."

„Ro, jij ranja, hé..— en ik ook!"

Suus ging heen.

Er viel een stilte: Jacques boudeerde
zoo'n beetje zwijgend, mevrouw breide
ijveriger dan ooit, de houten pennen
klikken met dc regelmaat van een uur»
werk en meneer was plots tot een ver»
gelijkende beschouwing van zijn twee
handen overgegaan, bekeek ze op den
rug. aan dc binnenzijde, spreidde de
vingers, maakte vuisten.

„U heeft toch ook honderd steken
opgezet?" informeerde Ro, wien dat
zwijgen ietwat benauwde.

Mevrouw knikte, hield haar breiwerk
even op.

„,Tahonderd

„Lijkt me zoo smal...." sprak Ro.

„Mogelijk verteld".

„Dat zou kunnen...."

„Zeg Rosprak meneer, terwijl

hij zijn beide handen voor haar uitgc»
spreid hield, „zie jij nu geen verschil?"

„Verschil?" vroeg Ro niet begrij»
pend.

„Och jeetjede muggebect...."

zei Jucqueï binnensmonds.

„Ja.... vind je niet, dat deze dik»

kcr is dan dc andere?"

„Nee, ik zie het niet meneer", verzc»
kerde Ro.

„Ja.... 't is toch zoo..~ in m'u
gevoel ook...."

„Heeft u last van rhcumatiek?"

„Nee..— 'n mugccbccthier, al

'n paar weken geleden, maar dat gaat
maar niet over", en meneer van Meer»
ten maakte snel allerlei proefbewegin»
gen met zijn vingers, betastte dc zieke
hand, draaide hem weer om en om,
met een snel knipperen van zijn oogen
en een trek van nerveuzen angst om
zijn neus en mond.

„Komsuste mevrouw.... Ter»

ninck heeft er immers naar gekeken en
die zegt, dnt het niets is

„Jawel, Terminekdie is altijd

zoo luchthartig.... die ziet nergens

gevaar indat heb je gezien aan

dien jongen van Lam".

..Nou ja, dat was bloedvergiftiging
door een rnttcnbect.

„Nou goed.... maar hij is toch
dood".

„Ik vind, dat uw hand er heel nor»
maal uit ziet. meneer" hielp Ro.

„Zoo kind", antwoordde hij, „maar
op het uiterlijk kun je niet altijd aan,
weetje".

Mevrouw van Meerten zuchtte.

(Wordt vervolgd).