AH HAARLEM'S DAGBLAD OM ONS KEEN FLITSEN DINSDAG 11 MEI 1926 DERDE BLAD No. 3570 ONTWIKKELING, GENIE EN ONS ALLER BELANG Wanneer wij wat ij gewoon rijn te verstaan onder „moderne" inzichten goed willen beoordeclcn. dan moeten wjj ons in de eerste plaats behoorlijk kunnen voorstellen, dat de samenleving geen doode, maar een altijd levende, voelende massa vormt. Gemakkelijk is cat niet, ofschoon het eenvoudig ge* uoeg lijkt. t)m er toe te kunnen komen, moeten wij ons er goed van kunnen doordringen, dat er een toekomst zijn zal, waarvan wij zelf geen deel meer zullen uitmaken, het verleden zijn wij wel bereid te aanvaarden, omdat net beschreven is door lieden, aan wier waarheidsliefde wij geen reden nebben te twijfelen. De geschiedenis komt dan ook niet met onze eigenliefde in bot* sing, daar wij zonder bezwaar ons zeil kunnen beschouwen als het resultaat van wat er in de vervlogen eeuwen ge» dacht, gewerkt en gestreden is. (en hier ligt de grootc moeilijkheid) zeer zwaar is de taak. ons vast voor ongeil te houden, dat wij zelf, indien wij ui het hoogtepunt van de Rcachicecnis uitmaken, toch ook weer tijdelijk en voorbijgaand zijn en dat de algemeen© opvattingen van wie na ons komen, to» tul van de onze zullen verschillen, dat v ij op onze beurt voor ouderwctsch en I, *■- bekrompen zullen worden versleten, j» dat men zal lachen over onze verzeg kcrdhcid op allerlei gebied, zoon!-, wij ons vermaken met de dwalingen \an het voorgeslacht. Deze algcmcenc opmerking is van toepassing op allerlei uitingen van het gemeenschappelijk leven. Op sociale aangelegenheden, economie, kunst en 1100 veel meer. dat niet behoeft te wor. den opgesomd. Zij. namelijk de opmer» king kun natuurlijk niet beteekenen, dat wij kritiekloos moeten staan tegen, over alles wat zich als modem komt aanmelden, dit dus zouden moeten on. dergaan zonder oudcrzock of verzet- Waar deze zwakheid toe leidt kunnen wij zien-aan twee verschijnselen van den laats ten tijd. het communisme en liet dadaïsme. Beiden ontkenden zij het goede in wat tot nu toe bestond, be gunnen dus met dat af te breken en hun nieuwe denkbeelden te bouwen op puinhoopen. Daarmee was van te voren hun lot bepaald. Het communisme toe gepast tn Rudind. heeft reeds af. •'cdasn. daar het tcrugkccrcn moest tot vele oude vormen en het weinige dat het behield, alleen schijnbaar overeind kan houden door dwang en tirannie, liet dadaïsme is alleen een lachsucces ge wecst. NV ij hooren er al niet meer van. Maar als wij uit deze twee wel heel Vluidclijk blijkende mislukkingen zouden «Heiden, dat het nieuwe niet deugt en dat wc ons dus maar moeten houden uan de ..oude, beproefde vormen zoo. «Is dat licet, dan zottde i Wij nog veel g rooter vergissing begaan, dan oorarf nisten en dadaïsten samen. Het komt inaar op aan. tegenover moderne ver. rvchijnsclcn wclwilknd*riti»ch te staan of wil men liever: tritlsch-WCIwiUend en in ieder geval het besef levendig te houden, dat wij. de nu levenden, voor» bij zullen gaan met het tijdsgewricht, waarin wij leven. Een tastbaar voorbeeld kan de bedoe ling duidelijk maken. Toen de Russische revolutie pas tot stand gekomen v maakten de bolsjewisten de fout. intcllcctucclcn uit de rcgecrlng en nijverheid te verwijderen: het duurde niet lang. of zij moesten lien daarin weer terugroepen. Natuurlijk liaei het juist andersom moeten gebeuren: zij. die onder het vroegere, slecht© beheer met tot ontwikkeling konden kotnen, hadden moeten worden onderricht en opgeleid. Dit is het moderne idee, zooals wij in het Westen het opvatten en waarvan wij overal niet alleen de pogin» gen, maar ook de goede resultaten zien. Als het waar is (en dat kan n'cfc ont» kend worden) dat ons denkvermogen ons blijkbaar geschonken werd om het te ontwikkelen en dus onze kennis te vergrooten. dan moeten wij alles deen tot verbetering van onderwijs en oplei» ding. Zoover zijn wij langzamerhand wel gekomen, dat het inzicht alsof middel, baar en hoogcr onderwijs het uitslui. tend voorrecht behooren te blijven van enkele categorieën, in de groene doos weggeborgen is en voor goed. Alge» me ene ontwikkeling voor iedereen, die daar geschikt voor blijkt te zijn, ia daarvoor in de plaats gekomen. Vit bil. lijkhcid tegenover personen zeer zeker, maar ook in het belang van de samen, leving. Het kan immers nooit een maat» schappelijk belang wezen, dat alleen een gedeelte van haar leden tot ontwikken. ling komt en een ander gedeelte in be» trckkclijkc onwetendheid blijft. De ware samenleving is die, waarin alle krachten dus uok de intellectucele. tot volledige ontplooiing kunnen komen. Dr. Paul Kamuicrer heeft in het tijd. schrift Kosmos een Lcschouwing geschreven over genie, omgeving en overerving, waarin li ij merkwaardige dingen zegt over dit onderwerp. Dat de ouders van een genie vaak zeer mid. delmntig zijn is algemeen bekend: van den vader en de moeder van Goethe weten wij weinig uf, de moeder van Napoleon. Lactitia Bonaparte, was wel een energieke, maar overigens geen bij. zondere vrouw. Van zijn vader, die roeg gestorven is, hebben wij ternau. wernood gehoord. Omgekeerd zien wij zelden twee genieën achtereenvolgens één familie: de zoon van het genie maakt bijna altijd den indruk van ach» tcruitgang, waarvan iedereen de trieste voorbeelden kent. Hieruit blijkt, dat het genie alleen staat op zijn hoogte. Dezelfde Goethe heeft eens gezegd, dat genie ijver is en ofschoon deze ver» klaring natuurlijk onvolledig blijft, is ze evenmin onwaar, als die van Wei» ningcr: ..genie is geheugen". Maar ijver geheugen vormen samen nog iang geen genie en Kamruerer heeft gelijk, wanneer hij zegt. dat genie een verbin» ding is van uitstekende eigenschappen, die slechts bij uitzondering in één per» soon vcrecnigd zijn. Hij haalt daarbij i. wat Goethe zelf van zijn oudcis zegt: Vom Va ter hab' ich die Statur Des Lebens ernstes fulircn V©n Müttcrchen die l'rohnatur Und Lust trum labulircn. wat in onze taal ietwat vrij verta hierop neer komt. Van vader heb ik mijn figuur. Den ernst in 't mcnschcnlevcn, Verbeelding, vroolijke natuur, Heeft moeder mij gegeven. Maar ais Goethe niets meer dan dat had meegekregen, zou hij nog geen ge- nic geworden zijn en het is bovendien nog onzeker of het woord fabuli» ren wel behoorlijk vertaald is met ver» bcelding of fantasie. De uitdrukking doet meer denken aan fabeltjes ver- tellen en wanneer w-ij denken aan het basterdwoord coniabuleeren. waarmee igenlijk overdrijven, zoo uict beetje jokken bedoeld wordt, dan moeten wij in Goethes uitspraak een zekere ironie zien, ^n wat^Kammcref verder .hierover zegt, behoeven wij op dit oogcnblik ons niet te verdiepen. Voor ons onder* werp. de ontplooiing van al het voor* handen intellect, is van veel meer Ik- :g wat hij zegt over de omgeving van het genie. AN in vroeger dagen, toen maar een zeer klein gedeelte va mensehen tot volledige ontwikkeling komen kon een zekere ongerustheid deze bevoorrechten kwam: „gaan er mogelijk in -de grootc menigte gi criorcn", dan hadden zij het geruststellende antwoord klaar: ..het genie baant zichzelf zijn weg". Met zul ke plechtige verklaringen kan d. anensch zichzelf wonderwel paaien en als Carlyic. de vermaarde Engclseiie geschiedschrijver. da-ar dan nog bij. voegt: „tegelijk met het genie de -mogelijkheid, ja de zekerheid van zijn ontwikkeling geschonken", dan ko» men herinneringen aan zolderkamer, tjes. van zwoegende genieën, a zige fabrieken en aan menige andere omgeving, bij ons op, die toch de out. wikkeling van sommige geniën niet be. let hebben. Maar ook daarmee zijn wij van de quscstie niet af. Kammercr is van mee. ning. dat er veel meer bijzonder be» gaaf de menschen leven, dan wij den. ken. maar dat velen niet komen op de plaats waar zij zich het best kunnen ontwikkelen. ,.Hct veldheerstalent", zegt hij, „kan achter tie toonbank, de gave tot dich» ten in de smederij staan, „en hij wijst er op. dat koude, honger, grof en on. geschikt werk, liet genie op een harde proef kunnen stellen. Hoeveel hef wel verdragen kan vóórdat het ten on. der gaut is natuurlijk niet te zeggen, laat ons aannemen veel- Maar dat het alle bclemmoringcn in ieder geval te boven komt Is eeu kinderlijk opt!» mlsmc. .Vla wij de zaak zoo bezien komt ook de uitspraak van Goethe: „genie ijver" in een ander licht te staan. De begaafdheid is veel, maar niet alles, de ijver, dus de voortdurende oefening zijn daarbij noodzakelijk. lin daar de r.chting van de begaafdheid de voor» keur voor bepaalde bezigheden of stu» die al aanwijst, zou het niet zoo moei lijk zijn in die richting verder te stu» ren, wanneer niet daarmee gewoonlijk een tekort in andere vakkeu gepaard ging, die het klassikale onderwijs op al» lcrlci in richtingen van onderwijs niet verdragen kan. Tegen dat gevaar noemt Kanwnercr twee mid delen :de instclMVig van klassen van begaafden en de bureaux voor beroeps» keuze. Het eerste zal wel op practischc be» /.waren stuiten en -op tegenstand van ouders die bun kinderen bij de dom» men ingedeeld zullen wanen wanneer zij u t de klassen der begaafden zul. len worden geweerd. De bureaux voor beroepskeuze hebben eveneens een zware taak en toch ligt daar. meen ik. een van de beste kajisen dat genieën en hoogbegaafden d-an terecht zullen komen op de plaats, waar zij bchoo» ren. Ziehier nu juist een van de moderne denkbeelden, die wij -met optimisme moeten bekijken. Natuurlijk zullen de» bureaux te maken hebben met de eigengerechtigheid van de ouders: zouden wij zelf niet weten wat goed oor onze kinderen is?" en met de ijdelhcid van anderen,'iSie in hun uilen valken zien. terwijl het toch inderdaad uilen zijn. Moeilijkheid zal zeker ook de jeugdige leeftijd opleveren van leer» lingcn, die zichzelf nog niet ontdek! hebben of door hun omgeving piet ontdekt zijn. Stellig zal ook het bestuur ZOO-n bureau een breeder blif moeten hebben, dan de onderwijze:, had. die tot een leerling, enthousiast om timmerman ie worden, zei: ,.je hebt een goed hoofd, je kunt gemakkelijk onderwijzer worden". De jongen wou niet en terecht niet. llij zou een mid delmatig onderwijzer geworden zijn. Op de bureaux voor beroepskeuze dat -ten volle toepasselijk. Die te steu» en door optimisme is plicht, want ah les wat strekken kan tot het brengen in ieder, begaafd of minder begaafd, li de plaats waar hij zijn krachten :t meest kan ontwikkelen, 85 een per» lonüjk en daarbij een algempcn maatschappelijk belang. J. C. P. VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 585 STADSNIEUWS VEREEN'. VOOR FACULTATIEVE LIJKVERBRANDING. De afdccling Haarlem van boven» taande verecniging, hield onder voor* •ittcrschap van den heer F. de» Jong, haar jaarvergadering- Bij de opening herdacht de voorzit» ter -n de eerste plaats liet verlies door overlijden van 9 leden der afdccling. I 'it het jaarverslag van den secretaris bleek, dat 48 leden naar andere afdcelvn» werden overgeschreven en 52 nieuwe leden toetraden, zoodat de af. deeling op 1 Jan. 1926 379 telt. Het crematorium onderging een grootc uitbreiding door bijbouwing een speciale Urnenhof, terwijl de tweede oven. die met gas gestookt zal worden, gereed kwam. De afdccling zal een serie lezinij. houden, dat wil zeggen, een godsdiensti ge. door een predikant, een juridische, door een Mr. in de rechten, een mcdi* cus zal worden uitgenoodigd het vraag, stuk van hygiënische zijde te belichten. Op voorstel van den voorzitter wordt het penningmeesterschap aan het sccrc» tariaat verbonden, ter bevordering ccncr vlotte gang van zakcm. Het jaarverslag van den penning, meester werd onder dankzegging den samensteller goedgekeurd. In de kascontrolc'commissic voor 1926 werden gekozen, do hccrcn G, 11. Hvllcbrand, R. Luytcn. H. Rustige J Aan de beurt van aftreding was mcj. A. Rab. die met algcmcenc stemmen herkozen werd. Na breedvoerige besprekingen werden candidaat gesteld voor het hoofdbestuur de hccrcn Mr. J. D. Verbroek van Nieuw Beverland en T. C. R. Smit. Na de rondvraag sloot de voorzitter onder dankzegging de vergadering, waarna de leden op zijn verzoek nog cenigen tijd gezellig samen bleven. Het secretariaat der afdeeling is ge» gevestigd Leidschevaart 242, Haarlem. GOUDEN BRUILOFT. J. P. Kramer en A. A. Stiphout, wo» nende Brouwersstraat "5, hopen op 17 Mei hun gouden bruiloft te herdenken De a.s. bruidegom is 71 en de bruid 77 jaar. Beiden verheugen zich in een goede gezondheid. MOEILIJK BESLUIT De honkbalenthousiast vraagt zich af of hij moet doen of hij moeder gehoord heeft of niet. Het kan natuurlijk een stuk chocola beteekenen, maar misschien is het ook wel een optiracht voor een boodschap. (Nadruk verboden) MUZIEK CONCERT KINDERKOOR ..KIN» DERVREUGD" TE SANTPOORT. Als zingen voor kinderen een vrcug. de is en een natuurlijke uiting van ipontane levenslust, blijft de taak van een kinderkoorleidcr ideëel, ondanks clc prozaischc belemmeringen die het verwezenlijken van het ideaal in den weg staan- Dit ideaal zou moeien zijn: het aankweeken van de ware lief» mor muziek. Wat te bereiken is door het geven van artistiek zoo hoog mogelijk slaande uitvoeringen. Staat een koorleider aan liet begin van den langen weg die voeren moet naar verwezenlijking dier idealen, (op welken weg het maar al te vaak voor» komt dut de leider „lijder" wordt) dan moet uit de aard der zaak meer gelet worden op de intenties dan wel of lrct\ reeds bereikte- Critiek zou de. zen avond makkelijk, al .te makkelijk uit te oefenen zijn. Waar echter de in tenties van den lieer J. Bos duidelijk aan den dag kwamen men hoordij reeds in ,-SprociIicdje" eenigc aardige™ nuances- en het begin van doorvoelde tckstuitbeclding kunnen wc vól» staan met ccnigc algemecnc opmer» kingen. De voornaamste hiervan geldt wel de ónrutlige sfeer in de 2aa| ver oorzaakt door ccnigc minder gcwensch te elementen, die zich bij voorkeur te gen alle mogelijke voorschriften ver» klaren- Dan zou men op tijd moeten beginnen en geen pauze van drie kwar tier moeten houden. Ook de keuze var het zangspel .-De schoonc Slaapster' van Richard Hol was minder gelukkig. Solisten op dit concert waren mevi lïcldnc LudolphGcijscn, sopraan c de heer Dirk Mesmans viool. Met een: ge eenvoudige liederen van Cath. va: Rennes en twee minder eenvoudige van G- von Brucken Fock toonde de zangeres haar veelzijdige ontwikke ling. Naast dit genre muziek héerseht ze immers nog nagenoeg het geheclc moderne repertoire. Dat ze, trots een lichte indispositie Brucken lock's „Hei met de wolken zoo nog zoo gaaf wist te interpretccrcn was mede een bewijs van haar grootc technische ontwikkeling- Van de door den violist gespeelde werken waren de „Krcislertjcs" best. Er was, en voor hem persoonlijk èn in 't algemeen meer dan een reden om over de „Polonaise" van Wieniaws» ki" minder ^trrukt te zijn. De begeleiding van mcj. Annie Kahl. man-was uitstekend bij de zangeres, goed bij de violist en minder .goed bij het koor. HENK DIEBEN. FIRMA J- A- ZWANG Dezer dagen opende de heer J. A. Zwang, juwelier in perceel Groote Houtstraat 132 een zaak in zilverwaren, j Het huis werd daartoe geheel ver» bouwd en in fraaien modernen, maar sobcren stijl opgetrokken. Het interieur biedt een zeer gedis» tmgoerden aanblik. De wanden zijn met mahonie betimmerd- De groote itranes met zwarten achtergrond Ie» veren evenals de groote toonkast in het midden van den winkel schitte» rende expositieruimten. Achter den winkel ligt onder ande» :n een ruim kantoor dat ook met veel zorg en goeden smaak werd ingericht. Een woord van lof dient te worden geschreven voor de manier waarop de zilveren artikelen in de etalagekast zijn tentoongesteld. Vermelden wij tenslotte dat de firma J. A. Zwang uit» sluitend zilveren voorwerpen verkoopt- Deze zijn afkomstig uit de bekende Zaanlandscho Zilvcrsmcdcrij van G. Schoorl. Aan dien handel is verbonden de reparatieinrichting voor goud en zilver, gravccrcn, het zetten van diamanten, brillanten en paarlcn. Na een buitengewone aleemeene verga dering in de morgenuren zal de Bond van loodgieters- en üiuerspwroone in Neder land op der. Is'.en Juni in «en der zaien van het Gemeentelijk Concertgebouw des namiddags zijn congres houden. Up dit Congres zal door don heer Chi.s Jansen, directeur van het Centraal Hanzc- Burcau to Amsterdam „de maatschappe lijke positie van don Middenstand" sproken worden, waama door den heer Jhr. J. C. Mollen», Secretaris dor Kam. van Koophandel en Fabrieken voor llaa lom cu Omstreken „do economische po- sitie van den Middenstand" in het licht gesteld zal worden. Daar dit Congres plaats vindt in de da gen, dat de Afdccling Haarlem en sirekcn van genoemden Bo»nd, in n samenwerking met de drie belanghebbend» Gemeentebedrijven een technische tentoon stelling organiseert, genaamd El.Ga.W (Electricitcit-, Gas-, Watettentoonstelling), wordt een groote opkomet van bondsleden verwacht. DRANKBESTRIJDING Door do afdeeling Haarlem van de Ver. eeniging tot afschaffing van Alcohoih. Dranken wordt op Woensdag a,?. een le dc-nvergadering gehouden in het „Blauw Kruis". De agenda voor deze vergaderir,: bevat: bespreking"van de Blauwe Week e: de zomer propaganda, oprichten van cei propaganda-commiesie en bestiiursvc-rkic zing in do vacatur© van den heer Frie- link. HERDENKING MR. P. TJEENK WILLINK. In het Weekblad voor Bloembollen» cultuur lezen wij dat dezer dagen het Scheidsgerecht voor den Bloembollen» handel een buitengewone vergadering hield, waarin hulde is gebracht aan den ontslapen voorzitter Mr. P. Tjeenk Willink. Verscheidene leden van het hoofdbestuur der Algcmcenc Vcreeni» ging voor Bloembollencultuur woonden de vergadering bij. In de eerste plaats sprak de lieer E. H. Krelagc als voor» zittcr van Bloembollencultuur, die in den breede de verdiensten van den erledenc voor het scheidsgerecht me» morccrde en namens Bloembollencul» tuur een eerbiedige hulde bracht aan de nagedachtenis van Mr. Tjeenk Wil link. Verder werd het woord gevoerd door den oudsten plaatsvcrvangcr.dcn voorzitter van het Scheidsgerecht, Mr. A. N. J. Merens. Deze stelde in het licht dat de overledene aan het over» groote deel van de nicer dan 1000 uit» praken gedurende meer dan 17 jaar heeft medegewerkt met grootc liefde toewijding en dat het Schcidsge» recht ir. zijn leven een grootc plaats in» Hij heeft zijn stempel op den ar» beid van het Scheidsgerecht gedrukt. Voor een lid van het Seeidsgcreeht be» zat hij alle noodige eigenschappen. Ten slotte zeide spr. dat den overledene kenmerkten hoffelijkheid, correctheid beminnelijkheid waardoor het een genoegen was met hem samen te wer» ken. Óm die reden verliest het Scheids» gerecht ook als mensch veel in hem. EXCURSIE NAAR DE SLUISWER» KEN TE IJMUIDEN. Het bestuur van het departement Haarlem der Ned. Maatschappij voor Nijverheid en Handel deelt aan de le» den mede, dat tezamen met liet departe» ment Amsterdam op Woensdag 26 Mei een excursie zal worden gehouden ter bezichtiging (onüer deskundige leiding) van de sluiswerken te IJrauiden. Tc ongeveer 215 uur n.m. zullen de Haar» lemsche deelnemers te Vclscn aan boord gaan der boot. die de leden van het Departement Amsterdam naar I.Tmuidcn brengt. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cents per regel. Zenuwachtige menschen behooren te zorgen voor doelmatige voeding en ge makkelijke spijsvertering. wordt reeds door duizenden menschen geprezen als het ideale voedsel. FEUILLETON DE ERFENIS VAN 00M GEORGE door F. DE SINCLAIR. 22) „Ozei mevrouw v. Meert oh wat langgerekt peinzend, terwijl ze ook blijkbaar Frank's naam hcclcmaal ver» «eten wasja. ja dat jonge mensch, dat toen een poosje op Eiken- daalik heb zijn naam ook niet ont» houdenMaar dat vond ik trou» wens niet zoo erg prettig, als die hier kwam'n Beetje obscuur Jacques heeft een heclc goeie blik op menschen. maar die was ook hcclc maal niet op hem gesteldde meis jes al evenmin trouwensen hij is ooi- op zoo'n wonderlijke w'jze ver. tr !--nverdwenen eigenlijk „Ochzoo., ik heb hem niet ge volgdsprak tante Marticn die mevrouw van Meerten ecu oogcnblik scherp aanzag. Marian, nu ft er bepaald wind huur zei meneer van Meerten hier met iets angstigs in zijn stem, „zou je nu 't raam op de slaapkamer Mevrouw van Meerten zuchtte even en belde. ,/k Zal Mietje...." Er trok een diepe dubbele groef bo» .-n den neus in het lange Witte ge» zicht van tante Marticn en ze klemde haar lippen even'zoo stijf op elkaar, dat het zwak bcssensapklcurig rood van heclcmaal verbleekte. „Ja...." ging mevrouw van Meerten dan weer door. ..Jacques heeft van van der Graft, de candidaat van Mortens zoo 't een en ander van gehoord. Die Reevers scheen heclcmaal .Juist. Reevers was de naam knikte tante Marticn. Mevrouw van Meerten scheen even onthutst, doch daar" Mietje op liet schellen binnen kwam, vergleed di onthutsing in den opdracht, dien z meisje gaf, om de slaapkamerramen dicht te doen. waarna ze vervolgde: „Nu. maar die scheen heclcmaal geen recht te hebben om op Eikcndaal en. Hij was daar, schijnt liet. maar ingedrongen onder een of ander voor. :n''scl". ,Hèdeed tante Marticn ver baasd. „Hij is absoluut sans le sou...." ging mevrouw van Meerten voort, „een betrekking heeft hij ook nietgeen academische graad niets.... en hij heclcmaal zonder schulden is... De hevige hedciiklijkhcid van i vrouw van Meerten was meer dan een bevestiging. Enfitt...maat Eiken daal is nu verhuurd", besloot ze. „Aan wie?" Mevrouw van Meerten haalde haar schouders op. ..'t Zijn vreemdelingen, Franschcn of Belgen, en 't moet ook maar tijde» lijk vezen. Jacques had ook begrepen, d-it die oude heer Reevers niets dan schulden heeft nagelaten I Ietante Marticnu hier?" Suus binnentredend „Liggen. Turk....!" beval ze meteen tot den >tcn Bernadinér. die haar volgde en dadelijk gehoorzamend het zachte lijf legde op een mat in den hoek der ire. „Dag Suus", sprak tante Marticn, haar de hand reikend. „Gewandeld?" „Met Turk. Ilij is weer beter...." „Was hij ziek?" „Jade stakker.... die hitte, daar kan hij niet tegenHij kuiert maar liefst in de sneeuw, lie jongen, met een fiesch brandewijn om zijn hals om bevroren reizigers te ontdooien Maar nu met die koelte is hij weer heel tierig". ..Regent het niet meer?" vroeg haar vader. stil, droog weer op 't Mccrtcn's oogen knip» ,N( oogcnblik" Meneer perden he- „Dun zoucn wc het raam wel weer.." „O lieve .gosjes",. riep Suus, „zijn wc weer aan t kiekeboe spelen met die raampjes: open»toe.... opcn»toc.1" De oude heer lachte nu zelf ook. „Weinig respect voor haar vader, he juffrouw Zwcelinck?" sprak hij. „Nou, dat is me tot heden hcusch og niet gebleken, meneer van Meer ten", antwoordde ze. „Toe Suussprak hij dan vleiend „kind, ga jij 't raam op de slaapka» mcr es even open zetten, anders wordt het te benauwden als je me een groot plezier wilt doen, ook de zolder» raampjes". „Lieve papa", zei Suus vroolijk, „ik zal het doen, maar dan blijven zo ook minstens een uur open, op de klok af. 't is nu half vijf.al komt er ook een orkaan en een wolkbreuk1" „Goedgoed.... afgesproken..!" lachte hij, blij verlucht, „maar doe het dan nu Suus rukte de bleekgroene muts van haar verwarde roode kuif en trok het grauwbruine manteltje- van haar sproetige dunne armen; de groote lichtblauwe oogen met de bijna witte wimpers, in het rossige gezicht. lach» ten even naar tante Marticn. die wel begrijpend knikte; dan ging Suus. Dadelijk sprong Turk weer op. sleep» te inct zijn «root lichaam een serre» stoel een cindwccgs mee en volgde dan statig zijn jonge meesteres. Dien avond kreeg Suus een au Ko. brief Ze schreef: Mijn lieve schat. N'u kom ik je een nieuwtje vertel len, waarvan je verbaasd zult opkij ken, doch dat je ten dcclc toch ook vel genoegen zal doen. Maar eerst krijg je een zoen voor je heerlijken langen brief, dien ik nog telkens weer herlees, met al dat wetenswaardige nopens Frank. Het zal, zooals je zelf ook schrijft, wel grootcndeels laster zijn of minstens een totaal sehccvc voorstelling van zaken, maar vat ik er in ieder geval uit vasthou. is het besef, dat die arme jongen toch wel heel, heel veel verdriet en ellende moet doorgemaakt hebben, eer hij kon besluiten Eikcndaal zoo te verlaten. Ik zie hem maar altijd voor me, zoo als hij daar plotseling tegenover me stond op den hoek van dat laantje, volkomen verrast en eer hij tijd had om zijn gevoel door zijn verstand te laten beheerschen. De stakker! Als ik toen maar geweten en begre pen had, wat ik nu weet en begrijp. Waar of hij toch zou zijn? Ik durf evenmin als jij aan dien ver» waanden Hoevenaar vragen om zijn mogelijk adres, al ben ik ook meerma len op het punt geweest het toch te doen. Als je brave broeder Jacques zich nu maar niet. verbeeldde, dat hij ook gecharmeerd op me is, dan kon» den wij er door zijn tussclienkomst natuurlijk heel makkelijk achter ko» men. Enfin, er is meer akeligs in de wc» rcld en je vlast op liet beloofde nieuw» tje hè. kind? Van de vijftien brieven, waarmee ik i even zoovele advertenties „reflee» teerde" zijn er tot heden., twaalf be» antwoord! Iets vreemds? Hcelemaa! niet. De oorzaak van dit icccs schuilt in de omstandigheid, dat ik geen salaris verlang. Dat bevalt! Maar o. schat, als je die idiote brie» ven zoudt lezen en die schaamteloos uitbuitende voorstellen. Een „mevrouw" in Rotterdam ver» langt, dat ik het opzicht neem over drie schoolgaande kinderen, en tevens „leiding" zal geven aan liet bestuur van het huishouden. Zij zal me daarbij ook „assistccrcn", maar een meid is er niet; wel twee maal per week een werkster. De wasch aan huis! Fn ik zal behandeld worden uls een lid van het gezin! Enzoovoort. enzoovoortik zal je er eens een bloemlezing uit zenden. Mij hebben die brieven de oogen e» opend voor een hcelebocl maatschappe» iijke toestanden of beter gezegd, mis» standen, waarvan ik het bestaan zelfs niet vermoedde. (Wordl vervolgd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1926 | | pagina 9