AH
HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS KEEN
FLITSEN
DINSDAG 11 MEI 1926
DERDE BLAD
No. 3570
ONTWIKKELING, GENIE EN ONS ALLER
BELANG
Wanneer wij wat ij gewoon rijn te
verstaan onder „moderne" inzichten
goed willen beoordeclcn. dan moeten
wjj ons in de eerste plaats behoorlijk
kunnen voorstellen, dat de samenleving
geen doode, maar een altijd levende,
voelende massa vormt. Gemakkelijk is
cat niet, ofschoon het eenvoudig ge*
uoeg lijkt. t)m er toe te kunnen komen,
moeten wij ons er goed van kunnen
doordringen, dat er een toekomst zijn
zal, waarvan wij zelf geen deel meer
zullen uitmaken, het verleden zijn wij
wel bereid te aanvaarden, omdat net
beschreven is door lieden, aan wier
waarheidsliefde wij geen reden nebben
te twijfelen. De geschiedenis komt dan
ook niet met onze eigenliefde in bot*
sing, daar wij zonder bezwaar ons zeil
kunnen beschouwen als het resultaat
van wat er in de vervlogen eeuwen ge»
dacht, gewerkt en gestreden is.
(en hier ligt de grootc moeilijkheid)
zeer zwaar is de taak. ons vast voor
ongeil te houden, dat wij zelf, indien wij
ui het hoogtepunt van de Rcachicecnis
uitmaken, toch ook weer tijdelijk en
voorbijgaand zijn en dat de algemeen©
opvattingen van wie na ons komen, to»
tul van de onze zullen verschillen, dat
v ij op onze beurt voor ouderwctsch en
I, *■-
bekrompen zullen worden versleten, j»
dat men zal lachen over onze verzeg
kcrdhcid op allerlei gebied, zoon!-, wij
ons vermaken met de dwalingen \an het
voorgeslacht.
Deze algcmcenc opmerking is van
toepassing op allerlei uitingen van het
gemeenschappelijk leven. Op sociale
aangelegenheden, economie, kunst en
1100 veel meer. dat niet behoeft te wor.
den opgesomd. Zij. namelijk de opmer»
king kun natuurlijk niet beteekenen,
dat wij kritiekloos moeten staan tegen,
over alles wat zich als modem komt
aanmelden, dit dus zouden moeten on.
dergaan zonder oudcrzock of verzet-
Waar deze zwakheid toe leidt kunnen
wij zien-aan twee verschijnselen van
den laats ten tijd. het communisme en
liet dadaïsme. Beiden ontkenden zij het
goede in wat tot nu toe bestond, be
gunnen dus met dat af te breken en
hun nieuwe denkbeelden te bouwen op
puinhoopen. Daarmee was van te voren
hun lot bepaald. Het communisme toe
gepast tn Rudind. heeft reeds af.
•'cdasn. daar het tcrugkccrcn moest tot
vele oude vormen en het weinige dat
het behield, alleen schijnbaar overeind
kan houden door dwang en tirannie, liet
dadaïsme is alleen een lachsucces ge
wecst. NV ij hooren er al niet meer van.
Maar als wij uit deze twee wel heel
Vluidclijk blijkende mislukkingen zouden
«Heiden, dat het nieuwe niet deugt en
dat wc ons dus maar moeten houden
uan de ..oude, beproefde vormen zoo.
«Is dat licet, dan zottde i Wij nog veel
g rooter vergissing begaan, dan oorarf
nisten en dadaïsten samen. Het komt
inaar op aan. tegenover moderne ver.
rvchijnsclcn wclwilknd*riti»ch te staan
of wil men liever: tritlsch-WCIwiUend
en in ieder geval het besef levendig te
houden, dat wij. de nu levenden, voor»
bij zullen gaan met het tijdsgewricht,
waarin wij leven.
Een tastbaar voorbeeld kan de bedoe
ling duidelijk maken. Toen de Russische
revolutie pas tot stand gekomen v
maakten de bolsjewisten de fout.
intcllcctucclcn uit de rcgecrlng en
nijverheid te verwijderen: het duurde
niet lang. of zij moesten lien daarin
weer terugroepen. Natuurlijk liaei het
juist andersom moeten gebeuren: zij.
die onder het vroegere, slecht© beheer
met tot ontwikkeling konden kotnen,
hadden moeten worden onderricht en
opgeleid. Dit is het moderne idee, zooals
wij in het Westen het opvatten en
waarvan wij overal niet alleen de pogin»
gen, maar ook de goede resultaten zien.
Als het waar is (en dat kan n'cfc ont»
kend worden) dat ons denkvermogen
ons blijkbaar geschonken werd om het
te ontwikkelen en dus onze kennis te
vergrooten. dan moeten wij alles deen
tot verbetering van onderwijs en oplei»
ding.
Zoover zijn wij langzamerhand wel
gekomen, dat het inzicht alsof middel,
baar en hoogcr onderwijs het uitslui.
tend voorrecht behooren te blijven van
enkele categorieën, in de groene doos
weggeborgen is en voor goed. Alge»
me ene ontwikkeling voor iedereen, die
daar geschikt voor blijkt te zijn, ia
daarvoor in de plaats gekomen. Vit bil.
lijkhcid tegenover personen zeer zeker,
maar ook in het belang van de samen,
leving. Het kan immers nooit een maat»
schappelijk belang wezen, dat alleen een
gedeelte van haar leden tot ontwikken.
ling komt en een ander gedeelte in be»
trckkclijkc onwetendheid blijft. De ware
samenleving is die, waarin alle krachten
dus uok de intellectucele. tot volledige
ontplooiing kunnen komen.
Dr. Paul Kamuicrer heeft in het tijd.
schrift Kosmos een Lcschouwing
geschreven over genie, omgeving en
overerving, waarin li ij merkwaardige
dingen zegt over dit onderwerp. Dat
de ouders van een genie vaak zeer mid.
delmntig zijn is algemeen bekend: van
den vader en de moeder van Goethe
weten wij weinig uf, de moeder van
Napoleon. Lactitia Bonaparte, was wel
een energieke, maar overigens geen bij.
zondere vrouw. Van zijn vader, die
roeg gestorven is, hebben wij ternau.
wernood gehoord. Omgekeerd zien wij
zelden twee genieën achtereenvolgens
één familie: de zoon van het genie
maakt bijna altijd den indruk van ach»
tcruitgang, waarvan iedereen de trieste
voorbeelden kent. Hieruit blijkt, dat het
genie alleen staat op zijn hoogte.
Dezelfde Goethe heeft eens gezegd,
dat genie ijver is en ofschoon deze ver»
klaring natuurlijk onvolledig blijft, is
ze evenmin onwaar, als die van Wei»
ningcr: ..genie is geheugen". Maar ijver
geheugen vormen samen nog iang
geen genie en Kamruerer heeft gelijk,
wanneer hij zegt. dat genie een verbin»
ding is van uitstekende eigenschappen,
die slechts bij uitzondering in één per»
soon vcrecnigd zijn. Hij haalt daarbij
i. wat Goethe zelf van zijn oudcis
zegt:
Vom Va ter hab' ich die Statur
Des Lebens ernstes fulircn
V©n Müttcrchen die l'rohnatur
Und Lust trum labulircn.
wat in onze taal ietwat vrij verta
hierop neer komt.
Van vader heb ik mijn figuur.
Den ernst in 't mcnschcnlevcn,
Verbeelding, vroolijke natuur,
Heeft moeder mij gegeven.
Maar ais Goethe niets meer dan dat
had meegekregen, zou hij nog geen ge-
nic geworden zijn en het is bovendien
nog onzeker of het woord fabuli»
ren wel behoorlijk vertaald is met ver»
bcelding of fantasie. De uitdrukking
doet meer denken aan fabeltjes ver-
tellen en wanneer w-ij denken aan het
basterdwoord coniabuleeren. waarmee
igenlijk overdrijven, zoo uict
beetje jokken bedoeld wordt, dan
moeten wij in Goethes uitspraak een
zekere ironie zien,
^n wat^Kammcref verder .hierover
zegt, behoeven wij op dit oogcnblik
ons niet te verdiepen. Voor ons onder*
werp. de ontplooiing van al het voor*
handen intellect, is van veel meer Ik-
:g wat hij zegt over de omgeving van
het genie. AN in vroeger dagen, toen
maar een zeer klein gedeelte va
mensehen tot volledige ontwikkeling
komen kon een zekere ongerustheid
deze bevoorrechten kwam: „gaan
er mogelijk in -de grootc menigte gi
criorcn", dan hadden zij het
geruststellende antwoord klaar: ..het
genie baant zichzelf zijn weg". Met zul
ke plechtige verklaringen kan d.
anensch zichzelf wonderwel paaien en
als Carlyic. de vermaarde Engclseiie
geschiedschrijver. da-ar dan nog bij.
voegt: „tegelijk met het genie
de -mogelijkheid, ja de zekerheid van
zijn ontwikkeling geschonken", dan ko»
men herinneringen aan zolderkamer,
tjes. van zwoegende genieën, a
zige fabrieken en aan menige andere
omgeving, bij ons op, die toch de out.
wikkeling van sommige geniën niet be.
let hebben.
Maar ook daarmee zijn wij van de
quscstie niet af. Kammercr is van mee.
ning. dat er veel meer bijzonder be»
gaaf de menschen leven, dan wij den.
ken. maar dat velen niet komen op de
plaats waar zij zich het best kunnen
ontwikkelen.
,.Hct veldheerstalent", zegt hij, „kan
achter tie toonbank, de gave tot dich»
ten in de smederij staan, „en hij wijst
er op. dat koude, honger, grof en on.
geschikt werk, liet genie op een harde
proef kunnen stellen. Hoeveel hef
wel verdragen kan vóórdat het ten on.
der gaut is natuurlijk niet te zeggen,
laat ons aannemen veel- Maar dat het
alle bclemmoringcn in ieder geval te
boven komt Is eeu kinderlijk opt!»
mlsmc.
.Vla wij de zaak zoo bezien komt
ook de uitspraak van Goethe: „genie
ijver" in een ander licht te staan. De
begaafdheid is veel, maar niet alles, de
ijver, dus de voortdurende oefening
zijn daarbij noodzakelijk. lin daar de
r.chting van de begaafdheid de voor»
keur voor bepaalde bezigheden of stu»
die al aanwijst, zou het niet zoo moei
lijk zijn in die richting verder te stu»
ren, wanneer niet daarmee gewoonlijk
een tekort in andere vakkeu gepaard
ging, die het klassikale onderwijs op al»
lcrlci in richtingen van onderwijs niet
verdragen kan. Tegen dat gevaar
noemt Kanwnercr twee mid
delen :de instclMVig van klassen van
begaafden en de bureaux voor beroeps»
keuze.
Het eerste zal wel op practischc be»
/.waren stuiten en -op tegenstand van
ouders die bun kinderen bij de dom»
men ingedeeld zullen wanen wanneer
zij u t de klassen der begaafden zul.
len worden geweerd. De bureaux voor
beroepskeuze hebben eveneens een
zware taak en toch ligt daar. meen ik.
een van de beste kajisen dat genieën
en hoogbegaafden d-an terecht zullen
komen op de plaats, waar zij bchoo»
ren.
Ziehier nu juist een van de moderne
denkbeelden, die wij -met optimisme
moeten bekijken. Natuurlijk zullen de»
bureaux te maken hebben met de
eigengerechtigheid van de ouders:
zouden wij zelf niet weten wat goed
oor onze kinderen is?" en met de
ijdelhcid van anderen,'iSie in hun uilen
valken zien. terwijl het toch inderdaad
uilen zijn. Moeilijkheid zal zeker ook
de jeugdige leeftijd opleveren van leer»
lingcn, die zichzelf nog niet ontdek!
hebben of door hun omgeving piet
ontdekt zijn. Stellig zal ook het bestuur
ZOO-n bureau een breeder blif
moeten hebben, dan de onderwijze:,
had. die tot een leerling, enthousiast
om timmerman ie worden, zei: ,.je hebt
een goed hoofd, je kunt gemakkelijk
onderwijzer worden". De jongen wou
niet en terecht niet. llij zou een mid
delmatig onderwijzer geworden zijn.
Op de bureaux voor beroepskeuze
dat -ten volle toepasselijk. Die te steu»
en door optimisme is plicht, want ah
les wat strekken kan tot het brengen
in ieder, begaafd of minder begaafd,
li de plaats waar hij zijn krachten
:t meest kan ontwikkelen, 85 een per»
lonüjk en daarbij een algempcn
maatschappelijk belang.
J. C. P.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 585
STADSNIEUWS
VEREEN'. VOOR FACULTATIEVE
LIJKVERBRANDING.
De afdccling Haarlem van boven»
taande verecniging, hield onder voor*
•ittcrschap van den heer F. de» Jong,
haar jaarvergadering-
Bij de opening herdacht de voorzit»
ter -n de eerste plaats liet verlies door
overlijden van 9 leden der afdccling.
I 'it het jaarverslag van den secretaris
bleek, dat 48 leden naar andere afdcelvn»
werden overgeschreven en 52
nieuwe leden toetraden, zoodat de af.
deeling op 1 Jan. 1926 379 telt.
Het crematorium onderging een
grootc uitbreiding door bijbouwing
een speciale Urnenhof, terwijl de
tweede oven. die met gas gestookt zal
worden, gereed kwam.
De afdccling zal een serie lezinij.
houden, dat wil zeggen, een godsdiensti
ge. door een predikant, een juridische,
door een Mr. in de rechten, een mcdi*
cus zal worden uitgenoodigd het vraag,
stuk van hygiënische zijde te belichten.
Op voorstel van den voorzitter wordt
het penningmeesterschap aan het sccrc»
tariaat verbonden, ter bevordering ccncr
vlotte gang van zakcm.
Het jaarverslag van den penning,
meester werd onder dankzegging
den samensteller goedgekeurd.
In de kascontrolc'commissic voor
1926 werden gekozen, do hccrcn G, 11.
Hvllcbrand, R. Luytcn. H. Rustige J
Aan de beurt van aftreding was mcj.
A. Rab. die met algcmcenc stemmen
herkozen werd.
Na breedvoerige besprekingen werden
candidaat gesteld voor het hoofdbestuur
de hccrcn Mr. J. D. Verbroek van
Nieuw Beverland en T. C. R. Smit.
Na de rondvraag sloot de voorzitter
onder dankzegging de vergadering,
waarna de leden op zijn verzoek nog
cenigen tijd gezellig samen bleven.
Het secretariaat der afdeeling is ge»
gevestigd Leidschevaart 242, Haarlem.
GOUDEN BRUILOFT.
J. P. Kramer en A. A. Stiphout, wo»
nende Brouwersstraat "5, hopen op 17
Mei hun gouden bruiloft te herdenken
De a.s. bruidegom is 71 en de bruid 77
jaar. Beiden verheugen zich in een
goede gezondheid.
MOEILIJK BESLUIT
De honkbalenthousiast vraagt zich af of hij moet doen
of hij moeder gehoord heeft of niet. Het kan natuurlijk
een stuk chocola beteekenen, maar misschien is het
ook wel een optiracht voor een boodschap.
(Nadruk verboden)
MUZIEK
CONCERT KINDERKOOR ..KIN»
DERVREUGD" TE SANTPOORT.
Als zingen voor kinderen een vrcug.
de is en een natuurlijke uiting van
ipontane levenslust, blijft de taak van
een kinderkoorleidcr ideëel, ondanks
clc prozaischc belemmeringen die
het verwezenlijken van het ideaal in
den weg staan- Dit ideaal zou moeien
zijn: het aankweeken van de ware lief»
mor muziek. Wat te bereiken is
door het geven van artistiek zoo hoog
mogelijk slaande uitvoeringen.
Staat een koorleider aan liet begin
van den langen weg die voeren moet
naar verwezenlijking dier idealen, (op
welken weg het maar al te vaak voor»
komt dut de leider „lijder" wordt)
dan moet uit de aard der zaak meer
gelet worden op de intenties dan wel
of lrct\ reeds bereikte- Critiek zou de.
zen avond makkelijk, al .te makkelijk
uit te oefenen zijn. Waar echter de in
tenties van den lieer J. Bos duidelijk
aan den dag kwamen men hoordij
reeds in ,-SprociIicdje" eenigc aardige™
nuances- en het begin van doorvoelde
tckstuitbeclding kunnen wc vól»
staan met ccnigc algemecnc opmer»
kingen. De voornaamste hiervan geldt
wel de ónrutlige sfeer in de 2aa| ver
oorzaakt door ccnigc minder gcwensch
te elementen, die zich bij voorkeur te
gen alle mogelijke voorschriften ver»
klaren- Dan zou men op tijd moeten
beginnen en geen pauze van drie kwar
tier moeten houden. Ook de keuze var
het zangspel .-De schoonc Slaapster'
van Richard Hol was minder gelukkig.
Solisten op dit concert waren mevi
lïcldnc LudolphGcijscn, sopraan c
de heer Dirk Mesmans viool. Met een:
ge eenvoudige liederen van Cath. va:
Rennes en twee minder eenvoudige
van G- von Brucken Fock toonde de
zangeres haar veelzijdige ontwikke
ling. Naast dit genre muziek
héerseht ze immers nog nagenoeg het
geheclc moderne repertoire. Dat ze,
trots een lichte indispositie Brucken
lock's „Hei met de wolken zoo
nog zoo gaaf wist te interpretccrcn
was mede een bewijs van haar grootc
technische ontwikkeling-
Van de door den violist gespeelde
werken waren de „Krcislertjcs"
best. Er was, en voor hem persoonlijk
èn in 't algemeen meer dan een reden
om over de „Polonaise" van Wieniaws»
ki" minder ^trrukt te zijn.
De begeleiding van mcj. Annie Kahl.
man-was uitstekend bij de zangeres,
goed bij de violist en minder .goed bij
het koor.
HENK DIEBEN.
FIRMA J- A- ZWANG
Dezer dagen opende de heer J. A.
Zwang, juwelier in perceel Groote
Houtstraat 132 een zaak in zilverwaren, j
Het huis werd daartoe geheel ver»
bouwd en in fraaien modernen, maar
sobcren stijl opgetrokken.
Het interieur biedt een zeer gedis»
tmgoerden aanblik. De wanden zijn
met mahonie betimmerd- De groote
itranes met zwarten achtergrond Ie»
veren evenals de groote toonkast in
het midden van den winkel schitte»
rende expositieruimten.
Achter den winkel ligt onder ande»
:n een ruim kantoor dat ook met veel
zorg en goeden smaak werd ingericht.
Een woord van lof dient te worden
geschreven voor de manier waarop de
zilveren artikelen in de etalagekast
zijn tentoongesteld. Vermelden wij
tenslotte dat de firma J. A. Zwang uit»
sluitend zilveren voorwerpen verkoopt-
Deze zijn afkomstig uit de bekende
Zaanlandscho Zilvcrsmcdcrij van G.
Schoorl.
Aan dien handel is verbonden de
reparatieinrichting voor goud en zilver,
gravccrcn, het zetten van diamanten,
brillanten en paarlcn.
Na een buitengewone aleemeene verga
dering in de morgenuren zal de Bond van
loodgieters- en üiuerspwroone in Neder
land op der. Is'.en Juni in «en der zaien
van het Gemeentelijk Concertgebouw des
namiddags zijn congres houden.
Up dit Congres zal door don heer Chi.s
Jansen, directeur van het Centraal Hanzc-
Burcau to Amsterdam „de maatschappe
lijke positie van don Middenstand"
sproken worden, waama door den heer
Jhr. J. C. Mollen», Secretaris dor Kam.
van Koophandel en Fabrieken voor llaa
lom cu Omstreken „do economische po-
sitie van den Middenstand" in het licht
gesteld zal worden.
Daar dit Congres plaats vindt in de da
gen, dat de Afdccling Haarlem en
sirekcn van genoemden Bo»nd, in n
samenwerking met de drie belanghebbend»
Gemeentebedrijven een technische tentoon
stelling organiseert, genaamd El.Ga.W
(Electricitcit-, Gas-, Watettentoonstelling),
wordt een groote opkomet van bondsleden
verwacht.
DRANKBESTRIJDING
Door do afdeeling Haarlem van de Ver.
eeniging tot afschaffing van Alcohoih.
Dranken wordt op Woensdag a,?. een le
dc-nvergadering gehouden in het „Blauw
Kruis". De agenda voor deze vergaderir,:
bevat: bespreking"van de Blauwe Week e:
de zomer propaganda, oprichten van cei
propaganda-commiesie en bestiiursvc-rkic
zing in do vacatur© van den heer Frie-
link.
HERDENKING MR. P. TJEENK
WILLINK.
In het Weekblad voor Bloembollen»
cultuur lezen wij dat dezer dagen het
Scheidsgerecht voor den Bloembollen»
handel een buitengewone vergadering
hield, waarin hulde is gebracht aan den
ontslapen voorzitter Mr. P. Tjeenk
Willink. Verscheidene leden van het
hoofdbestuur der Algcmcenc Vcreeni»
ging voor Bloembollencultuur woonden
de vergadering bij. In de eerste plaats
sprak de lieer E. H. Krelagc als voor»
zittcr van Bloembollencultuur, die in
den breede de verdiensten van den
erledenc voor het scheidsgerecht me»
morccrde en namens Bloembollencul»
tuur een eerbiedige hulde bracht aan
de nagedachtenis van Mr. Tjeenk Wil
link. Verder werd het woord gevoerd
door den oudsten plaatsvcrvangcr.dcn
voorzitter van het Scheidsgerecht, Mr.
A. N. J. Merens. Deze stelde in het
licht dat de overledene aan het over»
groote deel van de nicer dan 1000 uit»
praken gedurende meer dan 17 jaar
heeft medegewerkt met grootc liefde
toewijding en dat het Schcidsge»
recht ir. zijn leven een grootc plaats in»
Hij heeft zijn stempel op den ar»
beid van het Scheidsgerecht gedrukt.
Voor een lid van het Seeidsgcreeht be»
zat hij alle noodige eigenschappen. Ten
slotte zeide spr. dat den overledene
kenmerkten hoffelijkheid, correctheid
beminnelijkheid waardoor het een
genoegen was met hem samen te wer»
ken. Óm die reden verliest het Scheids»
gerecht ook als mensch veel in hem.
EXCURSIE NAAR DE SLUISWER»
KEN TE IJMUIDEN.
Het bestuur van het departement
Haarlem der Ned. Maatschappij voor
Nijverheid en Handel deelt aan de le»
den mede, dat tezamen met liet departe»
ment Amsterdam op Woensdag 26 Mei
een excursie zal worden gehouden ter
bezichtiging (onüer deskundige leiding)
van de sluiswerken te IJrauiden. Tc
ongeveer 215 uur n.m. zullen de Haar»
lemsche deelnemers te Vclscn aan
boord gaan der boot. die de leden van
het Departement Amsterdam naar
I.Tmuidcn brengt.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel.
Zenuwachtige menschen behooren te
zorgen voor doelmatige voeding en ge
makkelijke spijsvertering.
wordt reeds door duizenden menschen
geprezen als het ideale voedsel.
FEUILLETON
DE ERFENIS VAN 00M
GEORGE
door
F. DE SINCLAIR.
22)
„Ozei mevrouw v. Meert oh wat
langgerekt peinzend, terwijl ze ook
blijkbaar Frank's naam hcclcmaal ver»
«eten wasja. ja dat jonge
mensch, dat toen een poosje op Eiken-
daalik heb zijn naam ook niet ont»
houdenMaar dat vond ik trou»
wens niet zoo erg prettig, als die hier
kwam'n Beetje obscuur
Jacques heeft een heclc goeie blik op
menschen. maar die was ook hcclc
maal niet op hem gesteldde meis
jes al evenmin trouwensen hij is
ooi- op zoo'n wonderlijke w'jze ver.
tr !--nverdwenen eigenlijk
„Ochzoo., ik heb hem niet ge
volgdsprak tante Marticn die
mevrouw van Meerten ecu oogcnblik
scherp aanzag.
Marian, nu ft er bepaald wind
huur zei meneer van Meerten hier
met iets angstigs in zijn stem, „zou je
nu 't raam op de slaapkamer
Mevrouw van Meerten zuchtte even
en belde.
,/k Zal Mietje...."
Er trok een diepe dubbele groef bo»
.-n den neus in het lange Witte ge»
zicht van tante Marticn en ze klemde
haar lippen even'zoo stijf op elkaar,
dat het zwak bcssensapklcurig rood
van heclcmaal verbleekte.
„Ja...." ging mevrouw van Meerten
dan weer door. ..Jacques heeft van van
der Graft, de candidaat van Mortens
zoo 't een en ander van gehoord.
Die Reevers scheen heclcmaal
.Juist. Reevers was de naam knikte
tante Marticn.
Mevrouw van Meerten scheen even
onthutst, doch daar" Mietje op liet
schellen binnen kwam, vergleed di
onthutsing in den opdracht, dien z
meisje gaf, om de slaapkamerramen
dicht te doen. waarna ze vervolgde:
„Nu. maar die scheen heclcmaal geen
recht te hebben om op Eikcndaal
en. Hij was daar, schijnt liet. maar
ingedrongen onder een of ander voor.
:n''scl".
,Hèdeed tante Marticn ver
baasd.
„Hij is absoluut sans le sou...."
ging mevrouw van Meerten voort, „een
betrekking heeft hij ook nietgeen
academische graad niets.... en
hij heclcmaal zonder schulden is...
De hevige hedciiklijkhcid van i
vrouw van Meerten was meer dan een
bevestiging. Enfitt...maat Eiken
daal is nu verhuurd", besloot ze.
„Aan wie?"
Mevrouw van Meerten haalde haar
schouders op.
..'t Zijn vreemdelingen, Franschcn
of Belgen, en 't moet ook maar tijde»
lijk vezen. Jacques had ook begrepen,
d-it die oude heer Reevers niets dan
schulden heeft nagelaten
I Ietante Marticnu hier?"
Suus binnentredend „Liggen.
Turk....!" beval ze meteen tot den
>tcn Bernadinér. die haar volgde en
dadelijk gehoorzamend het zachte lijf
legde op een mat in den hoek der
ire.
„Dag Suus", sprak tante Marticn,
haar de hand reikend. „Gewandeld?"
„Met Turk. Ilij is weer beter...."
„Was hij ziek?"
„Jade stakker.... die hitte,
daar kan hij niet tegenHij kuiert
maar liefst in de sneeuw, lie jongen,
met een fiesch brandewijn om zijn hals
om bevroren reizigers te ontdooien
Maar nu met die koelte is hij weer
heel tierig".
..Regent het niet meer?" vroeg haar
vader.
stil, droog weer op 't
Mccrtcn's oogen knip»
,N(
oogcnblik"
Meneer
perden he-
„Dun zoucn wc het raam wel weer.."
„O lieve .gosjes",. riep Suus, „zijn wc
weer aan t kiekeboe spelen met die
raampjes: open»toe.... opcn»toc.1"
De oude heer lachte nu zelf ook.
„Weinig respect voor haar vader, he
juffrouw Zwcelinck?" sprak hij.
„Nou, dat is me tot heden hcusch
og niet gebleken, meneer van Meer
ten", antwoordde ze.
„Toe Suussprak hij dan vleiend
„kind, ga jij 't raam op de slaapka»
mcr es even open zetten, anders wordt
het te benauwden als je me een
groot plezier wilt doen, ook de zolder»
raampjes".
„Lieve papa", zei Suus vroolijk, „ik
zal het doen, maar dan blijven zo ook
minstens een uur open, op de klok af.
't is nu half vijf.al komt er ook een
orkaan en een wolkbreuk1"
„Goedgoed.... afgesproken..!"
lachte hij, blij verlucht, „maar doe het
dan nu
Suus rukte de bleekgroene muts van
haar verwarde roode kuif en trok het
grauwbruine manteltje- van haar
sproetige dunne armen; de groote
lichtblauwe oogen met de bijna witte
wimpers, in het rossige gezicht. lach»
ten even naar tante Marticn. die wel
begrijpend knikte; dan ging Suus.
Dadelijk sprong Turk weer op. sleep»
te inct zijn «root lichaam een serre»
stoel een cindwccgs mee en volgde dan
statig zijn jonge meesteres.
Dien avond kreeg Suus een
au Ko.
brief
Ze schreef:
Mijn lieve schat.
N'u kom ik je een nieuwtje vertel
len, waarvan je verbaasd zult opkij
ken, doch dat je ten dcclc toch
ook vel genoegen zal doen. Maar eerst
krijg je een zoen voor je heerlijken
langen brief, dien ik nog telkens weer
herlees, met al dat wetenswaardige
nopens Frank.
Het zal, zooals je zelf ook schrijft,
wel grootcndeels laster zijn of minstens
een totaal sehccvc voorstelling van
zaken, maar vat ik er in ieder geval
uit vasthou. is het besef, dat die arme
jongen toch wel heel, heel veel verdriet
en ellende moet doorgemaakt hebben,
eer hij kon besluiten Eikcndaal zoo te
verlaten.
Ik zie hem maar altijd voor me, zoo
als hij daar plotseling tegenover me
stond op den hoek van dat laantje,
volkomen verrast en eer hij tijd had om
zijn gevoel door zijn verstand te laten
beheerschen.
De stakker!
Als ik toen maar geweten en begre
pen had, wat ik nu weet en begrijp.
Waar of hij toch zou zijn?
Ik durf evenmin als jij aan dien ver»
waanden Hoevenaar vragen om zijn
mogelijk adres, al ben ik ook meerma
len op het punt geweest het toch te
doen. Als je brave broeder Jacques
zich nu maar niet. verbeeldde, dat hij
ook gecharmeerd op me is, dan kon»
den wij er door zijn tussclienkomst
natuurlijk heel makkelijk achter ko»
men.
Enfin, er is meer akeligs in de wc»
rcld en je vlast op liet beloofde nieuw»
tje hè. kind?
Van de vijftien brieven, waarmee ik
i even zoovele advertenties „reflee»
teerde" zijn er tot heden., twaalf be»
antwoord!
Iets vreemds?
Hcelemaa! niet. De oorzaak van dit
icccs schuilt in de omstandigheid, dat
ik geen salaris verlang. Dat bevalt!
Maar o. schat, als je die idiote brie»
ven zoudt lezen en die schaamteloos
uitbuitende voorstellen.
Een „mevrouw" in Rotterdam ver»
langt, dat ik het opzicht neem over
drie schoolgaande kinderen, en tevens
„leiding" zal geven aan liet bestuur
van het huishouden. Zij zal me daarbij
ook „assistccrcn", maar een meid is
er niet; wel twee maal per week een
werkster. De wasch aan huis! Fn ik
zal behandeld worden uls een lid van
het gezin!
Enzoovoort. enzoovoortik zal je
er eens een bloemlezing uit zenden.
Mij hebben die brieven de oogen e»
opend voor een hcelebocl maatschappe»
iijke toestanden of beter gezegd, mis»
standen, waarvan ik het bestaan zelfs
niet vermoedde.
(Wordl vervolgd).