Haarlem's Dagblad | 1926 | 25 juni 1926 | pagina 9

HAARLEM'S DAGBLAD

VRIJDAG 25 JUNI 1926

DERDE BLAD

MET DE HAARLEMSCHE POLITIE IN LONDEN.

Uit den vorige® brief bleken onze
Zondagdndrukkcn. Maar Maandag,
■wanneer het gewone dagclijksche 'c=
ven wee* zijn vollen omvang zou hers
nemen, zou blijiken dat er hier ontzag»
lijk veel omgaat. Om hierover
goede inlichtingen tc bekomen, was het
noodig te worden rondgeleid door een
ter plaatse bekend en vakkundig man.
Niets zou dus eenvoudiger zijn, dan de
gcwenschte hulp tc gaan vragen aan
het hoofdbureau. Dat gaat echter niet
zoo gemakkelijk en vooral niet zondei
introductie. Er komen nl. jaarlijks
ecnigc duizenden politiemannen uit d.
gcheelc wereld, kortelings nog uit Ja»
pan, zooals Mr. .Ybbott, de superdn»
tendant mij verklaarde, om de Lom
dcnsche politie»organisatic tc bestus
dceren. Maar wc hadden hulpkrachten
in reserve, want onze consuUgeneraal
de heer Stein Parvé (oud»IIaarlomimcr
van jaren her) had van ons bezoek ge»
hoord en schreef direct een brief au::
de politieautoriteiten, welke qlle goed
gesloten deuren van Scotland Yard
voor ons ontsloot en ons introduceer»
dc bij meergenoemden heer Abbott.
Deze was na onze uiteenzetting van
het doel der excursie direct bereid,
omdat hij het streven der politieman»
nen naar ontwikkeling zeer syi
thick vond. Immers, voor hij dezen
hoogen turn ging beklceden doorliep
hij van gewoon agent alle tusschem
liggende rangen. Zooals gezegd, hij
was vol goeden, wil, want we zaten in
less than no time in een politieauto,
waarvan ze er hier een 120»tal hebben
en reden onder geleide van een
spectetur van het verkeer langs de
drukste punten, bleven daar staan en
werden op alles opmerkzaam gemaakt.
Hun grootc trots was voor het
oogcnblik het feit, dat de invoering
van one way» traffic t-w. ons éérvrich»
tlngsverkecr, zooals b.v. op dc Grootc
Markt in Haarlem, tegen de verwach»
ting in zultke goede resultaten oplever»
de da: men nu gin-g probceren het voor
verschillende andere punten als Trafal»
gar*square en Hyde Park corner in tc
voeren- We konden hen intusschcn er
op wijzen dat iets dergelijks al jaren
geleden in Amsterdam en andere ste.
den in Holland werd ingevoerd en met
gunstig gevolg.

Overigens is het verkeer in Londen
natuurlijk niet te vergelijken met
Haarlemsoh verkeer, nooh in het al«
gemeen met Hollandsch en ik zou
haast zeggen met continentaal verkeer.
O.m. om dc volgende redenen niet.
De Engelschen houden, evenals dc
Zweden overal links terwijl de Bel.
gen en gedeeltelijk de Franschcn dit
ook op de spoorwegen doen. Dat
maakt het overzien en beoordeelen
moeilijker.

Verder bestaat het verkeer uit ele»
menton, lm.'.

a. voetgangers, voor wie bijna geen
plaats meer ie;

b. wielrijders;

c. voertuigen voortbewogen door le»
vende kracht, als paarden, muildieren,
honden en (voor de handkarren men»
eében);

d. mechanische kracht.

Bezien we deze verdeeling nader,
dan blijkt onmiddellijk, dat in Hol»
land een element, nl, dc wielrijders,
voorkomt dat in Londen en bijna ra
geheel Engeland niet meetelt en juist
bij ons wel het lastigste clement is.
Immers van jemgsaf aan zitten de Hol»
landeTS al op de fiets. "Ze kunnen
somtijds beter rijden den loopen. Maar
ze zijn Hollender en dat is op zich»
zelf van elmentaire be teekenis. waar»
over hieronder nader.

Paarden worden in Londen nog ta»
mclijk veel gebruikt. Handkarren niét
meer, alfhan6 niet in het centrum en
welk een voordeel dit voor het ver»
keer in de drukke straten is, zou de
Amstcrdamsche politic u zuchtend
kunnen uitleggen.

Het grootc percentage wordt echter
geleverd door het mechanische ver»
keer, waarin door de politic een schei»
ding is gemaakt ten opzichte van de
snelheid en waarop ook de beweging
is ingesteld. De grootst toegciatcn
snelheid is nl. 12 mijl of 12 maal 1609
Meter per uur voor autobussen en
andere snelle auto's. Hieraan houdt
zich echter niemand, ofschoon er van
tijd tot tijd controle op wordt gehou»
den.

F.n het moet gezegd worden, de
thans gebruikelijke snelheid van ge»
middeld 40 K.M. per uur levert 2ccn
gevaren op: waarom niet, zal voo:
een deel hieronder blijken.

Volgen de voertuigen met een maxi»

mum»sncjheid van 8 mijl per uur, dat

'zijn die welke door een locomotief,
voorop het voertuig gebouwd' is. hun
kracht krijgen, 't Is een eigenaardig
gezicht een dergelijke machine, die den
indruk geeft van een kleine stoom»
tramdocomoticf zoo maar over den
'weg tc zien rijden. Zij dient voor zeer
zware vrachten.

Hebben deze machines ijzeren ban»
den dan is de toegelaten snelheid -I
mijl per uur. En zij houden er zich
aan. omdat do constructie niet op
snelheid maar op krachtsontwikkeling
is gebouwd.

Al deze voertuigen worden op ge»
zette tijden streng gekeurd en moger
zonder goedkcuringsmerk, hoogstens
voor een jaar afgegeven, en waarvoor
moet worden betaald, niet op den weg
komen. Ook dc bestuurders van bus»
sen enz. worden gekeurd, dooh liiei
over misschien later.

Van invloed op een juist oordeel zijn
voorts nog de toestand van den weg
of beter het wegdek en de breedte. En
dit wegdek wordt hier in uitstekende
conditie gehouden anders zou het niet
mogelijk zijn met de bussen, die alle
•olie rubberbanden hebben, te rijden.

Van niet tc meten invloed is echter
de volksaard. Iedere Engelscbman
houdt zich aan de vingerwijzingen, der
politic. Iedere Hollander volgt zijn
eigen Koninklijken wil en rijdt of loopt
zoo het hem goeddunkt.

lefderc Engelsdhman stopt zonidcr
lijn op het punt, waair ieder die van
den weg gebruik maakt intuïtief zon»
oranjestreep behoort tc stop»
pen.

Iedere Hollander vindt, dat de streep
e ver van het kruispunt is getrokken
:n rijdt er dus overheen.

Zoo zou ik met tegenstellingen kun»
>en doorgaan, maar het zou niet baten.
Immers een Hollander is een eigenaar»
dig mcnsch en ook een bijzondc
mcnsch en aangezien we in Holland
■oor Hollanders het verkeer moeten
regelen, behooren wc ons bij die bij»
zonderheden en eigenaardigheden aan
te passen. En dat kan. Dc weg loopt
over de jeugd. Op school moet het
worden geleerd, zoowel als in huis en
er wordt reeds allerwege in die nch»
ting overwogen (want dat doen wc
ook gaarne) en soms al gehandeld. We
komen er dus wel.

Wat wc echter moesten beginnen als
er bij ons een verkcerstfrequcntie be»
stond die maar in de verte de Londen»
sche benaderde, laat zich niet gemak»
kelijk aangeven.

Ter beoordeeling volgt hieronder
:n staatje.

Gemiddold passeeron aan Piccadilly
Circus 38000 voertuigen in 12 uur (over»
dag) en dit aantal bedraagt voor Hyde
Park Corner 50.000. Ieder jaar wordt
op verschillende punten een telling ge»
houden. Dit jaar b.v. op den 2den
Dinsdag in Juli.

Er rijden fn Londen 5000 bussen en
10500 taxi's.

MUZIEK

PAUL WHITEMANN'S
JAZZ ORKEST.

De Jazz behcersdht tegenwoordig een
good deel van het muzikale terrein.

>n muzieki nstrumetenwil nkel, die
'het tot verdere evolutie dan handel in
harmonica's en occarino's bracht, of hij
toont het vernuftig samenstel van

rk, dat u in zijn vernikkelde kunst»
matigheid tegengrijnst, nevens niet
minder vernikkelde saxophones, van de
sopranino tot de baryton toe. Vaak is
hij daarenboven nog behangen met
steps; onc»stcp, two»sfep, milliocn»step,
oneindig»stop. Dc Jazzband werd het
bal»orkest. De raag tijd is voorbij, maar
de ragtime blijft, en men stept voort.

Dc Jazzmuziek onderscheidt zich
door dc samenstelling van het orkest,
door het rhythme en door de ongeloof»
lijkc vrijheden in de „polyphonc" behan»
deling. Die vrijheid schijnt oorspronke»
lijk een volkomen individueelc anarchie
geweest te zijn: ieder fantaseerde, en
toeterde, gilde, brulde, kwekte, reu tol»
de er maar naar eigen smaak of \tan»
smaak op los, mits zorgende in tonali»
teiit tenminste eereigszins en in tempo
precies met dc anderen rekening tc hou»
den. Van negermoziok, die de oorsprong
der „Jazz" is, kan ons dat niet verwon»
deren. Dooh van dc nogrijnsohc bc»
standdeelon is, naar Paul Whiteman in
een interview den muziokvcrslaggevcr
van ,»dc Telegraaf" meedeelde, niet veel

Als al deze voertuigen niet werden
gereden door Engelschen zou in den
ohaos vermoedelijk geen orde tc schep»
pen en te houden zijn. Het is nl. op»
merkelijk dat tegen de rcgols van het
verkeer ook niet gezondigd wordt,
wanneer geen politieman in dc buurt
is. Ieder die van den weg gebruik
maakt werkt mee. Als er een enkeling
nog even wil doorslippen, welke
spoTt bij ons zoo geliefd is en geraffi»
ncerd, dan keert onmiddellijk alles
zich tegen hem. Dat gebeurt echter
nooit. Een door een bestuurder gege»
•en korte handbeweging buiten het

oertuig wordt verstaan en opgevolgd,
omdat men a priori weet dat bet tee»
ken juist is en niet gegeven zal wor»
den zonder noodzaak.

Zoover zijn wij nog niet'. En toch
durf ik te zeggen dat we vooruitgaan,
Let maar op. lezer, of de wielrijder
voor u niet zijn hand uitsteekt als hij
links af wil en als hij het niet doet. zeg
het hc-m zoo mogelijk en vergeet niet
het daarna zelf tc doen.

Want verkeer is- eigenlijk niets an«
ders dan een kwestie van common»
sense. GeAnd verstand alleen kan u
helpen. De voornaamste verkeersregels
zijn als 't ware op een handpalm te
schrijven en als iedereen er zich maar
aan houden wilde waren we klaar.
Try to do if.

G. A. DRAYER.

De Jazz-dirigent Paul Whiteman.

overgebleven. Andere naliobale
mentcn heRben ze verdrongen. En de
oorspronkelijke vrijheid werd geknot:
er werd en wordt door speciale deskun»
digen speciale jazzmuziek gecompo»
ncerd of bewerkt. De samenstelling van
het orkest is natuurlijk afhankelijk van
de getalsterkte; dat van Whiteman he»t
eerste, het beroemdste en waarschijn»
lijk wel het grootste, telt 30 man; doch
hoe ook bezet, steeds is het overwicht
van koper en slagwerk merkbaar. Hot
rhythme wordt veelal gegeven door een
soort habanera, doch met oneindige
variaties, vooral syncopen, die zeer ge»
liefd zijn en tot de meest gccompLiceer»
de tijdrekenkundige verhoudingen aan»
leiding goven.

Paul Whiteman schijnt de eerste ge»
wccst te zijn, die een vast Jazz»orkcs!
samenstelde. Hij koos daartoe insfru»
mentalisten, die elk voor zich virtuozen
van den eersten rang zijn en-vereenigde
ze in volmaakte discipline. Zoo ver»
kroog hij een ensemble dat boven de
hoogste eisdhen van virtuoos ensemble»
spel verre uitsteekt. Het bestaat uit
cer.igc violen, een paar colli, een bas.
<cn paar*banjo's, 2 piano's, celesta, vier
saxophones, afwisselend met klarinet»
ten en hobo's, trompetten, trombones,
een reusachtige kromme bastuba, een
basklarinet, een halve klarinet, een slag
werkmachine, een instrument waarvan
ik den naam niet weef vele dempers,
enkele hoeden en een fietspomp. Dc sa»
menstelling lijkt ongewoon, vergeleken
bij die der H.O.V. of van hot Concert»
gebouwsorkest; doch men moet des»
wege nog niet met minachting op de
musici van Whiteman neerzien. Into»
gendecl. Ik zeide reeds boven dat alle
leden van zijn orkest virtuozen van den
eersten rang zijn, en dat mecrendeels
niet op één enkel instrument, maar op
verscheidene. Zoo hebben de saxopho»
nisten elk een heel rekje met instru»
menten vóór zich staan: saxophones
verschillende grootte, clarinetten,
hobo's en althobo's, die zij om een ha»

rklap omwisselen, zonder dat dc toch
zeer verschillende embouchures en af»
plicaturen hun een oogenblik onzeker»
held schenen te geven. De tweede pia»
nist bespeelt ook de celesta, en wat de
beide klavierspelers tezamen prestceren,
doen naar mijn overtuiging de gezamem

'lijke professoren van de Con»

servatorm hun niet na. Een tot
het uiierst geraffineerde techniek, een
vcri>luffende trefzekerheid en rhythm!»
sche onverstoorbaarheid, een ongehoor»
dc dynamische sehakeerinigskunst, een
pedaalvirtuoeWteiit, die op zidh zelve
merkwaardig iu en als levend en vernie»
tigend argument tegen de dwaze en ge»
vaarlijkc podaaTflheoncën van een Leo»
nid Kreutzc-r kan optreden. Daarbij een
/:n voor kleur, dVe telkens nieuwe ef»
fee ten toovert, en zelfs den meest ver»
wenden hoorder nog verrast. Doch der»
gelijke qualiif,'caities zou men van ver»
scheiden e andere leiden van dit ensem»
Me ook kunnen geven. Het is dus ma»
'teniaal van een zeer bijzondere klasse,
■dat Wlhrteman onder zijn leidende han»
■den heeft. Handen? och eigenlijk leidt
hij mot z'n handen niet veel. Zijn heele
lichaam geeft. In al zijn volrondiheiid,
rhytibmc, doc'h met kleine, bescheiden
soms nauw merkbare beweginkjes. Laat
ons nagaan wat hij daarmee bereikt.

Donderdag zijn de wielerkampioenschappen op den weg verreden op het parcours Amsterdam-
AlphenLeidenDen HaagOegstgeestHillegomAerdenhoutZandvoortSantpoortVelsen—
HaarlemHeemstedeHoofddorp: Het vertrek uit Amsterdam.

Een onafzienbare, eindelooze rij van
luxe autos reed Woensdagavond aan
het Concertgebouw te Amsterdam
voor. En een queue te voet, die mij
aap de Snuffclgraagdrukte in de Hout»
straat herinnerde, wachtte gc=
dul'dig en bescheiden of er aan 't bu»
reau nog een plaatsbewijs te bcmach»
tigen zou zijn. Het spook „Uitvcr»
kocht" dreigde. Niet allen waren be»
scheiden, klachten over zijdelingsohc
indringers in de rij Tozcn van tijd tot
tijd op. Over 't geheel was de regeling
niet zeer voldoende: één enkele poli»
bicman die ook op dc autos het oog
moest houden. Enfin, ik heb, toen ik
aan de 'beurt was, een plaatsbewijs be»
m'achtigd voor de zaal, voor dc luttele
som van f 6.30. Dooh nu had ik wel
een biljet, maar geen plaats. Di
poost aan dan zaalïngang zei me dat in
de zaal alles vol was cn dat ik zonder
besproken plaats maar boven moest
zien wat te vinden. Docsh dc balcon»
plaatsen waren goedkooper. M»on ver»
kocht dus deze dure zaalplaatsen, zon»
der dat die plaatsen er werkelijk wa»
ren! Ik heb aan de controle geprotes»
teerd en gelijk gekregen en boven»
diiei] een plaats in dc zaal op dc aller»
eerste rij. Dat leek, vlak voor hot hoo»
ge podium en aan. de zijde der saxapho»
nes niet zoo erg gunstig, maar het is
meegevallen, cn aangezien de meeste
solisten precies daar op het podium
►ren kwamen heb ik me over de
groote nabijheid niet meer beklaagd.

Zaal, balcon en podium waren tot de
laatste plaats bezet, toen een donderend
applaus de komst van den grooten man
aankondigde. Inderdaad, groot is Wbi»
-teman. Mengelberg kan er minstens
tweemaal uit. Groot en rond, dooh niet
log of zwaarlijvig, zooals de overigens
gees big c en karakteristieke beschrijving
van den Teiograafcorrespondent zou
doen vermoeden. Inderdaad is alles af»
gerond aan hem, behalve het on moge»
lijke twcedeelige snorretje dat een dub»
belstel zwarte dorens op zijn bovenlip
doet denken, en dat iedereen die hom
van nabij ziet, schijnt te intrigee:
Maar hij beweegt zich vlug en lenig,
wipt met elastischen trtfd het dirigeer»
gestoelte op.

Een enkele beweging van den rech»
terarm en het orkestrale apparaat is in
werking: ..Mississippi", a tone poem.
De heksenketel werkt. De ongewone
virtuositeit der saxophonisten,
cascades van tonen produceeren wordt
reeds nu klaarblijkelijk. In dc beide
Stcinwayvleugels dondert het bijwijlen
onheilspellend; knalachbige eJaploisies
in de trombones cn trompetten jagen
schrik aan. Ik heb nauwelijks den tijd
om na te gaan, hoe al die geluiden
voortgebracht worden, of het „tone
poëm" is uit; applaus; cn onmiddellijk
wordt no. 2 ingezet: glissandi der
trombones, heviglijk bibberende saxo»
phones, een oorverdoovend geschet»
ter... Ja, dat is als in Gorters Mei: Het
schettert, het schettertettert. het schet»
tertrompettert in de lucht! Weer
het uit; weer een ander.stuk, nu heel
ordinair, een soort galop.«Het borrelt,
kookt, sist, rommelt, reutelt. De ge»
luiden schijnen soms den vorm van
woorden aan te nemen: Rotterdam,
Rotterdam, brrr, brrr. Een esclaxinet
maakt glissandi, slaakt hysterische kre»
ten. Drie tarmbonisten spelen met de
bekers der instrumenten tegen elkaar,
een groep die aan de drie Gratiën
doet denken. No. 4, Caprice Viennois,
wals; melodie in dc strijkers; een
trombone loeit er door heen als een
sen timentoele koe; de piano begeleidt
rhytmisch en zegt „kwak, kwak". Ik
ij had dit stuk „Feest op een
boerderij" genoemd. In no. 5 bcwondc»
ren we de onbegrensde vlugheid der
blazers in do moeilijkste staccatofigu»
ren. De pianiasimos der trombones zijn
ongelooflijk. Na no. 6 komt een toe»
gift: „Valencia"! Met alle uitersten van
overdrijving in nuance en tempo ge»
specld, gaat het er bij het publiek in
als koek met sinaasappelen. En alles,
alles mt het hoofd door dirigent en
musici.

Dan komt een step met een afgrijse»
lijkc solo op een gestopte trompet.
Over het algemeen doen de stoppen of
dempers, waarbij soms de hand het
effect nog versterk* en kwaak» cn jank
geluiden verwekt, veel dienst. Van tijd
tot tijd houden de (spelers ook nog een
zwarten fantasiehoed voor den beker
van hun instrument, om mij on'be»
kende redenen.

Daarna komt de eetrste saxophonist
naar voren en blaast twee soli, heel
mooi van zingenden toon; de eerste
piano begeleidt uiterst fijn.

Drie orkestleden komen als zangers
op; zij zingen zwaarmoedige, droome»
trige wijzen, steeds met zijn driéën por»
tamento op en afgaand.

Zoo gaat het door, Een trompet met
een hoed op krijscht heel hard; een
basclarinot imiteert geluiden, die slechts
in een bijzondere kamer op hun plaats
zijn; élk instrument komt op zijn beurt
als solo; de bombardon imiteert een
slechte radio.We zijn nu volkomen
in het cabaretgenre gekomen cn ver»
wonderen ons in het deftige conoertge»
bouw dSt aan to hoorenl Over dc pia»
nosoli schreef rk reeds; die waren be»
wondcronswaardig. Maar dc trombonist,
die een soiodno op een trompet en een
althoorn tegelijk gaf, daarna als hans»
•orst»acrobaat vioolspecld© en met
zijn strijkstok jongleerde, en tenslotte
aan hot vcnticil van een voet»fi'otspomp

HET DIER VOOR DE LENS

(Foto'» van Haarlem s pagblad. Nadruk verboden.)

Zomerbont?

Dit zomerbont bevelen wij niet aan, omdat het te .bewegelijk en te groeizaam is.
Want deze babies worden groot. En drie groote koningstijgers zijn te warhi en
te zwaar om den hals.

wijsje ontlokte, was wel heel aardig
had groot succes, maar het had met
iziek als kunst niets meer uit te
slaan.

En zoo kom ik nu tot de slotsom van
al die indrukken. Wat we Woensdag»
avond hoorden mag beschouwd worden
als de Jazz in haar hoogste perfectie;
als de „Super»Jazz", de „Pardessus",
de „Overjas".

Kan deze kunst onze muziek in nicu»
we baucij leiden? Ik voor mij geloof
van niet. Wel hebben reeds componis»
ten van naam, als Strawinski, wiens
Pianoconcert met begeleiding van blaas»
instrumenten althans instrumentaal den
invloed der Jazz openbaart, zich dc
gesyncopeerde rhythme der Jazz»
muziek eigen gemaakt, maar ik
kan me niot voorstellen dat een muzi»
kale uiting, waarvan de oorsprong
het ruwe en gemeene wortelt, hoe ook
Instrumentaal, harmonisch of rhyfhmisch
geraffineerd tot kunstuitingen van hoo»
gere orde zou kunnen voeren. Wel kan
de ontzagwekkend vermeerderde tech»
nick, ein de mogelijkheid van nieuwe
klank combinaties bevruchtend werken
op de fantasie van componisten en als
deze laatstcn dan genialiteit of smaak
bezitten zullen ze de gewonnen ervarin»
gen kunnen benutten op een wijze die
de muzikale kunst gunstig en misschien
blijvend beïnvloedt. Zoo is het met au»
dere technische of in s try mentale ver»
werfenissen ook gegaan.

Ton slotte: een groot deel onzer in»
strumen'talo muziek ontleent vorm,
rhythme cn karakter aan oude dansen.
Maar tusschen doze en die der Jazz is
en blijft toch nog wol eenig verschil, en
uit-de kiemcel van een kameel ontwik»
kelt zioh nu eenmaal, ook in lengte van
jaren, geen rozenstruik, al bestaan be!»
de kiemcellen ui* chemisch gelijksoor»
tig protopjasma.

KAREL DE JONG.

STADSNIEUWS

ARR.-RECHTBANK

DE ERNSTIGE AAN
RIJDING IN DE
HAARLEMMERMEER.

HET O. M. VORDERT
HECHTENIS

DE VERDEDIGER VRAAGT
TOEPASSING DER GELD-
BOETENWET.

De jongen, get. A. G. Kooijman
deelde mede dat de auto op korten
afstand opeens een zwenkine m
Beiden kwamen te vallen. Get.

zijn meisje gegaan. Hij vond zijn
Fietslantaarn nos brandende. Maar d(
fiets was weg. Op een paar honderd
meter afstand was de fiets late
jnden.'

Van hetgeen daarna was gebeurd
kon get. zich niet veel meer herinne»
ren. Hij was bewusteloos geworden en
daarna naar het Gasthuis vervoerd
aar was hij 5 weken geweest.
Een der andere getuigen, die we!
■ns de auto van den verdachte rijdt,
■gl dat indien hij dat doet hij harde
rijdt dan de verdachte zelf.

Als een der getuigen décharge zegt
bezwaar tc hebben om den eed af te
leggen, merkt de verdediger op, dat hij
dan afziet van het hooren van dezen
getuige.

Hef requisitoir.

Het O. M. oordeelt dat de schuld
•an den verdachte vast staat. Hi) heeft
liet rechts, maar link v.n den veg
iereden cn .hij reed daar met een
aart. Tegen hem pleit ook, dat hij.na
het gebeurde toch doorging.

Het O. M. requireert dan wegens
croorzaken van lichamelijk letsel
door schuld, vcroordeehng tot 3 weken,
hechtenis.

Pleidooi.

Dc verdediger doet opmerken dat
vaststaande is. dat verdachte aan den
verkeerden kant van den weg reed en
dat de aanrijding door hem is veroor»
zaakt. Hij mag zich gelukkig prijzen
dat de aanrijding geen doodelijk gevolg
had. Maar de feiten dienen te worden
bezien in het licht der gebeurtenissen.

Het was een mistige avond. Vcrdach»
te diende op zelfbehoud verdacht te
zijn. Reed hij aan den eenen kant, dan
gevaar dat hij in de Ringvaart
terecht kwam. Van een- roekeloosheid
bij den verdachte is geen sprake. Wèl
handelde hij onvoorzichtig door te .ij»
den zonder zich behoorlijk te orientee»
-cn.

Van een grove schuld is geen sprake.
Verdachte kende den weg en was daar
in voor hem bekend land.

Thans de op te leggen straf. Is er
niet aanleiding.om in dezen de geld»
boetenwet toe te passen, een wet die
aan den rechter de bevoegdheid geeft
in stede van kleine hcchtenisstraffen
geldboeten op te leggen. Deze wet is
er juist gekomen omdat kleine hech»
"stiaffen toch niet helpen.
PI. meent dat er alle aanleiding is
om die wet in dit geval toe te passen.
Dat verdachte door reed na hei ge»
beurde kwam voort uit een angsf'ée.
Uit eigen beweging nam hij op zich alle
schade te betalen. Hij voldeed een aan»
enlijk bedrag meer dan de verzeke»

ring-

Indien -deze verdachte in de gevan»
genis komt dan wordt hem in zijn ge»
zin schade toegebracht cn komt er een
smet op zijn naam. Om al die redenen
cleit spr. den verdachte geen hechtenis
straf op te leggen.

De rechtbank bepaalde de uitspraak
op Maandag, a.s. des middags 12 uur.

Donderdagmiddag diende de zaak
van de aanrijding in dc Haarlemmer»
meer op I April 1925.

Een landbouwer had toen op een misti»
!en avond een fietsend paartje op den
Akerdijk aangereden. Beiden waren van
de fiets geslingerd.

Het meisje had het been gebroken,
en de jongen had een hersenschudding
bekomen., en eenige verwondingen. Qn»
der meer was een stuk van een der
ooren afgescheurd. Nadat beiden eerst
nabij gelegen woning waren op»
genomen, waren zij daarna naar het
Wilhclmina Gasthuis overgebracht.

Pas in de maand April 11. had het
meisje dat gasthuis kunnen verlaten.
Tusschentijds was zij een paar weken
thuis geweest. Maar, daar er daarna een
abces was bijgekomen, was zij weder
in het Gasthuis opgenomen. Tengevolge
van het ongeluk is haar gang nu nog
moeilijk.

De landbouwer was, als was er niets
gebeurd, kalm doorgereden. Hij had
echter later alle onkosten vergoed. AI»
les tezamen had hij een bedrag van
4000 afgedragen

Te verantwoorden had zich de land»
bouwer J. M. Dc acte van dagvaarding
legde hem ten laste, dat hij met een
flinke vnnrf had gereden en noodeloos
aan den linkerkant van den weg. tengc»
volge waarvan de aanrijding plaats had
gehad.

Verhoor van den verdachte.
Pres Reed u links van den weg?
Verdachte: Ikverkeerde in dc ver»
onderstelling dat ik in het midden van
den, weg reed. Door den mist kon ik
niet zien.

Kwam u een fietsend paar te»
gen?

Verdachte: Ik zag plotseling een
cht. Toen vocide ik een schok Het
oorruit van mijn auto viel neer.

Pres.: Hebt u dadelijk gestopt?
Verdachte: Neen, omdat ik niet wist
wat te doen van den schrik,

President; Staat u als een wild rijder
bekend?

Verdichte: Ik kan dat moeiliik van
mij zelf zeggen De een noemt wild,
st dc ander niet wild noemt.

Daarna begint het Getuigenverhoor.
De veldwachter C van Gcnuoten
hed op den avond van het ongeluk daar»
•an gehoord. Hij had gemaakt dat het
meisje en de jongen beiden naar het
Gasthuis waren vervoerd.

Naar aanleiding van hem gedane vra»
gen zegt get. nog dat indien hij den
verdachte met de auto had zien rijden
hij dat met ccn snel tempo deed. Ver»