HET TOONEEL
FLITSEN
¥erbrande^%
huid doords
HET AFGELOOPEN SEIZOEN.
BINNENLAND
FEUILLETON
DOOR EIGEN KRACHT
HAARLEM'S DAGBLAD MAANDAG 5 JULI 1926
DE DILETTANTEN.
De dilettanten hebben zich 'dtt jaar
te Haarlem weer mogen verheugen i°
tie grootste belangstelling van 't publiek
Slechts één maal heb ik dit seizoen
gehoord en zoo iei$ is een won
der I van een voorstelling van dilet
tanten. welke ..wegens gebrek aan be
langstelling'' niet kon doorgaan. Wan
neer oe beroepsacteurs hier altijd voor
even volle zalen speelden als dc kef-
hebbers, dan zou Haarlem een gouden
stad "voor het toonccl genoemd kun
nen worden. Elk clubje liefhebbers,
dat er pleiaier in vindt op de planken
ie gaa.n zitten en staan wat nog
niet ahijd gelijk staat aan speleh
vindt zijn publiek om er "aar te kij
ken. Hierdoor wordt het aantal dilet-
iantengezelschappen steeds grooter en
grooter wij zijn hier tc Haarlem
zeker al de twintig gepasseerd! en
het is dan ook gebeurd, dat in één
week in onze beide schouwburgen te
zamen S zegge acht dilettanten
voorstellingen werden gegeven. Van
concentratie, die voor de dilettanten
even wensclielijk zou zijn als voor
het bcroepstooneel is helaas! geen
sprake- Ik heb zoo dikwijls reeds op
dit aanbeeld gehamerd, dat ik er nu
maar mee ophoud.
Verheugend is het, dat in onze
voornaamste dilettanten-vcreenigingen
tegenwoordig met zoo veel ernst wordt
gewerkt Niet alleen in aantel- maar
ook in gehalte en dat laatste is
een gelukkig verschijnsel gaat het
c'.iettanten-tooneel te Haarlem vooruit.
Wanneer ik de voorstellingen van
Cremer, Jacob van Lennep, Nieuw Le
ven en Tonevo van dit jaar vergelijk
met die van vorige jaren dan is er bij
al deze verecnigïngen vooruitgang te
constateercn. En bij dc andere ver
enigingen moge misschien al geen
vooruitgang zijn geweest, achteruit
gegaan zijn ze toch zeker ook%iet.
Van de Haarlemsche dilettanten-ver*
ecnigingen heeft Cremer dit jaar ai#
tistiek ongetwijfeld aan het hoofd ge
staan. Onze Koninklijke Letterlievende
Vereeniging heeft behalve eenige
herhalingen van De Distel, waarmee
het op den wedstrijd te Utrecht bij
de „Spoorwegambtenaren" den twee*
den prijs mocht behalen, 5 nieuwe stuk
ken voor haar leden gebracht, name*
lijk Hanengevecht, Knorrepot, Ghetto,
Liefdesduel en De Kleine Apostel. Al
deze voorstellingen waren zeer -goed
verzorgd, en gaven over het algemeen
uitstekend dileUantenspel te genieten.
De opvoering van Hanengevecht be
hoort tot het beste dat ik in de laat*
ste jaren hier op het dilettanten-tooneél
heb gezien. En siechts weinig lieiheb*
berij-vereenigingen in Nederland zou*
den Cremer in opvoeringen van Ghetto
en De Kleine Apostel kunnen o.ver*
treffen- Cremer heeft het geluk, dat
het zijn negende lustrum, dat het dit
jaar met een langzamerhand traditio-
neelen tooneelwedstrijd hoopt te weien-
ingaat met de rustige zekerheid, dat
het voor elk emplooi tegenwoordig
een geschikte goede kracht bezit. In
de heeren Bakker. De Haas en Jansen
heeft Cremer 3 krachten, die ieder in
hun genre uitstekend werk vermogen
te geven en daarnaast staat Jo Stam
als een actricetje. dat elke vcrceni*
ging eer zal brengen. Voeg daarbij
nog geroutineerde speelsters als de
dames Lucas, WÜtteveeo en mee de
laatste voorstelling Corry Visser,
dan zal het niemand verwonderen, dat
een voor dilettanten zeldzaam goed
geheel wordt verkregen.
Ook Jacob van Lennep kan over het
afgeloopen seizoen zeer tevreden zijn-
Zij bezit in den heer Haus een regis*
seur. die uit zijn menscheo alles weet
te halen, wat er ,uit te halen valt. Dat
Haus een voortreffelijk leider voor di*
let tanten is. bewijst wel dc regieprijs,
dien Van Lennep op den wedstrijd te
Leiden behaalde, terwijl Varia uit
Vlaardingen van welke vereeniging
Haus eveneens regisseur .is te
Utrecht op den wedstrijd van Nico-
laas Beets eveneens met lof den prijs
voor regie mocht verwerven. Wat
Haus in De Hofslachter met Van Len*
nep bereikte, mag zeker merkwaardig
worden genoemd. Van Lennep mag
Haus dan ook zeker zeer erkentelijk
zijn- want den derden prij3 te Leiden
cn den vierden prijs te Utrecht in
zeer ware wedstrijden dankt het
voornamelijk aan zijn regie.
De Haarlemsche Tooneelclub had dit
jaar in het begin met tegenspoed te
kampen, toen vlafc voor de eerste op»
voering haar eersten acteur ziek
werd. Mot spoed moest men een nieuw
stuik instudeeren waarvoor men Gert
W e s t f a 1 e r uitkoos. De medewer*
king van Gharivarius, die eenige van
zijn „ruizerijxnen" voordroeg was
de winst van den avond- In Februari
kregen wij toch nog het uitgestelde,
door den heer P. Lugt bewerkte
Spaansche stuk Don Luis Mejia,
van welks succes in Spanje een tooneel#
directeur uit Barcelona, in wiens ge*
zcLschap ik toevallig van Zaragossa
naar Madrid reisde, mij enthousiaste
verhalen deed. Bij de H. T. C. mocht
men slechts van een succes d'cstime
spreken. De Haarlemmers toonden
deze Spaansche „geschiedenis van man*
tel en degen" met hun meer nuchtere
opvatting maar half te waardeeren en
het stuk bleek ook boven de kracht
der spelers te gaan.
In Zaïre was de H. T. C. weer
onder aanvoering van den in dit genre
onovertroffen Landzaat op veilig en
vertrouwd terrein. Wat den be*
kwamen regisseur van de H.T.C., den
heer Louis van Gasteren, in de eerste
plaats toewenschen is de toevoer van
eendge nieuwe jonge, friseohe en sterke
'krachten.
Ook Haarlem's Toone%l heef:
door ziekte tegenslag gehad. Daar*
door moest „de generale repetitie van
een Kostbaar Leven", welk blijspel
men voor de laatste voorstell'ng in
studie had genomen, worden vervan*
gen door De Tante van Charley, een
verandering, die nu juist geen verbe*
tering kon worden genoemd.
In Boete vierde mevrouw S t o 1 k
bij haar vereeniging haar veertigjarig
jubileum als tooneeldilettante en de
viering van dat feest was zóó harte*
lijk als men dat in Haarlem slechts
bij dilettanten kan verwachten. Kok
en Springer, dat op de tweede
voorstelling van H. T. werd gegeven,
heb ik niet gezien, maar ik was daaren*
tegen wel tegenwoordig op eenige ca*
baret*avonden van deze vereeniging.
w-aarop ten duidelijkste aan mij werd
gedemonstreerd, hoe „H. T. altijd nog
gezelliger is!"
Tonevo had een zeer vrucht*
baar seizoen. De vereeniging gaf onder
leiding van den altijd even ijverigen
en enthousiasten voorzitter Pollé dit
jaar niet minder dan 8 avonden.-waar*
van dc opvoering van Fabricius' Een*
z a a m werkelijk een verrassing
bracht. En .in het kluchtgenre toonde
'tonevo zich weer evenals andere
jaren volkomen thuis.
Nieuw Leven heeft nooit beter
seizoen gekend dan dat, hetwelk nu
achter ons ligt. De opvoering van
Heyermans' Van cuJs de Morgenster
en Top Naeff's Aan Flarden stonden
artistiek op een flink peil. Willy's
Trouwdag voor welke flauwe
kulcht de Haarlemsche dilettanten*ver*
eenigingen dit jaar een onbegrijpelijke
voorliefde toonden hadden wij gaar*
ne gemist.
Door Inspanning Uitspan*
n i ng wist zich op haar plaats van
oudste Haarlemsche dilettanten*ver*
eeniging met cere te handhaven. In
..De laatste Eer" toonde de heer Snoeks
wat hij voor de vereeniging waard is.
De medewerking van mej, Francisca
Busquet geeft aan de voorstellingen
van D. I U. steeds een waardevol
cachet. Met voldoening kan D. I. U.
ook de opvoering van De Vrijbuiter
terugzien, die als geheel beter was dan
St. Jansvuur, voor welk stuk de ver*
eeniging de aangewezen krachten niet
.bezat.
Vooruitgang bewees in De
Grond en Onder écn Dak waar haar
kracht ligt. Het waren de beste op*
voeringen, die ik van deze arbe'ders*
Tooneelvereeniging tot nu toe heb ge*
zien.
Ik kan natuurlijk niet alle dilettan*
ten*voorstellingen hier opnoemen, maar
ik mag dit overzicht toch niet afsluiten
zonder te herinneren aan de opvoering
van De Gouden Sproke, van Marie
van Zeggelen bij de vereeniging Oost
en West. een voorstelling, die zij
moge niet geheel en al geslaagd zijn
om het streven, een waarlijk Indisch
spel op het tooneel te brengen, tot dc
belangrijkste gebeurtenissen behoort,
die het Haarlemsen dilettanten*tooneel
ons dit seizoen heeft gebracht.
J. B. SCHUIL.
AFSCHUWELIJK DRAMA
TE AMSTERDAM.
HAAR KIND GEWORGD.
IN EEN VLAAG VAN
WAANZIN.
Te Amsterdam heeft een afsohuwe*
lijk drama plaats gehad.
Aan den overkant van het IJ, in de
Beriberisstraat, heeft een vrouw, ver*
moedelijk in een vlaag van waantzfn,
haar 51/2*jarig kind geworgd. De
vrouw deed daarna een misiukte po#
ging tot zelfmoord. Door den genees*
kundigen dienst werd zij naar het Wil*
helmina*Gasthuis vervoerd. Het tra*
gisch gebeuren moet in den nacht van
Donderdag op Vrijdag hebben plaats
gehad.
Het persbureau Vaz Dia-s meldt ons
nader de volgende bijzonderheden:
Vrijdagavond belde Dr. Bakker het
politiebureau aan het Volewykspark
op, met de mcdedeeling dat in het be*
nodenhuis van perceel Berberisstraat
27, een 5 l/2*jarig knaapje geworgd "in
bed lag. Inspecteur van Loo snelde met
een rechercheur naar de opgegeven
plaats. Daar bleek dat de moeder van
het 5 1/2*jarig knaapje in bed lag met
ocnige steekwonden in de buik. waar*
van er een op 10 centimeter onder het
hart was toegebracht. De verwondin*
gen waren intusschen reeds verbonden
door dr. Bakker en mevr. Bakker, die
eveneens arts is. In een kamer daar*
naast lag de 5 1/2*jarige Di'kkic van der
Kolk op wiens lichaam reeds lijkvlek*
ken waren waar te nemen.
Onmiddellijk werd de Subs. Officier
van Justitie Mr. Massink gewaar*
sdhuwd, die eveneens ter plaatse kwaim,
terwijl ook de Commissaris van Po*
litie uit de Sectie, de heer van Soest,
zich naar de Beriberisstraat haj bege*
ven. De vrouw met wie de politie een
gesprek trachtte aan te knoopen, zeilde
be 'rekkelijk niet veel. Huilende liet zij
zich als volgt uit: „Het kind komt niet
meer terug. Ik wil dood. Ik heb het
zoo benauwd".
De vrouw is daarop per autobiancard
naar het Binnengaathuis vervoerd, ter*
wijl het lijkje van het kind naar het
•politiebureau werd gebracht.
Den man, den 30*jarigen van der Kolk
werd op het politiebureau onmiddel*
lijk een verhoor afgenomen. De man
was echter zeer nerveus en deed aller*
lei verwarde verhalen. Wel kreeg de
politie onmiddellijk den indruk, dat dc
vrouw het kind om het leven heeft ge*
bracht. Echter waren de verklaringen
van den man zoo verward, dat zeker*
beid omtrent de toedracht der zaak
dien avond niet kon worden verkregen.
Daarom werd de man die voorloopig
is gearresteerd, Zaterdagmorgen op#
nieuw aan een nauwkeurig verhoor
onderworpen. Uit de verklaringen, die
hij thans heeft afgelegd, maakt de po*
litie op, dat hij aan het drama geen
schuld heeft en dat inderdaad de
vrouw het kind vermoord heeft.
Het kind was Donderdagavond om
zes uur naar bed gegaan, terwijl de
man ea de vrouw om 10 uur in den#
zelfden avond waren gaan slapen. Als
naar gewoonte was dc man om zeven
uur opgestaan. Hij had, zoo verklaar»
de hij. den geheelen nacht doorgesla#
pen. Toen hij echter om 8 uur he: kfnd
naar de bewaarschool op het Hevcr»
mansplein wilde brengen, schijnt de
vrouw hem te hebben verteld, wat zij
in den afgeloopen nacht met het kind
(had gedaan. De vrouw zeidc hem: „Ga
niet naar Dikkie, want hij slaapt en hij
blijft voor goed slapen".
Zij smeekte hem echter, niemand
iets ervan te vertellen. Dit bracht den
man in een wanhopig cn toestand. Hij
bleef den geheelen morgen in den
buurt rondloopen en wilde steeds een
dokter halen of de politie waarschu»
wen, maar aan dit voornemen gaf hij
op verzoek van de vrouw geen gevolg.
Tegen den avond werd het hem echter
te benauwd. Hij had toen hij Vrijdag#
morgen om elf uur weer was terug»
gekomen zijn vrouw in bed gevon#
den en had bemerkt, dat zij zich met
een beiteltje eenige steken had toege#
bracht en ernstige bloedingen daarvan
he-t gevolg waren. De vrouw smeekte
hem steeds geen dokter te halen maar
tenslotte heeft hij m radeloozen toe*
stand omstreeks zeven uur dokter Bak»
ker opgebeld en daardoor is de zaak
opgehelderd. De man had het kind
des Vrijdagsmorgens om acht uur ge#
vonden met" een groot dik p alk touw
om den hals voorzien van een
lus.
Hij heeft toen aldus verklaarde
hij het touw zorgvuldig van het
lijkje verwijderd en het in zijn gereed*
schap skis t geborgen.
Blijkens verklaringen van doktorc-n,
kon ook deskundig worden vasbge#
steld. dat inderdaad de worging reeds
in den nacht van Donderdag op Vrij#
dag moet zijn. geschied en dat de ver#
wondingen die de vrouw zichzelf had
VAN HAARLEM'S DAffiBLAD No. 631
MOEDER'S VLOEIBLAD
Vader zet zich aan mocder's
bureautje om een brief te schrij:
ven
moeder verzoekt hem erom te aan het eind van de pagina wacht
denken dat haar vloeiblad netj vader geduldig tot» de inkt wil
nieuw is en of hij het dus niet drogen
gebruiken wil om te vloeien
vraagt zich af wat de reden kan I wuift den brief ccnigc malen heen ontdekt dat zijn duim ink tig is
zijn dat deze ellendige inkt maar I en weer. wcnschende dat vrou# I en daardoor het papier heeft be*
niet droog wil worden wen niet zoo pietepeuterig waren vlekt
eenige eeuwen later is de inkt
droog en vader kan zijn brief be#
eindigen
waarna hij moeders verzoek ver»
geten is en den brief op grondige
wijze afvloeit
ontdekt zijn verzuim, vraagt zich
af, waarvoor vloei dient als het
niet is om te vloeien cn draait
schichtig het besmeurde blad ora
(Nadruk verboden)
toegebracht, eveneens reeds uren te
voren moeten iheb'ben plaats gehad.
Het kind was uit het eerste huwelijk
van de vrouw, die eenige jaren van
haar eersten man is gescheiden. Van
der Kolk was dus de stiefvader. Buren
vertellen, dat het kind wel lastig was,
maar nooit door de moeder werd gesla#
gen. Toen echter de politie haar on#
dervroeg, zeide zij steeds: „Dikkie was
zoo lastig".
De toestand van de vrouw was Za»4
tordagochtend redelijk wel. Zij kon
echter nog niet worden gehoond.
Nader wordt gemeld dat de man op
vrije voeten is gesteld. Hij vond on*
derdalk bij familie.
DE LILA ROUW
KLEEDEREN.
BRUTALE OPLICHTING.
Bij een familie t© Bussum was een Buit.
sche dien-sibode in betreWking, die voorgaf
en ook -den indruk maakte, van zeer goede
familie te zijn. Verleden week kreeg fce een
telegram uit IDuitsehland, vermeldende
dat baar zusier zioh in den Rijm verdron
ken had. Zij (kreeg van mevrouw verlof,
maar huie te gaan en daar zij beweerde,
dat i« Rijnland lila xouwkleeren gedragen
werden, gaf mevrouw haar lila mantelpak
en dito hoed mede en tevens f 40 en .tweede
klas reis. Toen men miets meer van het
meisje hoorde, stelde de Buseumsehe po
iitie een onderzoek in en het bleelk, dat
mevrouw een bekende oplïchtster uit Rijn
land gehuisvest had.
DE KLACHT VAN DEN
COMMISSARIS BLOK.
HET VERZOEK~TOT AANWIJ
ZING VAN EEN ANDER
GERECHT AT-GEWEZEN.
De Raadkamer van den Hoogen Raad
heeft in de quaestie betreffende de klacht
van den Commissaris van Politie te Culem.
borg, den heer J. Blók, tegen den Rechter
commissaris bij de rechtbank te Tie!, mr.
Hofdijk, afgewezen het verzoek vam den Of
ficier van Justitie te Tiel, die, hoewel van
oordeel zijnde, dat geen redelijk vermoeden
van schuld aan eenï>g strafbaar feit tegen
mr. Hofdijk, Techter in de arrondissemente
rechtbank te Tiel, ie gerezen, den Hoogen
Raad heeft verzocht, om, indien de Raad
artikel 510 vam het Wetboek van Strafvor
dering van toepassing acht, een ander Ge
recht aam te wijzen.
DANSBEPERKING
De gemeenteraad vam Gennep heeft in
beginsel besloten tot een verordening
waarbij het aan personen onder zeventien
jaar verboden wordt aan bals deel te nemen
MEISJE UIT DEN TREIN
GEVALLEN.
GEEN LETSEL BEKOMEN.
Zaterdagmiddag is nabij de Hemibrug
een meisje uit dem trein gevallen. Mede
reizigers 'brachten de noodrem iin werking
en na ©enig zoeken, werd het kiind gevon
den. Hef bleek wonder boven wonder geen
ie:sel te hebben (bekomen. Vermoedelijk
heeft het tmeisje met de sluiting der deur
gespeeld.
VAN EEN "PAK EN EEN
QUITANTIE.
DE UITGERUKTE MOUW.
-Een bewoner van de Korte Prinsen gr ach!
te Amsterdam, had rich bij een kleermaker
een nieuw pak la'.en maken. Het was ge
reed en de loopjongen zou het bezorgen,
aldus het Hbld.
„Maar," had de baas den jongen op het
hart gedrukt, „zorg, dat je (het geld (krijgt.
Niet afgeven voor je duiten hebt gezien."
De jongen deed echter niet precies wat
hem was opgedragen; hij gaf het pak af,
waarop de quitantie zat vastgespeld.
De besteller, im het bezit van de kleeren
en van het Ibewijs van betaling, voegde den
jongen itoe: „Kom Maandag het geld imaar
halen."
Daarmede nam de (knaap geen genoegen.
„Geld of het pak terug," eischte hij. Daar
hij geen van beiden kreeg, rukte hij aan
een mouw vam het mieuwe jasje, met hef
gevolg dat hij deze armbedekkirng van de
rest van het kleedingetuk afrukte.
Het geval, dat zich voor de woning af
speelde, lokte een oploopje uit, een agen
schoot er op af en hij nam den kooper en
den loopjongen, alsmede het gehavende,
kleedingstuk en de quitantie mee naar het
politiebureau Warmoesstraat.
Daar .verklaarde de kooper, dat hij „na
tuurlijk" had «willen betalen, zij het niet
dadelijk en daé hij ook „natuurlijk" de
quitantie had teruggeven, als de jongen
niet zoo haastig gebakerd was geweest.
Formeel was daar weinig tegen te zeg
gen. De loopjongen kreeg de quitantie te
rug en moest zich daarmee tevreden stel
len. De kooper anocht het pak, met de
loèse mouw, nouden.
VERPLETTERD
Het Perebureau Vaz Dias meldt one van
Zaterdag uit Rotterdam:
Van macht was de 46-jarige arbeider P.
L. van A. uit de Jacominas'.raat werkzaam
bij het lossen van eteenöcolen. De man
stond in liet ruim van den lichter „Cha
teau Briand" in de Waalhaven. Met een
sleeper werden de steenkolen omhoog ge
haald. Plotseling (brak een schalm van dc
ketting en viel de knijper vam een lioogle
van ongeveer 10 Meter in het ruim. A.
werd verpletterd. Het lijk van den onge
lukkige i6 maar het bureau van de rivier
politie overgebracht.
HET GEVAAR VAN
POTTEN.
DE VERHOUDING TUSSCHEN
FISCUS EN SPAARPOT.
Vóór ongeveer 20 jaar, aldus vertelt het
„E. D." zou oen gehuwd paar in de buurt
van Eindhoven gaan sparen. Als spaarpot
werd aangeschaft een emmer, die met een
deksel was dicht gesoldeerd. In het deksel
natuurlijk een gleuf, om de noodige 'brief
jes enz. naar den kerker te doen verdwij
nen. De emmer zou niet voor (hij vol was,
worden opengebroken. Een paar maanden
geleden, was dit het geval. De schat werd
geteld: er bleek niet minder dan t 0O.OCO
zegge itwintig duizend gulden, gespaard.
Voor dit bedrag werd een kapitaal (huis
aangekocht. De fiscus echter kreeg lucht
van dit zaakje en stelt >thams een vordering
:n wegens ontdókem belasting.
VERKEERSONGEVALLEN
VERKEERSONGEVALLEN
Noodlottige bótslng.
Toen de 52-jarige juffrouw de B. te Rot
terdam Zaterdagavond onverhoeds de Kruis
kade overstak, botste zij tegen een met
volle vaart rijdende motorfiets, besuurd
door den 24 jarigen electricien J. !B. Beiden
werden tegen den grond geslingerd. De
juffrouw bekwam een hoofdwonde. De mo
torrijder werd met een ernstige echedel-
frac'uur opgenomen. Beiden werden naar
een ziekenhuis vervoerd. De motorrijder is
daar nog denzelfden avond aan de bekomen
verwondigen overleden.
Tusschon huis en aujo beklemd
Vrijdagavond is een auto die van Ubags-
berg kwam im de flank gegrepen door «een
vrachtauto bij het passeeren van een ge.
vaarlijk kruispunt ander de gemeente Voe-
reniaal. (De bestuurder van den luxe-auto
kon het stuur niet meer houden en reed
tegen een huis. Tusschen het huis en den
auto raakte een voorbijganger, de 69-jari-
ge Curvers, die te Voerentiaal woonachtig
is. De ongelukkige werd zwaar gewand
naar het ziekenhuis vervoerd, waar hij
een uur ina aamkomst aam de bekomen ver
wondingen overleed. De beide auto's wer
den ernstig beschadigd.'
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cent» per regel
en stukloopen van huid
en voeten,geneest men met
Uit 't Duitsch
10
In den volksmond liepen booze le*
genden over hem.Hij was 'n zwaard zon
der genade voor wilddieven cn bosch#
schenders; er werd algemeen gezegd,
dat hij needs menig menschcnleven op
z'n geweten had. Sedert Knöwe Hout#
vester op Brandenberg was, had 't ge#
recht tweemaal een pijnlijk onderzoek
tegen hem moeten leiden. Vijf en twin#
tig jaar geleden, was er in 't bosch van
Sebenfcid een vreemdeling, blijkbaar
een wilddief, docd gevonden. Iedereen
wist te vertellen dat Knöwe den wild*
dief op heeterdaad. bij den zooeven
geschoten reebok verrast, en hem zon#
der erbarmen, zonder hem zeifs eerst
aan te roepen, door een zeker schot
had gedood. Het gerecht was gedwon*
gen om in te grijpen, en tegen Knöwe
't onderzoek te beginnen, maar er was
ook geen schaduw van. bewijs tegen
hem. Met 'n. tweede onderzoek ging 't
evenzoo, na tien jaar. Het volk be#
schuldigde ook nu weer den_ houtvester
van den dood van een, op 't Branden»
berger gebied gevonden stroopcr, een
beruchte kerel, ea even zeer beweerde
het dat een, als houtd:ef bekend staan#
de boer. die plotseling verdwenen was,
door Knöwe was neergeveld en in het
bosch begraven, maar nooit kon 't gc#
ringste bewijs tegen hem gevonden
worden.
Wolfgang had nooit veel geloof ge#
schonken aan die over Knöwe, in om»
loop zijnde praatjes, doch vandaag had
hij ook den indruk van hem gekregen
alsof er wel een kern van waarheid in
kon schuilen. Zou de houtvester echter
indien hij de bloedige daad had bcdre»
ven. niet voor alles er naar gestreefd
hebben, de verdenking. dat er een
moord was begaan, te bestrijden? Sprak
niet de omstandigheid, dat hij absoluut
een misdaad veronderstelde, reeds zoo
geheel voor z'n onschuld, dat 't een
dwaasheid geweest zou zijn om hem te
verdenken.
Maar was er dan wel een moord ge*
beurd? Spraken niet alie. gronden, die
oom Frühberg zoo duidelijk had uitge»
legd. er met overtuigende kracht voor,
dat de, door onteering cn schande be»
dreigde, het reeds vroeger door hem
uitgesproken besluit, werkelijk ten uit#
voer gebracht, en 't moordend wapen
tegen zijn eigen hoofd had gericht?
Wolfgang kon, al z'n denken en pein»
zen ten spijt, niet tot een goede oplos»
sing komen. Er hing een duister gc#
hcim over 't gruwelijk voorval in 't
eenzame bosch, cn dit geheim, indien
't eenigszins kon, op tc helderen, was
zijn taak. als zoon van den doode. Bij
de moeilijke levenstaak, die de dood
zijns vaders plotseling op zijn. tot nu
toe zoo zorgeloos onbezwaarde schou»
ders had gelegd, kwam een nieuwe, cn
niet een die het gemakkelijkst te ver»
vullen was.
In Iangzamen draf was Wolfgang 't
bosch doorgereden, nu, bij den zoom
er van, zag hij 't kasteel Dahlwitz voor
zich liggen. Dahlwitz, een groot, oud,
maar in 't geheel niet prachtig gebouw,
lag met 'n voorfront aan den grootcn
straatweg, en was hiervan slechts door
een smallen, weinig zorgvuldig onder#
houden voortuin, waardoor heen een
breed kiezelpad van den weg naar den
ingang leidde gescheiden. Opzij van
den straatweg, lag de eigenlijke park#
achtige slottuin. welks achterste gc#
dccltc onmiddellijk overging in 't Dahl#
witzer bosch.
.\chter 't slot lag de zeer groote, door
schuren, stallen cn keukens rondom
omgeven binnenplaats. De eigenaars
van Dahlwitz waren van oudsher altijd
flinke, practische landheeren geweest,
die te midden van hun bedrijf gewoond
hadden, en wien 't uitzicht op de groo#
te binnenplaats liever was geweest, dan
dat op den voortuin en 't park links
en rechts van der straatweg. Ze had#
den ook meer geld uitgegeven om de
statige bedrijfsgebouwen op te richten,
dan voor de verfraaiing van hun kas#
teel, nu echter maakten zoowel 't slot
als de gebouwen 'n eenigszins verval»
len indruk, zij waren niet onderhou#
den met die zorgvuldigheid, die hun
opzichters er aan besteed hadden.
Hier en daar wa§ de kalk er af gc#
brokkeld en niet weer in orde gemaakt
de daken vertoonden kapotte plaatsen
cn er waren overal herstellingen noo»
dig. Ook de binnenplaats maakte den*
zelfden indruk. Daar heerschte niet die
helderheid, en die piinlijke orde, die
zoo'n plaats in een modelbedrijf moet
vertoonen, zooals b.v. op Brandenberg
heerschte. Wolfgang, die gewend was
aan de untmuntende Brandenbergsche
orde, bemerkte dit met misnoegen,
toen hij door de poort, van uit 't veld,
de binnenplaats opreed. Hij vond een
gerucht bevestigd, dat hem meermalen
reeds ter oore was gekomen, dat z'n
bloedverwant, de heer von Funk, z'n
bedrijf namelijk verwaarloosde, schra*
perig en gierig was. wanneer 't gold om
zelfs de noodzakelijkste verbeteringen
in 't bedrijf in te voeren, of de groote
bedrijfsgebouwen behoorlijk te onder*
houden, terwijl hij, zooals men vertel#
de. bij zijn veelvuldige bezoeken aan
Berlijn, beduidende sommen aan de
speeltafel verkwistte.
Het maakte een onaangenamen in#
druk op Wolfgang, dat de eerste die
hem in 't slot ontmoette, de hem steeds
afkeer inboezemde opzichter Upsen
was, die, na de woorden van Knöwe tc
oordeelcn, ingewijd zou zijn in 't ge#
heim dat de dood van zijn vader om*
gaf.
Upscn stond lui in 't zonnetje, aan
dc deur van 't zoogenaamde rentmees»
tershuis, waarin hij z'n woning had.
Toen hij den, op de binnenplaats ko»
menden gast zag, rekte hij lui de wag»
gelende ledematen van z'n groot, maar
door de verhooging van den eenen
schouder mismaakt lichaam uit, daarna
riep hij met 'n gillend, onnatuurlijk
hoog geluid om 'n knecht, die vlug uit
een stal kwam, en toesnelde om het
paard van den barop vast te houden;
hij zelf liep langzaam, terwijl hij op
een dikken, knocstigen stok leunde,
hinkend en z'n linkervoet op een zon#
derlinge manier ac' tc. zich aan slee#
pend, Wolfgang tegemoet Dc bijna reus#
achtig groote man was een mismaakte,
z'n ledematen misvormd, z'n armen le*
ken. naar hun lengte, op die van een
orar.g»oetan, zelfs de linker, in verhou»
ding kortere arm, kwam toch, als hij
met de hand naar beneden hing, bijna
bij z'n knie. Het veel te groote hoofd,
met 't leelijke gezicht, hield gelijken
tred met de mismaakte gestalte. Een
bos, steil rood haar, dat ver in 't voor»
hoofd was gegroeid, omgaf, overgaand
in een verwarden baard, het on regel#
matige gezicht Do door een borsteli#
gen rooien knevel half bedekte groote
mond, stond scheef onder den. even»
eens schecven rooden neus. Onder de
borstelige wenkbrauwen fonkelden 'n
paar grijze oogen, waarvan 't eene groot
was c-n wijd open stond, terwijl het
andere, kleinere, half door het lid be*
dekt leek, maar desniettegenstaande
niet minder zonderling schitterde.
Wolfgang was reeds van z'n paard
af. toen Upsen hem bereikte Hij be*
schouwde met afkeer den Icclijken man
die hem nog afschuwelijker toeleck dan
ooit tc voren, toen hij, z'n hoed bijna
tot op den grond afnemend, cn met
'n diepe buiging, met grijzende vrien»
delijkhcid uitriep: ,Ah, meneer von
Brandenberg! Moge dc hemel uw bin#
nenkomst in Huize Dahlwitz zegenen;
moge hij u troosten in uw groote
smart".
Wolfgang had hem 't liefst met 'n
scherp woord afgewezen, daartoe voel*
de hij zich rechter niet gerechtigd. ..Ik
dank u. meneer Upscn". zl hij kortaf
en koel. „Is meneer von Funk te spre*
ken?"
„Meneer is helaas niet thuis. Hij is,
een half uur geleden naar de hoeve uit*
gereden. Maar mevrouw heeft al een
poos geleden ontbeten en bevindt zich
met de freuies in de tuinkamer. Als
meneer Brandt zich daarheen zou wil*
len begeven, zou ik direct een bode tc
paard naar dc hoeve sturen, om meneer
te melden dat u cv bent Op 't laatst in
een half uur, kan meneer hier zijn".1
(Word! vervolgd).
