BUITENLANDSCH OVERZICHT
FLITSEN
RECHTSZAKEN
FEUILLETON
DOOR EIGEN KRACHT
WOENSDAG 14 JULI 1926
TWEEDE BLAD
De overeenkomst tusschen Engeland en Frankrijk.
De pogingen tot redding van den Belgischen franc.
De sultan van Marokko te Parijs. Over een
telegram.
De Fransch#EngeIsche
schuldsregeling.
De Engelsche Minister van Financiën
Winston Churchill heeft in het Lager
huis verklaard, dat een volledige overs
eenkomst, niet alleen betreffende de
Fransehe ooriogsschoild, doch bovens
dien inzake alle uitstaande schulden
tussdhen Frankrijk" en Engeland door
door hem en Caillaux onderteekend
werd.
Spr. zei dat de overeenkomst in kor»
te trekken een bevestiging inhoudt van
de schikking, welke in Augustus j.l.
inet Caillaux getroffen werd, d.'Wjz. dat
de oorlogsschuld van Frankrijk aan
Engeland afgelost zal worden door 62
annuïteiten van 121/2 millioen of
een aequivalent daarvan. Er waren
jiOig verschillende kwesties, waarvan
cnlkele zeer belangrijke, onopgelost bles
ven. De voornaamste hiervan betrof
die van de z.g. „safeguarding clause"
en voorts heeft de Fransehe regeering
getracht een clausule in te lassohen,
behelzende de continueering van de
annuïteiten aan Engeland afhankelijk
4o stellen van de reparatiebetalingen,
door Frankrijk van Duitschland ont#
■vangen.
Na een overzicht te hebben gegeven
van de ten deze plaatsgehad hebbende
besprekingen, zeide spr,, dat deze aans
gelegenheid nog nader onderzocht zal
worden.
De overdrachtssclausule behelst voor#
zieningen in geval van vertraging
binnen redelijke grenzen voorts
vloeiende uit onvoorziene moeilijkhe#
d.en. Zij is aanvaard op den grondslag
van de Fransehe schuldenregeling met
de Vereenigde Staten.
Voorts was er nog een clausule,
welke erin voorziet, dat ingeval de
Britsche ontvangsten uit de herstel#
betalingen t.z.t. ,onze sedert 'het einde
van den Wereld oorlog aan de V.S. bes
taalde bedragen mochten overtreffen,
het surplus tussdhen de onderscheidens
de Geallieerde debiteuren verdeeld zal
worden, in mindering van hunne nog
uitstaande schulden. Deze bepaling is
identiek met de regeling inzake de_
Italiaans he oologsschuld.
Tenslotte bleef nog slechts de 'kwess
tie van een moratorium over, ofwel
wat genoemd wordt „de ladder der
klimmende schuld", waarbij een tos
taal van 12 1/2 millioen per jaar bes
ireikt moest worden.
Aanvaard werd een schaal voor de
jaren tot en met 1930. gelijk spr. reeds
in Augustus j.l. aan Caillaux voorstels
de. Op deze basis zullen de annuïteiten
voor het huidige jaar 4 millioen pond
sterling en daarna 6 millioen p.st., 8
millioen p.st. en 10 millioen p.st. be#
dragen, totdat in 1930 dc 12 1/2 mil#
lioen p.s.t. bereikt zullen zijn. De an#
nuïteiten van 12 1/2 millioen P-st. zul#
len voortduren tot 1936 en gedurende
de laatste 31 jaar tot 14 millioen p.st.
per jaar vermeerderen.
Wat de kwestie van het goud, dat
gedurende dc oorlogsparen van Franks
rijk naar Engeland werd overgebracht,
deze is thans in het volgende stadium
gekomen: Frankrijk blijft, buiten cn
behalve deze schuldenregeling nog 'n
bedrag van 33 1/2 millioc-n p.st. rentes j
loos schuldig, waarvoor Frankrijk dan
ook gecrediteerd zal worden. Een nas
dcre afwikkeling dezer aangelegenheid
staat thans, aan de beide regeeringen.
Bovendien 'zijn met dc Fransehe res
geering aparte Tegelingen getroffen
met betrekking tot dc „sinistres" d.w.z.
onderdanen of zakenlieden in Frankrijk
wier eigendommen schade hebben bes
komen hetzij door de handen van den
vijand of als gevolg van plaats gehad
hebbende krijgs operaties. De Engels
sche regeering heeft zich immer op Jict
standpunt gesteld, dat de onderdanen,
die in Frankrijk belasting betalen aans
spraak mogen maken op dezelfde
compensatie, die door Frankrijk
krachtens de wet .aan Fransehe ouders
danen wordt toegekend. De Fransehe
regeering nu heeft op zich genomen
deze personen schadeloos te stellen op
dc wijze, waarop het ook zijn eigen ins
ingezetenen betaalt en dc Engelsche
Tegeering op haar beurt waarborgt een
soortgelijke behandeling aan de Frans
sche onderdanen, die gedurende den
oorlog in Engeland schade hebben ges
leden.
Tenslotte sprak spreker de hoop uit,
dat geen algeheele goedkeuring zal
worden onthouden aan deze regeling
van de eveni moeilijke als netelige
kwestie der oorlogsschulden. De Res
gecring is dc mecning toegedaan, dat
hierin de meest practische schikking
belichaamd is, welke ooit bereikt zal
kunnen worden en dat zij tevens in vol
komen harmonie is met dc traditie noes
le politiek van Engeland met betrek*
king tot dc schuld, voortvloeiende uit
den door de Geallieerden gevoerden
strijd voor de gemeenschappelijke
zaak.
Uit België.
Dc Belgische regeering richt een mani
fest tot het land. waarin zij zegt vasts
besloten te zijn alles in het werk te stels
len om haar pogingen in het belang
van het financieel herstel cn de stabili#
satic van den franc te doen slagen.
Zij waarschuwt de Belgische "staatss
burgers tegen de noodlottige gevolgen
eencr vermindering van het nationaal
vertrouwen op dit tijdstip. Er is geen
enkele innerlijke oorzaak voor de das
ling der valuta en voor dc buitensporige
'fluctuaties op de wisselmarkt
Ten koste van de zwaarste offers
heeft het Belgische volk zijn begrooting
in evenwicht gebracht. Het komt zijn
buitcnlandsche verplichtingen na. Het
aarzelde niet met een fiscale krachts#
inspanning, welke zonder precedent is,
de bedreiging van zijn vlottende schuld
te bezweren, en dank zij deze poging
is liet werk van het financieel herstel
op den goeden weg. Het kan slechts in
gevaar worden gebracht door onbezons
nen daden, zooals aankoopen van bui*
tenlandsche valuta, welke, zonder den
koopers werkelijk voordeel op te leves
ren, voor iedereen het gevaar doen ont*
staan, dat dc crisis nog verergert, welke
wel pijnlijk, maar daarvan is de res
geering overtuigd van voorbijgaanden
aard is.
Tien jaar geleden, toen de conjunc*
tuur oneindig veel ernstiger was, is Bels
gië gered door de flinkheid, de koels
bloedigheid. de zelfverloochening van
zijn bevolking. Thans, evenals toen,
meent de regeering te mogen rekenen
op deze groote deugden om, met nicdes
werking van allen, het werk van het
herstel des lands te voltooien.
Dc „Peuple" meldt: De ministerraad
houdt zich- bezig met een wetsontwerp
nopens de regie van den telefoons en
telegraafdienst, waarin de regeering
wordt gemachtigd tot dc oprichting
van een nationale telefoons cn telegraaf#
maatschappij, op dcnzelfdcn grondslag
als in het ontwerp nopens de spoors
wegmaatschappij.
Talrijke artikelen in de heide ontwers
pen zijn overigens identiek.
Het kapitaal der nieuwe maatschappij
wordt begroot op 1S00 millioen. Zij zal
3 millioen preferente aandcelen van 300
frs. uitgeven. De gewone aandcelen blij#
ven, evenals bij de spoorwegen, eigen#
dom van den Staat 30 pCt van de op#
brengst der emissie van de pref. aan#
deelen zal worden gestort in de kas van
de nieuwe maatschappij om de ultvoe#
ring te .verzekeren van het plan tot uit*
brciding der telefoon, zooals deze door
den minister van spoorwegen is voor#
gesteld.
In de Kamer is een wetsontwerp in#
■gediend, waarbij Koning Albert werd
gemachtigd om gedurende zes maan#
den alle maatregelen te metalen tot het
herstel der financiën, als het aangaan
van leeningen, het verkoopen van de
goederen van den vijand, waar beslag
op werd gelegd,1 teneinde de inflatie
te bcipcrk.cn en dc kapitalen weer naar
het land te doen vloeien. De belastin*
■gen zouden op het tegenwoordige peil
•gehandhaafd moeten blijven.
In den loop van 'het debat deelde.
Jasper mede dat hij als stabilisaties
cijfer het getal 150 had vastgesteld.
De Kamer onderbrak haar bespre#
kingen om over dc voorstellen in de
afdeelingen te discussiecren.
Marokko.
De aanwezigheid van den Sultan van
Marokko, Moelay Joesef, te Parijs
wordt als een zeer belangrijke gebcurte*
nis beschouwd, welke van vérstrekken#
dc betcekcnis zal zijn voor dc gcheele
Islamietischc wereld. Nog nooit heeft
een Marokkaansch Sultan de grenzen
van den Moghreb overschreden en eeni#
gc jaren geleden nog zou zulk een reis
niet mogelijk zijn geweest. Dat zij thans
geschiedt met goedkeuring der Marok#
kaansche stamhoofden en dat tal van
hooggeplaatste Marokkanen den Sultan
vergezellen, wijst er op dat ook In dit
opzicht in Turkije iets veranderd is.
Sedert Moelay Ismaël, den tijdgenoot
van Lodewijk XIV, zegt de „rigaro"
heeft geen Sultan waarlijk over Marokko
geregeerd. Moelay Ismaël zelf steunde
znij regeering op terreur. Na hem kwa#
men er twee eeuwen van anarchie en
binnenlandsche twisten. Veertien jaren
waren er noodig om een einde daaraan
tc maken. Het zal maarschalk Lyautcy
altoos tot roem strekken, aldus het blad
dut hij het gebruik van geweld tot het
strikt noodzakelijke heeft beperkt, dat
hij door zijn liberale houding het presti#
ge der natie heeft verhoogd en het ge#
zag van het maghzen heeft hersteld.
De nationale renaissance was nog niet
voltoond, toen de oorlog in het Rifge#
bied het land op een zware proef stelde.
In een anderen tijd zou een Abd el
Krim waarschijnlijk Fez zijn binnengc*
trokken. Hij zou althans een nieuw tijd#
perk van geweld en barbaarschheid heb#
ben ingeleid. Doch Marokko is kalm
gebleven. Het Fransehe leger heeft het
vorig jaar den opstand tot staan ge#
bracht en hem dit jaar tezamen met
het Spaansche leger definitief gebroken.
Haast fantastisch.
In het dezer dagen gepubliceerde 33c
i'ecl van diplomatieke bescheiden van
Buitcnlandsche Zaken wordt, aldus bet
Hbld., oen „haast fantastisch" tele#
gram, zooals het „Bcrl. Tag." zich uit#
drukt, vermeld, hetwelk de keizer op 1
Dec. 1012 aan het departement van bui#
tenlandsche zaken richtte. Op 29 Nov.
had dc Duitschc gezant te Konstantino#
pel het departement gemeld, dat vol#
gens een bericht van een agent Bulgarije
aan Turkije een offensief en defensief
verbond had aangeboden. Toen de kei#
zer hiervan hoorde, seinde hij aan Bui#
tenlandsche Zaken: Het Turksche he#
richt over Ferdinand's aanbod heeft mij
niet verrast, evenmin als zijn verraad
ten opzichte van de geallieerden. Het
is een geniaal, grootsch denkbeeld. De
heer van het in elkaar gezakte Turkije
en de leider der bevrijden samen tegen
de Russen en Serviërs. Oostenrijk
moet met Turkije en Bulgarije een mili#
tair bondgenootschap aangaan en hel#
pij beiden sterk te maken cn zich te
laten herstellen. Griekenland en 'ook
Servië zullen door dit machtsevenwicht
onverbiddelijk naar Oostenrijk worden
gedreven. Zoo wordt Oostenrijk de
overdheerschonde macht in den Balkan
en het Oostelijke deel der Middelland#
sche Zee en met Italië en de herstelde
of nieuw te bouwen TurkschsBulgaar#
sche vloot een machtig tegenwicht te#
gen Engeland, welks weg naar Alexan#
drie bedreigd zal kunnen worden. Rus#
land heeft dan in den Balkan afgedaan
wordt in Odessa bedreigd. Dan zijn
de leden van het Drievoudig Verbond
van overwegend gewicht in dc Middel#
landsche Zee en hebben de hand ge#
legd op den Kalief, en daarmede op de
geheele Mohammcdaansche wereld (In#
dië) Servië zou totaal verlakt zijn! En
wij kunnen onze Turksche politiek her#
vatten.
De samenstellers van het diplomatie#
ke uittreksel voorzien dit keizerlijk te#
legram met deze opmerking:
Het is bijzonder typeerend voor den
keizer, dat hij op het, nog allerminst
bevestigde, bericht over het Bulgaarsch
aanholt en niettegenstaande de groote
onwaarschijnlijkheid van een werkelijke
•crbrocdcring tusschen Turkije en Bul#
garije, welke eerst onder den invloed
van den wereldoorlog kon ontstaan,
maar dadelijk aan het houwen van lucht#
kastcelen sloeg. Het bleek ook dit keer,
dat dergelijke vluchtige concepties door
Buitenlandsche Zaken op de juiste
waarde werden geschat. Weliswaar kon
het Departement niet nalaten, toen op
2 Dec. in aansluiting op dit keizerlijk
telegram een uitdrukkelijk beval van
den keizer werd ontvangen om den ge:
zant instructies te zenden teneinde te
werken in de richting van aanvaarding
van het aanbod, dit bevel op te volgen
maar dit geschiedde op zulk ccn
voorzichtige wijze, dat dc Duitsche poli#
tick er geen gevaar door kon loopen.
Een ander gevolg heeft het fantastische
telegram van den keizer van 1 Dec. niet
gehad.
VERSPREID NIEUWS
POLITIEKE CRISIS IN GRIEKEN
LAND.
Alle leiders van de democratische
partijen zoowel de aanhangers als de
tegenstanders van -Vcnizclos hebben
aan Zavitsanos hun medewerking ge#
weigerd. Zij wezen er Zavitsanos op,
dat het noodzakelijk was een zuiver
zakenkabinet te vormen, dat dadelijk
vrije verkiezingen dient uit te schrij:
ven.
Nadat Zavitsanos den toestand had
overwogen, verklaarde hij. niet bereid
te zijn- dc kabinetsformatie op zich te
nemen. Hij schreef een brief aan gene#
raai Pangalos, waarin hi; zijn besluit
toelichtte, cn gaf aan Pangalos den
raad dat een zakenkabinet zou optre#
den en dat vrije verkiezingen zullen
worden gehouden. Het land moet
naar Zavitsanos betoogt vrij zijn om.
zelf aan te geven door wie het moet
worden bestuurd.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 639
VAR'FTE-ZANG
Je slaakt ccn zucht als een mach# als je y a r iété#impressario was, zou
tige blonde vrouw het programma je nooit zangnummers nemen, al#
opent met een sentimenteel liedje leen acrobaten, goochelaars e. d.
over haar jeugd
je zoekt vast op, wat het vol#
gende nummer is duidelijk te
lezen is het niet in het donker,
maar het lijkt wel gedresseerde
zeehonden
je vroolijkt op als de groote blon# J tot je ontdekt dat er nog een
de vrouw zwijgt j couplet komt en jc aandacht op
I andere dingen tracht te bepalen
je bent zoo verheugd als het uit
is, dat je hard mee#klapt nu
komen de zeehonden
maar je beseft dat het applaus
niet eindigt groote grutjes, ze
vonden het blijkbaar mooi
je gluurt zenuwachtig naar den
dirigent die aarzelt of hij opnieuw
zal inzetten voor een bisnuramer#
tje
het sein wordt gegeven en de
blonde vrouw komt terug om een
nog sentimenteeler liedje over
haar moeder te zingen.
(Nadruk verboden)
ENGELAND EN RUSLAND
In de Observer bespreekt Garvin het
antwoord, dat Normann Angeli, de be#
kende democratische schrijver .van de
Groote Illusie, op het boek van Trotz#
ky: „Waar gaat Grootsllrittannië
heen?" heeft gegeven.
Trotzky heeft met minachting over
de Engelsche socialisten geschreven,
hen o.a. voor opportunisten zonder
ruggegraat uitgemaakt. Hij beweerde
dat het Britsche ,Rijk overzee in staat
van ontbinding was en dat het Britsche
kapitalisme, ondermijnd door de Brit#
sche vakbeweging cn dc buitenland#
sche mededinging, gedoemd was tot in#
eenstorting. Door directe actie zou de
Engelsche arbeiderspartij in Engeland
door een communistische partij vervan#
gen worden.
Hiertegenover stelt Norman Angell
de vraag: „Moet Brittannic Gen weg
van Moskou opgaan?" en hij betoogt,
dat Trotzky spreekt op een toon, alsof
in SovjetsRusland de politiek, die hij
voorstaat, met succes toegepast is.
Trotzky's verwatenheid, zekerheid, de
minachting, waarmee hij over iedereen
spreekt, die den burgeroorlog niet wil
verhaasten en de revolutie bevorderen
is nauwelijks te rijmen met de misluk#
king van de politiek der bolsjewiki.
Wat hij te verstaan geeft, is aldoor
valsch. In Rusland is de Marxistische
omwenteling in haar ergstcn vorm door
gezet. In plaats van het socialisme ge#
vestigd tc hebben, werkt zij terug naar
het kapitalisme, zooals Angell met tal
van sprekende voorbeelden aantoont.
Trotzky vergt dat de Britsche arbei#
derspartij zich tot de speelpop van de
dupes zal maken. En hij schijnt niet te
weten, dat de vakbeweging in Engeland
toen zij het sterkst was, nooit meer
dan een minderheid in Engeland omvat
heeft; dat al de stemmen van de arbei#
derspartij maar een derde van het ge#
hecle aantal zijn; dat de eigenlijke ex#
tremisten maar ccn fractie vormen; en
dat conservatieven en liberalen, die
beiden tegen dc revolutie gekant zijn,
een vast aaneengesloten massa van
tweederden van het Engelsche volk vor#
men en in de praktijk nog veel grooter
macht hebben dan volgens hun getal#
sterkte. Zij hebben bovendien antisre#
volutionaircn steun van de gematigden
onder de arbeiderspartij.
Garvin vermeldt bet betoog van An#
geil met instemming en voegt er bij,
dat er een politieke en een economische
reden is, waarom Engeland nooit den
weg van Moskou zou opgaan. De poli*
tiekc reden is dat het bolsjewisme zelfs
in Rusland niet mogelijk zou geweest
ziin, indien het niet het even monster#
achtigc tsaristische stelsel, dat met zijn
domheid en veilheid reeds ingestort
was, vervangen had. Dc economische
reden is, dat Engeland leeft van vreem#
den aanvoer en zonder dezen niet' kan
bestaan. Dc basis voor het communis#
me ontbreekt daarom.
Garvin besluit: „De practische, oor#'
spronkelijke llenry Ford is, als het een
nieuw tijdvak openend zinnebeeld van
hooge loonen en aandeel in de winst
de fcigenlijke geest van den dageraad".
AUTONOMIEsBEWEGING IN DEN
ELZAS.
De leider der autonomistische be#
eging in Elzas#Lotharingen heeft in
een onderhoud met een redacteur van
den „Quoditien" verklaard, dat de
aanhangers der beweging slechts van
hun recht van zelfbeschikking gebruik
willen maken.
Bij het verdrag van Versailles is de
kwestie van Elzas#Lotharingcn geregeld
zonder het volk er in te kennen. Het
volk van den Elzas verlangt, dat zijn
gebruiken en wetten geëerbiedigd zul#
len worden. Het wenscht een parle#
metn voor den Elzas, dat contact met
de regeering te Parijs zal onderhouden.
Wordt aan de wenschen van bet volk
niet voldaan, dan zal dit zich als een
nationale minderheid te beschouwen,
en een beroep op den volkenbond doen.
DE STRIJD IN SYRIë.
Een bericht van de „United Press"
uit Jeruzalem zegt, dat de Fransehe
strijdkrachten in Syrië bij gevechten
tusschen Rachaja en Bekka ernstige
verliezen hebben geleden.
Verschillende hoogere officieren moe#
ten gevangen genomen zijn. Bovendien
moeten den opstandelingen ook belang#
rijke ■documenten in handen zijn ge#
vallen, die betrekking hebben op de
a.s. Fransehe operaties.
NIEUWE ONLUSTEN IN PERZIë.
De correspondent n de „Morning
Post" te Teheran seint, dat er in Per#
zië opnieuw onlusten, zijn uitgebroken.
Ongeveer 5000 - -^frnndelingen hebben
de Perzische steden Bugrund en Shir#
aln aangevallen en ingenomen.
De garnizoenen van deze steden moe#
ten zich bij de aanvallers hebben aan#
gesloten.
Troepen, die aan de regeering trouw
zijn, bevinden zich op marsch om de
aanvallers tc keeren.
Te Meshed en Salnas, waar de garni*
zoenen onlangs aan hvt muiten sloegen,
is de orde door de regeeringstroepen
weer hersteld.
WAGONLADINGEN
GOEDEREN ONTVREEMD.
EISCH 7 MAANDEN GEVANGENIS
STRAF.
De correspondent vam .de Tel. te "Maas.
iriciht meldt:
De 27-jarige magazijnknechl W. ,T. H„
■erkzaam te Brunssum. .thans gedetineerd,
werkte reeds geruimen tijd in den winkel
en het magazijn van Vr. aldaar. In den
loop van dien tijd heeft hij kans gezien
een paar wagonladingen voorwerpen van
allerlei aard te ontvreemden, waarvan een
deeL ter terechtzitting op. om en onder de
tafel als stukken van overtuiging was ge-
et ale erd.
Uit de getuigenverklaringen en mededee-
lïngen van bekl. bleek, dat de man in
woonde bij mensohen, die hem voortdurend
aanzetten tot het stelen van het een cjJ
ander. Telkens had men daar iets noodig.
De vrouw nit dit kosthuis, als getuige
gehoord, .verklaarde echter over de afkomst
dezer voorwerpen: „Ich. weisz nachts davan,
und hab' niemale et was davon gewaseen".
Ze kon eehiter niet verklaren hoe al die
voorwerpen dan in haar woning waren ge
komen.
Een deel van de gestolen goederen was
reeds aan deTden verkocht; zij zijn echter
door de politie opgaspoord en zullen den
eigenaar worden teruggegeven. Uit alles
bleek voorte, dat er in het magazijn abso
luut geen toezicht was.
Het O. M., waargenomen door mr.
Kneepkens, eischte, overwegende dat bekl.
de vorige week wegens soortgelijke feiten
reeds tot- 5 maanden was veroordeeld, een
gevangenisstraf van 7 maanden.
OPLICHTING EN
VERDUISTERING.
OM GELD VOOR EEN
INCASSO-BUREAU.
Zooals men ïveet, hebben op 29 en 30
Juni j.l. voor de vierde kamer der recht
bank te Amsterdam terecht gestaan de
25-jarige koopman M. P., uit Bussum en
een 35-jarig Amstcrdamsch advocaat.
Eerstgenoemde was ten laste gelegd
oplichting, tweemalen gepleegd en ver
duistering, terwijl de tenlastelegging van
laatstgenoemde oplichting, tweemalen ge
pleegd en poging tot oplichting luidde.
Verdachten maakten er hun werk van
om schrijfmachines en andere waarde
volle voorwerpen die in huurkoop ge
kocht konden worden, te koopen en deze
vervolgens te beleenen. De advocaat trad
dan op als de man, bij wien referenties
gevraagd konden worden. Het geld zou
dan gebruikt worden voor een door den
advocaat op te richten ^informatie- of
incasso-bureau.
De vierde kanier der rechtbank deed
thans uitspraak in deze zaak Cn ver
oordeelde den koopman overeenkomstig
den eïsch van het O. if., mr. Reilingh,
tot acht maanden gevangenisstraf, met
aftrek van drie maanden prea'entief. De
advocaat werd tot drie maanden gevan
genisstraf veroordeeld.
Uit 't Duitsch.
25)
Lcupold, ccn bejaard heer van hij dc
zestig, bcantwoo- 1- vertrouwclij#
ken groet van den jonger, man slecnts
door een lichte, in 't geheel met dcc#
moedige buiging. Hij trok een stoel aan
de tafel cn kwam bij den baron zitten.
„Gedejeuneerd heb ik al zei hij los#
weg, maar 'n gips wijn wil ik wel drins
ken. Ik wil alleen m'n hoofd niet zwaar
maken, daar ik 't vandaag voor ccnigc
hij: .r eWÏChtigé .ken u beo
cn daarom kom ik oo' al zoo vroeg b:j
u, op gevaar af u oij t ontbijt tc sto*
ren". y
„U komt in elk geval, voor de nicu#
we Russische lecnii.g; ik hoop dat t u
gelukt is om on~, aandeel er aan te la#
ten nemen?"
„Voor mij wel maar hel «as slechts
voor view millioen mark: twee er van-
wil ik u afstaan: ka: dit echter al
leen doen in geval u op een ander, voor
u heel Voordeelige zaak in wilt gaan,
die ik u voor zal slaan".
Baron Adalbert kec.s Lcupold met
eer onderzoekenden bl'k aan, en er
speelde 'n lachje om z'n mond, toen
hij ietwat spottend vroeg: „Voor een
voor mij zeer voordeelige, maar ook
zekere zaak, die echter in elk geval
voor u nog voo-deeliger zal zijn dan
voor mij",
„Dat zal u wel tamelijk onverschil*
lig wezen," antwoordcie Leupold, ruw;
in elk geval zou ik geen aanlcid.ng heb#
ben, om u een zaak voor te slaan, als
ze ook mij geen voo-deei bracht".
„U bent meer openhartig dan beleefd;
maar ik dank u daarvoor. Vertel me
de zaak eens, u weet dat ik er steeds
toe bereid ben als ze zeker en tege#
lijkertijd voordeelig is".
„Dit is allebei 't geval. U weet dat
uw verre neef, baron Card Biandt von
Brandenberg, ecnige dagen geleden ge#
storven is".
„Dat weet ik: vat heeft echter de
dood van m'n neef met uw zaak te
maken?" vroeg Adalbert ophoorend.
„Heel veel. Ik heb lang met den ba#
ron druk zaken gedaan; hij heeft, op
grootschc wijze, maar altijd ongelukkig,
gespeculeerd. Langzamerhand had ik
hem niet minder dan 900.000 mark ge#
geven, om z'n verliezen tc dekken; na#
fuurlijk door middel vu; hypotheken
op de bezitting Brandenberg".
„Ook daarvan hoorde ik. U hebt de
dwaasheid van m'n armen neef sterk
uitgebuit, meneer Lcupold".
„Hij heeft gespeculeerd en verloren,
hij heeft zich z'n lot zelf op den hals
gehaald. Hij heeft, integendeel tegen#
over mij als 'n schurk en 'n bedrieger
gehandeld!"
„Bedenk dat u over mijn neef
spreektl"
„Die echter toch, in z'n laatste da#
gen, een schoft en bedrieger is gewor#
den!" gaf Lcupol driftig ten ant#
woord. „De verkoop van een bosch,
dat hij mij ook had verpand, als borg
voor 'n hypotheek, is niet meer of min#
der dan een bedrog. Als die uitdruk#
king u intusschen kwetst, meneer
Brandt, dan mag ze onbesproken blij#
ven. maar 't feit moet ik u toch mee#
deelen, want ze gaat dë zaak aan, die
ik u wil voorslaan; ik mocht ze u, als
eerlijk man, niet verzwijgen- Ik kom
bij u om u voor te slaan, mij mijn hy#
pothcek met 900.000 mark af te koo#
pen".
„Met de hecle som, ofschoon u zelf
zegt, dat een ook verpand bosch we#
derrechtelijk is verkocht? Waar blijft
de voordeelige zaak dan?"
„De bezitting Brandenberg is voor
een man, die 't noodige kapitaal heeft,
rijkelijk minstens 800.000 daalaers, mis#
schien zelfs wel een millioen waard, zij
is in 't geheel door de provincie en
door mijn hypotheek met 600.000 daal#
ders belast, dus met 230.000 oi.der de
waarde. Trek u nu 60.000 daalders af.
die de baron voor 't ycikochle bosch
heeft ontvangen, en 6000 daalders, die
als smartcgeid betaald moeten worden,
om den krankzinnigen verkoop tc ver#
.nietigen, dan blijft er toch voor den
kooper v it de bezitting, die deze in
den gcrechtelijken verkoop voor den
prijs van dc hypotheek 600.000 daalders
koopt, altijd nog 'n winst van minstens
140.000 daalders over. Fr zal zich, bij
dezen verkoop, geen mensch opdoen
die cr op zal bieden; de goederen moe#
ten dus, den bezitter der tweede, der#
de. respectievelijk vierde hypotheek dat
heet mij, of als u mij mijn hypotheek af
koopt, u, voor den prijs van 600.000
daalders ten deel vallen, in geen geval
is er echter bij den aankoop van een
.hypotheek voor 900.000 mark voor u
't geringste gevaar".
„Waarom wilt u dan echter niet zelf
dat voordeel waarnemen, dat u zoo
zeker toelijkt. als u de bezitting voor
600 000 daalders in den gerecluelijktn
verkoop krijgt?"
„Omdat 900.000 mark in baar geld
in eenige dagen, mij kostbaarder zijn,
dan misschien 1 1/2 millioen mark in
eenige jaren: zoo lang echter zou 't
waarschijnlijk duren, eer 't lukken zou
de bezitting weer met voordeel te ver#
koopen. Ik heb juist nu 't geld noodig,
voor aandcelen in de Russische lee#
ning".
Baron Adalbert had al lang mes en
vork terzijde gelegd; t voorstel van
den heer Julius Lcupold hield hem
zoo bezig dat hij zelfs 't fijne déjeuner
verwaarloosde. Hij had z'n hoofd door
z'n hand ondersteund en keek met sta#
renden blik voor zich neer. Leupold's
aanbod was buitengewoon aanlokkelijk.
Hij had al vaak den wensch bij zich
voelen opkomen, om 't stamgoed van
den ouderen Brandcnbergschcn tak in
eigendom tc hebben; nu bood zich
voor hem de gelegenheid aan om 't
voor een niet al te duren prijs te ver#
krijgen. De hem voorgeslagen zaak was
inderdaad een zeer solide, 'n groote
winst belovende, maar toch hinderde
ze hem. Hij was, in geldaangclegenhe#
den, hcclemaal niet fijngevoelig of teer#
hartig, maar om zich, ten koste van
zijn verarmden neef, te verrijken, hin#
derde hem toch; hij zei dit tegen Ju#
lius_ Leupold, deze echter haalde, over
zoo'n bedenking, glimlachend z'n schou*
ders op.
„Ik bewonder, wel is waar, uw edele
fijngevoeligheid", zei hij spottend, „kan
ze echter niet goed begrijpen. Zal uw
neef. de erfgenaam van de belaste be#
zitting, er beter aan toe zijn. als ik ze in
veiling hreng-5 T_f kunt, tegenover hem.
zachtheid laten gelden, dat kan ik niet,
nadat hij een voorstel tot bemiddeling
ruw Heelt afgewezen, dat ik hem, rloo»
den raadsheer Friihberg heb laten doen.
Ik ben gedwongen, hem door de bedrei*
ging, dat ik den wcdcrrechtclijken vers
koop van 't bosch door z'n vader, zal
aangeven, te noodzaken, dat hij mij,
uit z'n particulier vermogen, voor mijn
verlies schadeloos stelt, als hij 't aan#
denken van z'n vader niet met schan#
de wil bedekken. U kunt over dien
boschverkoop hcenzien. Hiermee bc*
wijst u dus den jongen man ucn wel#
daad, als ge uw bedenkingen laat val#
len".
Hij hield op. Er kwam ccn bediende
binnen, die den baron een visitekaartje
overhandigde. Baron .Adalbert las: Wolf
gang, baron Brandt von Brandenberg.
Hij sprong, als geëlectriceerd van z'n
stoel op cn riep opgewonden uit: „de
wolf in de fabel! Neef Wolfgang zelf,
hij komt als geroepen, rnnar mag niet
vermoeden dat ik met u in vorh'indinu
sta, vriend Leupold. Laat dien heer
naar de ontvangkamer gaan. Jean. U
moet echter hier blijven cn op me
wachten, vriend Leupold/ Ik wil hopen
dat ik, na 't onderhoud met m'n neef,
uw voorstel in gunstige overweging
kan nemén".
Met vluggen tred liep hij door dc
,ri] prachtige kamers, naar t salon, waar
ui hij die bezoekers placht te ontvan*
gen. die hij wcnschtc te impor.cercn
door de macht van z'n fortuin. Terwijl
hij z n neef Wolfgang Heide banden
toestak om hem tc verwelkomen, kwam
Adalbert op hem toe.
(\X'c:L ,-ervolgd).
