HAARLEM'S DAGBLAD
FLITSEN
BINNENLAND
FEUÏLLETON
DOOR EIGEN KRACHT
DONDERDAG 22 JULI 1926
TWEEDE BLAD
WAT DE TWEEDE KAMER
LIGGEN LIET.
EEN OVERZICHT.
Onze Haagsche correspondent schrijft
ons:
De Eerste Kamer komt de volgende
week voor het laatst in 'het nog ioo»
pende zittingsjaar bijeen. In een waars
schijnlijk gering aantal vergaderingen
zal dit lichaam van revisie de ontwer»
pen, die de Tweede Kamer in de af ges
loopen maanden heeft aanvaard en die
zij nog niet afdeed, doornemen, waars
schijnlijk zelfs aannemen. En daarmede
het nieuwe zittingsjaar met een schoo:
nc lei kunnen beginnen.
Dat kan de Tweede Kamer zeker
niet.
De crisis heeft den tijd van werken
aan de der Kamer door de regeering
voorgelegde ontwerpen zeer bekort.
Daardoor zijn vrijwel alleen de haasts
hebbende ontwerpen of die van. weinig
diepingrijpende beteekenis afgedaan.
En is er heel veel blijven liggen.
De Tweede Kamer weet wel wat
haar te doen staat, al bevinden zich
onder het restant, wat men onder den
handcldrijvenden middenstand „win;
kcldochters" pleegt te noemen, onvers
koopbare artikelen, in casu van die
wetsontwerpen, die al tien jaren, soms
zelfs meer bij de Kamer voorliggen.
Wat na 1 Juni van dit jaar inkwam,
kón natuurlijk niet worden afgedaan.
Hierbij bevinden zich het ontwerp,
dat de tandprothesesexcessen wil tegen»
gaan; het ontwerp dat een söhadevers
goeding aan den heer Eerkens te Zeist
geven wil, van wien in mobilisaticstijd
zeep is in beslag genomen; de pensioen:
regeling voor zes adjudanten»onderoffi=
cier en de goedkeuring van het op 12
Juni 1926 gesloten verzocningsverdrag
ract Zwitserland.
In 1926 zijn nog ingediend en onafges
daan gebleven: het ontwerp tot wijzis
ging van de inkomstenbelasting, dat de
positieve en negatieve resultaten van
verschillende jaren in een bedrijf met
elkaar wil kunnen doen compcnseeren;
de verschillende bclastingontwerpcn
(verdedigingsbelasting, Personeele belas
ting, weeldeverteringsbelasting); de
goedkeuring van het opiumverdrag; de
wegenbelasting; de wijziging in de
Lands cn Tuinbouwongevallenwet; het
telegraaf verdrag met België van 15
Maart 1926 en het postverdrag met Bels
gië van 8 Maart 1926.
In 1925 werden ingediend (maar nog
niet behandeld) de motiesAlbarda, die
de indiening vraagt van een wetsvoors
stel nopens de regeling der medezegs
genschap van arbeiders; het ontwerp
dat de inlandsche wijn (vruchtensaps
pen) belast, om vervalsching en bedrog
tegen tc gaan: de goedkeuring van het
verdrag van 28 Maart 1925 met België
gesloten betreffende faillissementen;
het ontwerp tot onderbrenging der vers
mogensbel3sting en der Verdedigings»
belasting I van het dienstvak der re»
gistratie bij dat. der directe belastingen;
de motiesvan Sasse van IJsscl't, die af»
schaffing vraagt van de militaire rechts
spraak binnen het Rijk in Europa in
vredestijd: het initiatiefsontwcrp van
'den heer Dresselhuijs tot wijziging van
de Kieswet; het ontwapeningsvoorstel»
K. ter Laan; het ontwerp tot wijziging
van de wet van 26 Maart 1920 die een
Sc-hipperswet»1920 vastlegde, een wet.
die nog steeds niet is uitgevoerd; de
ziektes en ongevallcnwctsl915; het Hans
delsverdrag met Hongarije; het grenss
wijzigingsontwerp voor Haarlem (27
April 1925); de bepalingen omtrent hot
met openlijke aanprijzing in het vers
keer brengen van middelen tegen zieks
ten, de nadere voorschriften t.a.v. de
uitoefening der geneeskunst (instelling
van een raad van discipline); de wet
tot aanvulling van die van 1 Juli 1S65,
regelend de uitoefening der artsenijsbes
reidkunst; de wet tot geleidelijke afs
sdhaffing der Staatsloterij en dan tot
slot een ontwerp met een breeden titel
nl. deze: „het ontwerp tot verleenen
van toelagen aan hoofden, onderwijzers
en onderwijzeressen, die in het tijdvak
van 1 Jaunari 1920 tot cn met 31 Des
cember 1924 werkzaam zijn geweest aan
ccne openbare of bijzondere leerschool,
die als eenige leerschool was verbon»
den aan eene gemeentelijke of bijzon»
dere kweekschool voor onderwijzers en
(of) onderwijzeressen, en toekenning
van bevoegdheid aan gemeenteraden
cn besturen van bijzondere leerscholen
tot het verleenen van zoodanige toela»
gen".
En nu komen de Oudjes en de rim»
pciige oudjesl
Het ontwerp, dat de administratieve
reohtspraak brengen moet is uit het
zittingsjaar 19U?'u8; de herziening
van de gemeentewet is van 1923; de
regeling van het Midd. en Gymn. On»
derwijs uit de zitting '21'22 (de laats
ste wijziging is van Dcc. 1924); de
voorzieningen tegen waterverontreinis
ging door gemeentel, afvoer van vuii is
uit net jaar 19121913; du wijziging van
de Hinderwet tot bestrijding van was
ter verontreiniging door alval van in»
dustr. ondernemingen stamt van de 2its
ting 19U9191U; de nieuwe voorsenrifs
ten, dat alleen notarissen bevoegd zijn
tot het houden van openbare verkoos
pingen van onroerende goederen wer»
den in 1921'22 ingediend; de nieuwe
vaststelling der art. 1628 t.m. 1632 van
het B. W. wacht van 21'22 af reeds;
het maken van het Loodswezen, de bes
bakening etc. tot Staatsbedrijf heeft
men zich reeds in '21'22 voorgeno»
men; de wijziging van de Stuwadoors»
wet is uit hetzelfde jaar; de regeling
van het muziekauteursreclit en van de
ziekenverzorging van twee jaren vroe»
gcr van het jaar 19191920.
Daarnaast wachten nog de wijziging
van de Landarbeiderswet sedert 1924;
oe wet op de Naaml. Vennootschap»
pen sedert de zitting van 19091910;
de voorzieningen betreffende besmette»
lijke ziekten (vrijstelling van vaccinatie
van bezwaarden) sedert die van 1923
1924; de vaststelling van het rechtsge»
bied der Rechtbanken cn Kantongerech»
ten sedert hetzelfde jaar; de Zee»onge»
vallenwet is weer van vroeger datum
van '21'22; de toetreding tot verschil»
lende Washintongsohe verdragen van
'20'21; de reohtstoestandswet voor
ambtenaren „hangt voor" sedert het
jaar 19191920; het voorstel tot instel»
ling van gezondheidsdiensten dateert
van 1920-^-1921; de eenheid van de de»
fensiedepartementen wilde men reeds
in '2021 vastleggen; een nieuwe Zon»
dagswet staat sinds 19191920 op het
programma; de effectenbeurswet sinds
19181919; de begrafeniswet van 1919
1920 af; de wet tot uitvoering van art.
187 Grondwet (Staat van Oorlog en
beleg) is een oorlogskin dek e van 1915
1916); het naturalisatie»ontwerpsK.
Reinke wacht al van 19161917 en de
wet -tot regeling van het Landbouwon»
derwijs van 1920.
Voorts staan ook reeds lang op de
lijst der stukken de wijziging van de
gemeentewet (Forensenbelasting); de
wijziging van de H. O.swet (regelend
de bevoegdheid van de doctorandi der
Handelshoogcschool); de opheffing van
de privaatrechtelijke belemmeringen
die in den weg staan aan dc totstands
koming van electriciteitswerken; de wijs
ziging van dc successiewet; de wijzi»
ging van de dienstplichtwet (reorganisa»
tie vooroefeningsinstituut, dienstvcrvul»
ling van verlofsofficieren enz.)
Het ouderdomsrecord slaat het wij»
zigingsontwerp van de eerste zes titels
van het Burg. Wetboek.
Dit is van het zittingsjaar 1903—1904!
Uit deze opgave wordt wel duidelijk,
dat het eerstkomende zittingjaar een
druk jaar zal worden.
EXAMEN-VERADEMING.
EEN UTRFCHTSCH ZWEET
KAMERTJE.
In „Gezin en School", vertelt prof.
dr. J. Boelre onder het opschrift: ,,Ecn
voorbeeld ter navolging", dat op het
oymnasium te Utrecht een aardig ge»
bruik bestaat, om de eind»examinandi
een beetje verademing te bezorgen:
„Ais het eindexamen gaat beginnen,
wordt, door de mcisjes»le.erlingcn van
de 5de klasse een recreatiezaaltje (naar
goed Leidsche gebruik „zweetkamertje"
j genoemd), ingericht in een van de
schoollokalen. De een brengt een paar
aardige geborduurde lappen mee, de
ander plundert haar of haar broers ka»
racr van aardige platen, de derde zorgt
voor gemakkelijke stoelen, een theescr»
vies, bloemen en vaasjes. Zoo wordt
het kamertje zoo gezellig mogelijk ge»
maakt, en beurt om beurt treden vier
van de meisjes als gastvrouw op, schen»
ken thee en maken het voor de slacht»
offers, die daar tusschen de examen tij»
den even komen verpoozen, zoo gezellig
mogelijk. Zij hebben daarvoor vrij van
school, alleen als iets heel belangrijks in
hun klasse wordt behandeld, wordt
een estafette uitgezonden, om ze even
in de klasse tc halen. Er wordt een
weerstandskas gevormd voor de gamel»
le en verder zorgen de ouders van dc
examinandi voor de noodige versnapes
ringen, de een voor aardbeien met slag»
room, de ander voor ijs met marasquin
of dergelijke heerlijkheden, de derde
voor koekjes of thee. Ook de leeraren
komen er eens een kopje thee drinken,
de versnaperingen, waarop (volgens de
ervaring der vorige jaren), de rector
het meest verzot is, raar ik meen stu»
dentenhaver, wordt bij ponden inge»
kocht (en verorberd). Er heerscht een
zeer strenge etiquette. Zij die niet tot
de ploeg behooren, die od het oogen»
blik met het eindexamen bezig is, wor»
den streng geweerd. Slechts bij hooge
uitzondering mag zoo nu en dan een ge»
committeerde binnendringen. En zoo
■inden de examinandi daar een atmos»
pheer van gezelligheid, van medeleven,
van opbeuring, van moed=inspreken, die
maakt dat zij weer opgefrischt en met
nieuwen moed bezield, het volgende uur
tegemoet gaan, en dat zelfs het meisje
dat bij haar komst tc zenuwachtig was
om haar theekopje in de hand te kunnen
houden, na een kwartiertje in het
zweetkamertje weer opgemonterd en
met nieuwe geestkracht het strijdperk
binnentreedt. Er ontstaat een geest van
siamhoorigheid, van elkaar helpen, die
weldadig aandoet, en die toch stellig de
resultaten van het eindexamen ten goe»
de komt. En daarom lijkt mij dit een
voorbeeld dat navolging verdient".
Door de vereeniging „Onze Vloot" werd een bronzen scheepsklok aangeboden om te gebruiken aan boord van
de „Sumatra". Or.ze stadgenoot de heer H. M. van Bemmelev voorzitter van „Onze Vloot" bood den commandant
van den kruiser, Jbr. Scborer, de klok aan.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 646
EEN VRIJ RITJE
Met het pakje dat hij
bezorgen moet staat hij
aan den trottoirrand en
geeft signalen aan
vrachtautos om hem
mee te nemen
loopt achter auto aan,
waar reeds eenige col»
legas aan hangen, ver»
telt dezen op oncolle»
giale wijze hoe hij over
hen denkt
stelt zich opnieuw op
den trottoirrand op
rent mee met eetf
vrachtauto die er veelbe»
lovend uitziet
beseft na honderd me»
ter dat deze wel wat al
te hard gaat om met
een pakje in jc hand
den sprong te wagen
hervat zijn signalen
de gewone plaats
beseft dat de fortuin
vandaag niet met hem is
allemaal personen»
autos en die zullen je
zien aankomen
gaat loopend onderweg
zich afvragend hoeveel
verder hij zou geweest
j zijn als hij dadelijk be»
i gonnen was.
(Nadruk verboden)
Uit 't Duitsc-b
Clara voelde zich door de, bijna
overdreven liefheid van de trotsc-he
meesterts van den huize, niet bepaald
aangenaam aangedaan. Ze was op n
andere ontvangst voorbereid cn daar»
tegen gewapend geweest; nu werd ze
door n beminnelijkheid die te groot
was o-n onrecht te kunnen zijn, bijna
in verwarring gebracht.
Niet zoo voorkomend als mevrouw
von Funk, toonden zich dc overige
huisgcncotcn. Meneer von Funk sprak
slechts eenige koeie welkomstwoorden.
Ilij stele'e haar de twee jonge meisjes
voor. daarna echter wendde hij zich tot
Wolfganp en verontschuldigde zich te»
genovcr hem, niet tegenover Clara,
over der zonder zijn voorkennis ge»
zonden ongeschikten wagen.
Dc heide meisies maakten op C ara
een het-i verschillenden indruk. Willy
had. lot nog toe, haar plaats aan dc
koffietafel niet verlaten, en had slechts
vluchtig opgekeken, toen Wolfgang cn
Clara de tuinkamer binnen waren ge»
komen, daarna had ze weer, schijnbaar
ongevoelig, naar den tuin gekeken;
pas toen haar vader haar riep om zich
voor te laten stellen, was ze opgestaan,
maar zei ook nu geen woord en liet de
voorstelling onaandoenlijk over zich
heengaan. Slechts 'n oogenblik bleef
haar groot, donker oog als ondeTZoe»
kend op de gouvernante rusten, daar»
na keek ze weer naar beneden, legde
haar hand werktuigelijk in die van
Clara, trok haar echter vlug weer te»
rug en stond nu Weer, zoo links en on»
handig als *n kind, hoewel ze toch al
zeventien jaar was. Haar gezicht had
mooi kurnen wezen, de trekken, die
van ha.*r vader, waren fijn en regelma»
tig. maar er zat geen evenwicht in er zat
ook geen uitdr kking in de groote don»
kere oogen, die als verveeld de wereld
inkeken," of nog vaker werden neerge»
slagen, alsof 'c niet dc moeite waard
was haai in te kijken.
De dert'enjar.f.e Emma vormde een
absolute tegenstelling met haar zuster;
uit haar vurige, donkere oogen, schit»
terde- de vroolijkste levenslust. Haar
sierlijxe gestalte was in voortdurende
be weg'irg en 't viel der opgewekte
wildzang moeilik om ook maar een
00 gen blik stil in zitten.
Toen ic, door haar vader aan Clara
werd voorgesteld, greep ze niet alleen
de haar toegestoken hand, neen, 't
vooibeetd van haar stiefmoeder vol».
gend, omhelsde ze de nieuwe juffrouw
en riep Lu'hen d uit: „Zeg, juffrouw, u
bevalt me erg. U ziet er heel anders
uit dan oe andere gouvernantes, die
kon ik seen van alien uitstaan. U zal ik
geloof ik, lief Lrijgen!"
Nog een kus, daarna gooide ze haar
krullen naar achter, en was 't volgend
oogenblik, de kamer uitgevlogen. Lenig
en handig als 'n poesje, klom ze tegen
't latwerk van den wilden wingerd in
de hoogte, en 't volgend oogenblik zat
ze in 't open raam, waar door heen ze
in dc kamer kon kijken. Tevergeefs
beval Hei mine haar die ongeschikte
plaats te verlaten; zij lachte alleen.
Zuchtend wendde Hermine zich tot
Clara. „Is er nu iets met 't wilde meis»
je te beginnen? Ze gehoorzaamt niet,
iedere vermaning is lucht voor haar. U
zult 'n moeilijke taak met 't ondeugen»
de kinci hebben, juffrouw Möllcr".
„O, ie juffrouw zal ik wel gehoor»
zamc-n! Als u van me houdt, en vricn»
delijke woorden tegen me zegt, zal ik
direct gehoorzamen! Moet ik terugko»
men? 7cgt u maar een wpord, en ik
bun er dadelijk".
Het eene woord was zelfs niet noo»
dig, alleen 'n vriendelijk hoofdknikje.
Met een sp vrg door 't raam, was
Emma weer in de kamer, en naast haar
gouvei-jante, die zij met een stralend
lachje aankeek. „Ziet u, u gehoorzaam
ik", zei ze, terwijl ze Clara's hand
REGEN OP ST. MARGRIET
Dinsdag was het St. Margriet en het
regende. En, zegt men, als het op St.
Margriet regent dan regent het zes we»
ken. Naar aanleiding daarvan in Het
Vaderland een uitvoerige beschouwing
van. den weerkundigen medewerker.
Zal het zes weken regenen? vraagt hij-
Is er niet een versje dat zegt:
Als het niet regent op St. Margriet,
Dan regent het in zes weken niet.
Jawel, maar het heeft geregend op St.
Margriet en het volksgeloof zegt, dat
cr zes weken volgen met natte dagen.
Zeker, het heeft geregend. Maar er is
nog een andere volksmeening die zegt:
als het regent op St. Margriet, dan re»
gent het 30 dagen. Dat ziet er al heel
wat minder ongunstig uit. Maar, aldus
de medewerker, het kan nog veel min»
der erg worden.
Voor eerst die tijdsbepaling van St.
Margriet moeten wij niet zou nauw nc»
men. In oude tijden rekende men niet
zoo precies met den tijd als nu. Toen
rekende men nog met kalenderheiligen.
En zulk een dag gaf meer den tijd om»
streeks dien heiligen dag aan. St. Mar»
griet bcteekent dus eigenlijk omstreeks
20 Juli en niet precies 20 Juli. En daar
nu 19 Juli droog en het ook Woensdag
(althans tot op het oogenblik van schrij»
ven van het stukje) weer goed weer
was, kan men van dat ruimere gcziclits»
punt uit gezien eigenlijk niet zoo be»
slist zeggen: het heeft op St. Margriet
geregend.
Verder zijn er ook nog andere dingen
te zeggen. Zoo bijv. dit: In ons land
regent het nooit zes weken lang dag
aan dag. Je zelfs komt een periode van
zes weken met bijna eiken dag regen
niet of hoogst zelden voor. De volks»
meening twijfelt daar ook zelf aan, an»
ders zou het eene versje niet spreken
van 42 en het andere van 30 dagen.
Evenwel, zou er niet wat wijsheid zit»
ten in die volksuitspraken? Ongetwij»
feld wel, want ten eerste zal het volk
niet aan een meening komen als er niet
iets aan vooraf gaat, dat die meening
te voorschijn roept. Anderzijds moeten
we ook rekening houden met de meer
positieve ervaringen van de meteorolo»
gie, die berusten op nauwkeurige waar»
nemingen. Om dezen tijd van het jaar
komt er een groote verandering in het
weer. De voorjaarsheerschappij van
den hoogen druk in het Westen heeft
langzamerhand afgedaan, het gebied van
hoogen druk trekt zich in Zuidelijker
streken terug en de depressie van het
eeuwigdurend uitstralingsgebied^ in het
verre Noordwesten verkrijgen hier meer
en meer de overhand.
Het is omstreeks den tijd der hoogste
gemiddelde temperatuur in Europa, de
daling begint soms reeds merkbaar te
worden en de met waterdamp rijk belas
den dampkring heeft niet veel afkoe»
ling, niet veel impuls noodig om zijn was
terdamp in groote hoeveelheden af tc
scheiden. Sterke tempcratuurtegenstei»
lingen in WestsEuropa, als in de laatste
dagen voorkwamen, verwekken onwe»
ders, bevorderen do komst van rand»
depressies en het intreden van regen» i
iweer. Van daar dat deze tijd rijk is aan
slechte weerskansen.
Natuurlijk heeft het tijd noodig om
den algemeenen toestand weer zoodanig
te doen wijzigen, dat een verbetering
van beteekenis en van langeren duur
komt. Daar staan soms verscheidene
weken voor, waarvan onze versjes gewa»
gen.
Of dit nu met dien eenen regendag
al zoover is, dat die beruchte weken
zijn begonnen, is de vraag, maar tege»
Fjk een vraag, die we niet gaarne bes
vestigend zouden beantwoorden. Men
moet de ontwikkeling van den verdc»
ren toestand even afwachten.
Wel hebben de laatste dagen groote
depressies de overhand gekregen, maar
ook de hooge druk in het Zuiden is
nog van veel beteekenis zoodat de voor»
uitzichten nog steeds niet ongunstig zijn.
Al regende het op St.»Margriet, dan
behoeven wij ons daar niet eerder iets
van aan te trekken dan nadat de alge»
ir.eene weerstoestand in Europa aanlci»
ding geeft om een langdurigen regen»
periode te voorzien. Er is dan nog tijd
genoeg voor een waarschuwing.
VLUGGE POSTVERBINDING
MET INDIë.
Wij hebben, aldus de N. R. Ct., een
maand geleden gewag gemaakt van dc
snelle overeenkomst van. de mail voor
Indië, die 28 Mei van Rotterdam ver»
zonden is en 18 Juni reeds met dc
Indrapoera te Batavia aankwam.
Dank zij het gunstige uur van aan»
komst kon de post voor Soerabaja das
delijk doorgezonden worden en nog
den 19den 's avonds aldaar ter beschik»
king van de geadresseerden gesteld
worden. Dit had weer ten gevolge, dat
het antwoord op brieven uit deze ver*
binding twee dagen later, den 21sten
dus. kon worden opgenomen in de
mail, die 23 Juni per Tamibora uit Ba»
tavia verzonden werd en die Zondag
reeds te Rotterdam aan de geadres»
seerden ter hand gesteld kon worden.
Was de mail van de uitgaande boot,
in plaats van t w e es,en»eensh a I v en dag
eerder, .eerst op den aanvankelijk vast
gesteld-en tijd te Batavia geweest, dan
zou het antwoord -niet voor de vol»
gende boot, d. w. z. een week later,
Rotterdam hebben kunnen bereiken,
terwijl een aankomst van enkele uren
later te Batavia den, tijd van beunt»
woord-in g te Soerabaja met een dag
verminderd zou hébben. Men ziet
hieruit van hoeveel beteekenis een
vluggere overtocht van de maiibooten
wezen kan.
NA HUISELIJKEN TWIST.
Tc Schiedam had Zaterdag na een
huisclijkcn twist een man zijn woning
\erlaten. Dinsdag werd hij aan den Rot»
tcrdamschen dijk met een flesch lysol
naast zich gevonden. De man werd
naar een ziekenhuis overgebracht, waar
hij zonder weder tot bewustzijn te zijn
gekomen is overleden.
Mr. A". R. ZIMMERMAN
Voor hij naar Amerika vertrok
heeft Mr. Zimmerman te Den Haag
gesproken voor de Nederlandsche
pers.
Mr. Zimmerman, die in zijn rede na*
ging wat in Oostenrijk is bereikt, zeide
o.m. dat naar hij hoopte maatregelen
voor herstel van Oo&tenrijka fi
nanciën niet meer noodig zul
len zijn. Daartoe heeft Nederland ook
op andere wijze dan door den persoon.'
van spreker bijgedragen. Ons land heeft
een deel der herstelleening gefinan»
eierd en daarin deelgenomen. Terecht.
Geen land heeft als Nederland zooveel
belang hij het herstel. Nederland heeft
oelang bij export, het is een zeer duur
land, dat schade leidt door de uitvoer»
premie in den vorm van depreciatie van
vreemde ruilmiddelen.
De positie van Nederland op
internationaal gebied.
Daarbij is in het oog te houden, dat
de onderlinge machtsverhoudingen se»
dert den oorlog wijziging hebben onder»
gaan. Vóór den oorlog was het nume»
riek bevolkingselement alles overheer»
schend. Het was de periode der groote
staande legers. Het ziet er echter naar
uit dat thans andere factoren de
machtsverhouding zullen bepalen. Bevre»
digend is het, dat men voor het herstel
Nederland niet voorbij kan gaan; het
zal een zekere rol hebben te vervullen
en zijn plaats zal een geheel andere zijn
dan in de omstandigheden van voor den
oorlog.
Nu is er één vraag, die ons zal ins
teresseeren, die ik evenwel niet zal be»
antwoorden, die ik slechts wensch te
stellen n.l. deze:
Zal het geldend maken van de groo»
tc financieele krachten van Nederland
enkel ondergeschikt gemaakt moeten
worden aan overwegingen van een
bankier of wel zal die groote kracht
geconcentreerd moeten worden, dienst»
baar gemaakt aan de oplossing van een'
of meer internationale vragen waarbij
Nederland betrokken is?
Beschouwt dit nu, aldus spr., als een
opgave, waarmede gij u tijdens mijn af»
viezigheid bezig kunt houden.
DEK XIII
Blijkens een bij het departement van
Marine ontvangen telegram is Hr. Ms.
onderzeeboot K XIII, onder bevel van
den luit. ter zee lc kl. L. G. L. van
der Kun, op haar uitreis naar Ned.»
Indië via het Panamakanaal, 20 dezer
van Curasao vertrokken,
POSTZEGELS VOOR VER»
ZA.MF.LAARS.
Dc in 1923 en 1924 door de administra»
tie der posterijen gebruikte bijzondere
ondrukportzegels van 11 en 15 cent op
frankeerzegels van 22*/. cn 17 1 2 cent
zijn thans door den directeur»generaal
voor verzamelaars verkrijgbaar gesteld.
Dezen moeten lid zijn van officieel er»
kende Nederlandsche vereenigingen De
pijjs bedraagt 3 voor het zegel van
15 cent en 1 per stuk voor het zegel
van 11 cent.
len?"
-Daarover heeft hij me niets gezegd".
„Maar hij zal je ongetwijfeld om raad
vragen, uf hij er toe over zal gaan. Je
zult me zeer verplichten, indien je je
invloed wilt aanwenden ten mijnen
gunste".
„Ik heb geen invloed op hem. Overi»
gens rust op mij de plicht, als m'n prin»
cipaal ine om raad vraagt, hem dezen,
naar rayn eerlijke overtuiging te ge»
ven".
„Zeker, zeker, jc kunt hem echter
met 'n gerust geweten zeggen, dat Sar»
low, bijna omsloten door 't gebied van
Brandenberg, zich uitstekend leent tot
afronding er van".
„Inderdaad, maar ik moet er aan toe»
voegen dat Sarlow, om weer goed wat
op te leveren, zeer veel kapitaal zal
kosten.
„Daar heb je gc-liik in, maar dat is
ju:st de leden dat de prijs dien ik vraag
zoo bespottelijk laag is. Ik verzeker je
dat je roet 'n gerust geweten den heer
Brandt aen koop kunt aanraden".
„Mijn neef Adalbert is zoo'n gewikst
koopman, hij weet zoo precies wat
voordeelig voor hem zal zijn, dat ik
met denk dat voorspraak cenig gewicht
bij hem in dc schaal zal leggen".
„Als gij uw voorspraak niet kunt
aanwenden, beloof me dan tenminste
om t hem niet uit 't hoofd te praten",
(Wordt vervolgd).
greep en onstuimig kuste. „Maar u mocri
ook erg veel van me houden, en niet
altijd onvriendelijk bevelen, dan kan ik
niet gehoorzamen".
„Afschuwelijk schepsel!" riep Her»
mine verontwaardigd, uit. „En jij,
Funk verdraagt 't, dat jc odchter open»
lijk haar moeder hoont!"
Meneer von Funk wierp z'n vrouw
een somberen blik toe, maar kon toch
niet nalaten-, om haar partij op te ne*
men tegenover z'n ongehoorzaam doch»
tertje, omdat Wolfgang en de nieuwe
gouvernante getuige van de onverkwik»
kelijke scène waren geweest. Hij bc»
rispte met harde woorden liaar onge»
hoorzanmheid tegenover haar moeder,
maar de woorden van haar vader sche»
nen evenmin indruk op haar te maken,
als die van haar moeder. Emma gooide
haar hoofdje in den nek, trok, als ver»
achtelijk, de schouders op, cn was be»
paald van plan haar vader het eene of
andere oneerbiedige antwoord te ge»
ven. maar ze hield 't in, toen Clara haar
hand uit die van Emma trok, en haar
zoo ernstig aankeek, dat ze duidelijk in
dezen blik las, hoezeer Clara 't afkeur»
de.
„Ik zeg niets", fluisterde ze Clara
toe. „U moo-gt niet boos op me zijn.
En ze hield woord. Bescheiden bleef ze
naast Clar-a zitten, en met neergeslagen
oogen, zonder een woord van tegens
spraak, hoorde ze de bittere klacht aan,
lie Hermine nog bij de berisping voeg»
dc, die de heer von Funk z'n ondcu»
gende dochter gegeven had. Tot haar
blijdschap maakte Wolfgang 'n plotse»
ling einde aan 't onaangenaam onder»
houd, door afscheid van Hermine te
nemen.
„Wil je ons al verlaten. Wolfgang?"
vroeg Her mine, teleurgesteld. „Ik hoop»
tc dat je den avond bij on-s door zoudt
brengen",
„Het spijt me, maar vandaag is 't me
onmogelijk. Ik heb me al veel te lang
opgehouden, moeder verwacht me".
„Dan kan ik je inderdaad niet ver»
zoeken om langer tc blijven", antwoord
de Hermine, eenigszins geraakt. „We
danken dus je kort bezoek alleen juf»
frouw Muller, je beschermelinge. Je
hebt je, den laatsten tijd zoo weinig
bij ons laten zien, dat we juffrouw
Müllcr niet dankbaar genoeg kunnen
zijn, als zij bewerken mocht, dat we je
voortaan meer zullen zien".
„Daar zal neef Adalbert wel voor
zorgen. Je weet dat hij, gedurende zijn
verblijf op Brandenberg dikwijls naar
Dahlwitz rijdt en dan gaarne lieeft dat
ik mee ga".
„Wanneer is hij van plan naar Bran»
•don-berg tc komen?" vroeg von Funk,
vol belangstelling.
„Een dezer dagen".
„Wilde hij persoonlijk me mij over
den aankoop van Sarlow onderbande»
