HAARLEM'S DAGBLAD GEMENGD NIEUWS ZATERDAG 31 JULI 1926 VIERDE BLAD VREEMDE VOLKEN. XII. DE BULGAREN. Ieder kent den staat Bulgarije, één der Balkanlanden, die al dikwijls in den een of anderen oorlog betrokken is ge weest. Velen zullen zich nog de rol her inneren, die dit land in verschillende Balkan-conflicten speelde en daarna in den grooten oorlog, waar het land ook in betrokken werd. Minder bekend zijn de Bulgaren zelf, want in politieke en oor logsberichten wordt de aard der bevol king in den regel niet beschreven. Daar om lijkt het ons wel aardig een en ander over dit niet onbelangrijke Balkanvolk te vertellen. ^Typische kleederdracht det Bul gaar sche boerenvrouwen. De voorvaderen van de tegenwoordige Bulgaren kwamen met tal van Slaven in de zevende eeuw uit Azië naar Europa .en vestigden zich op de plaats van het tegenwoordige Bulgarije. Thans woont slechts twee-derde deel van het totaal aantal Bulgaren in Bulgarije zelf. Want tot zelfs in Joego-Slavië, Croatië, Grie kenland, Roemenië en Albanië wonen de pulgaren. De Bulgaren zijn een flink, krachtig en gezond volk, al is het opvallend dat de menschen op het platteland physiek zooveel flinker zijn dan de menschen in de stad. Over het algemeen zijn de Bul garen kort van stuk en nog al gezet. De vrouwen zijn nog kleiner dan de mannen. De Bulgaren lijken wel veel op de Slavische volken, maar loch is hun uiter lijk niet uitgesproken dat van een Sla visch volk. Ze vertoonen, heel eigenaar dig, een groote overeenkomst met de Finnen. Voor zoover, dit het uiterlijk betreft althans. De mannen zoowel als de vrouwen, maar de mannen toch in het bijzonder, hebben een opvallende eigen aardigheid. In verhouding tot hun grootte hebben ze namelijk bijzonder lange beenen, groote voeten en groote handen. Hun polsen en enkels zijn bo vendien bijzonder dik. Dat is een alge meen kenmerk en juist daarom zoo op vallend. Ze hebben ovale gezichten en een donker uiterlijk. De Bulgaren, man nen en vrouwen, zijn buitengewoon sterk. Zc weten door hun kracht moeilijkhe den te overwinimen op een manier, die bewondering afdwingt. Als bijvoorbeeld een Turk een vracht tracht te vervoeren en er niet meer klaar kan komen, tien lew li een dat het een Bulgaar gelukt. De Bulgaarsche taal lijkt Avel cenigszins op de Servische, maar door de overhecr- sching der Turken, die Bulgarije gedu rende vijf eeuwen in hun macht had den. is er veel van deze taal door de Bulsaren overgenomen. Een Turk zal zich br voorbeeld in Bulgarije heel ge makkelijk verstaanbaar kunnen maken. fFr wonen nog steeds veel Turken in Bulgarije) maar in Servië zal hij dit niet zoo gemakkelijk kunnen. Ook in andere opzichten verschillen de Bulgaren nog al wat van de Balkan-volken. Ze zijn niet zoo levendig en meer traag in verschil lende dingen. Die traagheid is echter meer geestelijk dan physiek, want de Bulgaren weten wat hard werken is en ze werken graag. Geduld is verder één van hun goede eigenschappen. Ze heb ben een groot gevoel van eigenwaarde en, wat nu misschien niet zoo mooi is, een gevoel van eigenliefde. Ze zijn op sommige punten energiek en zoo wisten ze," toen ze hun onafhan kelijkheid terugkregen, in korten tijd hun land tot één der belangrijkste van den Balkan te maken. Op den Balkan waren ze dan ook het eerste volk dat er over dacht, een modern leger te orga- Een andere eigenschap van de Bulga ren zouden we bijna vergeten te noemen, Ze drinken i-ane ijk niet of weinig. Dronkenschap komt in Bulgarije zoo goed als niet voor. En dat zonder renige wet, die den drank of drankmisbruik ver biedt. Aan sport doen de Bulgaren niet veel, die is daar nog steeds ecnigszins in dis- crediet. De jongelui houden meer van de nationale dansen en voeren die uit en kijken er naar. De moderne dansen en jazz-bands hebben, op bet land althans, nog geen ingang gevonden. Hun muziek is zeer primitief en fluiten en violen zijn de voornaamste instrumenten. De oude ren komen dikwijls samen in de café's, niet zoozeer om te drinken, want we zeiden reeds dat dit geen gewoonte is, maar om er gezelligheid te zoeken. Ze lezen er ,of houden buurpraatjes. Biljarten, kaartspelen enz. wordt in de café's niet gedaan. Op de straten in de Bulgaarsche steden en dorpen heerscht orde (behalve den laatsten lijd als liet, zooals in de hoofdstad Sofia, tot com munistische uitbarstingen komt) en des nachts zijn de straten verlaten. In Bul garije komt het niet voor dat groepjes jongelui des nachts hossend en zingend door de straten trekken of op een andere manier de rust verstoren. De Bulgaren trouwen niet jong. In den regel huwen de jongelui als ze vijf en twintig of acht en twintig jaar oud zijn. De Amerikaansche immigratiewet is voor alle Bulgaren een Icelijk ding, want vroeger was het voor vele jonggetrouwde paartjes een ideaal om wat geld bij elkaar te krijgen om dan, liefst in een groep, naar Amerika te gaan cn daar samen een farm te koopen. Eigenaardig bruidstoilet. Slechts weinig Bulgaarsche meisjes gaan in dienstbetrekking. Ilct is een typisch Bulgaarsch idee dat een meisje niet bij een ander in dienst mag zijn als dienstbode of in een andere functie. De jonge meisjes hebben het echter niet zoo gemakkelijk, want zc hebben thuis genoeg te doen. Als dc huishouden lijkc bezigheden verricht zijn gaan zc vlas spinnen, naaien, koken of breien. fen Bulgaarsche volksdans. !De Bulgaren besteden vee! zorg aan hun klecding. Zc zijn artistiek aangelegd, maar het is betrekkelijk jammer dat die artistic; ke aard zich in hoofdzaak beperkt tot het verfraaien van de klecding. Andere J artistieke uitingen heeft het Bulgaar; sche volk bijna niet. Zelfs de boerenvrouwen dragen bui* tengewoon mooie en artistieke kleeding; .stukken. In den zomer vooral, als ze barrevoets loopen, wat naar onze idee op armoede wijst, maken deze mooie kleercn ccn zonderlingen indruk. Maar het barrevoets loopen is in Bul= pnrije geen tcckcri van armoede, het is eenvoudig een volksgebruik. Zelfs in oen winter worden geen gewone hoogc schoenen gedragen maar een soort san; dalen. De klecding van dc Bulgaar; sche vrouwen van het platteland is be; halve mooi, zeer kleurrijk. Ook dc man* ncn hebben ccn typische kleederdracht. Dit over het Bulgaarsche volk. Bulgarije is de laatste iaren er niet beter en vooral niet grootcr op gewor* den. Behalve Albanië is het thans het kleinste land van den Balkan. De land; bouw neemt m Bulgarije een zeer voor; name plaats in cn is écn der hoofd; «middelen van bestaan. Verder noemen we dc bloementeelt (speciaal rozen) en de teelt van de zijderups. Dc Bulgaarsche boerderijen zijn over het algemeen niet groot cn uit den grond wordt nog steeds niet gehaald wat er uit gehaald zou kunnen worden. De hoeren werken wel hard, maar met primitieve middelen, Paarden, of liever Balkan*ponies, ko* men niet veel voor.- want ze zijn niet bijzonder geschikt voor het zware werk dat van hen gcëischt wordt. Ossen en muildieren worden veel gebruikt voor het vervoer van verschillende produc; ten. Dc ossen vooral ook voor de werk; zaarnheden op het land. Dc boeren houden bovendien vee als koeien, schapen, geiten en varkens. Een bijzonderheid is nog het groote aantal honden op het Bulgaarsche platteland. De veeteelt gaat vooruit, evenals de mijnbouw cn de nijverheid, die de huis* industrie meer en meer verdringt. i Dc mijnbouw is nog van jonger da; turn. Alle delfstoffen behooren aan den Staat. De bodem bevat steenkool van goede hoedanigheid en in vrij belang*; rijke hoeveelheid, verder lood, goud, zilver, ijzer, koper, en mangaanertsen- Ook handel cn scheepvaart zijn mid; delen van bestaan. De boschbouw, vroeger een belang* ijk bestaansmiddel, gaat met snelle chredcn achteruit. Geen wonder trou; wens. Van de vele ondoordringbare bosschen is maar heel weinig overgeble» •cn. De berghellingen bijvoorbeeld wer* den op roekelooze wijze ontboscht en toen de regecring in 1884 ingreep was het eigenlijk al te laat. VERKEERSSLACHTOFFERS. Blijkens een gepubliceerde statistiek der politie te Londen is het aantal ver* keersongevallcn en in het tweede kwar* taal van dit jaar vergeleken bij het eer* sic op onrustbarende wijze toegeno* men. Het aantal personen, dat daarbij gedood werd, bedroeg 254 tegenover 187 in het eerste kwartaal. Het aantal onge* vallen, waarbij personen betrokken wa* ren of schade werd toegebracht was 30.717 tegenover 20.725 of 10.000 meer. Particuliere automobielen waren ver* antwoordelijk voor 85 der doodelijke ongevallen (tegenover 61 in het eerste kwartaal) en voor 10-498 ongelukken (tegenover 60.000 in het vorige kwar* taal), motorfietsen hadden ruim 4000 ongelukken op haar geweten of 3000 minder dan in het eerste kwartaal; daarentegen was het aantal ongelukken door gewone fietsen veroorzaakt, met 3944, ruim tweemaal zoo groot als in het eerste kwartaal, toen het 1773 was. Laatstgenoemde groote stijging wordt toegeschreven aan het feit, dat er tij* dens dc algemcene staking heel wat menschen het stalen ros hebben beste: gen zonder de noodigc ervaring var het rijden door een drukke stad. Gezien de toeneming van het aantal automobie* len achtte men van bevoegde zijde het grooter aantal ongelukken, door deze voertuigen veroorzaakt, niet zoo heel onrustbarend. Ter gelijking dienc, dat de opper* vlakte van Londen ongeveer tienmaal zoo groot is als die van Amsterdam, waar, naar dezer dagen werd gemeld, het aantal verkeersongevallen in het tweede kwartaal 1422 bedroeg. Aanne* mende dat bij de berekening van het aantal ongevallen dezelfde maatstaf wordt aangelegd zou dc hoofd*Amsteb stad op verkeersgebied dus heel wat vei* liger zijn dan haar groote zuster aan de Theems. WIJNVAT-HUIZEN. Eén cn veertig mijlen ten Westen van Cleveland in Ohio ontstaat een eigen* aardig dorp lezen we in ccn Engclsch biad. In een drankvrij land als Amerika heeft men weinig aan wijnvaten, aan groote althans. Want deze laten zich moeilijk smokkelen. Een gewezen groote wijnfirma meende dan ook dat wijnvaten tot het verleden behooren, voor zoover het hun oorspronkelijke functie betreft. Maar de geest van den mensch is soms vindingrijk, vooral als die mensch een Amerikaan is, die op* gescheept is met een groot aantal, bij* na waardclooze wijnvaten. Het hoofd van de firma on op een middel er geld voor te maken cn na lang denken kwam hij op ccn lumineus denkbeeld. Had Diogenes, die daar in; dertijd ergens in Griekenland woonde, niet zijn leven lang in een wijnvat huisvesting gevonden. Waarom zouden dan de tegenwoordige menschen er niet meer in kunnen wonen, vooral als er zoo'n gebrek is aan woningen? Hy 'xrkocht dc vaten met het doel er menschen in te huisvesten en een der koopers was een man, misschien nog ondernemender dan de verkooper- Hij kocht zes*en;dertig vaten tegelijk en richtte ze in voor.zomerverblijven, kieine bescheiden ronde huizen met vensters. Het vat op een vc-rhooging geplaatst en zoo dat het niet kan roilen- Van achteren een deur en een trapje om naar boven te komen- Elcctrisch licht, waterleiding, gas, alles is voor* handen. En zoo is een heel dorp tot stand gekomen en de verhuurder lacht in zijn vuistje want hij maakt goede zaken. Dat is juist iets voor Amerikanen en dc huizen waren in een minimum van tijd verhuurd. DE BEROUWVOLLE ROOVER- HÜ OFDM AN. Voor het gerechtshof te Elberfeld diende een eigenaardige zaak. Op de beklaagdenbank zat de 25-jarige fa brieksarbeider Schaub, uit Remscheid, en naast hem zat zijn vier jaar jongere broeder. Drie jaren lang was Schaub met zijn rooftochten en zijn inbraken de schrik van het berglandschap geweest. Misschien zou hij zijn rooversleven nog verder hébben voortgezet alshij zich niet zelf bij de politie had aangemeld. Op een goeden, het was werkelijk een goede dag, verscheen hij op het politiebureau, legde zijn wapens op tafel en bekende zijn wandaden. In zijn bekentenis lag evenwel een niet te miskennen misda- digerstrots. Warm, dat dient tot zijn eer gezegd, pleitte hij voor zijn jongeren broer, dien hij, volgens zijn zeggen, door bedreigin gen had gedwongen, hem bij zijn roove- rijen behulpzaam te zijn. De roover zei nu berouw te hebben. Ook had hij ge noeg van het misdadigersleven. Het openbaar ministerie eischte tegen Hein- rich, den oudsten broeder, vijftien jaren gevangenisstraf en tien jaren eerverlies. Wat den jongeren broeder betreft, werd er rekening mee gehouden dat deze tot zijn misdaden gedwongen was. Tegen hem luidde de eisch twee jaren gevange nisstraf en vijf jaren eerverlies. EEN KRASSE OUDE. De Amerikaansche stad Minnesota heeft onder haar inwoners een man, idie den leeftijd van 13U-jaren "bereikt heeft. Niettegenstaande zijn hoogen ouderdom is dc oude heer nog zeer kras en zelf zegt hij zijn honderd; vijftigsten verjaardag te willen vieren. Of dat zal gaan? DE ROODE LANTAARN. In de Chinecsche provincie Szetschuan, een grensprovincie bij Tibet, met een be volking van zeventig millioen zielen, heeft men nog geen spoorwegen, zoo 'lezen we in de Vossische Zeiiiing van Dinsdag. Als resultaat van den reeds vele jaren durenden burgeroorlog en door de ophitserij der studenten neemt het aantal geheime organisaties in die provincies geweldig toe. Er heeft zich nu een organisatie ge vormd, De Roode Lantaarn genaamd. Men herinnert zich nog de schietpartij die eind Mei van het vorige jaar bij de Engelsche concessie te Shanghai plaats vond. Daarbij vielen eenige Cliineesche studenten en toen is de lijkkist van één dezer studenten naar Tschengtu, de hoofdstad der provincie, gebracht en daar in het park openlijk tentoongesteld. De nervcuse stemming van het publiek cn de haat tegen de vreemdelingen is daardoor nog toegenomen en de gevol gen bleven niet uit. De missiehuizen van de gehate vreemdelingen werden na dien herhaaldelijk lastig gevallen. Een vrouwelijke missionaris werd dezer da gen op klaarlichten dag op straat gedood, een andere zwaar gewond. Dat is be paald het werk geweest van de Roode Lantaarn. En, zoo schrijft de Vossische Zeitung, er staan nog heel wat ernstiger dingen te wachten. De toestand is zeer bedenkelijk voor de vreemdelingen in deze provincie. Want deze ligt zóó afgelegen, dat het onmogelijk is dadelijk en goed in te grij pen. Van dc Chineesche regeering is ook heel weinig te verwachten in dit op zicht Wat in deze provincie gebeurt, is slechts een voorbeeld van den algemeen verwarden toestand in China. ALS IEMAND VERRE REIZEN DOET. Deze kleermaker heeft vier reizen om de wereld gemaakt. De kleerma* kerstafel werd hem zeker te klein. Hij heeft op die reizen allerhande soorten knoopen verzameld, die hij op een groot doek overal tentoonstelt. HET „DOORGEZAAGDE" WEESMEISJE. Beter ware het te zeggen het doorpriemde meisje. Zoo op het oog een griezelig# vertooning. Boven, het begin van de voorstelling, onder het onbloedige einde. Het is gelukkig maar gezichtsbedrog, maar de handige artisten weten met hun truc* het publiek toch angstige en vooral sensationeele oogenblikken te bezorgen. En sensatie is iets wat de massa nu eenmaal wil. TYPE-RECORDS. Op alle gebied worden tegenwoor; dig records geslagen cn kampioen; schappen behaald. Zoo zijn tegen* woordig type*records al geen bijzon* derhei'd meer. Maar een ^typerecord heeft tenminste nog eenige verdienste •nog eenig nut. Tenminste als het snelle typen zonder fouten gebeurt. Op het bureau van den Voikenbonds* secretariaat te Genève woont zoo'n recordhoudster. Het is de Fransche juffrouw Piau. Zij heeft zeker wel het wereldrecord op haar naam, want wat zij presteert is schier ongelooflijk. Ze tikt vijennegentig woorden per minuut, zonder een fout te maken en ze kan die snelheid een uur lang vol* houden. Haar vingers raken de toet* sen bijna 'tien keer per seconde of meer dan vijf en dertig duizend maal pc- uur. Er zijn nog wel snellere tijden ge* maakt maar niet over zoo'n langen lijd Juffrouw Rose Fritz, een Amcri* k..ansch meisje, tikte vijf en negentig woorden per minuut op een tentoon* stelling te Olympia. Ze deed dat zon* der ook maar een kleine vergissing te maken. Dan wordt verteld van een typiste, die honderd en zeven woor* den) in één minuut kon tikken en dat twintig minuten lang kon volhouden. Sinds 1907 is het record van den heer James Wright echte, nog niet verbeterd. Deze was kantoorbediende bij een machincfa* brick te Newcastle. Zeven uren ach* tereen dicteerde mijnheer verschillende brieven en hij schreef zonder een fout te maken, in dien tijd dertig duizend en zesennegentig woorden. Aardig is het deze cijfers te verge* lijken met die van menschen, die met de pen schrijven. De gewone snelheid „per pen" om het zoo maar eens te zeggen is dertig r minuut of één woord per twee seconden. Als iemand vijftien uren schrijft met deze snelheid zal de pen ongeveer een afstand van een mijl hebben afgelegd. LAATSTE WILSBESCHIKKING. Een dokter in Derbyshire, die dezer dagen overleed, bepaalde in zijn tes* tament, dat alle patiënten, die hem nog geld schuldig waren, hun rekeningen niet behoeven te betalen. ZELFS DAAR. Tol een klein voorstadje var. New York geschiedde 't kort geleden, dat een vreem. deling op bezoek kwam bij twee oude dames, verre bloedverwanten van hem, die eerst eenige maanden tevoren inaar het nest verhuisd waren. De beide dames had den haar welbehagen gevonden in een klein, lief landhuisje. Toen het verplichte babbeluurtje voorbij was, maakte de gas', zich op, om heen te gaan. Wanneer ging de eerstvolgende trein naar New York. „Vraag toch eens aan Elly!" zei de eene dame tot de andere, haar zuster. De zusier greep naar den hoorn, en na i eenige oogenblikken bad zij antwoord. „Elly zegt, de eerstvolgende trein gaat om 5.15; de laatste vanavond om 9.20"'. „Vraag ook nog even, wat er vanavond in de bioscoop gaat." Elly liet weten: „Het geheim van het roode huis." Erg opwindend, en met prachtige muziek. „Zeg Lena," viel dé eene oude dame nog vlug in, „vraag Elly, of ze zoo goed wil zijn, gauw om den hoek bij de kruide, nier in te loopen en hem een. half pand boter te bestellen." Elly zou het dadelijk doem, wa« het antwoord. „En dan gauw nog: vraag eens, of zij weet, hoe het vandaag met dominé gaat. Hij was gisteren zoo vreeselijk verkou den." O, het ging al veel beter, wist Elly te vertellen. Daarop werd de hoorn opge hangen. Wie toch wel die dienstwaardige Elly was vroeg de bezoeker. „Och, dat is de juffrouw van het tele foonkantoor." „Wat? Drommels-nog.toe, die moet tijd over -hebben!"' De oude dame was ontzet. „Maar lieve hemeltje! Waarvoor is zij er anders?" De bezoeker bleef het antwoord schuldig .Ta concludeert de New YorkSche cor respondent van liet „Berl. Tagebl.", van wiem dit verhaal is zélfs in Amerika is toch nog gemoedelijkheid te vinden l AMERIKAANSCH. De General Motor Company in New York is bezig, een maatschappij met ccn kapitaal van zes millioen dollar op te richten, welke maatschappij weer een complex van andere maatschappijen over heel Amerika moet stichten onder den naam „Rijdt zelf!" Die maatschap* pijen zullen n.l. autogragen lieden de mogelijkheid verschaffen bij een harer depots een auto zonder chauffeur te huren en daarmee naar believen ritten te maken; bij wederinlevering van den wagen wordt volgens den kilomctertcl* Ier de tax betaald. In het bedrag zijn begrepen de kosten van olie, benzine en slijtage. De auto's kunnen aan iede* re andere garage van het maatschap* pijen*compIex weder ingeleverd worden zoodat b.v. een te New York gehuurde wagen bij het agentschap te New Or» leans, Chicago of San Francisco kan worden terugbezorgd. VREEMDE METHODE. In ieder land zijn eenige menschen, die schulden maken, in ieder land zijn bijgevolg schuldeischers. En China vormf geen uitzondering op dezen re» gel. De Chinecsche schuldeischers houden er echter ec-n eigenaardige methode op -na om hun slecht betalen» dc klanten tot betaiing te d'wingen. De crediteuren hebben geen deurwaarder noodig want de maatregelen ie ze zelf nemen zijn doortastend genoeg. Ze ne» men -namelijk een deur uit dc woning van hun schyjdenaar en dat is een bewijs, dat khL'er vrij naar binnen mag loopen, de schuldeischers dus ook. E-n wie het even betalen kan zal vr ies doen om deze openbare schande voorko* men. EEN WANDELEND SCHILDERIJ. Zeelieden, het is een bekend feit, houden er van zich te laten tatoueeren hetzij op écn der armen, hetzij op de hand of op de borst. Maar in Frankrijk is een koetsier geweest, die zich ook had la'ten tatoueeren. En...' goed ook. De man had niet minder, dan 120 ]1» lustraties op zijn lichaam en hij. werd een wandelend schilderij genoemd. EEN KNAPPE JONGEN. Djt is een Borneoschen jongeling d'-e er op zijn manier bijzonder voordeelig uitziet. Eens halsketting, waaraan een wekker eer. bel en andere snuisterijen zyn voor hem prachtige versierselen. Wij mogen er om lachen, hij is on dep 'Zijp stamgenootey ecu hcelc Piet.'

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1926 | | pagina 13