HAARLEM'S DAGBLAD
BUITENLANDSCH OVERZICHT
FLITSEN
FEUILLETON
doof eigen kracht
"gemengd nieuws"
DONDERDAG 19 AUG. 1928 DERDE BLAD
Het Engelsche mijnconflict. De onderhandelingen
beginnen. Verkapt militairisme. Voor den vrede.
Belangrijke conventies.
Het Engelscb*
mijnconflict.
De mijnwerkerssecretaris Cook heeft
gisteren een. "brief geschreven aan den
bond van mijneigenaars, met het ver»
®oek de besturen der beide partijen
hedenmiddag te doen bijeenkomen,
aan welk verzoek zal worden vol»
daan.
De rcgccring is op de hoogte gesteld
maar er is tot haar nog geen uitnoo#
diging gericht om aan de conferentie
deel te nemen. Zij is echter bereid een
onpartijdig voorzitter te benoemen, in*
dien de beide partijen diens bemidde#
ling zouden wenschen.
De eerste minister woonde gisteren
'de vergadering van het kabincts»
comité bij, waarin over het geschil
werd beraadslaagd.
De eenigc beperking, welke de mijn»
werkersgedelegeerden hun, bestuur bij
de onderhandelingen hebben opgelegd
is deze, dat er een nationale en geen
districtsregcling moet worden getrof»
fen.
Het voornaamste punt der onderhan»
ïdelingen zal waarschijnlijk de quaestie
van den werktijd zijn. De arbKders
zullen hun verzet tegen de verlenging
van den werkdag waarschijnlijk zoo
Qang mogelijk handhaven terwijl de
eigenaars, deze noodzakelijk achten.
Dc patroons hebben uitvoerige ta»
bellen uitgewerkt betreffende de ïoonen
welke aan de verschillende klassen der
mijnwerkers kunnen worden betaald en
men verwacht, dat deze het onderwerp
cencr breedvoerige technische discus»
6ie tusschen de beide partijen zullen
uitmaken.
In een rede te Swansea nopens het
mijnconflict zei Churchill alle reden te
hebben om te gelooven, dat een duur»
7ame en eervolle regeling zou worden
bereikt. Van zekere communistische
cn socialistische zijde werd wel gc»
poogd de welvaart des lands te onder»
mijnen, maar men mocht hopen op de
•wedergeboorte der Britsche industrie
tijdens het leven van het huidige par»
lement.
Op een na de grootste Britsche in»
dustrie, zoo ging Churchill voort, ver»
keert in een toestand van, volkomen
verwarring en verlamming en de mijn»
•\verkers9taking werd aanvankelijk bo»
vendien nog vergezeld door een bru»
■tale misdaad tegen de maatschappij,
ir.l. de algemcene staking.'De gevolgen
dezer beide zijn hoogst nadeelig voor
alle klassen. De arbeidersklasse ver»
armt, de kleine zakenlieden cn de
nationale financiën, lijden ernstig. Dc
mogelijkheid der belastingverlaging is
vertraagd.
Ik zal al mijn krachten inspannen,
aldus spr., om de belastingverhooging
te verhinderen. Het £ëit, dat de mijn»
werkers der eigenaars om een confe»
rentie hebben verzocht is een hoop»
gevend tcckcn, maar men weet niet,
of het een vertraagde poging is om
de opheffing der districtsregelitigen te
voorkomen, dan wel of men te doen
heeft met het besluit om de feiten on»
der de oogen te zien en al het moge»
lijke te doen om de mijnindustrie te
redden.
Betreffende de reorganisatie der ko»
lenin dustrie zei Churchill, dat de re»
gcering wetten had uitgevaardigd, waar
bij alle aanbevelingen der kolencom»
•missie tot uitvoering waren gebracht,
hetgeen een onmiddellijken invloed
op den toestand der industrie zal heb»
hen. Dc regeering weigerde een ver»
dere subsidie, maar zcide tot de kolen»
commissie: ge moet het onderling re»
gelen. De regeering was voornemens
op dat standpunt te blijven staan, zoo»
lang zij dc verantwoordelijkheid droeg,
welke dc gevolgen ook zouden zijn.
Churchill zei verder nog, dat de vak»
verecnigingen van overheidspersoneel
zich vrij moesten houden van partij»
politiek. De regeering was besloten
daaraan in het belang van den Staat
dc hand te houden.
Churchill werd meermalen in de rede
gevallen door mijnwerkers. weshalve
men de hulp der politie inriep om de
schreeuwers uit de zaai te verwijde»
Het Duitsche militairisme.
Een paar weken geleden schreef de
Vossischc Zeitung een en ander over
het militairisme in Duitschland. Niet»
tegenstaande alles zijn er nog altijd
Duitschcrs, die het militairisme niet
kunnen vergeten en inderdaad lijkt het
er vee! op, dat het in vele plaatsen, al
is het in bedekten vorm, nog practisch
bestaat.
De „Vorwarts" m'aakt zich nu bij voor»
beeld weer ongerust over de toeneming
van de zoogenaamde klein'kalibersport
van de rechtsradicalc verecnigingen
(het schieten met de buks), en betoogt,
dat deze toeneming groeit tot een bin»
ncnlandsch gevaar voor de republiek.
De rijksautoriteiten hebben niet de mins
tc controle over dc in het bezit van
rcchtsche vereenigingen zijnde wape»
nen en de schattingen van bevoegde zij»
den wijken zoo zeer van elkaar af, dat
zij niet het minste houvast geven. De
ccn noemt een getal van 30.000 klein»
kaliber schietwapens, een ander weer
een milliocn. De moeilijkheid ligt daar»
bij hoofdzakelijk in den ongeoorloofden
invoer van dergelijke wapens uit het
buitenland. Zoo is het bijv. een publick
geheim, schrijft het socialistisch orgaan,
dat Duitschland's „nationale" organisa»
ties ijverig wapens betrekken uit België
en deze zonder de daarvoor vereischtc
vergunning uitreiken aan haar leden.
Zoodoende is geen enkele cenigszins
nauwkeurige schatting mogelijk. De re»
publiek, constateert de .Vorwarts", is
derhalve in den bcnijdenswaardigen toe»
stand zelfs niet bij benadering de sterkte
van hare tegenstanders te kennen! Deze
toestand acht het blad onhoudbaar,
zoodat het verklaart, dat indien thans
niet onmiddellijk door de autoriteiten
wordt ingegrepen, de „Rijksvlag" een»
voudig verplicht zal. zijn, zelf de zaak
op te knappen.
Naar de „Soz. Pressedienst" intus»
schcn verncamt heeft de rijksminister
van binncnlandsche zaken aan de ver»
schillende landsrcgecringen een circu»
laire gezonden met een vraag om inlich»
tingen aangaande de opgedane ervarin»
gen met de klcinkalibersport. Het re»
sultaat daarvan zal dienen als grondslag
voor nieuwe wettelijke bepalingen. Al»
vorens daartoe over te gaan wil de
rijksminister persoonlijk ruggespraak
houden met de verschillende regeerin»
gen. Voorloopig is het plan begin Sep»
tember een conferentie te houden.
Voor den vrede.
Na een inleidende vergadering en een
banket waar 3000 personen aanzaten, is
te Boissy La Rivière het internationale
democratische congres van den vrede
in het kasteel van Biervihe geopend met
een fakkeloptocht; vertegenwoordigers
van 30 naties volgden daarbij de vlag
van den Volkenbond.
Painlevé had een schrijven gericht aan
het congres, waarn hij uiting gaf aan
zijn sympathie en onwrikbaar vertrou»
wen in de toekomst.
Het huidige congres is een voortzet»
ting van <jc bijeenkomsten in Parijs in
'21, in Weenen in '22,' in Freiburg in
"23, in Londen in '24, in Luxemburg in
'25. Dit jaar is men bijeengekomen op
het kasteel van Bicrville, nabij Parijs.
Tot de 5000 deelnemers van alle na»
ties behooren ongeveer 1000 Duitschers.
Dc meeste congressisten logecren in
tenten, door het Fransche ministerie
van oorlog ter beschikking gesteld.
Tijdens de vóórvergaderingen werd
o.a. een rondreis gemaakt door Noord»
Frankrijk. Te Bierville teruggekeerd,
werden lezingen en cursussen enz. ge:
houden over „democratie en vrede"
de „stroomingen onder de tegenwoor»
dige jeugd en den vrede" enz.
Het eigenlijke congres wordt gehouden
onder leiding van Mare Sangnier, den
bekenden Franschcn voorvechter voor
de vredesidee. Er worden verschillende
commissies gevormd, die rapporteeren
zullen over de onderwerpen: de vrede
door de jeugd; stroomingen onder de
jeugd; jeugd en de economische toe»
stand: jeugdbewegingen. De rapporten
zullen aan de regeering der verschillen»
de naties worden aangeboden ter prac»
tische uitwerking.
Tot de leidende figuren, die op het
congres aanwezig zijn of nog verwacht
worden, behooren: de voorzitter van
den Duitschen Rijksdag Löbe; de vroe»
gere Oostenrijksche bondskanselier Sei»
pel, Paul Painlevé, Hcrriot, Joseph
Caillaux, Chautemps, Bokanowski enz.
Belangrijke conventies.
Tc Athene zijn vier conventies ge»
teekend aangaande de hangende
Grickscli»Servis oh o kwesties.De eerste
conventie betreft de zone tusschen Sa»
loniki en Servië; do 2de de lijn Saloni»
kiG'ucvghclis; de derde dc Grieksch
Servische minderheden en de laatste
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 670
Je bekijkt je roode I raakt zc voorzichtig aan I een flinke hoeveelheid
schouders in den spie» j en beseft dat zc nog I poeder lijkt al het
gel en hebt er spijt van I erger voelen dan zij er i minste wat je doen kan
dat je zoolang in zee I uit zien.
bent geweest
zelfs het aantrekken
van je overhemd is een
pijnlijke geschiedenis
en je kunt in dit hotel
toch onmogelijk zonder
jas aan het eten komen
je gaat naar beneden
met de doodelijke vrees,
dat een kennis je op je
schouders zal kloppen
gaat de eetzaal binnen
en leunt in een gedach»
teloos moment met je
rug tegen de stoelleu»
ning
en werkt je eten naar
binnen door stijf rechtop
te zitten en alleen je
polsen te bewegen
(Nadruk verboden!
Uit 't Duitsch.
„Heb je me verwacht? Dat doet me
plezier. Kr owe, het bewijst me dat je
begrijpt weik een belangstelling en deel
neming ik veer je gevoel. Ik had geen
rust meer op 't kasteel, en moest we»
ten hoe 't met je ging; daarom heb ik
slechts dc EGodigc regeling gemaakt,
dat voor u. juffrouw Müller, alles zou
geschieden, wat mogelijk is, om u dc
zware taak. die u zoo spontaan op u
hebt genomen, te vergemakkelijken. Ik
heb, op aanraden van tante, met de
vrouw van mi;n ouden opzichter Berner
gesproker, die, naar tante mij verze»
kerde, cea goede, verstandige vrouw
is, met een-ge ontwikkeling: deze heeft
zich. op mijn dringend verzoek, bereid
verklaard, cm met haar dienstbode
hierheen te komen, om u. mejuffrouw,
bij de verpleging van mijn besten ouden
Knöwe te helpen en u in de eenzaam»
heid gezelschop te houden".
Hij verwachtte zeker van Clara war»
me dankbetuigingen voor z'n zorgvul»
dige 'bemoeiingen, maar eer zij kon
antwoorden antwoordde Knöwe, terwijl
bij den baren, vroolïjk grijnzend aan»
keek: „Heel veel eer voor den ouden
trouwen houtvester. Ik had heelemaal
niet gedacht dat ik zoo'n aantrekkings»
kracht had. Het zal niet lang meer du»
ren, dan is ook baron Wolfgang hier,
die natuurlijk ook alleen maar hier
komt om tc zien, hoe 't met den besten
ouden Knöwe gaat. Hi, hi, hi! Heb ik 't
niet gezegd daar komt hij al, in ge»
strekten draf. Dadelijk zal hij hier we»
zen".
En werkelijk. In 't volgend oogen»
blik kwam Wolfgang voor 't huis stil»
houden.
Op Clara's gezicht verscheen een
lachje, terwijl zijn neef ontevreden z'n
voorhoofd in rimpels trok, en er echt
geërgerd uitzag. Knöwe merkte dit wel,
't deed hem blijkbaar veel plezier, grijn»
zend keek hij naar baron Adalbert,
wien men cie onaangename verrassing,
die hem Wolfgang's komst bereidde,
van z'n gezicht kon aflezen: hij verborg
baar ook m 't geheel niet, en toen
Wolfgang nu in de geopende deur van
't Haapvertrcle verscheen, heette hij
hen lang niet vriendelijk welkom. „Jij
hier. neef? Je hebt je geweldig ge»
haast!"
..Dat heb ik ook", gaf Wolfgang
barsch rei. antwoord. „Dat zal je toch.
na wat we gisterenavond besproken
hebben, geenszins verwonderen, dunkt
me. Von Funk heeft me zijn vos voor
den rit raar Brandenberg, geleend:
I toen ik daar aankwam, vernam ik, dr.t
betreft e«n vriendschapsverdrag tus»
schen beide landen.
De conventies blijven drie jaar van
kracht. De tekst zal kort na de ratifi»
catie door Griekenland gepubliceerd
worden, welke waarschijnlijk heden bij
decreet van Pangalos zal worden afge*
kondigd.
Roufus heeft verklaard dat de zone
tusschen Saloniki en Servië 10.000
vierkante meter zal worden vergroot.
Servië verkrijgt het doorvoerrecht
door de Saloniki»Servie»zone, niet al»
leen voor haar eigen handel doch tevens
voor d^n handel van de nabvurstatcn
van JougoaSlavië en van de landen,
waarmede JougosSlavië een handels»
verdrag heeft gesloten. In geval van
geschillen zal de meening gevraagd
worden van een commissie van deskun
digen welke door den Volkenbond zal
benoemd worden.
Het stafs-tation aan de grenslijn Sa»
loniki—Guevghelis zal een Grielcsch
gebouw zijn in de Servische zone met
verschillen.de Servische ambtenaren,
welke den Griekschen stationschef zul»
len assisteeren. De goederen die dc
Servische zone verlaten naar Sa'loniki
zullen volledig belast worden. Wat
de minderheden betreft, zijn beide lan»
den overeengekomen deze te behandc#
len op een wijze welke in overeenstem»
ming is met de principes van den Vol»
kenbond, Roufus verklaarde voorts, dat
het vriendschapsverdrag eveneens ge»
baseerd is op de principes van den Vol
kenbond. Roufus heeft een telegram
gezonden aan Ninchitsch waarin hij
zijn voldoening uitspreekt over het
sluiten der conventie en eerbied be»
tuigt aan den Jougo»Slavischen Ko»
ning.
EEN LUCHTRAMP.
Vliegtuig gevallen.
Een Fransch verkeersvliegtuig van den
dienst Parijs—Londen is tengevolge van
mist bij -Romnep Marshes (in de buurt
van Lympne) verongelukt. Eén passa»
gier werd gedood. De bestuurder cn me»
canicien werden ernstig gewond, terwijl
negen personen ernstig en drie licht ge»
wond werden. Het toestel vloog tegen
het dak van een gebouw.
Reuter seinde later: Er zijn reeds twee
dooden te betreuren. De toestand van
den bestuurder en mecanicien is critiek.
Het grootste gedeelte der passagiers wa=
ren Amerikanen.
Een ander vliegongeluk wordt nog uit
Londen gemeld.
Een vliegtuig van de Britsche lucht»
strijdkrachten stortte neer op een golf»
terrein bij Cambridge. Met toestel gc»
raakte in brand. De bestuurder werd
gedood.
RUSSSISCHE HOOGESCHOLEN
De bolsjewiki bekennen nu zelf, al»
dus het Hbld., dat de door hen ingcstel»
de scholen op een lager peil staan dan
de scholen van het oude regime.De
meeste jongelui, die een bolsjewistische
middelbare school hebben doorloopcn
zijn zelfs niet in staat het Russisch zon»
der fouten te schrijven en dat ondanks
het feit, dat cr de nieuwe, vereenvoudig»
de spelling is ingevoerd. De regeering
heeft daarom besloten de candidaten
voor dc hoogescholen aan een speciaal
examen te onderwerpen. Hoe weinig de
Russische middelbare scholen haar leer»
lingen voor het volgen van colleges aan
een hoogeschool voorbereiden ziet men
uit het volgende feit: van de 18.000 exa»
minandi aan de hoogescholen te Peters»
burg konden slechts 6000 (dus ccn der»
de) een voldoend cijfer behalen en toe»
gelaten worden.
GROOTVORST CONSTANTIN'S
WERKEN.
Grootvorst Constantin heeft vóór zijn
dood aan de Russische Academie van
Wetenschappen ccnigc verzegelde paket»
ten overhandigd, die zijn dagboeken
bevatten. Hij heeft daarbij bepaald dat
die dagboeken eerst 50 jaar na zijn
dood mogen gepubliceerd worden.
Grootvorst Constantin, die o.a. verdien»
steÜjkc onderzoekingen deed op het gc»
bied van de Russische geschiedenis bc»
woog zich ook op literair gebied. Men
neemt algemeen aan. dat dc dagboeken
van den "grootvorst veel belangrijke mc=
dedeelingen bevatten cn daarom wordt
er nu te Moskou een actie gevoerd voor
een onmiddellijke publicatie cr van.
ERNSTIG ONGELUK.
In de Leuna»Wcrke nabij Halle heeft
Woensdagochtend een ernstig ongeluk
plaats gehad. Bij het demonteeren van
ccn zware ijzeren balk stortte het ge»
vaart van 25 M. hooger naar beneden en
sleepte vijf arbeiders mede. Twee wcr»
den gedood en twee anderen zwaar ge»
wond,
je, korten tijd geleden, naar de hout»
vesterswoning gereden waart, en ben ik
je toen, zoo gauw als de vos loopen
wilde, gevolgd".
„Om maar zoo gauw mogelijk te ver»
nemen, hoe 't met den ouden, goeden,
trouwen houtvester Knöwe gaat; dat is
mooi van u, meneer, daarvoor dank ik
u eerbiedig!"
„Je hebt geen reden tot dank, hout»
vester. Ik Lom heelemaal niet voor jou,
maar voor juffrouw Müller".
„Dat is eerlijk. Grof maar eerlijk,
dat bevalt me".
Wolfgang sloeg geen acht op deze
goedkeurende opmerking, maar wend»
de zich tot Clara:
„Ik heb u, juffrouw Müller, de groe»
ten van mevrouw von Funk over te
brengen, die u gaarne toestaat, zoolang
't noodig mocht zijn, hier te blijven om
den gewonde tc verplegen. Van mijn
moeder hef- ik, tot mijn genoegen, ver»
nomen, dat juffrouw Berner bereid is
u te helpen bij de verpleging van
Kncwe." „Ik geloof nu, neef, dat wij
beiden hier nu niets meer te doen heb»
ben, en dus gerust naar Brandenberg
terug kunnen gaan." Wolfgang drukte
op 't woord beiden, zoodat de bedoe»
ling niet misverstaan kon worden.
Baron Adalbert wierp zijn neef een
woedenden blik toe, maar hij kon niet
nalaten hem z'n zin te geven; hij nam
met eenige heel beleefde woorden, af»
scheid van Clara en den houtvester, die
POWER HOUDT VOL.
De Kitchener-mythe.
„De Kitchener»mythe en een leegc
doodkist", luidt het opschrift van een
verhaal in de „Daily Chronicle" naar
aanleiding van het eigenaardige optre»
den van den heer Frank Power, welk
optreden eindigde met het ter beschik»
king^stellen van de doodkist, waarin de
overblijfselen van lord Kitchener zicil
zouden moeten bevinden. Zooals ge»
meld, oleek bij opening, dat de kist
nooit menschelijke overblijfselen heeft
bevat. Er werd niets anders gevonden
aldus de Tel. dan een hoeveelheid
teer, waarvan het gewicht ongeveer
overeen kwam met het vermoedelijk
gewicht van Kitchener's overblijfselen.
In November j.l. begon de heer Po»
wer, wiens ware naam trouwens Arthur
Freeman bleek, een serie artikelen te
publiceeren in de „Referee" waarbij hij
hoofdzakelijk gebruik maakte van de ge»
ruchten, die de ronde hebben gedaan
sedert de „Hampshire" in 1926 nabij dc
Schotsche kust op een mijn liep.
Op 8 Augustus gaf Power verslag
van zijn onderzoek in Noorwegen. Hij
had een graf ontdekt, dat slechts door
een klein hoopje aarde was aangeduid
en waarin zich het stoffelijk overschot
bevond van een goed gebouwden groo»
ten man, dat, hangende het deskundig
onderzoek, zooals hij zioh voorzichtig
uitdrukte naar zijn meening het lijk was
van lord Kitchener. De overblijfselen
werden geedponeerd in een mooien
vuurhouten kist, die na verzegeld tc
zijn, per schip naar Southampton werd
overgebracht en gedeponeerd bij ccr,
begrafenisondernemer op Waterloo»
road te Londen, waar Zaterdag de po»
litïe de kist in bezit nam.
Zondag nog verscheen een nieuw
artikel van Power, waarin op zalven den
toon werd gesproken over dc eerbewij»
zen aan de met de Union Jack bedekte
kist. toen deze van het Waterloo»
station naar den begrafenisondernemer
werd overgebracht.
Toen de verslaggever van de „Daily
Chronicle" zich dezer dagen voor nade»
re inlichtingen tot Power wendde, bleek
deze op reis te zijn gegaan en Scotland
Yard gelukte het evenmin bij Power ge»
hoor te krijgen.
De kist werd geopend in tegenwoor»
digheid van hooge ambtenaren van het
ministerie van Binnenlandsche Zaken,
een dokter, den coroner van West»
minster, officeele fotografen, chefs van
Scotland Yard en den begrafenisonder»
nemer. Laatstgenoemde werd eerst aan
een kort verhoor onderworpen omtrent
de wijze, waarop de kist in zijn bezit
was gekomen. Nadat gebleken was, dat
de kist slechts teer bevatte, werd zij
overgebracht naar Scotland Yard, dat
het verdere onderzoek zal leiden.
In politieke kringen wordt thans aan»
gedrongen op een streng onderzoek
door den minster van Binnenlandsche
Zaken opdat maatregelen kunnen ge»
hem slechts een brommig ,,'t is goed,
adieu!" antwoordde, en volgde toen
Wolfgang, die door 'n lichte buiging
voor Clara en een hoofdknik tegen
Knöwe afscheid had genomen
Eerst keek Knöwe hen beiden pein»
zend na. „Baron Wolfgang is toch een
heel andere kerel dan z'n wijze neef.
Eigenlijk kan ik hem niet uitstaan, maar
hij is me toch nog liever dan dien glad»
den meneer Adalbert. Sprak hij niet
alsof hij de meester was, en zijn neef
de dienaar, en de andere barstte van
woede en gehoorzaamde toch. Toen zij
elkaar dan zoo aankeken, leken ze mij
twee hanen toe, die met vuurroode
kammen op den mesthoop tegenover el»
kaar staan, voor den strijd gereed."
„Wat een vleiende vergelijking!"
„Fijn is zij niet, maar wel toepassc»
lijk. Ziet u, juffertje, dc twee hanen
zijn gereed om met elkaar te vechten
om de kleine 'hen die hun beiden bevalt,
en 't hennetje bent u."
„Maar, houtvetscr, hoe komt u daar
nu toe!"
„Ik weet, wat ik weet. Ik heb 't u
vandaag al eens gezegd. U kunt baro»
nes Brandt von Brandenberg worden,
als u wilt. Behoeft alleen maar te grij»
pen naar dengeen die u 't best bevalt.
Mij zou Wolfgang, hoewel hij niets be»
zit, liever zijn. Denkt u er eens over na,
dan zal ik weer probeeren of ik kan sla»
pen. want mijn hoofd veroorzaakt me
toch helsche pijn."
nomen worden tegen een dergelijke un»
faire exploitatie van de sensatiezucht
van het publiek.
Inmiddels is, blijkens de jongste be»
richten, de heer „Power" van zijn reis
teruggekeerd. Hij begaf zich onmiddel»
lijk naar Scotland Yard, vroeg de kist
te zien en zcide met veel beslistheid,
dat dit niet dezelfde was, die hij uit
Noorwegen had meegebracht. De kist
moet, zoo beweert hij thans, ergens ver»
vangen zijn!
TREINOVERVAL.
De roover gestraft.
In den trein, die Dinsdagmiddag
van Posen naar Berlijn vertrok, heeft
in dien nacht tegen twee uur, niet ver
van Rahnsdorf, bij Berlijn, een overval
plaats gevonden.
Onder het rijden sprong namelijk
een roover op de treeplank van den
trein en drong met de revolver in
de vuist, een damescoupé binnen,
waarin zich, als eenige passagier, een
dame uit Darmstadt bevond.
De roover eischte van haar geld en
juweelen. Toen zij hem beduidde, dat
zij niet in het bezit van geld of voor»
werpen van waarde was, open-de hij
haar koffers en rukte haar, toen hij
niets vond, dc ringen van haar vingers.
Daarna trok hij aan de noodrem en
toen de trein vaart verminderde, sprong
hij uit den coupé.
Dinsdag is op de plaats van den
overval, op dc spoorlijn het lijk van
den 24»jarigen tuinman Brohm, uit
Buckau (provincie Saksen) gevonden.
In zijn zak vond men een revolver en
verschillende portemonnaies.
Men neemt aan, dat hij, toen hij uit
den trein sprong, gegrepen en gedood
is door een trein, die Uit de»i andere
richting kwam.
GELUKKIGE ONTDEKKING.
Uit Port*Arthur (Ontario) wordt ge»
meld, dat een tweetal personen die
een vischcxcursie hadden gemaakt naar
Pcarl. zijn thuis gekomen met een
aantal orchideeën van een zeldzame
soort, waarvan een enkele bol honderd
dollar waard is. Reeds vroeger waren
expedities op zoek naar deze or»
chidccën uit geweest. De beide excur»
sisten, die een plaats gevonden hebben
waar ze in groot aantal bloeien, zullen
cr nu opnieuw op uittrekken cm de
bollen die ze kunnen vinden mee te
brengen.
DE MOORD OP GRAFF.
Naar aanleiding van de vrijlating der
Duitschers, die te Aken iveroordeeld waren
ter zake van moord op luitenant Graff,
heeft de vader van het slachtoffer, luite
nant-generaal Graff, aan den (Belgischen
koning een protestbrief gezonder, waarin
liij zegt, dat hij al zijn op het slagveld
verworven eere-teekenen ter beschikking
van kien minister van Landsverdediging
stelt.
De twee neven reden, toen Knöwe zich
weer gereed maakte om te slapen, reeds
op den boschvveg zwijgend naast elkaar.
Ze wisten beiden dat zij een strijd, zij
't voorloopig ook slechts een woorden»
strijd, met elkander zouden hebben uit
tc vechten, doch aarzelden zij nog om
hem te beginnen. Eindelijk werd baron
Adalbert het pijnlijke zwijgen onverdra»
gelijk.
„Wolfgang!"
„Wat is cr?"
„Je hebt je vandaag veroorloofd, mij
op een zonderlinge wijze te bedillen,
waarom ben je me naar de houtves»
terwoning gevolgd?"
„Ik heb je 't antwoord op deze vraag
gisteren al gegeven. Ik zal 't niet dul»
den dat ic je begeerige blikken op juf»
frouw Müller werpt, en je verleidings»
kunsten op haar toepast."
„En ben je mij daarom alleen ge»
volgd? Niet misschien uit jaloezie?"
vroeg Adalbert, spottend.
Op Wolfgang's gebruinde wangen
verscheen een vluchtig rood, en hij kon
nauwelijks een geringe verlegenheid
verbergen.
„Ja, uit jaloezie!" ging Adalbert, op
't' woord drukkend, voort. Ik heb op je
gelet, even als jij op mij. Jij hebt de
mooie Clara ilef, even als ik."
„Als dit zoo mocht zijn, heb je dan
't recht om mc er over te onderhouden?"
„.Ta, want ik heb je mijn vertrouwen
.geschonken, en heb je eerlijk verklaard
VERBRAND DOOR DE ZON
EEN VAAG BERICHT.
Draadloos wordt gemeld, dat, volgens
een bericht uit Tokio aan de New-
York Tmes", dc in Oost»Azië verblijf
houdende wii»Russische generaal Seme»
nof ccn expeditie uitrust tot verovering
van Siberië.
EEN NATUURRAADSEL.
Wanneer van de menschheid op aar»
de gezegd kan worden dat zij zich in
de afgeloopen jaren niet bepaald door
rust en kalmte heeft gekenmerkt, dan
kan van de aarde zelf verklaard wor»
den dat zij zelden of nooit zulk een on»
rustige periode heeft doorgemaakt. Er
gaat in den laatsten tijd schier geen
week voorbij of wij lezen van nieuwe
natuurrampen, meestal op een veiligen
afstand hiervandaan, maar soms ook in
onze onmiddellijke nabijheid. De jongste
berichten spreken van aardschokken op
IJsland en in Groot Brittannië cn ons
eigen, zoo hyperveilig geachte landje
is met den cycloon van Borculo ook niet
ongedeerd gebleven. Overal rommelt
het in de laatste jaren en de gemeen»
plaats „wij leven op een vulkaan"
krijgt voor de 'bevolking der wereld
langzamerhand letterlijke beteekenis.
In den Amerikaanschcn staat Texas, in
de buurt van het stadje Sharon Springs
heeft zich eenige maanden geleden een
vreemdsoortig natuurverschijnsel voor»
gedaan, welks gevolgen zich nog steeds
uitbreiden en nu 'n zoodanigen omvang
hebben aangenomen, dat geologen uit
alle deelen der Vereenigde Staten zich
erheen spoeden om te trachten het
raadsel op te lossen.
In de afgeloopen maand Maart ver»
scheen plotseling in het bed van een
sindsdien drooggcloopen riviertje een
gat van geweldige afmeting. Aarde en
rotsen verdwenen erin als in een bo»
demlooze put. Er bleef een krater over
van ongeveer 100 Meter middellijn.
En steeds breidt deze geheimzinnige
krater zich verder uit. Duizenden ton#
nen aarde zakken erin weg zonder hem
te vullen, geweldige spleten vormen zich
aan de randen cn waarschuwen voor
nieuwe verschuivingen. De diepte, die
aanvankelijk niet meer dan 20 Meter
was, is nu 37 Meter geworden. De toe»
schouwer kijkt over den rand m een
meer van zwavelhoudend water, zoo
sterk vergiftig dat de visschen die men
erin werpt onmddellijk dood zijn. Het
niveau van dit water daalt noch rijst,
waaruit men meent te mogen opmaken
dat het gat verbonden is met eenige
onderaardsche grotten of rivieren.
Voortdurend borrelen gassen met groo»
tc bellen uit het watervlak op en dit
geheimzinnige gat in den aardkorst,
waarvan men niet kan vermoeden,
wanneer het in zijn uitbreiding gestuit
zal worden, gelijkt precies den krater
van een uitgedoofde vulkaan.
Dergelijke natuurverschijnselen zijn
het die den mensch weer eens hcrinne»
ren aan zijn nietigheid en zijn on#
macht.
dat ik haar waanzinnig liefheb Vertrou»
wen lokt vertrouwen uit. Ik moet weten
of je een medeminnaar bent. Wil je on»
trouw worden aan jezelf? Je hebt eens,
toen je het goed Brandenberg had kun#
en behouden, door een huwelijk met de
mooie dochter van den, toenmaals schat»
rijken Julius Leupold, met afschuw de
verbintenis met een burgerlijke koop»
mansdochter afgewezen; Leupold heeft
me dit zelf verteld.
„Vandaag zou ik net zoo handelen
als toen, omdat ik me niet wil ver»
koopen."
„Wil je daarmee zeggen, dat je ook
nu nog, tot geen enkelen prijs, en on#
der geen enkele voorwaarde van het
grondbeginsel zoudt afwijken, dat de
l.atste stamhouder van den ouderen tak
von Brandenberg, nooit een burgerlijke
echtgenoote zijn huis mag binnenlei»
den?"
„Je hebt geen recht tot deze vraag."
„Ja, ik heb cr wel recht toe, want ik
weet dat je Clara liefhebt. Als je ze
niet tot je vrouw wilt verheffen, dan
heb je ook geen recht, je als haar be»
schermer voor te doen, ik heb echter 't
recht cm haar voor jc liefde te bchce»
den, omdat ik haar zelf bemin, nu ik
haar weer terug heb gezien, met zoo'n
liefde, dat me geen offer te groot zal
zijn om haar te verkrijgen."
(Wordt vervolgd)
