Haarlem's Dagblad | 1926 | 20 augustus 1926 | pagina 5

HAARLEM'S DAGBLAD

BEURSKRONIEK

tÊMi

w,

STADSNIEUWS.

LANGS DE STRAAT

LETTEREN EN KUNST

PERSOVERZICHT

HET DIER VOOR DF. LENS

VRIJDAG 20 AUG. 1926 TWEEDE BLAD

Financieele dictatuur m Europa. De binnen-

landsche toestand van Rusland. Terugtocht.

De Amslerdamsche beurs. Een vaste houding.

Amsterdam 19 Augustus-

iMij. (kap. 600.000), Textiel Industrie
'Mij. Oostwol 250.C0O). Textiel In*
dustrie Mij. Pols 300.000) en de
Noord en Zuid Holl. Crediet Mij. (op:
ger. door Prof. Volmer en dr. Hartri
mann met 500.000 kap.).

W e hebben den laatsten tijd op eco=
nomisch gebied eenige merkwaardige
zien gebeuren. In de eerste plaats
hebben we in Italië een dictatuur, die
zich ook ingrijpend op financieel en
economisch gebied beweegt; Koning AL
bert van België verkreeg speciale vol=
machten voor het nemen van alle noo:
dige maatregelen, welke de financieele
toestand mocht eischen. In Frankrijk

roogde Caillaux iets dergelijks te berei:
en. Het feit, dat hij faalde, doet niets
af aan het feit, dat in competente krin=
gen een soort financieele dictatuur noo:
dij werd geacht. Deze verschijnselen
h<$|ben aanleiding gegeven tot velerlei
coflfimentaar over den z.g. ondergang
van het parlementaire stelsel in Euro*
pa. In allerlei toonaarden werd het
„parlementaire stelsel is impotent, het
heeft afgedaan" gezongen. Wanneer we
de zaak echter zuiver ofjecticf beschouw
wen, dan ontstaat wel cenige twijfel
©mtrent de veronderstelling, dat het
•erleenen van speciale volmachten om
fcen buitengewoon moeilijke economic
6che situat'e het hoofd te bicden, eeri
aanwijzing bevat voor de naderende in
eenstorting van het vertegenwoordigen:
de rcgeeringsstelscl. We moeten niet
vergeten, dat de huidige economische
toestand een gevolg is van een werelds
oorlog, van ongekenden omvang, waar*
bij we dus voor ongekende problemen
zijn komen te staan. En bovendien zijn
de onderwerpelijke speciale volmachten
zelf, langs parlementairen weg tot stand
gekomen. Indien er al sprake is geweest
van impotentie, dan moet die eigenlijk
eerder bestaan in de onbekwaamheid
der naties met parlementaire regecrings:
stelsels om de groote economische in*
zinking te voorkomen. Wat daarop is
gevolgd, waren niets anders dan de
onvermijdelijke economische en politie:
ke consequenties. Mogelijk is, dat het
vertegenwoordigende stelsel op natiori
nale basis niet in staat was de ontwik:
keling van een economisch proces van
internationalen omvang te behcerschen.
Daarom is de huidige tendenz in de
richting van internationale economische
oonferenties en conventies klaarblijkelijk
een poging om zich bij de bijzondere
economische kwesties aan te passen. En
daarom lijkt het wel wat voorbarig thans
reeds den ondergang van het parlemen»
faire stelsel in ons oude Europa tc be:
jammeren.

De naam Rusland roept bij talrijke
Ncderlandsche beleggers bittere herin:
neringen wakker. Maar in verband met
de crisis welke het sovjetbewind door:
maakt en welke de verwachting van een
volledige terugkeer tot het kapitaüsti:
sche stelsel in Rusland wettigt, met in
het verre verschiet wellicht een zekere
compensatie voor de geannuleerde Rus:
sische leeningen, is het interessant na
te gaan, hoe de financieele toestand m©:
menteel in het rijk aller Russen is. De
binnenlandsche schuld der Sovjet Unie
bedroeg op 1 Juni 8 303.013.640 tegen
S 257.465.000 in het begin van dit jaar.
Deze stijging werd voornamelijk veroor:
zaakt door de plaatsing van de econo:
mische reconstructieleening, welke op 1
Juli S 81-771.700 beliep tegen 32.084 500
op 1 Januari. De binnenlandsche schuld
van de SovjebUnie werd aangegaan in
den vorm van zeven leeningen, welker
intrest varieerde van 5 tot 17 procent.
Ofschoon de totale rente gemiddeld on
geveer 10 pCt. bedraagt, op meestal be=
lastingvrije waarden, was de rentevoet
in Rusland zoo hoog, dat het noodig
was aan de leeningen speciale loterij:
prijzen te verbinden, om de beleggers
te trekken. Behalve deze schulden op
langen termijn, staan er nog 6 pCt.
schatkistbiljetten op korten termijn uit,
ten beloope van 8 50 milliocn. Een be:
wijs voor de machteloosheid der Sovjet:
Tcgeering om haar ideeën in de practijk
uit te voeren is, dat zij bij haar pogin:
gen om het economische stelsel van
het land te herstellen, wederom een be:
langrijke concessie aan de boeren moest
doen. Krachtens decreet van dezer da:
gen moesten de prijzen van alle fabrika:
ten met 10 pCt. beneden het peil van
Mei verlaagd worden. Deze maatregel
was noodig geworden door het feit, c^t
de prijzen der landbouwproducten on:
langs daalden, door de verwachting van
zeer groote oogsten.

Op onze emissiemarkt was het al
heel stilletjes. Geen uitgiften van betee:
kenis werden geannonceerd. Wel wer:
den eenige nieuwe ondernemingen ge:
sticht, o.m. de Hollandschc ertswinning

De beurs vertoonde in de afgeloopen
weck voor de meeste afdcelingen een
vaste en opgewekte stemming! onder
aanvoering van cultuurwaarden. Vrijwel
over de gcheelc linie konden min of
meer belangrijke koerswinsten geboekt
worden. In dc bankafdeeling monteer:
den begrijpelijkerwijs voornamelijk de
cultuurbanken. Koloniale Bank van 191
ltot 203 1/8, op het bericht omtrent de
toewijzing van concessies van 17.000
bouws in de Ophirstrcek.

Industrieelen vrijwel onveranderd.

Kunstzijdewaarden eenige punten la:
gcr, in verband met tamelijk sterk aan:
bod. Opmerkelijk was dc stijging van
Jurgens van 161'A tot 167 5/8 in deze af:
dccJing, waar betrekkelijk \winig om:

ging.

Van de oliewaarden werden Consols
cx div. verhandeld op 170 (v. k. 177A)
Koninklijke per saldo iets hooger op
383 5/SA. Overigens ging in deze afdee:
ling weinig om, Peudawa's nogal ge:
vraagd. Dat de affaire in Koninklijke be*
perkt bleef, vindt zijn oorzaak voor een
deel in den hoogeren francJcoers (7.11i^
v. w. 6.92 1/2).

Rubbers waren weer optimistisch en
monteerden door dc bank 10 tot 25 pun*
ten. Er ging hier af cn toe zeer veel om,
in verband met gunstige verwachtingen
voor de naaste toekomst. Men verwacht
een toeneming van dc vraag naar rub:
ber in dc komende maanden.

Scheepvaarten toonden zich flink
prijshoudend. De hoogere indexcijfers
voor vrachten steunden de tendenz in
deze afdceling. Overigens ging er wei:
nig om.

Naast rubbers namen vooral suikers
een eereplaats in door een levendige
stemming bij goede affaire en oploopen:
de koersen. De notecringen kwamen
5 tot 20 punten hooger af. De ver:
koopprijzen van dc Visp vallen erg mee.
Dat verbetert dus de dividendkansen!
En daar de rentevoet voor obligaties
steeds daalt is cr bij beleggers veel
animo voor de goede suikerwaarden
die een goed rendement beloven. Van:
daar dat er in deze afdceling veel vraag
bestaat. H.V.A. spande de kroon met
een sprong van 645 op 662.

Tabakken eveneens hooger meestal
ca. 5 punten. De handel was hier be:
perkt.

Theeaandeelen waren ook vast, in

.erband met de door ons in ons vorig
artikel uitvoerig uiteengezette redenen.

BEURSMAN.

'51 IÉ!»!'

tl mm

Op een boerderij bij Rijesen werd boven
afgebeelde roggehalm gesneden, die niet
minder dan 4 aren heeft.

ARR.-RECHTBANK

UITSPRAKEN.

J. L. M., vuurwerker te Haarlem,
thans ged. H. v. Bew. Haarlem, diefstal
5 maanden gevangenisstraf met aftrek
preventieve hechtenis.

H. F. S. bouwkundig teekenaar, te
Haarlem, thans ged. H. van. Bew. te
Haarlem, diefstal, 5 maanden gevange:
nisstraf met aftrek prev. hechtenis.

W. C. G. v. K., barbier te Kromime:
nic, thans ged. H. v. Bew. te Haarlem,
diefstal, 4 maanden gevangenisstraf
met aftrek prev. hechtenis.

J. M. metselaar, gedomiliceerd te
's:Gravenhage, thans ged. H. van Bew.
Haarlem, diefstal, 6 maanden gevan:
genisstraf, met aftrek prev. hechtenis.

S YN AG OG EDIFjNSTEN.
NBD. ISRAëL. GEMEENTE.

Van 20 Augustus af:

Sabbath:

Vrijdagavonddienst bij den Ingang
te 7.30 uur.

Ochtenddienst te 8 uur.

Middagdienst te 1-30 uur.

Avonddienst tc 8.5 óuur.

Werkdagen:

Ochtenddienst te 7 uur. Zondag te
7.30 uur.

Middag: en avonddiensten tc 8 uur.

Talmoed Torah:

Sabbath te 12,30 uur.

Werkdagen 's avonds te 7.30 uur.
Zondagavond te 7.15 uur.

De middag: en avonddiensten op de
werkdagen, alsmede Talmoed Torah,
worden verricht in het Gemeentege:
bouw Lange Wijngaardstraat 14. De
overige diensten vinden plaats ter
Synagoge Lange Bcgijncstraat 11.

EVANGELISCHE MAATSCHAPPIJ

Het bestuur van dc afdeeling Haar:
lem cn Omstreken der Evangelische
Maatschappij deelt mede, dat dc vol=
gendc sprekers in den a.s. winter zul:
len optreden:

Dr. F. J. Krop, Herv. Pred. te Rob
terdam; ds. H. H. Dorgelo, Herv.
Pred. te Naarden; Prof. C. G, van Riel,
Pastor Oud:Kath, tc Amsterdam; Ds.
P. W. Foeken, Herv. Pred. te Haarlem,
lid van het hoofdbestuur en dr. J. G.
Geelkerken, Ceref. Pred, to Amster=
dam.

De datums en onderwerpen zullen la:
ter bekend gemaakt worden. Een
Openbare Propaganda:avond in de
maand April 1927. waar als sprekers
zullen optreden: :Ds. W. D. M. Baar,
Herv. Pred. te Alkmaar, secretaris van
het hoofdbestuur cn Ds. P. W. Foeken
voorzitter der afdeeling Haarlem en
Omstreken tevens lid van het hoofd:
bestuur, zal het winterseizoen beslui;
Sten»

TIEN GULDEN VOOR

EEN FOTO!
De Ned. Spoorwegen en
de fotografen.

Er was vermeld, dat één der midde:
len, waardoor de Ncd. Spoorwegen
hun tekorten trachten te dekken is:
f 10 laten betalen voor elke foto, die
op een station wordt genomen.

N i et was daarbij gemeld, wanneer
deze zonderlinge bepaling in werking
zou treden. Wij weten het nu: zij is al
in werking getreden.

Met onze fotograaf als er in dit
geval één belanghebbend is, is h ij het:
zijn wij naar het station gegaan: hij
in dit geval was dit niet zijn speciaal
terrein? als hoofdpersoon, wij meer
als bescheiden, maar zeer geïr.teres:
secrd, toeschouwer.

Wij gingen de vestibule van het sta:
tion binnen en kochten een perron:
kaartje, waarmede wij veilig de con:
trole passeerden. De fotograaf droeg
zijn toestel zoo in 't oog loopend moge:
lijk cn de controleur sloeg er een blik
op, terwijl hij op een niet door ons ge:
hoorde opmerking van zijn collega
antwoordde: „Dan moeten ze dat maar
aankondigen!" of iets dergelijks.

Hadden zij het over ons, of liever:
over het toestel? En vroeg de eene
controleur misschien of het toestel
niet in beslag genomen moest worden?

Toen wij op het perron gekomen
waren zei die listige lenskunstenaar:
„Non ga ik net doen of ik een foto
neem, vlak bij een beartibte. Kijken
wat*ie zegt!" iDit geschiedde in
de onmiddellijke nabijheid van
een onderchef maakte onze fotograaf
de manipulaties van zijn vak en drukte
daarna behoorlijk op den knop. Je
zoudt gezworen hebben dat hij een
paal van de aanstaande electrische ge:
leiding „nam".

De onderchef keek schuin, naar het
toestel, maar zei niets.

Als deze foto dus werkelijk genomen
was, zou het een „gratis:foto" zijn
geweest.

Toen zijn wij nog eens met den
stationschef gaan praten.

Of d^ nieuwe bepaling al in werking
getreden was?

Ja. Tien gulden voor elke foto. Aan:
kondigen staat bij de Ned. Spoor:
wegen gelijk met in:werking:treding.

Toen sprong onze fotograaf op den
voorgrond. Als een leeuw verdedigde
•hij zijn vakbelangen.

Maar het is hier niet aangekondigd!"
Ik zie nergens een bord met een
waarschuwing! En als ik nu eens een
klein toestelletje in mijn zak mee:
breng!.-En als er nu eens een Ameri:
kaan met een toestel komt? Zoo'n man
weet van niets, neemt een foto en moet
tien gulden dokken! 't Is bespottelijk.
En de persfotografen? Zijn die vrij?"
ratelde hij.

De stationschef meende, dat borden
met waarschuwing voor het publiek niet
noodig waren. Het was al genoeg be:
kend. De menschcn worden ook niet
gewaarschuwd, dat ze niet mogen ste:
len. En ze weten het toch. Het sta:
tion is als 't ware een particulier huis,
waarvan de eigenares voorwaarden kan
voorschrijven voor 'betreding, bij:
voorbeeld: men kan er tegen betaling
toegang krijgen, men mag slechts
tegen betaling foto's maken enz.

„Als ik zie", zeide chef, „dat u een
foto maakt, volg ik mijn voorschriften
op en eisch van u f 10. Wanneer u
als persfotograaf daartegen bezwaar
meent te moeten maken, kunt u aan
de directie schrijven. Misschien wordt
u dan wel vrijgesteld, ik weet het
niet!"

Maar als u het nu eens niet
ziet!?"

„Dan houdt natuurlijk alles op.
Als u steelt en niemand merkt het,
■krijgt u geen straf".

Wij bedankten den chef voor zijn
inlichtingen.

Onder het heengaan sputterde onze
fotograaf nog: „Zet u toch eens in de
krant dat het zoo idioot is!"

Inderdaad: hij heeft wel gelijk. Onze
zeer welwillende stationschef kan het
natuurlijk niet helpen, hij zal bij
•oorkomende omstandigheden handelen
naar zijn voorschriften.

Maar de Spoorwegdirectie heeft, nu
toch wel een heel dwaze bepaling ge:
•maakt, waaraan bovendien zeer moei:
lijk de hand zal kunnen gehouden
worden.

HET CREMATORIUM OP WES:
TERVELD.

Naar het Hbld. verneemt, zal het nieu:
we columbarium op 25 September wor:
den ingewijd en zullen de weinig ooge:
lijke stoelen in dc hal. tegen monumen:
talc banken worden verwisseld. De
toestand van de hal. het centrum der
plechtigheden, vraagt echter dringend,
een betere afwerking en voorziening,
doch de geldmiddelen daarvoor noodig,
zijn niet beschikbaar.

Men wil nu een beroep doen op de
offervaardigheid van een beperkt aantal
leden der Vereeniging voor facultatieve
lijkverbranding, die als kapitaalkrachtig
bekend staan, ten einde vóór 25 Sep:
tember eene som van 25.000 bij elkaar
te brengen om de hal in dien staat te
brengen waarin zij behoort te zijn.

VEILING

Uitslag van de veiling Donderdag:
avond in het Notarishuis gehouden:

No. 1. Een huis. waarin timmermans:
werkplaats en afzonderlijke bovenwo:
ning aan de Westergracht, get. no- 99-
6760 J W. Th. Fibbe q.g.
No. 2. Het winkel: cn woonhuis Giera
straat get. no- 36.
9035, A. C. van Eckhout.
No. 3. Een heerenhuis met tuin aan
de Ripperdastraat get. no. 9,
5600, Mevrouw Fehres.

No. 4- Een hecrcnhuis en erf aan de
Emmastraat, get. no. 8-
10950. J- J. van Outersterp.
No. 5. Winkelhuis aan de Kleine
Houtstraat, get. no. 25.
8950, S. Mok.

No. 6. Een heerenhuis en erf aan
de Frans Halsstraat, get- no. 14.
f 6400 opgehouden.

No- 7- Heerenhuis aan de Judith
Leysterstraat. get. no. 13.
v 4925, H. Smolenaars.

No. 8. Heerenhuis aan het Prinsen
Bolwerk, get. no. 42.

£6910, JL J. Bonfrer,

In Spanje

t

De melkboeren te

Malaga.

Ik was op een morgenwandeling te
Malaga. Voor mij uit, op een smal
pad, dat langs oude krotwoningen leid:
de naar de Gebralfor, de ruige kale
rots, die heel Malaga beheersent, liep
een jonge geitenhoeder met zijn geiten.
In zijn linker hand droeg hij een bel.
in de rechter een tinnen maatje. Hïj
bleek de „melkboer" van de buurt te
zijn. Als hij bij den hoek van een
straat kwam, luidde hij de bel en on»
middellijk kwamen dan uit alle huizen
dc vi ouwen en meisjes met kruiken,
kannen en fjesschen aangeloopen en
de distributie frisch van de gevulde
uiers begon. In een kringetje zaten
zij neergehurkt, om den geitenhoeder,
die in het midden van de straat zijn
beesten molk cn met zijn tinnen kroes
de kruiken, kannen cn flesschen vulde

Toen kwam van de andere zijde de
concurrent! Hij kwam enkel met een
koe, die heel alleen een grootere lading
melk aanbracht dan de 10 beesten van
de geitenvoerder tezamen! De koe
droeg trots reclameblok en tinnen
maat zelf om haar nek en luidde,
plomp voortstappend, bij eiken kop»
zwaai de bel, als om te waarschuwen,
dat zij er was- Ook zij bleek vaste
klanten te hebben in de buurt.

Nu zaten zij naast elkander, in het
midden van de straat, de twee melk:
boeren, cn zij molken en molken om
het hardst, tot alle flesschen en kannen
gevuld waren! Toen gingen de geiten
verder, de Gibralfor hooger op, daalde
de koe naar beneden en waar zij kwam,
stonden de vrouwen en kinderen met
kannen en kruiken te wachten op den
melkboer, die melk leverde .,uit de
allereerste hand".

J. B. S.

MUZIKALE ONZIN IN
ROMANS.

Wouter Hutsc'nenruvter klaagt in
„Caecilia en het Muziekcollege" over
romanschrijvers, die de muziek in hun
gebied betrekken en vaak de waanzin:
nigste flaters slaan;

„Jaren geleden vond ik in een ver:
haal, waarvan mij de titel ontschoten is,
den volgenden zin: „zij 't waren na:
tuurlijk een „hij" en een „zij", anders
zou 't niet innig genoeg zijn geweest!
„zij speelden samen de heerlijke So:
nate in Dur (sic!) van Beethoven".

Mij dunkt, als middenpunt van mijn
boeket maakt dat al geen slecht figuur.
Ga ik nu verder schikken, dan vind ik
een handvol alle geplukt op „Het door:
nige Pad" van Jo van AmmersKuiler.
Daar wordt de Aria „Er weidet seine
Heerde" uit Messias van Haendel, ge:
noemd als een stuk uit Elias van Men:
delssohn; daar staat, zwart op wit, de
ongelooflijke enormiteit „de flageolet.,
stond een kwartnoot (N-B. noot, niet
toon!) te laag". De „flageolet" een in:
strument, dat „onze oudste inwoners"
niet eens meer gehoord hebben! Of zou
hier bedoeld zijn de „flageolettoon op
een strijkinstrument! die „staat" niet te
laag, maar wordt te laag, resp. valsch
gespeeld.

Ik vind ook genoemd, onder de wer:
ken van een geniaal (natuurlijk slavïsch)
jong componist „zijn ouverture voor
piano en viool"! Ik zal het kunnen be:
'rijpen wanneer menig lezer mij niet ge:
ooft. Hij moet het zelf dan maar eens
naslaan: de roman is eerst verschenen
in het tijdschrift „Leven en Werken",
daarna in boekvorm.

Ook het volgende zal hij vinden: „dan
zou hij niet alleen z'n kwintet, maar
ook z'n trio en z'n orkest:suite door
een of ander orkest gespeeld kunnen

krijgenof misschien zélf bij Nikisch

of Weingartner op kunnen treden" (mij
dunkt „kunnen optreden" ware beter ge:
weest) met z'n Sonate voor violoncel':.

De „orkestmicnschcn" onder ons zuL
len met mij vragen: hoe haalt één
mensch zooveel nonsens in een kort be:
stek bij elkaar?

En 't is nóg niet uit! Van een jong
zangeresje vernemen de huisgenooten,
dat zij „mee werkte in een orkest" en'
van een knappe pianiste heet het dat
„de ccne of andere orkest: of muziek:
schooldirecteur, de begaafde Hongaar
sche een plaats als Chor:Repitior had
aangeboden.

Het is toch werkelijk al te erg. dat
een zóó begaafde schrijfster, voor wier
laatste boek „De Opstandigen" (het is
mij een behoefte het te verklaren) ik
een zéér groote bewondering koester, dc
eene lapsus na de andere neerschrijft,
en het blijkbaar niet de moeite waard
gevonden heeft zich op een haar ten
ideele vreemd terrein, behoorlijk
oriënteeren.

En nu komt het ergste! Ik vond dat in
..Sancta Musica", een roman van F. de
Sinclair, een schrijver die al dadelijk

blijken geeft van begripsverwarring,
waar het dc toonkunst geldt door te
schrijven dat een stuk „wonderlijk dis:
sonantisch geïnstrumenteerd" is.

In het stadje waarin de roman speelt,
bestaan twee muziekvereenigingen, die
natuurlijk fel afgunstig van elkaar zijn
en elkander dood concurreeren. Beide
vereenigingen beschikken ovct een di:
lettantencrkest. Hoort nu welk pro:
gramma het eene gezelschap heeft vast:
gesteld voor zijn eerste concert:
Requiem van Brahms.
Kinder:Symphonie van Haydn.

(is die combinatie niet om te kraaien
van pleizicr!?)

Pianoconcert (in ES sic!!) van Brahms.
Zou werkelijk Brahms, naast die in d
en in bes een derde pianoconcert heb:
ben geschreven, en zou dat misschien
na die eerste en eenige uitvoering in
dat nest, zijn verloren gegaan? Wat ccn
gemis voor ons, Brahms:ve;eerders! En
dat Kalbeek, de anders zoo nauwkeuri:
ge biograaf, daar zoo niets van zegt!

Lees ik verder, dan blijkt dat dit
Esdur concert van Brahms, in het be:
wuste stadje tweemaal is gespeeld. Im:
mers de muziekdirecteur verlangt van
een jonge pianiste, die een der concer:
ten van Chopin zou spelen, dat zij haar
programma zal wijzigen en dat (ons on,
beker.de) concert van Brahms voordra:
gen. Hij zegt er van, „dat is niet heel
zwaar cn dat kent het orkest nog van
een paar jaar goleden, toen heeft
d'Albert het hier gespeeld...."

Dus d'Albert, in een klein nest in de
provincie, spelend een „niet heel zwaar"
concert van Brahms, begeleid door een
groep liefhebbers. Je le vois d'isi!

Om te besluiten: die dirigent bespreekt
de zaak met de pianiste op den 9en cn
verlangd dat zij het concert den 17den
in 't openbaar zal spelen. Dat kan best.
Wel is de tijd wat kort „maar 't is niet
bijzonder moeilijk

„Men kan natuurlijk om al dien niet
te overtreffen onzin lachen, en daarmee
het geval als afgedaan beschouwen.

Maar cr is een andere, meer emstige
kant aan de zaak.

Laat ons het geval eens omkeeren en
aannemen dat een onzer zich in een
boek zoodanig zou vergrijpen aan de
meest elementaire beginselen en begrip:
pen van de letterkunde en vraag eens
wat hij dan en volkomen terecht
van de bevoegde crïtiek zou moeten
hooren. Geen stuk bleef aan hem, of
haar, heel: en ik zeg 't nog eens
het zou verdiend zijn.

Maar daarom moet nu onzerzijds ook
geprotesteerd worden tegen dat gesol
met onze goede kunst, tegen dat verwa:
ten uiten van meeningen, opvattingen en
feiten die kant noch wal raken.Dat alles
is nog een uitvloeisel van de ten deele
overwonnen maar niet geheel verdwe:
nen opvatting, dat men 't met de-muziek
niet zoo ernstig behoeft te nemen; dat
een ieder daarover gerust mag meepra:
ten. Wij, toonkunstenaars, hebben het
recht te verlangen dat men ook onze
kunst voor vol aanzie, dat zij die over
haar willen schrijven zich vooraf zooda:
nig op de hoogte stellen dat het maken
van blunders, als ik meegedeeld heb, on:
mogelijk is. Hebben zij daarin geen lust
dan roepen wij hun toe „schoenmaker,
houd je bij je leest", en blijven zij dan
toch hun onzin schrijven, dan worden
alle beleefdheidsoverwegingen op zij
gezet en zeggen wij met nadruk: als een
ezel op 't ijs gaat dansen, valt hij, en
breekt een poot".

KANTTENTOONSTELLING.

In het Grand Hotel Britannia te
Viissingen wordt een tentoonstelling
gehouden, van kantwerken, vervaar:
digd op verschillende kantwerkscholen
'n ons land.

Meisjes van de school te Westkapelle
zullen het werk demonstreeren.

EEN DRAMA VAN TAGORE.

Rabindranath Tagore heeft een nieuw
drama geschreven: De groote Olean:
derbloesem.

De eerste vertooning van dit werk
dat nog niet in boekvorm is versche:
nen, zal in de herfst wanneer Ta:
gore te Berlijn vertoeft aldaar
plaats vinden

„VERZWEGEN" MIJN-
ONGEVALLEN.

Spoedige wetswijziging
gewenscht.

Onder het bovenstaand opschrift
schrijft het Hbld.:

Wij hebben naar aanleiding van het
bericht, dat de Rijksverzekeringsbank
na onderzoek tot de slotsom was ge»
komen, dat bij onze mijnbedrijven om
gevalLen werden verzwegen van onzen
twijfel in de juistheid dezer bewering
doen blijken en er in 't belang van
de leiders en van de mijnen op aan»
gedrongen dat over deze zaak het vol:
le licht zoo spoedig mogelijk zou op:

(Foto's van Haarlem'6 Dagblad. Nadruk
verboden.)

Zandycort's harigste badgast.

gaan. omdat ze voor agitatie:doe3em*
den werd misbruikt.

Uit hetgeen sedert over deze zaak'
aan den dag is gekomen, 'blijkt dat
•het bcrichj over de resultaten van.
'het onderzoek der R.V.B. niet slechts
met een korreltje, maar met een groote
sche-p zout moet worden genoten.

Tegen de letter der wet blijkt in*
derdaad te zijn gezondigd, maar tegen
de sociale 'bedoeling en den geest der
wet allerminst.

Integendeel.

De arbeiders komen er bij de metbo*
de door de mijnbedrijven gevolgd beter
bij weg, de mijnbedrijven besparen veel
igeld en noodelooze administratie.

Te kort komt alleen de ongevallen*
statistiek. Dat is ook moreel een fac*
tor, omdat daarin een bijzondere prik*
kei kan gelegen zijn om de waakzaam*
heid tegen de mogelijkheid van
ongevallen te versche» pen, maar
uit hetgeen men in ons ochtend*
blad heeft kunnen lezen van de mede*
declingen door den mijnarts dr. Vos*
senaar aan een ander blad verstrekt,
blijkt ten duidelijkste, dat^pen derge*
lijke prikkel hier onnoodig is.

Wat wel verbazing moet wekken
onder deze omstandigheden, is dat de
Rijksverzekeringsbank het niet noodig
heeft gevonden het misverstand ter*
stond uit den weg te ruimen, dat wel
moest ontstaan uit het bericht, als
waren hier ongevallen „verzwegen".
Dat moest de gedachte suggereeren,
dat hier iets sociaal ongeoorloofds
was geschied, dat de mijndirêcties aan
bet daglicht hadden pogen te onttrek*
ken.

Daarvan blijkt echter niets waar.
En de Raad van Arbeid en de Rijks*
verzekeringsbank (door haar contro»
leerenden geneeskundige) waren in de
gelegenheid kennis te nemen van de
wijze, waarop in strijd met de let*
ter der wet de mijndirecties de on*
gevallen registreerden en de materieele
gevolgen daarvan voor de betrokke*
nen ondervingen. Beide waren dus vol*
strekt im de gelegenheid eventueele
bezwaren daartegen te doen gelden.
Ja liet "had op den weg der R. V. B.
gelegen meenen wij bij de re*
geering er op aan te dringen, met be*
kwamen spoed een wetswijziging voor
te stellen, die een zeer belangrijke be*
sparing mogelijk zou maken en veel
onnoodige paperasserij en rompslomp
uit de wereld kon helpen.

Misschien dat <nu de mirrister van
Arbeid, Handel en Nijverheid in het
gebeurde aanleiding vindt, om achter*
af de methode van de mijndirecties te
legaliseeren en aldus het agitatiemate»
riaal dat onze „sociale" politici hier
meenden te hebben gevonden uit hun
handen te slaan. Hef blijkt mogelijk
wat men bij de aanvaarding der wet
moeilijk kon bevroeden de sociale
bedoeling der wet, beter tot haar
recht te doen komen, dan de wet
bij de tegenwoordige uitvoering
doet, er kan dus bezwaarlijk
iets tegen zijn den den arbeiders dit
voordeel ten geode te doen komen.

Dat de administratie der sociale ver*
zekering daardoor vereenvoudigd
wordt, behoeft toch stellig geen be*
letsel te zijn.

Juist in de kringen onzer democra*
tie geeft men gaarne hoog op van de
missie, die advies zal uitbrengen over
een typische mogelijkheid om onnoodi»
gen arbeid en overbödigen omhaal uit
de wereld te helpem Dat behoeft niet
te wachten op het rapport der com*
•missie, die advies zal uifbrengen over
de mogelijkheid van bezuiniging óp de
uitvoering der sociale verzekering
Desnoods zou van haar een interim*
rapport speciaal over deze aangelegen*,
heid kunnen worden gevraagd.

Het voordeel der volledige open*
baarheid is zeer wel te vereenigen met
de ongevallenadministratie, zooals die
met medeweten van den controleerend
geneeskundige der R. V. B. bjj de
mijnen werd gevolgd.

Men behoeft slechts rn een apart
kolommetje van de ongevallenstatistiek
de gevallen te vermelden, die niet in
de cijfers van de door de R. V. B.
rechtstreeks of indirect behandelde
gevallen tot uitdrukking komen.

De Nederlandsche turners van Kracht en jVlujheid" (Am sterdam) aan het werk op de openbare -straat te Luik,