HAARLEM'S DAGBLAD OM ONS HEEN DE AANKLACHT DE HOLL. HANDELSBANK. STADSNIEUWS EEN NIEUWE VERKEERSWEG. WOENSDAG 25 AUG. 1926 TWEEDE BLAD Mo. 3597 DE HOLLANDSCHE HANDELSBANK. Zeer kort vóór het afdrukken van ons vorige nummer optvingen wij een mededceling van Mr. L. G. van Dam. advocaat en procureur alhier, dat door hem namens een van dc crediteuren van de Hollandsche Handelsbank een klacht was ingediend tegen de directeuren van deze Bank wegens verduistering. Daar door het late tijdstip slechts in een gc» declte van onze oplage de mededceling (met nadere toelichting) geplaatst kon worden, hebben wij die elders in dit nummer nog eens opgenomen. Herhaaldelijk is ons door leeken dc vraag gedaan hoe het toch mogelijk is, dat terwijl terecht tegen iemand, die tien of honderd of driehonderd gulden heeft gestolen of verduisterd een proces verbaal wordt opgemaakt, nog geen ver» volging is ingesteld tegen een bank» directeur, die aan de onderneming, web kc hij beheerde een som van een mil» lioen guldenschuldig blijkt tc zijn. Ons antwoord daarop was steeds, dat de justitie deze zaak nog volstrekt niet heeft laten rusten en dat 't onderzoek nog gaande is. Een bewijs daarvan was wel. dat dc bankdireceur onlangs door 'n politiemacht van een inspecteur cn twee rechercheurs is „aangehouden" om na* dere inlichtingen te geven aan justitie en politie. Hieruit blijkt, dat de justitie zich ernstig met deze zaak bezighield cn uit de woorden van den officier van justitie. Mr. Hover in de strafzitting van Don derdag 1.1. vernamen wij opnieuw, dat dc zaak nog in onderzoek is. De uit* slag wachten wij met volle vertrouwen af. Het is nu al weer maanden geleden, 'dat het rapport van bewindvoerders ver. scheen, dat met ex i acte van beschulai» ging gelijk stond: wij moeten ons dus oivragen: zijn cr bezwaren en moeilijk* heden, die de justitie verhinderen door te tasten met den spoed, dien wij in andere gevallen kunnen waarnemen? In verschillende gesprekken met juristen hebben wij dc navolgende indrukken van de zaak ontvangen. .,!n de eerste plaats", zei men ons, „moet wel een deugdelijk onderscheid gemaakt worden tusschen dingen die verkeerd zijn cn dingen, die strafbaar zijn volgens dc wet. Wanneer ik de ju» weclcn van mijn vrouw wegneem cn die verkoop dan is dat verkeerd, maar niet strafbaar, omdat diefstal tusschen man c;: vrouw niet strafbaar is gesteld. Nu 6taat in dit geval de zaak zoo: als iemand geld leent bij een bank. cn deze dwaas genoeg is om dat zonder behoorlijk onderpand te geven, dan b dat niet strafbaar, ofschoon het natuur» li ik verkeerd is, dat iemand een schuld aangaat, waarvan bet zeker of zelfs waarschijnlijk is, dat hij die niet zal kun» ncn aanzuiveren. Als nu een bankdirec» tcur geld leent bij zijn eigen bank. dan is hij evenals andere menschcn tegen» over haar ccn gewone debiteur cn wan» neer later blijkt dat hij niet betalen kan, dan is hij evenmin strafbaar als andere debiteuren, die niet aan hunne vcrplich» ting kunnen voldoen. Inderdaad had bc» doelde, toen de Bank begon, al een schuld aan haar van bijna 1 1/2 ton. Zijn salaris was tienduizend gulden, zoodat 't onmogelijk zou zijn daarop een dergc» lijk tekort :e besparen, maar hij ging dien weg ook niet op cn koos een an» deren, den eenigen, die mogelijk was. Spcculeercn. Had hij gelukkig gespecu» leerd. dan zou hij zijn schuld hebben kunnen aflossen, maar het tegendeel gebeurde. Hij verloor cn had dus telkens meer geld noodig om die verliezen tc dekken. Zoo is langzamerhand de groo» te schuld ontstaan. Het is natuurlijk verkeerd, het is altijd verkeerd te spc» culcercn met het geld van een ander, maar is het strafbaar volgens de wet? Dc bankdirecteur liet. telkens wanneer hij geld noodig had, op zijn rekening dat geld bijschrijven, kreeg dus telkens grooter schuld aan die Bank, maar het is niet strafbaar, iemand geld schuldig te zijn. Er kwam een oogenblik dat hij dat blijkbaar niet meer op zijn eigen naam durfde doen. want hij opende nieuwe rekeningen bij dc Bank onder gefingecr» de namen. Er bestaat een wetsartikel; dat strafbaar stelt het zich toeëigenen van geld door een samenweefsel van bcdriegelijke kunstgrepen, maar een sa» mcnweefsel zooals dc wet dat eischt, bestaat hier niet, hoogstens één listige kunstgreep, namelijk het opgeven van een verdichten naam. waaronder hij geld opnam. En zelfs dat nog niet, om» dat hij niemand anders bewoog geld of goed af tc geven. Hij was zelf de man die vroeg cn ook de man die toe» 6tond. Alweer, het is verkeérd, maar het valt niet onder de strafwet. Voor een zuivere rechtsbedoeling is het noodza» kelijk, dat er nauw omschreven bepa» lingen bestaan, waaraan de rechter zich heeft te houden. Laat ik om dat duidc» lijk te maken een voorbeeld gebruiken. Stel. dat wij op een bepaald oogen» blik met honderd personen besluiten een eiland aan te koopen in dc Stille Zuidzee om daar een nieuwen staat te stichten: dc onafhankelijke re» publiek, laat ik zeggen van het eiland X. Zoodra wij daar aangekomen zijn. zullen wij voorschriften moeten ontwer» pen, waarnaar wij overeenkomen tc le» ven, ook voorschriften van orde, om» dat wij veronderstellen, dat onder deze honderd, ofschoon zij allen van de beste voornemens bezield zijn, perso» ncn zullen voorkomen die uit lichtvaar» digheid, slordigheid of om zich ten koste van anderen te verrijken, hande* lingen begaan in strijd met de orde. die voor de goede samenleving in iederen staat, klein of groot, onmisbaar is. Wij stellen dus iemand aan. die toezicht zal houden p het nakomen van dc orde cn die bepalen zal. welke straffen aan de overtreders moeten worden opgc» legd. Maar zullen wij tot hem zeggen: >,Gij hebt nu voortaan het recht, alles te straffen wat naar uw meening ver» keerd is?" Natuurlijk niet. Dat zou al van den eersten dag af aanleiding ge» ven tot groote twisten. Wat de rechter verkeerd vond, zouden anderen niet verkeerd vinden of althans niet ver» keerd genoeg voor een veroordeeling eu over de straf die opgelegd werd, zouden de meeningen zeker verschil» len. De een zou die te hoon, de ander te laag vinden. Kortom al héél gauw zou blijken dat het voor ïcchtszekcrheid noodig zou zijn bepaalde voorschriften te geven, nauw omschreven bepalingen van wat in de republiek X. verboden is. Zou zou men weer komen tot een strafwet, die niet onveranderd zou blijven, maar telkens gewijzigd moeten worden, omdat in dezen kleinen staat, evenals overal, de omstandigheden en de inzichten voort» durend veranderen; verouderde bepalin» gen zouden worden ingetrokken, nieuwe nijgevoegd en tekortkomingen aange» vuld. Maar hoe men in de republiek X. ook zint en peinst, nooit zal er een strafwet gemaakt worden, die past op alle mogelijke gebeurtenissen en ver» keerdheuen. Het leven is bont, als de kaleidoscoop die met hare gekleurde stukjes glas een ontclhaar aantal nieu» wc beelden en nuances vertoont. Het spreekt van zelf, dat wanneer de justitie in wat er gebeurd is houvast vindt voor een strafvervolging, deze niet achterwege blijven zal. Men is toch in Haarlem zeker niet vergeten, dat ongeveer twintig jaar geleden de direc» teur van een Bank alhier vervolgd en veroordeeld is; maar men moet zich ook de geschiedenis herinneren van ccn bank te Amsterdam, waarvan dc directeuren, toen er kwade geruchten begonnen te loopen, naar het buiten» land vertrokken en. nadat zij na veel moeite uitgeleverd waren, toch werden ontslagen van rechtsvervolging. Iete van dien aard kan ook hier gebeuren. Ik zeg niet dat 't hetzelfde is, want geen enkel geval is precies gelijk aan 'n ander, maar iets dergelijks kan zich hier voordoen. Vergeet ten slotte niet, dat de jus titie niet licht vervolgt, wanneer zij niet ïnet cenige zekerheid kan nagaan, dat dc strafvervolging ook tot een bc» straffing zal leiden. Voorziet zij dat vrijspraak het einde van de procedure zal zijn dan stelt zij geen vervolging in. Dat is in 't belang van de vcrdach» ten «i in dat van de rechtspraak, die eerbied inboezemen dus zoo weinig mogelijk fouten maken moet. Ziedaar eenige opmerkingen van juridisch geschoolde relaties. De vraag komt alleen op, of het niet mogelijk is in de strafwet bepalingen op te nemen, die dergelijke handelingen in de toe» komst strafbaar maken. Na deze beschouwing in het algemeen nog een kort woord over de aanklacht van Mr. van Dam. Dc uitslag daarvan moet natuurlijk afgewacht worden. De aanklacht van Mr. van Dam komt in handen van den officier van Justitie; deze geeft haar ter nader on» derzock aan den rechter van instructie en wanneer zij samen vinden dat daar aanleiding toe bestaat, dan verzoeken zij rechtsingang bij de Rechtbank en begint dc procedure. Zijn zij daarentegen van oordeel, dat er geen reden tot strafvervolging is, dan blijft zij verder rusten en wordt de klacht, zooals dat heet, gedepo» net rd. Een andere quacstie is deze. In het aangeboden accoord wordt bedongen, dat alle crediteuren zullen teekenen en dat geen hunner maatregelen, van welken aard ook, tegen de Bank of haTe directeuren nemen zal. Nu dit door een der crediteuren wel gedaan is, komt de vraag op, of daarmee het steunfonds (en dus het geheele ac» coord) komt te vervallen. Wij verne» men. dat dit waarschijnlijk alleen het geval zijn zou, wanneer de „maatrege» len" gevolg zouden hebben. Overigens zijn er nog cenige andere crediteuren, die niet geteekend hebben. o.a. een van f 300 die honderd procent ontvangen zou. Hij verzet zich dus blijk» baar alleen uit verontwaardiging, maar kan de betaling niet weigeren, daar hij de volle som ontvangt. Wel is er een andere bijzonderheid in dc zaak: op 21 Sept. a.s. vervalt de termijn der surséance van betaling. Is het aangeboden accoord dan niet door allen aangenomen, dan zal fail* lietverklaring wel moeten volgen en ontvangen crediteuren natuurlijk veel' minder, omdat het steunfonds dan ver» valt. 1 J. C. P. TEGEN DE DIRECTEUREN VAN EEN REMBRANDT GERESTAUREERD. DATUM EN HANDTEEI'.ENING ONTDEKT. Uit Wcenen wordt aan dc -N- R. Ct." gemeld, dat volgens het .Wiener Journal" ccn belangrijke ontdekking is gedaan bij het restaureeren van Rembrandt's beroemde zelfportret in het Kunsthistorisch Museum: links on» deraan heeft men de handteckening van Rembrandt gevonden en het jaar» tal 1652. Het schilderij is meer dan twee honderd jaar te Weenen, doch niemand vermoedde, dat het gesigneerd en gedatee:d was. Men verwacht een kleine ..omwenteling" in de studie om» irent Rembrandt, daar de vondst kan leiden tot andere datccring en beter bc» grip van een aantal andere werken van den meester. De plaintc, die Mr. L. G. van Dam ten verzoeke van N. heeft ingediend ten parkette en waarvan men heeft kunnen kennis nemen in het nummer van gisteren geeft aanleiding tot eenige nadere beschouwing. Niet omdat men gerechtigd zou zijn vooruit tc loopen op het lot dat deze aanklacht beschoren zal zijn, maar wel omdat begrijpelijkerwijze zeer vele Haarlemsche (en andere) gemoederen min of meer heftig bewogen zijn door dc calamiteuze aangelegenheden der Hollandsche Handelsbank. Wij willen even memoreeren dat al zeer spoedig nadat de kassen gesloten waren geruchten liepen dat behalve gel» den van crediteuren ook effecten (in den ruimen zin des woords) van koo* pers of van deposanten verdwenen wa ren geruchten die aldra bleken ge» grond te zijn. Een eerste vereischte om objectief de situatie te beschouwen is nu wel dat men dc financieele gevolgen van de debacle »los maakt van, apart houdt naast de handelingen der directie. Want nu de Rechtbank aan de Hol» landsche Handelsbank surséance van betaling heeft verleend is haar toestand (hoe ook veroorzaakt!) dezelfde als die van iedere instelling of persoon ten op» ziohte van wie die maatregel getroffen is. De vele gedupeerde crediteuren be vinden zich in het helaas nogal veel voorkomende geval dat zij eenvoudig de afwikkeling door den bewindvoerder hebben af te wachten, tenzij een^ac* coord kan worden getroffen hetgeen naar men weet ook in dit gerval be proefd wordt. Nog slechts een enkel woord over de sürseance, waarmede wij ons op dit oogenblik verder niet bezighouden: deze zou alleen door de Rechtbank kunnen worden beëindigd indien een wijziging ten ongunste van den boedel zou ge» constateerd zijn, een werkelijke w ij z i» ging die natuurlijk zou moet zijn in» getreden na de verlcening der surséan» cc. Als zoodanig zou b.v. niet zijn aan tc merken het feit dat dc uitkeering, die crediteuren thans tegemoet kunnen zien, veel minder zal blijken te zijn dan in dc eerste dagen na het indienen van liet request tot het vcrleenen van voor- loopige surséance werd verwacht Een geheel andere quaestie is echter die van de verantwoordelijkheid der di» recteuren, meer speciaal de vraag of hun gedragingen niet alleen zijn te bcsohou» wen ais bank»tcchnisch fout (dc moree» ie zijde van het geval laten wij natuur» lijk hier buiten beschouwing) maar ook of êeze vallen onder de nonnen der Strafwet Het ligt voor de hand in een waar» schijnlijk gerechtvaardigde verontwaar» diging „vervolging" te cischen, hetzij gedreven door een persoonlijk verlies in diverse gesprekken, hetzij ge» inspireerd door „het algemeen belang" in een persartikel; het is echter ge» heel iets anders (en veel moeilijker!) scherp te omlijnen hetgeen men iemand, in dit geval den directeuren der Holl. Handelsbank, in de schoenen wenscht te schuiven. Wat dat betreft kan men het request van Mr. van Dam raakheid niet ont» zeggen. Immers er zijn ook gevallen geconstateerd dat effecten (in den en» gen zin) als aandecien en obligaties ver» dwenen zijn, of liever als onderpand an en door de Bank aangewend en mitsdien geëxecuteerd door haar cor» respondenten, welke effecten door cilènten van de Bank, die n.b. credit bij haar stonden, waren aangekocht, maar niet aan hen opgeleverd. Stel dat de bedrogen-uitgekomen ..eigenaar" van een dergelijk effect een klacht had willen, indienen dan zou men hem dadelijk tegen kunnen wer* pen dat hij niet eens duidelijk om» schrijven kan wélk stuk hij nu eigenlijk als zijn eigendom reclameert, zonder dat het aanwezig is. Want het is niet voldoende dat hij beweert een aandeel dit of dat gekocht en in depot gegeven (of nog niet ontvangen) te hebben, doch hij moet aantoonen welk stuk zijn eigendom was m.a.w. het nummer. En dat is natuurlijk niet mogelijk daar men nimmer nummers koopt, doch de aandeelen als zoodanig. Slechts wanneer bepaalde nummers in bewaring zouden zijn gegeven (en bevestiging, van een cn ander in het bezit van den ephemcren eigenaar zou zijn) stat de zaak anders en zoo is het maar nog sterker, het geval met N., ten verzoeke van wien de plain te wel» ke wij bespreken, is ingediend. Want het betreft hier een recepis, d.w.z. een stuk dat recht geeft op een zeker aandeel van en in een instelling welke kortelings een emissie heeft ge» lanceerd. Dit recepis moest verwisseld worden voor een daadwerkelijk aan» deel en was blijkbaar met%het oog daar op, door N. aan dc Holl. Handelsbank ter verdere effectueering ter hand ge» stcld. In plaats van deze conversie te bewerkstelligen voor N. deed de Bank zulks (aldus leest men uit de plainte) voor ziohzelve door het aandeel dat voor het recepis teruggegeven was, in onderpand te geven ter dekking van een debet«saldo -der Bank bij een harcr correspondenten. Deze handelwijze qualificeert de aan» klacht als verduistering waar» voor de beide directeuren der Bank ver antwoordelijk zijn. Aan verduistering maakt zich schul» dig aldus artikel 321 Wetboek van Strafrecht hij die opzettelijk ccnig goed dat geheel of ten deele aan een ander toebehoort en dat hij anders dan door misdrijf onder zich heeft, weder» rechtelijk zich toeeigent. Beschouwen wij de bewoordingen der ingediende klacht, dan zien wij dat re» kening is gehouden met dc bewoordin» gen van evengenoemd artikel. In het voodrcel van N, is. dat hij blijkbaar kan aantoonen over welk bepaald stuk hij het eigeijlijk heeft èn dat de Bank»dircctie dit stuk onder zich -had en daarmede heeft gehandeld als ge» stcld in het request. Maar dan rijzen dc juridische wolken aan den horizon van de quaestie. Een voornaam punt is b.v. dat in het request (niet al te duidelijk) wordt gesteld dat dc Hol!. Handelsbank het bewuste recepis „heeft toegezonden aan haren Bankier te Amsterdam en haar recht heeft doen strekken tot on» derpand van door de N.V. aangegane verplichtingen." In de tusschen aanhalingsteekens geplaatste woorden moe: r.aar alle waarschijnlijkheid de geïncrimineerde toeëigening te kzen zijn. Maar zelfs indien deze daaruit te lezen valt is dan in dit geval van toeëigening en in verband ds/ïrmede van verduistering sprake geweest? Wij kennen de omstandigheden ten deze slechts u:t het request en kunnen reeds daarom er niet aan denken vooruit te loopen op dc onderzoekingen welke naar aanleiding vanvhct request wel zullen worden gedaan, doch willen zuiver theoretisch opmerken dat beleening of verpanding toeëigening kan zijn, doch zulks niet is wanneer de dader de be» docling heeft om het beleende voor werp weder in te lossen en aan den eigenaar te doen teruggaan. Aldus Prof. Simons, wiens gezag» hebbend oordeel afwijkt van dat van den Advocaat-Generaal bij den Hoo» gen Raad, Mr. Noyon, die in de ver» panding strafbaar toeëigening zic-t, op welk standpunt de Hoooge Raad ook staat, hetgeen men kan opmaken, uit een arrest van 23 December 1907, waarbij werd beslist dat in verpanding van effecten, zonder gegrond vooruit» zicht of redelijke verwachting van ze •te rechter tijd te kunnen teruggeven terecht verduistering is gezien nu het vermogen van den beklaagde al se» dert lang verloren was gegaan- In een arrest d.d. 20 Augustus 1914 leidt dc Hooge Raad het opzet tot we» derrcchtclijke toeëigening van het toe» vertrouwde effect niet alleen af uit het opzet tot inpandgeving doch te» vens uit de omstandigheid dat de be» klaagde niet wist of kon weten dat hij het stuk weder ten allen tijde zou kun» nen lossen. Door lagere rechtscolleges zijn herhaaldelijk analoge beslissingen genomen. Wij hebben hier slechts de o.i. voor» naamste juridische vraag, waartoe de ingediende plainte aanleiding geeft, onder de oogen willen zien. De andere vragen zijn secundair of hangen te nauw samen met de feitelijke omstan» digheden, vooral met de handelingen der directeuren, dan dat wij deze thans kunnen behandelen. Men zal hebben af te wachten of naast de instructie, welke naar wij mecnen reeds eenigen tijd geleden ge» opend is, op grond van de hierboven besproken aanklacht meerdere justi» tieele maatregelen zullen worden geno» men in deze eigenlijk zeer treurige aangelegenheid, maar d:e zu.ver»jur:» disch gezien verschillende interessante aspecten biedt. MR. L. ALI COHEN. STATUTEN De St. 'Crt. bevat de statuten der ver- eeniging Haarlem's Gemengd Koor, geves- tigd te Haarlem en der Vereenïgimg tot oprichting en instandhouding van Chris telijke scholen voor U. fL. O. in de ge meenten Beverwijk, Veleen, Wijk aan Zee en Duin en Heemskerk, gevestigd te Be verwijk. TWEEDE-KAMERLID L. DE VISSER. De heer L. de Visser, het oommunis» tische Tweede-Kamerlid is Maandag opgenomen in het Gemeentelijk Zie» kenhuis in Den Haag, om een operatie te ondergaan. Zijn toestand is, naar de Tribune meldt, bevredigend. Een weg van de Friesche Varkensmarkt naar. het Stationsplein. UITVOERING EVENWEL PAS OVER10 JAAR. Uitbreidingsplan voor het Phoenixterrein. Hierboven geven wij het ontwerp» uitbreidingsplan, voor de gronden van het Phoenixterrein, waarvan de erf» pacht over 7 jaar afloopt. Op deze gronden is een uitbreidings plan ontworpen in aansluiting met de bestaande straten. De hoofdgedachte van dit plan is het verkrijgen van eea weg gaande van het Stationsplein naar de Frie» sche Varkensmarkt, die op 16 meter normale breedte is geprojecteerd, waardoor een doorgaande verkeers» verbinding van Amsterdam naar den Schoterweg en Bloemendaal, via Oost» vest, Papentorenvest, Koudenhora en Hooimark-t tot stand zal komen. Tevens wordt zoodoende de verbinding verbeterd van het ten oosten van de Amsterdamsche Poort gelegen stads» gedeelte met het Stationsplein en ver der gelegen stadskwartieren. Een rooilijnwijziging naar achteren houdt verband met de mogelijkheid de aanwezige spoorweg-viaduct of te verbreeden. of te verdubbelen. Op het Phoenixterrein zijn verder enkele wegen geprojecteerd, boven dien is de Parklaan verbreed, terwijl de gedachte 051 tot opheffing van den Phoenixweg te geraken m het plan ia verwerkt. Nu hebben wij in ons vorig nummer medegedeeld, dat B en W. den ge meenteraad voorstellen met de N.V. Haarlemsche Autooentrale een over» eenkomst te sluiten over het perceel Jansweg 9, groot 447 M2. Deze Xaaml. Vennootschap wil dit pand voor f 23-500 aan de gemeente verkoopen, onder voorwaarde, dat de gemeente het dan weer voor 10 jaar aan haar in huur afstaat tegen'f2.215 per jaar en dat nog toegestaan wordt dat op dien grond een bergplaats wordt gezet. Jn het voorstel van B. en W. wordt gezegd, „dat het voor de gemeente gewenscht is het eigendom van be» doeld perceel te verkrijgen en dat de gestelde voorwaarden hun aannemelijk voorkomen." Uit dit voorstel blijkt dus, dat de nieuwe verkeersweg Friesche Varkens» marktStationsplein eerst over 10 jaar zal worden aangelegd. BOLLENUITVOER NAAR AMERIKA. Een waarschuwing. Het hoofdbestuur der Algemeens Ver- eenigimg voor Bloembollencultuur Iheeft vam den waannemen den Directeur-Gene. raai van den [Landbouw den volgenden brief ontvangen. Naar ik verneem heeft onlangs een ver een-ging van quarantaine-ambtenaren der Westelijke Staten van Noord-Amerika zich tot den Federal Horticultural Board ge wend met het verzoek om een onderzoek te -willen instellen naar de ziekten, welke verspreid worden door die bloembollen, welke thans nog ongehinderd in de Ver. eenigde Staten kunnen worden ingevoerd. Gelet op de ometandigheid, da; de „Wes tern Quarantine Board" in nauwe verbón- ding 6'.aai met de overeenkomstige organi saties in de Centrale en Oostelijke Staten, den „Central" en den „Eastern Quaran tine Board" is het waarschijnlijk dat deze laatste vereenigimgen het bovenvermelde verzoek zullen eteunenVerwacht znag dan ook wel worden, dat de F. H. B., wellicht reeds in het thana weer begonnen zijnde verzendseizoen, de zendingen bloembollen, welke nog vrij daar te lande kunnen wor den ingevoerd, aan een extra grondig on derzoek zullen onderwerpen. Van het re sultaat daarvan kan wellicht veel afhan gen of ook die bollen spoedig zullen wor den uitgesloten. Tot zoover de brief. Naar aanleiding ervan vestigt het Hoofd, bestuur nog eens met nadruk de aan dacht op de gevaren, verbonden aan het exporteeren van bloembollen, waarvan de gezondheidstoestand te wenschen overlaat. GEEN TOLLEN IN DE HAARLEMMERMEER NaaT de Tel. meldt heeft de Rcgee» ring bezwaar gemaakt tegen goedkeu» ring van het besluit van het polder» bestuur van de Haarlemmermeer tot invoering van tolheffing op de polder» wegen. Zooals bekend is hadden ook Gedeputeerde Staten van Noordholland te kennen gegeven hieraan hun mede» werking niet te kunnen verleenen. De tolheffing is hiermede dus van de baan. PAARD IN EEN SLOOT GERAAKT. Dinsdag geraakte een paard in een sloot aan den Schalkwijkcrweg. Het werd door motorpolitie en burgers op het droge gebracht. LIJKVERBRANDING. Het nieuweColumbarium De 50ste jaarlijksche vergadering der Vereenigmg voor Facultative Lijkver» 'branding zal op 25 September te Am» .sterdam worden gehouden. Ter herdenking van het 50-jarig be* staan der afdeeling Amsterdam zal op 24 September der avonds aldaar een openbare bijeenkomst worden gehou den, waarin als spreker zal optredèr» ds. H. G. Wijngaarden over: De ethi* sche en religieuze zijde van het vraag* stuk der lijkverbranding; ook het Twee de Kamerlid de heer A. H. Gerhard is uitgenoodigd het woord te voeren. Des Zaterdagsmiddags 25 September zal het nieuwe columbarium op,de be» graaf plaats te Westerveld worden in» gewijd. Het totaal aantal leden van elke_ af» dceling bedroeg op 1 Januari 1926 51S0 op 1 Juni 5523. In 1925 hebben plaats gehad 262 crematies, waarvan 13S van nietdeden der vereniging. ORGELBESPELING, n de Groote of St.-Bavokerk te Haar lem, op Donderdag 26 Augustus 1926, des avonds van 7 1/2S 1/2 uur door den heer Anth. van der Horst. Am sterdam. Programma: 1. Sonate IV (e kl. t.) J- S. Bach. Adagio Vivace Andante un poco allegro. Choralvorspiel und Euge „O. Traurigkeit, 0 Herzeleid'Y Joh. Brahms. 3. Prélude, Fugue et Variation, C. Franck. 4. a. Fugue. b. Choral, A Honegger. 5. Toccata, H. Andriessen. UITGAAN KERKCONCERT Evenals vorige jaren zullen de solis* ten Mia Peltenburg, sopraan. Louis van Tulder, tenor en Hendrik Andries* sen weder te Haarlem een Kerkconcert geven in de Groote» of St Bavokerk- op Vrijdag 10 Sept. a.s. NICO HOOGERWERF. De heer Nico Hoogerwerf alhier directeur van „Haarlem's Klein A Cap» pella Koor" en „Caecilia", is aange* zocht voor de betrekking van dirigent van de zangvereeniging „De Stem des .Volks" afdeeling Den Haag. Naar de Olympiade der vrouwen! De vrouwelijke Engelsche athleten zijn naar Gothenburg vertrokken om deel aan de internationale wedstrijden voor vrouwen. Ze hebben biijkbaar nog al pleizier in het reis ie.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1926 | | pagina 5