HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
FUTSEN
BINNENLAND
MSLKO
WAT IS MILKO?
FEUILLETON
ZIJN KLEINE MEISJE
DINSDAG 21 SEPT. 1S26 DERDE BLAD
No. 3601
LANGS ONZE PROVINCIALE HOOFDSTEDEN. III.
LEEUWARDEN III.
MINDER WEELDERIG. MAAR FIJNER HET POPTASLOT
SCHILDERACHTIG. MAAR ONBEWOONBAAR HET INDISCH MUSEUM.
Wie in onze provinciale hoofdsteden,
ook in de kleine, alles zou willen gaan
zien wat de inwoner» er belangrijk of
merkwaardig vinden, zou natuurlijk vele
dagen aan zijn bezoek kunnen beste*
den; wie zich bcperKcn moet komt dus
niet verder dan het Friesch Museum,
het kasteel van i'opta en net Indisch
Museum. Over het eerste heb ik al
vroeger het een en ander gezegd en ot»
schoon de verzameling na dien tijd
voortdurend uitgebreid werd zal ik er
hier geen nieuwe beschrijving van ge»
ven; men heeft er toch niet aan en
krijgt er geen indruk van. Meer kan er
eigenlijk niet van gezegd worden, dan
een van die Friesche straatwegen, waar*
aan al het onverwachte, al het roman»
tische vreemd is. De helft van den
weg recht als een lineaal. de tweede
helft die rechthoekig stond op de
eerste helft, evenzoo. maar na een uur
landde ik dan toch naar behooren te
Marssum aan.
..Vroeger vond men hier", zegt mijn
Gidsje, „de states Unia en Heeringa.
De laatste werd, een paar eeuwen gele»
den, eigendom van den rijken advocaat
Mr. van Popta te Leeuwarden, die haar
tn 1713 inrichtte tot gasthuis" (d. w.
z. geen ziekenhuis, maar woonplaats
voor behoeftigen). „Het geheel geeft
een duidelijke voorstelling van de
dat het Friesch Museum een schat is siclentie der voormalige landheeren, de
van Friesche geschiedenis in. alle op» ikoningen der dorpen",
zichten en in zooverre labored het j [)c vreemdeling kan den ingang van
ook aan ac eeuwige kwaal van alle nu»!het Poptaslot niet gemakkelijk vinden.
en het Museum zelf voldoet niet geheel1
en al, waarschijnlijk omdat het te veel
de sporen draagt van zijn oorsprong
Een particulier in Indië heeft verza*
meld wat hij kon en opgezonden naar
zijn vader in een Friesch dorp, zoodat
er wel veel mooie dingen te zien zijn,
maar waarbij het onderling verband
ontbreekt. Ijverige lieden hebben dc
collectie wel trachten aan te vullen,
maar een eenheid werd de verzameling
ook déarmec niet.
Maar de tijd gaat voorbij en ik
denk erover, naar huis, naar Haarlem
terug te keeren. Zai het over zee zijn
of over land? De lucht betrekt en daar
toch eenmaal de keus gedaan moet
worden, kies ik den spoortrein, omdat
een tochtje met donker weer over de
Zuiderzee, toch niet aantrekkelijk is.
Zoo neem ik afscheid van FrieslanzTs
hoofdstad ên heb geen berouw over dc
paar dagen, er doorgebracht. Sommige
menschcn noemen Leeuwarden een
stil cn (laat ik het hooge woord maar
niet verzwijgen) een vervelend stadje.
Daarmee ben ik het niet eens. Lang
niet. Ook Leeuwarden heeft zijn karak»
teristieke aantrekkelijkheid, m-.ar men
moet die onbevangen op zich laten in»
werken en niet meencn. dat alleen ste»
den met clcctrische trams en groote
koffiehuizen en schouwburgen aantrek»
kelijk zijn bijna zou ik zeggen
integendeel: juist die dingen doen
alle plaatsen op elkaar lijken. En daar»
mee gaat zelfs vaak veel karakteris»
ticks verloren!
J. C. P.
sëa van bctcekcnis: dat het te groot is.
Men zou er een dag in kunnen door»
brengen en er geen herinnering van
overhouden, dan aan een «enigszins
verwarde massa kostbare en zeldzumt
zaken op velerlei gebied. Dc ijver en
dc vlijt worden dan ook, zonderling ge»
noeg. in zulke musea niet zoozeer bc»
loond als wel gestraft cn hoe meer
musea ik van mijn leven gezien heb.
des te sterker wordt mijn indruk, dat
een museum ccnigszins gebruikt moet
worden als een encyclopaedic, die ook
niet doorgelezen, maar opgeslagen
wordt door wie van een afdccling of
een onderwerp iets meer wenscht te
weten;
Van mijn laatste bezoek aan het
Friesch Museum was mij als sterkste
indruk de herinnering aan de porcc»
lein.vcrzameling bijgebleven, die nu
juist vaij alle misschien het minst spe»
cifiek»F'ricsch is. omdat een collectie van
hoofdzakelijk Chinccsch cn Japunsch
porcelein in iedere stad van Nederland
evengoed op haar plaats zou zijn. Het
meest Friesche van dc verzameling is
dan ook, dat de schenker, Mr. A.
Lcoxma IJpey, een Fries was.
Wonderlijk, dat dc indruk, dien ik
van deze prachtige cn uiterst kostbare
verzameling kreeg, niet zoo sterk was
als den vorigen keer. Eerst bij nadere
beschouwing bleek daarvan dc reden.
Vroeger waren zelfs dc bogen en ko»
lommen in de porccleinzaal met bor»
den behangen, waarvoor in de zaal geen
betere plaats ic vinden was geweest.
Zóó groot is dc verzameling. Sinds»
dien is in dc zaal wat meer ruimte ge»
maakt cn zijn die borden van de ko»
lomrncn afgenomen, wat natuurlijk
smaakvoller is. leder die bij een par.
ticulicr wel eens gezien heeft, hoe rijen
en rijen porcelein aan de wanden hin»
gen, begrijpt wat ik bedoel: dc indruk
van dcu rijkdom der schatten in het
FriescH Museum is smaakvoller, maar
minder weelderig geworden. Minder
barb aursch*wecldcrig zou ik haast zeg»
gen. Uc nieuwe rangschikking is onge»
twijfcld bescheidener, fijner, dus beter,
maar het oog dat de herinnering aan
dc bonte weelde bewaard had. is in den
beginne toch een weinig teleurgesteld.
Dit is evenwel zeker: niemand die in
Leeuwarden komt. moet verzuimen het
Friesch Museum te gaan zien. Maar
met verstand, namelijk door een keus
tc doen en dan ook onverbiddelijk af
tc wijzen, wat hij vooraf besloten heeft
te laten rusten. Er is. behalve dc por-
celcinverzameling, nog wel meer wat
niet specifiek Friesch is. bijvoorbeeld
de collectie moderne schilderijen, die
evengoed in Middelburg of in Deventer
op haar plaats zou wezen. Maar een
museumbestuur kan ook niet altijd wat
het precies zou willen en wijst niet
graag, ter wille van dc éénheid,
schenken af. die op zichzelf waarde
hebben, al passen die nu juist in het
kader van dc verzameling niet.
Het Popta»<slot behoort eigenlijk niet
tot Leeuwarden, het ligt in Marssum.
een uur gaans van de hoofdstad. Men
had mij gezegd, dat er ccn stoomtram
heenliep cn toen ik aan het station
kwam, bleek het noodlot van dit ver»
ouderde vervoermiddel opnieuw: juist
tien minuten vroeger was een trein in
die richting vertrokken en dc volgende
zou ruim twee uur later gaai* Dc straf
op deze onvoorzichtigheid was nabij, als
de stok achter de deur: er zat niet an<
Hij ziet al dadelijk bij den ingang
van het dorp een monumentale deur,
die hij niet moet binnengaan; daarna
komt hij in de dorpsstraat langs een
dito deur. die hij evenzeer vermijden
moet ci» ten slotte roept hij de mede»
werking van de dorpelingen in, die hem
verwijzen naar een vrij verborgen in»
gang langs een lantaarn, drie deuren ver*
der, waarin hij zich begeeft om ten
slotte te komen voor een muur en een
deur. waarachter hij inderdaad een
kasteel ziet oprijzen. Mag ik aan het
bestuur van het Popta»kasteel in over»
weging geven, door een paar handyvij»
zers aan dc bezoekers die na mij ko»
men het zoeken tc besparen?
Niet, dat men voor de opsporing van
dit monument niet een weinig moeite
zou overhebben! Flct is inderdaad een
prachtig overblijfsel van bouwkunst uit
vroeger eeuwen. Als ik mij met een
paar opmerkingen van het gebouw af»
inaak, dan is 'het niet uit gemakzucht,
maar omdat een beschrijving toch geen
behoorlijken indruk geeft. Zelfs niet
wanneer die met afbeeldingen versierd
is. Het tijdschrift „Buiten", dat inder»
tijd een werkelijk mooi artikel over
het Popta»slot gegeven heeft, kon in
zijn groote photographische clichés toch
dc schoonheid van het gebouw niet bc>
reiken, omdat een van de voornaam»
ste factoren, de kleur, er toch ont»
breekt. Laat ons dan doen wat wij kun»
nen cn in onze Tijdingzaal een albumpje
neerleggen van de verschillende kamers
cn zalen.
Natuurlijk zijn die veel mooier, dan
de meeste vertrekken in onze vaak
zoo banale moderne villa's. Maar toch
hoe pover waren deze oude kasteden
op het stuk van comfort. Hoe bekrom»
pen leefden deze rijke menschen in
hun zit«slaapkamcrs, hoe donker
ren de logeerkamers, die zij hun gasten
konden aanbieden, hoe koud moet het
gcheele gezelschap het gehad hebben
in de gezelschapszaal, die schaars vcr=
warmd werd door den haard uil
dien tijd. Met een lachje toont dc be:
waarster die mij rondleidt, de kinderla,
waarin dc jeugd geborgen werd on»
der dc bedstee voor de ouderen w-at
kon daartegenover baten dat deze bed'
steden van binnen soms met prachtig
snijwerk waren versierd! Geen sterve»
Ung zou in deze wel bijzonder artis»
tieke, maar ongemakkelijke omgeving
met zijn familie nog willen wonen en
het eenige gebruik, dat er van ge*
maakt wordt, is wanneer het bestour
met zijn dames er een enkelen keer
's avonds komt theedrinken, om daar»
r.a, vermoed ik. per auto weer naar
Leeuwarden terug te keeren.
Maar op het stuk van beeldhouw
werk. van artistieke vormen is het een
prachtig slot, al is uit den aard van
de zaak door de eeuwen heen een en
ander wel gerestaureerd, zoodat ik ten:
slotte, daar er natuurlijk geen stoom»
tram op het juiste oogenblik van den
anderen kant komt. maar weer troost
zoek in den beenenwagen en alleen mij*
zelf halverwege in een herbergje mij*
zelf tractcer op een kopje thee, om
tenslotte weer naar Leeuwarden, dat je
lang te voren langs het 6traatliniaal ziet
liggen, terug te keeren.
Ten slotte het Indisch Museum, mid»
den in de stad gelegen .in een vroeger
paleisje. De omgeving van deze verza»
meling is op zichzelf heel mooi, de
verzameling heeft eveneens haar ver»
VAN HAARLEM'S DASBLAD No. 698
GEEN VACANTIEKLEEDING MEER
ders op dan wandelen en dat wel langs diensten, maar zij passen niet bij elkaar
AUTO-ONGELUK.
Majoor gedood.
Naar uk Baarn wordt gemeld, is
daar Zondagavond omstreeks negen
uur, op den Rijksstraatweg, een u:t dc
richting Eomnes komende auto door
een cog onbekende oorzaak ter hoog»
te van het fietspad naar Laren, tegen
een boom gereden. Spoedig waren de
politie e<n dr. Hcybroek aanwezig. Dc
bestuurder, die nog achter het «tuur»
rad zat, bleek onmiddellijk te zijn
overleden.
De auto werd gereden door majoor
R. O. van Manen, ooown- it van
het Remonte «depot -te Mgen bij
Apeldoorn. Het onderzoek heeft reeds
uitgewezen, dat de heer Van Manen
gestorven is ten gevolge van de bot»
sing. Het stuur was hem in dc borst»
kas gedrongen. In de auto zat verder
zijn 15*jarig zoontje, leerling va,n het
Lyceum te Baarn. De tonaap^ die voor
in de auto naast zijn vader zat,
had ernstige vjeesoh wonden aan
knieën en lip. Hij maakt het nu naar
omstandigheden bevredigend. Een in»
zittende dame, mcvro,u\v Van Neck,
was huishoudster bij den 'heer Van
Manen. Zij bekwam geen lethel en is
direct per auto naar Apeldoorn ver*
trokken om de familie op de hoogte
te sbc-llen van de droevige gebeur tc»
nis.
VERDRONKEN
De 16*jarige E. Vcnbocr, pakhuis»
knecht, te Zwolle, is, terwijl hij in 't
Lichtmiskanaal aan het oefenen was
met zwemmen, verdronken. Voorbij»
gangers, die hem ophaalden, trachtten
nog de levensgeesten op te wekken,
doch zonder resultaat.
KIND OVERREDEN.
Te Utrecht werd een driejarig jon*
getje op de Oude Gracht door een
automobiel overreden. Flet kind liep
op een gegeven oogenblik van zijn
ouders weg om den weg over te ste»
ken. In ernstigen toestand werd het
in de Rijksklinieken opgenomen.
BRUTAAL.
Op den Ezeldijk te Utrecht liep
een tweetal meisjes met een fiets,
toen plotseling een kerel op haar toe
kwam loopen en haar dc fiets afnam
cr op sprong en er mede aan den haal
ging. Hij reed er dc spoorbaan mcae
op en toen hij den ovcrwegboomen
gesloten vond. deelde hij den over»
wcgwachtcr mede,, dat op den Ezel*
dijk een tweetal meisjes was aangc»
rand en hij nu naar den politiepost
wilde fietsen om politiehulp te gaan
halen. De overwegwachter, deze hulp»
vaardigheid waardccrcnde, opende dc
overwegboomen en liet den fietser
passceren, waarvan deze natuurlijk
een dankbaar gebruik maakte cn de
plaat poetste. Dc ovcrweghoomen wcr
den achter hem weer gesloten, zoodat
voor achtervolging geen gevaar was.
De fietsendief verdween zonder ver»
der een spoor achter te'latcn.
De politie poogt, aldus de Tel., dit
brutale heerschap op te sporen, doch
tot nu toe zonder succes.
Al die 'eerlijke geraak*
kelijke kleercn van dc
vacanticdagen moeten
nu weer weggeborgen
worden
het begin valt al niet
mee. h:j schijnt warem»
pel wat aangekomen te
zijn
en of zijn voeten nou I als je begint te loopen
dikker zijn dan vroeger j merk je dat pas goed
die schoenen zitten I
in elk geval ellendig
dat boord vreesciijk en dan nos eens een cn U dit zijn eisen hoed loopt ecniae malen de
ccn gevoel of je ccn vest. dat ook al te nauw f wel, het ding staat te I kamer rond m een van*
ijzeren halsband aan I schijnt te zijn geworden waggelen op zijn hoofd I hopige poging om aan
bebt I E I zichzelf te wennen
(Nodruk verboden)
WIE VOLGT?
De droevige reeks.
Treurig, droevig De „onbewaakten"
blijven slachtoffers eischen. De bloe»
ciige lijst wordt grooter. Dreigt ontzag»
wekkend groot te worden. Heel Neder*
land verfoeit de onbewaakte overwe*
gen. Maar de spoorwegen bezuinigen
en dat zullen ze blijven doen naar het
lijkt. Hot spreekwoord van de bekende
put en het even bekende kalf gaat hier
niet op.
Uit Hengelo komt rvu het volgende
droevige bericht:
„Zondagavond is nabij wachtpost 14
op den onbewaakten overweg bij Bor*
ne. de 21»jarige Johanna Elisabeth ten
Docst uit Hengelo door den sneltrein
Berlij'nAmsterdam overreden. Zij
werd tachtig meter meegesleurd en
was terstond dood. Flaar verloofde viel
bewusteloos neer, doch bleef onge»
dcerd."
Het wordt bijna een dagelijksoh
VRACHTAUTO
TEGEN EEN BOOM.
Eén zwaargewonde.
Maandagmorgen omstreeks halfzes
is ccn vrachtauto, toebehoorend aan
gebr. Arts uit Grave, en bestuurd
door den chauffeur O., nabij de z.g.
„Heesche Barrière", gelegen aan den
rijksstraatweg Den BoschNijmegen
bij Hees, tegen een boom gereden. De
schok was zóó hevig, dat het geheele
voorstuk van den auto vernield werd.
In den wagen was gezeten ccn 19*tal
werklieden van dc firma Stuhle»
mever, werkzaam aan de Betonbrug-
werken in de Maas bij Grave. Deze
crklieden, afkomstig uit Raams.
donksveer, gaan des Zaterdags van
Grave naar huis om Maandagsmor»
gens met vrachtauto's weer naar hun
werk terug te keeren.
Van deze personen bekwam Th.
Grocncndaal vermoedelijk een hersen
schudding. Flij mocht niet vervoerd
worden. M. J. Visschers, eveneens uit
Raamsdonksveer, kreeg eenige diepe
wonden aan hoofd en gelaat, doch
gon, na door den dokter uit Nistelro»
de, die spoedig ter plaatse was, ver»
bonden te zijn. naar huis terugkeeren.
De overigen kwamen er wonder bo»
ven wonder, behoudens kleine ontvel»
lingen. met den schrik af. Zoo ook de
chauffeur en dc naast hem zittenae
persoon, welke zich. zonder echter
ccnig letsel bekomen te hebben, uit
het versplinterde houtwerk moesten
bevrijden.
Volgens den chauffeur is het onge*
luk te wijten aan het springen van een
band, waardoor hij een oogenblik het
stuur kwijtraakte.
VREESELÏJK
ONGEVAL.
Man doodgereden.
De brugwachter Geerling, een 62»jarig
man, die de brug tegenover de Scha*
penmeent bij Naarden bedient, is des
avonds om half toen, komend uit zijn
woning aan den Muiderstraatwcg door
een uit de richting van iMuiden nade*
remden auto aangereden. Deze auto,
bestuurd door den heer V. uit Laren,
sleurde het slachtoffer omstreeks 40
meter mede en reeds toen nog 50 -ne»
ter door voor de wagen tot stilstand
kon worden gebracht. De oude man
werd afschuwelijk verminkt opgeno*
men en per ziekenauto naar de Majella»1
stichting te Bussum gebracht, waar hij
bij aankomst bleek overleden te zijn.
De auto is in beslag genomen.
DE VERGIFTIGING
TE AMSTERDAM.
Een patiënt overleden.
Een der verpleegden, van de vergif»
tigin-gsgevallen te Aaqpterdaan, iemand
die ziek was geworden ten gevolge van
het eten van bedorven schol, is over»
leden.
Er zijn bij deo Geneeskundigen
Dienst geen nieuwe gevallen van ver»
giftóging ten gevolge van bedorven
lever binnen gek omen. Alle patiënten,
het zijn er ongeveer zeventig in ge*
tal, zijn goed vooruitgaande.
Inmiddels is de bacterie gekweekt.
Het biijikt, volgens de Tel, de gewone
bacil van. de vleesohvergiftiging te
zijn.
DIEFSTAL TE SOESTERBERG.
Bij de Luchtvaartafdeeling te Soes»
terberg zijn eenige personen gear»
resteerd. wegens diefstal van onder»
citelen en gereedschappen. Deze dief»
stallen zijn ontdekt door de gemeen*
politie.
Het onderzoek wordt thans geleid
door de militaire politie.
Reeds zijn vijf personen in arrest
gesteld.
DE PRINS NAAR ALKMAAR.
De Prins is voornemens Dinsdag 2S
dezer naar Alknfaar te gaan, ter bij*
woning van de opening van het drie»
daagsche 7Sste N'ederlandsche Land»
huishoudkundige Congres en ter deel»
neming aan een gemeenschappelijken
maaltijd bij die gelegenheid.
COMMISSARIS BLOK.
Zijn gijzeling.
Maandagmiddag is voor den BfoogkA
Raad :e 's.Gravenhage behandeld de zaak,
waarin de procureur-generaal optrad ale
eiócher in cassatie in het belang der wet
tegen de beschikking van de Tielsche
rechtbank, waarbij de gijzeling was gelast
voor den tijd van twaalf dagen vatn den
commissaris van politie te Culembong, den
heer Blok, die als getuige was gehoord,
door den rechter-commisr-aris, mi. Hol
dijk, in het gerechtelijk vooronderzoek te.
gen eenige verdachten in zake de gerucht-
makende Culemborgeche moordzaak.
Nadat mr. Savelberg rapport had uitge
bracht, wees de advocaat-generaal, mr.
Besier, er op, dat getuige Blok bij het be.
waste vooronderzoek verklaard heeft vol
komen te volharden bij hetgeen hij altijd
had verklaard en niet meer licht in de
zaak te kunnen verschaffen.
De rechtbank was, zeide spreker, blij
kens haar beschikking tot de conclusie
gekomen, dat getuige Blok wel meer licht
zou kunnen verschaffen. In dien gedach-
tengang tzou getuige dan een onware ver.
klaring hebben' afgelegd. Ten onrechte
heeft de rechtbank naar sprekers meening
beslist, dat getuige geweigerd heeft op
vragen te antwoorden.
6pr. concludeerde, dat art. 281 wetboek
van Strafvordering verkeerd is toegepast
en vorderde, dat de beschikking der recht
bank in het belang der wet, zou worden
vernietigd.
Uitspraak 18 October a.s.
VERGETEN ZONDAGS-
SCHOOLKINDEREN.
Twee meisjes opgesloten
geweest.
Vergeten schoolkinderen zijn langzamer
hand weer uit de mode; dat kinderen in
een Zondagsschool werden opgesloten ie
echter nog «iet vaak voorgekomen.
Zondag is het te Rotterdam gebeurd,
zegt de Tel. Twee 8-jar.rre meisjes, die van
12 tot 2 uur in de school aan de v. Reyn.
straat, godsdienstonderwijs hadden gehad,
hadden blijkbaar hij het naar huÏ6 gaan
wat getreuzeld; de onderwijzeres, die het
laatst, wegging, 6loot de deur en de kin
deren waren gevangen. Te ongeveer half
vier hoorde een toevallig passeerende j'op-
gen, de kinderen roepen. Hij waarschuwde
den heer R.. die naast de 6chooi woont
en deze wist, na over een heir.ig te zijn
geklommen, de voordeur te openen en de
kinderen hun vrijheid te hergeven.
De reeds ongenis: geworden moeder der
kinderen, had inmiddels de onderwijzeres
gewaarschuwd, doch toen deze me.; den
sleutel kwam, waren de kinderen al ver.
idwenen.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN a 60 CENTS PER REGEL
Uit het Engelsch
van
L. G. MOBERLY.
Vertaald door P. P. T.
(Nadruk verboden).
2)
Op dat oogenblik drong het tot den
jongen Lr.gclschman door, dat er nog
ccn andere persoon in dc tragedie,
waarmee hij zoo plotseling in aanra»
king was gekomen betrokken was, en
met een gevoel van afgrijzen zag hij
tusschen dc brokstukken van het ver»
brijzcldc wagentje, de gestalte van ccn
bewusteloozc vrouw.
„Ga mcc naar moeder", schreide het
kind. dat haar hand in de zijne klem»
dc. „zij is op den harden weg geval»
lcn. Ik kwam bij de bank terecht, maar
moedermoeder....** en met een
gesmoorden snik, die hartroerender
klonk dan een wilde uitbarsting 'van
smart, bet ze zich op den grond naast
het bcwegingloozc lichaam nccrglijdcn.
„Is ze dood?" fluisterde Giles in het
Fr'ansch den slanken man in. die zwij*
gend stond tc kijken naar de vuwoes»
ting die zijn auto had aangericht.
„Dood?Neen was het scherpe
antwoord in dezelfde taal; mijn chauf*
feur heeft verstand van die dingen; hij
heeft haar hart onderzocht hij zegt
dat ze nog leeft. Hij gaat nu een dokter
halen.... zoo gauw als 't maar kan".
Hij wendde zich tot den chauffeur ter*
wiji hij een paar woorden tot hem
sprak in een taal, die Giles als Rus»
siaeh herkende. De chauffeur nam weer
:n den wagen pliats cn een oogenblik
later suisde.de auto wcér over den weg
in de richting van Aix, met een vaart,
die Giles deed hopen dat niet een
tweede ongeval direct op het zooeven
gebeurde zou volgen.
Hij keek den vreemdeling naast hem
scherp aan en zei:
„Uw chauffeur rijdt roekeloos, me»
neer".
„Hij is de beste chauffeur van Euro»
pa", klonk het korte antwoord, „en we
hebben vóór vandaag nog nooit een on*
geluk gehad. Maar," hij hield een oogen»
blikje op, van het gebruinde gezicht
van den Engelschman kijkend naar de
gestalten van de vrouw en het meisje
op den grond, „ik weet riet hoe het
kwam; plotseling slipte de wagen toen
we het ponnicskarretje passeerden. De
chauffeur raakte het stuur kwijt en we
reden het wagentje precies in de flank
enhij haalde zijn schouders veel*
bcteckenend op: „het resultaat ziet u".
„lk zit l het inderdaad", antwoordde
Giles droog, maar met Se oogen vol
verontwaardiging, toen hij in de koude,
staalblauwe oogen van den vreemde*
ling keek", maar kunnen we niets voor
die arme vrouw doen voor de dokter
komt?"
..Mijn chauffeur heeft haar brande»
wijn gegeven. Hij heeft haar kleeren
wat los gemaakt en al het mogelijke
gedaan", was het antwoord, gegeven
met een stem. die hoe koud /ij ook
klonk niet naliet ccn eigenaardige be»
koring op Giles uit te oefenen: „het
zal toch wel het beste zijn om haar
niet te bewegen, voor wc iets weten
an den aard van haar verwondingen.
„Flaar bewegen?" riep Giles uit. „Het
zou me niet invallen, dat zou wel het
slechtste zijn wat we konden doen.
Maar het lijkt zoo koud. zoo harteloos,
om hier maar tc staan en niets tc doen
niets, terwijl ze misschien onderwijl
sterft".
„Koud, harteloos?" Weer haalde hij
even luchtig de schouU-s op en ccn
flauwe glimlach gleed over zijn gezicht.
„Het is soms minder harteloos kalm te
wachten, dan voorbarig tc handelen",
Wéér was Giles getroffen door de
eigenaardige combinatie van kilheid en
bekoring van deze aangcnaam*klinken»
de stem cn toen hij zijn heldere oogen
op het gezicht van den mm richtte,
bedacht hij hij zich zelf dut dit juist het
scort gezicht was dat dc macht had
1 vrouwen in verwarring te brengen cn
hen verliefd te maken.
Een zekere heerschzucht kenmerkte
het geheele optreden van den vreem»
deling, maar Giles voelde instinctief dat
dit dc heerschzucht was van iemand
die geboren was om te heerschen, niet
de aangekweekte aanmatiging van een
kleine persoonlijkheid. Het gezicht van
den man was bepaald knap en al had*
den de trekken ook iets van de koel*
hcid van marmer, Giles kon zich niet
onttrekken aan het fascineerende lat
er van uitging. De oogen, blauw en hel»
der, koud en staalhard, hadden een
merkwaardig*dwingcnde kracht, die dc
jonge man moest erkennen, al deed hij
het met tegenzin. Toen 'hij dien blik
ontmoette had Giles de eigenaar lige
sensatie, alsof hij weer in zijn prils^:
jeugd was cn in tegenwoordigheid van
zijn commandeerenden officier.
Onbewust probeerdv. hij den invloed
van den ouderen man van zich af te
schudden cn 3prak op korten, militair»
zakelijken toon:
„Zonder ook maar eenigszins voor*
barig tc zijn, geloof ik toch wel wat
voor dc dame tc kunnen doen" en zich
verwijderend van den vreemdeling
boog hij zich over de bewcginglooze en
nog steeds bewustclooze gestalte, licht*
tc haar hoofd zachtjes een weinig uit
In t stof op en vleide het voorzichtig
i.cer op ccn van de rijtuigkussens, Jic
hii bad oïigcruapt tusschen de brokstuk»
keu van hu ut cn ijzer op den weg.
„Doet moeder haar oogen niet open?"
fluisterde de trillende stem van het
kind aan zijn oor, „waarom moet zij
hier op den weg blijven liggen, zoo
bleek en stil?" en weer klemden dc
kleine bevende handen zich in de zijne.
Er kwam een groote verteedering en
een diep medelijden met dit huiveren*
de kicine meisje over hem en hij trok
haar naar zich toe, met een beschcr*
mend en troostend gebaar.
„Er komt direct een dokter", zei hij.
„het is beter om haar zoo te laten lig*
gen tot we weten hoe het met baar
is., erg bezeerd of niet. Ze heeft nu
geen pijn", voegde hij cr bij, omlaag
kijkend naar het wasbleeke en onbc*
wecglijke gezicht, „we moeten geduldig
wachten, nog maar een paar minuten
en dan komt de dokter en die zal haar
wel helpen".
Het kind nam ieder woord in zich op.
haar groote verstandige oogen op rijn
gezicht gericht, terwijl zijn oogen ge»
vestigd waren op de gekwetste vrouw.
Ze was nog jong. zeker niet ouder dan
twee of drie en dertig en ondanks de
doodsbleeke kleur, was het gezicht dat
daar op het groene kussen rustte, heel
mooi. Lange, donkere lokken, losge»
raakt bij haar val, vielen tot in haar
hals, de trekken om haar mond waren
van groote lieflijkheid; toch lag over
het hccle gezicht een uitdrukking van
veel lijden.
Hoe was de levensgeschiedenis van
deze arme vrouw", dacht Giles. „Wat
voor tragedie had zulk een stempel van
verdriet gedrukt op haar schoonheid?
V anwaar kwamen die donkere schadu»
wen onder haar oogert, die hem de ze*
kerheid gaven, dat zij veel geschreid
had? Waarom...."
Zoo peinzend, keek hij weer op en
zag dat de slanke vreemdeling, die in
dezelfde houding als zooeven was blij»
ven staan, ook zijn oogen niet van het
gezicht van de bewustclooze vrouw af
had. Maar er was geen medelijden in
j zijn bi k: integendeel die was hard en
onmecdoogcnd en Giles had durven
zweren, dat er een schamper lachje,
j'dsi van onwil cn misnoegen sprak om
zijn gned-gevormden mond gleed, en
1 dut Giles even in verwarring bracht.
Hij kwam overeind en terwijl hij de
handen van het kicine meisje zachtjes
j uit de zijne losmaakte ging hij weer op
j den nr.der toe.
I ..Kent u die dame?" vroeg hij. net
j sis daarnet, in het Fransch. „liet kind
lijkt me een Engtlsch meisje te zijn;
weet u wie zc zijn?"
i In de oogen van den vreemdeling
kwam een uitdrukking van de uiterste
verbazing; hij trok zijn schouders om»
hoog met die beweging die Tredman al
als karakteristiek van hem herkende.
(VTcrdl cervolgd).
i
