HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
BINNENLAND
VERHAGEN'S PARIJSCHÉ WAFELS en MILKO streelen tong en verhemelte
FEUILLETON
ZIJN KLEINE MEISJE
DINSDAG 28 SEPT. 1926 DERDE BLAD
VAN HAARLEM'S DASBLAD No. 704
Ho. 3604
DE ASPHALTEERING VAN DE ZIJLSTRAAT.
Zoo is de Zijlstraat dan eindelijk ge»
asphaltcerd! Van 2 tot 8 October zullen
de Zijlstraters dit feit feestelijk her»
denken. Zoodra n.L dc fecstcourant ge
reed gekomen zal zijn. Want daarop
was het wachten. Ja, couranten redi=
gccren en uitgeven is ook een vak, het.
geen wij. die er icderen dag een samen»
stellen wel het best kunnen beoordeelcn.
Wat beteekent het woord „Zijl»
6traat"? „Onder een syl (zijl, ziel)
moet worden verstaan een waterleiding,
waterloop of ook een afwateringsluis;
waterverlaat. soms ecir schutsluis. Wij
hebben reeds gezien, dat de Rampc»
later en nu nog de Brouwersvaart
het toevoerkanaa! van duinwater naar
Haarlem is. In het middeUNcder»
Iandsch nu werd de waterolop of wa.
terloozing de Zijl geooemd en deze
raam is o.a. bewaard gebleven in Zij!»
weg. Zijlstraat en Zijlklooster. De
Zijlstraat werd in den volksmond naar
hare ligging verdeeld in hooge en lage
Zijlstraat; nog duidelijk*is het waar
te nemen, dat het gedeelte Oude
GrachtaZijjbrug hooger ligt".
Deze toelichting is ontleend aan het
boekje van Ovcrmccr over Haarletïtsche
straatnamen. Aan de opmerking van
dezen schrijver, dat het gedeelte naar
dc Zijlbrug hooger ligt dan het eerste
deel van de Groote Markt af kan ik
nog toevoegen, dat dit eerste gedeelte,
nu het geasphaltccrd is, den indruk
maakt dat het breeder is geworden. Of
dit een optisch bedrog is tengevolge
van dc gladde oppervlakte die dc hob»
beligc keien vervangt, mogen anderen
uitmaken, maar dit is zeker, dat wie op
dit oogenblik van de Groote Markt af
de Zijlstraat komt binnenwandelen,
den indruk krijgt van een belangrijke
straat in het stadscentrum en zich dus
des te gemakkelijker kan voorstclkn.
dat de bewoners van dc Zijlstraat cr
al sinds jaren op aandringen dat ook
hun straat met het gladde plaveisel ge»
iukkig zal worden gemaakt.
Waarom zou ik, nu het dan toch een»
matil tot stand gekomen is, nog uit»
vocrig nagaan, welke moeilijkheden er
vroeger tegen zijn opgeworpen? Niet
r indcr dan drie Wethouders van Pu»
1 iickc Werken zijn er aan de asphaltcc»
ring te pas gekomen; dc eerste was dc
heer Joh. dc Breuk. die. ofschoon hij
het nooit recht erkennen wou. op grond
van het veelgeprezen ..stadsbeeld" toch
aan keien bown asphalt de voorkeur
gaf. Dc tweede was dc heer Slingcn»
berg, die, ofschoon op dit punt modcr»
ncr van inzicht, toch nimmer tot svstc»
matische asphaltccring heeft kunnen ko»
men en de derde is dc heer Reinalda gc»
wcest. aan wien nu dc Zijlstraat zoo
waarlijk hare asphaltccring heeft tc dan»
ken. Men zou hieruit kunnen afleiden,
dat deze wethouder het zoo erg niet
meent met dc overbodigheid van den
handeldrijvcnden middenstand, maar in
ieder geval moeten wij niet vergeten,
dat asphaltccring een dubbel belang is:
voor verkeer in het algemeen, vooral
voor rij» en voertuigen, cn bovendien
voor hen, die aan den asphaltwcg gc»
vcstigd zijn. Dan zijn cr in dc Zijlstraat
niet weinigen, die belang hebben bij
middcnstandsaangclcgcnhcden. Onze rc»
dactie heeft zich de moeite gegeven,
ecns tc tellen hoeveel winkels cr in dc
Zijlstraat wel gevestigd zijn cn is daar»
bij gekomen tot een totaal van 84. die.
volgens, een «enigszins ruwe vcrdccling
aldus kunnen worden onderscheiden:
7 in manufacturen. 6 slagerijen. 5 siga»
renzaken. 5 boekhandelaren en hande»
laren in schrijfpapier enz.. 5 chocolade»
winkels, 5 in huishoudelijke artikelen.
5 in dames» en hccrcnmodc. 5 stoffccr-
derijen cn meubelzaken. 4 in comestibles
en kruidenierswaren. 4 coiffeurs, 3 cafés
of lunchrooms. 3 bankinstellingen, 3
drogistzaken, 2 horlogcmakcrswinkel/s.
2 zaken in ijzerwerken, fietsen cn clec»
tricitcit. 2 bloemenwinkels. 2 drukke»
rijen, 2 kunsthandelaren, 1 smederij,
wasschcrij, fruitwinkel, zadelmakerij cn
lederwerken, gedistilleerd, kindcrspecl»
goed, bontwerk, photografisch atel er,
pianohandel. schoenwinkel cn opticien.
Ik hoop dat hiermede het totaal van
84 klopt en wanneer wij er een mochten
hebben overgeslagen, bieden wij hem
onze excuses aan en zijn bereid, de fout
tc verbeteren.
D.c Zijlstraat is een zeer oude straat,
zoodat cr alle reden zou zijn om eens
na tc gaan welke gehouwen cr vroeger
hebben gestaan en hoe die langzamer»
hand door andere zijn vervangen. Mis»
schicn vindt een van onze medewer»
kers op oudheidkundig gebied daar nog
aanleiding toe; wij voor ons zullen vol»
staan met tc herinneren aan een paar
groote gehouwen, die in onzen tijd in
de Zijlstraat de aandacht hebben gc>
trokken. Laat ons dan beginnen niet
het bureau van politie, vroeger geves»
tigd op den hoek van de Zijlstraat er
Groote Markt. Het was de oude Com<
mlssaris Van Kempen, die daar heersch
te en met een betrekkelijk klein per»
soneel, veel kleiner natuurlijk dan het
tegenwoordige, omdat de stad toen min»
der inwoners telde cn er veel minder
aan de politic \yas opgedragen, de rust
cn de orde in de stad handhaafde. Nog
ruik ik er in gedachten de eigenaardige
geur van tabak en natte kleercn die nu
eenmaal onafscheidelijk aan een poli»
tiebureau verbonden schijnt te zijn. Een
|tweedc gebouw dat omstreeks denzelf»
den tijd bestond was het verkoop»
lokaal „De Gouden Leeuw", schuin
tegenover het bureau van politie, dat in
vroeger jaren een hotel is geweest, cn
in onzen tijd vervangen door een aantal
winkels. Verderop herinnert zich iede»
re Haarlemmer boven de 10 jaar het
oude postkantoor vlak tegenover dc
Groenmarkt, dat op dit oogenblik
eigendom is van de Haarlemschic- Bank»
vcrecniging en dat voorheen Paleis
van Justitie- is geweest, voordat dit
naar dc Jansstraat is overgebracht.
Meer groote gebouwen van beteekenis
kan ik mij op dit oogenblik niet l^rin»
neren, maar een eigenaardigheid van de
Zijlstraat in de laatste jaren is toch w<^j
dat er zooveel belangrijke geldkantoren
werden gevestigd. Dc Haarlcmschc
Bankverecniging kwam oorspronkelijk
uit de Kleine Houtstraat; het groote gc»
houw van de Nationale Bankvcrecn!»
ging, toen een nieuw concern, werd pas
enkele jaren geleden gesticht cn het
kantoor van dc firma Brinkman Co
verving een klein, ouderwetsch kantoor,
dat zijne firmanten blijkbaar niet meer
vonden tc passen in den geest van den
tijd. Is het wonder, dat menigeen, die
van de Groote Markt westwaarts gaat,
>n gedachten achter deze solide muren
dc rijksdaalders rammelen cn dc bank»
biljetten ritselen hoort? En nu ik het
woord ritselen noem. denk ik vanzelf
aan dc Hollandschc Crediet» en Depo»
sitobank. onder dc firma Mees Rit»
sema, die aan den noordkant van dit
zelfde gedeelte van de Zijlstraat geves»
tigd was en sedert een aantal jaren met
dc Haarlemsche Bank is vcrccnigd.
In het tweede gedeelte van de Zij!'»
straat valt nog op tc merken dat de
Maatschappij tot Nut van 't Algemeen
daar, even voorbij dc Oude Gracht, aan
den zuidkant cr haar zetel had, die
indsdicn naar dc Lange Vecrstraat is
overgebracht. Schuin daartegenover vin»
den wij het cenige hecrenhuis, dat cr
nog is overgebleven, n.l. dat van Mr. H.
J- D. D. Enschedé, die in dc laatste
jaren metterwoon naar den Aerdcnhout
is vertrokken.
Voor de bewoners van dc Zijlstraat
is cr, nu hun straat in een modern cos»
tuum gestoken, geasphaltccrd is en
clcctrisch verlicht, alle aanleiding om
feest te vieren. Zij moeten van hunne
collega's in dc Groote Houtstraat, Anc-
gang, Bartcljorisstraat en laatstelijk
ook Kleine Houtstraat, vernomen heb»
ben welke groote voordeden door dit
moderne plaveisel worden verkregen:
dc gcruischlooshcid in de eerste plaats,
dc reinheid in dc tweede plaats, die
hen ontslaat van den last en de ergernis
die er gelegen was in zwaarbespatte ra»
men bij regenachtig weer. de neiging
van het publick om zijn pantoffelparade
liever op asphalt cn liever niet op de
ongelijke keien tc houden. Staan daar
misschien kleine bezwaren tegenover,
onze ervaring in dc Groote Houtstraat
kent cr één en dat is dc grootcre snel»
hcid van wielrijders, vrachtwagens, en
auto's, die ons veel eerder bereikt heb»
ben dan vroeger, toen zij. door dc hob»
heiige keien, wel tot langzamer gang
werden gedwongen. En persoonlijk denk
ik niet zonder schrik aan het feit, dat.
terwijl ik de gcasphaltcerdc Zijlstraat
liep tc bewonderen, mijn kostbaar
leven (kostbaar in elk geval voor mij)
bijna aan zijn einde zou zijn gekomen
toen ik, keurig rechts loopende, plotse»
l'ng een grove stem achter mij hoorde
roepen: „hei daar, hei daar!" cn met»
ccn een duw kreeg van een vrachtauto,
die bezig was kruidenierswaren bij dc
clientèle rond tc brengen en op het
bedoelde punt stellig in het geheel niet
tc maken had. omdat het geschiedde
vlak voor het oude postkantoor, dat
aan suiker, stroop, kancel cn wat ver»
der bij het vak behoort, zeker geen be>
hoefte kan hebben, omdat er op dit
oogenblik geen familie in gevestigd is. f— a It I
Gelukkig stopte de vrachtwagen op het» p" I 8 F" 8^
zelfde oogenblik, maar niet zonder dat B B B
dc naast den chauffeur gezeten jonge»
ling het noodig had gevonden mij te
verzekeren dat ik beter luisteren moest
en bovendien een stommeling was.
Wat ik van hem dacht blijve, we»
gens de aanstaande feestelijkheid, ver»
zwegen, evenmin zal ik aan de politie
verzoeken, te verbieden dat voortaan
achter het stuurwiel twee personen ge*
zeten zijn, die in gczclligen kout blijk»
baar eikaars aandacht van de veiligheid
der voetgangers afleiden.
Afgescheiden van deze persoonlijke
ervaring, is er dus alle reden om dc
bewoners van de Zijlstraat oprechtelijk
geluk te wenschen met de modern'see»
ring van hun straat. Ik hoop dat zij
daarin zullen vinden wat zij ervan ver»
wachten cn ik twijfel er ook niet aan.
Wanneer zij in vroegere dagen het wel
'eens betreurd hebbcp dat hun straat, al»
thans het tweede gedeelte daarvan,
niet in aanmerking kon komen voor
een clectrische tram, ofschoon de kort»
ste weg naar Ovcrveen zeker de rechte
lijn was van de Groote Markt af en
niet de eigenaardige kronkeling via het
Verwulf t en dc Gedempte Oude
Gracht, dan zullen zij waarschijnlijk
oost vinden in de overweging, dat de
clectrische tram haar besten tijd weer
schijnt te hebben gehad cn dat door
vele kenners van het moderne verkeer
dc voorkeur wordt gegeven aan de auto»
bus, die, wanneer zij eenmaal voorbijge»
f;aan is, geen hinderlijke rails achter»
aat, welke bovendien in het asphalt
maar kwalijk passen.
De plannen tot feestviering zijn niet
gering, daar zij niet minder dan een
week zullen duren. Terwijl ik dit schrijf
is dc zonneweelde vait September ver»
vangen door de guurheid van de herfst,
onvermijdelijk vergezeld door kille re»
genbuicn. Als dc periode van 2 tot 8
October zich kenmerkt door zachter
temperatuur cn vooral door veel zon,
die voor ieder feest het onmisbare in»
gredient is, dan zullen ongetwijfeld de
/Jjlstratenaren hun wcnsch vervuld zien
cn mijn hoop op een prettige fccstweek
zal tevens verwezenlijkt zijn. Zeker
zullen zij niet vergeten, een woord van
dank te brengen aan den gemeenteraad,
die eindelijk aan huil verlangen heeit
voldaan en hun gegeven heeft wat een
moderne stad noodig heeft: een glad
plaveisel in het centrum. Straks volgen
ook Gierstraat en Koningstraat. De
kei moge al niet overal hel hen afge»
daan, in het midden van i bloeiende
gemeente past zij niet me-r.
J. C. P.
ERNSTIGE BOTSING.
Twee gewonden.
Er heeft weer een ernstige botsing
plaats gehad tusschen een fietser en
ccn motorrijder. Thans tc Oorschot.
Achter de autobus van Vitesse, Til»
burg. reed de 43»jarigc fietsrijder Th.
de Brouwer uit Woensel, terwijl de 18»
jarige motorrijder A. v. d- Vleuten uit
Best, met zijn 23»jarigen broer op de
duozitting uit de tegenovergestelde
richting kwam aanrijden. Door de auto»
bus werd het uitzicht belemmerd, waar
door wielrijder en motorrijder elkaar
aanreden.
Dc botsing was eecr hevig. De wiel»
rijder de B. kwam met zijn fiets onder
den motor terecht cn bekwam ernstige
crwondingen aan hoofd en handen.
Dc motorrijder werd ccn 20»tal meters
cr over de straatstecnen geslingerd
cn is in zeer ernsfigen toestand naar de
ouderlijke woning 'e Best overge»
hracht. Zijn toestand is levensgevaar»
lijk. De Brouwer is naar het ziekenhuis
te Eindhoven vervoerd Zijn toestand
was eveneens zorgwekkend.
De duorijder, die het ongeval-blijk»
baar had zien aankomen, was tijdig
van den motorfiets gesprongen.
RANTSOENEER ING VAN
DANSLES.
In één seizoen heeft men ge(egen*
hcid genoeg het dansen te leeren em zij
die er dan nog niets van kennen, moe»
ten er maar mede uitscheiden, schijnt
het gemeentebestuur van Heerlen te
mccnen.
Als n.L een aanvraag tot het houden
van een dancursus wordt ingediend,
moet een lijst van de deelnemende
leerlingen worden bijgevoegd. Als er
een naam op voorkomt van iemand,
die zich reeds het vorig jaar in Terp»
sichore's kunst op een cursus heeft ge»
ocfend, moet deze onverbiddelijk wor»
den geschrapt, aleer het genxeentebe»
stuur toestemming geeft.
DE WERELD OP Z'N ERGST
Als je de „nieuwe jongen" op school bent.
(Nadruk verboden)
DE MOORD TE
OVERSCHIE.
Lang voor-onderzoek.
Zooals men zioh herinnert, werd in
den nacht van 16 op 17 Mei 1.1. inge»
broken op de boerderij van Gebr.
W. en J. Hoogerbrugge aan de»] Hof»
dijk onder Overschie. Daarbij werd J.
Hoogebrugge gedood. De tiader, de
19»jar:ge arbeider J. V. een gewezen
knecht der Gebr. H., die onmiddellijk
werd gearresteerd, had aanvankelijk
bekend.
Hij is echter later op deze bekente»
nis teruggekomen en gaf voor, niet al»
leen te ziin geweest. Een Duitscher zou
de eigenlijke hoofddader van dezen aan
slag zijn. Het is in verband met deze
verklaringen, dat het vooronderzoek
in deze zaak zoo lang heeft geduurd,
de politie heeft o.d. te Emmerik naar
dezen man laten zoeken.
Volgens de verklaringen van V. zou
de Duitscher de schoten hebben gelost
cn hij zelf op den uitkijk hebben ge»
staan.
Mede door de reconstructie der
feiten, is echter komen vast te staan,
dat deze mededader niet bestaat. De
Duitsoher was onvindbaar en bleek op
geen der door V. opgegeven adressen
in Duitschland bekend te zijn.
Intusschen heeft de rechter»commis»
saris het noodig geacht een onderzoek
te gelasten naar de geestvermogens
van den verdachte.
De behandeling der zaak wacht nu
zegt de Tel., op her resultaat van het
psychiatrisch onderzoek.
ZWAAR ONWEER.
Kind gedood.
Het elfjarig zoontje van den landbou
wer Van der Voorts te Oud»Ade is
Zondag bij het uitgaan van de kerk
door den bliksem getroffen en gedood.
Van een anderen landbouwer aldaar
werd een drietal koeien ook door den
bliksem gedood.
ACUTE KINDERVERLAMMING.
De toestand der patiënten te Schalk»
haar, lijdend aan bovengenoemde ziek»
te, :s naar omstandigheden goed. Er
is eenige verbetering tc co-nstateeren.
Nieuwe gevallen zijn tot nu toe niet
voorgekomen.
EEN HONDENSLACHTERIJ
TE PURMEREND.
Om het vet.
De Leeuwarder Correspondent van
Het Volk meldt:
Dezen zomer, in de dagen van den
komkommertijd dus, kon men in één
onzer geïllustreerde weekbladen het
verslag van een journalistieken speur»
tocht lezen langs de bippenmarkten in
Noord» en Zu:d»Holland.
Dit verhaal van smakelijk toe»
bereide ki|pen» en eenden»kadave-rs
(de talrijke foto's bij het artikel toon»
den dat het geen fantasie was) ont»
hulde een duister en gevaarlijk bedrijf
:n den pluimvechandel. Menige vacan»
tiegast za! dan ook slechts met eenige
aarzeling hebben toegehapt in het
bruingebraden kippenboutje, dat hem
werd geserveerd.
Vandaag hoorden wij op de Leei^war»
der markt weer iets soortgelijks. Op
een gedeelte van de kippenmarkt wordt
druk handel gedreven in honden.
De kleine kooplieden uit de Friesche
wouden c"n uit andere gedeelten der
provincie® vervoeren hun pluimvee ge»
woonlijk op hondenkarren. Uit deze
omstandigheden is langzamerhand de
hondcnhandel op deze markt gegroeid.
Van sommigen had het de opmerk»
zaamheid getrokken, dat een Holland»
sche koopman speciaal oude, gebrek»
kige en uitgeleefde honden opkocht.
Ook j.l. Vrijdag was deze persoon
weer op de markt voor dezen handel
Bij navraag kwam ons het volgende
ter oore.
De man is iemand uit Purmerend. hij
bezoekt vrij geregeld de Leeuwarder
markt cn koopt bijna nooit anders dan
■half uitgeleefde honden. In Purmerend
worden de beesten geslacht en van het
vet ontdaan. Het vleesch wordt uit»
gebraden cn het vet, en hierin, zat dan
volgens onze inlichtingen de rentabili»
teit van den hondenslager, werd ge»
bruikt voor geneeskundige doelein»
den.
Maar de vraag blijft of alles wel ge»'
heel in den haak is en of ook niet de
hondenboutjes een weg zullen gaan die
in het Chineesche rijk gebruikelijk is,
maar hier :n het land van melk en
honig nn boter en kaas en vetwei»
ders wel niet zonder tegenzin en dan
nog slechts :n geval van gruwende
noodzakelijkheid zou worden betreden
tenzij culinaire bekwaamheid ons on»
bewust Chineesche vleeschschotels liet
verorberen.
MOOIE
COLLECTANTEN.
Ze collecteerden voor.
zich zelf.
De Centrale Recherche te Amsterdam
heeft een (niet dikwijls voorkomend geval
vam diefstal nn onderzoek. He; betreft hier
hei wegnemen van gelden ui; collectebus-
jen van Zonnestraal, een collecte, welke
naar men weet, Zaterdag werd gehouden.
Onder ,de vele collectanten, die er met
een "bus op uit werden gezonden, behoor
den een vrouw met haar 22-jangen zoon
en 19-iarige dochter. De animo om gelden
voor het goede doe! te beuren was bij dit
drietal u::erst groot. De .brave stadgenoo.
ten, aldus de Crt. trokken er reeds in den
vroegen ochtend op uit'en wel op een tijd
stip, waarop hun collega's-collectanten ver
moedelijk nog op. één oor lagen. In elk
geval waren zij reed3 op straat, vóór het
tijdstip, dat het vereenigings'cestuur voor
den aanvang van de inzameling had vast
gesteld. N
In plaats van om vijf uur te eindigen,
keerden zij al om drie .uur of haLfvier naar
huis terug, de bussen medenemende. Dit
was tegen de voorschriften, die willen, dat
de bussen terstond worden ingeleverd bij
het bureau.
Wat er thuis is gebeurd, is nog niet mej
zekerheid bekend. Wel, dat eenige recher.
cheurs van de Centrale Recherche den
zoon opvingen, toen hij het huis verliet,
om de drie bussen in te leveren. Hij werd
naar het hoofdbureau geleid, terwijl de
bussen in beslag werden genomen. Of
schoon op punten was gecollecteerd, felke
'n goede oo'-vanigst deden vermoeden,- ble
ken de busjes slechts kleine bedragen te be
vatten. Vooral één bus hield» opvallend
weinig in. Tevens kwam aam het dag'ichS
dat het drietal op een valsehen naam bus
sen had aangevraagd. Dit was uitgelekt en
zoodoende kwam de politie achter het ge
beurde.
Ook werden gearresteerd het hoofd van
-het gezin, de man, die thuis was gebleven
alsmede de moeder en de dochter. Het
vermoeden is, dat de maai de persoon Is,
die het plan heeft beraamd en die geld ui;
de bussen zou hébben genomen. Bij een
huiszoeking, welke na de arrestatie werd
verricht, werd een becrag aan klem geld
aangetroffen van meer dan honderd gul.
den.
Oogenschijn!ijk is aan de bussen r.iVs
verdachts te bespeuren: de loodjes met
draden waren niet beschadigd.
De vier arrestanten, die maar het hoofd
bureau werden overgebracht, verklaarden,
dat het geld opgespaard was. 13e verhooren
duren nog voort. De aangehoudenen blij
ven ontkennen.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN k 60 CENTS PER REGEL.
Uit het Engelsch
L. G. MOBEP.LY.
8)
Vertaald door P. P. T.
(Nadruk verboden).
,.\Vc zullen eerst maar eens in dc
ivoren doos kijken', zei hij opgewekt.
„Daar is iets buitengewoons in. hè?
O ja, je moeder zei: ccn juweel....
datAlle menschenHij brak
llijn zin af met een uitroep van verba»
ving. toen Sylvia het étui hgd open»
gemaakt en er uit haalde, wat voor zijn
verraste oogen op het eerste gezicht
scheen te zijn ccn flitsende cn flikke»
ren ie massa cdclgcstcetnen.
„Moeder zei. dat we dit nooit moes»
ten wegdoen", zei het kind rustig, ter»
win ze het fonkelende moois voor Giles
neerlegde en verrast naar zijn verbaasd
gezcht keek.
„Dit weg doen?" stamelde hij. „maar
hoe ter wereld. ik bedoel, van waar
hc jc moeder dit gekregen?'
„Moeder zei a't'jri dat er nergens zoo
iets bestond als dit", antwoordde Syl»
via. „cn ik vind het erg mooi".
„Zoo, vind jc het mooi, ikleinc meid?"
bromde Giles lachend, „wel, het is ook
buitengewoon mooi; het is alsof je een
schat vindt", zei hij, terwijl hij het
kleinood opnam en nauwkeurig be»
keek.
Op het eerste gezicht had het hem
een hanger geleken, maar bij nadere
beschouwing zag hij dat het zoowel als
hanger als broche kon gedragen wor»
den. Hij bekeek "het vol bewondering;
de grootte en dc pracht van de stee»
ncn verrukten hem. In het midden bc»
vond zich een reusachtige smaragd,
van een prachtige, levendige kleur,
omringd door diamanten van buiten»
gewone afmeting cn waarde. En daar»
aan hing* aan ccn kettinkje van kleine
'briljanten, ccn klein medaillon, met
ccn rand van smaragden en diaman*
ten.
Elke leek kon direct zien dat dit
prachtstuk van juwelierskunst iets bui»
tengewoon moois en kostbaars was cn
Giles was genoeg op de hoogte om te
beseffen dat hij voor ccn enorme gclds»
waarde in zijn hand hield.
„Je begrijpt niet wat ik bedoel", zei
hij, pogend zoo kalm mogelijk te sprc»
ken; „ik bedoelje kunt me niet
vertellen waar je moeder dit stuk
vandaan had?"
„Moeder heeft het altijd gehad, ge»
loof ik", antwoordde Sylvia'; „toen ik
neg heel klein was liet ze me het wel»
eens zien. Ik kan me niet herinneren
1 dat ze het niet gehad heeft en ze
zei dat het buitengewoon kostbaar w
en dat ik er erg goed op moest pas»
sen en het nooit aan iemand laten zien
voor ik heel groot was. Maar aan u
kan ik het toch wel laten zien, niet»
waar? Ze zei immers dat ik het moest
krijgen en aan u laten zien. dien avond
toenhaar lippen trilden en ze
brak plotseling den zin af; „en boven*
dien, nu hoor ik bij u, is 't niet zoo?"
eindigde ze met een zenuwachtig glim»
lachje.
„Ja, je hoort nu bij mij", antwoord*
de hij op vriendelijken toon. terwijl hij
even zijn hand op haar zacht haar
legde, „totdat wc familie van je vin»
den, waar je het héél goed zou kunnen
hebben. We moeten eens in de paple»
ren van jc moeder zoeken cn kijken
wat we'kunnen vinden over jullie fa»
milic".
„We hebben nooit familie gehad:
moeder cn ik hebben nooit iemand
anders gehad dan elkaar".
„En.... je vader?" Giles aarzelde
om deze vraag tc doen cn zijn oogen
ontweken die van het kind.
„Ik kan mij mijn vader niet meer
herinneren", zei zc, „cn moeder kon
het niet verdragen als ik er naar
vroeg; het maakte haar erg ongeluk»
kig als ik dat deed en daardoor weet
ik niets van hem".
.Heb »jc geen portret van bcm?"
S\ hchudrlc ontkennend het hoofd.
„Ik denk dat het moeder erg veei
verdriet zou hebben gedaan, naar zijn
portret tc moeten kijken", klonk het
wijze antwoord, „ze zei vaak dat ze
"t niet kon verdragen als zij z'n gezicht
weer voor zich zag, omdat ze zoo vree»
selijk veel verdriet ervan had dat hij
voor altijd van haar was weggegaan".
„En".... Giles aarzelde opnieuw
..heb je altijd buiten Engeland ge»
woond?"
„Ik heb neg ten flauwe herinnering
aan Engeland. Daar woonden we in
een mooi huis. heel groot cn heel sta»
tig cn ik was nog heel klein, maar ik
weet toch nog wel wat van het groote
liuis en van moeder die heelemaal in
het wit was, met een hccle boel glin»
sto.rci.de stcenen in het haar en om de
hals. Maar daarna hebben wc nu hier,
dan daar gewoon.!, altijd in hotelka»
mers als deze of in een pension. En
moeder droeg ook nooit meer witte
japonnen en mooie stecncn".
,.En zijn al de papieren van je moe»
dtr hierin?" Giles legde zijn hand op
een versleten leeren portefeuille, die
naast het ivoren kistje lag. „Zijn er
nergens anders meer? Brieven of an»
dere stukken?"
„Neen, anders niets. We hadden al»
len maar die groote kist met al onze
dingen er in". Sylvia wees op den groo»
ter koffer in den hoek „en moeder be»
waarde alle papieren in deze map."
liet kind gaf Tredman een sleutel en
met tegenzin maakte hij de map open
en haalde cr een bundeltje papieren
uit, die hij een voor een openvouwde,
met een onaangenaam gevoel dat hij
de intimiteiten van de overledene na»
ploos, ofschoon hij besefte, dat het
niet anders kon. Toen hij klaar
wist hij echter nog net zooveel
het .verleden en de relaties .-an Mrs.
Burnett als te voren. Voor het mee»
rendcel hadden de papierert niet veei
om het lijf. Enkele betaalde rekenin»
gen, ccn paar brieven in ouderwet»
sche krulletters beginnende met „Ge»
liefde dochter', en eindigend: ,„Je lief»
hebbende moeder", vele jaren geleden
geschreven en dan een brief in een
kloeke. uiterst»karakteristieke mannen*
hand. Maar geen van de brieven ver»
sohafte dc begeerde inlichtingen. Geen
van alle bevatte een adres: de brieven
van de moeder waren edft allegaartje
van allemaal alledaagsche mededeclin»
gen cn de brief van den man was een
hartstochtelijke liefdesbrief, maar de
onderteckcning gaf geen sleutel tot de
identiteit van den schrijver: er stond
alleen maar: „Jc liefste".
„Haar minnaar of haar man", Mitste
het door GileS' brein, toen hij met een
*zucht de papieren weer dichtvouwde
en ze weer in het elastiek deed. dat
v.e bij elkaar hield. Er was nog een
Iricin document in de portefeuille ach»
tcrgchlcvcn cn dc jonge man wenschte
zich zelf reeds geluk toen hij er op
'zag staan: „Mijn laatste wil en testa»
ment. Joan Burnett".
Maar opnieuw wachtte hem een te»
leurstelling. Het testament was totaai
informeel en hij betwijfelde ten zeer»
ste of het wel wettig zou zijn. Het
luidde aldus:
„Ik, Joan Burnett, geef cn .ver»
maak aan Sylvia Mary, mijn ecnig
kmd, alles wat ik bij mijn overlij»
den bezit, het ivoten kistje met
zijn inhoud inbegrepen. Zij mag
dit nooit van de hand doen of
vcivrecmden tot lat de dag komt".
Op dezen onbegrijpelijken zin volg»
de de -handteeker.ing: Joan Burnett,
en daar achter de handteekeningen eer
getuigen: Jean Martean en Marie Co»
chot blijkbaar hotelbedienden, want
hun handteekening wees er niet op dat
•ze gewoon waren veei te schrijven cn
'bovendien stond achter hun namen
„domestique" en het adres van ccn
hotel in ccn afgelegen Fransoh stadje.
Het was twee jaar geleden opgesteld.
Dit vormde de geheele inhoud
an de portefeuille, dat was alles
waarop Giles zooveel hoop had ge»
steld. Hij keek naar Sylvia met een
verbijsterden trek op zijn gezicht, ter»
wijl hij dc papieren bijeen zocht en
ze weer op hun plaats legde.
(Wordt vervolgd).
