HAARLEM'S DAGBLAD In ©Ik Gezin PUHOL 8 ZATERDAG 23 OCT. 1926 TWEEDE BLAD VAN OUDE TIJDEN. Uit een bezuinigingsrapport van het jaar 1848. HOE TOT NORMALE WONINGHUREN TE KOMEN? Een belangrijk vraagstuk, óók voor Haarlem. Het ie op het terrein van woning» huren een chaos. Niet alleen te Haar» lem, maar overal waar huizen me* steun van de overheid zijn gebouwd. De huren van middenstands# cn arbei derswoningen worden niet bepaald door den stand en de grootte, maar alleen door den tijd waarin zij ge» bouwd werden. En de bouwkosten heb» ben geducht geschommeld. in 1918 waren ze 313% hoogcr dan in 1913, maar in 1924 en 1925 ,was dit weer gedaald tot 160%. Natuurlijk zijn dus de huren van de woningen in den duur» sten tijd gebouwd 19181921 het hoogst. Te Haarlem zijn die verschillen ook zeer belangrijk. De woningen die voor den oorlog zijn gebouwd hebben dc laagste huren. De bewoners van dc huizen in de duurste jaren gezet gaan onder de hoogste huren gebukt. Voor een groot aantal arbeiderswon.ngen moet zelfs 8 gulden huur per weck be» taald wQrden. Gelukkig kon de laatste jaren weer zoo goedkoop gebouwd worden dat er weer huren van 5.50 gulden berekend konden worden. Er is nu een streven om te trachten aan de chaos op huurgebied een einde te maken. Het probleem is onder oogen gezien door cco commis sie ingesteld door de Verceniging van Nederlandsche gemeenten en den No tionalen Woningraad. Erkende autori» tciten op het gebied van den woning» bouw hadden in die commissie zit» ting. De commissie komt met belangrijke voorstellen, want zij is tot de overtui» ging gekomen, dat alleen krachtig in» grijpen kan baten. Het voorstel komj hierop neer dat voor alle perceelen met overheidssteun gebouwd een normaabbouwprijs za! worden bepaald. Uitgegaan wordt van de berekening, dat de tegenwoordige bouwprijzen die de laatste jaren vrijwel stationair gebleven zijn wor» den aangenomen als de rormaabprijzen Er wordt dus geschat wat elk huis op idit moment van bouw zou kosten. Men bopwt nu 60% duurder dan voor 1913, maar Lijna 100% goedkooper dan -n het duurste jaar 1920. H - volg is. dat op de huizen die v 1916 ge» bouwd zijn op de kapitaa!»waarde on» geveer 30 000.000 gulden bijgeschreven kan worden, maar daarcnöegen moeten op de huizen die van 1917 tot 1924 ge bouwd zijn f 208.860.000 worden af ge» schreven. Alzoo een nadeel van ongeveer 178.860.000. Dit is wel te verklaren want de mees te huizen zijn in den allerduursten tijd gezet. In het geheel zijn sinds 1905 f 611.306.541 aan voorschotten gegeven om daarmede 125.225 huizen ie bouwen. Alleen in 1920 werden 22221 huizen gebouwd en in 1921 22808. In die twee jaar tezamen dus ongeveer meer dan 1/3 van het totaal. De commissie geeft in overweging dat het rijk 3/4 van dit bedrag van f 178.000.000 voor haar rekening neemt «n de betrokken gemeentebesturen 1(4. Dan is meteen de gehccle strop van den woningbouw afgeschreven, omdat dan voortaan de huren berekend kun» nen worden naar de normale kapitalen die nog in den woningbouw gestoken zijn.. Reeds nu betalen rijk en gemeen ten elk jaar belangrijke sommen om de bestaande tekorten op den woning» dienst te dekken. Het gevolg van zoo'n reorganisatie zou zijn, dat de huizen in den goed- koopen tijd gebouwd eenigsz ins in huurprijs zouden stijgen, terwijl de huren van de dure huizen belangrijk zouden verminderen. Daardoor zou een bestaande onbillijkheid worden wegge» nomen. Bovendien wil de commissie, dat het rijk de rente van verschillende kapita» len aan woningbouwverenigingen ge» '.eend za! verlagen van 6 tot 5%. De rentestandaard is nu zoo gedaald, dat op die verlaging aanspraak gemaakt kan Worden. Alleen die renteverlaging zou een huurvermindcring betecke.ocn over het gehecle lar.d van f 695.00»). Voor een huis dat f 3000 heeft gekost van bouwen zou dit een huurverlaging van f 0.50 per week beteekenen. voor een huis van f 8000 zelfs f 1.33 per week. De gemeente 's Gravcnhage heeft zelf geld opgenomen.bij een particuliere bank voor 5% en daarmede het 6% rijksvoorschot voor den woningbouw afgelost. Wij teekenen hierbij aan, dat ook wethouder Reinalda zich beijvert om de rente van het geld voor woning bouwverenigingen te verlagen tot 5%. Tenslotte geeft de oommissie in over» weging om aan gezinnen die een nor» male huur ni«t kunnen betalen steun te geven van rijks» cn gemeentewege, maar die steur.»verlecning niet te be» perken tot de bewoners van huizen van een woningbouwvereniging of ge meente, omdat dit een onbillijkheid wordt geacht. VOOR DEN POLITIE. RECHTER De vriendelijke blik. De vriendelijke blik, die nad het gc» Gaan, die had gemaakt dat heden een jeugdig Amsicrdamsch vrouwtje voor den Politierechter moest ver» schijnen, een vrouwtje, dat pas vier ir.aa.-.dcn was getrouwd. Ze was tc Zaandam werkzaam en eiken dag ging zij met dc boot, waar» op haar man als dckknccht werkzaam was, van Amsterdam naar Zaandam. Als pas getrouwde vrouwtjes, wat ze wat jalocrsch van aanleg. Toen ze n eende dat een mede-passagierster haar man een vriendclijken blik en een lachje toewierp, kon ze dat niet uit» staan, „haar bloed ging aan het koken", zooals de populaire uitdrukking zegt. Al voor dc boot Zaandam genaderd was stapte ze af, om haar te Zaandam te kunnen opwachten, de vrouw die het had gewaagd haar man zoo vrien» dclijk aan te kijken. Deze vrouw, een jeugdige fabrieksarbeidster, was wel wat bang geworden. Ze durfde te Zaandam bijna de boot niet afgaan. Maar een v iendin had gezegd: doe hit gerust maar. Zc zal wcl.doorloopcn. Dc fabrieksarbeidster had zich ver» klockt en was dan maar afgestapt. Maar nauw had ze een paar stappen tc Zaandam gedaan of daar kwam ze het jaloersche vrouwtje tegen. Die had haar mantel al af gedaan, en stond „met dc mouwen in dc hoogte", zoo vei Klaarde heden dc fabrieksarbeidster, ha-r op te wachten. Het beloofde wat. En cr kwam ook wat. Ik zal jc afranselen, al zal ik er ook voor in de gevangenis komen", had verdachte in haar overmoed uitgeroe» pen. Een uitdrukking waar zc nu wel spijt van had. De fabrieksarbeidster was geslagen cn gekarbd en zoo nog al toegetakeld al het dan niet ...^tig in ue gevol» gen. Dat alles om dat ééne vriendelijke b'-kje! Op de vraag van den Politierechter zcicic get., de fabrieksarbeidster, dat ze den man van den verdachte al lang kende, daar ze iederen dag met de noot gir.g Het O. M. zeide dat het had verno» men dat verdachte had gezegd, dat zc er wel ccn paar jaar voor over had. Nu, zoo duur zijn wij hier niet, deed het O. M. opmerken. Maar verdachte moet toch weten dat ze zoo iets niet doen mag. Tegen verdachte vorderde het O.M. dan 10 of 5 dagen. Dc politierechter veroordeelde ver» drchtc tot f 6 of 3 dagen. HOLLANDSCHE HANDELSBANK. Dc vergadering van crediteuren. CREDITEUREN VERKLAREN ZICH VOOR VERLENGING DER SURSéANCE. Zooals wij reeds meldden had Vrij» dagmiddag in het Paleis van Justitie al» hier de vergadering plaats van credi# teuren der Hoi'.ar.dsche Handelsbank, ter bespreking van dc aanvraag om verlenging der surséance van betaling. Dc Rechtbank bestond uit Mr. P. J. G. van der Muelen (President), Mr. Van Nes van Meerkerk, Mr. Haga en Mr. Hoyer, Ofi'icicr van Justitie. Aanwezig waren een dertigtal schuld cischers, de raadsman van de Bank, Mr. R. G. Bakhuizen van den Brink en de bewindvoerders de heeren Mr. J. Dee» nik en L. J. van Rossem. De meeste crediteuren hadden een machtiging verstrekt aan Mr. Bakhui» zen van den Brink of lieten zich door anderen vertegenwoordigen. Verschillende crediteuren, die niet verschenen waren, hadden zich ook niet doen vertegenwoordigen. Het controlccren van de namen der crediteuren en hun vorderingen eisch» te geruimen tijd. Hierna gaf de bewindvoerder, Mr. Dccnik, daartoe door den President in de gelegenheid gesteld, een korte toe» lichting. Spr. meende dat de stand van zaken uit Je verslagen voldoende be» kend is. De eenige vraag, die nu nog beantwoord moet worden, is: bestaat er nog kans op bevrediging van credi» teuren? Bewindvoerders zijn van oor» deel, dat die kans bestaat. Door de Bank is een accoord aangeboden. Be» windvoerders achien aanneming van dit accoord in het belang van credi» teuren en zij zijn al een heel eind op weg om de algemeene goedkeuring der crediteuren er van te krijgen. Vijf, zes of zeven crediteuren hebben het ac# coord nog niet geteekend. Op deze gronden meende spr. dat verlenging der surséance wenschelijk is. Dc President: U hebt dus gegronde hoop dat die crediteuren nog zullen toelrcden? Mr. Dcenik: Die hoop hebben we, mijnheer de President! Hierna was gelegenheid voor het stellen van vragen. Mr. van Loben Seis vroeg of het ac« coord ook tot stand zou kunnen ko men, a!s er een strafrechterlijke ver» volging wordt ingesteld. Mr. Bakhuizen van den Brink ant» woordde dat het accoord onderhevig is aan de beperking, dat het alleen tot stand komt als er geen strafrechterlijke ervolging wordt ingesteld. Hierna werd gestemd. De crediteuren verklaarden zich met 220 tegen 3 stemmen vóór verlenging der surséance. De President vroeg of er al over ge» dacht was, welke tijdsduur voor de erlenging wenschelijk zou zijn. Mr. Bakhuizen van den Brink ant# woordde dat zes maanden is gevraagd. Spr. achtte dezen ti;d voldoende maar had geen bezwaar tegen écn jaar. Mr. Dcenik merkte op dat de zaak onderzoek is en dus wel binnen af» zienbaren tijd zal gedecideerd worden of al dan niet een vervolging zal wor» den ingesteld. Gesteld dat het na drie weken tot een vervolging komt en dus het accoord niet doorgaat, dan kunnen toch bewindvoerders tot een uitkce» ring overgaa;.. De belangen van credi» teuren worden dus absoluut niet be» nadeeld als er een verlenging van 6 maanden wordt toegestaan. Mr. Visser 't Hooft bracht nog in t midden dat er crediteuren zijn die gaarne spoedig een uitkeering ontvan» gen. Mr. Deenik zeide dat er spoedig een uitkeering zal kunnen geschieden. Zoodra er licht komt wordt met de uitkeeringen begonnen. Hierna werd de vergadering geslo» ten. De Rechtbank zal Dinsdag 26 Octo» ber te 11 uur uitspraak doen. GEVONDEN DIEREN EN VOOR» WERPEN. Terug te bekomen bij: O. W. Visser, Vrouwehekstraat 29, bankbiljet: H. J. Jochcms, Spoor» wegslraat 28 rood, beursje met in» houd; Polliebureau, Smedestraat, bril in étui; C. Koker GrAote Houtstraat 8, beursje; W. Bosman. Zijlstraat 82, broodtrommeltje; D. Groen, Pietcr Kiesstraat 51, beenbeschermer; Storm, Nic. v. d. Laanstraat 13, horlogedek» scl; C. T. v. Veen, Camphuy'sstraat 24, motorhandschoen: S. Kruyt, Bal» juwslaan 11. hondenhalsband met pen» ncing; v. d. Meij, Brouwersstraat 55. keeshond. Fauna; N. de Lee. Lcidsche» straat 32 b geel hondje; Fauna; Blank» water. Moienysteeg 19. grijze poes. Fau» na; Cliteur. Sophi_astraat 16, grijze poes Fauna; v. Luin; van Keulenstraat 31 grijze poes. Fauna; van Niekerk, Bak» kerstraat 48. witgrijze poes, Fauna; W. Dijkstra. Alberdingk Thijmstraat 6, portemor.naie en tandpasta; C. Alber» ti. van der Vinnestraat 18. br. grijze schoen; C. P. Alkemade, Noordwijk. taschie m. i. en ring; met sleutels; J. W. Mugge .Brouwerskade 75, padvin» dersmes; 'NGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts. per regel. komt elk oogenblik Purol te pas: de man beeft het noodig bij het scheren, de vrouw bij het toilet, het kind bii ge» smette huid, groot en klein bij brand» en snijwonden, bij ruwe en schrale huid, springende Unpen winterhanden en win» tervoeten. Moeder weet dat alle leden van het gezin er mede gebaat zijn en heeft daarom altijd een doos bij de band staan. Bij Apoth. en Dro» gisten in doozen van 30, 60 en 90 cent. Tube 80 cent. Het Verzacht en Geneest „Dan bij eenen zoo ongunsti^en Pinian-' eieelan toestand, ia het niet alleen zaak om de middelen aan te vullen, maar tevena be-, .angiijK om te onderzoeken of er geene doelmatige bezuinigingen kn de uitgaven zouden kunnen daargesteld werden." Het geldt hier don finaneieelen toestand van Haarlem in het midden der vorge eeuw. Gedeputeerde Staten van Noord-Hoi- land hebben den staat van begrooting voor liet dienstjaar 1848 gearresteerd, en zen den dien aact het gemeentebestuur met de mededeel'ing, dat „dezelve tot gezette de liberation aanleiding heeft gegeven en wij met leedwezen de aanhoudende achter uitgang van uwe geldelijke aangelegenhe den hebben waargenomen." Dit schrijven van 22 December 1847, l.<: had van gisteren kunnen zijn, veronde: ateld, d>t in October een etaat van begroo nog kon gearresteerd worden. Ik bedoel maar, da: wij van zoo'n brief niet opkijken, omdat wij etaan voor precies dezelfde moeilijkheden. De fmancieele toestand moet ongunstig heeten. Verbetering te te verwa- Ltn van het invoeren van nieuwe belastingen of van doelmatige bezuinig::: gen of van het een en het ander. De vrar.c Laat ons zien, hoe onze grootouders ge -h; en wat zij gevonden h-.-hhen He: wa na moeilijke, onru -tig® tijden zoo om en bij het jaar 13W). Iedereen was overtu gd van de noodzakelijkheid om op de eted<? li,ke uttgaveu te bezuinigen over het :n voeren van nieuwe belastingen spreek tk ditmaal n:et maar niemand wist goed waarmee te beginnen. Ook dit vraagstuk one niet vreemd. Juist jaarom lijkt het mij de moeite waard eens na te gaan, hoe een voorgaand geslacht getracht heeft het op te lossen. Naar aanleiding van het schrijven van (.deputeerden, tiedooi de Raad, in zijn vergadering van 12 Jj-:u*ri 1348, ,,die Mis e ït -n in handen van een Commit aie, en dezelve te verzoeken don Raad te a enen van con* der at ten en advies un nr.de de bezuinigingen, welke naar ha ir oordeel'zouden zijn >n te voeren." In de vnsadcring van 9 Februari werden tot Je den dezer commissie benoemd: Jhr. L. I. Quarles van Dfford, Mr. F. W. baron van f y: iioif Jhr. G. I'. C. van Brtugol cn Mr. A. H. van W.ckevoort Crommelin. Een 0 i:baar gezelschap. De heereu verrichtten hun arbeid met be kwamen speed. Reeds in de vergadering van £5 April kon. bij monde van Jhr. Qujrics van L'fford rapport worden uitge bracht. Het it dit rapport, waaruit ik het een en ander ga incedeelen. Al ii.»di'!ijk wijst het op deze moeilijk h«1et algemeen belang eiecht bezin ii.z .jen, welke niet kunnen worden daar (t.-i'id, zonder ind.vidueele belangen t< kwe ..en." De lezer z et, waarheen het gaat: ej rii opofferingen gevraagd worden, <b jaarwedden moeten worden verlaagd. Maar d«- ntnr- ie gevoelt, hoe pijnujk het dit te moeien root* t ellen„het is zeker me: u iiig leedgevoel, dat de loden van licv Pt«:uur zich gedrongen voelen vermin de- :.„«n n te voeren, daar waar zij den go' touwen Ambtenaar zoo gaarne mini r in.-.:» voor zijne dionstcn zouden uriiien N .i. dat do jaarwedden te 1 a i on, maar de toestand eisch'.e in gr .i maatregelen. Allereerst moeten afgeschaft worden de van dc leden van den 1-1 del Achtb. Raad ad f 800." Juist tweo jar.r gtMcQ was besloten deze uitkeering te handhaven. Op dit beslui: wenscht de com Tu'esle echter te doen terugkomen, „dewijl Haarlemmer Halletjes EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE Geachte toehoorders, het doet mij genoegen dat ik. na ccn ongesteldheid van veerden dagen of twee weken, weer in uw midden verschijnen mag om u dc mooiste kant. fijner dan Valenciennes, van Kortrijk of van Brussel, tc verkoo» pen voor prijzen, waartegen dc grootc magazijnen in Londen. Brussel en Pa rijs u nog niet het onnoozelste ka» toen leveren. Denk niet, dat ik kwaad spreek van die groote hccrcn. ze laten voor mij en andere gcsjochte markt kooplui ccn kleinigheidje over om „van tc leven. Heb ik niet eergisteren op den hock van dc KalvcrsiVaat cn dc Dam een van de hecrcn zelf ontmoet? Ik neem mijn hoedje af cn zeg beleefd: „dag. meneer". „Goeicn morgen", zegt hij en loopt verder. Kom ik bij het Spui een anderen meneer tegen: „Goeien morgen, meneer", zeg ik weer en groet beleefd. „Goeicn morgen", zegt hij en gaat weer door. En kijk. net of 't spel zoo sprak, daar loopt me ccn derde meneer voorbij. „Goeicn morgen, me neer", zeg ik cn neem wrer mijn hoedje van mijn hoofd af. „Goeicn morgen' zcit hij en stapt stevig door. want 't Ücn al zoo tegen kantoortijd. „Wat doe ik met drie goeie morgens", denk ik bij mezelf, want er was dien dag nergens markt cn dus niemendal te vcrd'cncn. Zoo hou ik het er voor. dat die drie grootc mcnccren den dag van vandaag pcdocld hebben cn als ik nou maar een goeicn morgen heb in dc kant, dan ben ik al gelukkig cn tevreden en dankbaar, dat ik het te danken heb aan de hccrcn cn aan de gunst en de recommandatie van dc dames op de Maandagschc markt tc Haarlem. Jullie denken misschien: dat fs maar ccn praatje van den koopman om ons in tc pakken. Hij meerri cr niemendal van. Ik zal jc zeggen dat ik het meen mot mijn mond. met mijn oogen, met mijn keel. met mijn stembanden, cn met mijn handen cn voeten erbij, die ik noodig heb als brood wanneer ik hier op dc Markt sta. Toen ik zoo ziek lag in mijn huis i'c Amsterdam komt dc brie vcnbcstcllcr cn klimt de trappen op cn zegt tegen mijn vrouw: „ik wou wel juf frouw, dat jc mevrouw van Aalst was of mevrouw van Eeghen". „Waar om?" zegt mijn vrouw. „Dan woonde jc gelijkvloers cn niet drie hoog zcit dc man. „want ik ben komende week negen en vijftig en mijn borst' is niet meer wat die in mijn jeugd placht tc wezen „Allo", zegt mijn vrouw, „vijf dagen van dc zes staat mijn man op den vlak: ken grond achter zijn stalletje; dan hoef je geen deur open tc doen cn n'ct eens te bellen. Is het! nou erg, dat Jc zoo'n deze bezuini^aog voor niematnd eenig bc zwaar kan opleveren en van d® goede ge t ïidheid van dez® Vergadering doet blij keu." Inderdaad hebben de raadsleden, itvds voor het tweede halfjaar van 1843, va:, ilea® toelage afstand gedaan ten behoeve dcr stedelijke ka». Kon verder het getal wethoudere niet met een verminderd worden, op twee in plaats van op drie worden bepaald! De gelegenheid daartoe was er Mr. H. A. Crommelin had eervol omslag gekregen, en „wij vernemen, dat hier door den ge regelden gang van zaken niet zal benadeeld worden en (je werkzaamheden gemakkelijk •rider den Heer Burgemeester en de twee Wethouder® kunnen verdeeld worden." Wie bedenkt, dat wij misschien aan een ïjfden wethouder toe zijn, kan daaruit af don, hoezeer de werkzaamheden Bederr l en tijd zijn uitgebreid. De Raad ging me. Let vooretel mee. Men zou den kon Lig ver zoeken „die betrekking vooralsnog niet te vervullen". Wat nu de verlaging der jaarwedden be 'reft: de burgemeester kan met f 206 uur, -cr tevreden zijn, ieder der wethouders met f 100, de secretaris kon I 200 op zijn .-actcmcnt laten vallen. De etedelijke on- sanger zelfs f 500. Dit was, op een tract* ment van f 3000 niet weinig, maar h®t trac teroent zelf was hoog. Deze ambtenaar ge noot bovendien een toelage van f 100 voor „njrie administratie der gelden de corpo- i.u.i-n en neeringen betreffende", de ad ministratie dus der gildegoederen, die ee- irrt 17SÓ, toen de gilden werden opgeheven afz- ler'ijk werden beheerd. Voorts brach-, hij «en «om in rekening „voor bijzondere werkzaamheden". En dit, meende de com miss e, behoorde nu op te houden. Volgt een reeks ambtenaren, die uitge loodigd worden een offer te brengen :n het algemeen belang; de opzichter der stad- gebouwen, de 6tadshor!ogemaker, die met «•cn gulden per dag tevreden behoort te zijn, do boomsluiters, de koster van de Groote Kerk en vele andere. Merkwaar-li,.- f. hoe sommige tractememen beetonden •■it tal van kleine toelagen, verbonden aa:. werkzaamheden, die weinig of niets om ij f hadden. Vele kleintje® maken een roote. Maar dit gold ook voor de begroo tintt. die teveel van zulke kleintjes had. Wij zullen nog meer posten schrappen of wijzigen. II. E. KNAPPERT. STADSNIEUWS. PERSONALIA Dc volgende gediplomeerden van de Middelbare Technische School tc Haar» Icm zijn geplaatst in dc nagenoemde betrekkingen, dc heer H. G. Bcelcn, afdccling Weg» cn Waterbouwkunde, als buitengewoon opzichter van den Rijkswaterstaat, bij dc Maaskanalisatie tc Roermond; dc heer G. J. Parmentier, afdccling Weg» cn Waterbouwkunde, als Technisch ambtenaar bij de Locale Werken van het Gouvernement Su» ma tra's Oostkust tc Mednn; de heer J F. Bodiféc, afdceling Elcetrotcch» nick, als clectro«tcchnicus in dc fabriek der Bell Telephone Manufacturing Company (Western Electric) te Ant werpen; dc heer D. Volmer, afdceling Schtcpsbouwkunde, als assistent»chef van het Etablissement bij dc Kon. Ncderl. Stoomboot»Mij. te Amstcr» dam. paar trappen opklimt als hij casueel een enkelen keer ziek is. De rijkdom waagt cr leven om de bergen op te klimmen Maar wat breng jc nou voor mijn man mee?" „Zes briefkaarten cn drie Ansichten", zcit de besteller en mijn hart werd cr door verwarmd, want zc waren gcschre» ven door vastte klantjes van me uit Haarlem cn Heemstede cn Haarlemmer» liedc een was cr bij van een heel oud grootje met opgezwollen knokkels van de rheurnatick. Zie je de stumper tob» ben om mc te schrijven. En allemaal om tc vragen of ik gauw op dc Markt weer» om kwam. want dat het zoo sril was op dc Oude Gracht. Nu zult u vragen hoe ik toch ziek geworden ben. Dat zit zoo: drie weken geleden stond ik eerst in dc tocht uit' dc Jacobijncstraat cn daar op eens draait dc wind cn schiet dc tocht van dc Raaks cn door die afkoeling eerst op mijn borst en toen op mijn rug heb ik het tc pakken gekregen. Twee dagen later had ik koorts. „In bed blij» ven", zei dc dokter, „mijn drankie slik ken. jc mond houden en ferm transpirec» ren, als ik het zoo zeggen mag. dames cn hecren. Nou. het ging maar niet voor uit cn ik zeg al: „vrouw, als het niet bc= ter gaat zal ik jc gauw moeten groe ten. Daar begint mijn oudje te grienen: ,.je bent nog lang niet oud genoeg cn wat moet cr dan van mij worden en van onze middelste dochter die al acht ver- rcljaars haar bovensten besten man ver» loren het en van ons oomzeggertje, dat wc genaast hebben omdat het kind an» ders in 't Weeshuis moest?" Moet je goed luisteren: toen ik de zes briefkaarten cn de drie Ansichten gekregen had uit Haarlem en omstre» ken, allemaal met dc beste wcnschen voor den zieken koopman van dc Maandagmarkt, toen kreeg ik opeens ccn warmte over mijn hart als een gloeiende kachel en de koorts ging weg en ik kreeg op eens een zwaren honger cn zat net aan een bord erwten# soep met worst, toen komt dc dokter cn roept: „wat is hier voor een wonder gebeurd! Dat komt van mijn laatste drankie". Net wil mijn vrouw antwoor» den, toen knijp ik ze eventjes in haar arm, want van het laatste drankie had ik maar één lepel genomen omdat het zoo bitter was. De koopman houdt meer van zoet, moet je weten. Als de dames en hecrcn soms centen tc veel hebben, de St. Niklaas komt gauw an cn ik ben dol op banketletter. Je zult wel zeggen: mijn stalletje is leeg en waar blijft de koopwaar! Ik zal het jelui vertellen: het is een geheim, dat op zijn tijd zal worden opgelost. I.oop dus niet weg. want dan woon je dit niet bij. De politic weet cr alles van, maar die vertelt het ook niet, want de mannen van dc politic weten best een geheim te bewaren. Net als dc president van de Noordpoobrepu» bliek, die op zijn laatsten doortocht te Amsterdam mij kwam bezoeken, om dat ik hem tien jaar geleden afgeholpen heb van een hardnekkigen wrat in zijn hals met een tinctuurtje dat ik zelf op ccn mooien zomermiddag uitgevonden heb tot welzijn der mepschhcid. „Niet dat ik er hinder van heb", zei de pre sident, „want ik heb die wrat van mijn leven nog niet gezien, maar 't is zoo onplezierig als de ijsberen en de wal russen mc in den nek zien cn beginnen te lachen omdat ze mijn wrat zoo lec» lijk vinden". Nu ja, zeg jc, dat is dc wrat, maar wat is het geheim? Het was dit: de president van dc Noordpool» rcpuhliek was van huis uit ccn neger, maar iederen morgen wreef hij zich van top tot teen met sneeuw in en om» dat het daar zoo vriest, minstens wel dertig of veertig graden, bleef die witte sneeuw den heclen dag vast op zijn zwarte huid zitten cn zoo wist niemand, dat hij een ncgei was Dit is het ge heim van den president van de Noord» poolrepublick. „Jou durf ik het toever» trouwen, koopman", zei hij. „jij zult het niet verklappen" en dat heb ik tot nu toe aan geen sterveling verteld. Je zult zeggen, dat ik het nou toch vertel, maar het Haorlcmsche publiek is zoo netjes en fatsoenlijk; dat durf ik wel doen. Jij, kwaje bengel van een jon gen, sta je me uit te lachen? Als je niet als de drommel maakt dat jc weg komt, dan zal 't jou vergaan als die an» dere kwajongen te Assen op dc markt Ik sta daar cn verdien mijn schamel stukje brood met een eerlijken handel daar komt een jongen voorbij, net zoo'n lummel van 'n jaar of achttien en schreeuwt me een paar scheldwoorden toe. die ik hier niet zal herhalen, uit respect voor het geachte publick. Juist komt de generaal van de merori sussee voorbij te paard en groet me familiaar met de hand. want die kende me nog uit den tijd, toen hij luitenant was bij 't voetvolk en een verschrikkelijke pijn leed aan zes cksteroogen, drie onder den rechter» cn drie Ander den Imker voet, waar ik hem subiet heb afge holpen in den tijd van een dag en twee en een half uur van den volgen den dag. „Als ik je co:; wederkeer;g van dienst kan wezen", zei hij, „dan heb je maar te spreken". Hij komt daar juist op de markt voorbij en ik vertel hem wat er ge» beurd is. Dc jongen maakt been en en dc generaal zet zijn paard in galop. Ik zeg je menschen: de vonken vliegen uit de steenen. Driemaal rennen ze de heele markt om, de jongen loop' wa". d:c loopen kan en mijn generaal er ach:Li' aan op zijn paard: liocps. hocps. hoeps, het paard dat ccn echte Arabier was, sloeg de vonken met zijn hoeven uit de keien en blies vuur uit zijn neusgaten, net ccn vuurwerk op een volksfeest. Eindelijk had hij hem te pakken en bren<gt hem bij me en laat dien kwajongen excuus vragen voor zijn leelijkc woorden en alvast meteen voor, alle nare woorden, die hij i:i zijn leven nog tegen andere fatsoen lijke menschen zeggen zou, want als dat er eenmaal inzit gaat die slechte 3ard er zoo gauw nie» uit en als jij niet oppast, jij kwaje aap, die daar staat tc gluren (ja. ik Zie jc wel) als je niet oppast kom je nog onder de paraplu op het Harraenjansenveld tc» recht. Met uw welnemen en goedvinden zal ik n" even een eigaretje opsteken, al» hoewel ik meer van een sigaar hou. maar die is me door den dokter voor de eerste vier weken verboden. „Jc orgaan zou er door beschadigd raken", zei hij. „en dat zou doodjammer wc» zen van zoo'n klankrijke stem'. Het was vriendelijk bedoeld, maar ik kreeg cr toch dc tranen van in mijn oogen, omdat ik er door herinnerd wcrJ aan mijn tijd als zanger in de opera. Dat gelooft u niet, juffrouw, die daar staat op den eersten rang en u ook niet. kwaje bengel op de derde rij, maar k zal jelui de overtuigende bewijzen leveren, dat je afdruipt met beschaam de kaken. Jelui hebt den grootcn Orelio niet gekend in de Nederlandsche Opera van dc Groot en den genialen Alber-, die nog pas gestorven is in dc stad Parfjs. Orelio is ook al overleden. Da: waren me twee zangers Als die n de opera hun motid opendeden hielden alle menschen den adem in om toch maar goed te luisteren; dat duurde nc: zoo lang, tot de politie dat adem in houden verboden heeft omdat het tc lastig was: eiken avond kwam dc dok ter var. de opera bij de kunstmatige ademhaling te pas om ze weer bij tc brengen. Ik had al zoo vaak gevraagd om een kleip rolletje te mogen zingen, want een prachtige baritonstem had ik cn meneer dc Groot zei altijd maar: „bij de eerste vacature, hoor je", maar die vacature kwam niet. Eindelijk, op cen Donderdagavond, daar kwamen zc me halen: den volgenden avond zou Don Cesar de Bazan gespeeld worden cn daar was een heraut voor noodig De repetitie ging prachtig, ik moest alleen maar zingen: de koning van Frankrijk (stap vooruit) h ij na dert! 't Wordt Vrijdagavond, ik popel van verlangen. Wat was er gc» bcurd? In die dagen was mijn branche dc zuid-vruchten, sinaasappelen cn le» moeoen. cn ik had pas ruzie gehad met een paar andere kooplui die nic' ioo glad waren als tk. Ik treed op. Nauwelijks sta ik op 't tooncel, of ze smijten uit het schcllinkle met schillen. Het tooneel zag er uit of 't gesneeuwd had. Met een donderende stem zing :k: de koning van Frankrijk, ik doe een stap vooruit, net op een sinaasappelschil, ik zing nog: h ij nadert en meteen val ik voorover op mijn neus. Het publiek lachte tot het niet meer kon, het gordijn moest vallen en met mijn loopbaan als zanger was het gedaan. Zonder die gemeene concurrentie was ik een beroemd artist geworden, te Parijs. België of Londen. Weten jelui wat mijn zoon zegt? „Vader het is misgeloopen in de noten voor jou en nou heb ik een goed han» deltje in de noten opgezet, ouwe en nieuwe". Dat troost me dan weer. ais vader, die zijn gevoel laat spreken op tijd en \Lij!#. dat er gelegenheid oor :s. De tranen schieten me soms in de oogen. als de jongen in de mor* genurcn zijn noten aanpresenteert op de Nieuwezijds Voorburgwal, dat de echo het geluid weerkaatst tegen de huizen Als ik vanmiddag thuis kom heeft de jongen zijn kostje al weer op gehaald. Zal ik hem zeggen: „jij bent knap, jij bent leep. jij bent piender. Maar de menschen een half uur bezig houden op een leeg stalletje, zonder dat er iemand behoefte heeft om thuis te gaan kijken of de kleine kindertjes' schreeuwen, dat kan je vader alleen. Spiegel je aan papa en je zult het ver brengen in de wereld! Dat zul je gewaar worden, dames en heeren, zoodra de prachtige kant gear# veerd is, die zoolang wegblijft om geheimzinnige redenen^die ik wel. maar kiui nog niet kent, dames en heeren Ik ben evengoed als ieder ander, in 't klein begonnen. Eerst met de Zuid» vruchten, daarna met de sigaren, maar iiie trokken niet te bes', want mc neef had ze gemaakt en die kwam toen pas uit de diamanten en verstond het vak nog niet. Toen heb ik me op de let» terkunde geworpen en heb ouwe boe ken verkocht cn wel nieuwe, als er aan te verdienen was, maar met de letter kunde is 't niks gedaan. Mijn oom Ma- nus zei altijd: ..jongen, neem eer, goeien raad V3n me aan, 't kost me mendal cn jc. kunt er nog plezier van beleven: de beste handel is de snoe- nerij cn de klccdïi. de rest ;s sof. Zoo ben ik dan van de zuidvruchten in de sigaren cn van de boeken in -le manu facturen gekomen en als je mc nou vraagt wat me het best bevalt dan zeg ik: wat dc dames er. hee-eo mc sf- koopen willen, dat is me lief. Ik heb zoo te zeggen geen voorkeur, w-ant een •nanufactuur die ie verkoopt is beter da»r ccn prachtboek waar je mcc zitten blijft. Miin motto is: dien de klanten, dan dien je ook je zelf en moeder de vrouw, die een best mensch is, altijd zorgend voor mij en de kinderen, maar die niet goed verdragen kan dat ik niet regelmatig zorg voor de centen, die noö» dig zijn voor het dagelijksch brood, een likje boter er op cn cen klein stuk» je kaas. Ln zijn wel van die donkere dagen geweest, dat ik niemendal met den handel thuis bracht en dan zei ze: ..laat zooiets nou nooit meer gebeuren, want dat is onnatuurlijk, de man moet de centen verdienen en zijn vrouw moet die naar redelijkheid en billijkheid besteden". Zoo hoort het en zoo rollen dc centen en blijft het werk aan den winkel van Maandag tot Zaterdag en net zoolang, totdat wij weggeroepen worden, vat je en een ander ons han» deltje voortzet en ik njag lijden, dat het onze oudste mag wezen, omdat daar koopmansbloed in zit. Zoo zei mijn vrouw en ik vraag of ze gelijk heeft of niet. Van feminisme en al die fierlefanscn wil ze niemendal weten. ,.De een hier", zeit ze „en de ander daar. zoo is het altijd geweest en zoo moet het blijven". En ajs ik goed zie, dan komt daar eindelijk mijn oud» ste zoon om den hoek van 't Verwulft Seladen met pakken waar die prachtige doozen met kant in zitten, van Valen# ciennes en Kortrijk en Brussel, nou zal ik jc onthullen hft geheim waarom ze zoo laat op de markt komen. In beslag waren ze genomen door meneer den deurwaarder, cen netten man. vanwege een misverstand over een proces en vanmorgen in de vroegte heb ik van een neef de centen gekregen om ze tc lossen en dat is nou gebeurd. Kijk me die jongen draven, als ccn postpaard, als een kameel, als een olifant. Voor» wichtig maar. knaapje, de dames heb» ben nog wel even den tijd en dc prachtige waar mag niet gekreukt worden. Hier is ze dan. die pracVige. eerste klasse, prima prima kant. Als je die draagt, herkent je eigen familie ie niet. de buren vragen welke mark;ez:n er voorbij komt en de musschen hou» den als ze je in 't oog krijgen hun bek van de ontroering. Het eenige jammer is. dat de voorraad niet grooter is. Ja, u dame is aan den eersten koop, dan u met den groenen hoed en u met den nrachtmantel waarom heeft een koonman van nature geen zes knip» handen meegekregen! FIDELIO.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1926 | | pagina 7