HAARLEM'S DAGBLAD
FLITSEN
DE RUSSISCHE DICTATOR STALIN.
BINNENLAND.
FEUILLETON
ZIJN KLEINE MEISJE
DINSDAG 26 OCT. 1926
DERDE BLAD
Zyn Wapenstilstand met de Oppositie.
NIEUWE STRIJD TE VERWACHTEN.
Dc strijd tusschen Stalin, den dicta<
tor van Kusland, cn dc oppositie onder
aanvoering van Trotsky, Zinowjew,
Fjatakow c. a., die het gcnccle land
in rep cn roer bracht, eindigde met een
wapenstilstand, beide parujen durtden
de consequenties van Hun luide ver*
kondigde meeningen niet aan cn gaven
aan een schymvrede dc voorkeur bo>
ven een doorzetten van den strijd tot
een Ueiiniticve overmanning van een
der bclügcrenten.
In algemeene trekken was het ver»
loop v<in den strijd als volgt: Malm,
die een tijdlang de macht met Kamc»
new en Zinowjew, zijn boudgcnootcn
bij den strijd tegen Trotsky, moest dcc
len. besloot zien te ontdoen van deze
bondgenooten cn onbeperkt alleen*
hccrscncr te worden. Hij was te sluw
en te voorzichtig om zijn^trevcn ken»
baar te maken, en bereidde zijn slag
in stilte. Hoe voorzichtig hij echter ook
handelde, Kamenew en Zinowjew ont»
dekten al spoedig zijn plannen cn zoo
ontsteld de eigenaardige ondergrond*
sche strijd, die zoo karakteristiek, voor
dc bolsjcwiki is. Evenals vroeger tij»
dens ucn strijd tusschen het nobele
drietal (Mahn, kamenew en Zinowjew)
en Tiotsky bewaarden ook nu beide
partijen uiterlijk den vrede en dc mas*
sa was ervan overtuigd dat er geen
vuiltje aan dc lucht was. Intusscuen
orgauisecrocn beide groepen haar
krachten, zochten zij boiiugcnoolcn,
voer oen m het geheim onuc-riianoclin*
gen cn bereidden oen aanval voor. De
eerste worsteling vond op dc bijeen»
komst van het centrale coiuitc van dc
bolsjcw.stiscüe partij plaats (ecmgc
n.aaaucn geleden), irotsky hield zich
toen op Oen acntcrgronü cn het was
niet zeker, aan wiens kant hij stond.
Zmowjcw en kamenew leden een sma»
dciijke nederlaag, en Stalin haastte
zich de vruchten van dc overwinning
te plukken cn ontnam den verslagenen
hun betrekkingen. lTun plaats werd in»
genomen door nulliteiten, wier ccnlgc
veimenste was, dat zy Stalin trouw
.waren.
Algemeen dacht men, dat dc oppo»
sitic verslagen was en dat dc positie
van Stalin \oorgocd gevestigd was, te
meer daar kort daarna Uzerzynski, de
civet van de geheime politic, plotseling
overleed, zooüat er in de regccring geen
enkele man overbleef die zich met Ma»
lin ken meten. Dc oppositie beschouw»
de echter haai nederlaag niet als defi»
nit:cf en in stilte bereidde zij den
aanval op Stalin voor. Daar dc bolsjc»
wistischc bladen van Stalin bevel had»
den gekregen om geen stukken van do
oppositieleiders op te nemen, richtten
Zinowjew c s. een geheime drukkerij
op. die duizenden vlugschriften atlever»
de, waarin do politiek van Stalin op
ecu zeer scherpe wijze werd gehekeld.
De besprek ngen, die Zinowjew cn dc
zijnen met Trotsky hadden gevoerd,
leidden ten slotte tot de vorming van
een algemeen fi'ont. Dit was moeilijk te
bereiken, omdat Trotsky nog kort gele»
den door Zinowjew cn Kamenew po een
zeer vinnige wijze werd bestreden,
waarbij een hunner zelfs dc doodstrat
voor Trotskv cischtc. Het gevaar van
den kant win Stalin was echter zoo
groot, dat Trotsky zijn antipathie te»
gen Ziiowjcw en kamenew heeft on»
derdrukt en zich bij hen heeft aange»
sloten.
De oppositie werkte een gemeen»
schappelijk program uit. stelde te vol»
gen tactiek vast cn zette zich aan den
arhc.d Weldra ontstonden in geheel
Rusland „cellen" van dc oppositie;
door het land trokken propagandisten
van de oppositie cn hitsten de leden
vaii de tegccrcnde partij tegen Stalin
op. Ook met niet«boIsjcwiki werden on»
cerhandclingen gevoerd over hun hou»
ding bij een cventueele overwinning
van dc oppositie cn dc vorming van
van een nieuwe regecring. Stalin wist
van zijn spionnen, waarvan sommigen
zich voor den schijn bij do oppositie
hadden aangesloten, wat er gaande
was, en het lukte hem zelfs eens om de
deelnemers aan een groote geheime
vergadering, in een bosch niet ver van
dc hoofdstad, te doen arresteeren.
Het plan van dc oppositie was om
Ier boLsJewistischc conferentie, die 15
October moest geopend worden, den
stormaacval op ac vesting van 5ulin
te hervatten in nocveric zij kans nad
op dc conferentie, die door Malin werd
bijeengeroepen en door zyn agenten
was voorbereid, dc meerderheid te ba»
halen cn Stdin ten val te brengen, is
niet met zekerheid te zeggen. Het komt
ons soo/, dat dit haar niet zou zijn ge»
lukt Hoe dan ook, Stalin heeft de po»
gir.g van de oppositie weten te ver»
ïjuelcn en vel op een heel eenvoudige
wijze: hij stelde de conferentie tot 25
October uit Dc oppositie begreep, dat
hij, zoo noodig, de conferentie op»
nieuw zou kunnen uitstellen of geheel
ervan afzien. Zijn bedoeling was om
dc conferentie niet te doen bijccnko»
men, zoolar.g de oppositie op de een of
andere wijze het zwijgen niet was op»
gelegd.
tingen zijn te groot dan dat een
hechte vrede mogelijk zou zijn-
Trotsky, Zinowjew enz. kunnen zicii
niet bij dictatuur van Stalin neerleg
gen» te meer daar de politiek van de
zen dictator, een man van middel
matige capaciteiten en weinig intel
lect, volgens hun meening het land
ae partij in moeilijkheden moet
brengen. Trotskv zei dan ook. dat de
strijd tegen Stalin zal voortgezet
worden, z.j in andere Vormen
DR. B. RAPTSCHINSKY.
Stalin is een tegenstander van krasse
maatregelen; waar ccnigszins mogelijk
is. vermijdt hij bloedvergieten. Als het
kan geeft hij de voorkeur aan een
compromis mits zijn eigen positie niet
daaronder lijdt. Moet het tot daden
komen, dan Iaat hij anderen de noodige
besluiten nemen en zelf blijft hij op
den achtergrond. Ook nu volgde hij
zijn beproefde tactiek. Hij liet net een»
tralc comité en het Politbureau, dc
hoogste part ij instelingen der bolsjewi»
ki. moties aannemen, waardoor het ge»
drag van dc leiders van dc oppositie
ten zeerste veroordeeld werd cn de
persoonlijke verantwoordelijkheid van
Trotsky, Zinowjew enz. voor de ver»
warring in dc partij werd vastgesteld.
Toch ging hij niet tot daden over. Dc
mindere goden liet hij zonder meer uit
de partij verwijderen, maar tegen de
leiders ondernam hij niets. Hij liet hen
zelfs hun propaganda voortzetten.
Dit gebeurde omdat intusschen
reeds onderhandelingen werden ge
voerd tus6chen Stalin en de oppo
sitie. Beide partijen marchandeerden
alleen nog over de voorwaarden van
een verzoening. Terwijl de propa
gandisten van beide groepen elkaar
op een verbitterde wijze bestreden,
werd in stilte over een vrede onder
handeld. Volgens de nu gepubliceer
de documenten deden de oppositie
mannen den eersten stap in dezo
richting. 4 October wendden zich
Trotsky, Zinwjew enz. tot het een
trale comité met een brief, waarin
op de noodzakelijkheid werd gewe
zen om een einde aan den strijd te
maken, en op de wenschelijkheid van
hernieuwing van den gemeenschap-
pelijken arbeid werd aangedrongen.
Het centrale comité antwoordde op
7 October met een schrijven» waarin
liet voorstel werd aangenomen en de
vredesvoorwaarden werden gestipu
leerd. De oppositie nam deze voor
stellen aan, zoodat de vrede als ge
sloten kon beschouwd worden- Daar
echter beide groepen elkaar niet
vertrouwden, werd de agitatie voort
gezet. Op 11 October heeft het cen
trale comité aan de leiders van de
oppositie een ultimatum gezondeu
de oppositie werd gesommeerd open
lijk te verklaren, dat zij zich aan hei
central comité onderwerpt, dat zij
elke fractievonming ten scherpste
veroordeelt, dat zij haar organisatie
ontbindt enz- Na verschillende be
sprekingen werden beide groepen het
over alles eens en de oppositie on-
derteekende het stuk. dat het een
trale comité haar had voorgelegd-
De redactie van het stuk inaakt
den indruk alsof de oppositie zich on
voorwaardelijk aan de genade of on
genade van het centrale comité, d.
w. z. van Stalin, heeft overgeleverd.
Dit is echter meer schijn dan werke
lijkheid. Wij weten niet, wat tijdens
do geheime beeprekingen werd over
eengekomen, maar alles wijst er op,
dat Stalin zekere concessies aan de
eischen van de oppositie moest doen-
Bovendien zullen nu de leiders van
de oppositie opnieuw in de regeering
opgenomen worden en hierdoor zal
de alleenheerschappij van Stalin een
knauw krijgen.
De gesloten overeenkomst is geen
vrede, maar een wapenstilstand- Der-
geliike „vredesverdragen"' werden
reeas herhaaldelijk gesloten en tel
kens ontbrandde de strijd na een
zekeren tijd opnieuw. Ook nu zal
het zoo zijn- De tegenstellingen van
belangen, van inzichten, van opvat-
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 728
VERSCHIL VAM SMAAK
DE STAATSBEGROOTING.
NOG ENKELE PUNTEN.
In ons nummer van Maandag gaven
c reeds een en ander over Hoofd*
stuk 1 (Algemeene Beschouwingen)
der Staatsbegrooting 1927. De volgende
punten 2ijn er nog aan ontleend:
Veiligheid der
spoorwegen.
Er zullen nog belangrijke bedragen
op den gewonen dienst worden ge»
bracht, o.m. voor het op een behoor»
lijken voet brengen van dc afschrijvin»
gen op de spoorwegen. De jongste
spoorwegongelukken bij de Vink en bij
Delft hebben groote bezorgdheid ge*
wekt en ernstig de vraag doen rijzen,
of het spoorwegnet wel zoo is gccom
strueerd dat redelijke waarborg voor
eilighcid wordt verkregen. Om aan
redelijke eischen van veiligheid te vol»
doen, kan het noodig zijn werken te
verlichten, die millioenen aan uitgaven
-orderen.
De ontwapening.
Eenige leden vestigden de aandacht
op de beweging voor nationale ont»
wapening, die zich in Nederland ont»
wikkelt tot steeds grooter omvang en
kracht. Zij achtten het niet gewaagd
veronderstellen, dat die beweging
het gevoelen van dc meerderheid der
kiesgerechtigde Nederlanders vertolkt.
Sommige dezer leden drongen er op
aan dc uitgaven voor de militaire
departementen tot de helft te vermin»
deren.
Doodstraf en
Staatsloterij.
Verscheidene leden drongen aan op
stopzetting van de vervolging we»
gens overtreding van den stemplicht.
Voorts wenschtcn enkele leden weder»
invoering van dc doodstraf, afschaf»
fing van de Staatsloterij en van den
verzekeringsdwang.
Onderwijs.
Verscheidene leden merkten op, dat
in de Troonrede naast een wettelijke
regeling van het handelsonderwijs
voorstellen tot het wegnemen van
enkele onnoodige beperkingen van de
vrijheid op het gebied van het lagei
onderwijs in het vooruitzicht worden
gesteld. De vrees is echter gewekt, dat
van het invoeren van verbeteringen op
het gebied van het onderwijs, met
name van het verplichte 7e leerjaar
is afgezien.
Indië.
Eenfgc leden stelden de vraag, of
van een nieuwen koers in Indië sprake
is. Dc woorden van -den Gouverneur»
Generaal, dat hij zou trachten er tegen
te waken, dat dc bestrijding van hen,
die anarchie prediken en daarop aan»
sturen, ontaardt in een stelselmatige
jacht op zoogenaamde extremisten
waarbij dc grens tusschen hen, die
werkelijk staatsgevaarlijk zijn cn die
dit niet zijn, moet verflauwen, wekken
de hoop op een anderen en beteren
koers tegenover de volksbewegingen.
Huwelijkswetgeving.
Eenige leden drongen aan op herzie»
ning van de huwelijkswetgeving. Er
zijn o.a. op het gebied van het huwe»
lijksgoederenrccht onderwerpen, waar.
omtrent een communis opinio of
althans een meerderheid kan geacht
worden te bestaan.
Andere leden zeiden dat groote
voorzichtigheid moet worden in acht
genomen.
-
Baby kan zich maar nooit begrij
pen dat moeder zooveel tijd be»
steedt om hem goed in te pakken
voor zijn dutje
want zoodra zij de deur achter
zich gesloten heeft
I begint hij toch dadelijk lakens en
I dekens naar eigen verkiezing te
I arrangecrcn
en de inspanning die dat vergt
forceert heel d:kwijls de achter»
knoop van zijn hansop
zoodat er eigenlijk geen reden is I
waarom hij dar" ding niet hccle»
maal uit zou doen
en moeder weet drommels goed
dat hij eenvoudig niet kan slapen
met die kriebelige sokken
en nu hij toch eenmaal zoo ge»
zellig bezig is. kan hij nog wel
wat verder gaan
zoodat wanneer tenslotte moeder I om te zien of hij goed ligt. baby
in de karner gluurt zich in den regel zoo aan haar
I bezorgd oog vertoont.
(Nadruk verboden)
POTEMKIN.
Weer een verbod.
Ook de burgemeester van Bergen op
Zoom heeft de opvoering van de
Potemkkufilm verboden.
DE „VLAARDINGEN 25".
Nog een offer aan de zee
12 DOODEN.
Het vreeselijk vermoeden, dat de
Vlaardingen 25" van den reeder
Knoester te Scheveningen bij den jon-g»
sten storm op de Noordzee ter hoogte
van Doggersbank zou zijn vergaan, is
werkelijkheid geworden.
Te Scheveningen :s binengeloopen
de Schcvcningsche logger „Scheven.in*
gen 79", w?arvan de schipper J. Pronk,
verklaard heeft, op de Noordzee ver»
schillende voorwerpen te hebben zien
drijven, als manden enz., afkomstig van
de Vlaardingen 25. Van het schip zelf,
noch mede van de bemanning heeft hij
cenig spoor ontdekt.
Naar de Teeder, de heer Knoester,
aldus de Tel. verzekerde, kan thans wel
a!s vaststaand worden aangenomen, dat
de Vlaardingen 25 met man en muis is
vergaan. Zouden enkele leden der be»
manning zich hebben weten te redden,
dat had dit thans stellig bekend moeten
zijn.
Deze ramp, die weer een groot aantal
Scheveningschc families in rouw zet,
kostte den volgende mannen het leven:
J. de Bruin-, schipper, gehuwd; A.
Pronk, stuurman, vrijgezel; de matro»
zen S. Verbaan, gehuwd; \V. Vink, ge»
huwd; P. Taal, gehuwd; C. Dijkhuizen
gehuwd; L. Spaan, vrijgezel; en A.
Spaan vrijgezel de laatste twee zijn
broers cn verder P. Taal, zoon
den matroos, als oudste en J. Pluggc
als jongste; J. Bol, reepschieter en NV.
Knoester, afhouder, een n-eef van den
recdcr.
Dit vergaan, dat Maandag in dc
Schcvcningsche haven bekend werd, liet
r iet na diepen indruk op allen tc ma;
ken.
OLYMPIADE-POST
ZEGELS.
ZES WAARDEN.
Naar de Tel. verneemt heeft de Re»
geering besloten tot uitgifte van bij»
zondcre frankeerzegels tijdens de
Olympische Spelen in 1928. Het ligt in
dc bedoeling de zegels in zes ver»
schillende waarden uit te geven, t.w.
2, 3, 6, 10, 15 en 30 cent en den ver»
koopprijs te bepalen op 3, 4, 7, 12, 17
en 33 cent.
De meerdere opbrengst van de ze»
gels na aftrek van de frankeerwaar»
de, de kosten van aanmaak, enz.,
komt ten bate van het Nederlandsch
Olympisch Comité.
NEDERLANDSCH FABRIKAAT.
In de October*aflevering van het
maandblad der Vereeniging „Neder»
la-ndsch Fabrikaat" treffen wij allereerst
aan het eerste gedeelte van het verslag
van dc Algemeene Vergadering, op 13
September te Utrecht gehouden, bij
welk verslag is opgenomen een af»
beeiding van een groep van deelnemers
:n deze vergadering.
Vervolgens wordt de aandacht ge»
vestigd op de mogelijkheid van ex»
port naar den Congo.
De opgave van dc Nederlandsche in»
dustrieele films, welke ter beschikking
staan van de Vereeniging, wordt in
elke aflevering uitgebreider, zoo ook in
deze.
Uit het verslag over het ja-ar 192.5
van de afdeeling 's»Gravenh^ge der
Vereeniging blijkt, dat dit afdeelings
bestuur in het afgeloopen jaar niet
heeft stilgezeten, terwijl uit het winter»
program voor het komende seizoen
blijkt, dat krachtig op den ingeslagen
weg wordt voortgegaan.
Ook het wïnterprogramma van de
afdeeling Rotterdam der Vereeniging
in deze aflevering opgenomen, geeft
een zeer uitgebreide en bckngwekken
do reeks bijeenkomsten en filmvoorstel
lingem.
Uit de opsomming van „Wat de Ver»
eenigipg in de laatste maand deed"
blijkt dat krachtig en practisch op ver
schillende wijzen wordj bevorderd het
doel dat de vereeniging zich stelt: „Het
bevorderen van de belangstelling voor
voorwerpen van nationale nijverheid".
EEN ANGSTIG MOMENT.
Het gezin van den heer G v W wonende
aan den Rijksstraatweg in de wijk Hoom
Alphen a. d. Rijn. heeft in den
nacht \an Zaterdag op Zondag bange
oogenbl.kken doorleefd. Omstreeks half
vier stortten plotseling met vreeselijk
lawaai de muren van de benedenkamer
terwijl felle lampen de kamer in een
lichtgloed zetten. Het bleek, dat een
groote vrachtauto thuisbchoorcr.de in de
residentie, die 's morgens uit Dedems»
vaart was vertrokken, de woonkamer
Vas ingereden. Het gevaarte stopte een
meter van de legerstede waar de vrouw
des huizes sliep. De vader sliep met de
zeven kinderen op de bovenverdieping.
Allen moesten door het dakraam naar
buiten gehaald worden.
De schok was zoo groot, dat de
schilderijen en meubelen over den weg
geslingerd werden.
De bestuurder van den auto en de
andere inzittende bekwamen lichte ver»
wond'ingcn aan de handen. De auto is
geheel vernield. De vermoedelijke oor»
zaak moet gezocht worden in over»
vermoeidheid van den bestuurder. De
man was reeds van 's morgens acht
uur onderweg.
Verzekering dekt de schade aan het
huis aangericht.
ONTROUW BESTELLER.
Dc besteller W. B. te Groede (Zee»
land) is aangehouden wegens achterhou*
den van gestorte gelden.
De man heeft bekend.
Het stoomschip Koyo Maroe brandde in de haven van Yokohama geheel uit,
tengevolge van een ontploffing. Hierboven een beeld van de groote verwoesting.
Uit het Engelsch
van
L. G. MOBERLY.
Vertaald door P. P. T.
32)
(Nadruk verboden).
,.Dc trouwdag is vastgesteld. de
uitzet besteld; u praat onzin", zei ze.
„Uw trouwdag kunt u afzeggen.
Houdt u Sir Giles maar voor den gek.
zoo hard als u kunt. Hoe meer u hem
voor dc mal houdt hoe liever het mij
is", een wreede klank kwam er in
zijn slem, „Hij heeft nog wat van me
tc goed! Als u het wapen bent waar*
mee ik hem treffen kan, des te beter".
„Waarom?"
„Komt er niet op aan. Wat u goed
onthouden moet is, dat het mijn groot»
stc verlangen is Giles Tredman stof cn
vuil te laten eten: als u hem dat kunt
toedienen, hoe liever het mij is!'
„Maar....", begon zij. maar hij viel
haar op scherpen toon In de rede.
„Luister, naar me", zei hij, terwijl hij
haar ahnden greep zoodat het haar
haar handen greep zoodat het haar
aan tc kijken. ..Ik ken u door en door.
Ik ben geen ridderlijke ezel zooals uw
goedige bruidegom. Ik heb geen malle
voorstellingen over vrouwen van uw
type. Er zijn goede vrouwen in de we»
reld, o ja! Dat zal ik direct toegeven,
maar daar behoort u niet toe. Ik heb
u noodig en al val ik niet aan uw voc
ten om u te zeggen dat u een lieve
vrouw bent, ik kan u het soort leven
geven dat u noodig hebt".
..Maar...." begon ze weer en ze pro»
beerde zich uit zijn greep los te ma»
ken, doch hij hield haïr handen stevig
vast, terwijl hij met praten doorging
alsof hij niet gemerkt had dat zy iets
wilde zeggen.
„U wilt dezen Tredman trouwen om»
dat hij rijk is, omdat u den titel „My*
lady" begeert, omdat u op den maat»
schappelijken ladder een mooi plaatsje
wilt innemen. Als u doet zooals ik het
wensch, zult u oneindig rijker zijn dan
u droomt en u zult u zelf prinses!.,
kunnen noemen. Hoe lijkt u dat?
.Daar begrijp ik niets van", zei ze.
,U bent Mr. Miiller, hoe...."
„Het convenieert mij beter om hier
voor Mr. Müller door te gaan. Mijn
eigen naam en titel zijn een beetje an«
ders. Mijn vrouw kan zichzelf prinses
noemen; ik ben nu al heel rijk en als
mijn plannen succes hebben en dat
zullen zc hebben zal mijn rijkdom
nog toenemen wel, met een heel
aardig bedrag. En", hij hield op en liet
haar handen los cn pakte haar bij de
schouders. ..En u bent eenvoudig dc
vrouw, die ik wensch dat mijn vrouw
zal worden".
„U schijnt dat inderdaad heel een»
'oudig tc vinden", zei ze nog op ver»
ontwaardigden toon, terwijl zc tever»
geefs poogde los tc komen uit zijn
greep. „Ik ben aan een anderen man
gebonden. Hoe durft u...."
„Hoe ik durf?" lachte hij. „Hoe ik
dit durf.... en dit?" Hij bukte zich,
cn kuste haar. Triomf lag op zijn ge»
zicht.
„Jij en ik zullen dc wereld aan onze
voeten hebben", zei hij; „en wat Tred»
man betreft, wij zullen hem zooveel
mogelijk probceren te vernederen met
de minst mogelijke inspanning van on*
zen kant", lachte hij cinisch. „Als jij
maar doet wat ik je zeg. Voor de rest
zorg ik wel".
„Nu kan ik met haar doen wat ik
wil", overpeinsde hij toen hij naar
huis wandelde; zij zal haar mond hou*
den over alles, wat ik haar vertel: zij
zal als leem in mijn handen zijn. Zij is
juist de vrouw die ik noodig heb. En
de kans om Tredman te treffen, is
schitterend. Als Rosa de zaak nu maar
niet verprutst, zal dat op mqcr dan een
manier zijn. Als ik nu maar de zeker»
heid had dat dc andere dood was".
Een telegram lag op zijn schrijftafel
en toen hij de woorden op het gele pa*
pier las, ondcrteckcnd Rosa, glimlaoh»
tc hij.
..Het geluk is nu wèl mèt mij", zei hij.
„Met milde hand strooit het zijn ga*
ven uit. Die Tredman zal zwaar boe»
ten voor alles wat hij gedaan heeft, er»
ger dan hem lief zal zijn, maar niet
erg genoeg voor mij. Op meer dan écn
manier zullen wij quitte zijn!"
VEERTIENDE HOOFDSTUK.
Waar is Sylvia?
Giles Tredman zat in dc bibliotheek
te schrijven, op zijn tafel lagen papic»
ren opgehoopt, die betrekking hadden
op zijn landgoed en op dc voorberci»
dingen van zijn huwelijk. Een lijst van
invitaties voor zijn huwelijksfeest lag
bij zijn elleboog en hij glimlachte toen
hij er naar keek. Het was zoo'n heer»
lijkheid te bedenken dat binnen een
paar weken zijn mooie Grace voor al*
tijd bij hem zou komen tot de dood
hen zou scheiden. Verscheidene malen
hield hij even op met schrijven en liet
dan zijn oogen dwalen langs de wan*
den van de bibliotheek en was verlo*
ren in zonnige toekomstdroomen. Hij
zag in die droomen Grace, zooals zij
zich bewoog in iedere kamer van het
huis waarvan hij zooveel hield; hoe zij
gasten zou ontvangen in zijn statige
ontvangkamer, hoe zij aan het hoofd
van dc tafel in de eetkamer zou zit»
ten, hem in de bibliotheek zou helpen,
hoe zij belang zou stellen in alle aan»
gelegenheden van het landgoed, al zijn
lief cn leed zou deelen,
De vrouw, waar hij van hield, be*
lichaamde al zijn idealen en Grace was
voor hem het meest volmaakte type
van een vrouw. Hij wist zeker dat haar
ziel net zoo mooi was als haar lieve
mooie gezicht en haar schijnbare koel*
heid beschouwde hij als een uiting van
kuischheid en bescheidenheid. In zijn
oogen was zij zoo volmaakt als een
menschelijk wezen maar wezen kon en
alleen de idee dat er iets op zijn af*
god aan te merken zou zijn, leek hem
al heiligschennis. Zelfs de koele ma»
nier waarop ze Sylvia tegemoet geko»
men was, schokte zijn geloof in baar
niet. Zij was geen kinderen gewend,
zei hij tegen zichzelf, het was misschien
wel heel natuurlijk dat ze een klein
beetje jaloersch was op iemand, waar
hij van hield; jaloerschheid kon ten*
slotte best met een groote liefde ge*
paard gaan. Zoo vergaf hij haar, maar
geen enkel oogenblik viel er een scha*
duw op haar lieflijkheid. Met een zucht
wierp hij zijn droomen van zich af en
trok een stapel papieren naar zich toe,
vastbesloten om het verdere van den
middag zijn gedachten geheel op zijn
zaken te conccntreeren en niet weer
aan Grace te denken tot theetijd wan*
neer hij met Svlvia een wandeling door,
den tuin zou gaan doen. Het was nu
een dagelijksche gewoonte geworden
dat hij met Sylvia een kijkje ging
nemen in de kassen, de groentebedden
inspecteerde en naar de rozenknoppen
die op het punt stoDden open te sprin»
gen, ging kijken en de aardige vragen
cn de fantasieën van het kind amuseer*
den haar voogd niet alleen maar hij
begon zich al er op te verheugen.
„Zij is zoo'n lieve, kleine schat en
haar gedachten zijn net zoo goed en
lief als haar kleine snuitje", peinsde
hij en hij besloot zich nu toch werkelijk
geheel aan zijn zaken te gaan wijden.
Maar plotseling ging de deur van de
bibliotheek open en Miss Helen kwam
binnen. Zij zag er bleek cn geagiteeid
uit; er was een angstige uitdrukking in
haar gezicht cn zij keek zenuwachtig
de groote kamer rond.
„Is Sylvia hier?" zei zc zonder zich
te excuseeren over haar plotseling bin»
nenkomen. „Hebt u Sylvia ook ge»
zien?"
.Sylvia gezien? Neen hoor", Giles
keek het kleine dametje verbaasd aan.
„Waarom komt u naar Sylvia vragen?"
„Omdat ik haar nergens vinden kan"
Miss Helen was buiten adem en erg
opgewonden. „Wij zitten gewoonlijk
om dezen tijd in den tuin. omdat het
cr zoo heerlijk koel is, daar bij het
water. Ik lees haar voor cn zij werkt.
Direct na het koffiedrinken is zc uit»
gegaan met haar handwerkje en haar
poppen en ik zou later bij haar komen
■ils ik met mijn brieven klaar was.
Maar zii is cr nietO! Sir Giles,
1 2ij is er niet!"
I (Wordt vervolgd).
